جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "حاملگی لوله ای" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمهحاملگی هتروتوپیک رویدادی نادر است. وجود همزمان حاملگی داخل رحمی و حاملگی اکتوپیک را حاملگی هتروتوپیک می نامند. از آنجایی که این نوع آبستنی در معرض خطر پارگی بارداری خارج رحمی است، تشخیص این بیماری تهدیدکننده حیات بسیار مهم است. مطالعه حاضر با هدف معرفی یک مورد حاملگی هتروتوپیک انجام شد.
گزارش مورد: در این مطالعه یک مادر باردار 20 ساله در هفته 18 بارداری، با علائم بالینی مبنی بر توده لگنی و تشخیص احتمالی توده بدخیم تخمدان معرفی می شود که جراحی توده لگنی و پاسخ فروزن سکشن حاملگی خارج رحمی لوله ای بود. لذا بعد از عمل حاملگی داخل رحمی تا زمان زایمان کنترل شد که حاصل آن تولد نوزاد سالم بود.نتیجه گیریحاملگی هتروتوپیک اگرچه پدیده نادری است، ولی باید در هر زن باردار، احتمال حاملگی هتروتوپیک را در نظر داشت. حاملگی هتروتوپیک در صورت عدم توجه و درمان مناسب می تواند بیمار را در شرایط اورژانس و وخیم قرار دهد.کلید واژگان: توده لگنی, حاملگی لوله ای, حاملگی هتروتوپیکIntroductionHeterotopic pregnancy is a rare event. This type of pregnancy includes simultaneous intrauterine pregnancy and ectopic pregnancy. Because of the high risk of rupture of ectopic pregnancy in this case, the diagnosis of this life-threatening condition is most important. So, this study was performed with aim to introduce a case of heterotopic pregnancy.
Case report: In this article, a 20 years old pregnant woman at 18 weeks of pregnancy with clinical symptoms of pelvic mass with a presumptive diagnosis of malignant ovarian tumor is introduced. Surgical report of the frozen section of pelvic mass detected ectopic pregnancy and after surgery, intrauterine pregnancy continued until the delivery of a healthy baby.ConclusionAlthough heterotopic pregnancy is a rare event, but we should consider the risk of heterotopic pregnancy in all pregnant women. Heterotopic pregnancy in case of lack of attention and inappropriate treatment can lead to emergency and critical situation.Keywords: Ectopic pregnancy, Heterotopic pregnancy, Pelvic mass -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال سیزدهم شماره 6 (پیاپی 65، Jun 2015)، صص 351 -354مقدمه
امروزه، روش ارجح و اول در درمان حاملگی خارج رحمی درمان طبی می باشد. درمان طبی با متوتروکسات روش مطمین و موثر بدون عوارض ناشی از جراحی برای بیماران مبتلا به حاملگی خارج رحمی می باشد. با این حال همچنان بین مطالعات مختلف از این جهت که کدام یک از بیماران به این روش بهتر پاسخ می دهند اختلاف نظر وجود دارد.
هدفهدف از این مطالعه یافتن عوامل پیش بینی کننده موفقیت یا شکست درمان حاملگی خارج رحمی با دوز واحد متوتروکسات می باشد.
مواد و روش هادر این مطالعه گذشته نگر، پرونده 370 بیمار که با تشخیص حاملگی خارج رحمی طی چهار سال (1393-1389) در بیمارستان الزهرا با تک دوز متوتروکسات درمان شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. بیماران بر اساس پاسخ به درمان به دو گروه تقسیم شدند.گروه موفقیت شامل افرادی که به درمان تک دوز متوتروکسات پاسخ داده بودند و گروه شکست شامل افرادی که طی درمان دچار پارگی لوله شده بودند و یا به درمان طبی پاسخ نداده بودند. عواملی همچون سایز، محل و سن توده حاملگی و سطح بتاتیتراژ (β-hCG) در دو گروه با هم مقایسه شدند.
نتایجاز 370 بیمار 285 نفر (77/1%) به درمان طبی پاسخ داده بودند (گروه موفقیت) و 85 نفر (22/9%) به دلیل پارگی لوله یا عدم پاسخ به درمان طبی نیاز به جراحی پیدا کردند (گروه شکست). سطح β-hCG روز اول و کاهش سطح آن بین روزهای 1 و 4، بهترین پیش بینی کننده های پاسخ به درمان بودند. بر اساس منحنی ROC سطح β-hCG روز اول IU/mL 1375 بدست آمد. تفاوت اماری معناداری بین دو گروه از لحاظ سن حاملگی، سایز توده و مکان قرارگیری آن مشاهده نشد.
نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که بیمارانی که سطح بتا تیتراژ روز اول پایینتر از 1375 داشتند و کسانی که سطح β-hCG روز چهارم تزریق متوتروکسات نسبت به روز اول کاهش نشان داد، بهترین پاسخ دهندگان به درمان طبی تک دوز متوتروکسات می باشند.
کلید واژگان: حاملگی لوله ایی, بتاتیتراژ, متوتروکساتBackgroundNowadays, The first step in treatment of ectopic pregnancy (EP) is medical treatment. Medical treatment with methotrexate (MTX) for EP is safe and effective method without the risks associated with the surgical procedure. But there are controversies between studies for which patients will respond better to medical treatment.
ObjectiveThe aim of the present study was to investigate the predictive factors of success or failure of treatment of EP with single dose MTX.
Materials And MethodsIn this retrospective study, records of 370 patients who were treated for tubal EP with single dose of MTX were reviewed during four years. Patients were divided into two groups; the first group or “success group” are the patients who were successfully treated with MTX. The second group or “failure group” consist the patients who did not respond to the MTX therapy. The week of gestation, size and location of EP and ß-hCG level were compared between groups.
ResultsOf 370 patients, 285 (77.1%) were successfully treated with MTX. 85 patients (22.9%) required surgery after a mean of 5.4 (range 2-15) days. Day-1 beta- human chorionic gonadotropin (ß-hCG) and fall in ß-hCG between day 1 and day 4 were the best predictors for single dose MTX treatment success. The cutoff value of initial ß-hCG with the success treatment results was found to be 1375 IU/mL there was no statistical difference between groups about week of gestation, size and location of EP.
ConclusionThe results showed that patients who have ß-hCG levels below 1375 and the number of cases with decreasing ß-hCG level on day 4 are the good candidates for medical treatment.
Keywords: Tubal pregnancy, β hCG, Methotrexate -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال سیزدهم شماره 2 (پیاپی 61، Feb 2015)، صص 101 -106مقدمه
خونریزی ناشی از پارگی حاملگی لوله ای علیرغم روش های تشخیصی و درمانی پیشرفته، هنوز مهمترین علت مرگ و میر مادری مرتبط با حاملگی در سه ماهه اول بارداری است. اندازه گیری β-hCG که یک مارکر دقیق قابلیت حیات تروفوبلاستی است، به طور معمول برای تشخیص و پیگیری نتایج درمان این بیماران استفاده می شود.
هدفهدف ما از انجام این مطالعه، بررسی ارزش پیشگویی غلظت β-hCG سرم مادر برای شانس پارگی در حاملگی های لوله ای جهت شناسایی زنان در معرض خطر است.
مواد و روش هااین مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی گذشته نگر بر روی زنان مبتلا به حاملگی لوله ای درمان شده در مرکز آموزش و درمانی بیمارستان الزهرا شهر رشت، طی سال های 1380 الی 1387 انجام شد. داده ها برای هر خانم از پرونده پزشکی جمع آوری شدند. در نهایت بیماران در دو گروه مبتلا به پارگی لوله ای و بدون پارگی مقایسه شدند. آنالیز آماری به کمک SPSS ورژن 19 انجام شد.
نتایجدر مجموع 247 نفر مبتلا به حاملگی لوله ای وارد مطالعه شدند. 197 نفر (8/79%) حاملگی لوله ای پاره نشده و 50 نفر (2/20%) پاره شده داشتند. سطح میانگین β-hCG در بیماران مبتلا به حاملگی لوله ای پاره شده نسبت به پاره نشده به طور معنی داری بیشتر بود (IU/ml 67/3849±09/3063 در مقابل IU/ml 86/3429±29/1851 و 0001/0˂p). آنالیز لوجستیک نیز نشان داد که غلظت IU/ml 1750˃β-hCG ریسک فاکتور قابل توجه ای برای پارگی حاملگی لوله ای است (68/1-18/1:CI 95% 41/1:OR).
نتیجه گیریسطح بالای β-hCG به نظر می رسد ریسک فاکتور مهمی برای پارگی در حاملگی لوله ای باشد.
کلید واژگان: حاملگی نابجا, حاملگی لوله ای, خطر پارگی لوله ای, غلظت β-hCG سرمیBackgroundMeasurement of serum β-hCG concentration commonly used to diagnose tubal ectopic pregnancy (EP) and follow up patients treated conservatively.
ObjectiveThe aim of this study was to determine the predictive value of maternal serum β-hCG concentration in ruptured tubal ectopic pregnancy to help physicians identify those women who are at greatest risk.
Materials And MethodsThis is a cross-sectional study conducted on all women with a diagnosis of tubal ectopic pregnancy who were treated in Alzahra Hospital, in Rasht, from March 2002 to February 2011. The data was collected for each woman from medical records and included age, parity, gravidia, gestational age, primary level of serum β-hCG, rupture status, past history of pelvic inflammation disease, EP, abortion, and intrauterine contraceptive device use. Women with tubal rupture were compared to those without rupture. Statistical analysis was conducted by SPSS 19 for Windows.
ResultsA total of 247 cases of tubal ectopic pregnancy were recorded during the study period. One hundred and ninety seven (79.8%) were cases with unruptured EP and 50 patients (20.2 %) were cases with ruptured EP. The mean level of β-hCG was significantly higher in patients with ruptured EP compared to patients with unruptured EP (p=0.03). Logistic regression analysis revealed that >1750 IU/ml of β-hCG levels (OR: 1.41; 95% CI: 1.18-1.68) was the significant risk factors for tubal rupture.
ConclusionHigher β-hCG levels seem to be significant risk factors for rupture of a tubal EP.
Keywords: Tubal ectopic pregnancy, Tubal rupture, Serum β hCG concentration -
مقدمهحاملگی خارج رحمی، رویدادی است که در 1 درصد حاملگی ها اتفاق می افتد و میزان شیوع حاملگی مولار نیز حدود 1 تا 2 مورد در هر 1000 حاملگی می باشد. همزمانی این دو اتفاق، پدیده ای بسیار نادر است. در این گزارش، 1 مورد حاملگی نابجای مولار در لوله فالوپ معرفی می شود.
گزارش مورد: بیمار خانمی 32 ساله، نولی پار و با سابقه 5 سال نازایی اولیه، از 4 سال قبل با تشخیص تخمدان پلی کیستیک تحت درمان نازایی قرار گرفته بود. وی از چند ماه قبل از مراجعه، هیچ دارویی دریافت نکرده بود. پس از 15 روز تاخیر در سیکل قاعدگی با آزمایش 1400=BHCG به درمانگاه مراجعه کرد و از درد هیپوگاستر مختصر و لکه بینی شکایت داشت. سونوگرافی انجام شده، رحم و ضمائم را طبیعی گزارش کرد. بیمار با احتمال حاملگی نابجا، تحت نظر قرار گرفت و 10 روز بعد با تایید تشخیص حاملگی نابجا، تحت عمل لاپاراتومی و سالپنژکتومی قرار گرفت. نتیجه آسیب شناسی، مول پارشیل (مول نسبی) در لوله رحم بود. میزان BHCG در این بیمار پس از 35 روز به حد طبیعی رسید و طی 1 سال پس از عمل، در حد طبیعی باقی ماند.
کلید واژگان: تومور تروفوبلاستیک جفتی, حاملگی خارج رحمی, حاملگی لوله ای, حاملگی مولارIntroductionEctopic pregnancy is a phenomenon that occurs in 1% of total pregnancies and molar pregnancies are also reported in 1-2 out of 1000 pregnancies. It is too rare that these two events happen simultaneously. In this case report، we introduce a case of molar ectopic pregnancy in fallopian tube. Case report: The patient was a 32 years old nulliparous woman who had primary infertility for five years. She has been under infertility treatment with the diagnosis of polycystic ovarian syndrome. She has not received any medication in few months ago. After a retard of 15 days in her menstrual cycle، she referred to the clinic with a test of βHCG=1400 and complained of hypogastric pain and spotting. Ultra sonography of the uterus and the appendices was normal. The patient had been under supervision with the possibility of ectopic pregnancy and 10 days later، she underwent laparotomy and salpingectomy. The result of pathology was partial mole in tube. βHCG has reached normal after 35 days and has remained normal during one year follow up.Keywords: Hydatidiform Mole, Pregnancy, Ectopic, pregnancy, Tubal, Trophoblastic Tumor, Placental Site -
حاملگی شکمی یک مورد در هر 10000 تولد زنده است و حاملگی شکمی پیشرفته به ندرت دیده می شود. حاملگی شکمی با مرگ و میر بالایی همراه است و در این نوع حاملگی احتمال مرگ 7 تا 8 برابر بیشتر از حاملگی لوله ای و 90 برابر بیشتر از حاملگی داخل رحمی است. بیمار خانمی 35 ساله افغانی تبار (G4P3) بود که به علت عدم زایمان بعد از گذشت 2 سال مراجعه نموده بود. بعد از انجام اقدامات تشخیصی بیمار لاپاراتومی شد. هنگام لاپاراتومی چسبندگی شدید جنین به امنتوم و روده آزاد شد. جنین 9 کیلوگرم کلسیفیه خارج گردید. سپس جفت به طور کامل همراه با آدنکس چپ برداشته شد.
با توجه به مورتالیتی بسیار بالای حاملگی شکمی، باید در هر حاملگی به خصوص در حضور ریسک فاکتورهای آن (همانند عفونت های لگنی، سابقه حاملگی نا به جای قبلی، سابقه نازایی و مصرف داروهای ایجاد تخمک گذاری، IVF، جراحی قبلی لوله های رحمی و...) و هم چنین در حضور علایم مشکوک به این تشخیص توجه نموده و در صورت نیاز اقدامات لازم را به موقع به عمل آورد.
با توجه به مورتالیتی بسیار بالای حاملگی شکمی، باید در هر حاملگی به خصوص در حضور ریسک فاکتورهای آن (همانند عفونت های لگنی، سابقه حاملگی نا به جای قبلی، سابقه نازایی و مصرف داروهای ایجاد تخمک گذاری، IVF، جراحی قبلی لوله های رحمی و...) و هم چنین در حضور علایم مشکوک به این تشخیص توجه نموده و در صورت نیاز اقدامات لازم را به موقع به عمل آورد.کلید واژگان: حاملگی نابه جا, حاملگی شکمی, حاملگی لوله ایIntroductionAbdominal pregnancy is 1 in 10000 live births and advanced abdominal pregnancy is rare. Abdominal pregnancy is associated with high morbidity and mortality with the risk for death 7 to 8 times greater than tubal ectopic pregnancy and 90 times greater than intrauterine pregnancy. In this article a case of advanced abdominal pregnancy is reported. Case: The patient was a 35 year’s old (G4P3) woman presented with undelivered pregnancy after two years. After diagnostic procedures laparatomy was done. During the operation, fetus adhesion to the omentum was released. A 9 kg calcified fetus was delivered. Then the placenta and left adnex was removed completely.ConclusionRegarding the high mortality rate of abdominal pregnancy, in every pregnancy specially in the precence of it’s risk factors (such as PID, history of ectopic pregnancy, history of infertilitry and using drugs to induce ovulation, IVF, prior tubal surgery and …) and also suspicious symptoms, this probability and early intervention must be considered. -
گزارش یک مورد حاملگی هتروتوپیکحاملگی هتروتوپیک به همراهی حاملگی داخل رحمی و خارج رحمی اطلاق می شود. برای ایجاد حاملگی هتروتوپیک حداقل دو تخمک باید بارور شوند و به طور جداگانه مانند دوقلوهای دو تخمکی لانه گزینی نمایند.
تظاهرات بالینی حاملگی هتروتوپیک در سالهای اخیر به علت پیگیری های اولیه بیمار و انجام اولتراسونوگرافی های واژینال از گذشته متفاوت می باشد. در این مقاله یک مورد حاملگی هتروتوپیک با تظاهرات غیرعادی و کلاسیک گزارش می گردد.
کلید واژگان: حاملگی هتروتوپیک, سقط اجتناب ناپذیر, حاملگی لوله ای
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.