به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "bruce ellis benson" در نشریات گروه "هنر و معماری"

جستجوی bruce ellis benson در مقالات مجلات علمی
  • محمدرضا عزیزی، پویا سرایی*، حمیده جعفری، حمیدرضا شعیری، پرستو محبی

    بروس الیس بنسن در نظریه ی پدیدارشناختی خود با عنوان بداهه ی گفت وشنود موسیقایی به این مهم اشاره می کند که در خلق و اجرای اثر موسیقی، همواره بستری برای بداهه پردازی وجود دارد که آهنگ ساز، اجراگر و شنونده را وارد نوعی گفتمان می کند. او به روش پدیدارشناسی هرمنوتیک نظریه خود را در بستر موسیقی کلاسیک غرب و موسیقی جاز با نگاهی کلی به سنت ها و کاربست های موسیقایی طرح می کند. در موسیقی دستگاهی ایران نیز، همواره بداهه پردازی جایگاه ویژه ای داشته است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی مفاهیم مورد طرح بنسن در باب بداهه پردازی ازجمله هستی شناسی اثر موسیقی، اصالت و هویت اثر موسیقی، محدودیت های موجود در اجرای خلاقانه و چگونگی انتقال قصد آهنگ ساز به مخاطب برپایه ی ردیف موسیقی دستگاهی ایران بوده است. در این پژوهش که در رده ی پژوهش های کیفی قرار می گیرد، روش تحقیق از منظر هدف، بنیادی و از منظر شیوه ی انجام، توصیفی- تحلیلی با رویکرد پدیدارشناختی بوده است. مطالب به روش کتابخانه ای به دست آمده اند. نتایج نشان می دهند که در موسیقی دستگاهی ایران «ردیف» نقش مهمی را به عنوان کاربست و به مثابه یک جهان موسیقایی برای یک گفت وشنود ایفا می کند. بداهه در موسیقی ایرانی سرشتی تفسیری داشته و آهنگ سازان موسیقی دستگاهی ایرانی هم راستا با هستی شناسی در نظریه ی بنسن، همواره در خلق قطعه ی موسیقایی وارد یک گفت وشنود گشوده بر بستر کاربست موسیقی ایرانی می شوند. این قطعه ی موسیقی، که در جهان پدیداری موسیقی دستگاهی ایران سکنا می گزیند، دارای هویتی سیال بوده که همواره با اجرا و تفسیر اجراگر کارآزموده و آشنا به سنت و کاربست موسیقی ایرانی به حیات خود ادامه می دهد. همچنین لزوم مسئولیت پذیری اخلاقی هنرمندان موسیقی ایرانی در مواجهه و گفت وشنود با «دیگری» مبحثی مهم در نظریه ی بنسن است که لزوم گسترش آن در موسیقی ایرانی دارای اهمیت بوده و لازم است گفتمانی بین تمام کارگان ها در موسیقی ایرانی براساس نظریات گفتمان محوری مثل نظریه ی گفت وشنود بنسن شکل بگیرد تا بتوان به سوی پویایی بیشتر در این موسیقی گام برداشت.

    کلید واژگان: بروس الیس بنسن, بداهه ی گفت وشنود موسیقایی, موسیقی کلاسیک ایرانی, بداهه پردازی, پدیدارشناسی هرمنوتیک
    Mohammadreza Azizi, Pouya Sarai *, Hamideh Jafari, Hamid Reza Shairi, Parastoo Mohebbi

    Bruce Ellis Benson, in his phenomenological theory The Improvisation of Musical Dialogue, points out that in the creation and performance of a musical work, there is always a platform for improvisation that brings the composer, performer, and listener into a kind of discourse. Through hermeneutic phenomenology, he presents his theory in the context of Western classical music and jazz with an overview of musical traditions and applications. Improvisation has always had a special place in Iranian classical music. The purpose of this study was to investigate the concepts of Benson's design on improvisation, including the ontology of the musical work, the originality and identity of the musical work, the limitations of creative performance and how to convey the composer's intention to the audience based on Iranian classical music. In this research, which is in the category of qualitative research, the research method has been applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of methodology with a phenomenological approach. All material is obtained through the library method. The results show that in Iranian instrumental music, "Radif" plays an important role as a musical world for a dialogue. Improvisation has an interpretive nature in Iranian music and Iranian classical music composers, along with ontology in Benson's theory, always enter into an open dialogue on the application of Iranian music in creating a piece of music. In composing their musical works, Iranian instrumental music composers always enter into an open dialogue based on the tradition and application of Iranian music, and contrary to the common notion that improvisation and composition are created out of nothing; Composing in Iranian music is always based on the tradition and works of the past (Radif, ancient works and even the composer himself) and in Iranian music, it is better to use the word "piece" instead of the work, which is part of a coherent whole. This piece of music, which lives in the world of the emergence of Iranian classical music, has a fluid identity that always continues to live with the performance and interpretation of an experienced performer who is familiar with the tradition and application of Iranian music. Also, the need for moral responsibility of Iranian music artists in the face of and in dialogue with the "other" is an important issue in Benson's theory and it is important to expand it in Iranian classical music.

    Keywords: Bruce Ellis Benson, The Improvisation of Musical Dialogue, Iranian Classical Music, Improvisation, Phenomenology
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال