جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "رمینرالیزاسیون" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و ششم شماره 6 (پیاپی 192، بهمن و اسفند 1402)، صص 1522 -1530مقدمه
هدف از این مطالعه بررسی اثر افزودن کازیین فسفوپپتید-آمورفوس کلسیم فسفات (CPP-ACP) ساخته شده در مرکز تحقیقات مواد دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به یک خمیردندان ایرانی بر رمینرالیزاسیون ضایعات مینایی میباشد.
روش کارتعداد 20 بلوک مینایی از تاج تعدادی دندان انسیزور گاوی برش زده شدند. یک سوم هر بلوک مینایی لاک زده شد تا آن ناحیه به عنوان ناحیه سالم باشد و دو ناحیه باقی مانده هر دو وارد پروسه دمینرالیزاسیون شدند. پس از فرآیند دمینرالیزاسیون نصف باقی مانده سطح بلوک مینایی لاک زده شد تا فقط ناحیه سوم وارد پروسه رمینرالیزاسیون شود. 20 بلوک مینایی به 2 گروه تقسیم شدند: گروه اول خمیر دندان مریدنت Complete7 وگروه دوم خمیردندان مریدنت Complete7 حاوی 1 درصد وزنی CPP-ACP. در هر گروه خمیردندان مورد نظر به مدت 3 دقیقه برروی ناحیه سوم قرار داده شده و پس از آن با استفاده از آب مقطر شسته و در محلول بزاق مصنوعی قرار گرفت. این عمل به مدت 7 روز تکرار شد. با استفاده از روش ویکرزمیکروهاردنس سنجش رمینرالیزاسیون در سه ناحیه از سطح به عمق در عمقهای 20، 50، 100 و 150 میکرومتر انجام شد.
نتایجنتایج نشان داد که افزودن CPP-ACP به خمیردندان مریدنت موجب افزایش توان رمینرالیزاسیون در دو عمق 20 میکرومتر (p=0.028) و 50 میکرومتر (p=0.033) شده است. در سایر عمقها، افزودن CPP-ACP تفاوت معناداری در تاثیر خمیردندان بر رمینرالیزاسیون ایجاد نکرده است.
نتیجه گیریبه طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن CPP-ACP به خمیردندان ایرانی مریدنت باعث بهبود قابلیت آن در رمینرالیزاسیون ضایعات مینایی در لایه سطحی مینای دندان شود.
کلید واژگان: خمیردندان, پوسیدگیهای دندانی, رمینرالیزاسیون, CPP-ACPIntroductionThe aim of this study is to examine the impact of incorporating Casein Phosphopeptide-Amorphous Calcium Phosphate (CPP-ACP), produced at the Dental Materials Research Center of Mashhad University of Medical Sciences, into an Iranian toothpaste on the remineralization of enamel lesions.
Material and MethodTwenty enamel blocks were obtained by cutting sections from the crowns of cow incisor teeth. Each enamel block was divided into thirds; one-third was varnished to serve as the healthy control, while the remaining two-thirds underwent a demineralization process.Following demineralization, the remaining half of the enamel block surface was varnished, leaving only the third area exposed to the remineralization process. The 20 enamel blocks were then divided into two groups: the first group received Meridant Complete7 toothpaste, and the second group received Meridant Complete7 toothpaste containing 1% CPP-ACP by weight.In each group, the designated toothpaste was applied to the exposed third area for 3 minutes, followed by washing with distilled water and placement in an artificial saliva solution. This procedure was repeated daily for seven days. Remineralization was assessed using the Vickers microhardness method, measuring at depths of 20, 50, 100, and 150 micrometers in the three designated areas, from the surface to the depth.
ResultsThe results indicated that the incorporation of CPP-ACP into Merident toothpaste significantly enhanced remineralization at depths of 20 micrometers (p=0.028) and 50 micrometers (p=0.033). However, at other depths, the addition of CPP-ACP did not yield a statistically significant difference in the toothpaste's impact on remineralization.
ConclusionIn conclusion, the findings of this study demonstrate that the incorporation of CPP-ACP into Merident Iranian toothpaste enhances its efficacy in remineralizing enamel lesions, particularly in the surface layer of tooth enamel
Keywords: toothpaste, Remineralization, CPP-ACP, Enamel Lesion -
مقدمه
عوامل مختلفی در ایجاد پوسیدگی دندان نقش دارند. دندانپزشکی مدرن به دنبال راهی برای بهبود پوسیدگی دندان است و راه های مختلفی برای افزایش رمینرالیزاسیون و بهبود پوسیدگی دندان پیشنهاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر وارنیش نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبولها بود.
مواد و روش هادر این مطالعه، تعداد 45 دندان سانترال کشیده شده انسانی استفاده شد. پوسیدگی مصنوعی به وسیله قرار دادن نمونه ها به مدت 72 ساعت در محلول دمینرالیزاسیون در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد ایجاد گردید. سختی چهار نمونه از دندانهای دمینرالیزه شده توسط تست میکروهاردنس سنجیده شد. با توجه به اینکه 1 نمونه پس از SEM اولیه قابل استفاده نبود، در مجموع 46 نمونه در نظر گرفته و این دندان از ادامه مطالعه حذف شد. نمونه ها به طور تصادفی به 3 گروه مساوی 15تایی تقسیم شدند. وارنیش های نانوهیدروکسی آپاتیت، نانوهیدروکسی آپاتیت و سدیم فلوراید و وارنیش سدیم فلوراید اعمال شدند و پس از 4 ساعت از سطح نمونه ها برداشته شدند. برای گروه 3-1 نمونه ها به مدت 14 روز تحت سیکل pH جهت شبیه سازی محیط دهان، قرار گرفتند که شامل 3 ساعت دمینرالیزاسیون و 21 ساعت رمینرالیزاسیون بود. مجددا تست SEM و میکروهاردنس ویکرز انجام و نتایج قبل و بعد مقایسه شد و میزان انسداد توبولی گزارش گردید. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS 24 و آمار توصیفی و تحلیل واریانس ANOVA و مقایسه های چندگانه Tukey نتایج تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هانتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری (Repeated measure) نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در تغییرات میکروهاردنس وجود داشت (p=0.006). همچنین آنالیز درون گروهی تغییرات میکروهاردنس در گروه های مورد مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری بین این تغییرات وجود داشت (p<0.0001).
نتیجه گیریبا توجه به مطالعه حاضر، نانوهیدروکسی آپاتیت می تواند یکی از استراتژی های درمانی جهت ترمیم دندانهای پوسیده باشد و اضافه شدن نانوهیدروکسی آپاتیت به وارنیش سبب افزایش میکروهاردنس دندان می گردد.
کلید واژگان: نانوهیدروکسی آپاتیت, میکروهاردنس, دمینرالیزاسیون, رمینرالیزاسیون, وارنیشBackgroundVarious factors contribute to tooth decay. Modern dentistry suggests different ways to enhance remineralization and prevent caries progression. The present study aimed to evaluate the effect of nano-hydroxyapatite toothpaste and mouthwash on the remineralization of primary enamel lesions and occlusion of dentinal Tubules.
Materials and MethodsA total of 45 extracted human central teeth were used in this study. Artificial decay was induced by placing samples in a demineralization solution in an incubator at 37°C for 72 h. The hardness of four samples of demineralized teeth was determined by a microhardness test. The samples were divided into three equal groups according to the table of random numbers. The samples were subjected to pH cycling for 14 days, which included 3 and 21 h of demineralization and remineralization, respectively. SEM and Vickers microhardness tests were performed and the results were compared and the degree of occlusion of dentinal tubules was reported. Then the results were analyzed using SPSS software (version 24) and descriptive statistics, ANOVA, and Tukey's multiple comparison test.
ResultsThe results of repeated measures ANOVA indicated a statistically significant difference in microhardness changes between the studied groups (P=0.006). Also, in-group analysis of microhardness changes in the groups demonstrated a significant difference between these changes (P<0.0001).
ConclusionAccording to the obtained results, using nanohydroxyapatite can considered as a therapeutic approach to repair decayed teeth and it increases dental microhardness when added to varnish.
Keywords: Demineralization, microhardness, Nanohydroxyapatite, Remineralization, varnish -
زمینه و هدف
عوامل مختلفی در ایجاد پوسیدگی دندان نقش دارند، دندانپزشکی مدرن به دنبال راهی برای بهبود پوسیدگی دندان و راه های مختلفی برای افزایش رمینرالیزاسیون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر خمیردندان و دهانشویه نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبول ها بود.
روش بررسیدر این مطالعه تعداد 90 دندان سانترال کشیده شده انسانی استفاده شد. پوسیدگی مصنوعی به وسیله قرار دادن نمونه ها به مدت 72 ساعت در محلول دمینرالیزاسیون در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد ایجاد گردید. سختی نمونه ها قبل از شروع آزمایش توسط تست میکروهاردنس انجام شد. نمونه ها با توجه به جدول اعداد تصادفی به 6 گروه 15 تایی تقسیم شدند. برای گروه 6-1 نمونه ها به مدت 14 روز تحت سیکل pH قرار گرفتند که شامل 3 ساعت دمینرالیزاسیون و 21 ساعت رمینرالیزاسیون بود. هم زمان گروه های 1-3 دو بار در روز در تماس با خمیردندان رقیق شده به نسبت 1:3 با آب دیونیزه به میزان 5 میلی لیتر به مدت دو دقیقه قرار گرفتند. نمونه های گروه های 6-4 به میزان 5 میلی لیتر برای هر نمونه در تماس با سه نوع دهانشویه به مدت یک دقیقه قرار گرفت. سپس نمونه ها در جهت باکولینگوال به منظور ارزیابی هم زمان توبول های عاجی برش خوردند و مجددا تست میکروهاردنس ویکرز انجام و نتایج قبل و بعد مقایسه و میزان درصد رسوب روی سطح و انسداد توبولی توسط SEM گزارش گردید (006/0P=). سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 و آمار توصیفی و تحلیل واریانس ANOVA و مقایسه های چندگانه Tukey تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هاآزمون آماری نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در تغییرات میکروهاردنس وجود دارد (006/0=P). همچنین آنالیز درون گروهی تغییرات میکروهاردنس در گروه های مورد مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری وجود دارد (0001/0<P). همچنین در بررسی میکروسکوپ الکترونی توبول های عاجی تنها در گروه حاوی خمیردندان نانوهیدروکسی آپاتایت 5/0% انسداد و رسوب توبول ها بیش از %50 مشاهده گردید (05/0<P).
نتیجه گیریبا توجه به مطالعه حاضر، نانوهیدروکسی آپاتیت می تواند یکی از استراتژی های درمانی جهت بازسازی ضایعات پوسیدگی اولیه باشد و اضافه شدن نانوهیدروکسی آپاتیت ترجیحا به خمیردندان سبب افزایش میکروهاردنس دندان می گردد.
کلید واژگان: نانوهیدروکسی آپاتیت, میکروهاردنس, دمینرالیزاسیون, رمینرالیزاسیون, پوسیدگیBackground and AimsDifferent factors play a role in causing tooth decay. Modern dentistry is looking for a way to prevent tooth decay and suggests different ways to increase remineralization. The aim of this study was to evaluate the effect of nanohydroxyapatite toothpaste and mouthwash on remineralization of primary enamel lesions and obstruction of tubules.
Materials and MethodsIn this study, 90 human extracted central teeth were used. Artificial decay was induced by placing the specimens for 72 hrs in a demineralization solution in an incubator at 37 °C. Hardness of the specimens was determined by a microhardness test before any surface treatment. The specimens were then divided randomly into 6 groups of 15. For 1-6 groups, the specimens were subjected to a pH cycling for 14 days, which included 3 hrs of demineralization and 21 hrs of remineralization. At the same time, 1-3 groups were in contact with diluted toothpaste in a ratio of 1:3 with deionized water at a rate of 5 ml twice a day for two min. Eac specimen of 4-6 groups was exposed to 5 ml of three types of mouthwashes for one min. Then, the specimens were cut in the buccolingual direction in order to simultaneously evaluate the dentinal tubules and Vickers microhardness test was performed again and the before and after microhardness values were compared. Then, the percentage of deposition on the surface and tubule obstruction were analyzed using SEM (Scanning electron microscope) (P=0.006). Data were analyzed using SPSS24 software bu the descriptive statistics, ANOVA analysis of variance, and multiple Tukey comparisons.
ResultsThe results of analysis of variance test showed that there was a statistically significant difference in the microhardness changes between study groups (P=0.006). Also, in-group analysis of microhardness changes, there was a significant difference (P<0.0001). Besides, only in the group containing 0.5% nanohydroxyapatite toothpaste, more than 50% tubule deposition and obstraction was observed (P<0.05).
ConclusionAccording to the present study, nanohydroxyapatite can be one of the treatment strategies to repair incipient lesions of teeth and the addition of nanohydroxyapatite, preferably to toothpaste, increases the dental microhardness.
Keywords: Nanohydroxyapatite, Microhardness, Demineralization, Remineralization, Caries -
زمینه و هدف
افزایش میکروهاردنس سطحی ضایعه پوسیدگی اولیه یکی از فاکتورهای مهم جهت جلوگیری از پیشرفت ضایعه و ایجاد حفره است. چندین دهه است که استفاده از فلوراید جهت پیشگیری از ایجاد و پیشرفت ضایعات پوسیدگی اولیه معرفی شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه تغییرات میکروهاردنس ضایعات پوسیدگی اولیه درمان شده با سه محصول حاوی فلوراید (وارنیش، خمیر دندان و دهانشویه) در دندان های شیری بود.
مواد و روش هادر این مطالعه از 45 دندان مولر شیری کشیده شده انسان استفاده شد. با استفاده از دیسک برنده الماسی بلوک های مینایی با ابعاد 1×4×4 میلی متر از سطح باکال دندان ها که کاملا سالم و فاقد نقایص ساختاری بود، تهیه و در آکریل سلفکیور مانت شدند. تست اولیه میکروهاردنس (Vicker’s) با نیروی سیصد گرم و Dwell time پانزده ثانیه روی نمونه ها انجام شد. در مرحله بعد پوسیدگی مصنوعی با استفاده از محلول استاندارد در تمام نمونه ها ایجاد و میکروهاردنس نمونه ها نیز در این مرحله ثبت شد. نمونه ها که به طور تصادفی به سه گروه پانزده تایی تقسیم شده بودند، به ترتیب تحت درمان با وارنیش فلوراید، دهانشویه و خمیر دندان قرار گرفته، سپس میکروهاردنس آنها مجددا اندازه گیری شد. مقدار میانگین میکروهاردنس سطحی بین سه گروه با آزمون آماری Independent t-test و بین سه مرحله با آزمون Bonferroni مقایسه شد. تمام آنالیزها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 انجام و حد معناداری مقادیر کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد (0/05> P).
ملاحظات اخلاقیاین مطالعه با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1397.264 در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک به ثبت رسیده است.
یافته هاافزایش میکروهاردنس سطحی ضایعه پوسیدگی اولیه در گروه وارنیش فلوراید V-Varnish در مقایسه با دو گروه دیگر، از لحاظ آماری معنادار و در گروه های خمیر دندان حاوی فلوراید GC MI paste plus و دهانشویه حاوی فلوراید Oral B غیرمعنادار گزارش شد. نمونه های درمان شده با وارنیش فلوراید در مقایسه با خمیر دندان و دهانشویه به طور معناداری میکروهاردنس سطحی بالاتری داشتند.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج مطالعه حاضر وارنیش فلوراید نسبت به کاربرد دهانشویه فلوراید و خمیر دندان در بهبود میکروهاردنس پوسیدگی های اولیه دندان های شیری بهتر عمل می کند.
کلید واژگان: میکروهاردنس مینا, فلوراید, رمینرالیزاسیونBackground and AimFor decades, using fluoride has been introduced to prevent the development and progression of primary carious lesions. Increased surface microhardness of primary caries is among the essential factors in preventing lesion progression and cavity formation. The present study aimed to compare the microhardness changes of primary caries treated with 3 products, containing fluoride (varnish, toothpaste, & mouthwash) in dental teeth.
Methods & MaterialsIn this study, 45 extracted human deciduous molars were used. Using a diamond-winning disc, enamel blocks with a dimension of 1 x 4 x 4 mm were prepared from the buccal surface of the teeth, i.e., healthy and without structural defects; they were mounted in acrylic self-adhesive. Initial microhardness test (Vicker’s test) with a force of 300 gr and Dwell time for 15 seconds was applied on samples. Next, artificial caries with the standard solution were created in all samples and the microhardness of samples was recorded at this stage. The study samples were randomly divided into 3 groups of 15, treated with fluoride varnish, mouthwash, and toothpaste. Then, the microhardness of samples was re-measured. The mean surface microhardness was compared between the study groups by Independent Samples t-test and Bonferroni test. All analyses were performed using SPSS at the significance level of P<0.05.
Ethical Considerations: This study was approved by the Ethics Committee of the Arak University of Medical Science (Code: IR.ARAKMU.REC.1397.264).ResultsIncrease in surface microhardness of primary caries in fluoride varnish group was statistically significant; in GC MI paste plus toothpaste and Oral B mouthwash was non-significant. The research samples treated by fluoride varnish had a higher surface microhardness, compared to toothpaste and mouthwash.
ConclusionAccording to the present research results, fluoride varnish was superior to fluoride mouthwash and toothpaste in improving the microhardness of primary dental caries.
Keywords: Enamel microhardness, Fluoride, Remineralization -
این مطالعه آزمایشگاهی اثر لیزر Er: YAG و ژل فلوراید اسیدی را روی رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی اولیه مینایی، هنگامی که به تنهایی و یا با هم بکار می روند، بررسی کرده است.
90 اسلب باکال و لینگوالی از دندانهای مولر انسانی تهیه گردید. نمونه ها تحت سیکل pH قرار گرفتند تا ضایعات پوسیدگی اولیه مینایی ایجاد گردد. سپس به صورت تصادفی به شش گروه به صورت زیر تقسیم شدند: کنترل مثبت بدون ضایعات پوسیدگی اولیه، گروه دوم: کنترل منفی دارای ضایعات پوسیدگی اولیه مینایی، گروه سوم: قرار گرفتن ژل فلوراید روی مینا، گروه چهارم: تاباندن لیزر Er: YAG روی مینا، گروه پنجم: ابتدا استفاده از ژل فلوراید و سپس تاباندن لیزر، گروه ششم: ابتدا لیزر و سپس کاربرد ژل فلوراید. قبل و بعد از درمان، محتوای یون فلوراید نمونه ها به وسیله دستگاه پتانسیومتر اندازه گیری شد. آنالیز آماری با آزمونهای کروسکال والیس وANOVA انجام گرفت. (05/0=)
کاربرد ژل فلوراید قبل یا بعد از تاباندن لیزر بیشترین افزایش را در مقاومت به اسید و افزایش جذب فلوراید مینایی، مشخص کرد. (05/0 (p<. گروه چهارم با تاباندن لیزر، افزایش جذب فلوراید مینایی را در مقایسه با گروه اول و دوم نشان داد. اما گروه درمان شده با لیزر در مقایسه با گروه درمان شده با ژل فلوراید اختلاف مشخصی نداشتند.
لیزر Er: YAG ترکیب شیمیایی مینا را تغییر داده و سختی آن را، به خصوص در ترکیب با فلوراید افزایش می دهد که
پیشنهاد کننده پتانسیل ضدپوسیدگی آن استکلید واژگان: لیزر Er: YAG, یون فلوراید, رمینرالیزاسیونIntroductionThe present study was conducted with the aim of evaluating the effects of Er:YAG laser (λ=2940 nm) and acidulated phosphate fluoride (APF) gel on the acid resistance of enamel white spot lesions, when applied alone or combined together.Materials And MethodsThis laboratory study was conducted on 90buccal and lingual slabs of human molar teeth. The samples were submitted to pH-cycling model to create white spot lesions. Subsequently, they were randomly assigned into six groups of positive control (without enamel white spot lesion), negative control (with enamel white spot lesion), enamel treated with APF gel, enamel irradiated with Er:YAG laser, pre-treated with APF gel followed by Er:YAG laser irradiation, and pre-irradiated with Er:YAG followed by APF gel application. Before and after the treatments, the samples were analyzed using potentiometer in order to evaluate the fluoride contents. Statistical analysis was performed using Kruskal-Wallis and ANOVA tests (P=0.05).ResultsAccording to the results, the application of APF gel before or after laser irradiation resulted in the highest enamel resistance to acid and fluoride uptake (PConclusionAs the findings indicated,Er:YAG laser changes the chemical combination of the enamel, and improves enamel hardness, especially when combined with topical fluoride, suggesting its anticaries potentialKeywords: ER: YAG laser, Fluoride ion, Remineralization -
سابقه وهدفاندازه گیری ریز سختی سطح، تکنیکی مناسب برای بررسی تاثیر مواد بر میزان رمینرالیزه شدن مینا می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دهانشویه سدیم فلوراید، محلول نانوهیدروکسی آپاتیت، ماده رزین اینفیلتریشن Icon و ترکیب دهانشویه سدیم فلوراید و محلول نانوهیدروکسی آپاتیت بر ریزسختی ضایعات دمینرالیزه مینایی بود.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 50 نمونه از مینای سالم از دندان های پره مولر انسانی تهیه و بطور تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. نمونه ها پس از اندازه گیری ریز سختی اولیه و غوطه ور شدن در محلول دمینرالیزاسیون، مجددا تحت آزمایش ریزسختی Wickers قرار گرفتند. گروه G1 با دهانشویه سدیم فلوراید، گروه G2 با محلول نانوهیدروکسی آپاتیت، گروه G3 با ماده رزین اینفیلتریشن و گروه G4 با ترکیب دهانشویه سدیم فلوراید و نانوهیدروکسی آپاتیت تحت درمان قرار گرفتند. گروه G5 بعنوان کنترل در آب مقطر نگهداری شد. سپس ریزسختی سطحی مجددا اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون های آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.یافته هادر همه گروه ها میزان ریز سختی مینا بعد از دمینرالیزاسیون نسبت به مینای سالم به طور معناداری کاهش داشت (01/ 0=P) و در گروه های G1، G2، G3 و G4 بعد از درمان، میزان ریزسختی نسبت به بعد از دمینرالیزاسیون بطور معناداری افزایش داشت. ( 05/ 0=P) و در گروه های G1، G2، G4 و G5 میزان ریزسختی نسبت به قبل از دمینرالیزاسیون بطور معناداری کاهش داشت (03/ 0>P) ولی در گروه G3 تفاوت معنادار وجود نداشت.(2/ 0=P)نتیجه گیریدهانشویه سدیم فلوراید و محلول نانوهیدروکسی آپاتیت هر دو باعث افزایش معنادار ریزسختی سطحی ضایعات پوسیدگی اولیه می گردند. ماده رزین اینفیلتریشن بهترین نتیجه را در افزایش ریزسختی سطحی ضایعات پوسیدگی اولیه نسبت به سایر محصولات نشان داد.کلید واژگان: دمینرالیزاسیون, رمینرالیزاسیون, تست ریزسختی, هیدروکسی آپاتیت, رزین اینفیلتریشنBackground and AimSurface micro-hardness measurements are a suitable technique for investigating the effect of these materials on the amount of enamel remanization.The aim of this study was to compare the effect of sodium fluoride mouthrinse, nano hydroxyapatite solution, resin infiltration Icon and combination of nanohydroxy apatite solution and sodium fluoride mouthrinse on the micro-hardness of demineralized enamel lesions.Materials And MethodIn this in vitro study 50 specimens of intact human premolar enamel were chosen and randomly divided to 5 groups of 10. After the initial measurement of micro-hardness, the specimens were immersed in demineralizing solution and then the measurement were recorded again. G1 group was immersed in sodium fluoride mouthrinse, G2 group was immersed in nano hydroxyapatite solution, G3 group was treated with resin infiltration Icon according to manufacturers instruction and G4 group was immersed in combination of nanohydroxy apatite solution and sodium fluoride mouthrinse. The G5 group was kept in distilled water as control. After the treatments of all specimens the micro-hardness for each one were measured again. For the statistical comparison between the groups, ANOVA and LSD tests were performed.ResultsIn all groups, surface micro hardness after dimerization was significantly lower than that of enamel (P= 0.01) and in groups G1, G2, G3 and G4 after treatment the microhardness increased significantly after demineralization (P = 0.005) and in groups G1, G2, G4 and G5, microhardness decreased significantly before demineralization (PConclusionSodium fluoride mouthwash and nano-hydroxyapatite solution both increase the surface microhardness of primary carious lesions. Infiltration resin showed the best result in increasing the surface microcrystallinity of primary carious lesions compared to other products.Keywords: Tooth Remineralization, Tooth Demineralization, hardness test, hydroxyapatite, resin infiltration
-
سابقه و هدفعلیرغم شیوع بالای پوسیدگی دندانی، اطلاعات اندکی در مورد توانایی رمینرالیزاسیون فلوراید های موضعی با غلظت بالا وجود دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر ژل %23/1APF(Acidulated Phosphate Fluoride) و وارنیش Naf 5% بر رمینرالیزاسیون پوسیدگی مصنوعی مینا در یک مدل PH-cycling انجام شد.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، ضایعه پوسیدگی مینایی در 60 دندان پرمولر به صورت مصنوعی ایجاد گردید. عمق ضایعه با استفاده از میکروسکوپ نوری پلاریزه(PLM) اندازه گیری شد. سپس نمونه ها به چهار گروه 15تایی تقسیم گردید: ژل (%23/1APF (سلطان، ژل (%23/1APF (کیمیا و وارنیش 5 %Naf دوراشیلد) و گروه کنترل. پس از آماده سازی نمونه ها، مقاطع دندانی در مدل PH-cycling به مدت 21 روز قرار گرفتند. ( 6 ساعت در 3/4=PH و 17 ساعت در 7= PH ) مقاطع طولی توسط PLM جهت اندازه گیری مجدد عمق ضایعه ارزیابی شدند. میزان و درصد تغییر عمق برای هر گروه محاسبه شد و داده ها با استفاده از آزمونOne-way ANOVA و Tukey آنالیز گردید.یافته هاگروه ژل فلوراید سلطان بیشترین کاهش در عمق ضایعه با میانگین %5/25 را نشان داد. گروه های درمانی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش بیشتر در عمق ضایعه داشتند (05/0>P). بین گروه های ژل APF(سلطان) ، ژل APF (کیمیا) و وارنیش Naf تفاوت معنی داری یافت نشد(8/0>P).نتیجه گیریاثر ژل APF و وارنیش فلوراید در کاهش عمق ضایعه مینای دندان دائمی در شرایط آزمایشگاهی مشابه بود.کلید واژگان: وارنیش فلوراید, APF, رمینرالیزاسیون, دمینرالیزاسیون, میکروسکوپ نوری پلاریزهEffect of Fluoride Gel and Varnish on Remineralization of Initial Caries Lesion of Enamel (In Vitro)Background And AimAlthough dental caries are very prevalent, there is little information on the remineralizing capability of highly concentrated fluoride products. The aim of this study was to evaluate the effect of 1.23% Acidulated Phosphate Fluoride (APF) gel and 5% NaF varnish on remineralization of artificial enamel caries in a PH-cycling model.Materials And MethodsIn this experimental in vitro study, artificial enamel caries lesion were produced in sixty premolar teeth. Depth of caries lesions were measured using polarized light microscopy (PLM). Then sections were assigned to four groups: 1.23% APF gel (Sultan), 1.23% APF gel (Kimia) and 5% NaF varnish (Durashield) and control. After samples preparation, dental sections were placed in a 21 days PH-cycling model (6 hours at PH=4.3 and 17 hours at PH=7). The longitudinal sections were evaluated by PLM for lesion depths. The amount and percentage of depth variation for each group were calculated and data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey test.Results1.23% APF gel (Sultan) group showed greatest amount of depth reduction with the average of 25.5%. The Case groups had significantly greater reduction in lesion depth as compared with control group (PConclusionAPF gel and fluoride varnish efficacy in reducing enamel caries lesions of permanent teeth were similar in this laboratory study.Keywords: Varnish, Acidulated phosphate fluoride, Remineralization, De mineralization, Polarized Light Microscopy
-
مقدمهدر سال های اخیر کاریرد ماده ای به نام کازئین فسفوپپتید-کلسیم فسفات آمورف بهعنوان جایگزین دهان شویه فلوراید، مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میزان رمینرالیزاسیون Flouridated GC tooth mousse با کاربرد همزمان دهان شویه فلوراید و GC tooth mousse در ضایعات دمینرالیزه مینای دندان انجام شده است.مواد و روش هادر این مطالعه آزمایشگاهی از 30 دندان پره مولر سالم انسانی که به دو نیمه باکالی و لینگوالی تقسیم شدند، 50 نمونه انتخاب و به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. میزان مینای سالم توسط دستگاه دیاگنودنت و تست ریزسختی سنجی ویکرز ثبت شد. سپس مواد رمینرالیزه کننده به مدت دو هفته به شرح زیر بر سطح نمونه ها اعمال شد: گروه اول (کنترل)، گروه دوم (Fluoridated GC tooth mousse)، گروه سوم (GC tooth mousse)، گروه چهارم (دهان شویه سدیم فلوراید) و گروه پنجم (دهان شویه سدیم فلوراید GC tooth mousse +). مجددا میزان مینای رمینرالیزه شده نمونه هاتوسط دیاگنودنت ثبت شده و داده ها با آنالیزهای آماری One-way ANOVA و Two-way repeated measures ANOVA مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هانتایج مطالعه حاضر نشان داد که اختلاف آماری معنی داری در میزان رمینرالیزاسیون Fluoridated GC tooth mousse و کاربرد همزمان دهان شویه فلوراید و GC tooth mousse با استفاده از دیاگنودنت (959/0=P) و ریزسختی سنجی ویکرز (884/0=P) وجود ندارد.نتیجه گیریاستفاده از Fluoridated GC tooth mousse با کاربرد همزمان دهان شویه فلوراید و GC tooth mousse تاثیر مشابهی بر رمینرالیزاسیون ضایعات دمینرالیزه مینایی دارد.کلید واژگان: رمینرالیزاسیون, دهان شویه سدیم فلوراید, تست ریزسختی سطحی, پوسیدگی دندانIntroductionCurrently, a substance called casein phosphopeptide-amorphous calcium phosphate has been used as a substitute for fluoride mouthwash. This study aimed to compare the remineralization rate of fluoridated GC tooth mousse with concomitant use of fluoride mouthwash and GC tooth mousse on demineralized enamel lesions.Materials and MethodsIn this laboratory study, 50 samples were selected from 30 intact human premolars, halved into buccal and lingual segments, and randomly divided into five groups. Enamel health was recorded using a DIAGNOdent device and Vickers microhardness test.
Afterwards, the remineralized agents were applied to the surface of samples for two weeks as follows: 1) Control, 2) Fluoridated GC tooth mousse, 3) GC tooth mousse, 4) Sodium fluoride mouthwash and 5) Sodium fluoride mouthwash GC tooth mousse. Repeatedly, enamel remineralization values were recorded via DIAGNOdent device, and data were analyzed using one-way and two-way repeated measures ANOVA tests.ResultsOur findings indicated that no significant difference was observed between remineralization rate of fluoridated GC tooth mousse and concomitant use of fluoride mouthwash and GC tooth mousse, evaluated by DIAGNOdent device (P=0.959) and Vickers microhardness test (P=0.884).ConclusionAccording to the results, application of fluoridated GC tooth mousse with concomitant use of fluoride mouthwash and GC tooth mousse had a similar impact on remineralization of demineralized enamel lesions.Keywords: Remineralization, sodium fluoride mouthwash, surface microhardness test, dental caries -
زمینه و هدفNovaMin یک ترکیب معدنی صناعی از کلسیم، سدیم، فسفر و سیلیکاست که کریستالین های هیدروکسیل کربنات آپاتیت با ساختاری مشابه ترکیبات معدنی دندان آزاد می کند. نانوهیدروکسی آپاتیت هم یکی از ترکیبات زیست سازگار است که تمایل زیادی به مینای دندان داشته و ذرات نانو از نظر مرفولوژی شباهت زیادی به کریستالهای آپاتیت مینا دارند. تحقیق حاضر با هدف مقایسه ی اثرات NovaMin و نانوهیدروکسی آپاتیت در رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی دندان های دائمی با توجه به نقش رمینرالیزه کننده ها و ارزش روز افزون روش های پیشگیری محافظه کارانه انجام گرفت.مواد و روش کاردر این تحقیق تجربی آزمایشگاهی؛ 30 دندان مولرسوم نهفته سالم و بدون ترک یا شکستگی انتخاب و سختی سطحی اولیه آنها اندازه گیری شد. بعد از قرار گرفتن در معرض سیکل های رمینرالیزاسیون / دمینرالیزاسیون؛ ضایعات پوسیدگی مصنوعی در آنها ایجاد گردید و مجددا سختی سطحی آنها تعیین شد. دندان ها به صورت تصادفی با خمیردندان حاوی NovaMin و پودر نانوهیدروکسی آپاتیت 10% به مدت 2 دقیقه در روز در طی 5 روز درمان شده و مقادیر ریزسختی آنها توسط دستگاه Vickers تعیین گردید. داده ها با آزمون تی تست مستقل و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هامقادیر ریزسختی سطحی در درمان با خمیر دندان حاوی NovaMin در دندان های مولردایمی معادل 87 /412 کیلوگرم نیرو بر میلی متر مربع و در درمان با نانوهیدروکسی آپاتیت برابر40 /388 کیلوگرم نیرو بر میلی متر مربع برآورد گردید. ریزسختی دندان های تحت درمان با NovaMin بیشتر از دندان های تحت درمان با نانوهیدروکسی آپاتیت به دست آمد این اختلاف ازلحاظ آماری معنی دار نبود.نتیجه گیریهر دو عامل نانوهیدروکسی آپاتیت و خمیردندان حاوی NovaMin در بهبود مقادیر رمینرالیزاسیون ضایعات شبه پوسیدگی در دندان های مولردایمی موثر بوده اند؛ اما تفاوت معناداری مشاهده نشد.
کلید واژگان: NovaMin, نانوهیدروکسی آپاتیت, پوسیدگی, ریزسختی سطحی, رمینرالیزاسیون, دمینرالیزاسیونBackground and ObjectivesNovaMin is a synthetic mineral composed of calcium, sodium, phosphorous and silica releases deposites of crystalline hydroxyl-carbonate apatite similar to tooth mineral composition. Furthermore, hydroxyapatite is a well known material for the remineralization of tooth enamel surface. The present study compared the efficacy of NovaMin and Nano-hydroxyapatite in the remineralization of carious lesions in permanent teeth.Materials And MethodsIn an experimental in vitro trial, 30 impacted third molars teeth without any crack were selected and artificial carious lesions were developed on the teeth after exposing to demineralization / remineralizion cycles. The teeth were randomly treated with a NovaMin-contained dentifrice or nano-hydroxyapatite 2 minutes daily for a total 5 days and their Vicker’s microhardness values were calculated. The data were subjected to Student T and Mann-whitney U tests.ResultThe SMH was found to be higher in the teeth treated with NovaMin toothpaste (412.87kgf/mm2) than that in the teeth treated with NHA (388.40 kgf/mm2); however, this difference was not statistically significant.ConclusionBoth NovaMin-contained dentifrice and Nanohydroxyapatite solutions were effective to increase remineralization of carious-like lesions in permanent teeth.Keywords: NovaMin, Nanohydroxyapatite, Carious, likelesions, Surfacemicrohardness, Demineralization, Remineralization -
مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال بیست و هفتم شماره 4 (پیاپی 81، زمستان 1393)، صص 254 -258زمینه و هدفپوسیدگی دندان، بیماری عفونی واگیرداری است که می توان با روش های پیشگیری از بروز عوارض آن جلوگیری نمود. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای اثر خمیر دندان حاوی غلظت های مختلف نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی اولیه بود.روش بررسیتاج 9 دندان پرمولر اول سالم به 4 قسمت تقسیم شد. 6 نمونه به عنوان شاهد درنظر گرفته شده و در تمام مدت آزمایش تنها در آب مقطر نگهداری شدند. 30 نمونه باقیمانده در محلول دمینرالیزه کننده به مدت 72 ساعت قرار داده شد. سپس نمونه ها به دقت شسته و میکروهاردنس آن ها سنجیده شد. به محلول آب مقطر و خمیردندان به ترتیب مقادیر0، 0/5، 1، 2، 5% ذرات نانوهیدروکسی آپاتیت اضافه گردید. نمونه ها به صورت تصادفی به 5 گروه 6 تایی تقسیم و هر گروه بعد از دمینرالیزاسیون، به مدت 15 دقیقه در محلول خمیر دندان با غلظت مربوط به آن گروه، 1 ساعت در بزاق مصنوعی و سپس 15 دقیقه در محلول خمیردندان مربوط، غوطه ور شد. سپس نمونه ها در محلول بزاق مصنوعی نگهداری شدند و این روند به مدت 5 روز تکرار شد. پس از اتمام فرایند رمینرالیزاسیون، میکروهاردنس دندان ها سنجیده شده و یافته ها با آزمون آنالیز واریانس اندازه های تکراری (Repeated measure) آنالیز گردید.یافته هامیکروهاردنس دندان های دمینرالیزه شده به دنبال قرار گرفتن در خمیر دندان نانوهیدروکسی آپاتیت افزایش یافت اما این افزایش معنی دار نبود (P=0.62).نتیجه گیریخمیر دندان نانوهیدروکسی آپاتیت قادر به افزایش میکروهاردنس مینای دندان دایمی می باشد هرچند این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود.
کلید واژگان: ضایعات پوسیده, نانوهیدروکسی آپاتیت, رمینرالیزاسیونBackground And AimsDental caries is one of the most common infectious diseases which could be prevented in various ways. The aim of the present study was to evaluate the effect of a toothpaste containing different concentrations of nano-hydroxyapatite on the remineralization of incipient caries.Materials And Methods9 sound first premolar teeth of maxilla and mandible were sectioned to four pieces. 6 specimens were stored in distilled water as control group. The remaining 30 specimens were demineralized for 72 hours and then their microhardness was measured. 0, 0.5, 1, 2 and 5% wt nano-hydroxyapatite were added to the solution of distilled water and toothpaste. Specimens were divided into 5 groups (N=6) and after demineralization, each group were randomly immersed in the above-mentioned solutions for 15 minutes. Next, specimens were kept in artificial saliva for 1 hour followed by immersion in the related remineralizing solution for another 15 minutes. This procedure was repeated for 5 days. Finally, the microhardness of the teeth was measured. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance (ANOVA).ResultsThe microhardness of demineralized teeth was increased following exposure to different concentrations of nano-hydroxyapatite, but this increase was not statistically significant (P=0.62).ConclusionNano-hydroxy apatite can enhance remineralization and increase the tooth microhardness although this increase was not significant.Keywords: Carious lesions, Nano, hydroxyapatite, Remineralization -
مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال بیست و هفتم شماره 4 (پیاپی 81، زمستان 1393)، صص 233 -240زمینه و هدفعلت اصلی اروژن قرار گرفتن در معرض اسید است. عوارض ناشی از اروژن کاربرد عوامل درمانی را ضروری می گرداند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر محلول نانو هیدروکسی آپاتیت در رمینرالیزه شدن دندان متعاقب دمینرالیزه شدن آن با دلستر بود.روش بررسیاین مطالعه به روش تجربی آزمایشگاهی انجام شد. ریزسختی 18 دندان مولر سوم دایمی نهفته که به روش جراحی خارج شده بودند، اندازه گیری شد. سپس دندان ها در معرض دلستر قرار گرفته و میکروهاردنس ثانویه آن ها اندازه گیری شد. سپس دندان ها به 2 گروه، آب و محلول نانو هیدروکسی آپاتیت تقسیم شدند و 9 جفت دندان در 9 پلاک قرار داده شدند و هر پلاک در دهان 1 داوطلب قرار گرفت. داوطلبان دندان ها را در یک طرف 5 دقیقه در آب و در طرف مقابل 5 دقیقه در محلول نانو هیدروکسی آپاتیت برای 6 بار در روز به مدت 10 روز قرار دادند و میزان میکروهاردنس دندان ها اندازه گیری شد و تغییرات میکروهاردنس دندان ها در داخل و بین هر گروه با آزمون Paired t test آنالیز گردید.یافته هاکاهش میکروهاردنس مینای دندان ها بعد از قرار گرفتن در معرض ماالشعیر معنی دار بود (P=0.04). ریزسختی 9 دندان بعد از قرار گرفتن در آب تغییر معنی داری نشان داد (P=0.012). ریزسختی 9 دندان بعد از قرار گرفتن در معرض محلول نانوهیدروکسی آپاتیت به طور معنی داری تغییر کرد (P=0.001).نتیجه گیریبراساس نتایج این مطالعه محلول 10 ٪ نانوهیدروکسی آپاتیت می تواند ضایعات اروزیو را ترمیم نماید.
کلید واژگان: نانوهیدروکسی آپاتیت, رمینرالیزاسیون, دندان دایمیBackground And AimsThe main cause of erosion is acid exposure. Side effects of erosion necessitate therapeutic agents’ uses. The aim of this study was to investigate the effects of nano- hydroxy apatite in tooth remineralization following exposure to soft beer.Materials And MethodsThis in vitro experimental study was conducted on 18 human impacted third molars that had been surgically extracted. The microhardness of specimens was measured. Then teeth were exposed to soft beer and their secondary microhardness was measured. The teeth were divided into 2 groups (water and nano-hydroxy apatite solution) and were placed on 9 orthodontics appliances and delivered to 9 volunteers. These volunteers placed the tooth on one side in water for 5 minutes and the tooth in opposite side in nano-hydroxyapatite solution. This application was repeated 6 times a day for 10 days. The microhardness of teeth was measured again. Data were analyzed using Paired T-test.ResultsThe tooth enamel microhardness reduced after exposure to soft beer significantly (P=0. 04). The microhardness of 9 teeth after being in water showed significant changes (P=0. 012). The microhardness of 9 teeth significantly changed after exposure to nano -hydroxyapatite solution (P=0. 001).ConclusionBased on the results of this study، 10% solution of nano- hydroxy appatite could restore the erosive lesions.Keywords: Nano, hydroxyapatite, Remineralization, Permanent tooth -
سابقه و هدف
علت اصلی شکست در کاربرد فیشورسیلنت از دست رفتن باند آن به دندان و ایجاد پوسیدگی های ثانویه است. نانوذرات هیدروکسی آپاتیت دارای خواص بیولوژیک مطلوبی هستند که با افزودن آنها به مواد ترمیمی می توان از این ویژگی ها بهره جست. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر افزودن مقادیر مختلف نانوذرات هیدروکسی آپاتیت (0 درصد (کنترل)، 1، 3، 5، 10، 15 درصد) بر خواص مکانیکی چون استحکام باند میکروبرشی و خواص فیزیکی مانند درجه تبدیل عمق کیور و بررسی رمینرالیزاسیون مینای دندان صورت پذیرفت.
مواد و روش هادر مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر درصدهای وزنی مختلف شامل 0 درصد(کنترل)، 1، 3، 5، 10 و 15 درصد از نانوذرات هیدروکسی آپاتیت با ابعاد 50 نانومتر به صورت جداگانه به فیشورسیلنت اضافه شدند. سپس آزمون درجه تبدیل توسط دستگاه Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR) و عمق کیور مطابق با استاندارد ISO 4049 بر روی نمونه های آماده شده انجام گرفت. برای انجام آزمون استحکام باند میکروبرشی از 35 دندان پره مولر سالم و فاقد پوسیدگی استفاده شد. از دستگاه سنجش خواص مواد (Zwick) جهت انجام آزمون استفاده گردید. رمینرالیزاسیون مینای دندان های دائمی توسط میکروسکوپ الکترونی Scanning Electron Microscopy (SEM) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات خام بدست آمده توسط آزمون های توزیع نرمال (کلموگراف اسمیرنوف) و آنالیز واریانس یکطرفه و Post Hoc Tukey مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته هایافته ها نشان می دهند در استحکام باند میکروبرشی و درجه تبدیل در غلظت های مختلف فیشورسیلنت حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت اختلاف معناداری وجود ندارد (05/0P>). بین میانگین استحکام میکروبرشی و درجه تبدیل گروه فیشورسیلنت تجاری 3M با فیشورسیلنت معمولی تفاوت معنی داری وجود نداشت(05/0P>). عمق کیور در غلظت های10 (0P=) و 15 درصد (0P=) نسبت به گروه های قبلی کاهش یافت که از لحاظ آماری معنادار بود (05/0P<). عمق کیور گروه فیشورسیلنت تجاری 3M نسبت به فیشورسیلنت معمولی کمتر بود (0P=) که این تفاوت از نطر آماری معنی دار بود (05/0P<). ناحیه رمینرالیزه در سطح بین فیشورسیلنت و مینای دندان توسط SEM مشاهده شد. این ناحیه در غلظت های بالاتر واضح تر می گردید.
نتیجه گیریفیشورسیلنت حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت می تواند با تاثیر بر ایجاد رمینرالیزاسیون در سطح مینای دندان باعث کاهش میکرولیکیج و جلوگیری از ایجاد پوسیدگی های ثانویه شود در حالیکه خواص مکانیکی کاهش نمی یابد.
کلید واژگان: فیشورسیلنت, نانوذرات هیدروکسی آپاتیت, استحکام باند میکروبرشی, درجه تبدیل, عمق کیور, رمینرالیزاسیونObjectiveThe main reason for failure in application of fissure sealant is its loss of bond to tooth and development of secondary decays. Nanoparticles of hydroxyapatite have convenient biologic properties and we can try to benefit from these characteristics by adding them to repair materials. The present study was performed with the aim to assess the effect of addition of various amount nanoparticles of hydroxyapatite on mechanical properties such as microshear bond strength and physical properties like curing depth and degree of conversion as well as evaluation of teeth enamel remineralization.
MethodsIn the present laboratory experimental studydifferent weight percentages comprising 0% (control)، 1%، 3%، 5%، 10% and 15% of nanoparticles of hydroxyapatite with 50 nm dimensions were separately added to fissure sealant. Then degree ofconversiontest by Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR) and curing depth according to ISO 4049 standard were performed on prepared samples. For the microshearbond strength test 35 premolar teeth without caries were used. The substance properties measurement device (Zwick) was used to do the test. Remineralization of permanent teeth enamel was assessed by Scanning Electron Microscopy (SEM). Raw data obtained were statistically analyzed by normal distribution test (Kolmogorov-Smirnov)، one way ANOVA and Tukey Post Hoc.
ResultsResults showed that microshear bond strength and degree of conversion had no significant difference in various concentrations of fissure sealant containing hydroxyapatite nanoparticles (P>0/05). Between microshear bond strength and degree of conversion means of 3M commercial fissure sealant and usual fissure sealant there was no significant difference (P>0/05). Curing depth in concentrations of 10% (P=0) and 15% (P=0) statistically significantly decreased compared to previous groups (P<0/05). Curing depth of 3M commercial fissure sealant group was lower compared to conventional fissure sealant group (P=0) and the difference was statistically significant (P<0/05). A remineralized region on the surface between the fissure sealant and tooth enamel was observed by SEM. This region was more remarkable in higher concentrations.
ConclusionFissure sealant containing hydroxyapatite nanoparticles with effect on remineralization on the surface of tooth enamel can lead to reduction of micro-leakages and prevention of development of secondary caries while mechanical properties do not decline.
Keywords: Fissure sealant, Hydroxyapatite nanoparticle, Microshear bond strength, Degree of Conversion, Curing depth, Remineralization
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.