به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مقبره" در نشریات گروه "هنر و معماری"

  • نادره شجاع دل*

    آرامگاه را میتوان بعد از مساجد از متداول ترین بناهای معماری اسلامی ایران به شمار آورد. با عنایت به کثرت تعداد آرامگاه ها تاکنون پژوهش های متعددی در این خصوص انجام یافته است. در این پژوهش ها به پیشینه آرامگاه سازی در ایران و گونه های بناهای آرامگاهی پرداخته اند و به طور اعم و متفق القول بناهای آرامگاهی ایران را به دو گونه برج مقبره و و مقابر با پلان مربع گنبدپوش تقسیم نموده اند. پژوهش حاضر به بررسی بناهای آرامگاهی آذربایجان غربی پرداخته و پس از نگاهی اجمالی به سوابق پژوهش های فوق الذکر در گام اول اقدام به شناسایی بناهای آرامگاهی محدوده مورد مطالعه نموده و سپس 15 مورد از آنها که به لحاظ کالبد، وضع موجود، ماهیت آرامگاه بودن و پیشینه تاریخی واجد شرایط بودند برای بررسی انتخاب شده اند. در روند بررسی پس از شناخت و معرفی هر نمونه موردی و تکمیل مستندات، کلیه نمونه ها به لحاظ پیشینه، الگوی معماری و سایر ویژگی ها مقایسه شده و نهایتا همانند بناهای آرامگاهی دوران اسلامی ایران در دو دسته برج مقبره و الگوی چهارگوش گنبد پوش جای گرفته اند. در نمونه های بررسی شده الگوی برج مقبره در بازه تاریخی سلجوقی تا تیموری و الگوی چهارگوش گنبدپوش در دوره صفوی تا قاجار شکل گرفته است.

    کلید واژگان: آرامگاه, مقبره, بقعه, امامزاده, آذربایجان غربی
    Nadereh Shojadel*

    After mosques, the tomb can be considered as one of the most common Islamic architectural buildings in Iran. Due to the large number of tombs, many researches have been done in this regard. In these researches, they have discussed the history of tomb building in Iran and different types of tomb buildings, and they have generally and unanimously divided Iran's tomb buildings into two types, tower tombs and tombs with a square dome plan. The present research examines the tomb buildings of West Azerbaijan province and after a brief look at the records of the above-mentioned researches, in the first step, it identifies the tomb buildings in the studied area and then 15 of them, which are tombs in terms of body, existing condition, nature and historical background, were eligible, have been selected for review. In the review process, after recognizing and introducing each case sample and completing the documentation, all samples are compared in terms of background, architectural pattern and other characteristics, and finally, like the tomb buildings of the Islamic era of Iran, they are divided into two categories; the mausoleum tower and the square domed pattern are placed. In the examined samples, the tomb tower pattern was formed in the historical range from Seljuk to Timurid period and the domed square pattern was formed from Safavid to Qajar period

    Keywords: mausoleum, tomb, Imamzadeh, monument, West Azerbaijan
  • علی سجادی*

    تعداد زیادی بنای آرامگاهی در استان لرستان وجود دارد که به واسطه ویژگی های ملی و منطقه ای، بخشی از گنجینه هنر معماری اسلامی ایران به شمار می روند، مقبره «شین شا» در زمره یکی از این آرامگاه ها به شمار می رود که کالبد آن، بنایی ساده و یکپارچه می نماید اما درعین حال، وکاوی بنا و ساختار آن گویای تغییر و تحولات ساختاری و دربردارنده دوره های چندگانه ساخت می باشد که تاکنون، مورد کنکاش قرار نگرفته و همین امر ضرورت بررسی و مطالعه آن را مطرح می سازد. در نوشتار حاضر سعی شده است به سوالاتی نظیر: بنای اولیه متعلق به چه دوره ای بوده و در چه زمان هایی مورد مرمت و یا بازسازی قرارگرفته است؟ چه تغییر و تحولاتی در ساختار معماری بنا به وقوع پیوسته است؟ پاسخ داده شود. هدف از نگارش این مقاله، مطالعه و شناخت دوره های ساخت و تغییر و تحولات معماری و مزار شناسی صاحب آرامگاه است. نگارش این مقاله بر پایه پژوهشی میدانی انجام گرفته و تلاش شده است تا با روش توصیفی، تحلیلی به بازشناسی عناصر کالبدی و تحولات معماری و دوره های زمانی آن پرداخته شود. برآیند مطالعات نشان دهنده آن است که مقبره در دوره ایلخانان احداث شده و در دوره ی صفویه، گنبد آن بازسازی و ایوان ورودی به آن الحاق شده است و بنا بر اشارات تاریخی و شواهد زبانشناسی احتمالا مدفن سرسلسله اتابکان لر کوچک به نام شجاع الدین خورشید بوده است.

    کلید واژگان: آرامگاه شینه شاه, مقبره, معماری, خرم آباد
    Ali Sajadi*

    There are many tombs in Lorestan province that are part of the treasure trove of Islamic architecture in Iran due to their national and regional characteristics. Shine Shah Mausoleum is one of these tombs.
    The general view shows a typical, unassuming building, however, this building is a normal and integrated building, but at the same time, the analysis of the building and its structure indicates structural changes and developments and includes multiple periods of construction, which has not been explored so far and this raises the need to study it. In this regard, the present article has tried to answer these questions: To what period did the original building belong and at what times was it restored or rebuilt?
    The purpose of this research is to study the periods of construction and the architectural modifications made to it. This was done based on architectural elements and structure on the tomb’s architecture.
    The purpose of this article is to study and recognize the periods of construction, architectural changes and identification of the owner of the tomb.
    The writing of this article is based on practical research. In addition, its comparison to other similar examples has been attempted through descriptive-analytical method.
     The results of this study indicate that the tomb building was constructed during the Ilkhanid period and in the Safavid period, its dome was rebuilt and the entrance porch was added to it, and is probably the Tome of Shujauddin Khorshid, the leader At Abakan Lur Kochak (1184).

    Keywords: Ilkhanid period, Tomb, Khorramabad
  • آزیتا بلالی اسکویی*، محمدعلی کی نژاد، وحیده قاسمی شادآباد

    عصر ایلخانی، سرآغازی برای تولد مجموعه های معماری و فضاهای مستقل شهری به نام ابواب البر، با الهام از اماکن مقدس و متبرک و نیز مراکز علمی- آموزشی محسوب می شود که ترکیبی از مجموعه های علمی مذهبی مذکور است. شنب غازان سرآغاز پدیده ابواب البر در شهرسازی دوره ایلخانی است که در حال حاضر از آن چیزی بر جای نمانده است؛ بنابراین مسئله اصلی نوشتار حاضر این است که سازمان فضایی شهر شنب غازان بر مبنای مستندات تاریخی چگونه بوده و چه ویژگی هایی داشته است؟ مقاله حاضر با استفاده از روش تفسیری-تاریخی و با مراجعه به متون تاریخی و دست اول مورخان و سیاحان، تصویر شنب غازان و ساختار آن را بازخوانی کرده است. در ساختار بازخوانی شده با مجموعه ای منظم و منسجم روربه رو هستیم که همه کاربری های شهری در آن مدنظر قرار گرفته است. با وجود کاربری ها و ساختمان های مختلف، مقبره غازان خان به عنوان هسته اصلی مجموعه، بارز و شاخص است. این شهر با نقشه ای ازپیش تعیین شده و دارای برج و بارو و دروازه و با محوریت مقبره ساخته شده است. مقبره سلطان نیز با گنبد ناری آن در مرکز مجموعه بوده و بناهای ابواب البر در اضلاع اطراف مقبره قرار گرفته است. شنب غازان همچنین به شبکه تجارت جهانی بازار تبریز متصل بود و بازار شامل یک کاروانسرا، یک ردیف سرداب و چندین حیاط و کوشک در میان باغ های زیبا و انواع خدمات عمومی پراکنده خودنمایی می کرد.

