به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "درمنه" در نشریات گروه "پزشکی"

  • رامین عبیری، سمیرا قاسمی، نسترن شارعی، معصومه شهبازی، احمد امامی، مهدی مجرب*
    زمینه و هدف

    عفونت های بیمارستانی سهم قابل توجهی از چالش های درمانی بیمارستان ها را تشکیل می دهند. جنس درمنه به طور گسترده ای در ایران پراکنده هستند. گونه های این جنس طیفی از ترکیبات زیستی ضد میکروبی، ضد ویروسی، ضد التهابی و ضد قارچی متعلق به گروه های مختلف شامل فنول ها، ترپنوئید ها، استرول ها و پلی استیلن ها را تولید می کنند. هدف از مطالعه ی حاضر، مقایسه اثرات برون تنی عصار ه های مختلف هیدرواتانولی گونه های درمنه علیه سویه های باکتریایی عامل عفونت های بیمارستانی است.

    روش کار

    12 عصاره هیدرواتانولی مختلف مشتمل بر عصاره های 50% و 70% هیدرواتانولی از اندام هوایی درمنه های طلایی، معمولی، خراسانی، کپه داغی، دشتی و قرمز تهیه شد. سرمادهی به عصاره ها منجر به چربی زدایی آن ها شد. کمترین مقادیر غلظت مهار کننده رشد (MIC) عصار ه ها علیه سویه های باکتریایی استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس پیوژنز، آسینتوباکتر، سودوموناس آئروژینوزا، انتروکوکوس فکالیس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، میکروکوکوس لوتئوس، کلبسیلا پنومونیه و اشرشیا کلای به روش میکرودایلوشن براث تعیین گردید. محتوای تام فنولی عصاره های فوق، با روش فولین سیو کالتیو تعیین شد.

    یافته ها

    از مجموع عصاره های بکار رفته در این آزمایش پایین ترین MIC، برای عصاره 50% هیدرواتانولی درمنه قرمز به میزان (mg/ml) 0.25 علیه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مشاهده شد. بزرگترین گستره ی حساسیت باکتریایی (شش سویه) مربوط به عصاره 50% (بعد و قبل از چربی زدایی) درمنه قرمز و عصاره 50% (بعد از چربی زدایی) درمنه کپه داغی بود. رشد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس توسط تمامی عصاره ها مهار شد. بالاترین محتوای تام فنولی و بیشترین بازده عصاره گیری به ترتیب برای عصاره های هیدرواتانولی 70% درمنه دشتی و 50% درمنه طلایی ثبت شدند.

    نتیجه گیری

    عصاره 50% هیدرواتانولی درمنه قرمز از نظر طیف اثر ضد باکتریایی و قدرت انتخابی بر عصاره های دیگر برتری داشت. درمنه های قرمز و کپه داغی احتمالا گزینه های مناسبی برای تحقیقات بیشتر فیتوشیمیایی و ضد باکتریایی هستند.

    کلید واژگان: درمنه, عوامل ضد باکتریایی, عفونت بیمارستانی
    Ramin Abiri, Samira Ghasemi, Nastaran Sharei, Masumeh Shahbazi, Ahmad Emami, Mahdi Mojarrab*
    Background

    Nosocomial infections are considered as the important parts of the treatment challenges in hospitals. The genus Artemisia is widely distributed in Iran. Their species produce antibacterial, antiviral, and antifungal compounds belonging to different groups including phenols, terpenoids, sterols and polyacetylenes. The purpose of the present study is to investigate the in vitro effects of different hydroethanolic extracts of Artemisia species against bacterial strains in nosocomial infection.

    Methods

    12 different extracts, including 50% and 70% hydroethanolic extracts were prepared from the aerial parts of Artemisia ciniformis, A. turanica, A. kopetdaghensis, A. khorasanica, A. vulgaris, and A. sieberi. The winterization of the extracts produced corresponding defatted extracts. The minimum inhibitory concentration (MIC) values of the extracts against the bacterial strains Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Acinetobacter sp., Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus faecalis, Staphylococus epidermidis, Micrococcus luteus, Klebsiella  pneumoniae and Escherichia coli were measured using the microdilution broth method. Total phenolic contents were determined by the Folin-Ciocalteu method.

    Results

    Among the extracts analyzed in this experiment, the lowest MIC value was observed for the 50% hydroethanolic extract of A. turanica (0.25 mg/ml) against S. epidermidis. The largest range of bacterial sensitivity (6 strains) was related to the 50% hydroethanolic extracts of A. turanica (defatted and non-defatted) and A. kopetdaghensis (defatted). The growth of S. epidermidis was inhibited by all of the extracts. The highest total phenolic content and yield of extraction were recorded for 70% hydroethanolic extract of A. sieberi and 50% hydroethanolic extract of A. ciniformis, respectively.

    Conclusion

    The 50% hydroethanolic extract of A. turanica was superior to the other extracts in terms of the in vitro antibacterial spectrum and selective potency. A. turanica and A. kopetdaghensis are probably suitable choices for further phytochemical and antibacterial investigations.

    Keywords: Artemisia, Anti-Bacterial Agents, Nosocomial Infections
  • علی میکاییلی، سجاد ناصری، محمدمهدی حسینی، سیداحمد امامی، مهدی مجرب*
    زمینه و هدف

    یکی از بیماری های مهم جلدی انسان و حیوانات، درماتوفیتوزیس است که مقاومت آن به درمان های رایج رو به افزایش است. این مطالعه به منظور تعیین میزان فعالیت برون تنی ضدقارچی عصاره های اترنفت، دی کلرومتان، اتیل استات، اتانول و هیدرواتانول اندام هوایی درمنه های خراسانی (Artemisia khorassanica)، شرقی (Artemisia scopari) و معمولی (Artemisia vulgaris) علیه قارچ های شایع عامل بیماری درماتوفیتوزیس شامل تریکوفیتون روبروم (Trichophyton rubrum)، تریکوفیتون وروکوزوم (Trichophyton verrucosum)، اپیدرموفیتون فلوکوزوم (Epidermophyton floccosum) و میکروسپوروم کانیس (Microsporum canis) انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه توصیفی روی عصاره های مختلف اندام هوایی درمنه های خراسانی، شرقی و معمولی علیه جدایه های قارچی Trichophyton rubrum، Trichophyton verrucosum، Microsporum canis و Epidermophyton floccosum انجام شد. اندام های هوایی سه گونه درمنه خراسانی، درمنه شرقی و درمنه معمولی با استفاده از پنج حلال اتر نفت، دی کلرومتان، اتیل استات، اتانول و هیدرواتانول (50%) عصاره گیری و عصاره های حاصل برای اثرات ضددرماتوفیتی علیه Trichophyton rubrum، Trichophyton verrucosum، Microsporum canis و Epidermophyton floccosum غربالگری شدند. سپس آزمایش حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) براساس روش رقیق سازی در آگار انجام شد. فعال ترین عصاره ها در آزمون های مقدماتی فیتوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند.

    یافته ها

    در غربالگری اولیه، میکروسپوروم کانیس و تریکوفیتون وروکوزوم به ترتیب حساسیت (86.66%) و مقاومت (100%) بیشتری را به عصاره های مورد مطالعه نشان دادند. عصاره های حاصل از درمنه شرقی، از گسترده ترین دامنه فعالیت برخوردار بودند. موثرترین عصاره های به کار رفته در آزمایش ها نیز با MIC برابر با 78.12 میکروگرم بر میلی لیتر از همین گیاه بودند. عصاره های هیدرواتانولی تمام گونه های گیاهی کمترین فعالیت ضددرماتوفیتی را بروز دادند. نتایج مطالعات مقدماتی فیتوشیمیایی، حضور مشترک ترپنوییدها را در تمام عصاره های اتر نفتی و دی کلرومتانی گونه های گیاهی نشان داد.

    نتیجه گیری

    برخی ترکیبات چربی دوست موجود در عصاره های مختلف به ویژه عصاره های اتر نفتی و دی کلرومتانی درمنه شرقی فعالیت قابل توجه برون تنی ضددرماتوفیتی دارد.

    کلید واژگان: درمنه, تریکوفیتون روبروم, تریکوفیتون وروکوزوم, اپیدرموفیتون فلوکوزوم, میکروسپوروم کانیس
    Ali Mikaeili, Sajjad Nasseri, Mohammadmahdi Hosseini, Seyed Ahmad Emami, Mahdi Mojarrab*
    Background and Objective

    Dermatophytosis is a significant skin disease in humans and animals, with increasing resistance to conventional treatments. This study aimed to determine the antifungal activity of petroleum ether, dichloromethane, ethyl acetate, ethanol, and hydroethanol extracts from the aerial parts of Artemisia khorassanica, Artemisia scoparia, and Artemisia vulgaris against common dermatophytic fungi, including Trichophyton rubrum, Trichophyton verrucosum, Epidermophyton floccosum, and Microsporum canis.

    Methods

    This descriptive study examined the antifungal activity of various extracts from the aerial parts of Artemisia khorassanica, Artemisia scoparia, and Artemisia vulgaris against fungal isolates of Trichophyton rubrum, Trichophyton verrucosum, Microsporum canis, and Epidermophyton floccosum. The aerial parts of the three Artemisia species were extracted using five solvents: petroleum ether, dichloromethane, ethyl acetate, ethanol, and 50% hydroethanol. The extracts were screened for antidermatophytic effects against the fungi mentioned above, and the minimum inhibitory concentration (MIC) was determined using the agar dilution method. The most active extracts underwent preliminary phytochemical testing.

    Results

    In the initial screening, Microsporum canis and Trichophyton verrucosum showed the highest sensitivity (86.66%) and resistance (100%) to the tested extracts, respectively. Extracts from Artemisia scoparia exhibited the broadest range of activity. The most effective extracts, with an MIC of 78.12 µg/ml, were also from this plant. Hydroethanol extracts from all plant species demonstrated the least antidermatophytic activity. Preliminary phytochemical studies revealed the presence of terpenoids in all petroleum ether and dichloromethane extracts of the plant species.

    Conclusion

    Some lipophilic compounds, particularly in the petroleum ether and dichloromethane extracts of Artemisia scoparia, exhibit significant in vitro antidermatophytic activity.

    Keywords: Artemisia, Trichophyton Rubrum, Trichophyton Verrucosum, Epidermophyton Floccosum, Microsporum Canis
  • رامین عبیری، سمیرا قاسمی، ملیحه باقری قمی، معصومه شهبازی، سید احمد امامی، مهدی مجرب*
    زمینه و هدف

    ز عفونت های بیمارستانی سهم قابل توجهی از چالش های درمانی بیمارستان ها را تشکیل می دهند. گونه های مختلف جنس درمنه دارای رویش گسترده ای در ایران هستند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثرات برون تنی عصاره های مختلف آبی گونه های درمنه علیه سویه های باکتری عامل عفونت های بیمارستانی است.

    روش کار

    24 عصاره آبی مختلف مشتمل بر جوشانده و دم کرده از اندام هوایی درمنه های طلایی، معمولی، خراسانی، کپه داغی، دشتی و قرمز تهیه شد. محتوای تام فنولی عصاره های فوق، با روش فولین سیو کالتیو تعیین شد. کمترین مقادیر غلظت مهار کننده رشد (MIC) عصاره ها علیه سویه های باکتریایی استافیلوکوکوس اوریوس، استرپتوکوکوس پایوژنژ، آسینتوباکتر، سودوموناس آیروژینوزا، انتروکوکوس فکالیس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، میکروکوکوس لوتیوس، کلبسیلا پنومونیه و اشرشیا کلای به روش میکرودایلوشن براث تعیین گردید.

    یافته ها

    پایین ترینMIC ، برای جوشانده درمنه قرمز (0.25 میلی گرم/ میلی لیتر) علیه استرپتوکوکوس پایوژنژ مشاهده شد. بزرگترین گستره حساسیت باکتریایی (سه سویه) مربوط به جوشانده درمنه دشتی بود. رشد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس توسط گروه بزرگتری از عصاره ها مهار شد. بیشترین محتوای تام فنولی در جوشانده و دم کرده درمنه قرمز ثبت شد.

    نتیجه گیری

    جوشانده اندام هوایی درمنه های دشتی و قرمز به ترتیب از دید گستردگی و قدرت اثر انتخابی ضدمیکروبی نسبت به سایر عصاره ها برتری داشتند.

    کلید واژگان: درمنه, جوشانده, دم کرده, فنول تام, اثرات ضد میکروبی
    Ramin Abiri, Samira Ghasemi, Malihe Bagheri Ghomi, Masoumeh Shahbazi, Ahmad Emami, Mahdi Mojarrab*
    Background

    Nosocomial infections are significant parts of the treatment challenges of hospitals. Different species of the Artemisia genus are widely distributed in Iran. The present study aimed to compare the in vitro effects of different aqueous extracts of Artemisia species against nosocomial bacterial strains.  style="font-family:"B Traffic""

    Methods

     24 different aqueous extracts, including decoctions and infusions were prepared from the aerial parts of Artemisia ciniformis, A. turanica, A. kopetdaghensis, A. khorasanica, A. vulgaris, and A. sieberi. Total phenolic contents were determined by the Folin-Ciocalteu method.  The minimum inhibitory concentration (MIC) values of the extracts against the bacterial strains including Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Acinetobacter sp., Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus faecalis, Staphyloccocus epidermidis, Micrococcus luteus, Klebsiella  neumonia and Escherichia coli were measured using the microdilution broth method.

    Results

    The lowest MIC value was observed for the decoction</span> of A. turanica (0.25 mg/ml) against S. pyogenes. The largest range of bacterial sensitivity (3 strains) was related to the decoction of A. sieberi. The growth of S. epidermidis was inhibited by a larger group of extracts. The highest total phenolic content was recorded for decoction and infusion of A. turanica.

    Conclusion

     The decoctions of the aerial parts of A. sieberi and A. turanica were superior to the other extracts in terms of the in vitro antibacterial spectrum and selective potency, respectively.

    Keywords: Artemisia, Phenolic Compounds, Decoction, Infusion, Anti-bacterial Agents
  • سمیرا ابراهیم زاده ذگمی، ناهید گلمکانی، سیدجواد اصیلی، علی ناصری، زهرا محبی دهنوی، زهرا کمالی، آلا صابرمحمد*
    مقدمه

    حدود 75 درصد زنان در طی عمر خود حداقل یک بار به کاندیدیاز ولوواژینال مبتلا می شوند. کلوتریمازول داروی ضدقارچی است که در کنار خاصیت درمانی دارای عوارضی می باشد و درصد زیادی از زنان تمایل به استفاده از درمان های طبیعی گیاهی دارند. یکی از درمان های گیاهی استفاده از گیاه درمنه است که دارای فعالیت ضد قارچی می باشد.

    هدف

    این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر کرم مهبلی درمنه و کلوتریمازول بر عفونت کاندیدایی مهبل بر روی زنان غیرباردار انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور، بر روی 72 زن غیرباردار در شهر مشهد طی سالهای 1396- 1395 انجام شد. واحدهای پژوهش بعد از تایید ابتلا به عفونت کاندیدایی و رضایت کتبی، با تخصیص تصادفی به دو گروه (دریافت کننده کرم مهبلی درمنه و دریافت کننده کرم مهبلی کلوتریمازول) تقسیم شده و به مدت هفت شب تحت درمان قرار گرفتند. پس از اتمام درمان و تکمیل پرسشنامه ها، داده ها با نرم افزار SPSS (نسخه 24) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    نتایج

    بعد از درمان نمره نشانه های کاندیدایی مهبل در افراد مورد مطالعه در گروه درمنه و کلوتریمازول بر اساس آزمون من ویتنی معنی دار نبود (518/0=P). آزمون ویلکاکسون نشان داد کاهش نمره نشانه های عفونت کاندیدایی مهبل قبل و بعد از درمان در هر دو گروه درمنه (001/0P<) و کلوتریمازول (001/0P<) معنی دار بود.

    نتیجه گیری

     با توجه به اثرگذاری مشابه درمنه و کلوتریمازول می توان درمنه را به عنوان درمان جایگزین در عفونت کاندیدایی مهبل به دلیل عوارض جانبی کمتر استفاده نمود.

    کلید واژگان: درمنه, زنان, سن باروری, عفونت, کاندیدیا, کلوتریمازول
    S Ebrahimzadeh Zgemi, N Golmakani, MJ Asili, A Naseri, Z Mohebbi Dehnavi, Z Kamali, A Saber Mohammad*
    Background

    About 75% of women experience at least one vulvovaginal candidiasis during their life. Clotrimazole is an antifungal drug that has side effects along with its therapeutic properties. For this reason, a large percentage of women tend to use natural herbal treatments. Artemisia is an anti-fungal activity.

    Objective

    The aim of this study was to compare the effect of Artemisia vulgaris and Clotrimazole on vaginal candida infection on non pregnant women in fertility ages.

    Methods

    This study is a triple blind clinical trial performed on 72 non-pregnant women in Mashhad in 2016-2017 years. The research units were divided into two groups (receiving Artemisia Vaginal Cream and receiving Clotrimazole Vaginal Cream). After confirmation of candidacy and having consent for participation, by random allocation and treated for seven nights. After the treatment, the data was analyzed using SPSS software (version 24).

    Results

    After treatment, the score for candidate vaginal symptoms was not significant in Artemisia and Clotrimazole group based on Mann-Whitney test (P = 0.518). The Wilcoxon test showed a significant reduction in the symptoms of vaginal candida infection before and after treatment in both groups of Artemisia (P <0.001) and clotrimazole (P <0.001).

    Conclusion

    Due to the similar effects of Artemisia and Cholitrimazole, Artemisia can be used as an alternative treatment for vaginal candidiasis due to less side effects.

    Keywords: Artemisia, Candidiasis, Clotrimazole, Fertility age, Infection, Women
  • طیبه ابراهیمی، محبوبه سترکی*، نصرالله داستان پور
    مقدمه
    گیاه درمنه، یکی از گیاهان بومی ایران می باشد که به صورت سنتی جهت تسکین دردهای عصبی و احشایی مورد استفاده قرار می گرفته است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات ضددردی اسانس درمنه در مدل درد ناشی از صفحه داغ و فرمالین در موش سوری بود.
    روش کار
    در مطالعه تجربی حاضر موش های سوری نر نژاد Balb/cدر 5 گروه: شامل نرمال سالین، اسانس درمنه (50، 75 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) و مورفین (10 میلی گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند. آزمون صفحه داغ در زمان های 15، 30، 45 و 60 دقیقه بعد از تزریق داخل صفاقی داروها انجام شد. در تست فرمالین، 30 دقیقه پس از تزریق داخل صفاقی داروها، 20 میکرولیتر فرمالین 4 درصد در کف پای حیوان تزریق شد و دفعات لیسیدن پا، لنگیدن و بلندکردن پا در زمان های 5 و بعد از تزریق (فاز حاد) و 15-30 (فاز مزمن) ثبت شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شدند.
    نتایج
    تزریق اسانس درمنه (75 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) به موش های سوری در زمان های 15، 30، 45 و 60 دقیقه قبل از آزمون صفحه داغ سبب کاهش معنی دار زمان آستانه احساس درد در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0p<). اسانس درمنه در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم دفعات لیس زدن پا، لنگیدن و بلندکردن پا را در فاز اول و دوم آزمون فرمالین در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش داد (05/0p<).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه حاکی از اثر بخشی اسانس گیاه درمنه در تسکین درد ناشی از محرک‎های شیمیایی و حرارتی است.  
    کلید واژگان: درمنه, درد, آزمون صفحه داغ, آزمون فرمالین
    Tayebeh Ebrahimi, Mahbubeh Setorki*, Nasrollah Dastanpour
    Introduction
    Artemisia persica is an indigenous plant of Iran that has been traditionally used to relieve neurological and visceral pain. The aim of this study was to evaluate the analgesic effects of Artemisia persica essential oil on pain induced by hot plate and formalin in mice.
    Methods
    In this experimental study, male Balb/c mice were divided into 5 groups including normal saline, Artemisia persica essential oil (50, 75 and 100 mg/kg) and morphine (10 mg/kg). The hot plate test was performed at, 15, 30, 45 and 60 minutes after the IP injection of drugs. In the formalin test, 30 minutes after the IP injection of drugs, 20 ml of 4% formalin was injected in the animal's paw and the frequency of paws licking, clopping and lifting were recorded at 5 and after injection (acute phase) and 15-30 (chronic phase) minutes. Data were analyzed by SPSS16 software.
    Results
    Injection of Artemisia persica essential oil (75 and 100 mg/kg), 15, 30, 45 and 60 minutes before the hot plate test, significantly decreased pain threshold compared to the control group (p< 0.05) Artemisia persica essential oil at a dose of 100 mg/kg significantly decreased the frequency of paws licking, clopping and lifting at the first and second phase of formalin test (p<0.05).
    Conclusion
    The results of this study indicate the effectiveness of Artemisia persica Boiss essential oil in relieving pain caused by chemical and thermal stimuli.
    Keywords: Artemisia persica, Pain, Hot plate test, Formalin test
  • علی اعظم طاهری، عیسی غلامپور عزیزی، مسعود هاشمی کرویی، لیلا فرهادی، کارو ثروت یاری، سمانه روحی*
    زمینه و هدف
    کاندیدا آلبیکنس به عنوان یک بیماریزای فرصت طلب می تواند طیف گسترده ای از عفونت های جلدی و مخاطی را ایجاد کند. درمان های آنتی بیوتیکی برای این قارچ دارای اثرات جانبی متعددی بوده که مقاومت های دارویی را موجب می شوند. در این مطالعه اثر مهاری رشد درمنه دشتی بر رشد کاندیدا آلبیکنس بررسی گردید.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، از گیاه درمنه دشتی به روش پرکولاسیون، عصاره های آبی و الکلی تهیه گردید. روش انتشار از دیسک، حداقل غلظت بازدارندگی از رشد و حداقل غلظت کشندگی قارچ جهت ارزیابی اثرات ضد قارچی این عصاره ها بر کاندیدا آلبیکنس در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    کاندیدا آلبیکنس در روش انتشار از دیسک، به عصاره های هیدروالکلی مقاوم بود و اطراف دیسک های حاوی عصاره ها رشد کرد. حداقل غلظت بازدارندگی از رشد عصاره آبی، اتانولی و متانولی به ترتیب 6250، 3125 و 6250 میکروگرم برمیلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی این سه عصاره به ترتیب 12500، 6250 و 12500 میکروگرم برمیلی لیتر به دست آمد. در روش تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و غلظت کشندگی، عصاره اتانولی اثر ضد قارچی بیشتری داشت.
    نتیجه گیری
    براساس نتایج این مطالعه، عصاره های مختلف درمنه دشتی بر رشد کاندیدا آلبیکنس اثر داشته و از رشد آن جلوگیری می کنند؛ بنابراین، آزمایش های بیشتر جهت بررسی ترکیبات این گیاه و استفاده گسترده تر در حیطه های انسانی ضروری است.
    کلید واژگان: عصاره های آبی و الکلی, درمنه, کاندیدا آلبیکنس, تکنیک محیط آزمایشگاهی
    Ali Azam Taheri, Issa Gholampourazizi, Masoud Hashemi Karoui, Leyla Farhadi, Karo Servatyari, Samaneh Rouhi *
    Background And Objectives
    Candida albicans (C. albicans) as an opportunistic pathogen, can causes cutaneous and mucosal infections. Antibiotic treatments for this fungus have multiple adverse effects and cause drug resistance. In this study, the inhibitory effect of Artemisia sieberi (A. sieberi), was investigated on growth of Candida albicans.
    Methods
    In this experimental study, aqueous and alcoholic extracts were prepared from A. sieberi using percolation method. Using disk diffusion method, minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum fungicidal concentration (MFC), were assessed to evaluate the antifungal effects of these extracts on C. albicans in vitro.
    Results
    C. albicans, was resistant to hydroalcoholic extracts in the disk diffusion method and grew around the disks containing the extracts. The MIC of aqueous, ethanolic, and methanolic extracts, were determined to be 6250, 3125, and 6250µg/ml, respectively, and MFC of these three extracts, were determined 12500, 6250, and 12500µg/ml, respectively. In the MIC and MFC method, ethanolic extracts had higher antifungal activity.
    Conclusion
    According to the results of this study, different extracts of A. sieberi affect C. albicans growth and prevent its growth. Thus, more
    Keywords: Aqueous, alcoholic extracts, Artemisia, Candida albicans, In vitro techniques
  • فریبا فیضی، فاطمه پرندین، شیرین مرادخانی، نسرین رضایی، محمد سرداری، ارسطو روشن، محمد فلاح
    سابقه و هدف
    با توجه به انتشار جهانی هیداتیدوز و آلودگی آن در دو عضو حساس بدن (کبد و ریه )، و با وجود داروهایی که تا حدودی بر روی بیماری موثر هستند، هنوز هم جراحی روش معمول درمان این بیماری می باشد. مواد شیمیایی مختلفی برای از بین بردن پروتواسکولکس ها در حین جراحی استفاده می شود که اغلب آن ها دارای عوارض سوء جانبی برای بیماران هستند. در نتیجه استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان منابع جایگزین، ضمن اثر پروتواسکولکس کشی قابل قبول، که عوارض سوء جانبی را نداشته باشند مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثر پروتواسکولکس کشی مخلوط عصاره های متانولی اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، کبدهای گوسفندان آلوده به کیست های هیداتیک از کشتارگاه همدان جمع آوری گردید، و سپس مایع کیست های حاوی پروتواسکولکس های زنده، تحت شرایط استریل آسپیره شد. در این مطالعه اثر دو غلظت 50 و 100 میلی گرم در میلی لیتر از هر یک از مخلوط عصاره های اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در زمان های 15 و 30 دقیقه بررسی شد. درصد پروتواسکولکس های زنده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین تایید گردید. و نتایج حاصل با آزمون آماری مربع کای chi-square (X2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در بررسی تاثیر مخلوط عصاره های زنجبیل و اکالیپتوس مشخص شد که ترکیب این دو عصاره، تاثیر قابل توجه ای در از بین رفتن پروتواسکولکس ها دارد. به طوری که در غلظت 50 و 100میلی گرم در میلی لیتر بعد از 15 و 30 دقیقه مواجهه، به ترتیب 24/97 و 100 درصد پروتواسکولکس ها از بین رفتند.
    استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد که ترکیب عصاره دو گیاه اکالیپتوس و زنجبیل دارای فعالیت بالای ضد پروتواسکولکس در شرایط آزمایشگاهی است، بنابراین پس از انجام آزمایشات تکمیلی، می توان اثر کشندگی را برای موارد درمانی بررسی کرد.
    کلید واژگان: کیست هیداتید, اکالیپتوس, درمنه, زنجبیل, پروتواسکولکس کشی
    Fariba Faizi, Fatemeh Parandin, Shirin Moradkhani, Nasrin Rezaee, Mohammad Sardar, Arastoo Roushan, Mohammad Fallah
    Background and
    Purpose
    Hydatidosis is highly prevalent worldwide which mainly involves liver and lung. There are some drugs sensitive to the hydatid disease but surgery is still the most common form of treatment. Different chemical agents are used for inactivation of protoscolices during surgery but most leave serious side effects. Therefore, herbal extracts have received more attention as replacing agents that have acceptable scolicidal effects and no adverse effects. The aim of this study was to investigate the scolicidal effects of mixture of Artemisia, Eucalyptus and ginger extracts on hydatid cyst protoscolices in vitro.
    Materials And Methods
    Hydatid liver cysts isolated from sheep were collected from a slaughterhouse in Hamedan, Iran. The cysts fluid containing live protoscolices were aspirated aseptically. The effect of two concentrations of the methanolic extracts of the mixture (50 and 100 mg/ml) was investigated at 15 and 30 min. Viability of protoscolices was confirmed by 0.1% eosin staining. Data analysis was done applying Chi-square test.
    Results
    The mixture of eucalyptus and ginger extracts showed acceptable scolicidal effects in which after 15 and 30 min exposure at 50 and 100 mg/ml concentrations it killed 97.24% and 100% of protoscolices, respectively.
    Conclusion
    This study showed that mixture of Eucalyptus and ginger had high scolicidal activity in vitro condition. Therefore, it could be used in surgical treatment of hydatid cyst after complementary researches.
    Keywords: hydatid cyst, Artemisia, Zingiber, Eucalyptus, scolicidal
  • اثر عصاره آبی درمنه بر هورمون های جنسی، سایتوکین های التهابی و شاخص های استرس اکسیداتیو بافت تخمدان در موش صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک
    سید دامون صدوقی *، راهله رهباریان، نگین جهانی، سید ابوالفضل شازده، سنا حسین زاده سلجوقی، محبوبه دایی
    سابقه و هدف
    اختلالات هورمونی به همراه استرس اکسیداتیو و التهاب در بافت تخمدان موجب عدم تخمک گذاری در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) می شود. با توجه به خواص آنتی اکسیدانی درمنه، این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره آبی درمنه بر سطح سرمی هورمون های جنسی، سایتوکین های التهابی و شاخص های استرس اکسیداتیو بافت تخمدان در موش صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، تعداد 32 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه مساوی گروه های شاهد، شاهد PCOS و دو گروه مبتلا به PCOS تحت تیمار با عصاره آبی درمنه (غلظت های 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. PCOS با یک بار تزریق عضلانی استرادیول والرات (4 میلی گرم بر کیلوگرم) القاء شد. عصاره آبی درمنه به صورت داخل صفاقی به گروه های PCOS تحت تیمار به مدت 24 روز تزریق شد. در پایان دوره درمان، سطوح سرمی LH، FSH، استرادیول، تستوسترون، TNF-α، IL-1β و IL-6 و نیز سطوح آنزیم های SOD،CAT ، GPX و میزان MDA در بافت تخمدان به روش الایزا اندازه گیری شد.
    یافته ها
    در مقایسه با گروه شاهد PCOS (LH: 2/52±14/30، FSH:0/28±2/35، استرادیول: 2/44±17/61، تستوسترون: 1/56±10/29، TNF-α: 4/35±178/65، IL-1β: 5/17±121/52، IL-6: 5/83±162/28، SOD: 1/84±20/51، CAT: 3/7±64/42، GPX: 2/88±35/15 و MDA: 3/4±87/32،) سطح بافتی MDA (4/73±55/46)، سطوح سرمی هورمون های LH (1/36±8/26)، استرادیول (1/55±7/76)، تستوسترون (1/04±6/4) و سایتوکین های TNF-α (5/83±115/35)، IL-1β (5/74±70/25) و IL-6 (4/52±89/15) در گروه تحت تیمار با غلظت 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی درمنه به طور معنی داری کاهش (0/008=p) و سطح سرمی هورمون FSH (1/21±7/52) و نیز میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی SOD (5/19±71/58)،CAT (5/11±128/3)، GPX (5/51±88/21) بافت تخمدان به طور معنی داری افزایش یافت (0/005=p).
    نتیجه گیری
    عصاره آبی درمنه با کاهش سطح سرمی سایتوکین های التهابی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت تخمدان اثر مطلوبی بر بهبود پارامترهای هورمونی در موش های صحرایی مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارد.
    کلید واژگان: سندرم تخمدان پلی کیستیک, درمنه, استرس اکسیداتیو, سایتوکین ها, موش های صحرایی
    Effect of Aqueous Extract of Artemisia absinthium L. on Serum Levels of Gonadotropins, Estradiol, Testosterone, Inflammatory Cytokines and Oxidative Stress Indices of Ovarian Tissue in Polycystic Ovary Syndrome Rat Model
    S.D. Sadoughi *, R. Rahbarian, N. Jahani, S.A. Shazdeh, S. Hossein Zadeh Saljoughi, M. Daee
    Background And Objective
    Hormonal disorders along with oxidative stress and inflammation in ovarian tissue lead to anovulation in polycystic ovary syndrome (PCOS) patients. Considering antioxidant effect of Artemisia absinthium, purpose of this study is to determine the effect of aqueous extract of Artemisia absinthium on serum level of gonadotropin, estradiol, testosterone, inflammatory cytokines and oxidative stress indices of ovarian tissue in polycystic ovary syndrome rat model.
    Methods
    In this experimental study, 32 female Wistar rats were divided into 4 equal groups: groups of control, PCOS control and two groups with PCOS which are under treatment through aqueous extract of Artemisia absinthium (100 and 200 mg/kg). Polycystic ovarian syndrome was induced in PCOS control group and PCOS group under treatment, by single intramuscular injection of estradiol valerate (4mg/kg). Aqueous extract of Artemisia absinthium was intraperitoneal injection to PCOS treated groups, for 24 days. Normal saline was injected to control and PCOS control groups for 24 days. At the end of treatment period, serum levels of LH, FSH, Estradiol, Testosterone, TNF-α, IL-1β and IL-6 and levels of SOD, CAT, GPX enzymes and level of MDA in ovarian tissue were measured through ELISA method.
    FINDINGS: Compared to PCOS control group, MDA tissue level, serum levels of LH, Estradiol, Testosterone and TNF-α, IL-1β and IL-6 cytokines in group under treatment with 200 mg/kg aqueous extract of Artemisia absinthium significantly decreased and serum level of FSH and levels of SOD, CAT and GPX antioxidant enzymes of ovarian tissue significantly increased (p
    Keywords: Polycystic Ovarian Syndrome, Artemisia absinthium, Oxidative stress, cytokines, Rats
  • حسن محبت کار، مختار نصرتی، ماندانا بهبهانی، محمدرضا رحیمی نژاد
    سابقه و هدف
    در سال های اخیر ترکیبات گیاهی با قابلیت تعدیل پاسخ ایمنی و اثرات ضد میکروبی بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ضد باکتریایی عصاره متانولی حاصل از بخش های مختلف هفت گونه گیاه درمنه، قابلیت جهش زایی و نیز توان تحریک کنندگی تکثیر لنفوسیت های انسانی بوده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی نمونه های گیاهی پس از جمع آوری و شستشو، خشک شده و سپس آسیاب شده و عصاره متانولی آن ها با استفاده از روش غوطه وری تهیه شد. جهت بررسی قابلیت ضد باکتریایی از روش انتشار دیسک استفاده گردید. پتانسیل جهش زایی عصاره ها و قابلیت تحریک رشدو تکثیر لنفوسیت های انسانی توسط آزمون ایمز و MTT موردبررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    هیچ کدام از گونه های درمنه مورد بررسی پتانسیل جهش زایی نداشتند. عصاره حاصل گل وریشه در تمامی گونه ها اثرات ضد باکتریایی و توان تحریک کنندگی تکثیر لنفوسیت ها را به میزان قابل توجهی داشتند. Artimisia vulgaris و A.sieberi به ترتیب بیش ترین و کم ترین قابلیت ضد باکتریایی ودو گونه A.khorasanica و A.deserti بیش ترین و کم ترین تاثیر را بر تکثیر لنفوسیت ها داشتند.
    استنتاج: نتایج نشان داد که هیچ کدام از گونه های درمنه مورد بررسی جهش زا نبودند. گل و ریشه در این گیاهان قابلیت ضد باکتریایی و توان تحریک کنندگی تکثیر لنفوسیت های انسانی را دارا می باشند.
    کلید واژگان: ضد باکتری, تعدیل گر ایمنی, جهش زایی, درمنه
    Hassan Mohabatkar, Mokhtar Nosrati, Mandana Behbahani, Mohammad Reza Rahiminejad
    Background and
    Purpose
    Currently medicinal plants as immunomodulator or antimicrobial agents have gained interests in pharmaceutical researches. The aim of this study was to evaluate antibacterial activity, mutagenicity and proliferator effect of different parts of seven species of Artemisia genus on human lymphocyte cells of methanolic extracts.
    Materials And Methods
    In this experimental study the plant materials were collected, identified, air dried, and powdered. Then, the plant materials were extracted by methanol using maceration method. Antibacterial activity was determined by disk diffusion method. Also, mutagenic and proliferative activities of the extracts were evaluated by Ames test and MTT assay, respectively.
    Results
    None of the species showed mutagenic activity. The extracts from the flowers and roots in all tested species showed high antibacterial and proliferative activities. Artimisia vulgaris and A. sieberi had the most and least antibacterial activity, respectively. On the other hand, A. khorasanica and A. deserti showed the highest and lowest proliferative effects on human lymphocyte cells, respectively.
    Conclusion
    In this investigation none of the species showed mutagenic activity. We also observed significant antibacterial and proliferative activities in flower and root extracts.
    Keywords: antibacterial, Artemisia, immunomodulator, mutagenicity
  • حمزه امیری *، مسعود گودرزی
    مقدمه و هدف

    گونه های Artemisia که در فارسی با نام درمنه معروف هستند در بیشتر نقاط ایران می رویند و برای درمان بیماری های عفونی مثل مالاریا، هپاتیت و دیگر بیماری های عفونی به کار می روند. از گونه های درمنه بصورت سنتی به عنوان مقوی و ضدانگل استفاده می نمایند. در مناطق غربی ایران Artemisia haussknechtii. در درمان سوء هاضمه و اختلالات گوارشی مورد استفاده قرار می گیرد.

    روش تحقیق

    بخش های هوایی گیاه مورد نظر از منطقه چمشک در جنوب شهرستان خرم آباد واقع در استان لرستان جمع آوری گردید و پس از خشک شدن در سایه جهت اسانس گیری با روش تقطیر با آب(Hydrodistillation) مورداستفاده قرارگرفت. اسانس بدست آمده از این گیاه به وسیله دستگاه های GC-MS و GC آنالیز گردید.

    نتایج و بحث

     نتایج نشان داد که بازده اسانس در مراحل قبل از گلدهی، گلدهی و پس از گلدهی به ترتیب2/1%، 5/2% و 6/1% بود. 33 ترکیب در روغن اسانسی مرحله قبل از گلدهی، 16ترکیب در اسانس مرحله گلدهی و 29 ترکیب در اسانس مرحله پس از گلدهی شناسایی شد. کامفور، 1و8-سینئول و سیس داونون مهمترین ترکیب های اسانس در طی سه مرحله مورد مطالعه است. همچنین بیشترین مقدار کامفور به عنوان مهمترین ترکیب اسانس در در مرحله گلدهی به دست می آید.

    توصیه کاربردی/صنعتی

    کامفور به عنوان مهمترین ترکیب اسانس این گیاه دارای خواصی از جمله محرک، ضد اسپاسم، ضد عفونی کننده، ضد احتقان، داروی بیهوشی، مسکن، ضد االتهاب و آفت کش است.

    کلید واژگان: Artemisia haussckenechtii, درمنه, کامفور, 1و8-سینئول, سیس-داونون
    Hamzeh Amiri *, Masoud Goodarzi
    Background & Aim

    Artemisia species with common Persian name of Dermaneh are found all over Iran and are used for treatment in infectious diseases such as malaria, hepatitis and other diseases. Some Artemisia species are used in traditionally as tonic and anti-helmintic in north of Iran. Artemisia haussknechtii is used in dyspepsia and other gastrointestinal disorders by local people in the western part of Iran.

    Experimental

    The plant materials were collected from Chamashk in South of Khoramabad in Lorestan province at three stages including before flowering, full flowering and post flowering stages and subjected to hydrodistillation using a Cleavenger type apparatus for 2 h.

    Results & Discussion

    The results showed that yields of essential oil were 1.2%, 2.5% and 1.6% w/w before flowering, full flowering and fruiting stages, respectively. Thirty three, sixteen and twenty nine compounds were identified in oils before flowering, full flowering and post flowering stages, respectively. Camphor, 1,8-cineol and cis-Davanone  and limonene were the main components of essential oil of different growth stages. Also camphor as the main constituent was obtained from flowering stage

    Recommended applications/industries

    Camphor as the main component of essential oil has shown health benefits as a stimulant, antispasmodic, antiseptic, decongestant, anesthetic, sedative, anti-inflammatory, and insecticide substance.

    Keywords: Artemisia haussckenechtii, Asteracae, camphor, 8-cineol, cis-Davanone
  • فریبا فیضی، شیرین مرادخانی، محمد متینی، فاطمه پرندین، ارسطو روشن، محمد فلاح*
    زمینه و هدف
    هیداتیدوز از بیماری های زئونوزخطرناک است که علاوه بر صدمات جدی بر سلامت انسان، باعث خسارات اقتصادی زیادی در صنعت دام پروی می شود. به دلیل ماهیت چرخه انگلی و ساختمان کیست در انسان، کنترل آن در جامعه دشوار بوده و درمان آن با چالش های عمده مواجه است. یکی از این مشکلات از بین بردن پروتواسکولکس ها برای درمان یا جلوگیری از ایجاد کیست های ثانویه است. مواد شیمیایی مختلفی در این زمینه استفاده شده که اکثر آن ها عوارض جانبی برای بیمار دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات اسکولکس کشی برخی عصاره های گیاهی در شرایط آزمایشگاهی بوده است.
    مواد و روش ها
    کیست های هیداتیک کبدی از کشتارگاه جمع آوری گردیدند، مایع کیست حاوی پروتواسکولکس زنده تحت شرایط استریل آسپیره گشت و تا زمان استفاده در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شد. سه غلظت 25، 50 و 100 میلی گرم در میلی لیتر از هر یک از عصاره ها تهیه شد و پروتواسکولکس ها در آن در داخل انکوباتور 37 درجه قرار گرفتند و درصد پروتواسکولکس های زنده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین در زمان های 5، 10، 25، 40 و 60 دقیقه تعیین گردید.
    یافته ها
    عصاره متانولی زنجبیل با غلظت 100 میلی گرم بر میلی لیتر موجب از بین رفتن تمامی پروتواسکولکس ها در دقیقه 40 شد، درحالی که عصاره درمنه در هیچ کدام از غلظت های مورد بررسی، تاثیر چندانی بر پروتواسکولکس ها نداشت.
    نتیجه گیری
    بررسی مدل های حیوانی و آزمایشات تکمیلی نشان داد که عصاره متانولی زنجبیل به دلیل فعالیت زیاد اسکولکسیدال خود می تواند به عنوان پروتواسکولکس کش موثر مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: درمنه, کیست هیداتیک, اسکولکس کش, زنجبیل
    Fariba Feyzi, Shirin Moradkhani, Mohammad Matini, Fatemeh Parandin, Arastoo Roshan, Mohammad Fallah*
    Background
    Hydatidosis is one of the dengerous zoonotic diseases that cause serious problems for human health, as well as major economic losses for livestock industry. Due to the nature of the parasite life cycle and also the structure of the cyst in human, the control of parasite in community is difficult and its treatment has faced with a major challenge. One of these challenges is inactivating the protoscolices for treatment purposes and preventing secondary cysts. Different chemicals have been used in the treatment of cyst that most of them had serious side effects for the patient. The aim of this study was investigating the scolicidal effects of some herbal extracts in vitro.
    Materials And Methods
    Liver hydatid cysts were collected from slaughterhouse; the cysts fluid containing live protoscolex was aspirated aseptically and stored at 4°C until use. Three concentrations (25, 50 and 100 mg per ml) of each extract (ginger and artemisia) prepared and protoscoleces placed into incubator at 37oC. The viability of the protoscoleces was determined by eosin staining method at the times 5, 10, 25, 40 and 60 minutes.
    Results
    The methanolic extract of ginger at the concentration of 100 mg/ml leads to kill all of protoscoleces at 40 minutes. While the artemisia extract in none of investigated concentrations had not much effect on the protoscoleces.
    Conclusion
    The study of animal models and complementary tests showed that methanolic extract of ginger can be used as an effective protoscolex for it has high activity.
    Keywords: Hydatid cyst, scolicidal, Artemisia, zingiber
  • فاطمه امین، علی شمسی زاده، فاطمه ایوبی، حسین رضازاده، الهام حکیمی زاده، جمیله مشایخی مزار، فرشته ایرانمنش، محمد الله توکلی
    زمینه و هدف
    سندرم ترک یکی از عوارض خطرناک و بحرانی سوء استفاده از مواد مخدر است و درمان آن از اولویت های بهداشتی و درمانی محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره خاکشیر، درمنه و کلپوره بر علائم ناشی از سندرم ترک مورفین می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر به چهار گروه مساوی شامل: گروه کنترل که مورفین، نالوکسان و آب مقطر دریافت کردند، گروه وابسته به مورفین و درمان با عصاره خاکشیر (mg/kg 400)، گروه وابسته به مورفین و درمان با عصاره کلپوره (mg/kg 600) و گروه وابسته به مورفین و درمان با عصاره درمنه (mg/kg 200) تقسیم شدند. گروه ها بمدت 7 روز مورفین دریافت کردند. بعد از وابستگی، در روز هفتم، عصاره ها به هر حیوان از طریق یک کاتتر دهانی- معدی داده شد. یک ساعت بعد mg/kg 0/5 نالوکسان بصورت داخل صفاقی تزریق و هر حیوان جداگانه در قفس به مدت چهل دقیقه به صورت مستقیم مشاهده وسپس متغیرهای کیفیت مدفوع، تعداد دفعات دفع، وزن مدفوع، درازکشیدن، خارش و پرش تعیین گردید.
    یافته ها
    در این مطالعه تجربی عصاره خاکشیر سبب کاهش معنی دار بر شاخص های دراز کشیدن، درصد کاهش وزن و خارش نسبت به گروه کنترل شد. در گروه تحت درمان با عصاره کلپوره، کاهش معنی دار دفعات پرش و دراز کشیدن در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. عصاره درمنه نیز، شاخص خارش را در مقایسه با کنترل کاهش داد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره های مورد نظر اثر قابل ملاحظه ای بر کاهش علایم سندرم ترک ناشی از مورفین دارند. مطالعات بیشتری برای تاثیر اثر این گیاهان بر سندرم ترک مورفین توصیه می شود.
    کلید واژگان: خاکشیر, درمنه, کلپوره, سندرم ترک مورفین, موش صحرایی
    Fatemeh Amin, Ali Shamsizadeh, Fatemeh Ayoobi, Hossein Rezazadeh, Elham Hakimizadeh, Jamikeh Mashayekhimazar, Fereshteh Iranmanesh, Mohammad Allahtavakoli
    Background And Aims
    Morphine withdrawal syndrome is one of the critical and dangerous side effects of opioid abusing; and treatment of addiction and its withdrawal syndrome are in health priorities. The aim of this study was to investigate the effect of Teucrium polium, Descurainia sophia and Artemisia aucheri extracts on morphine.
    Methods
    In this experimental study, 40 male rats were divided into 4 identical groups including control group that received morphine, naloxone and distilled water, and groups with morphine dependent rats treated with Descurainia sophia extract (400 mg/kg), morphine dependent rats treated with Teucrium polium extract (600mg/kg), and morphine dependent rats treated with Artemisia aucheri extract (200mg/kg). All animals received different doses of morphine for 7 days. Then, at the 7th day of addiction they received the extracts by an oral-gastric catheter. After passing one hour of intraperitoneal naloxone injection (0.5 mg/kg), each animal was placed in a cage separately and observed for forty minutes. Then, variables of fecal quality, frequency, and weight of stool, lying down, itching, and jumping were determined.
    Results
    In this experimental study, the extract of Descurainia sophia significantly decreased indexes of lying down, weight loss and itching compared with control group (P<0.01). Teucrium polium extract group significantly decreased (P<0.01) frequency of jumping and lying down compared with control group. Also, the Artemisia aucheri extract decreased itching index compared to control group (P<0.001).
    Conclusion
    Results showed that the extracts have significant effects on reducing the symptoms of withdrawal syndrome in rats. More studies are suggested to confirm the effects of these plants on morphine withdrawal syndrome.
    Keywords: Artemisia aucheri, Descurainia sophia, Teucrium polium, Morphine withdrawal syndrome, Rat
  • حسن احمدوند، حمزه امیری، حمید دالوند، شاهرخ باقری
    زمینه و هدف
    مصرف ترکیبات آنتی اکسیدانی مشتق از گیاهان، باعث کاهش شیوع بسیاری از بیماری های مزمن می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه خواص آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی و اسانس گیاه درمنه منطقه لرستان بود.
    روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در سال 1391 بر روی عصاره هیدروالکلی و اسانس گیاه درمنه تهیه شده از منطقه لرستان انجام گرفت. توان حذف رادیکال های آزاد با استفاده از روش 2 و 2 دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، با استفاده از روش فسفومولیبدات اندازه گیری شد. میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی نمونه ها، با استفاده از روش فولین سیوکالتو و زیشن اندازه گیری شد. داده ها، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (ویرایش 13) و آزمون کروسکال-والیس، در سطح معنی داری (05/0P<) تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    ظرفیت تام آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی و اسانس درمنه، به ترتیب برابر با: 55/0±05/1 و 18/5±1234/25 نانومول اسیدآسکوربیک بر گرم اسانس یا عصاره، میزان ترکیبات فنل عصاره هیدروالکلی و اسانس درمنه به ترتیب برابر با: 3±14/131 و 07/10±68/326 میلی گرم گالیک اسید بر گرم اسانس یا عصاره و میزان ترکیبات فلاونویید عصاره هیدروالکلی و اسانس درمنه به ترتیب برابر با: 65/0±4/1 و 94/0±3/6 میلی گرم کوئرسیتین بر گرم اسانس یا عصاره بود. میزان IC50 عصاره هیدروالکلی، اسانس و بوتیلیتد هیدروکسی تولوئن (BHT) به عنوان کنترل مثبت به ترتیب برابر با: 1±88/3، 34±67/16470 و 52/4±73/165 میکروگرم بر میلی لیتر بود.
    نتیجه گیری
    درمنه منبع قابل ملاحظه ای از ترکیبات آنتی اکسیدانی است و احتمالا می توان از آن در فرآورده های غذایی، دارویی و صنعتی استفاده کرد.
    کلید واژگان: عصاره هیدروالکلی, اسانس, درمنه, فنل, فلاونویید, ظرفیت آنتی اکسیدانی
    Hassan Ahmadvand, Hamzeh Amiri, Hamid Dalvand, Shahrokh Bagheri
    Background And Aim
    Consumption of plant derived antioxidant compounds contributes to reducing risks of certain chronic and degenerative diseases. The present study aimed at comparing various antioxidative activities hydroalcholic of flaver extract (DKME) and essential oil of Artemisa persica in Lorestan province in 2012.
    Materials And Methods
    The present experimental study was carried out in Lorestan province in 2012. After supplying hydroalcholic extract and essential oil of Artemisa persica، radical scavenging activity of the samples was assessed by using diphenylpicrylhydrazyl (DPPH). Total antioxidant capacity of the samples was assessed through phosphomolybdat method. The amount of total phenol and flavonoid samples was assessed by means of Folin-Ciocalteu and Zhishen methods. The obtained data was analysed using Kruskal-Wallis test and SPSS software (V: 13) at the significant level (P<0. 05).
    Results
    It was found that total antioxidant capacity of hydroalcholic extract and essential oil of Artemisa persica was 25. 123±5. 18 and 1. 05±0. 55 nmol of ascorbic acid equivalent/g extract، respectively. That of essential oil and phenol content was 326. 68±10. 07 and 131. 14±3mg of gallic acid equivalent (GAE) /g extract or essential oil، respectively. Flavonoid content of quercetin equivalents/g extract and essential oil was 6. 3±0. 94 and 1. 4±0. 65 mg، in the order mentioned. In the DPPH scavenging assay، the IC50 (the concentration required to scavenge 50% of radicals) values of hydroalcholic extract of Artemisa Persica leaves، essential oil and Butylated hydroxytoluene (BHT) as reference was 165. 73±4، 16470. 67±34، and 3. 88±1μg/ml، respectively.
    Conclusion
    The current study showed that Artemisa persica extract is an easily accessible source of natural antioxidants which can be suitable to be included in foods and pharmaceutical applications.
    Keywords: Artemisa persica, Hydroalcholic extrac, Essential oil, Total phenols, Total flavonoids, Antioxidant activity
  • الهام حکیمی زاده، هانیه بنی اسدی پور، حسین رضازاده، علی انصاری جابری، نرگس مشایخی، مرضیه اسماعیلی، رضا نژاد حسن، فاطمه امین، علی شمسی زاده، فاطمه ایوبی، لیدا زارع، محمد الله توکلی
    زمینه و هدف
    فلزات سنگین از طریق افزایش تولید رادیکال های آزاد اکسیژن در بافت کلیه سبب سمیت کلیوی در انسان و حیوانات می شوند. ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در گیاهان دارویی گزینه های مناسبی برای حفاظت در برابر مسمومیت ناشی از این مواد هستند. در تحقیق حاضر برای اولین بار اثر حفاظتی عصاره آبی الکلی گیاه درمنه بر سمیت کلیوی ناشی از کلرید جیوه ارزیابی گردید.
    روش بررسی
    در این تحقیق از 28 سر موش سوری نر استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی در 4 گروه و در هر گروه 7 سر موش قرار داده شد: 1- کنترل، 2- کلرید جیوه، 3- کلرید جیوه با عصاره درمنه و 4- عصاره درمنه. دوز کلرید جیوه mg/kg 5/1و عصاره درمنه mg/kg 200 روزانه به مدت 8 روز بصورت داخل صفاقی تزریق شدند. در پایان روز هشتم نمونه های خونی تهیه و سمیت کلیوی توسط اندازه گیری غلظت سرمی اوره و کراتینین با استفاده از روش اسپکتروفتومتری (دستگاه SINCO) و کیت های اختصاصی (شرکت پارس آزمون) به طور غیرمستقیم اندازه گیری شد. نتایج بصورت Mean ± SEM با کمک نرم افزار SPSS گزارش گردید. جهت تعیین تفاوت بین میانگین ها از آنالیز واریانس یک طرفه و متعاقب آن تست Tukey استفاده و سطح معنی دار بودن 05/0P< در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    عصاره گیاه درمنه سبب کاهش معنی داری در غلظت سرمی اوره و کراتینین در گروه عصاره با کلرید جیوه در مقایسه با گروه کلرید جیوه شد. همچنین کلرید جیوه سبب افزایش معنی داری در غلظت سرمی اوره و کراتینین در مقایسه با گروه کنترل شد.
    نتیجه گیری
    نتایج ما نشان داد که عصاره درمنه اثر حفاظتی در برابر سمیت کلیوی ناشی از فلزات سنگینی مثل جیوه دارد.
    کلید واژگان: درمنه, سمیت کلیوی, کلرید جیوه
    Elham Hakimizadeh, Hanieh Baniasadi Pour, Hossein Rezazadeh, Ali Ansari Jaberi, Narges Mashayekhi, Marzieh Ismaili, Reza Nejad Hassan, Fatemeh Amin, Dr Ali Shamsizadeh, Fatemeh Ayoobi, Lida Zare, Dr Mohammad Allah Tavakoli
    Background
    Heavy metals cause to nephrotoxicity in kidney tissue of human and animals through increased production of oxygen free radicals. Plants Antioxidants are of good choices for protection against the toxicity of these compounds. In the current study، the protective effect of hydro alcoholic extract of Artemisia was assessed on Mercuric chloride-induced nephrotoxicity.
    Methods
    In this study 28 male mice were used. Animals were randomly divided into 4 groups (N=7) as: 1 - Control، 2 - Mercuric chloride، 3 - Mercuric chloride with extract of Artemisia and 4 – Extract of Artemisia groups. Mercuric chloride and Artemisia extracts intra-peritoneal were injected with the dose of 1. 5 mg/kg and 200 mg/kg for 8 days، respectively. Then، blood samples were prepared and nephrotoxicity was determined by measuring serum urea and creatinine، using spectrophotometry (device SINCO) and specific kit (Pars test). Data were reported as Mean ± SEM via SPSS software. One-way ANOVA followed by Tukey test was used for data analysis and P <0. 05 was considered as a significant difference.
    Findings
    Compared to the Mercuric chloride group، Artemisia extract caused a significant decrease in serum urea and creatinine in the combined Artemisia extract with Mercuric chloride group. Mercuric chloride also caused a significant increase in serum urea and creatinine in the Mercuric chloride group compared to the control group.
    Conclusion
    Our results showed that the extract of Artemisia has protective effects against nephrotoxicity induced by heavy metals such as mercury.
    Keywords: Artemisia, Nephrotoxicity, Mercury Chloride
  • حسین صادقی فر، پروین زارعیان *
    زمینه و هدف

    در حال حاضر با وجود اینکه از داروهای اوپیوئیدی و ضد التهابی غیراستروئیدی به منظور تسکین درد استفاده می شود، ولی بعلت عوارض جانبی این داروهای سنتتیک از یک سو و مسائل اقتصادی از سوی دیگر لزوم و اهمیت تحقیقات در زمینه یافتن داروهای ضد درد با عوارض جانبی کمتر و قابلیت جانشینی این داروهای صناعی مطرح می باشد. یکی از گیاهانی که اثرات ضد دردی و ضد التهابی آن مورد توجه قرار گرفته است گیاه درمنه است. با توجه به اینکه در خصوص اثرات فیزیولوژیک گونه ای از این گیاه بنام Artemisia herba alba اطلاعات اندک می باشد، به همین دلیل در این مطالعه سعی شد که یکی از اثرات فیزیولوژیک این گیاه یعنی اثر ضد دردی عصاره هیدرو الکلی آن در دو مدل درد حرارتی و شیمیایی بررسی شود.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی، عصاره درمنه با استفاده از روش پرکوله تهیه گردید و برای تهیه دوزهای مختلف، مقادیر مشخصی عصاره خشک در توین حل گردید و به صورت خوراکی و داخل صفاقی به موشهای تحت آزمایش خورانده یا تزریق شد و اثر ضد دردی، با دو روش فرمالین و tail flick مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه براین اثر ضد دردی این عصاره با اثر ضد دردی سالیسیلات سدیم بعنوان داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مقایسه گردید.

    یافته ها

    دوزهای مختلف عصاره درمنه در مرحله اول و دوم تست فرمالین و تست tail flick اثر ضد دردی معنی داری نسبت به گروه کنترل ایجاد کرد. اثر ضد دردی عصاره وابسته به دوز بود.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان می دهد که این گیاه بصورت مرکزی و محیطی اثر ضد دردی خود را اعمال می کند

    کلید واژگان: درد حاد, درد مزمن, درمنه, تست فرمالین, تست tail flick
    Sadeghifard H., Zareian P.

    Backround and

    Aim

    In the present time, analgesic and anti-inflammatory drugs such as nonseroidal anti-inflammatory drugs and opioid compounds are used for the releif of pain, but due to their side effects and economical issues, the significance of research on finding analgesic drugs with less side effects and their ability to substitute these synthetic drugs and substituting newer analgesic compounds is obvious. There is very little information about physiologic effects of Artemisia herba alba, one of species of Herba alba family. In the present study the possible analgesic effects of hydroalcoholic extract of this plant were investigated in chemical and thermal models of nociception in rats.

    Material And Methods

    In this experimental study, percolation method was used for extraction. Specified amounts of dried extract were dissolved in twin to produce desired concentration. The extract were used orally or injected intraperitoneally and analgesic activity was assessed with two methods, Tail flick and Formalin test. In addition, anti nociceptive effect of this plant was compared with sodium salicylate as standard drug.

    Results

    The plant extract significantly increased tail flick latency in tail flick test and decreased significantly pain perception in both phases of formalin test. The anti-nociception effect of herba alba was dose dependent.

    Conclusion

    These data confirm peripheral and central antianalgesic effect of this plant.

  • عباس درودگر، محسن اربابی، محمدرضا رضوی، مهدی محبعلی، فخرالدین صدر، زهره تشکر
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع لیشمانیوز جلدی در مناطق مختلف جهان و ایران و نظر به اینکه ترکیبات پنج ظرفیتی آنتی موان که برای درمان این بیماری به کار می رود دارای عوارض جانبی متعددی می باشد، استفاده از گیاهان دارویی مورد تاکید قرار گرفته است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیرگیاه دارویی درمنه بر روی زخم های حاصل از لیشمانیا ماژور در موش آزمایشگاهی نژاد BALB/c در دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق با طراحی تجربی صورت گرفت. غلظت های 1، 3 و 5 درصد اموسیون هیدروالکلی گیاه درمنه (Artemisia sieberi) بر روی 5 گروه 10 تایی موش سفید کوچک که قبلا توسط پروماستیگوت های زنده و فعال لیشمانیا ماژور (MHOM/64/IR/ER75) زخمی شده بودند مورد آزمایش قرار گرفت. سه گروه 10 تایی از جمعیت موش ها به گروه های تجربی (دریافت کننده ی غلظت های 1، 3 و 5 درصد) و 20 سر موش دیگر در 2 گروه 10 تایی به گروه های کنترل (بدون هرگونه مداخله و تجویز الکل 80 درصد) تقسیم شدند. کلیه ی موش ها به منظور مشاهده ی میکروسکوپی آماستیگوت مورد آزمایش قرارگرفتند و در صورت مثبت بودن تحت درمان واقع شدند. درمان به شکل موضعی سه بار در روز و حداکثر به مدت 30 روز انجام شد. در پایان هر 10 روز قطر زخم ها تعیین و از نظر وجود آماستیگوت ها مورد بررسی قرار گرفتند. تغییرات قطر زخم ها در هریک از گروه ها با استفاده از آزمون های آماری Paired t-test، ANOVA و Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    نتایج
    بهبودی کامل بعد از پایان دوره ی 30 روزه درمان در هیچ کدام از موش های تحت درمان با غلظت های مورد بررسی درمنه مشاهده نشد و آزمایشات میکروسکوپی نمونه های گرفته شده از موش های مورد بررسی مثبت بود.
    نتیجه گیری
    اسانس درمنه در غلظت های 1، 3 و 5 درصد در درمان زخم لیشمانیا ماژور موثر نمی باشد و اموسیون گیاهی درمنه درکاهش قطر زخم ها و کاهش معنی دار اجسام لیشمن زخم موش ها پس از پایان دوره ی درمانی بی تاثیر بود.
    کلید واژگان: لیشمانیا ماژور, اسانس, درمنه, موش BALB, c
    Abbas Doroodgar *, Mohsen Arbabi, Mohammad Reza Razavi, Mahdi Mohebali, Fakhroddin Sadr, Zohere Tashakkor
    Background
    Considering the prevalence of leishmaniasis in different regions of the world including Iran and many side effects of pentavalent antimony compounds used in its treatment, and controversies about herbal drugs, the effects of Artemisia sieberi extract on the experimental ulcers of cutaneous leishmaniasis (CL) on BALB/c mice was studied at Kashan University of Medical Sciences.
    Materials And Methods
    In this experimental study the effect of 1, 3 and 5 percent concentrations of Artemisia sieberi hydroalcohol lotions in mouse previously infected with alive and active Leishmania major promastogote was evaluated. The 50 selected BALB/c Mice were divided into 5 groups: 3 groups (n= 30) in experimental and 2 in control groups (n= 20). Three groups (cases) received drug one group received ethanol 80% and one group received none (controls). The drug was administered topically, three times daily for maximum of 30 days. Ulcer diameters were measured in all groups every 10 days and were tested for amastigote. Ulcer diameter change was analyzed by Paired t-test, ANOVA and Tukey.
    Results
    Whole recovery wasn’t observed in any treated mouse by Artemisia concentrates at the end of 30-day treatment period and mice direct smears in microscopic studies were positive.
    Conclusion
    1, 3 and 5 percent Artemisia extracts were ineffective in the treatment of Leishmania major ulcer. Artemisia emulsions had no effect on the reduction of ulcers diameter and leishman bodies at the end of treatment course.
  • وحید خوری، سیدمحسن نایب پور
    مقدمه
    درمان آریتمی های فوق قلبی شامل طیف وسیع مداخلات پزشکی است. درمانهای گیاهی، به علت سهولت دسترسی، کاهش عوارض جانبی و قیمت مناسب، به عنوان جایگزین های مناسب داروهای شیمیایی، همواره مورد توجه بوده اند.مطالعات فارماکولوژیک ومنابع طب سنتی در مورد مختلفی به اثرات قلبی و عروقی گیاه درمنه Artemisia absinthium اشاره کرده اند.
    مواد و روش ها
    در مطالعه حاضر اثرات غلظت های مختلف (تا)عصاره متانولی این گیاه بر روی خواص الکتروفیزولوژیک گره دهلیزی بطنی با کمک مدل قلب ایزوله موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج این تحقیق بیانگر تاثیر دپرسانت غلظت های مختلف عصاره گیاه در افزایش پارامترهای زمان هدایت دهلیزی بطنی، ونکباخ، زمان تحریک ناپذیری مؤثر، زمان تحریک نا پذیری کارکردی و گیاه می باشد.
    نتیجه گیری
    اثرات بالا بیانگر رفتار ضد آریتمی این گیاه در درمان آریتمی فوق بطنی میباشد.
    کلید واژگان: درمنه, آریتمی فوق بطنی, مدل لانگندروف, الکترو فیزیولوژی
  • بررسی تاثیر استنشاق افشره گیاه درمنه بر روی بهبود علامتی و اسپیرومتریک بیماری آسم
    مسعود رحیمیان
    بازگشت حیرت آور داروهای گیاهی در سالهای اخیر به تجدید نظر و برخورد علمی با این مسئله قدیمی را هر چه بیشتر روشن می سازد. قطعا در این تجدید نظر تاکید اصلی باید بر روی تاثیر و سلامت این داروها باشد. علل بازگشت مجدد داروهای گیاهی متعدد و پیچیده هستند، اما مهمترین و اصلی ترین آنها احتمالا تایید غیر علمی مطبوعات و رادیو تلویزیون، سابقه قبلی سالم بودن، طبیعی بودن، قابل دسترسی بودن، انکار علم و تکنولوژی، نومیدی بیماران، بی اثری و عوارض جانبی برخی داروهای شیمیایی می باشد...
    کلید واژگان: آسم, دارو درمانی, گیاهان دارویی, درمنه
  • منصور دیانتی، محمدعلی اسدی
    سابقه و هدف
    با توجه به طولانی بودن درمان کچلی ناخن و بالا بودن عوارض جانبی داروی گریزئوفولوین در این مقاله به معرفی یک مورد کچلی ناخن دست با داروی درمنه که منشا گیاهی داشته اقدام گردید.
    معرفی مورد: مرد 36 ساله ای ساکن شهرستان کاشان که در شهریور ماه سال 78 متوجه ضخیم شدن و کنگره دار شدن و همچنین تغییر شکل و تغییر رنگ (زرد مایل به قهوه ای) و شکنندگی ناخن انگشت کوچک دست راست می شود و با توصیه متخصص پوست به آزمایشگاه قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی کاشان مراجعه می کند و بیماری نامبرده درماتوفیتوزیس ناخن تشخیص داده شد. با توجه به این که از یک سو بیمار مبتلا به کم کاری کبد بوده و از نظر مصرف گریزئوفولوین محدودیت داشت و از سوی دیگر، اثرات فونژیوستاتیک محلول گیاهی درمنه توسط شرکت سازنده گزارش شده بود از این رو، درمان را با قطره درمنه شروع و روزانه سه بار به مدت 15 هفته و هر بار یک قطره به صورت موضعی مصرف گردید. ناخن به تدریج میل به بهبودی پیدا کرده تا این که در نهایت، طی مدت 14 هفته ناخن بیمار به حالت طبیعی در آمده، کاملا بهبود یافت و هیچ گونه عارضه خاصی مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری و توصیه ها: قطره درمنه موجب درمان کچلی ناخن می شود. تحقیق روی نمونه های بیشتری را توصیه می نماید.
    کلید واژگان: کچلی ناخن, درماتوفیتوزیس ناخن, درمان موضعی, درمنه
    Mansour Dianati *, Mohamamd Ali Asadi
    History and
    Objectives
    Considering a prolonged treatment process for paronychia and a high complication rate for griseofulvin, in this study a case report on the treatment of pitted nail with Artemisia was introduced. Case Report: A 36-year old man (An inhabitant of Kashan) noticed thickening and development of congregations, fragility and a change in color (Yellowish brown) and appearance in nail of little finger of his right hand. With recommendation of a dermatologist, he referred to laboratory of mycology of Kashan University of Medical Sciences and his disease was diagnosed as dermatophytosis. Because his liver was hypo-functional and there was contraindications for griseofulvin and since Artemisia had fungi static properties prepared by Baridje Essence Corporation, therefore local treatment with drop extract of this plant was begun three times/day for a period of 15 weeks. After 14 weeks, the nail restored to normal and no complication was observed. Conclusion and Recommendations: Artemisia drop could effectively treat paronychia. Thus, it is recommended to carry out more studies in this field.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال