به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اختلال روان پزشکی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی اختلال روان پزشکی در مقالات مجلات علمی
  • ام لیلا جعفربگلو، زهرا کاشانی نیا*، نعیمه سیدفاطمی، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    با توجه به این که آسایش هدف نهایی کلیه فرآیندهای پرستاری است، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت آسایش مددجویان بستری با اختلال روان پزشکی انجام گرفته است.

    روش بررسی

    این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است که با شرکت 275 مددجوی بستری در بخش های روان پزشکی بیمارستان شهید دکتر لواسانی در سال 99 در تهران انجام گرفته است. نمونه گیری به صورت مستمر بود. مددجویان پرسشنامه های جمعیت شناختی و ابزار آسایش افراد بستری در بخش روان پزشکی را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس و آزمون تعیینی شفه در نرم افزار SPSS نسخه 24 در سطح معناداری 05/0p< تحلیل شد.

    یافته ها

    9/66% (184 نفر) بیماران مرد بودند. نمره آسایش کلی مددجویان 76/128 بود که براساس امتیازبندی از عدد 38 تا 190 میزان آسایش بیش تر از میانه بود. بیش ترین امتیاز در ابعاد آسایش به ترتیب حیطه فرهنگی اجتماعی (55/91±20/65)، حیطه روانی معنوی (50/31±19/64)، حیطه فیزیکی (06/37±22/58) و حیطه محیطی (39/22±19/49) بوده است. آزمون تعیینی شفه نشان داد که نمره آسایش در مددجویانی که میزان درآمدشان کفایت می کند به طور معناداری (001/0p<) بالاتر بوده است. همچنین مددجویانی که شغل آن ها کارمند است نمره آسایش بیش تری نسبت به سایرین کسب نموده اند (017/0=p).

    نتیجه گیری

    مددجویان کم ترین آسایش را در حیطه محیطی و بالاترین آسایش را در حیطه فرهنگی- اجتماعی کسب کردند بنابراین توصیه می شود که برنامه ریزی و اجرای کلیه مداخلات پرستاری با هدف حفظ و بهبود آسایش در حیطه محیطی بخش های روان پزشکی انجام گیرد.

    کلید واژگان: آسایش, بیماران, اختلال روان پزشکی
    Om Leila Jafarbegloo, Zahra Kashaninia*, Naiemeh Seyedfatemi, Hamid Haghani
    Background & Aim

    Comfort is the ultimate goal in all the nursing processes. The aim of the study is to examine the comfort status of the hospitalized patients with mental disorders.

    Methods & Materials

    This study is a descriptive, cross-sectional study that was conducted on 275 patients hospitalized in the psychiatric wards of Lavasani hospital in Tehran in 2020. The study subjects were selected using the convenience sampling method. The patients completed a demographic form and the comfort questionnaire of psychiatric patients. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics, independent t-test, analysis of variance, and the Scheffe test through the SPSS software version 24 at a significance level of 0.05.

    Results

    A total of 184 patients (66.9%) were male. The overall comfort score was 128.76, which was more than median based on the score from 38 to 190.
    The highest scores in the dimensions of comfort, were respectively sociocultural domain (65.20±91.55), psychospiritual domain (64.19±31.50), physical domain (58.22±37.06), and environmental domain (49.19±22.39). The Scheffe test showed that the comfort score for the patients with sufficient income was significantly higher (P<0.001). Also, the patients who were employees had a higher comfort score compared to others (P=0.017).

    Conclusion

    The patients gained the least comfort score in the environmental domain, and the most comfort score in the sociocultural domain. Therefore, devising and implementing all nursing interventions are recommended with the aim of maintaining and improving comfort in the environment of psychiatric departments.

    Keywords: comfort, patients, psychiatric disorders
  • مرجان شمس پور*، سیدمحمود طباطبایی، سیدحمیدرضا نقوی
    برخورداری از استطاعت مالی، توانایی بدنی و ظرفیت روانی، مهم ترین شرایط وجوب حج تمتع هستند؛ اما اکثر مکلفان، به ظرفیت روانی توجهی نداشته، هر سال، تعدادی افراد فاقد ظرفیت روانی با رفتن به حج، آسیب دیده و تحت درمان قرار می گیرند یا به کشور بازگردانده می شوند. در نتیجه، شماری از واجدین شرایط از فریضه ی حج محروم می شوند. درباره ی ظرفیت روانی مکلفان، پژوهشی انجام نگرفته و هدف این مطالعه، نشان دادن اهمیت اخلاقی ظرفیت روانی برای انجام حج است. در بخش کمی این مطالعه کاربردی -تحلیلی، نخست اطلاعات پرونده های موجود در سیستم ثبت اطلاعات مرکز پزشکی حج و زیارت از سال 1391تا 1393 شمسی استخراج شده و پس از ارزیابی با رعایت معیارهای DSM-IV-TR توسط دستیار روان پزشکی زیر نظر متخصص و پزشکان کاروان ،اطلاعات بدست آمده تحلیل شدند. در بخش کیفی، از مدیران ستادی سازمان حج و زیارت و اعضای کارگروه سلامت، اطلاعات سازمان یافته ی جامعی گردآوری شد. در این مطالعه معلوم شد 16.7% (17 نفر) از حجاجی که طی سال های 91 تا 93 به علت اختلالات روانی به بیمارستان های مکه و مدینه مراجعه کرده اند (جمعا 102 نفر)، به اختلالات طیف اسکیزوفرنیا و سایکوتیک مبتلا و فاقد ظرفیت روانی و شرط استطاعت بوده اند. نتایج مطالعه علاوه بر یاری سیاست گذاران سلامت برای نظارت بر اعزام حجاج، می تواند شاخصی شرعی و راهنمایی اخلاقی برای شناسایی مصادیق افرادی که فریضه ی حج از آنان ساقط است تلقی شود و به جلوگیری از اتلاف هزینه، تضییع وقت حجاج و کارکنان و مخدوش شدن اعتبار ملی بینجامد؛ همچنین، نتایج این پژوهش می تواند به جایگزین کردن افراد واجد شرایط به جای افراد فاقد شرایط، کمک کند.
    کلید واژگان: اختلال روان پزشکی, اخلاق, حج تمتع, ظرفیت روانی
    Marjan Shamspour*, Seyed Mahmoud Tabatabaei, Seyed Hamid Reza Naghavi
    The most important conditions necessitating Hajj are financial affordability, physical, and psychological capacity. Most persons who become bound to make the Hajj ignore the psychological capacity. Each year many persons lacking psychological capacity, go on Hajj and cause other mentally qualified people deprived of travel. A number of these pilgrims undergo medical treatment or are hospitalized during their travel and some of them are returned back to the country. No study has been carried out so far on these special conditions, psychological capacity, of Hajj. In quantitative part of this study, information of all records existing in the medical center of Hajj during 2012-2015 was extracted. The information was analyzed by assistant psychiatrist, professor, and physicians based on DSM-IV-TR standards. In qualitative part, systematic information was extracted from authorities of Hajj organization. From studied records related to psychiatric disorders, cases of schizophrenia and psychotic disorders were identified as lacking mental and psychological capacity. The results of this study showed that about 16% of the people with mental disorders such as schizophrenia and psychotic disorders, and that their dispatch to Hajj's journey was in contradiction with the principles of jurisprudence and ethics. This study can be regarded as a religious and ethical guide for identifying the examples of people who have been deprived, to help policy makers of the Hajj system to apply more strict monitoring of the dispatch of pilgrims, eliminating the time spent by other pilgrims and defusing national pride, and helping to replace eligible people instead of those who are not qualified for Hajj.
    Keywords: Psychiatric disorder, Ethics, Hajj, Psychological capacity
  • حمید عطاران، لاله کوهستانی، زهرا عرفانیان طالعی نوغان*، سید آریا حجازی، اکرم فتوت، سیده زهره بنی هاشمی
    هدف
    این مطالعه با هدف تعیین شیوع ابتلا به اختلال روان پزشکی در مرتکبین به قتل ارجاع شده به کمیسیون روان پزشکی پزشکی قانونی خراسان رضوی از سال 1392 تا 1393 می باشد.
    روش
    روش تحقیق در این پژوهش از نوع گذشته نگر- توصیفی می باشد. جامعه آماری این تحقیق پرونده های مربوط به مرتکبین قتل ارجاعی به پزشکی قانونی خراسان رضوی از فروردین 1392 تا پایان اسفند 1393 می باشد، که با بررسی این پرونده ها و نتایج کمیسیون های روان پزشکی مربوطه، چک لیستی طراحی شده است که توسط آن اطلاعات کمی و کیفی استخراج و ثبت شد و در پایان یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در مطالعه حاضر از مجموع 90 پرونده مورد بررسی، 44 مورد (49/4 درصد معتبر) مربوط به سال 92 و 45 مورد (50/6 درصد معتبر) مربوط به سال 93 می باشد.
    55/2 درصد قاتلین سابقه اعتیاد و یا تداوم مصرف آن را داشتند. در این میان 17/2 درصد سابقه بیماری روانی که توسط پزشک تشخیص گذاری شده بود داشتند. 31/8 درصد سابقه مصرف داروی اعصاب و روان، 17 درصد سابقه بستری در بیمارستان روان پزشکی، 70/1 درصد سابقه خودزنی و 28/7 درصد سابقه اقدام به خودکشی را ذکر نمودند. مجموعا 36/7 درصد واجد نوعی اختلال روانی بودند و 12/8 درصد مسئول اعمال خود شناخته نشدند.
    نتیجه گیری
    طبق آمار به دست آمده این پژوهش 61/7 درصد قاتلین اختلال عمده روان پزشکی نداشتند اما این به معنی برخورداری این افراد از سلامت روانی نمی باشد و حداقل این افراد در حوزه مهارت های ارتباطی و حل مسئله، کنترل خشم و قضاوت کلی دارای نقص بودند و این موضوع به نیاز جامعه برای برنامه ریزی جهت ارتقاء سطح سلامت روانی افراد، آموزش مهارت های زندگی (کنترل استرس، کنترل خشم و...) و پیش گیری از جرم های همراه با خشونت مانند قتل اشاره دارد.
    کلید واژگان: اختلال روان پزشکی, قتل, دیگرکشی, جرایم خشن
    Dr Hamid Attaran, Dr Laleh Koohestani, Zahra Erfanian Talee Noughan *, Dr Seyed Arya Hejazi, Akram Fotovat, Dr Banihashemi Seyedeh Zohre
    Introduction&
    Objectives
    The present study was conducted with the aim of determining the prevalence of psychiatric disorders among murderers who were referred to the Psychiatric Commission of the Legal Medicine Office of Mashhad, Khorasan Razavi, for evaluation of their mental status from March 2013 to March 2015.
    Methods
    The research is a descriptive – retrospective one. The studied population in this research were the murderers referred to the Legal Medicine Office of Khorasan Razavi from March 2013 to March 2015. A check-list was designed on the basis of the content of their records and the results declared by the Psychiatric Commision, and the needed quantitative and qualitative data were gathered and recorded, and finally the findings were analyzed using SPSS software and chi2 test.
    Results
    In this study, a total of 90 cases were investigated that 44 (49.4%) belonged to the first year and 45 (50.6%) to the second year. Fifty five point two percent of them had a history of addiction or continued drug abuse. Among these murderers 17.2 % had a record of psychiatric disease diagnosed by a psychiatrist. 31.8% had a history of taking psychiatric drugs, 17% had a history of psychiatric hospitalization 70.1% were cases of self injury and 28.7% had a history of suicide attempts, while 31.8% had some form of mental disorder and 12.8% were diagnosed as not responsible for his actions.
    Conclusion
    According to the results of this study 61.7 % of murderers had no major psychiatric disorders but this does not mean that these people are mentally healthy, since they are not sufficiently skilled in communication skills and problem solving, anger control and overall judgment. This points to the need for planning community mental health promotion, life skills training (stress management, anger management, etc.) and prevention of violent crimes such as murder.
    Keywords: Psychiatric disorder, murder, homicide, violent crimes
  • سید رضا سعیدیان، مهدی سیاح برگرد، سیده ثریا اشرفی زاده، سیروس پاک سرشت، محمدرضا حق دوست، حاتم بوستانی، سید محمود لطیفی
    مقدمه
    برخی از افراد برای درمان درد مزمن خود مواد مخدر مصرف می کنند. این افراد از نظر شخصیتی با افرادی که به دلایل دیگری به سوء مصرف مواد گرایش پیدا کرده اند، تفاوت دارند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه صفات و اختلالات شخصیتی این دو گروه صورت پذیرفت.
    روش
    در یک مطالعه مقطعی طی سال های1389-1385 کلیه افرادی که به مرکز ترک اعتیاد بیمارستان آموزشی امام خمینی دانشگاه جندی شاپور اهواز مراجعه نمودند، از لحاظ ویژگی های جمعیت شناختی بررسی شدند. همچنین تحت معاینه جسمی، آزمون چندوجهی شخصیت مینهسوتا و مصاحبه روانی قرار گرفتند. سپس این افراد به دوگروه تقسیم شدند که گروه اول شکایت درد همراه با مصرف مواد داشتند و گروه دوم مصرف کننده مواد بدون شکایت درد بودند. متغیرهای شخصیتی توسط آزمون t مستقل و 2χ مورد مقایسه قرار گرفتند.
    یافته ها
    مراجعین 488 نفر شامل 478 مرد و10 زن بودند. میانگین نمرات مقیاس های Pa، Ptدرگروه دارای درد مزمن غیر سرطانی کمتر بود. همچنین شیوع اختلال شخصیت در این گروه به صورت معنی داری کمتر بود. گروه مبتلا به درد تحصیلات بالاتر داشته و در شروع به مصرف مواد افیونی بیشتر از گروه دیگر تحت تاثیر تلقین دوستان برای سوء مصرف مواد قرار داشتند.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه افرادی که برای تسکین درد مواد افیونی مصرف می کرده اند، نیم رخ روانی و شخصیت سالم تری داشته و مصاحبه روانی آنها اعتبار و روایی بیشتری داشت. مشکلات روان پزشکی در این گروه کمتر و اعتیاد در آنان یک رفتار غیر انطباقی بود.
    کلید واژگان: سوء مصرف مواد, درد مزمن, اختلال روان پزشکی, صفات شخصیتی
    Saeidian S.R., Saiiah, Bargard M., Ashrafizadeh S.S., Pakseresht S., Haghdoost M.R., Boostani H., Latifi S.M
    Background and Aims
    Some people use opioid substances to relief their chronic somatic pains. There are differences in the personality traits of this individuals and others who abuse opioid substances. The purpose of the present study was to compare these two groups in regard to their personality traits and disorders.
    Methods
    In a cross-sectional study between 2007 to 2011, all patients referred for drug quit to the outpatient addiction clinic of Imam Hospital affiliated to Jundishapur University were investigated demographically. In addition, all of them underwent physical examination, MMPI test and psychiatric interview. Then they were divided into two groups of "with pain complaint" and "without pain complaint". Their personality traits were compared using t-test and χ2.
    Results
    The total number of patients was 488, including 478 males and 10 females. Mean scores of Psychatenia (pt) and paranoia (Pa) indexes in the patients who suffered from chronic non- cancer pain was lower in comparison to the patients without pain complaint. Based on the results of psychological interview, the prevalence of personality disorder was higher in the "without pain" group. Patients with chronic pain had higher educational degrees and they were more likely under the influence of their friends at the onset of opioid abuse.
    Conclusion
    In the present study those who used opioid for pain relief, had healthier psychiatric profiles and personalities. Their psychiatric interviews were more valid and reliable and their psychological problems were less than the other group and their addiction was a maladaptive behavior.
    Keywords: Substance abuse, Chronic pain, Mental disorders
  • فائزه سهرابی، مجید محمود علیلو، مراد رسولی آزاد
    مقدمه
    بر اساس پژوهش های صورت گرفته توسط انجمن جراحان پلاستیک، میزان اختلالات و آسیب های روانی در میان متقاضیان جراحی زیبایی بیشتر از افراد عادی است. مطالعه ی حاضر به منظور مقایسه ی نیمرخ آسیب شناسی روانی بین جمعیت عادی و متقاضیان جراحی پلاستیک انجام گرفت.
    روش کار
    در این مطالعه ی توصیفی مقطعی با روش نمونه گیری قضاوتی در زمستان 1388 نمونه ای با حجم 50 نفر از میان متقاضیان جراحی پلاستیک مراجعه کننده به چند کلینیک جراحی زیبایی شهر تهران انتخاب شدند که در دامنه ی سنی 18 تا 45 سال قرار داشتند و با 50 نفر از همراهان این افراد به عنوان گروه شاهد که از لحاظ برخی متغیرهای جمعیت شاختی با یکدیگر همتا شده بودند، مقایسه شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ی 175 سئوالی چند محوری بالینی میلون (MCMI-III) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند.
    یافته ها
    نتایج پژوهش نشان داد که جویندگان جراحی پلاستیک در مقیاس های افسرده، نمایشی، خودشیفته، وسواسی، خودآزار، مرزی و اسکیزوتایپال از میان شاخص های مربوط به الگوهای بالینی شخصیت نمرات بالاتری داشتند. هم چنین از میان شاخص های مربوط به نشانگان بالینی نیز در مقیاس های اضطراب، شبه جسمی، وابستگی به الکل، اختلال تفکر و افسردگی اساسی نمرات آنان بالاتر از جمعیت عادی بود (در سطح 05/0P<).
    نتیجه گیری
    متقاضیان جراحی های زیبایی تفاوت هایی در مقیاس های شخصیت و نشانگان بالینی با گروه شاهد داشتند که شاید آن ها را به سمت جراحی زیبایی سوق داده است. ارزیابی های روان شناختی در تعیین نیمرخ بالینی متقاضیان، شناسایی اختلالات شخصیت و روان پزشکی و ارجاع آن ها قبل از اجرای اعمال جراحی به روان درمانی، مفید و کمک کننده است.
    کلید واژگان: اختلال شخصیت, اختلال روان پزشکی, جراحی پلاستیک
    Faezeh Sohrabi, Majid Mahmood Aliloo, Morad Rasouli-Azad
    Introduction
    According to previous studies, frequency of psychological symptoms or disorders among applicants for cosmetic surgery is more than normal population. The aim of the present study is to compare psychopathological profile of applicants for plastic surgery with normal population.
    Materials And Methods
    In this cross sectional, case-control study, samples were selected through convenient sampling; 50 subjects who were between 18 to 45 years old, were selected among applicants for cosmetic surgery and compared with 50 matched controls. The subjects were assessed with Millon Clinical Multi-axial Inventory-III that has 175 true-false questions. MANOVA was used to compare two groups.
    Results
    Results demonstrated that group of applicants for cosmetic surgery, gothigh scores in depressed, histrionic, narcissistic, compulsive, masochism, borderline and schizotypal scales of personality profile; They got also high scores in anxiety, somatoform, alcoholism, thought disorder and major depression scales (among clinical symptom and severe symptom indexes) (P<0.05).
    Conclusion
    Applicants for plastic surgery have some differences in clinical personality profile and show some clinical psychiatric symptoms, comparing with control group. These symptoms and personality characters may affect them, seeking help by cosmetic surgery. Therefore pre-operative psychological assessment could help to assess clinical and personality profile and identify any personality or psychiatric disorder in these patients. It is helpful for these patients to be referred for psychological assessment before surgery.
  • مدیر آراسته، بیان شریفی سقز
    مقدمه
    بررسی وضعیت زندانیان و ارایه ی خدمات به ویژه در زمینه ی بهداشت روانی به آن ها بسیار مهم است. هدف این مطالعه بررسی میزان شیوع اختلالات روان پزشکی در میان زندانیان بوده است.
    روش کار
    در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی مقطعی، کلیه ی زندانیان زندان مرکزی شهر سنندج با بیش از شش ماه دوره ی محکومیت و یک ماه حضور در زندان طی دوره زمانی خرداد 82 تا آذر 83 با حجم نمونه ی 208 نفر وارد مطالعه شدند. پس از اخذ تاییدیه ی کمیته ی اخلاق و اخذ رضایت نامه، اختلالات روان پزشکی و خصوصا اختلالات شخصیت با استفاده از مصاحبه ی بالینی در دو نوبت توسط یک روان پزشک مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون خی دو انجام شد.
    یافته ها
    88% نمونه ها مذکر بودند. بیش ترین شیوع سنی در فاصله 40-20 سال (4/51%) بود. 4/40% از نمونه ها مجرد، 1/48% متاهل و 5/11% جدا شده یا مطلقه بودند. از نظر وضعیت تحصیلی بیشترین فراوانی مربوط به سطح زیر دیپلم (3/79%) بود. شیوع کلی اختلالات شخصیت در نمونه ها 8/55% بود که از این درصد 9/75% (3/42% کل نمونه ها) دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی و 1/24% (5/13% کل نمونه ها) دارای اختلال شخصیت مرزی بودند. 26% نمونه ها دارای اختلال روان پزشکی در محور یک بودند. بین میزان شیوع اختلالات شخصیت با سن و جنس زندانیان رابطه ی معنی داری دیده شد (به ترتیب با 003/0=P و004/0=P).
    نتیجه گیری
    بیش از نیمی از زندانیان دارای یکی از انواع اختلالات شخصیت بودند. شایع ترین اختلال شخصیت، ضد اجتماعی و سپس مرزی بودند.
    کلید واژگان: اختلال روان پزشکی, اختلال شخصیت, زندان, زندانی
    Modabber Arasteh, Bayan Sharifi Saqez
    ntroduction:Studying mental health status of prisoners and presenting mental health services are considered very important. This study was planned to investigate personality disorders of prisoners of the central jail in Sanandaj.
    Materials And Methods
    In this cross-sectional descriptive study, the statistical community included prisoners of central jail in Sanandaj with more than six months of conviction and one month in prison throughout the year (May 2003- Nov 2004) and sample size contained 208 persons entered in to study. After permission of ethics committee and taking satisfaction of prisoners, psychiatric disorders particularly personality disorders were evaluated twice in clinical interview by a psychiatrist. The received data were analyzed by SPSS software and χ 2 test.
    Results
    Eighty eight percents of the participants were males. The highest prevalence was observed among 20-40 years-old subjects (51.4%). Of all subjects 40.4% were single, 48.1% were married, and 11.5% were divorced. 79.3% of the subjects did not have high school diploma. Total prevalence of personality disorders among subjects was 55.8% out of which 75.9% (42.3% of total) included antisocial personality disorder and 24.1% (13.5% of total) contained borderline personality disorder. Twenty six percents of subjects showed psychiatry disorders in axis I. A significant relationship was observed between the prevalence of personality disorders and prisoner's age and sex (P=0.003, P=0.004 respectively).
    Conclusion
    More than 50% of prisoners suffered from personality disorders. Most common personality disorders were antisocial and borderline disorder, respectively.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال