به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اسپرماتوگونی" در نشریات گروه "پزشکی"

  • فعالسازی کاسپاز، خارج سازی فسفاتیدیل سرین، تغییر پتانسیل غشای میتوکندری و قطعه قطعه شدن DNA از نشانه های آپوپتوز در اسپرماتوزوای انسانی است. همچنین گونه های واکنشی اکسیژن (ROS) در ایجاد بخش عمده ای از ناباروری مردان نقش دارند. این بررسی نقش آپوپتوز و ROS در تولیدمثل و باروری مردان را نشان می دهد. این پژوهش یک مقاله مروری است و منابع مختلف از جمله مقالات منتشر شده در Google Scholar، PubMed و Science Direct بدون محدودیت زمانی خاص مورد بررسی قرار گرفتند تا بتوانند دیدگاه جامع و کاملی از جستجوهای انجام شده در مورد این موضوع بدست آورند. آپوپتوز عملکرد صحیح و رشد سلول های زایای نر را از مراحل اولیه جنینی تمایز غدد جنسی تا لقاح تنظیم می کند. آپوپتوز علاوه بر حفظ نسبت مناسب بین   سلول های زایا و سلول های سرتولی یکی از مکانیسم های شناخته شده کنترل کیفیت در بیضه است و از طرفی مقادیر بالای ROS باعث افزایش آپوپتوز می شود.آپوپتوز یکی از مکانیسم های معروف کنترل کیفیت در بیضه است. با این وجود، افزایش آپوپتوز ممکن است اثرات سویی بر تولید اسپرم داشته باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که ROS و استرس اکسیداتیو متعاقب آن نقش مهمی در آپوپتوز دارند. هدف از این بررسی جمع آوری و جمع بندی یافته های اخیر در مورد آپوپتوز در تولید مثل و باروری مردان است. همچنین، در این بررسی به روزرسانی در مورد نقش ROS در عملکرد طبیعی اسپرم برای هدایت تحقیقات آینده در این زمینه انجام شده است.

    کلید واژگان: باروری, اسپرماتوگونی, آپوپتوز, تولید مثل, قطعه قطعه شدن DNA, حفظ تمامیت DNA
    Asadollah Asadi, Rozita Ghahremani, Arash Abdolmaleki*, Farzad Rajaei

    Activation of caspase, externalization of phosphatidyl serine, change in the mitochondrial membrane potential, and DNA fragmentation are apoptosis markers found in human ejaculated spermatozoa. Also, reactive oxygen species (ROS) play a vital role in the different types of male infertility. In this review, data sources including Google Scholar, Scopus, PubMed, and Science Direct were searched for publications with no particular time restriction to get a holistic and comprehensive view of the research. Apoptosis regulates the male germ cells, correct function and development from the early embryonic stages of gonadal differentiation to fertilization. In addition to maintaining a reasonable ratio between the Sertoli and germ cells, apoptosis is one of the well-known quality control mechanisms in the testis. Also, high ROS levels cause a heightened and dysregulated apoptotic response. Apoptosis is one of the well-known mechanisms of quality control in the testis. Nevertheless, increased apoptosis may have adverse effects on sperm production. Recent studies have shown that ROS and the consequent oxidative stress play a crucial role in apoptosis. This review aims to assimilate and summarize recent findings on the apoptosis in male reproduction and fertility. Also, this review discusses the update on the role of ROS in normal sperm function to guide future research in this area.

    Keywords: Fertility, Spermatogonia, Apoptosis, Reproduction, DNA fragmentation, DNA integrity, ROS
  • زینب نریمان پور، مریم نظم بجنوردی*، هاتف قاسمی
    سابقه و هدف

    تکثیر آزمایشگاهی سلول های بنیادی اسپرماتوگونیا یکی از گزینه های درمانی مردان نابارور است. ایجاد یک ریز محیط مناسب که شبیه به شرایط طیبعی تکثیر این سلول ها باشد، منجر به ارتقاء فرآیند کشت و اسپرماتوژنز می شود. لذا هدف از مطالعه حاضر استفاده از داربست سه بعدی نانو رشته سیلک و هم کشتی با سلول های سرتولی به منظور افزایش تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونیا می باشد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی اسپرماتوگونیا با استفاده از هضم مکانیکی و آنزیمی دو مرحله ای از بیضه 50 موش 4-2 روزه (هر بار 5 عدد) جدا و به مدت دو هفته داده شدند. پس از قرارگیری 104×2 سلول در سطح داربست سیلک در شرایط محیط کشت قرار گرفتند. میزان زنده ماندن این سلول ها، با استفاده از تست MTT و اتصال آنها توسط میکروسکوپ SEM بررسی شد. متغیرهای مورد بررسی شامل ژن های اختصاصیStra8 ، DAZL و Piwill2 توسطReal time PCR  و ایمونوسیتوشیمی بررسی شدند.

    یافته ها

    قدرت زنده مانی سلول های کشت شده در حضور داربست و سرتولی (6±91)، (2±90) در مقایسه با گروه کنترل (2±85)، (8±83) در سطح بالاتری قرار داشت. نتایج Real time PCR موید افزایش معنی دار بیان مارکرهای اختصاصی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی نظیر Stra8،Piwill2  و DAZL در سلول های کشت شده روی داربست (6±1/47) (5±1/28) (2±1/43) نسبت به گروه کشت دو بعدی (5±1/17) (3±1/05) (7±1/13) بود (0/05>p).

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه نشان داد که داربست سیلک در حضور همکشتی با سلول های سرتولی می تواند سبب افزایش تکثیر آزمایشگاهی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی شده و تاثیر مثبتی در بقا و تکثیراین سلول ها دارد.

    کلید واژگان: داربست, سیلک, سرتولی, تکثیر, اسپرماتوگونی
    Z .Narimanpour, M. Nazm Bojnordi*, H .Ghasemi
    BACKGROUND AND OBJECTIVE

    In vitro proliferation and maintenance of spermatogonial stem cells is one of the treatment options for infertile men. Creating a suitable microenvironment similar to the natural conditions of reproduction of these cells leads to the improvement of culture and spermatogenesis. Therefore, the aim of the present study was to use a 3D silk nanofibrous electrospun scaffold and co-culture with Sertoli cells in order to increase the proliferation of spermatogonial stem cells.

    METHODS

    In this experimental study, spermatogonial stem cells were isolated from the testes of 50 2-4-day-old mice (5 samples each time) using two-step mechanical and enzymatic digestion within two weeks. After placing 2×104 cells on the surface of the silk scaffold, they were exposed to culture medium. The viability of these cells was assessed using MTT assay and their binding was evaluated by SEM microscopy. The studied variables, including Stra8, DAZL and Piwill2 specific genes were analyzed by real time PCR and immunocytochemistry.

    FINDINGS

    The viability of cultured cells in the presence of scaffold and Sertoli (91±6), (90±2) was higher than the control group (85±2), (83±8). Real time PCR results confirmed a significant increase in the expression of specific markers of spermatogonial stem cells such as Stra8, Piwill2 and DAZL in cells cultured respectively on scaffold (1.47±6) (1.28±5) (1.43±2) compared to the 2D culture group (1.17±5) (1.05±3) (1.13±7) (p<0.05).

    CONCLUSION

    The results showed that silk scaffold in the presence of Sertoli cell co-culture can increase in vitro proliferation of spermatogonial stem cells and can have a positive effect on the viability and proliferation of these cells.

    Keywords: Scaffold, Silk, Sertoli, Proliferation, Spermatogonia
  • مقدمه

    سیستم اسپرماتوژنسیس شامل سلول هایی با حساسیت پرتوی بالا مثل اسپرماتوگونی که اسپرم های بالغ را بوجود می آورند، می باشد. از این رو این سیستم هدفی است برای اثرات سمی بودن پرتوهای یونیزان در طول رادیوتراپی سرطان شکم و لگن و نیز پرتودهی تصادفی. بعضی مطالعات استفاده از رادیوپروتکتورها را برای محافظت از سلول های با حساسیت بالا به پرتو درون بیضه ها پیشنهاد کرده اند. ملاتونین و متفورمین دو رادیوپروتکتور مهمی هستند که توانایی آنها در محافظت از مرگ سلول ها از طریق خنثی کردن رادیکال های آزاد و تحریک پاسخ به DNA آسیب دیده نشان داده شده است.

    هدف

    این مطالعه به هدف ارزیابی اثرات رادوپروتکتیوی ملاتونین و متفورمین روی سیستم اسپرماتوژنسیس موش ها وقتی بصورت تنها و ترکیبی تزریق می شوند انجام شده است.

    مواد و روش ها

    موش ها به هشت گروه تقسیم می شوند: کنترل، ملاتونین، متفورمین، متفورمین + ملاتونین، تابش پرتو، متفورمین+پرتو، ملاتونین+ پرتو، و متفورمین+ملاتونین+ پرتو. 37 روز پس از پرتودهی بافت های بیضه برای ارزیابی هیستولوژیکی جمع آوری می شوند.

    نتایج

    تزریق ملاتونین به تنهایی اثرات سمی پرتوها در بیضه ی موش ها را بطور موثری بهبود می بخشد. متفورمین اثرات محافظت پرتوی روی برخی پارامترها مثل تعداد اسپرماتوگونی و تعداد اسپرم های بالغ را نشان می دهد. ترکیب ملاتونین و متفورمین بطور موثری می تواند کاهش تعداد اسپرم های را در مقایسه با تزریق هریک از این داروها به تنهایی به طور موثرتری جبران نماید.

    نتیجه گیری

    ترکیب ملاتونین با متفورمین می تواند بطور موثری سییستم اسپرماتوژنسیس موش ها را در برابر پرتوهای یونیزان نسبت به تزریق هر یک به تنهایی محافظت کند.

    کلید واژگان: پرتو, بیضه, اسپرماتوگونی, ملاتونین, متفورمین, اسپرماتوژنسیس
    Elham Tajabadi, Abdolreza Javadi, Nasim Ahmadi Azar, Masoud Najafi*, Alireza Shirazi, Dheyauldeen Shabeeb, Ahmed Eleojo Musa
    Background

    The spermatogenesis system includes highly radiosensitive cells. Hence, this system is a potential target for toxic effects of ionizing radiation during radiotherapy of abdomen and pelvis cancers, as well as after accidental radiation events. Accordingly, metformin and melatonin are two important radioprotectors that have shown an ability to prevent cell death through neutralization of free radicals and stimulating DNA damage responses.

    Objective

    To evaluate the radioprotective effects of melatonin and metformin on mice spermatogenesis when administered alone or as a combination.

    Materials and Methods

    In this histological Study, 40 (6-8 wk, 30 gr) NMRI mice were divided into 8 groups (n = 5/each) as control, metformin, melatonin, melatonin + metformin, radiation, radiation + melatonin, radiation + metformin, and radiation + melatonin + metformin. 37 days after the irradiation, the testicular tissues were collected for histological evaluation.

    Results

    Single administration of melatonin could ameliorate effectively radiation toxicity in mice testis. Metformin showed radioprotective effects on some parameters such as the numbers of spermatogonia and mature sperms. Interestingly, the melatonin and metformin combination reversed the reduced number of sperms rather than single drug administration.

    Conclusion

    The combination of melatonin with metformin can protect mice spermatogenesis against ionizing radiation more effectively compared to the single forms of these drugs.

    Keywords: Radiation, Testis, Leydig cells, Melatonin, Metformin, Spermatogenesis
  • ساناز آشوری موثق، سحر فراغت، مریم فرقدان، سپیده آشوری موثق*
    زمینه و هدف

    سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs: Spermatogonial Stem Cells) طی روند اسپرماتوژنز به سلول های جنسی بالغ تمایز پیدا کرده و باعث باروری در مردان می شوند. تکثیر و تمایز این سلول ها در آزمایشگاه می تواند راهکاری برای درمان برخی از ناباروری ها باشد. همچنین با کشت و تمایز این سلول های بنیادی به دیگر رده های سلولی امکان استفاده از این سلول ها در زمینه بیوتکنولوژی و پزشکی ترمیمی فراهم می شود.

    روش کار

    در این مطالعه که یک مطالعه مداخله ای (آزمایشگاهی) بود، SSCs پس از هضم آنزیمی بافت بیضه، جدا شده و کشت داده شدند. تایید هویت SSCs با آنتی بادی های OCT4، PLZF با روش ایمونوسیتوشیمی انجام شد. SSCs در محیط کشت تمایزی کشت داده شدند. سپس بیان ژن های SCP3، Boule،Crem ، Protamine2 و بیان پروتئین های SCP3 و Protamine2 به ترتیب با روش Real-time PCR و ایمونوسیتوشیمی بررسی شد. همچنین توان تمایزی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی به سلول های استخوانی و چربی با کشت این سلول ها در محیط کشت تمایزی به ترتیب با رنگ آمیزی Alizarin red و  Oil Red ارزیابی شد. آنالیز نتایج حاصل از این مطالعه با روش واریانس یک طرفه (One way ANOVA) انجام گرفت.

    یافته ها

     بررسی بیان ژن ها و پروتئین های مراحل مختلف اسپرماتوژنز پس از کشت تمایزی نشان داد که SSCs می توانند در شرایط آزمایشگاهی به سلول های جنسی تمایز یافته اسپرماتوسیت و اسپرماتید تبدیل شوند. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که این سلول ها قادر هستند به دیگر رده های سلولی مانند سلول های استخوان و چربی تمایز یابند.

    نتیجه گیری

     نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد با توجه به توان تمایزی SSCs انسانی می توان از این سلول ها در درمان برخی از ناباروری مردانه و همچنین در زمینه سلول درمانی و پزشکی ترمیمی استفاده کرد.

    کلید واژگان: سلول های بنیادی, اسپرماتوگونی, تکثیر, تمایز
    Sanaz Ashouri, Sahar Feraghat, Maryam Farghadan, Sepideh Ashouri Movassagh*
    Background

    Spermatogonial Stem Cells (SSCs) differentiate into adult germ cells during spermatogenesis and cause male fertility. Maintenance of SSCs and induction of spermiogenesis in vitro may provide a therapeutic strategy to treat male infertility. Moreover, it is possible to use the SSCs for research in the field of biotechnology and regenerative medicine through differentiation of them into other cell lines.

    Methods

    SSCs were isolated enzymatically from digested testicular tissue and then were cultured. The identity of SSCs were confirmed by anti-OCT4, anti-PLZF through immunocytochemistry. SSCs were cultured in differentiated culture medium. Then, expression level of SCP3, Boule, Crem, Protamine 2 genes and also expression level of SCP3, Protamine2 proteins was determined by Real-time PCR and immunocytochemistry, respectively. In addition, the potency of SSCs differentiation into osteoblasts and adipocytes was evaluated by Alizarin Red and Oil Red staining, respectively.

    Results

    The results showed that SSCs can differentiate into adult germ cells in in vitro condition. Also, under differentiation conditions, these cells can be distinguished from other cell lines.

    Conclusion

    The results of this study showed that, given the differentiation potency of SSCs, these cells can be used for the treatment of male infertility, as well as cell therapy and regenerative medicine.

    Keywords: Spermatogonial stem cells, Proliferation, Differentiation
  • محمدرضا غلامی، سید امیر یاسین احمدی، ابوالفضل عباس زاده، آرش خاکی*

    فرایند اسپرماتوژنز از لومن لوله های اسپرم ساز در قاعده ی این لوله ها آغاز شده و پس از مهاجرت به غشای پایه مجددا در لومن خاتمه می یابد. ما برآن بودیم تا آثار محافظ کننده ی هرمون های ملاتونین و گرلین را بر فرایند اسپرماتوژنز و به خصوص بر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (SSC) به عنوان دو هرمون به نسبت نوظهور بررسی کنیم. از راه های حفظ باروری در کودکان مبتلا به سرطان که مورد شیمی درمانی و پرتودرمانی قرار می گیرند، استفاده از فرایند انجماد است. این انجماد دارای دو روش انجماد آهسته (cryopreservation) و انجماد سریع (vitrification) است. مداخله ی ملاتونین می تواند موجب حفظ کیفیت اسپرم هایی که انجماد برروی آن ها ایجاد شده بود، گردد؛ همان طوری که گرلین نیز از سلول های جنسی در برابر سمیت های ناشی از آسیب های ایسکمیک و اپوپتوز پاتولوژیک محافظت می کند. مرور حاضر نشان می دهد که مداخله ی in-vitro و in-vivo ملاتونین و گرلین می تواند برحفاظت از باروری در چنین شرایطی موثر باشد و نیز می تواند به منظور بهبود کیفیت اسپرم ها در فن آوری کمک باروری استفاده گردد. پیشنهاد می گردد مقالات پژوهشی اصیل دراین حوزه به سمت مطالعات انسانی و البته با رعایت اخلاق در پژوهش سوق داده شوند.

    کلید واژگان: اسپرماتوگونی, انجماد آهسته, انجماد سریع, ملاتونین, گرلین
    Mohammadreza Gholami, Seyyed Amir Yasin Ahmadi, Abolfazl Abaszadeh, Arash Khaki*

    Spermatocytogenesis starts from lumens of seminiferous cords and after migration to the basal membrane ends to the lumens again. We attempt to review the protective effects of melatonin and ghrelin on Spermatocytogenesis and in particular on spermatogonial stem cells, as two rather newly-discovered hormones. Testicular freezing prior to chemotherapy and radiotherapy is one of the ways of preserving fertility in children with cancer. The freezing has two methods of slow-freezing (cryopreservation) and rapid-freezing (vitrification). Administration of melatonin can maintain the quality of the germ cells underwent such processes, as well as ghrelin, can protect germ cells from the toxicities secondary to ischemic injuries, and pathologic apoptosis. This review indicates that in vitro or in vivo administration of melatonin or ghrelin, could be effective to preserve fertilization and also they can be used in assisted reproductive technologies to improve the quality of sperms. Future original studies should be propelled toward human studies, of course with observing the ethics.

    Keywords: Spermatogonia, Cryopreservation, Vitrification, Melatonin, Ghrelin
  • عطاالله زندی، پیمان رحیمی فیلی*، علی اصغر مقدم، زهرا نیکوصفت
    سابقه و هدف
    سلول های بنیادی اسپرماتوگونی با حفظ تعادل بین خودنوسازی و تمایز سبب تداوم روند اسپرماتوژنز می شوند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تاثیر غلظت های مختلف تستوسترون بر کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی گوسفند می باشد.
    مواد و روش ها
    سلول های اسپرماتوگونی بیضه گوسفند نابالغ با روش هضم آنزیمی دو مرحله ای جدا و به روش حذف تمایزی خالص سازی شدند. سپس، به مدت 13 روز به چهار روش تیمار شدند: گروه شاهد شامل کشت ساده سلول های اسپرماتوگونی در محیط DMEM حاوی 1 درصد آنتی بیوتیک و 5 درصد FBS بود و به تیمارهای 1، 2 و 3 علاوه بر محیط بالا به ترتیب 60، 120 و 240 میکروگرم بر میلی لیتر تستوسترون اضافه شد. تعویض محیط کشت هر 72 ساعت انجام شد. ماهیت سلول ها با استفاده از رنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمی علیه آنتی ژن PGP9.5 تائید گردید. در نهایت درصد حیات سلول ها بلافاصله پس از جداسازی، و هم چنین تعداد و مساحت کلونی های تشکیل شده در روزهای 5، 9 و 13 پس از کشت به وسیله میکروسکوپ معکوس بررسی شد.
    نتایج
    درصد حیات سلول های اسپرماتوگونی بعد از جداسازی 3/63±86/77 درصد بود. کاهش تعداد و مساحت کلونی های اسپرماتوگونی تیمار 2 و 3 نسبت به کنترل و تیمار 1 معنی دار بود (P<0/05). به علاوه، تعداد و مساحت کلونی ها در روز 13 در مقایسه با روزهای 5 و 9 افزایش معنی داری داشت (P<0/05).
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد تستوسترون در القاء کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی در محیط آزمایشگاه نقش مثبتی نداشته و با افزایش دوز باعث کاهش تعداد و مساحت کلونی ها در محیط کشت می شود.
    کلید واژگان: سلول بنیادی, اسپرماتوگونی, تشکیل کلونی, تستوسترون, PGP9, 5
    Ataollah Zandi, Peyman Rahimi, Feyli*, Ali Asghar Moghaddam
    Background
    Spermatogonial stem cells (SSCs) are able to establish balance between self-renewal and differentiation, thereby maintain the spermatogenesis. The aim of this study was to investigate effects of different doses of Testosterone on SSCs colony formation.
    Materials And Methods
    The cells were isolated from testes of prepubertal lambs by two-step enzymatic digestion and then purified by differential platting. The cells were cultured for 13 days in 4 groups: Control [DMEM containing antibiotic (1%) and FBS (5%)]; and Treatment groups 1, 2 and 3 (DMEM䷫ⶢ쭞꺉 60, 120 and 240 µg/ml, respectively). The culture media was changed every 72 h. Identification of SSCs was performed by immunocytochemistry staining against PGP9.5. Finally, following the evaluation of percentage for viability rate of SSCs immediately after isolation and also the number and surface areas of the colonies on days 5, 9 and 13 after the beginning of culturing by invert microscopy, the analyses were made using statistical tests.
    Results
    The percentage for viability rate of SSCs after isolation was 86.77±3.63%. The decrease in the number and surface areas of spermatogonial colonies in Treatment groups 2 and 3 were significant compared to Control and Treatment group1 (P
    Conclusion
    The results of this study showed that Testosterone has no effect on colony induction of SSCs in vitro. Increasing the Testosterone dose decreases the colony number and surface area of SSCs.
    Keywords: Stem cell, Spermatogonia, Colony formation, Testosterone, PGP9.5
  • سید ابراهیم حسینی، مریم مشفقی
    زمینه و اهداف
    دگزامتازون یکی از پر مصرف ترین ترکیبات گلوکوکورتیکوئیدی است که در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله در افراد باردار مستعد به زایمان زودرس مورد استفاده قرار می گیرد لذا این تحقیق با هدف بررسی اثر تجویز پری ناتال دگزامتازون بر عملکرد ترشحی محور هیپوفیز-گوناد و بر تعداد سلول های دودمانی جنسی بیضه فرزندان بالغ موش های صحرایی انجام گرفت.
    مواد روش ها
    در این مطالعه تجربی از 40 سر موش صحرایی باردار که به گروه های کنترل، شاهد و سه دسته تجربی دریافت کننده دوز های 5/0 ،1 و 2 میلی گرم بر کیلوگرم دگزامتازون که دارو را از روز هشتم بارداری تا زمان زایمان به صورت یک روز در میان دریافت داشتند استفاده شد. پس از زایمان نوزدان و مادران تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند و پس از بلوغ فرزندان نر با خون گیری از قلب و جدا سازی بیضه آن ها اقدام به تهیه مقاطع بافتی و اندازه گیری میزان پلاسمایی هورمون های تستوسترون، LH و FSH و تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرماتید، سروتولی و لایدیگ گردید. نتایج با استفاده ازنرم افزارSPSS-20 و با کمک آزمون های آماری تجزیه واریانس یک طرفه و دانکن آنالیز شدند و معنا داری اختلاف داده ها در سطح 05/0 ≥p در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان دهنده آن است که دگزامتازون باعث کاهش هورمون تستوسترون وافزایش FSH و LH وکاهش سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتید، اسپرماتوسیت ولایدیگ می گردد.
    نتیجه گیری
    دگزامتازون احتمالا از طریق مهار فعالیت میتوزی و تحریک ترشح هورمون مهارکننده ترشح گونادوتروپین ها باعث اختلال در تکوین جنین و کاهش تستوسترون و سلول های دودمانی جنسی در موش های صحرایی نر می شود.
    کلید واژگان: دگزامتازون, LH, FSH, تستوسترون, اسپرماتوگونی, اسپرماتید, اسپرماتوسیت, لایدیگ
    Seyed Ebrahim Hosseini, Maryam Moshveghi
    Background and Objectives
    Dexamethsone is one of the widely used glococorticoids that prescribe in many situations such as pregnancies that are prone to preterm delivery, so this study was conducted to investigate the effect of prenatal dexamethasone administration on the function of pituitary-gonadal axis and secretary function of testis of offspring of rats.
    Material and
    Methods
    In this study, 40 pregnant rats were divided into control group, sham group, and 3 experimental groups that receiving 0.5, 1, and 2 mg/kg doses of dexamethasone administered from the eighth day until the end of pregnancy Quaqu on day (QOD). After delivery, neonates and mothers received no treatment and after puberty, sampling from the heart and testis of male children was done, then plasma levels of testosterone,FSH, LH and the number of spermatogony, spermatocyte, spermatid, sertoli and leydig cells were determined. Results were analysed with the SPSS-20 and ANOVA and Duncan test (p≤0.5).
    Results
    Results of this study revealed that, dexamethson administration leads to increase of FSH and, LH levels and decrease of testosterone levels and number of spermatogony, spermatocyte, spermatid and leydig cells.
    Conclusion
    Dexamethasone causes permanent disorders in reproductive system of male rats by inhibiting mitosis activity, increasing putative gonadotropin inhibitory hormone and impairing fetal testise development.
    Keywords: Dexamethasone, LH, FSH, Testosterone, Spermatogony, Spermatocyte, Spermatid, Sertoli, Leydig
  • سید ابراهیم حسینی، داود مهربانی، فاطمه سادات رضوی
    زمینه و اهداف

    یکی از مسائل مهم علم پزشکی مشکل ناباروری است که درمان آن با داروهای شیمیایی برای بیماران عوارض جانبی فراوانی بر جای می گذ ارد. با توجه به عوارض کمتر داروهای گیاهی این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره گرده نخل بر هورمون های جنسی و سلول های دودمانی اسپرم در موش های نر بالغ انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    این مطالعه بر روی 40 سر موش نر بالغ انجام گرفت. موش ها به 5 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (سالین) و سه دسته تجربی دریافت کننده عصاره آبی گرده نخل با دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. کلیه تجویزها به صورت درون صفاقی و به مدت 35 روز انجام گرفت. در پایان آزمایشات از قلب حیوانات خون گیری به عمل آمد و با جداسازی سرم از نمونه ها میزان هورمون های جنسی و همچنین با جداسازی بیضه ها تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید شمارش و نتایج با استفاده از آزمون های آماری ANOVA و Duncan آنالیز گردید.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که عصاره آبی گرده نخل به صورت وابسته به دوز باعث افزایش معنی دار در میزان هورمون های استروژن، پروژسترون و تستوسترون و افزایش تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید می شود.

    نتیجه گیری

    عصاره گرده نخل احتمالا با داشتن ترکیباتی نظیر چربی ها، روی، کادمیوم، استرول های گیاهی، فلاونوئیدها، ساپونین و از طریق مهار آنزیم 5-آلفا ردوکتاز باعث افزایش هورمون های جنسی و سلول های دودمانی اسپرم می شود.

    کلید واژگان: گرده نخل, هورمون های جنسی, اسپرماتوگونی, اسپرماتید, اسپرماتوسیت
    Seyed Ebrahim Hosseini, Davood Mehrabani, Razavi Fatemehalsadat
    Background and Objectives

    Infertility in men is mainly caused by as low or abnormal spermatogenesis and hormonal problems. Because of high costs and potential side effect of routine therapeutic modalities. It seems that use of herbal medicine have fewer side effects; the aim of the study is to examine the effect of palm pollen extract on serum levels of hormones and spermatozoa dynastic cells in adult male mice.

    Materials and Methods

    This experimental study was conducted on 40 adult male rats. They were divided into 5 groups 8, in each group that included controls (no treatment), only saline treated and three experimental groups that received aqueous extract of date palm pollen in three different dosages, doses 100, 200 and 400 mg / kg respectively. All prescriptions were done intraperitoneally for 35 days. At the end of experiment animals were phlebotomized from the heart and by separation of serum samples, amounts of testosterone, estrogen, progesterone were counted, and by separation of testicle, the numbers of spermatogonia, spermatocytes and spermatid were counted and the results were analyzed using unilateral ANOVA and Duncan methods.

    Results

    The results showed that aqueous extracts of palm pollen dose-dependently caused significant increasing the levels of estrogen, progesterone and testosterone and increasing the numbers of spermatocytes and spermatid.

    Conclusions

    The presence of compounds such as cadmium, zinc, steroids, flavonoids, saponins, lipids, and by substances that inhibiting the enzyme 5- alpha redoctase could increase testosterone and sexual dynastic cells.

    Keywords: Palm Pollen, Sexual Hormones, Spermatids, Spermatocytes, Spermatogonia
  • پیمان رحیمی فیلی*، پرویز تاجیک، شیوا شفیعی، معصومه دودل، فاطمه اربابی
    سابقه و هدف
    ایجاد شرایط بهینه جهت کشت سلول های بنیادی اسپرماتوگونی در محیط آزمایشگاه، به کشف تمامی مکانیسم های مولکولی دخیل در اسپرماتوژنز و دستورزی در ژن ها کمک شایانی می نماید. هدف از انجام مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر داربست نانو-رشته پلی ال لاکتیک اسید بر تکثیر سلول های اسپرماتوگونی منجمد یخ گشایی شده گوساله در محیط آزمایشگاه می باشد.
    مواد و روش ها
    استخراج و تخلیص سلول ها از بیضه گوساله 3 تا 5 ماهه با روش هضم آنزیمی دو مرحله ای و حذف تمایزی صورت پذیرفت. سلول ها پس از انجماد و یخ گشایی در دو گروه مجزا کشت داده شدند: 1- گروه شاهد: کشت سلول به صورت ساده 2- گروه تیمار: کشت سلول ها بر روی نانورشته. سلول ها در محیط کشت DMEM حاوی FBS 5 درصد و در حضور ng/ml GDNF40 به مدت 2 هفته کشت داده شدند. ارزیابی کلونی های اسپرماتوگونی در روزهای 4، 7، 10 و 13 کشت صورت پذیرفت. بیان ژن های (PLZF، GFRα-1، VASA، Itgα6، BCL6) با روش RT-PCR در روز پایانی کشت در تمامی گروه ها ارزیابی شد.
    نتایج
    درصد حیات سلول ها پس از جداسازی و افزودن محلول انجماد به ترتیب 2/4±87/4 و 3/1±81/8 درصد بود که پس از یخ گشایی این میزان به 7/1±65 درصد کاهش یافت (0/01>P). مساحت کلونی های مشتق از اسپرماتوگونی گروه تیمار در مقایسه با گروه شاهد در روز 13 افزایش معنی دار داشت (0/05>P). در پایان کشت تمامی ژن های اختصاصی اسپرماتوگونی بیان شد.
    نتیجه گیری
    آن گونه که از نتایج حاصل از این مطالعه برمی آید نانورشته پلی ال لاکتیک اسید، ریزمحیطی مناسب در جهت کشت سلول های منجمد- ذوب شده اسپرماتوگونی در محیط آزمایشگاه فراهم می آورد.
    کلید واژگان: سلول بنیادی, اسپرماتوگونی, نانورشته پلی ال, لاکتیک اسید, انجماد, یخ گشایی
    Peyman Rahimi, Feyli *, Parviz Tajik, Shiva Shafiei, Masoumeh Dodel, Fatemeh Arbabi
    Background
    Preparing a suitable condition for in vitro culture of spermatogonial stem cells can help discover all of the molecular mechanisms involving in spermatogenesis and pave the way for gene manipulation. This study aimed to evaluate the effect of a poly L-lactic acid (PLLA) nanofiber on the proliferation of frozen-thawed bovine spermatogonial stem cells in vitro.
    Materials And Methods
    The isolated spermatogonial cells from the prepubertal bull were frozen-thawed and cultured in two groups: the control group (C) including the spermatogonial cells and the treatment group (T) including the spermatogonial cells seeded onto PLLA. The cells in both groups were cultured in DMEM supplemented with 5% fetal bovine serum and 40 ng/ml glial cell line-derived neurotropic factor (GDNF) for 2 weeks. Colony assay was conducted on days 4, 7, 10 and 13 after the beginning of the culture. Expression of spermatogonial genes (PLZF, BCL6, GFRα-1, VASA, Itgα6) in the culture was determined by reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) on the last day of the experiment.
    Results
    The viability rates of fresh cells before and after the addition of cryoprotectant agent were 87.4±2.4 and 81.8±3.1, respectively which decreased to 65±1.7 after the thawing (P<0.01). Moreover, the results showed that the surface area of colonies derived from spermatogonia were significantly greater in the treatment group compared to the control group on day 13 (P<0.05). Finally, RT-PCR revealed the expression of all spermatogonial stem cell (SSC) markers in both groups.
    Conclusion
    The PLLA nanofiber can provide a suitable microenvironment for frozen-thawed SSCs in an in vitro-culture system.
    Keywords: Stem cell, Spermatogonia, Nanofiber, Freezing, thawing
  • هادی توکلی کازرونی، سید ابراهیم حسینی، مهرداد شریعتی
    زمینه و هدف
    رازک گیاهی با مصارف صنعتی و پزشکی است که در درمان برخی از بیماری ها از آن استفاده می نمایند. ناباروری یکی ازمسائل مهم پزشکی است که درمان آن با داروهای شیمیایی برای بیماران عوارض جانبی فراوانی بر جای می گذ ارد. با توجه به عوارض کم تر داروهای گیاهی، هنوز تحقیقات چندانی بر روی رازک انجام نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره گل رازک بر میزان هورمون ها و سلول های دودمانی جنسی در موش سوری نر بالغ، انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موش سوری نر بالغ که به 5گروه 8تایی شامل گروه های کنترل، شاهد و سه دسته تجربی دریافت کننده عصاره گل رازک با دوزهای mg/kg50، 100 و 150 تقسیم شدند، انجام گردید. تجویزها برای مدت 35 روز و به صورت گاواژ انجام گرفت. درپایان دوره با خون گیری از قلب حیوانات و با جداسازی سرم از نمونه ها میزان هورمون های تستوسترون، استروژن، پروژسترون و با جداسازی بیضه های موش ها تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید شمارش و داده ها با کمک آزمون های ANOVA و توکی ارزیابی گردیدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که رازک باعث افزایش معنا دار هورمون های استروژن، تستوسترون و افزایش تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید می شود اما بر میزان پروژسترون تاثیری نداشته است.
    نتیجه گیری
    عصاره گل رازک احتمالا با داشتن ترکیبات فیتواستروژنی و از طریق تحریک ترشح LH باعث افزایش هورمون های استروژن، تستوسترون و افزایش تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید می گردد و لذا با انجام تحقیقات بیش تر می توان از رازک در کمک به مردان نابارور بهره جست.
    کلید واژگان: رازک, تستوسترون, استروژن, پروژسترون, اسپرماتوگونی, اسپرماتوسیت, اسپرماتید
    Hadi Tavakkoli Kazeroni, Seyyed Ebrahim Hosseini *, Mehrdad Shariati
    Background
    Hops (Humulus lupulus L.) has industrial and medical applications and is used in the treatment of several diseases. Infertility is a medical important issue that its treatment with chemical medicines has various side effects. Due to fewer side effects of herbal medicines, yet little research has been done on the hops. Therefore, this study aimed to evaluate the effect of hops extract on sexual hormone levels and sexual dynastic cells in Syrian adult male mice.
    Materials And Methods
    This experimental study was performed on 40 Syrian adult male mice that were divided into 5 groups of 8: two controls groups and three experimental groups receiving various doses of hops extract (50, 100 and 150 mg/kg). Administrations were done by gavage for 35 days. At the end of the treatment period, blood samples were taken from the heart of animals and testosterone, estrogen and progesterone levels was measured. Also, after isolation of mouse testis, the number of spermatogonia, spermatocytes and spermatid were counted. Data were analyzed using ANOVA and Tukey statistical tests.
    Results
    The results showed that hop caused a significant increase in estrogen and testosterone levels and spermatogonia and spermatocytes cells number; but has no effect on progesterone levels.
    Conclusion
    Hops extract, possibly by having phytoestrogen compounds and by stimulating LH secretion, increases estrogen and testosterone levels, and spermatogonia, spermatocytes and spermatid cells number. Therefore, further investigation on hops can utilize to help infertile men.
    Keywords: Hops, Testosterone, Estrogen, Progesterone, Spermatogonia, Spermatocyte, Spermatid
  • پرویز تاجیک، محمدرضا مخبر دزفولی، نفیسه علی قاضی، پیمان رحیمی فیلی، شیوا شفیعی
    مقدمه
    سلول های بنیادی اسپرماتوگونی، گروهی از سلول های تمایز نیافته با قابلیت ویژه در خودنوزایی و تمایز می باشند. مطالعه ی خصوصیات و عملکرد این سلول ها مستلزم تکثیر در محیط آزمایشگاه است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر دوزهای مختلف هورمون محرک رشد فولیکولی (FSH یا Follicle stimulating hormone) بر تکثیر سلول های اسپرماتوگونی گوسفند در محیط آزمایشگاه بود.
    روش ها
    تعلیق سلولی حاوی اسپرماتوگونی و سرتولی از بیضه ی بره های 3-2 ماهه با استفاده از دو مرحله ی هضم آنزیمی، جداسازی شد. سپس سلول های استخراج شده در 4 گروه مختلف کشت داده شد: 3 گروه با افزودن دوزهای مختلف FSH (5، 10 و 15 واحد بین المللی بر میلی لیتر) به محیط کشت و گروه شاهد (بدون FSH). طول دوره ی کشت 10 روز بود. مساحت و تعداد کلونی ها در پایان روزهای 4، 7 و 10 به وسیله ی میکروسکوپ نوری ارزیابی شد.
    یافته ها
    مساحت کلونی گروه 1 و 2 در روز 4 کشت به طور معنی داری بیشتر از گروه 3 و 4 بود (050/0 > P). همچنین در روزهای 7 و 10، مساحت کلونی های گروه 1 و 2 به طور معنی داری بیشتر از گروه 4 بود (050/0 > P).
    نتیجه گیری
    که افزودن هورمون FSH به محیط کشت با دوزهای 10 و 15 در مقایسه با هم کشتی ساده با سلول های سرتولی به طور معنی داری مساحت کلونی های اسپرماتوگونی گوسفند را کاهش می دهد.
    کلید واژگان: اسپرماتوگونی, سلول بنیادی, هورمون محرک رشد فولیکول, گوسفند
    Parviz Tajik, Mohammad-Reza Mokhber-Dezfuli, Nafise Alighazi, Peyman Rahimi-Feyli, Shiva Shafiei
    Background
    Spermatogonial stem cells (SSCs) are undifferentiated cells with special capabilities on the self-renewing and differentiation. Proliferation of SSCs is a primary requirement for the study of their characteristics and function in vitro. The aim of this study was to evaluate the effects of different concentrations of follicle stimulating hormone (FSH) on the colonization activity of ovine SSCs in a short-term in-vitro co-culture with sertoli cells.
    Methods
    Both sertoli and spermatogonial cells were isolated from 2-3 months old lamb testes by two-steps enzymatic digestion. Afterward، isolated cells were cultured in four groups with different concentrations of FSH (0، 5، 10 and 15 IU/ml، respectively) for 10 days. Colony assay (number and surface area) was evaluated 4، 7 and 10 days after the beginning of the culture by light microscope.
    Findings
    At the day 4، colony surfaces of groups 1 and 2 were significantly more than groups 3 and 4 (P < 0. 05). At the days 7 and 10، colony surfaces of groups 1 and 2 were significantly more than group 4 (P < 0. 05).
    Conclusion
    The results showed that treated groups with 10 and 15 IU/ml of FSH significantly decreased colony surface of ovine SSCs in comparison with co-culture system.
    Keywords: Spermatogonia, Stem cell, Sertoli cell, Follicle stimulating hormone (FSH), Ovine
  • احمد مظفر*، مجتبی کشاورز، پروین زارعیان، حبیب الله جوهری، حسین کارگر جهرمی، شیرزاد حسینی
    زمینه و هدف
    استرس تاثیرات مختلفی بر فرایند های زیستی موجودات زنده می گذارد در این مطالعه اثر استرس بی حرکتی بر میزان ترشح هورمون های محور HPG و همچنین تعداد سلول های اسپرماتوگونی در موش های صحرایی نر بالغ را مورد بررسی قرار داده ایم.
    مواد و روش ها
    30 سر موش صحرایی نر در 3 گروه قرار داده شدند. گروه کنترل: بدون استرس و گروه های بی حرکتی 7 روزه و 14 روزه: که به ترتیب 7 و 14 روز و روزانه به مدت 2 ساعت تحت استرس بی حرکتی قرار گرفتند. در پایان دوره مستقیما از قلب حیوان خون گیری انجام شد. غلظت هورمون های GnRH، LH و تستوسترون در سرم با روش الیزا اندازه گیری شد. همچنین تعداد سلول های اسپرماتوگونی بیضه موش های صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت نتایج توسط تست آماری واریانس یک طرفه و دانکن در سطح 05/0≥P مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج
    نتایج نشان داد که استرس بی حرکتی باعث کاهش معنی دار غلظت هورمون های GnRH و تستوسترون در مقایسه با گروه کنترل گردید، همچنین استرس بی حرکتی14 روزه باعث کاهش معنی دار سلول های اسپرماتوگونی گردید.
    نتیجه گیری
    نتیجه این مطالعه نشان داد که استرس بی حرکتی باعث تاثیر مهاری بر محور HPG و همینطور باعث اثر منفی بر فرایند اسپرماتوژنز می گردد.
    کلید واژگان: استرس بی حرکتی, محور HPG, موش صحرایی نر بالغ, اسپرماتوگونی
    Ahmad Mozafar *, Mojtaba Keshavarz, Parvin Zareian, Habiboalah Johary, Hossein Kargar Jahromy, Shirzad Hoseini
    Background and Objective
    Stress has different effects on the living organisms. In this study the effect of immobilization stress the HPG (hypothalamic - pituitary - gonad axis) hormones secretion and the number of spermatogonia was studied in adult male rats.
    Materials and Methods
    30 male rats were divided into 3 groups. The Control group: who were not exposed to any kind of stress، and two experimental 7 and 14 day groups which respectively received 2 hours of immobilized stress over 7 and 14 day stress periods، blood samples were collected directly from the heart of the animals، Hormones GnRH، LH and testosterone levels were measured by ELISA. The number of spermatogonia in the testes of adult male rats were counted. We used ANOVA and Duncan''s test results in p ≤0. 05 for statistic analyze test.
    Results
    The results showed that immobilization stress significantly decreased concentrations of GnRH and testosterone hormones compared with the control group. Also the 14-day immobilization stress caused a significant reduction in spermatogonia cells.
    Conclusion
    The results of this study indicate that the inhibitory effect of immobilization stress on the HPG axis may also cause negative effects on the spermatogenesis process.
    Keywords: Immobilization Stress, HPG Axis, Adult Male Rat, Spermatogonia
  • مریم فرد، فرزاد رجایی، محمدرضا ساروخانی
    مقدمه
    افزایش استرس بدنبال پیشرفت تکنولوژی بنظر میرسد که عامل بسیار مهمی در ایجاد اختلالات ارگان های بدن نظیر دستگاه تولید مثل باشد. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی آثار استرس بر روی بیضه موش صحرایی انجام شد.
    روش کار
    18 سر موش صحرایی نژاد ویستار به صورت تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. حیوانات در گروه تحت استرس به مدت 10 روز در معرض استرس های مختلف بصورت محرومیت غذایی، محرومیت آب، بیحرکتی در دمای 4 درجه، شنای اجباری و ایزولیشن قرار گرفتند در حالیکه حیوانات گروه کنترل بدون هیچ اختلالی در قفس های خود نگهداری شدند. پس از مدت مورد نظر حیوانات وزن شده و پس از بیهوشی با کتامین و زایلازین بیضه حیوانات جدا و وزن شدند. پس از فیکساسیون با فرمالدئید 10% نمونه هایی از بیضه برای مطالعه با میکروسکوپ نوری آماده شدند. تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرم و لایدیگ، ضخامت مجرای سمینفروس با برنامه نرم افزاریImage Tool در گروه های مورد مطالعه، تعیین و داده ها از نظر آماری مورد مقایسه گردید.
    یافته ها
    مطالعه حاضر نشان داد که میانگین تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرم و لایدیگ تفاوت معنی داری را بین گروه های تحت استرس و کنترل نشان داد (001/0 p<). میانگین ضخامت مجرای سمینفروس نیز در گروه های تحت استرس در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد (001/0 p<).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که استرس چندگانه ترتیبی می تواند با کاهش در قطر مجرای سمینفروس، تعداد سلولهای اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرم و لایدیگ بر سیستم تولید مثلی موش صحرایی اثر منفی داشته باشد ولی برای تایید مطالب فوق به مطالعات بیشتری نیاز است.
    کلید واژگان: استرس چندگانه, مجرای سمینفروس, اسپرماتوگونی, اسپرماتوسیت, اسپرم, لایدیگ, موش صحرایی
    Maryam Fard, Dr. Farzad Rajaei, Dr. Mohammad-Reza Sarokhani
    Background
    The increase of stress following the technological improvements appears to be an important factor that causes organs disorders like genital system. Therefore the present study was conducted to investigate the effects of chronic multiple sequential stress on rat testis
    Methods
    18 Wistar rats were divided randomly into two equal groups. In animals under stress، the mice were exposed to different multiple sequential stress as Forced swimming، Restraint، Water deprivation، Isolation and Food deprivation for 10 days while the animals in control group were kept in their cages without any disorders. After weighing the animals and anesthesing with xylazine-Ketamine، the testis of animals were removed and weighed. After fixation with formaldehyde (10%)، testis samples were prepared for light microscopic study. The number of spermatogonia، spermatocytes I & II، sperm & leydig cells، thickness of the seminiferous tubule determined using Image Tool software in the studied groups. Finally the data were compared statistically.
    Results
    The present study showed that the mean number of spermatogonia، spermatocyte I & II، sperm & leydig cells in stress group have significantly decreased compared to control group (P<0. 001). Moreover، the mean thickness of seminiferous tubule in stress group have significantly decreased compared to control group (P<0. 001)
    Conclusion
    Our study showed that chronic multiple sequential stress can have negative effects by reducing the number of spermatogonia، spermatocyte I & II، sperm، leydig cells & thickness of seminiferous tubule in rat testis but more studies are needed to confirm these results.
    Keywords: chronic multiple sequential stress, seminiferous tubule, spermatogonia, sperm, leydig, rat
  • زهرا عباسی، سید رضا فاطمی طباطبایی*، فرید براتی، یزدان مظاهری، حسن مروتی
    مقدمه

    مقدار زیادی مواد آنتی اکسیدان و فیتواستروژن در دانه های کنجد وجود دارد و تاثیر مفید عصاره ی برگ کنجد بر تولیدمثل حیوانات نر نشان داده شده است. بنابراین، در پژوهش حاضر اثر روغن کنجد بر برخی از شاخص های تولیدمثلی موش های صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    تعداد 15 سر موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار به صورت اتفاقی به گروه های کنترل و روغن کنجد تقسیم شدند. گروه های کنترل و روغن کنجد به ترتیب به مدت 8 هفته توسط جیره ی پایه و جیره ی پایه ی غنی شده با 5% روغن کنجد تغذیه شدند. در پایان دوره پس از خون گیری و آسان کشی حیوانات اسپرم های اپیدیدیمی شمارش و بیضه ها از نظر ظاهری بررسی شدند و تعداد سلول های لایدیک، سرتولی، اسپرماتوگونی و اسپرماتوسسیت در برش های بافتی شمارش شدند. هم چنین، سطح تستوسترون و استروژن پلاسما نیز اندازه گیری شدند.

    یافته ها

    استفاده از 5% روغن کنجد در مقایسه با گروه کنترل گلوکز خون را کاهش داد و سبب افزایش تعداد اسپرم های اپیدیدیمی، حرکت پیش رونده آن ها و تعداد سلول های اسپرماتوگونی شد (05/0>P)، ولی بر وزن بدن و مورفولوژی بیضه ها بی تاثیر بود.

    نتیجه گیری

    در پژوهش حاضر نشان داده شد مصرف روغن کنجد سبب بهبود برخی شاخص های تولیدمثلی می شود که شاید ناشی از خاصیت آنتی اکسیدانی و فیتواستروژنی روغن کنجد یا بهبود عملکرد انسولین باشد.

    کلید واژگان: اسپرم, استرادیول, تستوسترون, اسپرماتوگونی, اسپرماتوسیت, سرتولی, لایدیگ
    Dr. Zahra Abbasi, Dr. Seyed Reza Fatemi Tabatabaei, Dr. Farid Barati, Dr. Yazdan Mazaheri, Dr. Hasan Morovati
    Introduction

    Sesame seeds contain large amounts of antioxidants and phytoestrogens، and it has been shown that the leaf extract of this plant may have some beneficial effects on the reproductive parameters of male rats. Thus we tested the effects of the sesame oil on these parameters of reproductivity in male rats.

    Materials And Methods

    Fifteen mature male Wistar male rats were divided into the control and sesame oil groups. For eight weeks the control and sesame oil groups were fed the basic rat diet and basic rat diet supplemented with 5% sesame oil respectively. Following blood collection and euthanasia the epididymal sperm were counted، the morphology of testes was accessed، and leydig، sertoli، spermatogonia and spermatocyts cells were counted in histological sections of the testes. The level of testosterone and estradiol 17- β were measured.

    Results

    Consumption of 5% sesame oil compared to control group، decreased blood glucose and increased the epididymal sperm count and progressive motility and the number of spermatogonia of seminiferous tubule (P<0. 05)، but had no effect on weight and testicular morphology.

    Conclusion

    This study showed that the sesame oil consumption improves some reproductive parameters، which may be related to the antioxidative and phytostrogenic properties of the sesame oil or insulin action improvement.

    Keywords: Spermatozoa, Estradiol, Testosterone, Spermatogonia, Spermatocytes sertoli, Leydig
  • ستاره جوانمردی، محمدحسین اسدی، منصوره موحدین
    هدف
    ارایه یک روش ساده برای جداسازی، تکثیر و غنی سازی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی موش نوزاد
    مواد و روش ها
    سوسپانسیون سلولی حاوی سلول های اسپرماتوگونی و سرتولی با استفاده از هضم آنزیمی از بیضه موش نوزاد دو روزه جداسازی شد. سلول ها به صورت هم کشتی و در محیط کشت DMEM/F12 حاوی 10 درصد سرم به مدت دو هفته کشت داده شدند. ماهیت سلول های سرتولی و اسپرماتوگونی به ترتیب توسط بیان پروتئین های ویمنتین وPLZF تایید شد. برای ارزیابی میزان تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی تعداد کلونی های تشکیل شده و مساحت آن ها در طول دو هفته کشت اندازه گیری شد. در پایان هفته دوم، بیان ژن های اختصاصی سلول های اسپرماتوگونی (Stra8، Piwill2، DAZL، Mvh) ارزیابی شد.
    نتایج
    نتایج به دست آمده نشان داد که سلول های اسپرماتوگونی و سرتولی جدا شده نشانگرهای اختصاصی این سلول ها را بیان می کنند. در طی دوره کشت، بین چهار نقطه زمانی اختلاف معنی داری در تعداد و مساحت کلونی های سلول های بنیادی اسپرماتوگونی دیده شد (05/0P<). علاوه بر این بیان ژن های اختصاصی سلول های اسپرماتوگونی بعد از دو هفته کشت، نشان دهنده عدم تمایز این سلول ها بود.
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که هم کشتی سلول های اسپرماتوگونی و سلول های سرتولی با منبع یکسان محیط رشد مناسب و بهینه ای را فراهم می کند که بدون اضافه کردن عوامل رشد خارجی و دستکاری های شیمیایی می توان از آن برای تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی استفاده کرد.
    کلید واژگان: اسپرماتوگونی, سلول های بنیادی, هم کشتی, کلونی زایی
    Setareh Javanmardy, Mohammad Hossein Asadi, Mansoureh Movahedin
    Objective
    This study presents a simple method for isolation, expansion and purification of neonatal mouse spermatogonial stem cells.
    Methods
    We used enzymatic digestion to isolate a cell suspension of spermatogonia and Sertoli cells from neonatal 2-day-old mice. The cells were cultured in DMEM/F12 that contained 10% serum for two weeks. Sertoli and spermatogonia cell characteristics were confirmed by examining for the presence of vimentin and PLZF proteins, respectively. To assess the rate of spermatogonia stem cell expansion, the area and number of colonies were measured during the two weeks of culture. At the end of the second week, we detected spermatogonia cell-specific expressions of the Stra8, Piwill2, DAZL, and Mvh genes.
    Results
    Current results indicated that isolated Sertoli and spermatogonia cells were immunopositive for specific markers. During the culture period, a significant difference was seen in the number and area of spermatogonial stem cell colonies (P<0.05) at four time points. In addition, spermatogonial specific gene expression demonstrated that these cells were undifferentiated after two weeks of culture.
    Conclusion
    Our study showed that co-culture of spermatogonia and Sertoli cells from same source provides a convenient and efficient environment. This co-culture, without the addition of external growth factors and chemical manipulations, can be used for proliferation of spermatogonia stem cells.
    Keywords: Spermatogonia, Stem Cell, Co, culture, Colonization
  • اسماعیل فتاحی، سیدغلامعلی جورسرایی، کاظم پریور، علیاکبرمقدم نیا
    بررسی تاثیر دیازینون و هینوزان بر روی ساختار بافت بیضه و هورمون های جنسی در موش این مطالعه بر روی 60 سر موش از نژاد Balb/c در چهار گروه مساوی شامل دیازینون، هینوزان، کنترل و شم، انجام پذیرفت. موشها در گروه آزمایشی دیازینون و هینوزان، به ترتیب 0 میلیگرم بر کیلوگرم و 0 میلیگرم بر کیلوگرم از این سموم را به صورت داخل صفاقی برای یکبار دریافت نمودند. گروه شم تنها روغن زیتون دریافت کرده و گروه کنترل تزریقی نداشته است. با تهیه برشهای بافتی از بیضه، رده های مختلف سلولهای اسپرماتوژنیک، سلولهای لایدیگ وعروق خونی در واحد سطح با استفاده از Eye Piece شمارش شدند. قطر بیضه توسط میکرومتر و قطر لوله های اسپرمساز از طریقEye Piece مدرج اندازهگیری گردید. هورمونهای تستوسترون، (LH)و Luteinzing Hormone و (FSH)و Follicle stimulating hormone از روش Radioimmunoassay اندازهگیری شدند. سپس داده ها با تستهایANOVA Tukey''s HSD - وOne way تجزیه و تحلیل گردیدند.
    در این مطالعه قطر بیضه، قطر مجاری اسپرمساز و تعداد عروق خونی کاهش یافت ولی از لحاظ آماری معنیدار نبوده است. همچنین با شمارش سلولهای اسپرماتوژنیک توسط Eye Piece (صفحه چشم شطرنجی) مشخص گردید که تعداد سلولهای اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیتها، اسپرماتیدها و سلولهای لایدیگ در گروه آزمایشی نسبت به گر وه کنترل کاهش معنی داری پیدا کرده است. پارامترها در گروه شم نسبت گروه تجربی کاهش معنیدار نشان نداده است (05/0>p).
    نتایج مطالعه نشان میدهد که سموم دیازینون و هینوزان میتوانند تعداد اسپرم را در موشهای آزمایشگاهی کاهش دهند. بنابراین این مطالعه توجه بیشتری بر مدیریت صحیح استفاده از این گونه سموم را پیشنهاد مینماید.
    کلید واژگان: دیازینون, هینوزان, بافت بیضه, سلولهای لایدیگ, اسپرماتوگونی
    Esmail Fattahi, Seyed Gholamreza Jorsaraei, Kazem Parivar, Ali Akbar Moghaddamnia
    Diazinon (DZN) and Hinosan, two of the most important organophosphate pesticides, are widely used for pest control in gardens and agriculture. These compounds adversely effect enzyme activation and reproductive organs. Therefore, in the present study, we investigated DZN and Hinosan impacts on the structure of testis tissue and sexual hormones in mice.
    Materials And Methods
    For this study, 60 male Balb/C mice were divided into the following groups: DZN, Hinosan, control and sham. In the experimental groups, mice were injected with a single dose of DZN (0 mg/kg intraperitoneal) and Hinosan (0 mg/kg intraperitoneal), sham (corn oil) and control (no injection). Animals were sacrificed 5 days after the latest injection. Blood samples were collected and testosterone, luteinzing hormones (LH) and Follicle stimulating hormone (FSH) levels were assayed. Testis tissues sections were provided to investigate the changes of spermatogenic and Leydig cells. Testis and seminiferous diameter were assayed with micrometer and eye piece, respectively. Data were analyzed with one-way ANOVA. Significance was set at p<0.05.
    Results
    In the present study, no significant differences in testis and seminiferous diameter and number of blood vessels were noted. However the number of germ cells, spermatocysts, spermatids and Leydig cells on the testes of mice decreased (p<0.05). There was no significant difference between the parameters of the sham group compared to the control group.
    Conclusion
    These results suggest that DZN and Hinosan can exert a decrease in sperm production. Therefore, application of DZN should be limited to a designed program.
  • اسماعیل فتاحی، سیدغلامعلی جورسرایی، کاظم پریور، علی اکبر مقدم نیا
    زمینه و هدف
    هینوزان یکی از سموم ارگانوفسفره است که مکانیسم اصلی آن مهار فعالیت آنزیم استیل کولین استراز بوده و روی اندام های جنسی اثر تخریبی دارد. با توجه به مصرف فراوان این سم در مزارع برنج و باغ مرکبات و ضرر احتمالی آن روی بافت های بدن، تاثیر آن بر روند اسپرماتوژنزیس در موش سفید کوچک مورد مطالعه قرار گرفت.
    روش بررسی
    این مطالعه تجربی روی 45 سر موش نر از نژادBalb/C در سه گروه آزمایشی، کنترل و شم در دانشکده پزشکی بابل انجام پذیرفت. گروه آزمایشی به مدت یک ماه (پنج روز متوالی و دو روز استراحت) به میزانmg/kg 20، سم هینوزان را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه شم تنها نرمال سالین دریافت کرده و گروه کنترل تزریقی نداشتند. با تهیه برش های بافتی از بیضه، رده های مختلف سلول های اسپرماتوژنیک، سلول های لایدیگ و عروق خونی در واحد سطح با استفاده از eye piece شمارش شدند. سپس داده ها با آزمون هایANOVA Tukey''s HSD One way - تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    در این مطالعه قطر بیضه و لوله های اسپرم ساز و تعداد عروق خونی کاهش چشمگیری نشان داد. همچنین با شمارش سلول های اسپرماتوژنیک مشخص گردید که تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت ها و اسپرماتیدها در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری پیدا کرده است (05/0P<). تعداد سلول های لایدیگ نیز به طور معنی داری کاسته شد (05/0P<).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که تزریق داخل صفاقی سم هینوزان در موش آزمایشگاهی بر روند اسپرماتوژنزیس، ساختار لوله های اسپرم ساز و کاهش سلول ها موثر است.
    کلید واژگان: ارگانوفسفره, هینوزان, بیضه, سلول های لایدیگ, اسپرماتوگونی, اسپرماتوژنزیس
    Esmail Fattahy, Seyed Gholam Ali Jorsaraei, Kazem Parivar, Ali Akbar Moghaddamnia
    Background and Objective
    Hinosan is an organophosphate that inhibit acetylcolinesterase activity, which could be resulted in damages of genital organs. This compound has been used extensively in the agriculture, for pest control. Therefore, in the present study we investigated the effect of Hinosan on spermatogenesis in mice.
    Materials and Methods
    For this experimental study, the male mice were divided into three groups. In the cases group, mice were injected with Hinosan consecutive doses (20mg/kg i.p, five consecutive days per week for one month), sham (normal saline) and control (no injection). Animals were scarified 7 days after the latest Hinosan injection. Therefore, the mice testis sections were prepared and morphologic aspects of testis and spermatogenesis processes were examined. Data were analyzed using of one-way ANOVA. Significance was set at P<0.05.
    Results
    The Hinosan showed a significant decrease in number of germ cells, spermatocyt, spermatids, Leydig cells, blood vessels and also diameter of seminiferous on testes of the mice decreased, compared with control groups (P<0.05).
    Conclusion
    This study demenstrated that Hinosan is effective on spermatogenesis and seminiferous tubule structure, also can decrease germinal cells.
    Keywords: Organophosphorus, Hinosan, Testis reducetue, Leydig cells
  • هاله عطریان، سعید خاتم ساز، مختار مختاری
    زمینه و هدف
    فیناسترید یک ترکیب 4 آزا استروئید است که به طور کاملا اختصاصی و رقابتی، آنزیم درون سلولی 5- آلفا ردوکتاز نوع II، عامل تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون (DHT)، را مهار می کند. این دارو تقریبا برای درمان تمام اختلالات مربوط به افزایش DHT مانند هیپرپلازی خوش خیم پروستات، ریزش مو با منشا آندروژنی در مردان، پرمویی، آکنه و سبوره تجویز می شود. از آنجا که داروی فیناسترید مصرف بالایی در میان مردان دارد و در تعدادی از آنان عوارضی مانند کاهش میل جنسی، اختلالات نعوظی، اختلال در انزال، ژنیکوماستی و سرطان پروستات گزارش شده است، در پژوهش حاضر اثرات مقادیر مختلف این دارو بر تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سرتولی و بینابینی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
    روش بررسی
    تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد Sprague-Dawley به 5 گروه هر گروه دارای 8 سر شامل گروه کنترل (بدون تجویز ماده)، گروه شاهد (با تجویز آب مقطر) و سه گروه تجربی با تجویز مقادیر روزانه mg/kg BW100، 50 و 25 دارو تقسیم شدند. تجویز دارو به صورت خوراکی و طی مدت 32 روز انجام گرفت. تغییرات مربوط به تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سرتولی و بینابینی، در نرم افزار SPSSوارد و سپس با استفاده از آزمون هایDuncan، Tukey، ‍t-test و ANOVA مورد مقایسه و بررسی قرارگرفت. 05/0p£ به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
    نتایج
    براساس نتایج حاصل، مصرف فیناسترید باعث کاهش معنی دار تعداد سلول های اسپرماتوگونی در گروه های مصرف کننده مقادیر mg/kg BW100 و 50 دارو و همچنین کاهش تعداد سلول های اسپرماتوسیت اولیه در گروه مصرف کننده mg/kg BW50 دارو شد (05/0p£). تعداد سلول های سرتولی در هیچ کدام از گروه های تجربی، تغییر معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد؛ اما افزایش معنی داری در تعداد سلول های بینابینی در گروه های دریافت کننده دارو مشاهده شد. این دارو همچنین تغییر قابل ذکری در تراکم انواع سلولها و تغییر در میزان رنگ پذیری سیتوپلاسم و هسته سلول های اسپرماتوگونی ایجاد ننمود.
    نتیجه گیری
    بنابر نتایج این مطالعه، مصرف داروی فیناسترید باعث کاهش معنی دار تعداد سلول های اسپرماتوگونی و اسپرماتوسیت اولیه و افزایش معنی دار تعداد سلول های بینابینی می شود؛ اما بر خصوصیات بافتی بیضه و تولید اسپرم اثر نمی گذارد. بنابراین به نظر می رسد مصرف کوتاه مدت فیناسترید در باروری مردان تاثیر قابل ملاحظه ای نداشته باشد.
    کلید واژگان: فیناسترید, تستوسترون, بیضه, سلول جنسی, دی هیدروتستوسترون, سلول سرتولی, سلول لایدیگ, اسپرماتوگونی, اسپرماتوسیت اولیه, اسپرماتوژنز, باروری مردان, 5, آلفا ردوکتاز
    Haleh Atrian, Saeed Khatamsaz, Mokhtar Mokhtari
    Introduction
    Finasteride, a synthetic 4-azasteroid compound, is a competitive and specific inhibi-tor of type II 5--reductase, an intracellular enzyme that converts testosterone into dihydrotestos-terone (DHT). Finasteride is prescribed for nearly all disturbances related to DHT concentration such as benign prostatic hyperplasia, male-pattern androgenetic alopecia, hirsutism, acne and seborrhea. Since finasteride is frequently prescribed in men, the effects of different doses of finas-teride on the number of spermatogonia, Sertoli and Leydig cells have been investigated in the present study.
    Materials and Methods
    Forty mature male Sprague-Dawley rats were divided into five groups of eight. The first group was kept as the control group and received nothing. The second or the sham group, only received distilled water orally, but the last three experimental groups respectively received 25, 50 and 100mg/kg of BW/d doses of finasteride orally for a 32-day period. Then photo-micrographs of testis tissues were studied and the results of the five groups were statistically analyzed by ANOVA, t, Tukey and Duncan tests. P<0.05 was considered significant.
    Results
    Administration of 50 and 100mg/kg per BW doses of finasteride significantly decreased the number of spermatogonia and 50mg/kg doses reduced the number of primary spermatocytes (p0.05). The number of Sertoli cells had no significant difference in the experimental groups in comparison with the control group but there was a significant increase in the number of Leydig cells in all of the experimental groups (p0.05). This drug did not have any significant effects on the density of different kinds of cells, and nuclear or cytoplasmic staining properties of spermato-gonia.
    Conclusion
    Finasteride causes a significant decrease in the number of spermatogonia and primary spermatocytes. It also causes a significant increase in the number of Leydig cells but it does not have any significant histological effects on the testis or any effects on spermatogenesis. Therefore, it seems that short-term uses of the medication may not have harmful effects on male fertility.
    Keywords: Finasteride, Testosterone, Testis, Dihydrotestosterone, Sertoli cell, Leydig cell, Spermatogonia, Primary spermatocyte, Spermatogenesis, Male fertility, 5, a, reductase, Germ cells
  • سید مرتضی کروجی، منصوره موحدین، سیدجواد مولا، حمید گورابی، علی جباری ارقمی
    هدف
    تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی بالغ در محیط آزمایشگاه پس از هم کشتی با سلول های سرتولی و تیمار با سایتوکاین های SCF، GM-CSF و GDNF همچنین القای اسپرماتوژنزیس در موش گیرنده مدل آزواسپرمی از طریق پیوند سلول های کلونی حاصل از کشت
    مواد و روش ها
    با استفاده از دو مرحله هضم آنزیمی، تعلیق سلولی حاوی سلول های ژرم و سرتولی از بیضه موش بالغ به دست آمد. سلول های اسپرماتوگونی با جداسازی سلول های بافت بینابینی، اسپرماتید، اسپرم، اسپرماتوسیت و سرتولی خالص سازی شدند. سلول های سرتولی با استفاده از ظروف پوشیده از 5 میکروگرم بر میلی لیتر لکتین داچورا استرامونیوم اگلوتینین (DSA) در بافر فسفات جدا شدند. ماهیت سلول ها علاوه بر ریخت شناسی و فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، از طریق نشانگرهای اختصاصی Oct-4 در سلول های کلونی های حاصل و ویمنتین در سلول سرتولی تایید شد. پس از خالص سازی، تعلیق سلولی حاوی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی به صورت هم کشتی با سلول سرتولی و افزودن سایتوکاین ها و فاکتورهای رشد SCF (با غلظت های 1 نانوگرم بر میلی لیتر، 40 نانوگرم بر میلی لیتر و 100 نانوگرم بر میلی لیتر)، GM-CSF (با غلظت های 0.1 نانوگرم بر میلی لیتر، 0.01 نانوگرم بر میلی لیتر، 1 نانوگرم بر میلی لیتر) و GDNF (با غلظت های 1 نانوگرم بر میلی لیتر، 40 نانوگرم بر میلی لیتر و 100 نانوگرم بر میلی لیتر) کشت داده شد. یک هفته پس از کشت سلول ها پاساژ داده شد. طول دوره کشت 3 هفته بود و ارزیابی کلونی (اندازه گیری قطر و شمارش تعداد کلونی) در پایان هر هفته و با میکروسکوپ نوری انجام گرفت. سلول های اسپرماتوگونی کلونی های حاصل از کشت پیوند و به کمک BrdU ردیابی و دو هفته بعد از پیوند بررسی شد.
    یافته ها
    یافته های پژوهش نشان داد که هم کشتی با سلول سرتولی در مقایسه با سایر گروه های آزمون و گروه کنترل به طور معنی داری باعث افزایش قطر (50.01±205.8 میکرومتر) و تعداد کلونی (5.2±25.1) در محیط کشت می شود (0.001< p). همچنین در بین گروه های تیمار شده با سایتوکاین و فاکتور رشد، GDNF با غلظت 100 نانوگرم بر میلی لیتر افزایش معنی داری را در قطر کلونی (46.8±144.7 میکرومتر) نسبت به گروه کنترل (27.4±95 میکرومتر) نشان داد (0.05
    نتیجه گیری
    تکثیر سلول های اسپرماتوگونی به کمک سیستم هم کشتی، راهی مناسب در افزایش تعداد سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و کمک به درمان ناباروری است.
    کلید واژگان: اسپرماتوگونی, سلول سرتولی, سیستم هم کشتی, سایتوکاین, کلونی زایی
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال