به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تمرین کششی و قدرتی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی تمرین کششی و قدرتی در مقالات مجلات علمی
  • حامد زارعی، علی اصغر نورسته، معصومه کوه بومی *
    مقدمه و اهداف
    با بالا رفتن سن مشکلات نیز افزایش می یابد و سالمندان را در سطوح مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. سالمندی با کاهش ظرفیت فیزیولوژیکی و عملکردی در ارتباط است که می تواند باعث افزایش ناتوانی، کاهش تعادل و افتادن شود؛ بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات ترکیبی (قدرتی و کششی) بر تعادل، خطر سقوط و کیفیت زندگی مردان سالمند می باشد.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و شرکت کنندگان آن شامل مردان سالمند سالم (سن 95/6±64/65) در شهرستان رشت بودند. مطالعه بر روی 28 نفر از مردان که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند و به روش نمونه گیری در دسترس برای پژوهش انتخاب شدند، انجام گردید. در این تحقیق برای اندازه گیری تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون شارپندرومبرگ (با چشمان باز و بسته) و آزمون زمان برخاستن و رفتن، خطر سقوط با پرسش نامه تعادلی برگ و کیفیت زندگی با پرسش نامه لیپاد استفاده شد. آزمون ها بعد از برنامه تمرینی اجرا شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون t مستقل (در سطح معناداری 005/0P<) انجام شد.
    یافته ها
    یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات ترکیبی به مدت 8 هفته در مقایسه با گروه کنترل، بر تعادل ایستا با چشم باز (009/0=P)، تعادل ایستا با چشم بسته (001/0=P) و پویا (025/0=P)، خطر سقوط (004/0=P) تاثیر معناداری دارد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد تمرینات ترکیبی (قدرتی و کششی) می تواند بر تعادل و خطر سقوط سالمندان تاثیر مثبت بگذارد، اما تاثیر معناداری بر کیفیت زندگی آنها ندارد.
    کلید واژگان: سالمند, تعادل و پویا, خطر سقوط, کیفیت زندگی, تمرین کششی و قدرتی
    Hamed Zareyi, Aliasghar Norasteh, Masoumeh Koohboomi *
    Background And Aims
    Problems increase with age, which affects the older people at different levels. Old age is associated with reduced physiological capacity that can lead to increased disability, loss of balance and falling. The purpose of the present study was to evaluate the effect of the combination training (strength and stretching) on balance, the risk of falls, and quality of life for older men.
    Materials And Methods
    In the current quasi-experimental study, participants were healthy elderly men in Rasht (age: 65/64±6/95). The experiments were 28 men who met the criteria for research and were available for sampling. In the present study, we used the Sharpend-rumberg test (with eyes open and closed) as well as get up and go time test to measure the static and dynamic balance. These tests were conducted after the training sessions. Data analysis was done using independent t-test (at a significance level of 0/005> R).
    Results
    The results showed that combined training for eight weeks in comparison with the control group has a significant effect on static balance with open eyes (P = 0/009), static balance with eyes closed (P = 0/001), dynamic balance (P = 0/025), and the risk of falls (p = 0/004).
    Conclusion
    It seems that combined training (strength and stretching) can positively affect the balance and risk of falls in older people, but it does not have a significant impact on the quality of their life.
    Keywords: Old People, Static, Dynamic Balance, Risk of Falling, Life Quality, Stretch, Strength Training
  • حامد زارعی *، علی اصغر نورسته، معصومه کوه بومی
    مقدمه و هدف

    با افزایش سن و رسیدن به پیری تغییرات بسیاری در انجام تکالیف حرکتی به وجود می آید که به کاهش آن ها منجر می شود. اختلال در قدرت و دامنه حرکتی سالمندان، باعث ناتوانی فرد در انجام کارها و فعالیت های روزمره می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر برنامه تمرینی ترکیبی بر قدرت و دامنه حرکتی سالمندان مرد است.

    مواد و روش ها

    این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده و شرکت کنندگان آن شامل مردان سالمند سالم (سن 65/4±64/65) در شهرستان رشت بودند. مطالعه بر روی 22 نفر از مردان که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند و به روش نمونه گیری در دسترس برای پژوهش انتخاب شدند، انجام گردید. حداکثر نیروی ایزومتریک گروه عضلانی در اندام تحتانی با استفاده از دستگاه دینامومتر دستی و دامنه حرکتی مفاصل به وسیله گونیامتر اندازه گیری شد. آزمون ها قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و به وسیله نرم افزار 16spss (در سطح معناداری 005/0P≤) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    یافته های پژوهش نشان داد که تمرینات ترکیبی استفاده شده به مدت 8 هفته در مقایسه با گروه کنترل، بر قدرت دورسی فلکسور (001/0=P)، قدرت پلانتار فلکسور (002/0=P)، قدرت فلکسور ران (001/0=P)، قدرت اکستنسور ران (013/0=P)، قدرت اداکتور ران (002/0=P)، قدرت آبداکتور ران (001/0=P)، قدرت همسترینگ (029/0=P)، مردان سالمند تاثیر معنی داری داشته اما بر قدرت کوادریسپس اثر معنی دار نداشت (357/0=P). همچنین بر دامنه حرکتی دورسی فلکشن (002/0=P)، پلانتارفلکشن (019/0=P)، آبداکشن ران (001/0=P)، آداکشن ران (001/0=P) و اکستنشن ران (012/0=P) در مردان سالمند تاثیر معنی داری داشته اما بر دامنه حرکتی فلکشن ران (086/0=P) و فلکشن زانو (336/0=P) اثر معناداری ندارد.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد تمرینات ترکیبی (قدرتی و کششی) استفاده شده می تواند بر برخی عوامل دامنه حرکتی و قدرت عضلانی سالمندان تاثیر مثبت بگذارد. برای مشخص شدن این اثر نیاز به مطالعات بیشتر می باشد.

    کلید واژگان: سالمند, قدرت عضلانی, دامنه حرکتی, تمرین کششی و قدرتی
    Hamed Zarei *, Aliasghar Norasteh, Masouneh Kohbomi
    Objectives

    Increasing age lead to many changes in motor assignments. Impairment of motor functions in elderly ceases the individual's inability in performing everyday tasks and activities. The aim of this study was to evaluate the effect of the combined training program on strength and range of motion of the elderly men.
    Methods & Materials: This study was quasi-experimental and participants included healthy elderly men (age 65/64 ± 4/95) in the Rasht. This study was conducted on 22 healthy men that have inclusion criteria and were selected by using convenience sampling. The maximum isometric force of the muscle groups in the lower extremities and range of motion was measured by a hand held dynamometer and a goniometer, respectively. The tests were conducted before and after training. The data were analyzed using descriptive and analytic statistics by spss version 16 software (At a significance level of p≤0.005).

    Result

    The results showed that combined training for 8 weeks in compare to the control group have a significant effect on the strength of dorsi flexors (p = 0.001), plantar flexors (p = 0.002), hip flexors (p = 0.001), hip extensors (p = 0.013), hip adductors (p = 0.002), hip abductors (p = 0.001) and hamstring strength (p = 0.029) but has no significant effect on the strength of the quadriceps (p = 0.375). They also have a significant effect on the range of motion of the dorsiflexion (p = 0.002), plantar flexion (p = 0.019), hip abduction (p = 0.001), the hip adduction (p = 0.001), and hip extension (p = 0.012) in elderly men but does not have a significant effect on range of motion of the hip flexor (p = 0.086) and range of motion of the knee flexor (p = 0.336).

    Conclusion

    It seems that combined exercises (stretching and strengthening) could effect on some range of motion and muscle strength of elderly.

    Keywords: Elderly, Muscle strength, Range of motion, Stretch, strength training
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال