اثر کشندگی مخلوط عصاره های متانولی اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل بر پروتواسکولکس های کیست هیداتید

با توجه به انتشار جهانی هیداتیدوز و آلودگی آن در دو عضو حساس بدن (کبد و ریه )، و با وجود داروهایی که تا حدودی بر روی بیماری موثر هستند، هنوز هم جراحی روش معمول درمان این بیماری می باشد. مواد شیمیایی مختلفی برای از بین بردن پروتواسکولکس ها در حین جراحی استفاده می شود که اغلب آن ها دارای عوارض سوء جانبی برای بیماران هستند. در نتیجه استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان منابع جایگزین، ضمن اثر پروتواسکولکس کشی قابل قبول، که عوارض سوء جانبی را نداشته باشند مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثر پروتواسکولکس کشی مخلوط عصاره های متانولی اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت.
در این مطالعه تجربی، کبدهای گوسفندان آلوده به کیست های هیداتیک از کشتارگاه همدان جمع آوری گردید، و سپس مایع کیست های حاوی پروتواسکولکس های زنده، تحت شرایط استریل آسپیره شد. در این مطالعه اثر دو غلظت 50 و 100 میلی گرم در میلی لیتر از هر یک از مخلوط عصاره های اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در زمان های 15 و 30 دقیقه بررسی شد. درصد پروتواسکولکس های زنده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین تایید گردید. و نتایج حاصل با آزمون آماری مربع کای chi-square (X2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در بررسی تاثیر مخلوط عصاره های زنجبیل و اکالیپتوس مشخص شد که ترکیب این دو عصاره، تاثیر قابل توجه ای در از بین رفتن پروتواسکولکس ها دارد. به طوری که در غلظت 50 و 100میلی گرم در میلی لیتر بعد از 15 و 30 دقیقه مواجهه، به ترتیب 24/97 و 100 درصد پروتواسکولکس ها از بین رفتند.
استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد که ترکیب عصاره دو گیاه اکالیپتوس و زنجبیل دارای فعالیت بالای ضد پروتواسکولکس در شرایط آزمایشگاهی است، بنابراین پس از انجام آزمایشات تکمیلی، می توان اثر کشندگی را برای موارد درمانی بررسی کرد.