به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آموزش های بارداری" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی آموزش های بارداری در مقالات مجلات علمی
  • لیلا حاجی پور*، منیرالسادات حسینی طبغدهی

    زمینه و هدف:

     آموزش دوران بارداری اطلاعاتی درباره بارداری، فرایند زایمان و ارتقای والدگری ارایه می دهد و روشی مثبت در جهت آماده سازی مادر برای زایمان فرزند است. هدف این مطالعه مشخص کردن آثار آموزش دوران بارداری بر کیفیت زندگی زنان نخست زایی است که به بیمارستان امینی لنگرودی مراجعه کردند.

    مواد و روش:

     این مطالعه شبه تجربی برروی 93 زن باردار انجام شد که به بیمارستان امینی لنگرودی در طول سال های 2013 تا 2015 مراجعه کردند. نمونه ها ازطریق روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به 2 گروه آزمایش (n=48) و گروه کنترل (n=45) تقسیم شدند. داده ها ازطریق پرسش نامه ای متشمل بر 2 قسمت اطلاعات شخصی و زایمان و همچنین پرسش نامه کیفیت زندگی جمع آوری شدند. پرسش نامه ها در بیستمین هفته بارداری و در انتهای مراقبت تکمیل شدند. زنان باردار در گروه آزمایش در 8 جلسه توسط ماماها آموزش دیدند. داده های مطالعه با استفاده از آزمون تی مستقل، آزمون تی جفتی و آزمون مربع کای ارزیابی و بررسی شدند.

    یافته ها :

    یافته های آزمون تی مستقل نشان داد هیچ گونه تفاوت معناداری میان ابعاد کیفیت زندگی پیش از مداخله در زنان نخست زا در هر 2 گروه وجود ندارد. تفاوت معناداری در محدودیت عملکردی به دلیل مشکلات جسمانی میان امتیازهای ابعاد کیفیت زندگی پس از مداخله در زنان نخست زا در گروه آزمایش (P =0/001) و گروه کنترل (P =0/04) مشاهده شد. هیچ گونه تفاوت آماری معناداری در ابعاد دیگر در گروه آزمایش مشاهده نشد (آزمون تی مستقل). 

    نتیجه گیری :

    این مطالعه نشان داد پس از کلاس های آموزشی، سلامت روان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافته بود، گرچه هیچ گونه تغییر معناداری مشاهده نشد.

    کلید واژگان: آموزش دوران بارداری, کیفیت زندگی, زنان نخست زا
    Leila Hajipour*, Monirolsadat Hosseini Tabaghdehi
    Background and Objective

    Prenatal education provides information about pregnancy, the birth process, and the promotion of parenthood and is a positive approach to preparing the mother for childbirth. This study aims to determine the effect of prenatal education on the quality of life (QoL) of nulliparous women referred to Amini Langroudi Hospital.

    Materials & Methods

    This quasi-experimental study was conducted on 93 pregnant women who were referred to Amini Langroudi Hospital from 2013 to 2015. The samples were selected via the convenience sampling method and then divided into an intervention group (n=48) and a control group (n=45). The data was collected by a two-part questionnaire, including personal and obstetrics information, along with the QoL questionnaire (36-item short-form survey). The questionnaires were completed by mothers in their 20th week of pregnancy and at the end of care. Pregnant women in the intervention group were trained in 8 sessions by midwives. The data were analyzed using the independent t-test, the paired t-test, and the Chi-square test. 

    Results 

    The results of the independent t-test showed no significant difference between the dimensions of life quality before the intervention in nulliparous women in both groups. A significant difference was observed in the functional limitation due to physical problems between the scores of dimensions of QoL after intervention in nulliparous women in the intervention group (P=0.00) and the control group (P=0.04). Meanwhile, no statistically significant difference was detected in other dimensions in the intervention group (independent t-test).

    Conclusion

    This study showed that after training classes, the participants’ mental health was better in the intervention group compared to the control group, although there was no significant difference.

    Keywords: Prenatal education, QoL, Nulliparous
  • معصومه حیدری*، فرخنده امین شکروی، آزیتا کیانی آسیابر
    مقدمه

    رضایتمندی جنسی زنان باردار در حاملگی تحت تاثیر شرایط فیزیولوژیک این دوران قرار گرفته و زوجین را با چالش های زیادی مواجه می کند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل PLISSIT بر رضایتمندی جنسی زنان باردار در سه ماهه های بارداری انجام گرفت.

    مواد و روش کار

    پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی شاهد دار بود. زنان باردار نخست زا، مراجعه کننده به مرکز مراقبتهای بارداری بیمارستان نجمیه شهر تهران در سال 1396 در این پژوهش شرکت کردند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه رضایتمندی جنسیMWSSQ  و عوامل دموگرافیک انجام شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار آماری19 SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و کای اسکوئر و تحلیل واریانس اندازه های مکررانجام شد.

    یافته ها 

    میانگین رضایتمندی جنسی زنان باردار قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت، اما 4 هفته بعد از آموزش، رضایتمندی جنسی زنان باردار درگروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار نشان داد. رضایتمندی جنسی درگروه آزمون، پایان سه ماهه دوم و پایان سه ماهه سوم در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود ولی تفاوت معنی دار نشان نداد.

    بحث و نتیجه گیری

    به نظر می رسد با آموزش جنسی زنان باردار، رضایتمندی جنسی آنان در سه ماهه های بارداری ارتقاء می یابد،. بنابراین پیشنهاد می شود آموزش جنسی در برنامه های رایج مراقبتهای دوران بارداری گنجانده شود.

    کلید واژگان: رضایتمندی جنسی, آموزش, بارداری, مدل PLISSIT
    Masumeh Heidari*, Farkhondeh Amin Shokravi, Azita Kiani Aciabar
    Objective (s)

    Sexual functioning during pregnancy presents couples with many challenges. The purpose of this study was to determine the effect of an educational intervention based on PLISSIT model on sexual satisfaction of pregnant women in the third trimester of pregnancy.

    Methods

    This was a non-randomized clinical trial. A sample of pregnant nulliparous women who referred to a large general hospital in Tehran was entered into the study. The sexual satisfaction questionnaire (MWSSQ) and a demographic questionnaire were used to collect data. The Data were analyzed by SPSS software using descriptive statistics, independent t-test and chi-square and repeated measures analysis.

    Results

    While there was no significant difference in the mean sexual satisfaction of pregnant women before intervention (p = 0.91), 4 weeks after training, the sexual satisfaction of pregnant women in the intervention group was significantly higher than the control group (p = 0.027).  However, at the end of the second trimester and the end of the third trimester sexual satisfaction were higher in the intervention group as compared to the control group, but did not show any significant difference

    Conclusion

    Sexual education during pregnancy seems improve sexual satisfaction in women. Indeed it is suggested that sexual education be included in routine prenatal care programs.

    Keywords: Sex education, Pregnancy, Sexual Satisfaction, PLISSIT model
  • راضیه کرابی، مریم فرجامفر*، فروغ سادات مرتضوی، علی محمد نظری، شهربانو گلی
    زمینه و هدف
    حاملگی و مادر شدن از وقایع لذت بخش و تکاملی زندگی زنان محسوب می شود که در عین حال اغلب با استرس و نگرانی های متعددی همراه است. یکی از مناسب ترین مداخلات برای کاهش نگرانی و افزایش قدرت تصمیم گیری زنان باردار مشاوره است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مشاوره راه حل محور به شیوه گروهی، بر نگرانی زنان باردار انجام گرفته است.
    روش بررسی
    این کارآزمایی بالینی تصادفی در مورد 108 زن بادرار، با سن بارداری 6 تا 19 هفته و نمره نگرانی ≥ 55 از اردیبهشت تا شهریور سال 1397 در دانشگاه علوم پزشکی سبزوار اجرا شد. گروه مداخله مشاوره راه حل محور و گروه کنترل مراقبت های معمول دوران بارداری را دریافت کردند. نگرانی های زنان باردار قبل، بعد، و دو ماه بعد از مداخله با نسخه فارسی پرسشنامه نگرانی Cambridge بررسی شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آزمون های تی مستقل، کای دو، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، تجزیه و تحلیل شد. در تمام آزمون ها 05/0p< معنادار تلقی گردید.
    یافته ها
    میانگین نمره نگرانی قبل از شروع مطالعه در گروه مداخله (59/5)9/58 و در گروه کنترل (37/4)8/58 بوده و تفاوت آماری معناداری مشاهده نشده است. این مقادیر بعد از مداخله در گروه مداخله و کنترل به ترتیب (3/13)6/34 و (78/8)7/57 و دو ماه بعد از مطالعه (1/10)1/31 و (9/10)6/54 بوده است. تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که نگرانی زنان باردار در مورد زایمان و سلامت جنین، سلامت مادر و روابط خانوادگی، پس از مداخله و دو ماه پس از آن، در گروه مداخله در مقایسه با کنترل کاهش معناداری داشته (01/0p<) اما در زمینه مسایل اقتصادی و اجتماعی مشاوره کمک چندانی نکرده است (563/0p=).
    نتیجه گیری
    مشاوره راه حل محور شیوه موثر برای کاهش نگرانی های زنان باردار در زمینه سلامت جنین و مادر و روابط خانوادگی و زایمان است و می تواند در کنار مراقبت های بارداری مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: : مشاوره, زنان باردار, آموزش های بارداری, روان درمانی, گروه, کارآزمایی تصادفی با گروه کنترل
    Razieh Karrabi, Maryam Farjamfar*, Foroughossadat Mortazavi, Ali Mohammad Nazari, Shahrbanoo Goli
    Background & Aim
    Pregnancy is one of the enjoyable and evolutionary aspects of women’s life, which is often associated with many stresses and concerns. Counseling is one of the most appropriate interventions to reduce concerns and increase the decision-making power of pregnant women. This study aimed to determine the effect of solution-focused group counseling on pregnant women’s worries.
    Methods & Materials
    A randomized clinical trial was conducted on 108 pregnant women with gestational age of 6 to 19 weeks and a score of worry ≥55, from May to September 2017 in health centers of Sabzevar University of Medical. The intervention group received a solution-focused counseling and the control group received routine prenatal care. Concerns of pregnant women were evaluated before, after, and two months after the intervention using the Farsi version of Cambridge Worry Scale. The data were analyzed using t-test, chi-square, and repeated measure analysis of variance through the SPSS software version 22. A P value less than 0.05 was considered statistically significant.
    Results
    The mean score of worry before the study was 58.9±5.9 for the intervention group and 58.8±4.37 for the control group, and no significant difference was observed. After the intervention, these values for the intervention group and the control group were 34.6±13.3 and 57.7±8.78, respectively. Two months after the study, these values were 31.1±10.1 and 54.6±10.9, respectively. The analysis of variance with repeated measurements showed that pregnant women’s concerns about childbirth, fetal health, maternal health, and family relationships were significantly reduced after the intervention and two months later (P<0.001). Women’s worries about socioeconomic issues were not significantly reduced after the intervention and two months later in comparison with the control group (P=0.563).
    Conclusion
    The solution-focused counseling is an effective way to reduce pregnant women’s concerns about maternal and fetal health, family relationships and childbirth. It can be used in conjunction with pregnancy care.
    Keywords: counseling, pregnant women, prenatal education, psychotherapy, group, randomized controlled trial
  • Irandokht Asadi Sadeghi Azar, Parvaneh Mohammadkhani, Ghasem Mishkar, Forogh Forghani
    Introduction
    To examine the efficacy of cognitive-behavioral therapy (CBT) and antenatal education for the prevention of postpartum depression (PPD) in «at risk» women.
    Methods
