به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آنتی اکسیدان" در نشریات گروه "منابع طبیعی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «آنتی اکسیدان» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مازیار اکبرآبادی، حسین خارا*، حبیب وهاب زاده، محدثه احمدنژاد، رقیه صفری

    استفاده از محرک های ایمنی مانند سین بیوتیک و عناصر کمیاب از جمله سلنیوم در ماهی های پرورشی جهت افزایش فعالیت مکانیسم های دفاع غیراختصاصی و ایجاد مقاومت در برابر بیماری ها رواج یافته است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر جیره غذایی مکمل سازی شده با سلنیوم آلی و سین بیوتیک دی پروپلاس به صورت جداگانه و تلفیقی روی ظرفیت آنتی اکسدانی، آنزیم های متابولیکی کبدی و بافت شناسی کبد در ماهی آزاد دریای خزر  بود. برای این منظور، تعداد 540 قطعه بچه ماهی آزاد دریای خزر با میانگین وزن 45/1±34/66 گرم (حاصل تکثیر 1398) تهیه شد. ماهیان پس از سازگاری با شرایط آزمایشی رقم بندی شدند و در 27 عدد حوضچه مخصوص بچه ماهی ها به طور کاملا تصادفی توزیع گردیدند. این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی تحت 8 تیمار آزمایشی و یک گروه شاهد (هر کدام با 3 تکرار) به مدت 60 روز صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 2 گرم سین بیوتیک در کیلوگرم جیره (تیمار 1)، 3 گرم سین بیوتیک در کیلوگرم جیره (تیمار 2)، 2 میلی گرم سلنیوم آلی در کیلوگرم جیره (تیمار 3)، 4 میلی گرم سین بیوتیک در کیلوگرم جیره (تیمار 4)، 2 گرم سین بیوتیک و 2 میلی گرم سلنیوم آلی در کیلوگرم جیره (تیمار 5)، 2 گرم سین بیوتیک و 4 میلی گرم سلنیوم آلی در کیلوگرم جیره (تیمار 6)، 3 گرم سین بیوتیک و 2 میلی گرم سلنیوم آلی در کیلوگرم جیره (تیمار 7)، 3 گرم سین بیوتیک و 4 میلی گرم سلنیوم آلی در کیلوگرم جیره (تیمار 8) بود. سپس در انتهای آزمایش به منظور بررسی فعالیت آنزیم های کبدی (آلانین آمینوترنسفراز، آسپارتات آمینوترنفراز، آلکالین فسفاتاز) و آنتی اکسیدانی سرم (کاتالاز، گلوتاتیون، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دسموتاز، مالون دی آلدهید) خون گیری با کمک سرنگ انسولین از سرخرگ یا سیاهرگ ناحیه دمی یا قطع ساقه دمی انجام گرفت. همچنین، جهت سنجش تغییرات بافتی کبد از این بافت نمونه برداری شد. نتایج بررسی ها نشان داد بین گروه شاهد و تیمارهای تغذیه شده با جیره های آزمایشی در میزان آنزیم های کبدی شامل آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترنسفراز و آسپارتات آمینوترنسفراز تفاوت معنی دار وجود داشت (05/0>P)، به طوری که بیشترین میزان این آنزیم ها در گروه شاهد مشاهده شد. بر اساس نتایج مشاهده گردید کمترین میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی شامل سوپراکسید دیسموتاز، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون و کاتالاز و بیشترین میزان مالون دی آلدهید به طور معنی داری درگروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). مطالعه بافت شناسی کبد در پژوهش حاضر نشان داد استفاده از سلنیوم آلی و سین بیوتیک دی پرو پلاس به صورت جدا از یکدیگر و یا توام باعث ایجاد تغییراتی در بافت کبد بچه ماهیان آزاد دریای خزر شد که در برخی از موارد آسیب های بافتی مشاهده شد. به طور کلی نتایج نشان داد استفاده توام سین بیوتیک دی پروپلاس و سلنیوم آلی توانست آسیب های بافتی را کاهش دهد و به عنوان مکمل غذایی در جیره ماهی آزاد دریای خزر توصیه می گردد.

    کلید واژگان: آنزیم, آنتی اکسیدان, سلنیوم آلی, سین بیوتیک دی پروپلاس, کبد, ماهی آزاد دریای خزر
    Maziyar Akbarabadi, Hossein Khara*, Habib Vahabzadeh, Mohaddeh Ahmadnejad, Roghieh Safari

    The use of immune stimulants has become popular such as synbiotics and rare elements such as selenium in farmed fish to increase the activity of non-specific defense mechanisms and enhance the resistance against diseases. so; this research was conducted to determine the effect of diet supplemented with organic selenium (Selenomethionine) and synbiotic Dipro+ individually and combined on antioxidant capacity, liver metabolic enzymes and liver histology in Salmo caspius. 540 pieces of Caspian Sea salmon fry with an average weight of 66.34 ± 1.45 grams (reproduction of 2018) were prepared. After adapting to the experimental conditions, the fish was randomly distributed in 27 tanks. This experiment was conducted in the form of a completely randomized design under 8 experimental treatments and a control group (each with 3 repetitions) for 60 days. Experimental treatments include: 2 grams of synbiotics per kilogram of diet (treatment 1), 3 grams of synbiotics per kilogram of diet (treatment 2), 2 milligrams of organic selenium per kilogram of diet (treatment 3), 4 milligrams of synbiotics per kg of diet (treatment 4), 2 grams of synbiotic and 2 mg of organic selenium per kg of diet (treatment 5), 2 grams of synbiotic and 4 mg of organic selenium per kg of diet (treatment 6), 3 1 gram of synbiotic and 2 mg of organic selenium per kg of diet (treatment 7), 3 grams of synbiotic and 4 mg of organic selenium per kg of diet (treatment 8). At the end of the trial, in order to check the activity of liver enzymes (alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, alkaline phosphatase) and serum antioxidants (catalase, glutathione, total antioxidant capacity, glutathione peroxidase, superoxide desmutase, malondialdehyde) sampling was done from the artery or vein of the caudal region or by cutting the caudal stem. Also, in order to measure liver damage sampling was taken from liver. The results showed that there was a significant difference between the control group and the treatments fed with experimental diets in the amount of liver enzymes including: alkaline phosphatase, alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase (P < 0.05). So that the highest amount of these enzymes was observed in the control group. Based on the results, it was observed that the lowest amount of antioxidant enzymes including: superoxide dismutase, total antioxidant capacity, glutathione peroxidase, glutathione and catalase and the highest amount of malondialdehyde was significantly observed in the control group (P < 0.05). The histological study of the liver showed the organic selenium and synbiotic DPro+, separately or together, caused changes in the liver tissue, which in some cases caused damage. In general, the results showed that the combination of synbiotic Dpro+ and organic selenium could reduce liver damage and is recommended as a feed additive in the diet of Caspian salmon.

    Keywords: Caspian Sea Salmon, Dpro+ Synbiotic, Organic Selenium
  • حسن نصیری اوانکی، سید محمدرضا احتشامی*، محمود باقری

    به منظور بررسی اثر تاریخ کشت بر ویژگی های جوانه زنی و فعالیت بیوشیمیائی بذر در ژنوتیپ های مختلف کینوا، آزمایشی در آزمایشگاه تحقیقاتی فیزیولوژی و زیست فناوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان در سال 1399 اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. بذور سه ژنوتیپ T، R و Q29 در شش تاریخ کشت 15 دی، 15 بهمن، 15 اسفند، 15 فررودین، 15 اردیبهشت و 15 خرداد در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج کشت شدند. بذور برداشت شده از تیمارهای موجود در مزرعه به منظور بررسی ویژگی های جوانه زنی و بنیه بذر به آزمایشگاه منتقل شده و صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول و و زن خشک گیاهچه، شاخص طولی و وزنی بنیه بذر و هدایت الکتریکی محلول بذر و صفات بیوشیمیایی محتوای پروتئین محلول، محتوای مالون دی آلدئید، فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز، کاتالاز و پراکسیداز اندازه گیری شد. برهمکنش دو عامل بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، تعداد گیاهچه غیرطبیعی، فعالیت آنزیم های آلفاآمیلاز، کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز و محتوای پروتئین محلول، محتوای مالون دی آلدئید و هدایت الکتریکی محلول بذر معنی دار شد. سه تاریخ کشت دی، بهمن و اسفند در ژنوتیپ Q29 بالاترین درصد و سرعت جوانه زنی و فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز و بالاترین تعداد گیاهچه غیرطبیعی را نشان دادند، هدایت الکتریکی محلول بذر و محتوای مالون دی آلدئید در ژنوتیپ Q29، بالاتر از دو ژنوتیپ دیگر بود.

    کلید واژگان: مالون دی آلدئید, پروتئین, آنتی اکسیدان, کینوا, جوانه زنی
    Hassan Nasiri Avanaki, Mahmood Bagheri

    In order to investigate the effect of planting date on germination characteristics and biochemical activity of seed in different quinoa genotypes, an experiment was conducted in the Research Laboratory of Seed Physiology and Biotechnology of the Faculty of Agricultural Sciences at University of Guilan in 2019. The experiment was performed as a split plot in the form of a Randomized Complete Block Design in three replications. The seeds of three genotypes T, R and Q29 were planted on six planting dates: 15 January, 15 February, 15 March, 15 February, 15 May and 15 June in the research farm of Karaj Seedling and Seed Breeding Research Institute. The harvested seeds from the treatments available in the field were transferred to the laboratory in order to investigate seed germination characteristics and vigour, and were measured germination percentage and rate, length and weight of the seedling, length and weight index of the seed vigour, electrical conductivity of the seed solution, and biochemical characteristics of soluble protein content, malondialdehyde content, alpha amylase, catalase and peroxidase enzyme activity. The interaction of two factors was significant on germination percentage, germination rate, number of abnormal seedlings, activity of alpha-amylase, catalase, peroxidase and superoxide dismutase enzymes, soluble protein content, malondialdehyde content and electrical conductivity of seed solution. The three planting dates of 15 January, 15 February, 15 March in Q29 genotype showed the highest percentage, germination rate, alpha-amylase enzyme activity and the highest number of abnormal seedlings.

    Keywords: Anti-Oxidant, Germination, Malondialdehyde, Protein, Quinoa
  • سید محمد وحدت*، محمدرضا حق شناس

    این تحقیق با هدف بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره هیدرواتانولی گیاه آب بشقابی (Centella asiatica L.) روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیاکلی، سالمونلا تایفی موریوم، استرپتوکوکوس موتانس و قارچ های آسپرژیلوس فلاووس و کاندیدا آلبیکنس و نیز بررسی فعالیت های مهارکنندگی رادیکال آزاد DPPH، فنل تام و فلاونوئید عصاره گیاه انجام شد. نمونه های این گیاه از شهر شفت واقع در استان گیلان جمع آوری شد. عصاره از طریق خیساندن و توسط دستگاه روتاری استخراج شد. فعالیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی در عصاره با افزایش غلظت، افزایش یافت. باکتری استافیلوکوس اورئوس و قارچ آسپرژیلوس فلاووس با حداقل غلظت مهار کنندگی و کشندگی 100 و 200 میکروگرم بر میلی لیتر از بیشترین حساسیت نسبت به عصاره آب بشقابی برخوردار بودند. میانگین فنل تام در عصاره این گیاه برابر با 469/1 میلی گرم معادل گالیک اسید در هر گرم از عصاره و میانگین فلاونوئید برابر با 679/2 میلی گرم معادل کوئرستین در هر گرم از عصاره این گیاه بوده است. در بررسی درصد مهار کنندگی رادیکال آزاد DPPH، غلظت های 400 میکروگرم بر میلی لیتر با میانگین 89/94 درصد و غلظت 25/6 میکروگرم بر میلی لیتر با میانگین 01/42 درصد به ترتیب از بیشترین و کمترین درصد مهارکنندگی رادیکال آزاد برخوردار بوده اند.

    کلید واژگان: آب بشقابی, ضد میکروبی, آنتی اکسیدان, فنل تام
    Seyed Mohammad Vahdat *, Mohammadreza Haghshenas

    This study was performed to investigate the antimicrobial properties of Centella asiatica L. extract in the northern part of the country using the antimicrobial effects of hydroethanolic extract on Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Salmonella typhimurium, Streptococcus Mutans and Aspergillus flavus and Candida albicans, as well as investigating free radical scavenging activities of DPPH, Total phenol and flavonoids were performed. The plant was collected from Shaft city in Gilan province and the extraction process was performed by Maceration method and distributed by solvent rotary apparatus and for the experiments, the antimicrobial and antioxidant activity in the extract increased with increasing concentration. Staphylococcus aureus and Aspergillus flavus had the most susceptible to plate water extract with minimum inhibitory and Bactericidal concentrations of 100 and 200 μg/ml. The average total phenol in the extract of this plant was equal to 1.469 mg GAE/g EXT and the average flavonoid was equal to 2.679 mg QE/g EXT of the medicinal plant dish water. In the study of free radical scavenging DPPH, concentrations of 400 μg / ml with an average of 94.89% and concentrations of 6.25 μg / ml with an average of 42.01% had the highest and lowest percentages of free radical scavenging, respectively.

    Keywords: Centella Asiatica L, Antimicrobial, Antioxidant, Total Phenol
  • احمد قلی یان، علی سلیمانی*، زهرا یوسفی، اسماعیل فلاحی

    درخت زیتون از محصولات کشاورزی خیلی مهم در ایران می باشد. برای افزایش بهره وری عملکرد آن، توجه به مسایل مدیریتی درختان از جمله هرس اهمیت فراوانی دارد. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف هرس بر شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی درختان زیتون رقم زرد، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات زیتون رودبار در طی دو سال متوالی (1399-1398) انجام شد. برای این منظور تیمارهای هرس در چهار سطح شاهد (بدون هرس)، کاهش 15، 30 و 45 درصد از حجم تاج پوششی، به ترتیب شامل هرس سبک، متوسط و سنگین در بهمن ماه سال اول روی درختان اعمال شد. نتایج نشان داد بیشترین مقدار بیان ژن فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) و سطح فعالیت آنزیم مرتبط و کمترین مقدار بیان ژن پلی فنل اکسیداز (PPO) و سطح فعالیت آنزیم آن در بافت برگ تحت تیمار هرس متوسط به دست آمد. افزایش محتوای فنل کل تحت شدت هرس 30%، ارتباط مستقیمی با افزایش بیان ژن PAL و فعالیت آنزیم  مربوطه داشت. مقدار شاخص فتوسنتز در تیر ماه، هم زمان با گل انگیزی درختان زیتون، در تیمار هرس متوسط و سبک به دلیل افزایش بیان ژن روبیسکو بالاتر بود. هرس شدید تاثیر نامطلوب بر فعالیت آنزیم های PAL وPPO و همچنین بیان ژن های مربوط به این آنزیم ها و ژن های مربوط به آنزیم روبیسکو داشت. به طور کلی و با توجه به متغیرهای بررسی شده، بویژه متابولیسم فتوسنتز و ترکیبات فنلی، هرس با کاهش 30 درصد کانوپی، به عنوان شدت هرس مناسب برای مدیریت باغات زیتون قابل توصیه است

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, زیتون, فنیل آلانین آمونیالیاز, روبیسکو
  • مرضیه نوری، محمود سلوکی، عبدالرحمن رحیمیان بوگر*، مهدی آران، زینب محکمی
    استبرق گیاهی دارویی و موثر در درمان سوء هاضمه، سرطان و تشنج است. در بررسی حاضر اثر همزیستی سه گونه مختلف قارچ میکوریزا با استبرق بر فیتوشیمی، فعالیت آنتی اکسیدانی و جذب برخی کاتیون ها مورد ارزیابی قرار گرفت. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار تلقیح با گونه های Glomus intraradicese، G. fasiculatum وG. mosseae و عدم تلقیح (شاهد) در 3 تکرار و بصورت گلدانی انجام شد. شاخص های ارزیابی شده شامل؛ کلروفیل a، b و کارتنوئید، فنل، فلاونوئید، فعالیت آنتی اکسیدانی، پروتئین و محتوای پتاسیم، فسفر و سدیم در شاخساره بود. آنالیز واریانس داده ها نشان داد که همزیستی با گونه های قارچ میکوریزا تاثیر معنی داری (p ≤ 0.01) بر شاخص های ارزیابی شده داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین مقدار کلروفیل a و کارتنوئید در همزیستی استبرق با گونه قارچ G. mossae، و بیشترین مقدار کلروفیل b در همزیستی با گونه های قارچ G. fasiculatum و G. intraradicese بدست آمد. گونه G. fasiculatum  بیشترین تاثیر را در افزایش فنل و فعالیت آنتی اکسیدانی داشت. بالاترین مقدار فلاونوئید در شرایط همزیستی با G. fasiculatum و G. intraradicese، و بیشترین مقدار پروتئین در شرایط همزیستی با G. fasiculatum و G. mossae بدست آمد. همزیستی با گونه G. intraradicese بطور معنی داری باعث افزایش تجمع پتاسیم و فسفر در اندام رویشی استبرق شد، درحالی که همزیستی با گونه G. mossae باعث افزایش معنی دار سدیم شده است. بطور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که همزیستی استرق با گونه های G. fasiculatum و G. intraradicese کارآمدتر از همزیستی با قارچ G. mossae بود.
    کلید واژگان: اسانس, آنتی اکسیدان, تلقیح, عملکرد, متابولیت ثانویه
    Marziyeh Nouri, Mahmood Soluki, Abdolrahman Rahimian Boogar *, Mehdi Aran, Zeynab Mohkami
    Introduction
    The Calotropis procera Aiton plant is a valuable and effective medicinal species used to treat various diseases, including as an anti-carminative and for indigestion, as well as for anticancer and anticonvulsant treatments. This species naturally inhabits fragmented habitats in southern Iran, particularly near the coasts of the Persian Gulf and the Oman Sea, in the arid and semi-arid regions of Sistan and Baluchistan, Khuzestan, Bushehr, and Hormozgan. On the other hand, due to the discovery of adverse effects caused by chemical drugs, people have turned their attention towards using medicinal plants. The health of agricultural products, especially medicinal plants, has special importance. The symbiosis of plants with mycorrhiza can be lead to improve of the root development and will affect on the absorption of water and nutrients. Aim of this study was investigate the effects of symbiosis between C. procera Aiton. with three different species of mycorrhizal on some phytochemical and antioxidant activity, and content of potassium, phosphorus, and sodium in shoots of C. procera Aiton.
    Materials and Methods
    This research was conducted in the greenhouse of the Horticultural Science Department, University of Zabol, Zabol, Iran. Transplants were cultured in the soil medium in pot condition. This experiment was carried out in a completely randomized design with four treatments include inoculation with three different mycorrhizal fungi (Glomus intraradicese, Glomus fasiculatum, and Glomus mosseae) and control (without inoculation) and three replicate.  Meusered indices were assessed 8 weeks after transplanting. Measured parameters include; growth indices such as fresh and dry weight of root and shoot, and phytochemical indices are chlorophyll a and b, Carotenoid, phenol, flavonoid, antioxidant activity, protein, and concentration of potassium, phosphorus, and sodium in shoots. Data were analyzed by ANOVA test using JMP, and means were compared using the LSD test at P˂0.01.
    Results and Discussion
    The results of variance analysis were shown significant effects of mycorrhizal symbiosis on all investigated indices (P ≤ 0.01). Also, means comparison shows a significant difference between the effects of different mycorrhiza species. The highest content of chlorophyll a and carotenoid was obtained in symbiosis with G. mossae, and the highest content of chlorophyll b existed in symbiosis with G. fasiculatum and G. intraradicese. In this regard, it has been found that mycorrhizal symbiosis leads to an increase in water absorption, and an improvement in the absorption of nutrients by the plant, thereby leading to an increase in chlorophyll synthesis enzymes activity. symbiosis of G. fasiculatum had the highest effects on increasing phenol and antioxidant activity. increase in antioxidant activity leading to strong suppression of reactive oxygen species, which ultimately increases the remedial capability of C. procera Aiton. The highest amount of flavonoid was observed in the condition of symbiosis with G. intraradicese and G. fasiculatum, and the highest content of protein was observed in condition of symbiosis with G. fasiculatum and G. mossae. Symbiosis with the G. intraradicese significantly increased the concentration of potassium and phosphorus in shoots of C. procera Aiton, while symbiosis with G. mossae causes to a significant increase in sodium concentration. Generally, the results of the current study were shown that symbiosis with G. fasiculatum and G. intraradicese are more useful than symbiosis with G. mossae. The symbiosis of plants with mycorrhiza fungi increases the volume and length of their roots, as a result of which the roots have more contact with the soil, and the amount of water and nutrient absorption from the soil increases.
    Conclusion
    results of the current study demonstrate that the phytochemical, antioxidant activity, and concentration of potassium and phosphorus and sodium have differed among extract and shoots related to symbiosis of C. procera Aiton and species of fungi. And symbiosis with G. fasiculatum had the greatest effect in increasing the production of secondary metabolites.
    Keywords: Antioxidant, Essential oil, Inoculation, secondary metabolite, Yield
  • سکینه اسفندیاری، علیرضا دادخواه، رضا رضوانی*
    این پژوهش به منظور مطالعه تاثیر عصاره آبی اندام های مختلف قیچ (Zygophyllum eurypterum L.) بر شاخص های جوانه زنی و رشدی گیاه گندم و علف هرز تلخه اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل عصاره های آبی قیچ در غلظت های 5، 10 و %15ریشه ، 5، 10 و %15 اندام هوایی (ساقه و برگ) و شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره ها، صفات رشدی و کلروفیل کل هر دو گیاه مورد بررسی به طور معنی داری کاهش یافت. نتایج نشان داد که بالاترین و پایین ترین میزان بازدارندگی بین غلظت ها و اندام های مورد بررسی به ترتیب مرتبط با عصاره %15 اندام هوایی و عصاره %5 ریشه بود. فعالیت آنتی اکسیدانی گندم و علف هرز تلخه با افزایش سطح عصاره ی ریشه و اندام هوایی قیچ افزایش یافتند. نتایج نشان داد بالاترین سطح عصاره اندام هوایی قیچ در گندم، %12/77 سرعت جوانه زنی را نسبت به شاهد کاهش داد. اما جوانه زنی بذور تلخه، در سطح های 10 و 15 درصد اندام هوایی کاملا متوقف شد و به صفر رسید. با افزایش غلظت عصاره اندام هوایی از صفر به %15 در تلخه، طول ریشه %2/49 و در گندم %9/52 نسبت به شاهد کاهش پیدا کرد. بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدان در سطح %15 اندام هوایی در هر دو گیاه مشاهده شد که در این بین تلخه با %32/70 دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتری بود. اکثر صفات بررسی شده در علف هرز تلخه نظیر درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و طول ساقه چه، حساسیت بیشتری به اثرات دگرآسیبی قیچ نسبت به گندم داشت و می توان عصاره آبی %15 اندام هوایی قیچ را برای کاهش رشد علف هرز تلخه پیشنهاد نمود.
    کلید واژگان: آللوپاتی, آنتی اکسیدان, بازدارندگی, شاخص بنیه بذر, غلات
    Sakineh Esfandiari, Alireza Dadkhah, Reza Rezvani *
    This research was conducted in order to investigate the effect of aqueous extract of different organs of Zygophyllum eurypterum on the growth and germination indices of Triticum aestivum and Acroptilon repens. The test treatments included aqueous extracts of Zygophyllum in concentrations of 5,10 and 15% of roots, aerial organs and control. The results showed that with increasing extract concentration, the growth traits and total chlorophyll of both investigated plants significantly decreased. In such a way that the highest and lowest inhibition rates were associated with 15%aerial organs extract and 5%root extract, respectively, but the antioxidant activity of Wheat and Acroptilon increased with increasing levels of root and stem extract of Zygophyllum. The highest level of aerial organs Zygophyllum in Wheat reduced the germination rate by 77.12% compared to the control. However, the germination of Acroptilon seeds completely stopped at the levels of 10 and 15% of aerial organs. By increasing the aerial organs extract concentration to 15%; root length decreased by 49.2% and 52.9% in Acroptilon and in Wheat respectively. The highest amount of antioxidant activity was observed at the level of 15% of aerial organs in both plants, and among this, Acroptilon had more antioxidant activity with 70.32%. Most of the traits including germination percentage, root length and stem length,in Acroptilon weed, were more sensitive to the allelopathic effects of Zygophyllum extract compared to Wheat Based on the results the aerial organs extract of Zygophyllum were more capable to dealing with germination and seedling growth than the root extract.
    Keywords: Allelopathy, Antioxidant, inhibitory, Seed germination index, Cereals
  • جواد فتاحی مقدم*، سیده الهام سیدقاسمی، زهرا شعبانیان

    تیمارهای پس از برداشت به منظور حفظ ترکیب های آنتی اکسیدانی میوه مرکبات طی نگهداری در سردخانه اهمیت دارد. در این پژوهش میوه پرتقال های تامسون ناول و مورو بعد از پوشش دهی (واکس پلی اتیلن، واکس براق کننده، واکس انباری، واکس Britex Ti، پاکت پلی اتیلنی، قارچ کش تکتو 60 و بدون پوشش) به مدت سه ماه در سردخانه (دمای پنج درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 درصد) نگهداری شدند. به فاصله هر 30 روز با نمونه برداری از میوه ها در سردخانه روند تغییر ترکیب های آنتی اکسیدانی (مهارکننده های رادیکا های آزاد) بررسی شد. نتایج نشان داد میزان فنل کل تا 30 روز اول انبارداری افزایش و سپس به طور معنا داری کاهش یافت. پاکت پلی اتیلنی و واکس انباری سبب افزایش فنل گوشت میوه ی هر دو رقم نسبت به سایر تیمارها شدند. بافت پوست رقم مورو در تیمار با واکس های پلی اتیلن، براق کننده و انباری در ماه دوم انبارداری سطح کاروتنوئیدی بالاتری داشت. میوه های تامسون تیمار شده با واکس براق کننده دارای بیش ترین و در تیمار با واکس انباری دارای کم ترین میزان آسکوربیک اسید بود. میزان آسکوربیک اسید میوه مورو در تیمار با واکس بریتکس طی انبارداری کاهش یافت. در پایان انبارداری فقط میوه های دارای واکس براق کننده نسبت به شاهد میزان آنتوسیانین بیش تری داشتند. در مجموع بر اساس نتایج ظرفیت آنتی اکسیدانی مشخص شد که میوه های تیمار شده با واکس انباری، واکس Britex Ti و پاکت پلی اتیلنی دارای کیفیت داخلی و توان آنتی رادیکالی بالاتری طی انبارداری بودند.

    کلید واژگان: انبارداری, آنتی اکسیدان, پس از برداشت, واکس
    Javad Fatahi Moghadam *, Seyedeh Elham Seyedghasemi, Zahra Shabanian

    Using of postharvest treatments in citrus fruit is important due to maintaining of antioxidant compounds during cold storage. In this study, Thomson and Moro fruits after coating (Polyethylene, Shine, Storage and Britex Ti waxes, Polyethylene pack, Tecto 60 fungicide and Control) were stored for three months in cold storage (5°C, 85 RH). Antioxidant compounds changes were evaluated with sampling each 30 days interval. The results showed total phenolics increased during 30 days of storage and then decreased, significantly. Pulp phenolics in both cultivars increased using Polyethylene pack and Storage wax than other treatments. Peel tissues of Moro variety which treated by Polyethylene, Shine and Storage waxes had higher levels of total carotenoid in the second month of storage. Thomson fruits that covered with Shine and Storage waxes had the highest and the lowest ascorbic acid, respectively. The amount of ascorbic acid in Moro fruits covered with Britex Ti decreased during storage. In the end of storage, just fruits coated by Shine wax had higher total anthocyanin, significantly. Based on the total antioxidant capacity, it was found that fruits treated with Storage, Britex Ti waxes, and Polyethylene pack had higher inner quality and antiradical potential during storage.

    Keywords: Antioxidant, Postharvest, Storage, Wax
  • بهجت تاج الدین*
    انار یا میوه قدرت طبیعت ، یکی از مهم ترین میوه های مناطق گرمسیری ایران است که بیشتر در مناطق حاشیه ای با تابستان های گرم و خشک و زمستان های سرد دارای معمولا آب و خاک نسبتا شور، پرورش داده می شود. گرمای زیاد موجب سوختگی و سرمای زیاد باعث ترکیدگی آن می شود و از لطافت پوست و مرغوبیت میوه کم می کند. برای برخورداری از برداشت انار با کیفیت مطلوب، عملیات خوب کشاورزی (AGP) راهنمای خوبی است. این عملیات، مجموع روش های کشاورزی است که از طریق حفظ پایداری زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی، منجر به تولید محصولی ایمن و مطلوب می شود. از طرف دیگر، میوه انار حاوی گروهی از مواد شیمیایی به نام فیتواستروژن هاست که از نظر ساختمانی مشابه استروژن انسانی بوده و اثراتی مانند آن دارد. امروزه، علاوه بر مصرف انار به عنوان میوه، خصوصیات دارویی و کاربرد آن در صنایع غذایی نیز مورد توجه بسیاری از پژوهشگران است. برای مثال، روغن هسته انار برای تامین اسیدهای چرب ضروری اهمیت دارد و منبع طبیعی فیتواستروژن و آنتی اکسیدان های قوی (موادی که از اکسیداسیون جلوگیری می کنند) محسوب می شود. امروزه، یکی از شاخص های مورد توجه خریداران انار، میزان فیتواستروژن موجود در آن است. چرا که سالانه، هزینه زیادی صرف ساخت و خرید مکمل های استروژنی می شود در حالی که در موارد بسیاری مانند تقویت سلامت قلب و عروق، و مسائل مربوط به اختلال هورمونی می توان این ماده را از منابع غذایی طبیعی دریافت کرد. رعایت عملیات خوب کشاورزی، بر کیفیت انار از جمله ترکیبات فیتواستروژنی موثر است که این مقاله به این مهم می پردازد.
    کلید واژگان: آب انار, آنتی اکسیدان, میوه انار, عملیات خوب کشاورزی, فیتواستروژن ها
    Behjat Tajeddin *
    Pomegranate or nature’s power fruit is one of the most important fruits of the tropical regions of Iran, which is mostly grown in marginal areas with hot and dry summers and cold winters, usually with relatively salty water and soil. Too much heat causes burns and too much cold causes it to burst and reduces the softness of the skin and the quality of the fruit. Good Agricultural Practice (GAP) is a good guide to have good quality pomegranate harvest. This operation is a set of agricultural methods that lead to the production of a safe and desirable product by maintaining environmental, economic and social stability. On the other hand, pomegranate fruit contains a group of chemicals called phytoestrogens, which are structurally similar to human estrogen and have similar effects. Nowadays, in addition to consuming pomegranate as a fruit, its medicinal properties and its use in the food industry are also of interest to many researchers. For example, pomegranate seed oil is important for providing essential fatty acids and is a natural source of phytoestrogens and strong antioxidants (substances that prevent oxidation). Now, one of the important indicators of pomegranate buyers is the amount of phytoestrogens in it. Because every year, a lot of money is spent on making and buying estrogen supplements, while in many cases, such as strengthening the health of the heart and blood vessels, and issues related to hormonal disorders, this substance can be obtained from natural food sources. Adhering to good agricultural practices such as pay attention to the pre-harvest subjects like soil kind and harvesting characteristics of pomegranates can be produced pomegranates with a good quality, including phytoestrogenic compounds, which this article deals with.
    Keywords: Antioxidants, Good Agricultural Practices, Pomegranate Fruit, Juice, Phytoestrogens
  • هانیه سعادت*، محمد صدقی
    به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در بذر ذرت هیبرید سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار پیری تسریع شده در سه سطح (0، 7 و 14 روز) و چهار سطح پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، جیبرلین (20 میلی گرم در لیتر) و اسید سالیسیلیک (100 میلی گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که فرسودگی شاخص های رشد شامل طول ریشه چه، طول ساقه چه، طول گیاهچه، وزن تر ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، شاخص طولی و وزنی بنیه بذر را کاهش داد، ولی انواع پرایمینگ به ویژه پرایمینگ با جیبرلین این صفت ها را بهبود داد. میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسمیوتاز و گلوتاتیون ردوکتاز در تیمار جیبرلین و فرسودگی 14 روز در مقایسه با شاهد به ترتیب در حدود 73%، 63% و 21% افزایش نشان داد. بیش ترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز (797/1 واحد بر میلی گرم پروتیین) در پرایمینگ با جیبرلین مشاهده شد. در مجموع، کاربرد پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بذرهای ضعیف ذرت شد و می توان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف از این تیمار استفاده کرد.
    کلید واژگان: اسید سالیسیلیک, آنتی اکسیدان, جیبرلین, شاخص های رشد, فرسودگی
    Haniyeh Saadat *, Mohammad Sedghi
    In order to investigate The effect of priming and aging on the growth indicators and activity of antioxidant enzymes in hybrid maize single cross 704 a factorial experiment was conducted based on a completely randomized design at the University of Mohaghegh Ardabili in 2021 with 3 replications. Treatments were aging (control, 7 and 14 days) and priming (control, hydro-priming, priming by gibberellin (20 mg / l) and salicylic acid (100 mg / l)). The results showed that aging decreased growth indicators including Radicle Length (RL), Plumule Length (PL), Seedling Length (SL), Radicle Dry Weight (RDW), Plumule Dry Weight (PDW), Radicle Fresh Weight (RFW), Plumule Fresh Weight (PFW) Seed Length Vigor Index (SLVI) and Seed Weight Vigor Index (SLWI), but types of priming, especially priming with gibberellin improved these traits. As compared to the control, the catalase, superoxide dismutase, and glutathione reductase activities increased respectively by 73%, 63%, and 21% after gibberellin treatment and 14 days of aging. The highest amount of peroxidase enzyme activity (1.797 units mg-1 protein) was related to gibberellin priming. In general, gibberellin pretreatment increased fragile corn seeds' growth indicators and antioxidant enzymes activities, and it can be used to enhance.aging compared to the control showed an increase respectively about 73%, 63% and 21%. The highest amount of peroxidase enzyme activity (1.797 units mg-1 protein) was related to gibberellin priming. In general, using gibberellin pretreatment strengthened weak corn seeds growth indicators and antioxidant enzymes and the treatment can be used to increase weak seed vigor.
    Keywords: Agnig, Antioxidant, Gibberellin, Growth Indicators, salicylic acid
  • پروین شرایعی*، شهره نیکخواه

    این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پوشش دهنده خوراکی (ژل آلویه ورا) بر خواص کمی، کیفی، حسی و میکروبی میوه شلیل (رقم کیوتا) انجام شد. متغیرهای آزمون شامل نوع پوشش در 6 سطح (نمونه بدون پوشش دهی به عنوان شاهد منفی، نمونه تیمار شده با قارچ کش ایمازالیل به عنوان شاهد مثبت، غلظت های 1، 2، 3 و 4 گرم بر لیتر ژل آلو یه ورا) و زمان نگهداری در 5 سطح (صفر،6 ، 12، 18 و 24 روز پس از برداشت) بودند. پوشش دهی میوه به روش غوطه وری انجام شد. طی مدت نگهداری آزمایشات شیمیایی ، فیزیکی و قدرت ترکیبات آنتی اکسیدانی اندازه گیری شد. درپایان مدت نگهداری آزمون های حسی (رنگ، بو، بافت و کیفیت کلی) و آلودگی میکروبی (شمارش کلی میکروب های زنده وتعداد کل کپک و مخمر) نمونه های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که طی مدت نگهداری در انبار سرد، مولفه رنگی قرمز- سبزی، میزان کاهش وزن و درصد مواد جامد محلول افزایش یافت و میزان اسیدیته، سفتی بافت، ترکیبات فنلی کل و قدرت گیرندگی رادیکال آزاد DPPH کاهش یافت. مقدار ترکیبات فنلی کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی در نمونه های دارای پوشش با غلظت بالاتر بیشتر بود. در نمونه های با غلظت بیشتر آلویه ورا نابودی اسیدآسکوربیک و آلودگی میکروبی کمتر بود. هم چنین از نظر ارزیابان حسی نمونه های پوشش داده شده از امتیاز بالاتری برخوردار بودند. بنابراین، به نظر می رسد استفاده از پوشش دهنده آلویه ورا از توانایی مناسبی برای حفظ کیفیت میوه شلیل برخوردار بوده و می تواند به عنوان یک تیمار سالم و موثر در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: ژل آلوئه ورا, شلیل, آنتی اکسیدان, ترکیبات فنلی کل, زمان نگهداری
    Parvin Sharayei *, Shohreh Nikkhah

    This research was conducted with the aim of investigating the effect of edible coating (aloe vera gel) on the quantitative, qualitative, sensory and microbial properties of nectarine. The variables include the type of coating in 6 levels (the sample without coating as a negative control, the sample treated with the fungicide imazalil as a positive control, concentrations of 1, 2, 3 and 4 g/l of aloe vera gel) and storage time at 5 levels (zero, 6, 12, 18 and 24 days after harvest). Fruit coating was done by immersion method. During the storage period, chemical , physicaland antioxidant properties were measured. The sensory attributes (color, smell, texture and overall quality) and microbial contamination (total count and total number of mold and yeast) of different samples were evaluated at the end of the storage time. The results showed that during the cold storage time, the red-green color value, the amount of weight loss and the percentage of TSS increased, and the amount of TA, tissue firmness, TPC and DPPHsc decreased. The amount of TPC and antioxidant capacity was higher in samples with higher concentration coating. In the samples with higher concentration of aloe vera, the destruction of ascorbic acid and microbial contamination was less. Also, according to sensory evaluators, coated samples had a higher score. Therefore, it seems that the use of aloe vera coating has a good ability to maintain the quality of the nectarine fruit and can be considered as a healthy and effective treatment.

    Keywords: Aloe vera gel, nectarin, Antioxidant, Total phenolic compound, Stroge time
  • رضا رضوانی*، علیرضا دادخواه
    این پژوهش به منظور تاثیر عصاره آبی اندام های مختلف اسپند (Peganum harmala) بر جوانه زنی و نمو تاج خروس و سلمه تره در دو آزمایش (آزمایشگاه و گلخانه) به ترتیب در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل غلظت های %10 و %20 ریشه، %10 و %20 اندام های هوایی (ساقه و برگ) و شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره ، صفات رشدی و کلروفیل کل هر دو گیاه به طور معنی داری کاهش یافت. به طوری که بالاترین و پایین ترین میزان بازدارندگی به ترتیب مربوط به عصاره %20 ساقه و عصاره %10 ریشه بود ولی قندهای محلول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی علف های هرز با افزایش سطح عصاره ی ریشه و ساقه اسپند افزایش یافتند. عصاره اندام هوایی، سرعت جوانه زنی را در سلمه تره و تاج خروس به ترتیب 35/87 و %22/91 نسبت به شاهد کاهش داد. عصاره %20 ریشه و %20 اندام هوایی در تاج خروس، شاخص طولی بنیه گیاهچه را به ترتیب (33/63) و (67/96) درصد کاهش داد. همچنین عصاره %20 ریشه و اندام هوایی، طول ریشه در تاج خروس را به ترتیب 49/50 و %94/86 و در سلمه تره 87/47 و %80 /81 نسبت به شاهد کاهش داد. بیشترین قند محلول کل در سطح %20 ساقه مشاهده شد که تاج خروس با %9/64 افزایش نسبت به شاهد، دارای قند محلول کل بیشتری بود. اکثر صفات بررسی شده در تاج خروس حساسیت بیشتری به اثرات آللوپاتیک اسپند نسبت به سلمه تره داشت. نتایج نشان داد عصاره آبی اندام هوایی قوی تر از عصاره ریشه بود، که این موضوع می تواند در تهیه علف کش هایی با منبع طبیعی مورد مصرف قرار گیرد.
    کلید واژگان: آلکالوئید, آللوپاتی, آنتی اکسیدان, علف کش, قند کل
    Reza Rezvani *, Alireza Dadkhah
    This research was conducted in order to investigate the effect of aqueous extract of different organs of harmel (Peganum harmala) on the growth and germination of Amaranthus retroflexus and Chenopodium album in two experiments (laboratory and greenhouse) respectively, based on CRD with three replications and RCBD with four replications. The treatments included aqueous harmel extracts in concentrations of 10% and 20% root, 10% and 20% Aerial organ and control. with increasing extract concentration, the growth traits and total chlorophyll of both plants decreased significantly. The highest and lowest levels of inhibition rates were associated with 20% stem extract and 10% root extract, respectively, but total soluble sugars and antioxidant activity of weeds increased with increasing levels of harmel root and stem extract. shoot extract decreased the germination speed in Chenopodium and Amaranthus by 87.35% and 91.22%, respectively, compared to the control. In Amaranthus the length index of the plant by 63.33% and 96.67% respectively. the highest root and shoot concentrations (20%) decreased. The length of root by 50.49 and 86.94%, In Amaranthus and 47.87 and 81.80% in Chenopodium compared to the control. The highest total soluble sugar was observed at the level of 20% of the stem, and Amaranthus had more total soluble sugar with an increase of 64.9% compared to the control. Most traits in Amaranthus were more sensitive to the allelopathic effects of harmel compared to Chenopodium. extract of shoot was stronger than the root extract, which can be used in the preparation of herbicides with natural sources.
    Keywords: Alkaloid, Allelopathy, Antioxidant, herbicide, Total sugar
  • فتح الله نادعلی*، حمیدرضا اصغری، حمید عباس دخت، وجیهه درستکار، محمود باقری

    آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1398 در مزرعه پژوهشی ایستگاه تحقیقات پسته دامغان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح 100 (شاهد)، 75 و 50 درصد براساس نیاز آبی گیاه به عنوان عامل اصلی، رقم در سه سطح Titicaca، Q26 و Q29 و پرایمینگ در دو سطح عدم پرایمینگ و هیدروپرایمینگ به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند که به صورت فاکتوریل در تیمار فرعی خرد شدند. تنش خشکی شدید سبب کاهش شاخص پایداری غشاء برگ (2/21 درصد)، مقدار کلروفیل (38/7 درصد)، محتوای نسبی آب برگ (13/1 درصد)، وزن هزار دانه (18/2 درصد)، تعداد پانیکول در بوته (27/5 درصد)، تعداد دانه در پانیکول (7/71 درصد) و عملکرد دانه (40/4 درصد) گردید. استفاده از هیدروپرایمینگ موجب افزایش شاخص پایداری غشاء (55/3 درصد)، مقدار کلروفیل برگ (16/7 درصد)، وزن هزار دانه (5/31 درصد) و نیز تعداد پانیکول در بوته (15/3 درصد) شد. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان شامل کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز برگ در شرایط تنش 50 درصد نیاز آبی نسبت به شاهد به ترتیب 139/5 درصد و 42/5 درصد افزایش یافت. تنش خشکی هم چنین موجب افزایش درصد پروتیین بذر و نیز کاهش عملکرد دانه در کینوا گردید. در شرایط تنش خشکی، بین سه رقم مورد بررسی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. رقم Titicaca نسبت به سایر ارقام به خشکی مقاوم تر بود و در منطقه دامغان کشت این رقم پیشنهاد می گردد. بر اساس نتایج این پژوهش، کاربرد هیدروپرایمینگ در جهت بهبود صفات فیزیولوژیک در گیاه کینوا در شرایط تنش خشکی پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, پروتئین دانه, پیش تیمار, تنش کم آبیاری, عملکرد دانه
    Fathollah Nadali *, HamidReaz Asghari, Hamid Abbasdokht, Vajihe Dorostkar, Mahmoud Bagheri
    Introduction

    The cultivation of quinoa (Chenopodium quinoa Willd), an annual plant with high nutritional and economic significance, is expanding throughout the world. Quinoa is a traditional Andean seed crop highly tolerant to abiotic stresses. Since most seed crop cultivars are sensitive to drought stress, quinoa is regarded as a valuable candidate for the plant's exposure to harsh environmental conditions. Due to the importance of quinoa in arid regions, the effects of seed priming on yield and certain morphological and physiological traits were investigated in this study.

    Material and Methods

    A factorial split-plot experiment based on a randomized complete block was designed with four replications was conducted in 2019 at Damghan Research Farm Station. The experimental treatments included drought stress based on the plant's water requirement at three levels (100% (control), 75%, and 50%) as the main factor, and sub-factors included three cultivars (Titicaca, Q26, and Q29) as well as priming at two levels (no priming and hydropriming) as a factorial experiment into sub-levels. To perform water requirement (WR) treatment, WR were calculated using the CROPWAT program and then applied to the 6-leaf stage plants.

    Results and Discussion

    The results demonstrated that drought stress (50% WR) reduced  relative leaf water content (13.1%), leaf membrane stability index (21.2%), chlorophyll content (38.7%), 1000-seed weight (18.2%), number of panicles per plant (27.5%), number of seeds per panicle (7.71%), and seed yield (40.4%). The use of hydropriming increased the membrane stability index, leaf chlorophyll content, 1000-seed weight, and the number of panicles per plant. Under 50% WR, the activity of antioxidant enzymes such as catalase and leaf ascorbate peroxidase increased by 139.58 and 42.55 percent, respectively, compared to the control. Additionally, drought stress increased quinoa seed protein content and decreased seed yield.. The percentage of seed yield reduction in drought stress was 50% and 75% of WR and was lower in Titicaca than the other two cultivars.  The comparison of the mean of irrigation interactions in the cultivars revealed that 100% WR produced the maximum quantities of Chl a, Chl b, and carotenoids in all three cultivars. Additionally, seed priming boosted the Chl a, and Chl b concentrations in Titicaca and Q26. Furthermore, the highest biological yield in the Damghan region was achieved in Q26 with 100% WR. Under normal irrigation conditions, Q26 cultivar had the highest seed yield, whereas under drought stress conditions, the seed yield of all cultivars decreased significantly. Nevertheless, this decline in the Titicaca cultivar was 12% less than in Q26 and Q29. The findings of the mean comparison revealed that priming improved seed yield in all three cultivars, with the Q29 cultivar producing the maximum seed yield at 1,452.03 kg/ha.

    Conclusion

    In general, Titicaca cultivar was more resistant to drought stress than other cultivars, hence its cultivation is encouraged in the Damghan region. Within the scope of this study, the use of hydropriming to improve quinoa's physiological features in conditions of drought stress is suggested. In conclusion, the results demonstrated that seed priming significantly increased seed yield, biological yield, leaf area index, and chlorophyll content in drought-stressed quinoa cultivars. These results indicated that seed priming can play a significant role in enhancing quinoa's drought resistance under low irrigation conditions. This study could contribute to the understanding of seed priming effects, which could be applied as an effective strategy to mitigate the negative effects of drought stress on quinoa cultivars.

    Keywords: Antioxidant, Irrigation stress, Pretreatment, Protein yield, Seed yield
  • مجید قنبری، علی مختصی بیدگلی*، زینب زنگانه، کامران منصور قناعی پاشاکی
    این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کاربرد مالچ حاصل از باقی مانده مواد آلی موجود در پهنه جنگل، مزارع برنج، باغات چای و بادام زمینی و کمبود آب آبیاری بر خصوصیات مختلف مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی سورگوم علوفه ای در شرایط مزرعه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال 1397 در مزارع منتخب تحقیقاتی منطقه دیلمان شهرستان سیاهکل زیر نظر گروه زراعت دانشگاه تربیت مدرس و کارشناسان ترویج جهادکشاورزی لاهیجان اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل سه سطح تنش کمبود آب بر اساس آبیاری 15، 30 و 45 درصد کم تر از ظرفیت زراعی و شش سطح مالچ آلی شامل بدون مالچ، مالچ کلش برنج، مالچ پوسته شلتوک برنج، مالچ پیله بادام زمینی، مالچ ضایعات چای و مالچ خاکبرگ بودند. نتایج نشان داد در شرایط تنش متوسط، تیمارهای مالچ کلش برنج و پوسته شلتوک برنج، در عملکرد علوفه تر و سرعت فتوسنتز گیاه به ترتیب 39/13 و 26/65 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد. همچنین، در شرایط تنش شدید، مالچ های کلش برنج، پوسته شلتوک برنج و پیله بادام زمینی، میزان بهره وری اقتصادی آب و وزن خشک علف های هرز را به ترتیب 63/48، 55/21 و 46/40 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. کاربرد مالچ مواد آلی به ویژه کلش برنج، پوسته شلتوک برنج و پیله بادام زمینی به ترتیب موجب جلوگیری از کاهش 6/08، 13/70و 16/75 درصد عملکرد دانه نسبت به شاهد تحت شرایط تنش متوسط شد. به طورکلی، مالچ مواد آلی در افزایش عملکرد دانه و علوفه تر، سرعت فتوسنتر، فعالیت آنتی اکسیدان ها و بهره وری آب و همچنین کاهش میزان علف های هرز مزرعه در شرایط تنش از توانایی بالایی برخوردار بوده و سهم بسزایی در بهبود مقاومت به خشکی در گیاه سورگوم علوفه ای دارد. در نهایت، استفاده از مالچ مواد آلی در کشت سورگوم علوفه ای تحت شرایط تنش خشکی فصلی توصیه می گردد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, بهره وری آب, ذرت خوشه ای, علف هرز, کم آبی
    Majid Ghanbari, Ali Mokhtassi-Bidgoli *, Zeinab Zanganeh, Kamran Mansour Ghanaei-Pashaki
    This study was conducted to investigate the effect of mulch application from organic matter residues in forest area, rice fields, tea and peanut orchards and irrigation water deficit on different morpho-physiological and biochemical characteristics of forage sorghum in field conditions. This research was carried out as a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications in selected research farms in Deilman area of Siahkal city under the supervision of Tarbiat Modares University, Department of Agronomy and Lahijan Agricultural Jihad Extension Experts in 2018. Factorial combinations of three levels of water deficit stress 15%, 30% and 45% of less than FC and six organic mulch, no mulch, rice straw mulch, paddy rice husk mulch, peanut shell mulch, tea waste mulch and leaf mold mulch were used. The results showed that under moderate stress conditions, rice straw mulch and rice paddy husk treatment showed the highest forage yield and plant photosynthesis rate of 39.13 and 26.65%, respectively, compared to the control treatment. Also, under conditions of severe stress, rice straw mulch, rice paddy husk and peanut shell mulch increased the economic efficiency of water and dry weight of weeds by 63.48, 55.21 and 46.40%, respectively, compared to the control. Application of organic matter mulch, especially rice straw, rice paddy husk and peanut shell mulch, prevented a reduction of 6.08, 13.70 and 16.75% of grain yield compared to the control under moderate stress conditions, respectively. In general, organic matter mulch has a high ability to increase grain and forage yield, photosynthetic rate, antioxidant activity and economic efficiency of water, as well as reduce field weeds in stress conditions and make a significant contribution to improving drought resistance in Forage Sorghum. Finally, the use of organic matter mulch in the cultivation of forage sorghum under seasonal drought stress conditions is recommended.
    Keywords: Anti-oxidant, Sorghum bicolor, Water deficit, Water productivity, weed
  • مهدی خیاط*، سوسن چمنی اصغری، فرید مرادی نژاد
    انار Punica granatum L.، از مهم ترین میوه های نیمه گرمسیری ایران می باشد که از لحاظ اقتصادی دارای جایگاه ویژه ای است. لذا کیفیت پس از برداشت آن بسیار مهم می باشد. در این تحقیق اثر تیمار های پس از برداشت (کلرید کلسیم و پوشش پلاستیکی نانو دکو)، بر خصوصیات فیزیکو شیمیایی میوه انار شامل وزن آریل (دانه انار)، رنگ پوست، pH، مواد جامد محلول، ویتامین ث، فعالیت آنتی اکسیدانی، آنتوسیانین و فنل کل میوه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در رقم شیشه کب اجرا شد. فاکتور اول تیمار کلریدکلسیم در غلظت های 0، 5/0، 1 و 2 درصد به روش غوطه وری و فاکتور دوم نوع پوشش در دو سطح پوشش پلاستیکی نانو دکو و عدم پوشش بود. پس از نگهداری به مدت دو ماه در دمای 1±5 درجه سانتی گراد، نتایج بیانگر عدم کاهش وزن در میوه های تیمار شده با کلریدکلسیم بود. تیمار کلریدکلسیم سبب کاهش pH، افزایش شاخص های رنگ پوست و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه شد. بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی در غلظت دو درصد و مولفه های رنگ در غلظت های 5/0 درصد مشاهده شدند. بیشترین میزان ویتامین ث و آنتوسیانین به ترتیب در تیمار دو درصد و 5/0 درصد کلریدکلسیم مشاهده شد. مقایسه میانگین اثرات متقابل کلریدکلسیم و پوشش نانو دکو نشان داد که بیشترین میزان مواد جامد محلول مربوط به میوه های شاهد به میزان40/17 بریکس بود.
    کلید واژگان: آنتوسیانین, آنتی اکسیدان, پس از برداشت, پوشش نانو دکو, کلریدکلسیم
    Mehdi Khayat *, Sosan Chamani Asghari, Farid Moradinezhad
    Pomegranate (Punica granatum L.) is one of the most important native sub-tropical fruits in Iran. Because high economic importance of the pomegranates, it is very important to maintain the fruit quality after harvest. In this research, the effects of post-harvest treatment with calcium chloride and Nano packaging on physicochemical properties of pomegranate fruit including aril and seed weight, peel color, pH, total soluble solids, vitamin C, antioxidant activity, anthocyanin and total phenolics content of Shishe kab pomegranate were studied in a factorial completely randomized design with four replications. The first factor was immersion in calcium chloride at different concentrations (0, 0.5, 1 and 2%) and the second factor was a Dekco Nano-based polyethylene packaging with non-packaging as control. After two months of storage at 5 ±1˚С, the results showed a reduction in aril weight in control, but it was not decreased in CaCl2 treated fruit. Moreover, CaCl2 decreased the pH, and enhanced the peel color indices and antioxidant activity of the fruit. The highest antioxidant activity and color index was observed in fruit treated with 2% and 0.5 % CaCl2, respectively. The highest amounts of vitamin C content (8700 mg/ 100gr fresh weight) and anthocyanins (377 mg/L) were observed in fruit treated with 2 and 0.5% CaCl2, respectively. The interaction effects of of calcium chloride and nano packaging on the amount of total soluble solids was significant and the highest total soluble solids content was recorded in control fruit (17.40 brix).
    Keywords: Anthocyanin, Antioxidant, Nano-based packaging, Post-Harvest, CaCl2
  • فرحناز ویسی علی اکبری، معصومه عامریان*، محمود خرمی وفا

    به منظور بررسی اثر سلنیوم و نیتروژن بر برخی ویژگی های رشدی و بیوشیمیایی پیاز خوراکی (توده ی زرد اصفهان)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه رازی و در سال 1396 اجرا شد. در این آزمایش فاکتور اول شامل زمان تقسیط کود نیتروژن (بر اساس آزمون خاک که شامل 500 کیلوگرم اوره در هکتار بود) در شش سطح شامل (عدم مصرف کود، کل کود در زمان نشاء، یک دوم کود در زمان نشاء، یک سوم کود در زمان نشاء، یک دوم کود در زمان نشاء+ یک دوم کود در زمان شروع سوخ دهی، یک سوم کود در زمان نشاء+ یک سوم کود در زمان شروع سوخ دهی+ یک سوم کود در زمان توسعه سوخ) و فاکتور دوم محلول پاشی برگی سلنیوم در سه سطح (صفر، 10 و 50 میلی گرم بر لیتر سلنات سدیم) بود. با مصرف سه مرحله ای کود نیتروژن بیشترین میزان عملکرد پیاز (44/21 کیلوگرم بر مترمربع)، وزن تر پیاز (83/251 گرم در سوخ)، طول سوخ (190/84 میلی متر)، قطر سوخ (66/78 میلی متر)، فنول کل (87/19 میلی گرم بر گرم وزن تازه)، فلاونویید کل (30/9 میلی گرم بر گرم وزن تازه) و فعالیت آنتی اکسیدانی (44/11 درصد) مشاهده شد. سلنیوم نیز تاثیر مثبتی بر صفات مورد بررسی (عملکرد، وزن تر، طول و قطر سوخ و فلاونویید کل) داشت. با توجه به نتایج به دست آمده کاربرد توام سلنیوم همراه با نیتروژن نقش بسیار مهمی در بهبود خصوصیات رشدی پیاز از جمله وزن خشک سوخ (73/84 گرم در سوخ) و نیز کارایی بهره برداری نیتروژن (1 کیلوگرم بر میلی گرم وزن خشک سوخ) داشت. در نتیجه کاربرد سه مرحله ای کود نیتروژن (مصرف یک سوم در زمان کشت نشاء+ یک سوم در زمان شروع سوخ دهی+ یک سوم در زمان توسعه سوخ همراه با 50 میلی گرم بر لیتر سلنات سدیم) توصیه می شود.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, جذب نیتروژن, سوخ, فنول کل
    Farahnaz Veisialiakbari, Masoomeh Amerian *, Mahmud Khoramivafa

    In order to investigate the effects of selenium and nitrogen on some growth and biochemical characteristics of edible onion (Cultivar Yellow Isfahan), a factorial experiment was conducted base on randomized complete block design with three replications at Razi University in year 2017. In this experiment, the first factor includes the time of split of nitrogen fertilizer (based on soil test, which includes 500 kg urea per hectare) in six levels including control, total fertilization at the time of transplantation, half fertilization at the time of transplantation, third fertilization at the time of transplantation, half fertilization at the time of transplantation+ half fertilization at the time of bulb initiation, third fertilization at the time of transplantation+ third fertilization at the time of bulb initiation+ third fertilization at the time of bulb growth and three levels of selenium (0, 10 and 50 mg.L-1 sodium selenate). The highest yield (21.44 Kg.m-2), fresh weight (251.83 g.bulb-1), the bulb length (84.19 mm), bulb diameter (78.66 mm), total phenol (19.87 mg.g-1 FW: fresh weight), total phenol (19.87 mg.g-1 FW: fresh weight), total flavonoid (9.30 mg.g-1 FW: fresh weight) and antioxidant activity (11.44 %) of the onion bulb were observed with nitrogen application of in three stages (third fertilization recommended at the time of transplantation+ third fertilization at the time of bulb initiation+ third fertilization at the time of bulb growth). Selenium had a positive effect on yield, fresh weight, length and diameter of bulb and total flavonoid in onion. Therefore, use of sodium selenate along with nitrogen plays an important role in improvement the growth and physiological characteristics of onion such as bulb dry weight (84.73 g.bulb-1) and nitrogen use efficiency (1 Kg.mg-1 DW: dry weight). In conclusion, split application of of 500 kg.ha-1 urea at the time transplantation, bulb initiation and bulb formation equally one third in each stage, and 50 mg.L-1 sodium selenate can be recommended for onion production.

    Keywords: Antioxidant, Nitrogen uptake, Bulb, Total phenol
  • مریم حقیقی*، رضا ابوالقاسمی
    هدف از این آزمایش بررسی اثر تنش دمای بالا و پایین بر تغییرات رشد، فتوسنتز و فعالیت آنتی اکسیدانی گوجه فرنگی در مرحله رشد رویشی بود. گیاهان رشد کرده در سیستم هیدروپونیک تحت تاثیر تنش دمایی 40 و 10 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت قرار گرفتند و با گیاهان شاهد در دمای گلخانه 2±25 درجه سانتی گراد مقایسه شدند. همه گیاهان پس از اعمال تنش به گلخانه با شرایط بهینه منتقل شدند و پس از 10 روز دوباره فاکتورهای رشد بررسی شد. نتایج مقایسه ای بین این سه دما نشان داد که بیشترین میزان وزن تر شاخساره در تیمار شاهد مشاهده شد. در شرایط تنش دمای بالا، 7/56 درصد کاهش وزن تر نسبت به تیمار شاهد و در تنش دمای پایین 3/65 درصد کاهش مشاهده شد. وزن تر ریشه نیز به طور مشابهی در تیمار شاهد بیشترین میزان بود و تنش گرمایی، 45 درصد و تنش سرمایی، 6/64 کاهش را نسبت به شرایط دمای بهینه نشان داد. حجم ریشه با اعمال تنش گرمایی و سرمایی کاهش معنی داری نشان داد و میزان نرخ فتوسنتز در شرایط معمولی گلخانه بیشترین میزان و در شرایط تنش گرمایی کمترین میزان را نشان داد. به طورکلی می توان بیان کرد که تنش دمایی در این مطالعه صفات رشدی و فتوسنتزی را بیشتر از صفات آنتی اکسیدانی تحت تاثیر قرار داد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, تعرق, فنل, کلروفیل, هدایت روزنه ‏ای
    Maryam Haghighi *, Reza Abolghasemi
    The aim of this was to investigate the effect of high and low temperature stress on growth, photosynthesis and antioxidant changes in vegetative growth stage of tomato. Tomato plants which were grown in hydroponics system exposed to temperature stress at 40 ºC and 10 ºC compared with plants grown in the greenhouse at optimum temperature of 25±2 as control. All plants were transfer to optimum condition in the greenhouse after stress treatments and growth parameters were measured after 10 days. The results of the comparison between these three temperatures showed that the highest fresh weight of shoot was observed at control treatment. In high temperature stress conditions observed 56.7% decrease fresh weight compared to control treatment and in low temperature stress conditions observed 65.3 decrease. Similarly, fresh weight of root was highest in control treatment and heat stress 45% and low temperature stress 64.6% showed decrease compared to optimum temperature conditions. Root volume was reduced by temperature stress significantly and photosynthesis rate was the highest in control treatment and lowest under high temperature stress. In general, it can be stated that temperature stress in this study affected growth and photosynthetic traits more than antioxidant traits.
    Keywords: Antioxidant, Chlorophyll, Phenol, Stomatal conductance, Transpiration
  • سمیه پیرمحمدی طلاتپه*، محمدرضا اصغری، محمد فتاحی
    امروزه با تغییر سبک زندگی و عادات غذایی مردم تمایل افراد جهت استفاده سریع و راحت، از محصولاتی سالم که به لحاظ کیفی از بالاترین سطح برخوردار هستند، در حال افزایش است. با توجه به حساس بودن محصولات تازه بریده به فساد، استفاده از فناوری های نوین برای حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری آنها لازم و ضروری است. در این پژوهش، کارآیی نانو امولسیون کیتوسان به همراه اسید سالیسیلیک به عنوان پوشش خوراکی جهت افزایش عمر قفسه ای میوه های تازه بریده شلیل مورد بررسی قرار گرفت. میوه های تازه بریده شلیل با نانوامولسیون کیتوسان با غلظت 4/0 درصد به همراه اسید سالیسیلیک دو میلی مولار پوشش دار و سپس بسته بندی شد و در سردخانه با دمای 1±0 درجه سانتی گراد با رطوبت نسبی 95-90% به مدت 16 روز نگهداری شدند. ارزیابی شاخص های کیفی شامل مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)،pH ، درصد کاهش وزن، محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در روز برداشت و طی مدت نگهداری در چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که پوشش خوراکی مورد بررسی تاثیر معنی داری بر TSS،TA ، pH، درصد کاهش وزن، محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل داشت. نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده تاثیر هم افزایی اسید سالیسیلیک و نانو امولسیون کیتوسان با یکدیگر به عنوان روشی سالم و بدون مضرات جانبی مواد نگه دارنده شیمیایی در افزایش مدت زمان ماندگاری و حفظ خواص کیفی میوه تازه بریده شلیل رقم رد گلد بود.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, ترکیبات طبیعی, عمر قفسه ای, فنل کل, مواد جامد محلول
    Somayeh Pirmohammadi Talatappeh *, Mohammadreza Asghari, Mohammad Fattahi
    Nowadays, with the change in lifestyles and feeding habits of the people, the demand for safe ready to eat and high quality products is increasing. Due to the sensitivity of fresh cut products to decay extension, the use of modern technologies for maintaining the quality and shelf life of these products is necessary. In this study, the effect of chitosan nano emulsion in combination with salicylic acid, as an edible coating, to increase the shelf life of nectarin fresh cuts was studied. Nectarines fresh cut were coated with nano chitosan emulsion at 0.4 % and salicylic acid at 2 mM, and packed and stored at 0±1°Cwith 90 to 95% R.H for 16 days. Fruit quality indices including TSS, TA,pH, weight loss, total phenolics content and total antioxidant activity were evaluated at harvest and during storage. The results showed that the edible coating significantly affected fruit total soluble solids (TSS), titratable acidity (TA), pH, weight loss, total phenolics content and total antioxidant activity. This findings demonstrate the synergistic effects of salicylic acid and chitosan nano emulsions, as a safe method with no side effects of the chemicals, in increasing the shelf life and preserving the quality of fresh cut ‘Red Gold’nectarines.
    Keywords: Antioxidant, Natural compounds, Shelf life, Total phenolics, Soluble solids
  • نجمه مداحی نسب، فاطمه زهرا امیرمحمدی*، غلامعباس محمدی، محمود شعبانی

    این مطالعه با هدف بررسی تحمل به شوری دو رقم انجیر (کشکی و رونو) در شرایط کشت درون شیشه ای انجام شد. تیمار شوری با استفاده از غلظت های مختلف کلریدسدیم (0، 40، 80 و 120 میلی مولار) اعمال شد. پس از سه هفته، نتایج نشان داد که شوری باعث کاهش معنی دار وزن تر و خشک، طول شاخساره و تعداد برگ در هر دو رقم شد. اما این کاهش در رقم کشکی بیشتر بود. در هر دو رقم با افزایش غلظت نمک کلریدسدیم در محیط کشت، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان افزایش یافت. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بطور معنی داری در رقم کشکی بیشتر بود. میزان تجمع سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم در برگ و ریشه رقم رونو به طور معنی داری بیشتر از رقم کشکی بود. در غلظت 120 میلی مولار کلرید سدیم، همه صفات بطور معنی داری کاهش داشتند. در بیشتر صفات مورد ارزیابی، دانهال های دو رقم پاسخ های متفاوتی نشان دادند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر مشخص شد که رقم کشکی نسبت به رقم رونو از تحمل بیشتری نسبت به تنش شوری برخوردار بود.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, پراکسیداز, رقم رونو, رقم کشکی, محیط کشت
    Najmeh Madahinasab, FatemehZahra Amirmohammadi *, Gholamabas Mohammadi, Mahmoud I Shabban

    The aim of this study was to evaluate the salt tolerance of two cultivars of fig (‘Kushki’ and ‘Rounou’) under in vitro conditions. Salinity treatment was performed using different concentrations of sodium chloride (0, 40, 80 and 120 mM). The results showed that salinity significantly reduced fresh and dry weight, shoot length and leaf number in both cultivars after three weeks’ treatment with sodium chloride. However, the decline was more in the ‘Kushki’. In both cultivars, the activity of antioxidant enzymes were increased with increase in the concentration of sodium chloride, and this increase was significantly higher in Kushki cultivar. The amount of sodium accumulation and Na+/K+ratio in leaves and roots of ‘Rounou’ was significantly higher than Kushki cultivar. At 120 mM concentration, all traits were significantly reduced. Seedlings of the two cultivars showed different responses for most of the evaluated traits. According to the results of this study, the Kushki cultivar was more tolerant than the Rounou cultivar to the salinity stress.

    Keywords: Antioxidant, Culture medium, Kushki cultivar, Peroxidase, Rounou cultivar
  • لیلا فهمیده*، نجیبه محمودی
    متابولیت های ثانویه گروه متنوعی از مولکول هایی هستند که به سازگار شدن گیاه به خصوص در شرایط تنش های محیطی کمک می کنند، از جمله این ترکیبات فلاونوییدها و آنتوسیانین ها می باشند. در این مطالعه اثر عنصر منگنز (غلظت80 پی پی ام) بر میزان فعالیت آنزیمی و غیر آنزیمی گیاهچه های 21-18 روزه زیره سبز در 4 زمان مختلف 24، 48، 72 و 96 ساعت بعد از اعمال تنش مورد بررسی قرار گرفت. تمامی آزمایشات با 3 تکرار مستقل و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد و پس از اندازه گیری غلظت های مختلف تجزیه واریانس و مقایسه میانگین داده ها با استفاده از نرم افزار SAS صورت گرفت. در اثر تنش منگنز محتوی فلاوونویید کل و آنتوسیانین و فعالیت برخی از آنزیم های آنتی اکسیدان نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری افزایش یافت، به طوری که بیشترین میزان فعالیت آنزیمی و غیر آنزیمی در 48 ساعت بعد از اعمال تنش مشاهده شد. آنزیم گایاکول پروکسیداز در 24 ساعت اول بیشترین میزان فعالیت آنزیمی (افزایش 24/88 درصدی نسبت به میزان شاهد) و در 96 ساعت بعد از اعمال تنش منگنز کمترین میزان فعالیت را نشان داد. از مجموع نتایج چنین استنباط شد که افزایش محتوی فلاوونویید و آنتوسیانین، بعد از اعمال تنش، نتیجه اعمال تنش اکسیداتیو حاصل از جذب عنصر منگنز و فعال شدن سیستم آنتی اکسیدان گیاه می باشد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, زیره سبز, متابولیت های ثانویه, ریز مغذی
    Leila Fahmideh *, Najibeh Mahmoodi
    Secondary metabolites are a diverse group of molecules that help to compatibility of plants especially in face of stress. Flavonoids and anthocyanins are parts of these compounds. In this study, effect of manganese (concentration of 80 ppm) on enzymatic and non-enzymatic activity rates of cum, 18-21 days after germination, was measured at 4 different times of 0 (control), 24, 48, 72 and 92 hours after stress applying. All of the experiments were performed with 3 independent replications and completely randomized design. Analysis of variance and comparison of means were done using SAS after measurement of different concentrations. Due to manganese stress, content of total flavonoid and anthocyanin and activity of some antioxidant enzymes increased significantly compared to control, as the most enzymatic and non-enzymatic activity rates were observed 48 hours after stress applying. Guaiacol peroxides enzyme showed the most and the least activity rates 24 hours (88.24% higher than control) and 96 hours after stress, respectively. Total results showed that increased flavonoid and anthocyanin after stress applying were consequences of oxidative stress originating from manganese absorption and activation of plant antioxidant system.
    Keywords: Antioxidant, Cum, Micronutrient, Secondary metabolites
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال