جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "استئوسارکوم" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مجله دیابت و متابولیسم ایران، سال بیست و چهارم شماره 3 (پیاپی 118، امرداد و شهریور 1403)، صص 142 -153مقدمه
هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بازتوانی همراه با مصرف ویتامین D بر خستگی، کیفیت خواب و میزان افسردگی افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم پس از پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان بود.
روش هادر این مطالعه، 27 زن مبتلا به سرطان استئوسارکوم با نمایه توده بدنی بالای 30کیلوگرم برمترمربع، سن 03/4±90/24 سال، قد 62/3±85/163 سانتی متر و وزن 5/4±17/82 کیلوگرم به طور تصادفی به چهار گروه (بیمار-تمرین)، (بیمار-تمرین-ویتامین D)، (بیمار- تمرین-دارونما) و (کنترل) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل ده هفته فعالیت ورزشی پیلاتس است. گروه مکمل هفته ای سه روز IU 500 ویتامین D را، به مدت 10 هفته مصرف می کردند. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس یک راهه تجزیه وتحلیل شد.
یافته هانتایج حاصل از تحلیل کوواریانس پژوهش سه گروه تمرینی نشان داد پس از ده هفته بازتوانی ورزشی همراه مصرف ویتامین D، شاخص های خستگی و میزان افسردگی کاهش معنادار یافته است (05/0 ≤p). و همچنین نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس سه گروه تمرینی نشان داد کیفیت خواب کلی افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم افزایش معنادار یافته است (05/0 ≤p).
نتیجه گیریبراساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود مصرف ویتامین D به همراه بازتوانی ورزشی می تواند شیوه درمانی موثری برای بر خستگی، کیفیت خواب و میزان افسردگی افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم باشد.
کلید واژگان: ویتامین D, بازتوانی, استئوسارکوم, افسردگی, سلول های بنیادیBackgroundThe purpose of this study was to investigate the effect of sports rehabilitation exercises with vitamin D consumption on fatigue, sleep quality and depression level of people with osteosarcoma cancer after bone marrow stem cell transplantation.
MethodsIn this study, 27 women with osteosarcoma cancer with body mass index above 30 kg/m2, age 24.90±4.03 years, height 163.85±3.62 cm and weight 82.17±4.5 kg were randomly divided into four groups. (patient-exercise), (patient-exercise-vitamin D), (patient-exercise-placebo) and (control) were divided. The training protocol includes ten weeks of Pilates exercise. The supplement group took 500 IU of vitamin D three days a week for 10 weeks. Data were analyzed using dependent t-test and one-way analysis of variance.
ResultsThe results of the covariance analysis of the research of three exercise groups showed that after ten weeks of sports rehabilitation with vitamin D consumption, the indicators of fatigue and the level of depression decreased significantly (P≤ 0.05). Also, the results of covariance analysis of the three training groups showed that the overall sleep quality of people with osteosarcoma cancer increased significantly (P≤ 0.05).
ConclusionBased on the obtained results, it is suggested that the consumption of vitamin D along with exercise rehabilitation can be an effective treatment method for fatigue, sleep quality and depression in people with osteosarcoma cancer.
Keywords: Vitamin D, Rehabilitation, Osteosarcoma, Depression, Stem Cells -
سابقه و هدف
ضایعات فیبرواسیوس (Fibro-Osseous-Lesions) در فکین همواره از جمله مهم ترین چالش های تشخیصی هستند. FOLs ضایعات خوش خیمی هستند که بخشی از استخوان طبیعی فکین توسط بافت همبندی فیبروزه ی در حال مینرالیزاسیون جایگزین می شود. انواع ضایعات فیبرواسیوس هرچند از نظر اتیولوژی، درمان و پروگنوز متفاوت هستند اما ممکن است نمای رادیوگرافی یا میکروسکوپی مشابهی را نشان دهند. همچنین ممکن است شباهت های میکروسکوپی با برخی ضایعات بدخیم درجه پایین فکی داشته باشند. لذا در این مطالعه مروری سعی نموده ایم با بررسی مهم ترین مطالعات مرتبط، این داستان چالش برانگیز همیشگی را در قالب ارایه شاخص های مشخص و کاربردی برای تشخیص دقیق تر این ضایعات به سرانجام خوب و کاربردی برسانیم.
مواد و روش هامحدوده زمانی اعمال شده برای مطالعات مورد بررسی بازه زمانی 2011 تا 2021 بود. معیار ورود به مطالعه، مقالات مرتبط با چالش های تشخیصی ضایعات فیبرواسیوس و اهداف مطالعه شامل: تعیین ارتباط کلینیکوپاتولوژیک ضایعات فیبرواسیوس، تعیین چالش های تشخیصی ضایعات فیبرواسیوس از یکدیگر و تعیین چالش های تشخیصی ضایعات فیبرواسیوس از ضایعات بدخیم استخوانی بود.
نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان می دهد تشخیص قطعی و صحیح ضایعات فیبرواسیوس نیازمند برقراری ارتباط دقیق میان داده های بالینی، رادیوگرافی و هیستوپاتولوژی می باشد.
کلید واژگان: فیبروز دیسپلازی, اسی فائینگ فیبروما, فلورید سمنتواسئوس دیسپلازی, استئوسارکوم, هیستولوژیBackground & ObjectivesFibro-Osseous-Lesions (FOLs) in jaws have been considered as one of the most important diagnostic challenges. FOLs are benign lesions in which part of the normal jaws bone is replaced by mineralizing fibrotic connective tissue. Different types of FOLs have some differences in etiology, treatment and prognosis but they may show similar in radiographic and microscopic view. Furthermore, they may also have microscopic similarities with some low-grade malignant lesions of the jaw. Therefore, in this review, we have tried to bring this always challenging story to a good and practical conclusion by providing specific and practical indicators for more accurate diagnosis of these lesions by examining the most important related studies.
Materials & MethodsEvaluated studies were in the range of 2011 to 2021. Our criteria for entering the study were associated researches with diagnostic challenges of FOLs and purposes of the study include: determining the connection among the clinical and pathologic FOLs, distinguishing various diagnostic challenges of FOLs from each other and malignant bone lesions.
ConclusionThe results of this study declare that accurate and correct diagnosis of FOLs requires a connection between clinical, radiographic and histopathological data.
Keywords: Fibrous dysplasia, Ossifying fibroma, Florid cemento-osseous dysplasia, Osteosarcoma, Histology -
زمینه و هدف
استیوسارکوم یک نیوپلاسم بدخیم غیر هماتوپویتیک پیش رونده ناشی از تغییر شکل سلول های اولیه استخوان از منشا مزانشیم است. این بیماری بسیار تهاجمی است و تومور تشکیل شده آن ثابت، سخت و نا منظم می باشد. کویرستین یک فلاوونول طبیعی زیر مجموعه بیوفلاوونوییدها با اثرات جانبی کم می باشد که دارای فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی است. هدف از این مطالعه ارزیابی کویرستین به عنوان ماده ضدسرطانی بر روی سلول های Saos-2 می باشد.
روش کارپس از گذشت 24 ساعت از کشت سلول های Saos2 در پلیت 96 خانه، غلظت های متفاوت از کویرستین به چاهک ها اضافه گردید و به مدت 72 ساعت سلول ها با داروی مورد نظر انکوبه شدند و سپس جهت تاثیر زنده مانی سلول ها در حضور و عدم حضور دارو از روش MTT برای تعیین اثر زنده مانی سلول ها و از روش گریس جهت اندازه گیری میزان تولید نیتریک اکساید (NO) استفاده شد. داده ها با روش آماری واریانس یک طرفه (One way ANOVA) تجزیه و تحلیل و معنی داری در سطح 05/0 p< در نظر گرفته شد.
یافته هانتایج این مطالعه نشان داد کویرستین می تواند موجب کاهش درصد زنده ماندن سلول ها در مقایسه با گروه کنترل شود. بهترین دوز موثر در غلظت 120 ماکرومول می باشد. همچنین داده ها نشان داد که کویرستین در تمامی غلظت ها توانسته است باعث کاهش تولید NO در سلول های سرطانی شود و بهترین غلظت موثر 120 ماکرومول می باشد.
نتیجه گیریدر این مطالعه مشخص شد که کویرستین توانسته است باعث کاهش زنده مانی سلول های Saos2 شود که بخشی از اثرات آن را می توان وابسته به کاهش مقدار NO تولید شده نسبت داد.
کلید واژگان: استئوسارکوم, کوئرستین, Saos2, نیتریک اکسایدBackground & AimsOsteosarcoma (also called osteogenic sarcoma) is the most common type of cancer that starts in the bones. It is a malignant mesenchymal cell tumour, characterized by pleomorphic spindle-shaped cells, capable of producing an osteoid matrix. Tumour cells metastasize primarily via the haematogenous route. This disease is very aggressive and the tumor formed is fixed, hard and irregular. The cancer cells in these tumors look like early forms of bone cells that normally help make new bone tissue, but the bone tissue in an osteosarcoma is not as strong as that in normal bones. Overall, osteosarcoma is a rare disease, however, children and teens are the most commonly affected age group, but osteosarcoma can develop at any age. Although this disease occurs sporadically, approximately 70% of tumor specimens show an abnormality in the chromosome. Moreover, regulation of cell cycle has been reported to demonstrate inherited defects in some cases. The incidence of osteosarcoma is bimodal. The first peak occurs at the ages of puberty, implying the ages of 15 to 19 in boys and the ages of 10 to 14 in girls. The second peak occurs in the elderly with the age of 75 years. Noteworthy, osteosarcoma is rare before the age of 5. With the application of multimodal chemotherapy, disease-free survival of patients with high-grade osteosarcoma has been improved to more than 60% compared to 10–20% which was reachable with the surgery as the only therapeutic approach. At present, treatment of osteosarcoma is a combination of surgery and chemotherapy both before and after the surgery. Additionally, the use of common chemotherapeutic agents such as high-dose methotrexate, cisplatin, doxorubicin and/or etoposide and ifosfamide frequently causes both acute and long-term toxicity. Although several chemotherapy regimens have been applied in the past 20 years, survival rates of patients are still not satisfying and no practical targeted therapy is discovered. Therefore, it is important to investigate different therapeutic methods and anti-tumor agents in order to find an approach that provides a higher survival rate. Flavonoids possess several biological and pharmacological activities. In addition, flavonoids have the advantage of being less toxic and can be prescribed for an extended duration. Therefore, various plant-derived flavonoids use as drugs have been reported as a modulator for chronic inflammation caused by virus infection and other diseases, such as human papillomavirus, hepatitis virus, SARS-CoV-2, autoimmune disease, type 2 diabetes, cardiovascular diseases, Alzheimer’s disease, Parkinson’s disease, and cancer. Quercetin is a naturally occurring polyphenolic flavonoid, whose chemical name is 3,3′,4′,5,7-Pentahydroxyflavone (C15H10O7), can be found in a wide range of daily foods, such as grains, fruits, and vegetables and in higher levels in capers, buckwheat seeds, radish, onions, apples, red leaf lettuce, asparagus, nuts, and teas. It is reported that oral administration of 1 g quercetin per day is safe and is absorbed up to 60%. Quercetin has a high ability to scavenge reactive oxygen species (ROS) and reactive nitrogen species (RNS) molecules; therefore, exhibiting beneficial effects in preventing obesity, diabetes, cardiovascular diseases, and inflammation. Furthermore, quercetin is indicated to exert various anti-tumor effects both in vitro and in vivo against several cancers, such as ovarian cancer, colorectal cancer, lymphoma, gastric cancer, and breast cancer. On the other hand, the high toxic effect of quercetin against cancer cells is accompanied with little or no side effects or harm to normal cells. Its wide accessibility, efficacy, and a broad range of activity, and low toxicity as compared with other examined compounds, make it an attractive chemical in the fight against diseases including cancer. It has been recognized and employed as an alternative drug in treating different cancers alone or in combination with other chemotherapeutic drugs. NO is a free radical that regulates several physiological functions and is formed by the conversion of L-arginine to L-citrulline by nitric oxide synthases (NOS). NO is a dual molecule that can have a tumor-protecting or stimulating effect, depending on its local concentration. Certain reports demonstrated a cytotoxic role of NO; others presented a protective role. Many investigations have shown that quercetin has anti-inflammatory activity that pulls out the nitric oxide, catalase, and cytokines, specifically TNF-α, IL-β, and IL-6, which are inflammatory mediators. Therefore, we tried to elucidate the influence of quercetin in order to suggest a new candidate for the treatment of this cancer, on in vitro NO production from Saos2 osteosarcoma cell line
MethodsAfter 24 hours of culture of Saos2 cells in 96-well plates, different concentrations of quercetin were added to the wells for 72 hours. Cell viability was measured using the colorimetric MTT assay. Briefly, cells were incubated with 0.5mg/mL MTT in DMEM at 37 ºC under 5 % CO2 for 3 h. The blue formazan reduction product, which is generated by the action of the succinate dehydrogenase on the dye only in living cells, was dissolved in 100µL DMSO, and its absorbance was read at 570nm using a Dynex MMX microplate reader. The level of nitrite as an indicator of NO production in the culture medium was measured using modified Griess reagent. In brief, after the experiment, the medium in each well was removed and centrifuged at 10,000 g for 10 min at 20 ºC. Then, 100 µL of the supernatant was mixed with an equal volume of Griess reagent at room temperature for 10 min, and the absorbance was measured at 540 nm using a microplate reader. The nitrite concentration was determined from a sodium nitrite standard curve.
The data were analyzed by one-way ANOVA and P < 0.05 was considered statistically significant.ResultsThe results of this study showed that quercetin can decrease the percentage of cell viability of Saos2 cells compared to the control group. The best effective dose is 120 μM. Also, the data showed that quercetin in all concentrations was able to reduce the production of NO levels in Saos2 cells and the best effective concentration is 120 μM.
ConclusionIn this study, it was found that quercetin was able to reduce the viability of Saos2 cells, and part of its effects could be mediated partially by a decrease in NO production. However, further studies are needed on this natural compound.
Keywords: SaOS2, Nitric oxide, Osteosarcoma, Quercetin -
مقدمهاستئوسارکوم فک، توموربدخیم اولیه استخوان با منشا سلولهای مزانشیمال با توانایی تولید استئوئید است، که عمدتا استخوان های بلند و به ندرت ناحیه فک و صورت را درگیر می کند. معمولا در دهه سنی سوم وچهارم مشاهده می شود و در مردان کمی شایع تر از زنان است و در مندیبل و ماگزیلا به یک نسبت بروز می کند.
گزارش مورد: بیمار دختری 8 ساله بود که به دلیل ضایعه تومورال در خلف مندیبل به جراح فک و صورت در ساری مراجعه نمود. بررسی هیستوپاتولوژیک ضایعه تومورال بعد از انجام جراحی،استئوسارکوم فیبروبلاستیک بود و سپس جهت تایید تشخیص ضایعه درخواست مارکرهای ایمونوهیستوشیمی شد که نتیجه مارکرها تشخیص نهایی استئوسارکوم فک را تایید نمود.نتیجه گیریتشخیص استئوسارکوم به دلیل تظاهرات مشترک بالینی با ضایعات خوش خیم در بیماران مبتلا چالش برانگیز است و تشخیص اشتباه در استئوسارکوم فک بسیار رایج است.تشخیص صحیح و ارجاع به موقع در پیش آگهی و طول عمر بیماران تاثیر زیادی دارد.کلید واژگان: استئوسارکوم, فک تحتانی, ایمونوهیستوشیمیIntroductionOsteosarcoma of jaw bones is the most common primary malignant bone tumor arising from mesenchymal cells capable of producing steoid; this disorder predominantly occurs in the long bones and rarely involves the maxillofacial region. Normally, this disease presents in the third and fourth decades of life, is slightly more common in men than women, and affects the mandible and maxilla in the same proportion.
Case report: An 8-year-old girl was referred to an oral and maxillofacial surgeon due to tumoral lesions in the posterior mandible in Sari, Iran. After the surgery, histopathological examination of the tumoral lesions revealed fibroblastic osteosarcoma. Further, immunohistochemical markers were evaluated, results of which approved final diagnosis of mandible osteosarcoma.ConclusionGiven that osteosarcoma of jaw bones share the same clinical manifestations with benign lesions, misdiagnosis is highly common and diagnosis is challenging for dentists. Accurate diagnosis and early referral are critical in prognosis and survival of patients.Keywords: Osteosarcoma, mandible, immunohistochemistry -
پیش زمینه و هدفاستئوسارکوم یکی از شایع ترین تومورهای بدخیم استخوان می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر شکستگی پاتولوژیک و درمان های جراحی بکار رفته در استئوسارکوم اندام، روی پیش آگهی بیماران می باشد.مواد و روش کاردر این مطالعه گذشته نگر، 106 بیمار مبتلا به استئوسارکوم اندام که از اردیبهشت 1380 لغایت شهریور 1391 در سه بیمارستان تهران تحت درمان قرار گرفته بودند ارزیابی شدند. بیماران به گروه های «با» و «بدون» شکستگی پاتولوژیک تقسیم شدند. میزان بقا، عود موضعی و متاستاز دوردست بین این گروه ها مقایسه شدند. در بیماران با شکستگی پاتولوژیک میزان بقا بر اساس نوع جراحی (قطع اندام یا حفظ اندام) مقایسه صورت گرفت. مقایسه بین دو گروه با استفاده از Chi-square و Independent sample T-test صورت گرفت. میزان بقا با روش Kaplan-meier تعیین شد. درصورتی که P-value کم تر از 05/0 بود اختلاف معنی دار محسوب شد.یافته هااز 106 بیمار موردمطالعه، 57 نفر بدون شکستگی پاتولوژیک و 49 نفر با شکستگی بودند. درنهایت تفاوت معنی داری بین دو گروه ازنظر میزان بقا (36/0=p)، عود موضعی (91/0=p) و متاستاز دور دست (73/0=p) وجود نداشت. در بیماران با شکستگی پاتولوژیک تفاوت معنی داری بین بیماران بر اساس نوع جراحی انجام شده وجود نداشت (85/0=P)بحث و نتیجه گیریبروز شکستگی پاتولوژیک در استئوسارکوم اندام یک فاکتور تضعیف کننده پیش آگهی نیست و در بیماران مبتلا به شکستگی پاتولوژیک با اطمینان از عدم کاهش میزان بقا می توان روش های جراحی با حفظ اندام را انجام داد.کلید واژگان: استئوسارکوم, شکستگی پاتولوژیک, حفظ اندام, قطع اندام, پیش آگهیBackground and AimsOsteosarcoma is one of the most prevalent malignant bone tumors . This study is designed to assess the prognostic effect of pathologic fracture and treatment options on survival of patients with osteosarcoma.Materials and MethodsIn this study, prognosis of 106 patients with limb osteosarcoma, which were treated at three hospitals in Tehran from April to August 2012 was evaluated. Patients were divided in two groups according to the presence of pathologic fracture at the time of diagnosis. Survival, local recurrence and distant metastasis were compared between groups. For patients with pathologic fracture, survival rate was compared according to surgical options (amputation or limb salvage). Chi-square and Independent sample T-test were used to compare means of the groups. Recurrence free and metastasis free survivals and final survival of the patients were calculated using the Kaplan-Meier method. To determine the predictive factors of survival, Cox-Regression analysis and estimating hazard ratio (HR) with 95% confidence interval were used.ResultsAmong 106 patients, 57 cases had not and 49 others had a pathologic fracture at the time of diagnosis. There were no statistically difference between two groups in Survival (P-value=0.36), local recurrence (P-value=0.91) and distant metastasis (P-value=0.73). There was no statistically difference in survival according to surgical options in patients with pathologic fracture (P-value=0.85).Conclusionpathologic fracture in limb osteosarcoma is not a poor prognostic factor. In patients with pathologic fracture limb salvage procedures can be performed without adverse effect on survival rate.Keywords: osteosarcoma, pathologic fracture, limb salvage, amputation, prognosis
-
مقدمهتومورهای بدخیم اولیه ی دیواره ی قفسه ی صدری نادر است و حدود 5 درصد کل تومورهای دیواره ی قفسه ی سینه را تشکیل می دهد. استئوسارکوم اولیه ی دنده شیوع بسیار کمی دارد و بیشتر در جوانان دیده شده است.
گزارش مورد: ما مرد 70 ساله ای را معرفی می کنیم که سابقه ی یک توده ی بسیار بزرگ دیواره ی قفسه ی صدری را از حدود 30 سال قبل می داد که به تدریج بزرگ تر شده بود. این توده تحت رزکشن و بازسازی قرار گرفت و در بررسی پاتولوژی، تشخیص Well differentiated osteosarcoma گزارش شد.
کلید واژگان: استئوسارکوم, تومور اولیه ی دیواره ی سینهBackgroundPrimary malignant tumors of the chest wall are rare and include about 5 percent of all chest wall tumors. Primary osteosarcoma of the rib has very low prevalence and mostly exists in young age. Case Report: We present a 70-year-old man with a very large tumor of the chest wall, becoming gradually larger, for about 30 years. It underwent resection and reconstruction and was reported to be well differentiated osteosarcoma in pathological study. -
زمینه و هدفاستئوسارکوم از جمله بدخیمی های اولیه استخوان می باشد که در غالب موارد در استخوان های دراز و غالبا در بالغین جوان رخ می دهد. رویکرد درمانی به این تومور شامل تلفیقی از جراحی و شیمی درمانی است. متاسفانه در مورد علائم اولیه این بیماری و گروه در معرض خطر آن اطلاعات درستی در دست نیست. بنابراین در این مطالعه به بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک، بالینی و آزمایشگاهی استئوسارکوم پرداخته است.مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی- مقطعی، 100 مورد بیمار مبتلا به استئوسارکوم در سنین مختلف ارجاعی از شهرستان های استان خراسان به بیمارستان های دانشگاهی شهر مشهد مورد بررسی قرار گرفته و داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS. 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هابیماران از 69 مرد و 29 زن تشکیل شده و میانگین سنی آنان 04/7±6/17 سال بود. شایع ترین محل های بروز استئوسارکوم به ترتیب فمور (46 درصد) و (41 درصد) تیبیا بودند. شایع ترین شکایات عبارت بودند از دردهای استخوانی (56 مورد)، تورم (18 مورد) و شکستگی های پاتولوژیک (11 مورد).نتیجه گیریاستئوسارکوم را در جامعه مورد مطالعه می توان به عنوان بدخیمی مردان جوان در اطراف مفصل زانو شناخت که معمولا با درد خود را نشان می دهد.
کلید واژگان: استئوسارکوم, اپیدمیولوژی, متاستازBackground andPurposeOsteosarcoma is among primary bone tumors, seen mostly in long bones among young adults. Therapeutic approach to this disease consists of surgery and chemotherapy. Unfortunately, there is no access to information on its early symptoms and the high risk group. Therefore, in this study we have assessed the epidemiologic, clinical and paraclinical characteristics of osteosarcoma. Methods and Materials: This cross sectional descriptive study involved 100 cases of osteosarcoma with various ages admitted to academic hospitals in Mashad, Iran. The obtained data were analyzed statistically in SPSS 11.5.ResultsThere were 69 male and 29 female patients, with a mean age of 17.6±7.04 years. The most common tumor sites were femur (46%) and tibia (41%). Bone pain (56 cases), swelling (18 cases) and pathologic fractures (11 cases) were the most common complaints.ConclusionOsteosarcoma can be recognized as a malignancy in young male adults, which is characterized mainly with pain. -
نادربودن و رفتار متفاوت سارکومهای حنجره در قیاس با کارسینومهای آن، یکی از چالش های مهم تشخیصی و درمانی در بیماران مبتلا به سرطانهای حنجره می باشد. گزارش یک مورد استئوسارکوم حنجره در یک مرد 71 ساله در ذیل ارائه می گردد.
کلید واژگان: استئوسارکوم, بدخیمی حنجره, سارکوم حنجره -
بررسی آماری موارد استئوسارکوم فکین در انستیتو کانسر ایران و بیمارستان طالقانی در سالهای 1370 الی 1379سابقه و هدفاستئوسارکوم یکی از شایعترین تومورهای استخوان است که موارد متعدد آن در فکین هم گزارش شده اند. هدف از این مطالعه بررسی موارد استئوسارکوم فکین طی ده سال (79-1370) در دو مرکز از مراکز شایع مراجعه این بیماران در تهران یعنی انستیتو کانسر ایران و بیمارستان طالقانی می باشد.مواد و روش هااین تحقیق از نوع توصیفی گذشته نگر می باشد و با استفاده از فرم اطلاعاتی جهت ثبت داده ها انجام گرفت.یافته هادر مجموع 42 مورد استئوسارکوم فکین در طی این ده سال به این دو مرکز مراجعه کرده بودند که 24 نفر از آنها مذکر (57.1%) و 18 نفر مونث (42.9%) بودند. میانگین سنی این افراد 31.64 سال بود. نسبت ابتلای فک بالا به پایین 1.05:1 بود. اکثر موارد (75%) از نظر هیستولوژیک در طبقه کندروبلاستیک قرار می گرفتند. متاسفانه 42.6% موارد در هنگام جراحی بطور کامل برداشته نشده بودند. قابل توجه است که در 30.8% موارد تشخیص پاتولوژی اولیه نادرست بوده است. 48.1% موارد دچار عود موضعی شدند. 70% جراحی های انجام شده در نوبت اول از نوع رادیکال بودند. 40.7% افراد تحت پرتودرمانی و 66.7% هم تحت شیمی درمانی قرار گرفته بودند. میانگین میزان آلکالین فسفاتاز سرم 245.07 بود.نتیجه گیریدر کل، در این مدت زمانی، موارد فکی حدود 16% ابتلای کل بدن را تشکیل می دادند. میانگین سنی در آنها بطور معنی داری با انواع غیر فکی تفاوت داشت و همچنین درصد موارد کندروبلاستیک در آنها بطور معنی داری بالاتر بود.
کلید واژگان: استئوسارکوم, فک, انستیتو کانسر, بیمارستان طالقانیStatistical survey of Osteosarcoma of the jaws in the patients referred to Iran Cancer Institute and Taleghani Hospital during 1370 - 1379AimThe present study aims to report osteosarcomas of the maxillofacial area between 1991 and 2000 in two important referral centers of Tehran: Cancer institute of Iran and Taleghani hospital. Method & Material: All relevant data were recorded from files of patients with a final diagnosis of osteosarcoma and registered in a descriptive manner in prepared data sheets.ResultsAmong the 42 cases of maxillofacial osteosarcoma, 24 (57.1%) were male and the remaining 18 (42.9%) were female. Their average age was 34.1 years. Maxilla to mandible ratio of involvement was 1.05. Swelling was the main chief complaint (88.5%) and 96.3% of the cases could be categorized as conventional. Most of them (75%) were chondroblastic histologically. A total of 212 cases of osteosarcoma other than in jaws had been registered during the same period. They were 18.81 years old on average and comprised 144 males (68.2%) and 67 females (31.8%). Histologically, they were chiefly chondroblastic (35.3%).ConclusionIn general, jaw involvement constituted 16% of the whole body involvement. The mean age was significantly higher in tumors of the jaws and they also showed a significantly higher percentage of involvement by the chondroblastic subtype. -
مقدمهتومورهای استخوان جزو تومورهای ناشایع بدن به شمار می روند این تومورها خود به 2 گروه کلی شامل تومورهای اولیه و ثانویه تقسیم می شوند. تومورهای ثانویه استخوان شامل تومورهای متاستاتیک استخوان است که شایعتر از تومورهای اولیه استخوان می باشند. بطور کلی تومورهای استخوان جزو تومورهای نادر بدن می باشند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی انواع پاتولوژی تومورهای اولیه استخوان در استان کردستان می باشد.مواد و روش هااین مطالعه توصیفی با مراجعه به دفاتر و پرونده های موجود در بایگانی مراکز خصوصی و دولتی سطح استان کردستان از ابتدای سال 75 لغایت پایان سال 79 که شامل 190 پرونده بود صورت گرفت. داده های مورد نیاز شامل نوع هیستوپاتولوژیک توده ها، سن، جنس بیماران و محل ضایعه استخراج شده و با استفاده از آمار توصیفی بصورت جداول توزیع فراوانی درآمد.یافته هااز 190 نمونه تومورهای اولیه بدست آمده 8.4 درصد را توده تومورال بدخیم، 69.5 درصد را تومورهای خوش خیم و 22.1 درصد را ضایعات شبه تومورال استخوان تشکیل می دادند. استئوکندرم بیشترین فراوانی را در بین تومورهای خوش خیم (با 57.6 درصد) داشت و 40 درصد کل تومورهای استخوان را تشکیل می داد. در میان تومورهای بدخیم استخوان استئوسارکوم و تومورهای غول پیکر با 25 درصد بالاترین شیوع را داشتند. در تمامی انواع پاتولوژی شامل بدخیم، خوش خیم و شبه تومورال مردان از فراوانی بیشتری نسبت به زنان برخوردار بودند.نتیجه گیریاکثریت توده های استخوانی که مورد بیوپسی قرار می گیرند از نوع خوش خیم بوده و درصد کمی بدخیم می باشند.
کلید واژگان: تومورهای بدخیم, استئوسارکوم, استئوکندرم, تومورهای اولیهIntroductionBone tumors are uncommon and have two groups, primary and secondary tumors. The later consists of metastatic tumors and it is more common than the primary tumors. Bone tumors are rare in body. This study is designed to determine the frequency of bone tumors in Kurdistan.Material and MethodsThis study was descriptive and documented data were collected from governmental and private centers from 1996 to 2000 in Kurdistan. There were 190 files and necessary data consist of histopathologic types of masses, age, sex and location of lesions were analyzed with descriptive analysis.ResultsFrom 190 primary bone tumors 8.4% were malignant, 69.5% were benign and 22.1% were tumor like lesions. Osteochondroma was the most frequent in benign tumors (57.6%) and its frequency among all of the bone tumors was 40%. In malignant tumors osteosarcoma and giant cell tumor have the most frequency (25%). Among all pathologic types consist of malignant, benign and tumor like lesions, the frequency for male was more than female.ConclusionMost of bone masses that were been biopsy are benign and malignant tumors are rare. -
بررسی نتایج اعمال جراحی حفظ اندام (limb salvage procedures) در تومورهای مهاجم اندام ها در...در سالهای اخیر بدنبال پیشرفت روش های جراحی حفظ اندام و بهبود درمانهای کمکی، پیش آگهی تومورهای مهاجم اسکلتی بطور قابل توجهی بهبود یافته و تعداد موارد این اعمال جراحی هر روز رو به افزایش است و این روش ها جایگزین قطع عضو مبتلا شده اند. در اعمال جراحی حفظ اندام 2 هدف عمده یعنی برداشتن تومور برای به حداقل رساندن عود و نیز حفظ حداکثر عملکرد اندام قابل دستیابی هستند.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، نتایج روش عمل جراحی حفظ اندام در 34 بیمار که طبق مطالعات تشخیصی و بررسی های مرحله بندی(staging) تشخیص تومور مهاجم در آنها مسجل شده بود و شرایط ورود به مطالعه را داشتند، مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه از مهر ماه سال 77 لغایت اسفند ماه سال 79 انجام و متوسط دوره پیگیری بیماران 22.4 ماه بود.
میانگین سنی بیماران 8.7± 20.4 سال و 67.6 درصد مذکر بودند. در 82.3 درصد تومور بدخیم و در بقیه خوش خیم مهاجم بودند. در 50 درصد تومور در دیستال فمور قرار داشت. در 76.4 درصد قبل از عمل و در 73.5 درصد پس از عمل تحت شیمی درمانی قرار گرفتند. در همه 20 مورد استئوسارکوم قبل و پس از عمل جراحی شیمی درمانی انجام شد. در 26.6 درصد عارضه ایجاد شد و در 14.7 درصد بیماران فوت کردند که 80 درصد علت مرگ متاستاز ریوی بود. در 67.6 درصد نتایج عملکرد عضو خوب یا عالی بود.
در کل نتایج این مطالعه از نظر عوارض، درجات عملکرد عضو- مرگ و میر قابل مقایسه و در حد سایر مطالعات انجام شده است و انتظار می رود با انجام هر چه بیشتر این روش ها نتایج بهتر شوند.
کلید واژگان: آمپوتاسیون, استئوسارکوم, حفظ اندام, تومور استخوانی
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.