    this study was an experimental with pre-test post-test. The subjects were invited to research from three health care centers in zabol (IRAN). In this study 30 depressed pregnant women who met the entrance criteria were selected. Women divided three groups consisted of 10 women in each group. First group participated in 8 sessions based on cognitive behavior therapy، second group participated in 8 sessions based on antenatal education intervention and third group used only routine health care center were selected as control group. The depression was evaluated in three times، before and after intervention and then between 2 weeks or 2 months after delivery by Beck Depression Inventory (BDI). The data was analyzed using ANOVA and scheffe.
    Results
    this study was an experimental with pre-test post-test. The subjects were invited to research from three health care centers in zabol (IRAN). In this study 30 depressed pregnant women who met the entrance criteria were selected. Women divided three groups consisted of 10 women in each group. First group participated in 8 sessions based on cognitive behavior therapy، second group participated in 8 sessions based on antenatal education intervention and third group used only routine health care center were selected as control group. The depression was evaluated in three times، before and after intervention and then between 2 weeks or 2 months after delivery by Beck Depression Inventory (BDI). The data was analyzed using ANOVA and scheffe.
    Conclusions
    For women with prenatal depression cognitive behavior therapy is a better option than antenatal education and routine care، leading to clinically significant reduction of symptoms during pregnancy and postpartum.
    Keywords: antenatal education, cognitive behavior therapy, depression, pregnancy, postpartum depression
  • راحله بابازاده، خدیجه میرزایی نجم آبادی، زهرا معصومی، مهدی راعی
    مقدمه
    بارداری با تغییرات فیزیکی و روانشناختی عمیقی در زندگی هر زن همراه است که این تغییرات بر روی کلیه ابعاد زندگی زنان از جمله روابط جنسی زوجین تاثیرگذار می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش بر تغییرات فعالیت جنسی در دوران بارداری انجام شد.
    روش کار
    مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی در عرصه همراه با گروه کنترل بود که در سال 1390 بر روی مادران باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی عظیما و باغزندان شهرستان شاهرود، که دارای پرونده بهداشتی بودند، انجام شد. 87 زن باردار انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (41 نفر) و مداخله (46 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی و تغییرات فعالیت جنسی در بارداری بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های من ویتنی و کای دو و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در گروه مداخله قبل از آموزش، 23 نفر (50%) از زنان از نظر رضایت از روابط جنسی در حد متوسط، 13 نفر (3/28%) خوب و 10 نفر (7/21%) ضعیف بودند. زنان دو گروه در شروع مطالعه از نظر رضایت از روابط جنسی تقریبا یکسان بودند. دو ماه پس از انجام مداخله، 25 نفر (3/54%) از زنان گروه مداخله از نظر رضایت از روابط جنسی در حد خوب، 18 نفر (1/39%) در حد متوسط و 3 نفر (5/6%) ضعیف بودند. بر اساس آزمون های آماری، میزان رضایت از روابط جنسی زنان شرکت کننده در گروه مداخله پس از مداخله بیشتر از گروه کنترل بود (016/0=p).
    نتیجه گیری
    آموزش جنسی بر رضایت زنان از روابط جنسی تاثیری مثبت دارد و باعث افزایش رضایت مندی زنان از روابط جنسی در بارداری می شود.
    کلید واژگان: آموزش, بارداری, فعالیت جنسی
    Raheleh Babazadeh, Khadijeh Mirzaei Najmabadi, Zahra Masoumi, Mehdi Raei
    Introduction
    Pregnancy accompanies physical and psychological alternations during woman's life. These changes effluence the overall dimensions of couple’s life especially sexual relation. The aim of this study was to investigate the effects of teaching on sexual-activity changes during pregnancy.
    Methods
    This was a field trial study with control group which was held on pregnant women referred to Azima and Baghzandan health center of Shahrod City in 2011. 87 pregnant women were selected and randomly assigned to one of trial or control group (46 pregnant women in intervention group and 41 in control group). Data-collecting tools were included sexual-activity changes and demographic Questionnaire. Data were analyzed by SPSS software version 16, Mann-Whitney test, chi-square and Wilcoxon. P value was considered significant lower than 0.05.
    Results
    Findings showed that at the beginning of the study 50 % (23) of women in education group had moderate, 28.3% (13) had good and 21.7% (10) had weak sexual satisfaction. At the beginning of the research, women of both groups had almost the same sexual satisfaction. Two months later after intervention, 54.3% (25) of women in intervention group had well, 39.1% (18) moderate and 6.5% (3) weak sexual satisfaction. After intervention, statistical tests showed that sexual satisfaction of women in intervention group was more than the control group. (p=0.016)
    Conclusion
    Findings indicated that sexual teaching had a positive effect on the sexual satisfaction and increased pregnant women’s sexual satisfaction.
    Keywords: Education, Pregnancy, Sexual activity
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال