جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مواد آلی" در نشریات گروه "آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع"
تکرار جستجوی کلیدواژه «مواد آلی» در نشریات گروه «کشاورزی»-
این تحقیق به منظور بررسی اثرات گونه های گیاهی (ارزن) Panicum amarum و (استبرق) Calotropis procera بر خواص فیزیکی و شیمیایی خاک تپه های ماسه ای و همچنین تثبیت و اصلاح ماسه زارها در منطقه باشی انجام شده است. دو محدوده مجزا با پوشش دو گونه گیاهی انتخاب و در مجاورت هریک از این دو محدوده، عرصه ای فاقد هر نوع گونه گیاهی به عنوان شاهد در نظر گرفته شده است. نمونه برداری خاک به روش تصادفی-سیستماتیک در طول 4 ترانسکت 500 متری با فاصله 250 متر و در دو عمق 0 تا 30 و 30 تا 60 سانتی متر انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین نیتروژن در خاک پای این گونه ها حدود 10% بیشتر از منطقه شاهد بود. همچنین، درصد مواد آلی در لایه سطحی خاک پای گونه های ارزن و استبرق تقریبا 23% بیشتر از لایه زیرین و 10% بیشتر از منطقه شاهد بود. غلظت پتاسیم در خاک پای ارزن بیشتر از دو ناحیه دیگر بود؛ هرچند که این اختلاف ازنظر آماری معنی دار نبود. میزان اسیدیته خاک پای گونه ارزن کمی بیشتر از سایر مناطق بود، اما این افزایش معنی دار نبود. همچنین، خاک پای گونه ارزن نسبت به دو گونه دیگر دارای شوری کمتری بود. میزان فسفر در لایه سطحی خاک پای استبرق بیشتر از ارزن و همچنین بیشتر از منطقه شاهد بود. به طورکلی، نتایج تحقیق نشان دهنده تاثیر مثبت کشت این گونه ها بر بهبود ویژگی های خاک در مقایسه با منطقه شاهد است. بنابراین گونه های استبرق و ارزن می توانند در تثبیت تپه های ماسه ای نقش موثری داشته باشند.
کلید واژگان: تثبیت ماسه زارها, فرسایش بادی, تجمع رس, نیتروژن, مواد آلیIntroductionVegetation is of paramount importance for various reasons. Taking restoration and creation of vegetation into account, it can be argued that selecting plant species that are adapted and resilient to arid conditions significantly contributes to the successful establishment of plants and the reduction of desertification effects. Moreover, possessing unique characteristics, such species exert a specific influence on their growth environment. Commonly known as "Malum Sodomiticum", Calotropis procera is a perennial shrub that thrives in arid and semi-arid regions, being considered an important plant due to its medicinal properties and economic uses, including fiber production and soil remediation on the other hand, Panicum amarum, also known as "Salt Grass," is a perennial grass primarily found in coastal areas and sandy soils, serving as a protective ground cover to prevent soil erosion and provide forage for livestock. Such effects could be identified through the investigation of the relationship between soil and plants. Considering the influence of plant species on the physical and chemical properties of the soil, this study sought to investigate the effect of Panicum amarum and Calotropis procera on the physical and chemical properties of sand dunes and their stabilization and reclamation.
Materials and methodsThis study used topographic maps, aerial photographs, and satellite imagery to identify the best locations for the growth of Panicum amarum and Calotropis procera. In this regard, the required soil samples were collected from the depths of 0-30 cm and 30-60 cm using systematic random sampling along four 500-meter transects, each of which was 250 meters away from each other. Moreover, soil properties, including texture, pH, salinity, electrical conductivity, organic matter content, phosphorus, potassium, and lime were measured using various laboratory methods. Finally, each soil parameter was assessed in areas with saltbush and millet species and the areas without vegetation cover (control) using an independent t-test in the SPSS software environment.
ResultsAccording to the results of the soil chemical and physical property analyses, the soil samples under millet, saltbush, and control areas showed significant differences, except for pH and potassium which did not display significant differences among the three sites. Moreover, it was found that the changes in organic matter and nitrogen percentages in the soil samples of the three areas were among the effective factors involved in improving the physical and structural conditions of the soil, providing a suitable substrate for the activity of microorganisms. This leads to increased water-holding capacity, nutrient availability, organic colloids, specific surface area, cation exchange capacity, and overall improvement of the physical conditions of the soil. These findings suggest a significant influence of the cultivated plant species compared to the control ones. On the other hand, the organic matter content in the surface layer of the saltbush and millet cultivation areas was found to be approximately 23% higher than the subsurface layer, which is due to the aboveground biomass deposition of the plant species in the top horizon, leading to the long-term improvement of soil structure.The results also showed that the soil pH did not differ significantly among the three areas (saltbush, millet, and control), although it was slightly higher under millet but not statistically significant. The electrical conductivity (EC) of the studied soil samples was higher in the surface layer compared to the subsurface layers, and there was a significant difference among the three areas in this regard. Furthermore, the study found that the soil enjoyed lower salinity under the millet species compared to the other two species, likely due to the plant's ability to absorb the salts. It was also found that the potassium concentration was not significantly different among the three areas; However, the millet site possessed a higher potassium level than the other two areas. The soil texture was also affected by the presence of the plant species. In this regard, it was found that while millet led to increased clay accumulation in the surface layer, Saltbush performed more successfully in accumulating silt, both showing a significant increase compared to the control area. As for the lime content, the plant species caused a significant decrease in the percentage of lime in the surface soil compared to the control area. In summary, the results of the study indicated that the cultivation of saltbush and millet species exerted a significant positive influence on the chemical and physical properties of the sandy soil, with millet showing relatively better performance in improving soil salinity, potassium content, and physical structure compared to the saltbush.
ConclusionThe results of this study proved the positive influence of cultivating saltbush and millet on the chemical and physical properties of the soil. These species significantly increased the nitrogen, organic matter, and phosphorus content of the soil compared to the control area. Overall, it could be argued that the presence of saltbush and millet, along with other diverse species, may exert a positive influence on sandy dunes, indicating the potential of these species for the restoration and diversification of vegetation in sandy areas. Furthermore, this can help reduce the fragility of these ecosystems. Therefore, in the study area, which has light-textured soil and requires biological operations and soil conservation, the millet species can be utilized for such a purpose. Finally, it can be said that the use of these plants along with other sand-loving species can contribute to the rehabilitation and diversification of sandy vegetation and reduce the fragility of such ecosystems.
Keywords: Sand Dune Stabilization, Wind Erosion, Clay Accumulation, Nitrogen, Organic Matter -
مجله مدیریت بیابان، پیاپی 19 (پاییز 1400)، صص 87 -102
در بسیاری از مناطق کم آب ایران ازجمله نواحی غربی خراسان، از دیرباز مردم برای حفاظت از خاک و آب تلاش های زیادی داشته و تجربه های ارزشمندی به دست آورده اند. بهره گیری از این تجربه ها در ساخت بندسارها به استفاده بهینه از منابع آب و خاک منجر شده و می تواند به بومی سازی عملیات حفاظت خاک و آب و افزایش کارایی آنها کمک کند. بندسار با کنترل سرعت جریان آب موجب ته نشینی ذرات معلق سیلاب می شود که علاوه بر حاصل خیزی خاک، موجب تقویت سفره های آب زیرزمینی، احیاء پوشش گیاهی و مهار بیابان زایی می شود. پژوهش حاضر به بررسی اثر استحصال سیلاب بندسارهای جنوب شهرستان سبزوار، بر روی حاصل خیزی خاک به دو صورت میدانی و آزمایشگاهی پرداخته است. بدین منظور در محدوده مورد بررسی، پنج منطقه دارای بندسار در نظر گرفته شد و در هر یک از محل های منتخب سه نیمرخ در داخل بندسار و سه نیمرخ در خارج آن به عمق cm 60 حفر شد. از سه عمق 20-0، 40-20 و cm40-60 نمونه برداری انجام شد. سپس نمونه ها برای تعیین درصد مواد آلی خاک، مقدار N، P و K به آزمایشگاه منتقل شد. درپایان نتایج حاصل از آزمایش ها به وسیله آزمون های دانکن و t مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عناصر حاصل خیزی خاک مانند مقدار کربن آلی، N کل، P و K در داخل بندسارها با خارج از آن ها متفاوت است و اغلب در داخل بندسارها بیشتر از خارج آن هاست. هرچند این تفاوت در برخی از مناطق معنی دار نیست ولی در کل می توان نتیجه گرفت که بندسار موجب افزایش حاصلخیزی خاک شده است.
کلید واژگان: استحصال سیلاب, بیابان زدایی, حاصلخیزی خاک, مناطق خشک, مواد آلیDesert Management, Volume:9 Issue: 19, 2022, PP 87 -102In many areas of Iran wher water is scarce, including the western Khorasan, people have understood the importance of water and soil resources. They have made great efforts to protect them, and they also gained valuable experiences. The use of these experiences in the construction of the Bandsars allowed optimizing the water and soil resources and the localization of watershed management operations which will improve the effectiveness of those operations. The bandsars cause the sedimentation of suspended particles by controlling the flow rate, and consequency, in addition to the increase in soil fertility, improve the recharge of groundwater, vegetation cover and desertification control. This research studies the effect of the use of flood in bandsars, located in the south of the city of Sabzevar on soil fertility using both field and laboratory methods. To achieve this, 5 Bandsars sites were selected in the study area, and in each site 3 soil profiles inside the bandsars and also 3 profiles outside the Bandsars with 60 cm depth were digged. The soil samples were collected from three depths of 0-20, 20-40 and 40-60 cm. Soil samples were transported to the laboratory and the amount of organic mater, N, P and K were measured. Results were analysed using t as well as Dankan tests. Results showed that the values of the fertilizing elements such as organic mater, N, P are different between inside and outside the bandsars, and are higher inside the bandsars comparing to the related outside areas. Although this difference is not statistically significant in some cases, it can be concluded that Bandsars improved soil fertility.
Keywords: Flood water utilization, organic materials, Arid Areas, Soil fertility, Combating desertification -
بررسی اثرات معدن منگنز صوفیوند شهرستان هرسین بر خاک و خصوصیات فیزیولوژیک گونه Astragalus parrowianus
این تحقیق با هدف بررسی تاثیر معدن منگنز صوفیوند شهرستان هرسین استان کرمانشاه بر خصوصیات خاک، رشد و ویژگی های فیزیولوژیک گیاه گون زرد (Astragalus parrowianus) در سال 1398 انجام شد. نمونه برداری ها در اردیبهشت ماه از خاک و گیاه بر اساس طرح سیستماتیک تصادفی در پنج دایره هم مرکز در فواصل مختلف 100، 500، 1000، 1500و 2000 متری در اطراف معدن منگنز صوفیوند انجام شد. همچنین 6 نمونه از گیاه گون و خاک منطقه شاهد (خارج از مراتع اطراف معدن و در شرایط مشابه ادافیکی و توپوگرافی) نیز تهیه شد. نتایج نشان داد که رشد و خصوصیات فیزیولوژیک گون به طور معنی داری تحت تاثیر فاصله از معدن منگنز قرار گرفته است. به طوری که بیشترین نسبت وزن ریشه به اندام هوایی (85/0)، فاکتور انتقال (9/1)، فاکتور غلظت ریشه (4) و نسبت پرولین (μmol/g 8/0) در گون در فاصله 100 متری از معدن مشاهده شد که در سطح احتمال 05/0 با شاهد اختلاف معنی داری داشت. همچنین کمترین طول ساقه (cm12) ، کل محتوای نیتروژن (% 3)، اسانس (% 2/0)، فعالیت آنزیم کاتالاز (Units/mg 45/0) و آنزیم پراکسیداز (Units/mg 2/0) در فاصله 100 متری از معدن منگنز مشاهده شد که همگی با شاهد تفاوت معنی داری در سطح احتمال 05/0 داشتند. مقایسه میانگین مقدار کمی پارامترهای مذکور در فواصل 100، 500، 1000، 1500و 2000 متری با تیمار شاهد نیز اختلاف معنی داری را در سطح احتمال 05/0 نشان داد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که هر چه به معدن نزدیک شویم اثرات منگنز بر گیاه گون بیشتر و مخرب تر شده است.
کلید واژگان: کاتالاز, پراکسیداز, پرولین, مواد آلی, کرمانشاه, AstragalusThe aim of this study was to investigate the effect of Sufivand-manganese mine (located in Harsin city of Kermanshah province), on some soil characteristics, plant growth and some physiological traits of yellow milk-vetch (Astragalus parrowianus). Soil and plant samples of natural rangeland were taken in May around Sufivand mine at different distances namely in the 100,500.1000,1500 and 2000 meters far from the mine respectively The statistical design of this project was performed based on a systematic random methodology in the five concentric circles around the Manganese mine. Six samples of soil and Astaragalus plant outside of manganese mine boundary (was not affected by mine) with the same edaphic and topographic conditions were sampled as a control treatment. The results of this project indicated that measured some physiological properties and plant growth were significantly affected by the distance from the Manganese mine. Hence, the maximum rate of root weight to canopy weight (0.85), transfer factor (1.9), root density factor (4) and proline content (0.8 μmol / g) were significantly observed at (p 0.05) compared to the control treatment at a distance of 100 meters from the mine. The minimum stem length (12 cm), total nitrogen content (3%), essential oil content (0.2%), catalase activity (0.45 Units/mg) and peroxidase activity (0.2 Units/mg) at 100 meters distance from the mine were significantly different from the control at (p 0.05). It is concluded that the closer distance to the mine the more hazard of manganese to the Rangeland plants.
Keywords: catalase, peroxidase, Proline, Organic Matter, Kermanshah, Astragalus -
تحقیق حاضر با هدف مطالعه تاثیر گروه های عملکردی سوسک های سرگین خوار بر تغییرات میزان کربن خاک قسمتی از مرتع تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد بر اثر تجزیه سرگین گاو و گوسفندی در قالب یک طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. بدین منظور توری هایی با اندازه سوراخ های بزرگ و کوچک و سرگین گاو و گوسفند در هفت حالت به علاوه یک حالت شاهد هر کدام با سه تکرار به عنوان تیمار های مطالعه انتخاب شدند. نتایج کربن آلی و نیتروژن کل خاک از طریق برداشت سرگین گاوی نشان داد حداکثر مقدار کربن آلی خاک مربوط به حالت دوم (1/96 درصد) بود و در مورد نیتروژن کل خاک مربوط به حالت های دوم و ششم (هر کدام 0/17 درصد) بود و حداقل مقدار کربن آلی و نیتروژن کل خاک مربوط به حالت شاهد (به ترتیب هرکدام 0/87 و 0/07 درصد) بود، و در مورد کود گوسفندی حداکثر مقدار کربن آلی و نیتروژن کل خاک مربوط به حالت پنجم (به ترتیب هرکدام 2/02 و 0/14 درصد) بود و حداقل مقدار کربن آلی و نیتروژن کل خاک مربوط به حالت شاهد (به ترتیب هرکدام 0/87 و 0/07 درصد) بود. نتایج حاصل روی جرم مخصوص ظاهری خاک نشان داد بیشترین میزان در مورد هر کود دامی مربوط به حالت شاهد (هر کدام 1/53 گرم بر سانتی متر مکعب) بود و کمترین میزان در مورد کود گاوی مربوط به حالت های سوم و هفتم (هر کدام 1/05 گرم بر سانتی متر مکعب) بود. در مورد کود گوسفندی کمترین میزان مربوط به حالت چهارم (1/06 گرم بر سانتی متر مکعب) بود. نتایج حاصل در مورد پارامتر اسیدیته خاک از کود گاوی نشان داد بیشترین میزان مربوط به حالت شاهد (7/75درصد) بود و کمترین میزان مربوط به حالت هفتم (7/06درصد) بود و در مورد کود گوسفندی بیشترین میزان مربوط به حالت های شاهد و ششم (هر کدام 7/75 درصد) بود و کمترین میزان مربوط به حالت پنجم (7/47 گوسفندی بیشترین میزان مربوط به حالت پنجم (1/54 دسی زیمنس بر متر) بود و کمترین میزان مربوط به حالت شاهد (0/66 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج مربوط به میزان آهک خاک از کود گاوی نشان داد بیشترین میزان مربوط به حالت های چهارم و ششم (هر کدام 25/66درصد) بود و کمترین میزان مربوط به حالت شاهد (22/16درصد) بود و در مورد کود گوسفندی بیشترین میزان مربوط به حالت چهارم (28/16درصد) بود و کمترین میزان مربوط به حالت دوم (20/66درصد) بود همچنین نتایج مورد بررسی در مورد پارامتر آنیون سولفات از کود گاوی نشان داد بیشترین میزان مربوط به حالت هفتم (0/19 میلی اکی والان بر لیتر) بود و کمترین میزان مربوط به حالت شاهد (0/09میلی اکی والان بر لیتر) بود و در مورد کود گوسفندی بیشترین میزان مربوط به حالت پنجم (0/15 میلی اکی والان بر لیتر) بود و کمترین میزان آن به حالت های ششم، هفتم و شاهد (هر کدام 0/09 میلی اکی والان بر لیتر) بود.کلید واژگان: مواد آلی, چرخه مواد غذایی, حاصلخیزی خاک, حشرات
-
یکی از مهم ترین تهدیدهای منابع آب وخاک در هر کشور، فرسایش خاک و هدررفت مواد غذایی است. استفاده از اصلاح کننده ها، به ویژه مواد آلی، از راهکارهای موثر برای جلوگیری از آن است. به همین دلیل در این پژوهش تلاش شده است تا اثر دو اصلاح کننده ی آلی خاک، یعنی زغال زیستی و کود گوسفندی، در دو شدت بیشینه ی 51 و 65 میلی متربرساعت در عرصه و به کمک شبیه ساز باران ارزیابی شود. نتایج نشان داد که در شدت 51 میلی متربرساعت هیچ تفاوت معنی داری در تیمارها به وجود نیامده است، حال آن که با افزایش شدت به 65 میلی متربر ساعت، اصلاح کننده ی زغال زیستی سبب 64 % کاهش بین متغیرهای حجم رواناب، بار معلق و ضریب رواناب و کود گوسفندی نیز سبب 76% کاهش در متغیرهای حجم و ضریب رواناب و 74% کاهش در بار معلق در تراز اعتماد 99% شد.کلید واژگان: اصلاح کننده های خاک, بار معلق, شبیه ساز باران, مواد آلیSoil erosion and nutrient loss threaten the soil and water resources worldwide. Application of soil conditioners, particularly organic amendments, is an effective way to mitigate this problem. This study was undertaken to assess the effect of application of two organic amendments, biochar and ship manure, under two rainfall intensities of 51 and 65 mm/h by using a rainfall simulator on intact soil. No significant difference was observed in the treatments at 51 mm/h, while with an increase in the intensity to 65 mm/h, the biochar amendment made a decrease of about 64% in the suspended load and runoff coefficient; sheep manure reduced the runoff coefficient and suspended load by about 76% and 74%, respectively at the 99% significance level.Keywords: rainfall simulator, soil conditioners, suspended load, organic amendments
-
ارزیابی تاثیرتراکم کشت آتریپلکس بر مواد آلی و پایداری خاکدانه ها (منطقه مورد مطالعه: اینچه برون، استان گلستان)پایداری خاکدانه ها یکی از خصوصیات اصلی موثر بر فرسایش پذیری و ویژگی های اصلی هیدرولیکی و فیزیکی خاک است. همچنین شناسایی خصوصیات خاک موثر بر پایداری خاکدانه ها از جمله ماده آلی در مناطقی که فرسایش خاک ناشی از الگوهای طبیعی پایداری خاکدانه ها است، پایه و اساس استراتژی های حفاظتی است. هدف این تحقیق اندازهگیری میزان مواد آلی و پایداری خاکدانه ها در سه تراکم مختلف کشت گونه آتریپلکس و تاثیر کشت این گونه بر این دو پارامتر است. بدین جهت، نمونه برداری به روش کاملا تصادفی در سه تراکم (200>)، (200-400 )و(400<) پایه در هکتار با 30 تکرار در سطح انجام گردید. پس از اندازه گیری پارامترهای مورد نظر در آزمایشگاه، آنالیز نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و جهت مقایسه میانگین ها از آزمون (T-test) استفاده گردید. نتایج نشان داد کشت آتریپلکس سبب افزایش معنی دار میزان ماده آلی خاک و پایداری خاکدانه ها نسبت به منطقه شاهد می شود. مقایسه وآنالیز داده ها در سه تراکم کم، متوسط و زیاد نشان می دهد میزان مواد آلی وپایداری خاکدانه از تراکم کم به زیاد روند افزایشی دارد. اعمال مدیریتهای صحیح زراعی از طریق ایجاد امکان کشت و افزایش ماده آلی، باعث افزایش خاکدانه سازی و بهبود کیفیت خاک میگردد.کلید واژگان: پایداری خاکدانه ها, مواد آلی, تراکم کشت, آتریپلکس, اینچه برونEvaluation of Effects of Density of Atriplex cultivation on Soil Organic Matter and Particles (Case Study: Incheborun, Golestan province)Soil particles are one of the most effective characteristics related to erodibility and main hydrological and physical aspects of soil. This is important to understand soil characteristics which control soil stability in the case of conservation of soil structure. Also, recognizing critical soil properties such as organic matters in the regions, where soil erosion is resulted from natural patterns of aggregates will be fundamental key in conservation strategies. In this paper, organic matter measurement, discovery of particles stability and interactions between these two factors have been aimed. Sampling was done in three different densities (200 stand per hectare) and 30 replications. The results revealed that Atriplex spp. Increased soil organic matter and also soil stability. Different planting distances were not effective in level of 5%. Therefore; improvement of soil particles stability and controlling soil erosion in the study area depend on soil management and implication of soil conservation projects.Keywords: Key Words: Soil particles stability, organic matter, Atriplex, Incheborun
-
ارزیابی تاثیر سازه های سنتی استحصال آب باران در بهبود شرایط خاک (مطالعه موردی بندسارهای جنوب سبزوار)کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک منجر به ابداع روش هایی جهت استحصال سیلاب توسط بومیان و کشاورزان این مناطق شده است که بندسار نمونه ای از این روش ها در استان های خراسان رضوی و جنوبی می باشد. در این تحقیق اثر استحصال سیلاب در بندسارها بر روی میزان مواد آلی و بافت خاک مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور در منطقه مورد مطالعه 5 منطقه دارای بندسار در نظر گرفته شده است. در هر یک از محل های منتخب سه پروفیل در داخل بندسار و سه پروفیل در خارج آن به عمق 60 سانتی متر حفر گردید و از سه عمق 20-0، 40-20 و 60-40 سانتی متر آن نمونه برداری صورت گرفت (جمعا 90 نمونه). نمونه ها برای تعیین درصد مواد آلی، شن، سیلت و رس به آزمایشگاه منتقل شدند. سپس نتایج حاصل از آزمایشات به وسیله آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که درصد مواد آلی در داخل بندسارها نسبت به خارج آن ها بیشتر است و بیشترین میزان ماده آلی 75/1 درصد و در داخل بندسار و کمترین میزان آن 48/0 و در خارج بندسار می باشد و تفاوت میزان آلی در داخل و خارج بندسارها از لحاظ آماری در سطح 5 درصد معنی دار است. بیشترین میزان شن در مناطق شاهد و به میزان 32/82 درصد و بیشترین میزان سیلت و رس در داخل بندسارها و به ترتیب 86/52 و 93/52 درصد می باشد. به طور کلی نتایج نشان می دهد که بندسارها باعث افزایش ماده آلی خاک و نیز ریزتر شدن بافت خاک گردیده اند.کلید واژگان: استحصال سیلاب, بافت خاک, بندسار, کشاورزی, مناطق خشک, مواد آلیWater shortage in arid and semi-arid regions has caused development of specific measures for utilization of floodwater by farmers of these regions, which Bandsar is one of these measures widly used in Razavi Khorasan and South Khorasan provinces of Iran. In this research, the effects of flood harvesting on Bandsars soil organic mater as well as texture has been evaluated. For this purpose, 5 sites were selected in the research area in south Sabzevar. In eatch site, three soil profiles inside the Bandsars and also three soil profiles outside the Bandsars (as observation plots) were excavated with 60 cm depth, and soil samples were collected from depths of 0-20 cm, 20-40 cm and 40-60cm. totally 90 soil samples were transported to the laboratory for analysis and measurement of organic mater content, and also sand, silt and clay percentage. The results were analysed using SPSS software. Results show that the percentage of organic mater inside the Bandsars is greater than the related outside plots, and the difference is statistically mraningful. The highest values of organic mater is 1. 75% and belongs to inside Bandsars in site 4, and the lowest values of this parameter is 0. 48% measured outside of Bandsars in sites 2 ansdd 5. The highest value of sand is 82. 32% measured outside the Bandsars in site 2, but the highest value of silt (52. 86%) belongs to inside the Bandsarsin site 4 and also the highest percentage of clay (52. 93%) was measured inside the Bandsars in site 5. Overally, Bandsars have increased the organic mater content of the soil and also caused finer soil texture.Keywords: Flood harvesting, Soil texture, Bandsar, Agriculture, Arid area, Organic mater
-
شور و سدیمی شدن خاک از جنبه های مهم تخریب اراضی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود. تحقیق حاضر به بررسی نقش مواد اصلاح کننده معدنی و آلی مختلف، بر روند اصلاح خاک شور و سدیمی با تاکید بر توزیع کاتیون های محلول می پردازد. تیمارهای مواد اصلاحی شامل؛ شاهد، کود گاوی، تفاله پسته، گچ، ترکیب کود گاوی با گچ و ترکیب تفاله پسته با گچ، دو تیمار آب آبیاری با و بدون اسید سولفوریک بود که در سه تکرار مورد استفاده قرار گرفت. پس از اتمام آزمایش های آبشویی، غلظت کاتیون های محلول در عمق های مختلف اندازه گیری شد. نتایج حاکی از آن بود که پس از اتمام آزمایش های اصلاح، غلظت کاتیون های تک ظرفیتی و نیز میزان EC و SAR نزدیک به سطح خاک کمتر از عمق بود در حالی که کاتیون های دوظرفیتی، تغییر چندانی با عمق پیدا نکردند. این یافته مشخص می کند که کاتیون های تک ظرفیتی انتقال پذیری بیشتری نسبت به کاتیون های دو ظرفیتی دارند. نتایج نشان داد که در خاک های آهکی، بدون کاربرد مواد آلی و تنها از طریق آبیاری همراه با اسید سولفوریک می توان SAR را تا حد قابل قبولی کاهش داد. در مقایسه با گچ، اسید سولفوریک کارایی بیشتری در کاهش اثر سدیم داشت. در بین تیمارهای مورد مطالعه، تفاله پسته و کود گاوی به ترتیب بیشترین و کمترین کارایی را در کاهش EC و SAR داشتند. یافته های این تحقیق اهمیت و کارایی مطلوب تفاله پسته را در اصلاح خاک های شور و سدیمی روشن ساخت.
کلید واژگان: آبشویی, اسید سولفوریک, اصلاح خاک, گچ, مواد آلیSoil salinity and sodicity are escalating problems worldwide، especially in arid and semi-arid regions. This study investigates the effect of some mineral and organic amendments on reclaiming a saline- sodic soil based on distribution of soluble cations. The soil amendments consist of control، cattle manure، pistachio residue، gypsum، manure + gypsum and pistachio residue + gypsum; water treatments with and without sulfuric acid with three replicates were performed. At the end of experiments soluble cations were measured at different depths. The results indicated that monovalent cations and also the EC and SAR showed the lowest values near the soil surface، while bivalent cations had no significant variation with depth. This finding shows that monovalent cations would be more mobile than the bivalents. Also، it was found that in comparison with gypsum، sulfuric acid had more efficiency in the SAR decreasing. However، in calcareous soils، this aim would be achieved by only irrigation. Pistachio residue and cattle manure had the highest and the lost efficiencies in decreasing of the EC and SAR. The findings of this research reveal the relative importance and efficiency of pistachio residue in reclaiming of the sodium affected soil.
-
پیوستگی بهره برداری پایدار از اراضی در گرو توجه به شاخص های کیفیت خاک است که در نهایت منجر به حفاظت از محیط زیست نیز خواهد شد. به همین دلیل ارزیابی جنبه های گوناگون کیفیت خاک که نسبت به اعمال شیوه های مختلف مدیریت اراضی از خود حساسیت نشان می دهند بسیار با اهمیت است. در این پژوهش شاخص های گوناگون کیفیت خاک در پنج کاربری مختلف شامل مرتع دست نخورده، مرتع تحت چرا، اراضی دیم، اراضی دیم رها شده و اراضی فاریاب در منطقه زاغه- زیاران در شرق استان قزوین مورد مقایسه قرار گرفتند. نمونه برداری تنها از افق A خاک ها و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن است که میزان مواد آلی و نیتروژن کل در اثر تغییر کاربری در اراضی دیم رها شده دچار بیشترین کاهش شده است به طوری که میزان این کاهش به ترتیب حدود 74 و 70 درصد می باشد. در مجموع اراضی دیم پس از رها شدن دچار بیشترین افت در زمینه ویژگی هایی مانند ظرفیت تبادل کاتیونی، فسفر قابل جذب، تخلخل کل و ضخامت افقA شدند. ضمن آنکه بیشترین میزان افزایش وزن مخصوص ظاهری نیز مربوط به همین کاربری بود. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان دهنده این واقعیت است که شیوه تعامل با خاک به عنوان یکی از ارکان مهم تولید باید بر پایه شناخت کلیه پدیده های حاکم بر آن صورت گیرد تا کاهش سطح کیفیت خاک پدیدار نشود. به هر حال مدیریت نامناسب و تغییر کاربری غیر اصولی سبب کاهش توان بهره دهی خاک در درازمدت شده و پیامدهای نامطلوبی را در پی خواهد داشت.کلید واژگان: تغییر کاربری, کیفیت خاک, مرتع, مواد آلیSustainable exploitation of land resources is directly affected by considering soil quality which finally will also conclude environmental protection. Therefore, assessing different soil quality aspects which are sensitive to various land management practices seems too important. In this study, some selected soil quality indicators have been compared in five land use systems including untouched rangelands, semi degraded rangelands due to grazing, rangelands that converted to rainfed agriculture, abandoned rainfed agriculture and an irrigated wheat farm in eastern Qazvin province, Iran. Samples were taken from the surface layer (A horizon) of soils in a completely randomized design with four replications. Statistical comparisons of the results revealed highest decrease in soil organic matter and total nitrogen owing to abandoned rainfed agriculture that showed 74% and 70% decline, respectively. Eventually the abandoned rainfed agriculture meets the sharpest slump in some soil properties such as cation exchange capacity (CEC), available phosphorous, total porosity and thickness of A horizon. Meantime the most increase in bulk density was also in recent land use. According to the results, the negative effects of inappropriate land use changes were led to soil productivity decline and will cause undesirable consequences in soil quality. So maintenance of soil quality is critical to environmental sustainability and this should be done on the basis of recognition all features that reduce its quality.
-
در این پژوهش میزان اثر شدت های چرا در شرایط گوناگون مرجع (بدون چرا)، کلید (چرای متوسط) و بحرانی (چرای شدید) بر ویژگی های شیمیایی خاک از جمله نیتروژن، فسفر، پتاسیم و مواد آلی در طی دو سال متوالی 1384 و 1383 در منطقه ی ساوجبلاغ اندازه گیری شد. داده های به دست آمده از طرح به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد که در آن مناطق مورد مطالعه به کرت های اصلی، زمان نمونه گیری به کرت های خرد شده و عمق نمونه گیری به کرت های دو بار خرد شده اختصاص یافتند. در قالب طرح آماری تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی نرم افزار Spss (نسخه- 12) انجام شد و در صورت معنی دار بودن اختلاف بین تیمارها، برای مقایسه ی میانگین ها و گروه بندی از آزمون دانکن استفاده گردید. نتایج نشان داد که در دو سال مطالعه بین مقدار N.P.K اختلاف معنی دار بود. میزان مواد آلی، نیتروژن و فسفر در سال دوم افزایش و پتاسیم خاک کاهش یافت. چرای دام بر ویژگی های شیمیایی خاک در مناطق گوناگون (مرجع، کلید و بحرانی) تفاوت معنی دار داشت. عامل عمق خاک بر میزان مواد آلی، نیتروژن، فسفر خاک موثر بود و این ویژگی ها در بین دو عمق دارای اختلاف معنی دار و میزان آنها در عمق نخست بیش تر بود.
کلید واژگان: نیتروژن, فسفر, پتاسیم, مواد آلی, شدت های چرای دام -
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مواد آلی بر شاخص پایداری خاکدانه (میانگین وزنی قطر خاکدانه ها) و جرم مخصوص ظاهری خاک از سال 1378 به مدت 3 سال متوالی در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول انجام شد. طرح به صورت آزمایش کرتهای یکبار خرده شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. کرتهای اصلی در این آزمایش شامل منابع مختلف مواد آلی (کود حیوانی، کمپوست باگاس نیشکر و کاه گندم) و کرتهای فرعی شامل مقادیر مختلف مواد آلی (5، 10 و 15 تن در هکتار) بودند. همچنین در هر بلوک (تکرار) یک کرت به عنوان شاهد (بدون مصرف مواد آلی) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که: کاربرد مواد آلی موجب افزایش میانگین وزنی قطر خاکدانه ها گردید. هر چند که بین منابع و مقادیر مختلف مواد آلی افزونی تفاوت معنی دار وجود نداشت ولی تاثیر منابع و مقادیر مواد آلی بر تغییر جرم مخصوص ظاهری خاک در سطح یک درصد معنی دار گردید که نشان دهنده تاثیر مواد آلی در کاهش شاخص فیزیکی مذکور است.
کلید واژگان: مواد آلی, پایداری خاکدانه, میانگین وزنی قطر خاکدانه ها و جرم مخصوص ظاهری خاک
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.