    کلید واژگان: شنب غازان, متون تاریخی, سازمان فضایی, مقبره
    Azita Balali Oskoyi*, Mohammadali Keinejhad, Vahideh Ghasemi Shadbad

    The Ilkhani period was the onset of building architectural complexes and the independent urban spaces called ‘Abwab-al-berr’, inspired by sacred and blessed places, as well as scientific and educational centers, which are in fact a combination of religious scientific collections. Shanb-e-Ghazan was the premiere in ‘Abwab-al-berr’ phenomenon category in the urbanization of Ilkhani era, of which at this moment there has not been anything left out. Therefore, the main issue of the present article was to discuss the space organization of the city of Sangb-e Ghazan and its features based on historical documentation. Using historical analysis method, the present paper, referring to the historical texts of historians and tourists, has tried to recapture the image of the city of Sangb-e Ghazan and its structure. Gtudying the subject, we are faced with a regular and coherent set of rovers in which all urban uses are taken into account. Despite the various buildings, the tomb of Ghazan Khan is the main core of the set; the city has a predetermined map with a tower and gate, and the tomb of Sultan with its dome at the center of the complex: the buildings of Abwab-al-berr’are located on the sides of the tomb. Sangb-e Ghazan was also connected to the World Trade Network of the Tabriz market, and the market included a caravanserai, a row of cellars and several yards and dispersed Kooshks amongst the beautiful gardens and a variety of public utilities.

    Keywords: Shanb-e-ghazan, Historical texts, Space organization, Tomb
  • عرفان امیری آذر*
    در دوران پس از اسلام مساجد در ردیف مهمترین گونه های ساختمانی ایران قرار گرفتند. این گونه ساختمانی پس از ورود به ایران تحت تاثیر عوامل مختلف در هر پهنه فرهنگی جغرافیایی خصوصیات خاصی به خود گرفت که منجر به تمایز آن از مساجد سایر حوزه ها گردید. یکی از این پهنه های فرهنگی جغرافیایی استان فارس است. عدم استفاده از گنبد و گنبدخانه یکی از ویژگی های معماری مساجد تاریخی این پهنه می باشد. اما در میان مساجد تاریخی فارس استثنایی مشاهده می شود که دارای گنبدخانه است. این مسجد که در شهر جهرم واقع شده در ترکیب با مدرسه خان بصورت دوبنای مجزا تشکیل مسجد و مدرسه خان را داده اند. در این پژوهش ابتدا به معرفی معماری مسجد با استفاده از روش توصیفی پرداخته شده، سپس با استفاده از روش تحقیق استدلال منطقی از طریق مقایسه تطبیقی مساجد و مقابر این منطقه و سایر نقاط استان فارس و ایران و روش تفسیری تاریخی در مواجهه با اسناد مرتبط تاریخی به این پرسش ها که چه زمانی و به چه دلیل این مسجد دارای گنبدخانه شده پاسخ داده شده است. با توجه به شباهت فراوان فرم مسجد با مقابر امام زاده های جهرم و نواحی مرکزی ایران، این فرضیه که مسجد خان در ابتدا برای مقبره ساخته شده و بعدا با تغییر کاربری به مسجد تبدیل شده است، مطرح می شود. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بنا احتمالا در چند مرحله ساخته شده است. با توجه به تفاوت سازه ای و فرمی در مرحله اول بصورت چهارطاقی منفرد با کارکرد مقبره یا کارکرد دیگر در دوران پس از اسلام ساخته شده است. در مرحله دوم دالان های پیرامون به چهارطاقی به سبک مقابر نواحی مرکزی ایران در راستای تغییر کاربری چهارطاقی به مقبره و یا توسعه چهارطاقی با حفظ کارکرد مقبره اضافه شده؛ و در مرحله سوم ساخت ایوان روبروی گنبدخانه به عنوان مسجد و دیگر اندامهای مرتبط با آن صورت پذیرفته است.
    کلید واژگان: مسجد خان, مدرسه خان, مقبره, گنبدخانه, جهرم
    Erfan Amiriazar *
    In the post-Islamic era, mosques were among the most important types of buildings in Iran. Mosques have been the center of manifestation of Muslims' spiritual identity, their reference, refuge, and reliance, from the earliest times of Islam until the recent years, these buildings have also been the most important urban and architectural elements and the center of appearance of the highest forms, creativity, and taste of Muslim architects and the most important buildings of Islamic culture. Despite similar functions of mosques in all the regions, this building after entering Iran, and under the influence of different factors in every geographical area of the country, has gained special characteristics which led to its differentiation from the mosques of other regions. One of these geographical-cultural zones is the cultural zone of Fars province. Non-use of the dome is one of the architectural features of the historical mosques of this area. But among all the historical mosques of Fars, there is an exception that has a dome. This mosque that is located in the city of Jahrom, combined with the Khan School (Madrasa-e- Khan), has formed two separate buildings as a mosque and the Khan School. In this research, with the use of logical reasoning as our research methodology, through the comparative study of the mosques and tombs of this region and other parts of Fars province, and Iran and also the use of the historical interpretive methodology in confronting with the historical documents related to our research, we tend to not only comprehensively introduce the mosque but also to answer the questions that when and why this mosque had gained a dome. Given the significant similarity between the form of the mosque with the tombs of Jahrom's Imamzades and the central parts of Iran, also the possibility to pass through the Mihrāb of the mosque, it is hypothesized that the Khan Mosque was originally built as a tomb and later, with the change in its use, transformed into a mosque. The results of the research indicate that the building was probably built in several stages. In the first stage, due to the structural difference between the dome and the surrounding corridors and other spaces, it was built as a single vault with the function of a tomb or other functions in the post-Islamic era. In the second stage, the corridors around the vault, in the style of tombs of central areas of Iran, have been added to modify the function of vault into a tomb or expansion of vault by preserving the function of the tomb. In the third stage, based on historical documents during the construction of the school in the Qajar period, and under the rule of Haji Mohammed Momen, who ruled this area at the time, the construction of an ayvān in front of the dome as a mosque and other related parts was implemented. This suspicion is reinforced by the ornamentations, orientation of the ayvān, and the climate of Jahrom, which provides the conditions for outdoor and semi-outdoor prayer.
    Keywords: Khan mosque, Khan school, mausoleum, tomb base, Jahrom
  • سیده فائزه موسوی *، مرتضی خسرونیا

    در قرآن آیات مشخصی برای تدفین ذکر شده و دفن کردن مرده در خاک به عنوان یکی از اصول مهم شریعت مورد تاکید قرار گرفته است از سوی دیگر برجسته کردن قبور و ساختن بنا بر روی آن نه تنها توصیه نشده بلکه به نظر می رسد در بسیاری از مذاهب اسامی نهی شده است. ساختن مقابر حداقل پس از سده دوم هجری در ایران رواج پیدا کرد و مفهوم مردگان با شان بالای مذهبی در قالب ساختن مقابر باشکوه بر سر گور اولیای مذهبی و گاه شاهان رایج گردید. مقبره های امروزی بیشتر به صورت یک نماد دیده م یشوند. اما اماکن زیارتی به صورت یک مجموعه وسیع است که سر پناهی برای زائران گفته می شود. احداث مقابر در دوره سلجوقیان به عنوان یک بنای مذهبی، مانند سایر ادوار پیشین اسامی و قبل از اسام از اهمیت خاصی برخوردار بوده و مقابر و بناهای مذهبی متعددی در حوزه حکومت ساجقه بنا گردید که امروزه نمایانگر قسمتی از هنر باشکوه آن دوره است. مقابر سلجوقی با پلان های متنوعی ساخته شده اند و اغلب با آجرکاری، کاشی کاری و گچبری تزئین گردیده اند. این تحقیق با روش تحلیلی- توصیفی با توجه به اسناد کتابخانه ای ابتدا به بررسی مقابر این دوره و سپس به صورت مبسوط به معرفی بنای سه گنبد ارومیه می پردازد.

    کلید واژگان: آرامگاه, تدفین, سلجوقیان, مقبره
  • ابراهیم حیدری*

    آرامگاه ها در بافت جامعه و فرهنگ ایرانی ریشه دوانده و ک متر شهری در ایران است که سهمی از چنین بناهایی نداشته باشد. در استان آذربایجان غربی تعداد مقابر بسیار اندک است به استثنای مقبره سلجوقی س ه گنبد در ارومیه و بقعه س ه امامزاده که ساختمان آ ن ها به پس از دوره زندیه تعلق دارد که در جنگ » صدرالصدور شاه اسماعیل صفوی « و مقبره نوساز سیدصدرالدین حسنی شیرازی چالدران شهید شده است، بنای آرامگاه بداق سلطان حکمران مکریان در زمان شاه سلیمان صفوی، یکی از قدی م ترین مقابر دوران اسلامی در استان آذربایجان غربی و تنها مقبره در داخل قبرستان عمومی شهر است. این بنای تاریخی آرامگاه خانوادگی بداق سلطان و دیگر افراد خاندان مکری است که حدود چهار قرن در این ناحیه فرمانروایی داشته اند. متاسفانه بعد از سقوط دولت ملی و مقتدر صفویه بر اثر حوادث پ ی د رپی، ناامن ی ها و اختلافات محلی آسیب زیادی به مقبره بداق سلطان، والی خوش نام مکریان و دیگر افراد آن خاندان وارد شده بود. به طوری که ایوان شمالی و جنوبی آن به کلی تخریب شده و سن گنوشته روی قبور به استثنای سنگ قبر آخرین والی این خاندان (عبدا لله خان) تمامی خرد و نابود شده بودند. طبق متون تاریخی، به استناد تک ه سن گ های قبرهای باق ی مانده، مقایسه بنا با مسجد جامع مهاباد یا مسجد سور و روایات معتمدان و بازماندگان خانواده مکریان، این مقبره متعلق به بداق سلطان و دیگر افراد خاندان ایشان است که در زمان خود منشا خدمات شایسته در منطقه بوده ودر بره ه هایی از تاریخ با متجاوزان و بیگانگان مهاجم مبارزات قابل توجه کرده اند.

    کلید واژگان: مکریان, آشور, اورارتو, ماناها, صفوی, شیخ حیدر بداق سلطان, مقبره, مهاباد, پژوهش و احیا
    Ebrahim Heydari*

    The tomb of Bodagh Sultan belongs to the Mukrian’s ruler, during the reign of Shah Suleiman the Safavid. It’s a tomb from the Islamic era in West Azerbaijan province, in Mahabad city. This historic building is the family tomb of Bodagh Sultan and other members of the Mukri’s family, who ruled this area for about four centuries. Bodagh Sultan made great efforts to develop his region and participated in forming the Mukrian’s city by constructing commercial and social centers such as: caravanserai, aqueduct, bazaar, mosque, bath and bridge. Bodagh Sultan’s tomb is located in the center of the old cemetery. According to the historical texts, tombstones and citation of trustees and survivors of Mukrian family, this tomb belongs to Bodagh Sultan and it is the place of a number of prominent members of his family who buried here in the Safavid period. Most of the members of this family, from Shah Ismail Safavi to Nasser al-Din Shah Qajar, were governors in Mukrian region. They fought with invaders, and because of popularity of the Sultan and the elders who buried in the tomb, some people of different parts of Kurdistan always visit the tomb. After the fall of Safavid Dynasty, the tomb of Bodagh Sultan damaged a lot, because of insecurities and local disputes. Even though this building was registered as national monuments in Iran, the damages hadn’t been done and tomb had become half destroyed. The north Ivan and the south Ivan were completely destroyed, and heterogeneous repairs and additions were made. Also a humble door was installed to enter the domed nave. The graves’ inscriptions, were also completely destroyed, except the tombstone of Abdullah Khan, the last governor of the family. From 1991 to 1995, according to an approved planning, the cultural heritage department of West Azerbaijan provinc restored this historical monument after doing archeological and architectural researches. At the first step, debris and mass of the shrine grounds on the northern side of the mausoleum removed, with an area of about 42 square meters. After completing the excavations in the destroyed spaces and discovering the foundations and remnants of the walls and part of the arches, niches, walls on both sides of the entrances to the shrine (north Ivan), and the entrance Ivan (south side), the reconstruction map was prepared, under supervision of Dr. Baqir Ayatollahzade Shirazi. In 1992, the reconstruction and completion of the north and south Ivans and the outer body of the tomb continued, and the reconstruction of the side walls, arch and dome, and the architectural elements of both Ivans were completed. Now this building is a symbol of the city and one of the historical and tourist attractions of Mahabad.

    Keywords: Tomb of Bodagh Sultan, Mahabad, Restoration, Architectural history
  • حسن بالایی هریس*، امید پرواز
    مقابر و آرامگاه ها از نظر تاریخی، هنری، مذهبی و اجتماعی در معماری اسلامی ایران نقش اساسی داشته اند و در هر منطقه این بناها را به منظور گرام ی داشت یاد و خاطره متوفی که اغلب از فرزندان و نوادگان ائمه و یا بزرگان دینی، ادبی و علمی بودند در محل دفن این اشخاص می ساختند. ساخت مقابر به شیوه های مختلف در معماری دوران اسلامی، اهمیت این گروه از بناها را می رساند و بناهای آرامگاهی دارای ساختار منفرد یا مجموعه ای دارای ارز ش های ویژه معماری بوده است. البته شکل گیری مجموع ه های آرامگاهی در دوران اسلامی در ایران یک نواخت نبوده و در دور ه های مختلف دارای فراز و نشی ب های فراوان بوده است. در اورگنج در استان دا ش آغوز ترکمنستان آرامگاهی بزرگ و عالی وجود دارد که منسوب به احمد بن عمر بن محمد خیوقی خوارزمی 548-618) ق) (سبحانی،(27:1376ملقب و معروف به شیخ نج مالدین کبری عارف پرآوازه قرن هفتم است. برخی از پژوهشگران و باستا ن شناسان آرامگاهی را که در روستای ریزآباد شهرستان جوین قرار دارد نیز منسوب به او می دانند. متاسفانه بررس ی های کافی در زمینه شناخت تاریخ و کیفیات معماری مقابر آرامگاهی منسوب به شیخ نجم الدین کبری در اورگنج و جوین صورت نگرفته است. آرامگاه نجم الدین کبری در کهن هاورگنج در سال 2005 میلادی به شماره 1199 در فهرست آثار یونسکو به ثبت رسیده است. آرامگاهی که در روستای زیرآباد از توابع شهرستان جوین به شیخ نجم الدین کبری منسوب است نیز به تاریخ 6/ 3/ 77 به شماره 202 و به عنوان آرامگاهی متعلق به دوره سلجوقی که در حال حاضر کارکردی مذهبی دارد، در فهرست آثار ملی ثبت شده است. پژوهش درباره این دو آرامگاه که از نظر معماری و تزیینات وابسته بدان دارای وجوه مشترک و وجه افتراق نیز هستند به شیوه توصیفی تحلیلی بر اساس بررس ی های میدانی، مطالعه منابع تاریخی، و برخی کتب و منابع معاصر صورت گرفته است.
    کلید واژگان: نجم الدین کبری, مقبره, مجموعه های آرامگاهی, جوین, اورگنج
  • رضا کسروی
    ورود اسام به هند از پل ایران، عناصر معماری جدیدی را نیز به معماری هند افزوده است؛ از جمله باغ ایرانی. به تبع تفاوت در نحوه ورود اسام به هند، خواه از طریق فتوحات امرای مسلمان خواه بزرگان تصوف، معماری مقابر اسامی آن دارای دو نوع متفاوت است. مقابر طبقه حاکم مسلمان در گونه باغ مزار ساخته شده که متاثر از سنت با غسازی ایرانی، نماد گونه کلاسیک مقبر هسازیاسامی هند است. این مقابر به صورت عناصری شاخص )یادمانی( و جدا از بافت شهری ساخته شده اند. از دیگر سو مقابر مشایخ و بزرگان تصوف به صورت بلافصل از کاربر ی های شهری مانند بازار، همساز و همنوا با بافت شهری ساخته شده اند و گونه ارگانیک مقبر هسازی اسامی هند را شکل می دهند. آنچه در این نوع از مقابر بیشتر به چشم م یآید، نه جنب ه های فرمال معماری، بلکه آیی نها و رسوم زایران مشتاق است. شاخ صترین وجه معماری این نوع از مقابر، باول ی ها هستند که عموما در مجاورت مقابر قرار دارند.
    کلید واژگان: هند, ایران, باغ مزار, مقبره, کلاسیک, ارگانیک, اسلام, تصوف
    Reza Kasravi
    Arrival of Islam in India through Iran has also added new architectural elements to Indian architecture, including a Persian garden. Architecture of Islamic shrines has two different types of tombs because of the difference in the arrival of Islam in India, either through conquest of Muslim rulers or leaders of Sufism. Muslim ruling class tombs have built in form of gardentombs, symbolizing the classic version of India tomb building inspired by Persian garden making tradition. These tombs have built in forms of memorial elements and separated from the urban texture. On the other hand, tombs of Sufi elders have built consistent with the urban texture and they form the organic kind of India’s Islamic tombs building. Traditions and customs of eager visitors are more significant than formal aspects of architecture. Most notable aspects of this type of architectural monuments are Baolies located next to them.
  • مینو خاکپور
    معماری گیلان از ویژگی های خاص کالبدی برخوردار است که برخاسته از شرایط آب و هوایی معتدل و مرطوب است. رطوبت اشباع در هوا و بالا بودن سطح آب های زیرزمینی و اثرگذاری بر کالبد بنا، شکل معماری را متاثر از این شرایط کرده است. معمار گیلانی که به دلایل اقلیمی، اصرار به ساخت ایوان، کرسی چینی و سقف شیب دار دارد، با در نظر گرفتن این نکته که معماری آرامگاهی، ویژگی های رفتاری معماری مسکونی را ندارد، شکل کالبد بنا را تابعی از عملکرد آن در تطابق با اقلیم میداند. این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، ضمن توصیف عناصر اقلیمی معماری گیلان، و برشمردن بخشی از تاریخ لاهیجان که بر تعدد بقاع در منطقه موثر بوده، معماری بقاع متبرکه و عناصر شکل دهنده به آن را به بحث گذاشته است. نگارنده با انتخاب چند بقعه شاخص و کمتر تغییر شکل یافته در معماری لاهیجان سعی در به دست آوردن الگوهایی مشابه در معماری بقاع متبرکه در این منطقه از ایران را دارد. از یافته های این تحقیق می توان به الگویی مشابه در شکل مدفن، نسبت فضای باز و بسته، دیوارها، سقف ها، تزیین ها و تعداد ایوان ها در بناهای زیارتی لاهیجان اشاره نمود.
    کلید واژگان: اقلیم, مقبره, ایوان, سقف, صحن, مدفن, لاهیجان
    Minoo Khakpour*
    Architecture of Guilan province enjoys especial physical specifications arising from temperate and humid climate conditions. Saturated moisture in the air and high level of underground waters with an impact on buildings frames have made the architecture be influenced by these conditions. Architecture of Guilan province -which due to climatic reasons insists on construction of veranda، high foundation، gable roof، by considering this fact that shrine architecture doesn’t have the residential behavior specifications- considers the shape of the building body as a function of its performance in agreement with climate. Using a descriptive-analytical method، while describing the climatic elements of Guilan architecture and enumerating a part of Lahijan history، which has been effective on multiplicity of shrines in the area، this article discusses the architecture of holy shrines and their forming elements. Selecting some outstanding and less-changed shrines in Lahijan architecture، the author tries to gain similar models in the architecture of the holy shrines in this area of Iran. From the findings of this research، it is possible to refer to a similar pattern in the shape of the tomb، ratio of open and closed spaces، walls، ceilings، decorations and number of verandas in lahijan pilgrimage units.
    Keywords: Climate, Tomb, Veranda, Ceiling, Courtyard, Grave, Lahijan
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال