به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "سلول های بنیادی عصبی" در نشریات گروه "پزشکی"

  • لیلا سالاری اصل، تقی طریحی*
    زمینه و هدف

    سلول درمانی یکی از روش های درمانی امیدوار کننده  جهت درمان ضایعات نخاعی به شمار می رود. اما به دلیل وقوع مرگ سلولی پس از انتقال سلول ها به محل آسیب و هم چنین مهاجرت این سلول ها به نواحی دیگر غیر از محل ضایعه بعلت نبود یک بستر مناسب برای سلول ها استفاده از این روش محدود شده است. حدودا 30 سال است که مهندسی بافت با استفاده از داربست ها و ناقل های سلولی جهت انتقال سلول های موردنظر به بدن میزبان به کمک سلول درمانی آمده است. از رایج ترین ناقل های سلولی مورد استفاده در مهندسی بافت، هیدروژل ها هستند. در این مطالعه از هیدروژل آلژینات استفاده شده و اثر حفاظتی آن بر سلول های انکپسوله در مقابل رادیکال های آزاد مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    سلول های بنیادی عصبی مشتق شده از سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان در هیدروژل آلژینات کپسول دار شدند و تحت القای والپروییک اسید به مدت یک هفته به نورون تمایز یافتند؛ سلول ها با روش های ایمونوسیتوشیمی و واکنش زنجیره ای پلی مراز معکوس ارزیابی شدند. القای آپوپتوز توسط پراکسیدهیدروژن انجام شد و میزان بقای سلول ها با روش MTT بررسی شد. سپس اثر حفاظتی هیدروژل در محیط آلژینات بر سلول های کپسول دار شده  در مقابل H2O2 بررسی شد و با سلول های کشت شده در محیط کشت دوبعدی با استفاده از روش های MTT وFrap  مقایسه شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که میزان حیات سلول های قرار گرفته در هیدروژل، تفاوت معناداری با میزان حیات سلولی در محیط کشت دوبعدی داشت. هم چنین نتایج RT-PCR بیان  mRNA ژن های Survivin و Bcl2 را در گروه سلول های کپسول دار شده در هیدروژل آلژینات و بیان mRNA ژن Bax را در گروه سلول های کشت شده در محیط کشت دوبعدی نشان داد که نشان دهنده افزایش آپوپتوز در گروه کشت شده دوبعدی و تفاوت آن با سلول های کپسول دار شده بود .همچنین نتایج تست Frap گروه سلول های اکپسول دار شده در هیدروژل با گروه سلول های دو بعدی تفاوت معناداری داشت که نشان دهنده خاصیت آنتی اکسیدانی هیدروژل آلژینات بود و در بررسی میزان  ROS  بین دو گروه دو بعدی و سه بعدی تفاوت معناداری داشت.

    نتیجه گیری

    هیدروژل آلژینات از ناقل های سلولی مناسب جهت کشت سلول های بنیادی عصبی است که اثرات مفیدی در حفاظت سلول ها در مقابل H2O2 دارد.

    کلید واژگان: هیدروژل آلژینات, حفاظت عصبی, کشت سه بعدی, القا, سلول های بنیادی عصبی, والپروئیک اسید
    Leila Salari Asl, Taki Tiraihi*
    Background and Aim

    Cell therapy is a feasible method for the treatment of spinal cord injury as well as other neurological disorders. Because of the cell death reported to be in the cell transplants, the use of +scaffolds can be useful to improve cell protection, resulting in an increase in their survival and growth, and differentiation. Since alginate hydrogel biopolymer was reported to be effective in treating spinal cord lesions, in this study, we intended to evaluate the protectivity of alginate hydrogel against free radicals in the cultured neural stem cells (NSCs) induced into neuronal phenotype using valproic acid as inducer, and improvement of their survival will be assessed.

    Materials and Methods

    Bone marrow stromal stem cell-derived neural stem cells encapsulated in alginate hydrogel, were used in this study. The encapsulated cells were induced by valproic acid and the cells were evaluated by immunocytochemical methods and reverse-transcription polymerase chain reaction (RT-PCR). The induction of apoptosis was achieved by hydrogen peroxide (H2O2), and the cell viability was evaluated by 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT). The Protective Effect of alginate hydrogel in front of H2O2 was evaluated by Ferric Reducing Antioxidant Power (FRAP) and MTT. The control groups were two-dimensional (2-D) cultured of the induced NSCs into neuronal phenotype by valproic acid as well as induction of apoptosis by H2O2

    Results

    The results showed that the viability of neuronal phenotype treated by H2O2 in alginate hydrogel was higher than that of cells cultured under the same condition in 2-D culture, also, the expression of Bcl2 and survivin was higher, while the expression of Bax was lower. Similar results were noticed with the FRAP technique

    Conclusion

    The results showed that alginate hydrogel has a protective effect on the induced NSCs into neuron-like cells, following induction of apoptosis by H2O2. The results of gene expression and FRAPwere consistent with the above results

    Keywords: Alginate hydrogel, neuroprotection, 3D culture, induction, neural stem cell, Valproic acid
  • زکیه داور، ایرج جعفری انارکولی، محمدجواد فریدونی، علیرضا عبدانی پور
    مقدمه

    استرس کنترل نشده از طریق تغییر مورفولوژی و میزان تکثیر سلول های پیش ساز هیپوکامپ بر حافظه وابسته به هیپوکامپ تاثیر می گذارد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تجربی، سلول های بنیادی عصبی مشتق از هیپوکامپ نوزاد موش صحرایی استخراج و به منظور تولید نوروسفر در محیط عاری از سرم و مکمل ها کشت داده شدند. به منظور تایید سلول های بنیادی عصبی القاء شده، از آنتی بادی نستین استفاده شد. میزان تکثیر سلولی و سمیت سلولی ناشی از تاثیر نوراپی نفرین با روش MTT بررسی شد. سلول های بنیادی عصبی در گروه های تجربی کنترل (تیمار نشده)، NE (تیمار شده با نوراپی نفرین، Pro (پیش تیمار شده با مسدود کننده گیرنده بتا پروپرانولول و سپس نوراپی نفرین)، Pra (پیش تیمار شده با مسدود کننده گیرنده آلفا پرازوسین و سپس نوراپی نفرین) و Syn (پیش تیمار شده با پروپرانولول و پرازوسین و سپس نوراپی نفرین) تقسیم شدند. میزان بیان ژن های Stk4، Caspase-3 و Sox2با استفاده از تکنیک Real-time RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج فلوسایتومتری بیان ژن نستین را تایید کرد. بررسی کمی ژن ها نشان داد که نوراپی نفرین، میزان سطح بیان ژنSox2 را افزایش می دهد. همچنین، در گروه هایی که با پرازوسین تیمار شده بودند میزان بیان ژن هایStk4 و Caspase-3 افزایش داشت.

    نتیجه گیری

    اثر نوراپی نفرین بر سلول های بنیادی عصبی مشتق از هیپوکامپ وابسته به گیرنده می باشد و افزایش نوراپی نفرین در اثر استرس مزمن می تواند به مانند یک تیغ دو لبه منجر به تکثیر یا آپوپتوز در سلول های بنیادی عصبی شود.

    کلید واژگان: Stk4, Caspase-3, Sox2, سلول های بنیادی عصبی, نوراپی نفرین
    Zakiye Davar, Iraj Jafari Anarkooli, MohammadJavad Fridoni, Alireza Abdanipour
    Introduction

    Uncontrolled stress affects hippocampal-dependent memory through altering the morphology and the proliferation rate of the hippocampal progenitor cells.

    Method & materials

    In this experimental study, neural stem cells (NSCs) derived from rat hippocampus were extracted and cultured to produce neutrospheres in a serum-free environment. Nestin antibody was used to identification the induced NSCs. Cell proliferation and cytotoxicity due to the effect of norepinephrine were measured by MTT assay. NSCs were assigned in the following experimental groups: Control (untreated), NE (treated with norepinephrine), Pro (pretreated with beta-blocker propranolol then norepinephrine), Pra (pretreated with alfa-blocker prazosin then norepinephrine), and Syn (pretreated with propranolol and prazosin then norepinephrine). Real-time RT-PCR was conducted to quantify mRNA levels of the Stk4, Caspase-3 and Sox2.

    Results

    The flow cytometry analysis revealed that NSCs were nestin positive. Real-time RT-PCR results showed that gene expression levels of Sox2 mRNA was increased via norepinephrine. Also, gene expression levels of Stk4 and Caspase-3 were increased in the group that pretreated with prazosin.

    Conclusion

    Taken together, the effect of norepinephrine on hippocampus-derived neural stem cells is receptor-dependent and, increase of norepinephrine under chronic stress can lead to the either proliferation or apoptosis in the NSCs, as a double-edged sword.

    Keywords: Stk4, Caspase-3, Sox2, Neural stem cells, Norepinephrine
  • رضا رهبرقاضی، محمد کریمی پور*
    پیش زمینه و هدف

    بیماری آلزایمر با از بین رفتن سلول های عصبی و اختلال سیناپسی در ناحیه هیپوکامپ شروع شده و با تخریب بافت عصبی و نقایص شناختی از قبیل ناتوانی در یادگیری، از بین رفتن حافظه و عدم شناسایی افراد، مکان ها و اشیاء ادامه می یابد. این بیماری با کاهش نورون زایی در ناحیه شکنج دندانه ای هیپوکامپ ارتباط مستقیم دارد. لذا استراتژی های درمانی نوین مبتنی بر سلول درمانی، بر کاربرد سلول های بنیادی عصبی شکنج دندانه ای هیپوکامپ متمرکز شده است. به علت بقاء پایین سلول های عصبی، عدم مهاجرت و تمایز هدفدار این سلول ها، به نظر می رسد فراهم کردن ریز محیط مطلوب و مناسب و تحریک جهت دار می تواند در این امر موثر باشد.

    مواد و روش کار

    تحقیق حاضر یک مطالعه مروری توصیفی بوده و مقالات متعدد نمایه شده در پایگاه های علمی PubMed، ISI و Scopus در زمینه ی کاربرد سلول های بنیادی عصبی در بیماری های تخریب کننده ی عصبی مانند آلزایمر بحث و بررسی شده است. همچنین روش های تحریک و فراخوانی سلول های بنیادی عصبی با استفاده سلول های بنیادی مزانشیمی، فاکتورهای رشد، داربست ها و ماتریکس خارج سلولی برای ایجاد محیط مطلوب جهت ترمیم و بازسازی توصیف و ارزیابی شده است.

    یافته ها

    مطالعات نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی با تولید فاکتورهای نوروتروفیک، کموکین ها و مولکول های ماتریکس خارج سلولی باعث افزایش تکثیر، مهاجرت، فراخوانی، تمایز نورونی و انعطاف پذیری سیناپسی سلول های بنیادی عصبی می شوند. همچنین این سلول ها با ترشح فاکتورهای ضدالتهابی و سرکوبگر آپوپتوزی مرگ، سلول های بنیادی عصبی را کاهش داده و میزان بقاء سلولی را افزایش می دهند. نشان داده شده است داربست های ساخته شده از مواد طبیعی می توانند با ایجاد ریز محیط مطلوب و سازگار، ماتریکس خارج سلولی طبیعی را تقلید و باعث ارتقاء عملکرد، مهاجرت و تمایز نورونی سلول های بنیادی عصبی شوند. این داربست ها می توانند زمینه را برای ترمیم و بازسازی بافت تخریب شده آماده کرده و درنتیجه عملکرد رفتارهای شناختی را بهبود دهند.

    بحث و نتیجه گیری

    تحریک و فراخوانی سلول های بنیادی عصبی درون زاد شکنج دندانه ای هیپوکامپ با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی، فاکتورهای ترشحی، ماتریکس خارج سلولی و داربست های طبیعی و سنتتیک می تواند در محافظت و درمان بیماران آلزایمری بسیار موثر و کارآمد باشد.

    کلید واژگان: آلزایمر, سلول های بنیادی عصبی, تحریک و فراخوانی, سلول های بنیادی مزانشیمی
    Reza Rahbarghazi, Mohammad Karimipour*
    Background & Aims

    The promotion of Alzheimer’s disease contributes to the brain cell (neuron) death and synaptic dysfunction in the hippocampus. These changes continue with the neural tissue degeneration and behavioral deficits such as learning disabilities, memory loss, and cognitive impairment which coincided with the reduction of neurogenesis. As a matter of fact, applying novel therapeutic strategies have focused on neural stem cell therapies. Due to the short-time survival rate, lack of transplantation efficiency and differentiation capacity, the use of suitable microenvironment is mandatory in order to stimulate dynamic growth of neural stem cells and regeneration rate.

    Materials & Methods

    In the present study, articles indexed in PubMed, ISI, and Scopus databases about the application of neural stem cells in neurodegenerative diseases such as Alzheimer’s disease were reviewed. Besides, different approaches to activate and increase the recruitment of neural stem cells via mesenchymal stem cells, growth factors, scaffolds and extracellular matrix were described in the context of neuro-regeneration.

    Results

    Several studies revealed that mesenchymal stem cells stimulated proliferation, recruitment, and neural differentiation of neural stem cells and improved synaptic plasticity by the production of neurotrophic factors, chemokine, and extracellular matrix. In addition, mesenchymal stem cells decreased the apoptosis phenomenon and increased cell viability via the secretion of anti-inflammatory and anti-apoptotic factors. It has been shown that the fabrication of scaffolds from natural biomaterials provides suitable and biocompatib le artificial microenvironments that are comparable to the naïve brain extracellular matrix with the potential to promote cell migration and differentiation. These approaches could alleviate the neural tissue degeneration and diminish the cognitive impairment.

    Conclusion 

    The stimulation of endogenous neural stem cells recruitment using mesenchymal stem cells and different cell-related products, extracellular matrix, natural and artificial materials could protect the individuals against Alzheimer’s disease and reduce the progression of neurodegeneration, and restoration of behavioral deficits.

    Keywords: Alzheimer’s disease, Neural stem cells, Recruitment, Mesenchymal stem cells, Scaffolds
  • سارا هراتی زاده، محمد علی ابراهیم زاده، مریم نظم بجنوردی، هاتف قاسمی حمیدآبادی*، علیرضا عبدانی پور، جواد اختری
    زمینه و هدف
    مطالعات متعددی نشان می دهند که سیستم اعصاب مرکزی دارای قابلیت ترمیم اندوژنوس می باشد. اما میزان تکثیر سلول های بنیادی عصبی اندوژنوس جهت درمان بیماری های نورودژنراتیو کافی نمی باشد. لذا به نظر می رسد که تحریک تکثیر سلول های بنیادی عصبی اندوژنوس جهت ترمیم نورونی الزامی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرتکثیری عصاره گیاه آقطی بر سلول های بنیادی عصبی مشتق از هیپوکمپ موش صحرایی تازه بدنیا آمده در شرایط آسیب اکسیداتیو پراکسید هیدروژن است.
    روش بررسی
    سلول های بنیادی عصبی از هیپوکمپ مغز نوزاد موش صحرایی تازه متولد شده استخراج و کشت شدند. ماهیت عصبی این سلولها با استفاده از بیان نشانگر خاص عصبی Nestin و از طریق تکنیک ایمونوسیتوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت ایجاد شرایط اکسیداتیو در محیط کشت سلولی، 5×104 سلول را به هر یک از چاهک های پلیت 96 خانه منتقل و سپس، هیدروژن پراکسید اضافه شد. بعد از 24 ساعت تست زنده مانی انجام و توسط دستگاه مقدار جذب هر گروه ارزیابی شد. سپس سلول های بنیادی عصبی به مدت 24 ساعت تحت تیمار غلظت های مختلف (100، 200، 400 و 500 (میکروگرم بر میلی لیتر عصاره آقطی به میزان 50 میکرون قرار گرفتند. درصد تکثیر سلولی با استفاده از MTT بررسی شد.
    یافته ها
    بررسی های ایمونو فلورسنت نشاندهنده بیان مارکر اختصاصی نستین در سلولهای بنیادی عصبی مشتق از هیپوکمپ موش صحرایی بود. نتایج تحقیق حاضر موید کاهش میزان زنده مانی سلول ها در غلظت های مختلف H2O2 بود. درصد تکثیر سلول های بنیادی عصبی طی شرایط آسیب اکسیداتیو پراکسید هیدروژن در گروه های تیماربا عصاره گیاه آقطی نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. بیشترین میزان تکثیر سلول ها در غلظت 500 μg/ml مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    این یافته ها نشان می دهند که عصاره متانولی آقطی می تواند میزان تکثیر و بقای سلول های بنیادی عصبی را در شرایط آزمایشگاهی و طی شرایط آسیب اکسیداتیو بهبود ببخشد و به نظر می رسد که قابلیت بالقوه ای در روند ترمیم عصب داشته باشد.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی عصبی, سامبوکوس ابولوس, تکثیر, زنده مانی
    Sara Haratizadeh, Mohammad Ali Ebrahimzadeh Dr, Maryam Nazm Bojnordi Dr, Hatef Ghasemi Hamidabadi Dr *, Alireza Abdanipour Dr, Javad Akhtari Dr
    Background And Aim
    Recently, several studies have indicated that the central nervous system has the capacity for endogenous repair. But, the proliferation capacity of endogenous neural stem cells (NSCs) isn’t sufficient for the treatment of neurodegenerative diseases. So, it sounds that stimulation of endogenous NSC proliferation is essential for neuroregeneration. The aim of this study was to examine the effects of Sambucus ebulus extract on the proliferation of neonatal rat hippocampus-derived neural stem cells (NSCs) under oxidative stress condition induced by H2O2.
    Material and
    Methods
    The NSCs were isolated from neonatal rat hippocampus. To confirm neural characteristics of neural stem cells, the expression of neural-specific marker, Nestin was investigated by immunocytochemistry technique. 5×104 cells were cultured in every well of a 96 well plate and H2O2 was added to induce oxidative stress condition. Then NSCs were exposed to 50 µg Sambucus ebulus extract for 24 hours, at various concentrations (25, 50, 100, 200, 400 and 500 μg/ml). The cell proliferation rate was assessed by MTT colorimetry assay before and after treatment with the extract.
    Results
    Immunofluorescent studies showed that neural stem cells expressed specific neural marker; Nestin. The proliferation rate of NSCs increased in the treated groups in comparison to that in the control group. The highest rate of survival was observed when Sambucus ebulus was used at the concentration of 500 μg/ml. (P
    Conclusion
    The results showed that the methanolic extract of Sambucus ebulus can promote proliferation and survival of NCSs in vitro and also after exposure to oxidative stress condition, suggesting its potential beneficial effect on neuroregeneration.
    Keywords: Neural stem cells, Sambucus ebulus, Proliferation, Survival
  • معصومه قلی نژاد، علیرضا عبدانی پور، امیر حسین تارمچی، ایرج جعفری انارکولی، علی نیک فر
    زمینه و هدف
    تولید بیش از حد رادیکال های آزاد در طی استرس های اکسیداتیو می تواند به بیومولکول های مهم بدن آسیب های جدی وارد نموده و مسیرهای مرگ برنامه ریزی شده سلولی را در بدن فعال نماید. مرگ سلول های عصبی باعث بروز بسیاری از بیماری های مخرب سیستم عصبی می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آدنوزین بر مهار آپوپتوز در آسیب اکسیداتیو ناشی از هیدروژن پراکسید در سلول های بنیادی عصبی مشتق از سلول های استرومایی مغز استخوان بود.
    روش بررسی
    سلول های بنیادی عصبی مشتق از سلول های استرومایی مغز استخوان با دوز های مختلف آدنوزین برای مدت 48 ساعت تیمار شدند سپس به مدت 30 دقیقه در معرض 125 میکرومولار هیدروژن پراکساید قرار گرفتند. با روش MTT و رنگ آمیزی تانل تاثیر آدنوزین در بقای سلول ها و میزان آپوپتوز نسبت به گروه کنترل بررسی شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که در شرایط آسیب اکسیداتیو، میزان آپوپتوز در سلول های بنیادی عصبی مشتق از مغز استخوان تیمار شده با 6 میکرومولار آدنوزین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>P).
    نتیجه گیری
    یافته های ما نشان داد که آدنوزین از مرگ سلول های بنیادی عصبی در برابر آسیب های اکسیداتیو محافظت می کند. احتمالا این دارو می تواند برای بقای سلول های عصبی و درمان بیماری های سیستم عصبی کاندید مناسبی باشد.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی عصبی, آدنوزین, آپوپتوز
    M. Gholinejad, Ar Abdanipour, Ah Taromchi, I. Jafari Anar Kooli, A. Nikfar
    Background And Objective
    Excessive production of free radicals during oxidative stress can cause serious damage to important biomolecules and activate programmed cell death pathways in the body. In the nervous system, neuronal cell death leads to many progressive neurodegenerative disorders. The aim of this study was to evaluate the effects of adenosine on the inhibition of apoptosis in oxidative damage induced by hydrogen peroxide in bone marrow derived neural stem cells (BMSCs-dNSCs).
    Materials And Methods
    BMSCs-dNSCs were pretreated with different doses of adenosine for 48 hours and then exposed to 125μM H2O2 for 30 minutes. Using MTT and TUNEL assay, we evaluated the effects of adenosine on cell survival and apoptosis in pretreated BMSCs-dNSCs in comparison to control groups.
    Results
    The results showed that the apoptosis rate in the 6 µM adenosine pretreated BMSCs-dNSCs was significantly decreased compared to the control group in the condition of oxidative stress (P
    Conclusion
    Our findings suggest that adenosine protects NSCs against oxidative stress induced cell death, therefore it may be used to promote the survival rate of NSCs and could be a candidate for the treatment of oxidative stress mediated neurological diseases.
    Keywords: Adenosine, Neural stem cells, Apoptosis
  • فرزین ناصری، امیرمحمد احمدزاده، سجاد سحاب نگاه *
    بیماری آلزایمر شایع ترین شکل دمانس در افراد سالخورده است. ویژگی های آسیب شناسی بافتی آن انباشت برون سلولی پروتئین آمیلوید بتا و هایپرفسفولاریزاسیون پروتئین تاو است. باور بر این است که این بیماری تحلیل برنده نورونی با اختلال عملکرد سیناپسی و مرگ نورونی پیاپی آغاز می شود. پژوهشگران اعتقاد دارند که نورون زایی در بزرگسالی مشاهده می شود؛ بنابراین جبران نورون های از دست رفته می تواند یک رویکرد درمانی برای بهبود و کنترل آلزایمر باشد. رشته در حال توسعه سلول های بنیادی، پتانسیل درمانی بزرگی را برای بیماری های مزمن نورولوژیک مانند آلزایمر به خصوص اگر با رویکرد های درمانی چند هدفی همراه باشد پیشنهاد می دهد. نشان داده شده است که محیط غنی اثرات مثبتی را در عملکرد شناختی بیماران از طریق چند مکانیسم از جمله تنظیم نورون زایی دارد.
    نتیجه گیری پیشرفت های صورت گرفته در نورون زایی، سلول بنیادی درمانی و محیط غنی در آلزایمر در این مقاله مرور شده اند و چالش های احتمالی استفاده از این درمان ها در آلزایمر بحث شده اند.
    کلید واژگان: نورون زایی, بیماری آلزایمر, سلول های بنیادی عصبی, محیط غنی
    Farzin Naseri, Amir Mahmoud Ahmad-Zadeh, Sajad Sahab Negah *
    Introduction
    Alzheimer's disease (AD) is the most common form of dementia among the elderly. Its pathohistological characteristics are the accumulation of extracellular β-amyloid protein and hyperphosphorylation of tau protein. This neurodegenerative disorder is assumed to start with synaptic dysfunction and chronic loss of neuronal cells. Researchers believe that neurogenesis appears in adulthood; therefore, replacement of the lost neurons can represent a therapeutic approach for the management and improvement of AD. The developing field of stem cell biology offers great therapeutic potential for chronic neurological conditions such as AD, particularly if joined with a multitargeted therapeutic approach. It has been shown that enriched environment positively affects patient's cognitive behaviors through various mechanisms, including modulation of neurogenesis.
    Conclusion
    The current advancements in neurogenesis, stem cells therapies, and environmental enrichment in AD are reviewed in this article, and the potential barriers to the use of these treatments for AD patients are discussed.
    Keywords: Neurogenesis, Alzheimer's disease, Neural stem cells, Enriched environment
  • علیرضا عبدانی پور، رضا نجات بخش، ایرج جعفری انارکولی، مهرداد قربانلو، علی نیک فر، امبر نوریان
    زمینه و هدف
    امروزه تحقیقات بسیاری درباره تاثیر عصاره ی گیاهان مختلف روی بیماری های سیستم عصبی انجام می شود. در این مطالعه تاثیر عصاره ی هیدروالکلی گل گیاه اسطوخودوس بر روی رشد و تکثیر سلول های بنیادی عصبی موش صحرایی و همچنین خاصیت آنتی اپوپتوزی عصاره ی گیاه اسطوخودوس مورد بررسی قرارگرفت.
    روش بررسی
    سلول های بنیادی عصبی از هیپوکمپ مغز نوزاد موش صحرایی استخراج شد. به منظور تعیین بهترین غلظت عصاره ی گیاه اسطوخودوس، سلول ها به مدت 48 ساعت با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میکروگرم به ازای هر میلی لیتر محیط کشت تیمار شدند و میزان تکثیر سلولی با روش MTT بررسی گردید. همچنین اثر ضدآپوپتوزی این گیاه با القای آپوپتوز توسط اتانول و استفاده از کیت تانل بررسی گردید.
    یافته ها
    نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که عصاره ی گیاه اسطوخودوس تکثیر سلول های بنیادی عصبی را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش می دهد و میزان آپوپتوز القا شده با اتانول نیز در حضور عصاره در موش صحرایی کاهش می یابد.
    نتیجه گیری
    عصاره گیاه اسطوخودوس می تواند بر روی افزایش تکثیر و کاهش آپوپتوز در سلول های بنیادی عصبی موش صحرایی موثر باشد.
    کلید واژگان: تکثیر سلولی, اسطوخودوس, سلول های بنیادی عصبی, آپوپتوز, موش صحرایی
    A. Abdanipour, R. Nejatbakhsh, I. Jafari Anarkooli, M. Ghorbanli, A. Nikfar, A. Noriyan
    Background And Objective
    Nowadays, extensive research is carried out on the effect of plant extracts on variety of disorders. In this study, the effect of hydroethanolic extract of Lavandula officinalis on proliferation of neural stem cells as well as its anti-apoptotic properties was assessed.
    Materials And Methods
    Neural stem cells were isolated from hippocampus of neonatal rat brain. To determine the optimal concentration of Lavandula officinalis extract, isolated neural stem cells were treated with 200, 400, 600, 800 and 1000 µg/ml of concentrate for 48 h. Then cell proliferation rate was evaluated via MTT assay. Meanwhile, the anti-apoptotic property of Lavandula officinalis extract was evaluated using TUNEL assay method.
    Results
    The results of this study showed a significant difference in cell proliferative and anti-apoptotic property of Lavandula officinalis extract on neural stem cells comparing to the control group.
    Conclusion
    The hydroethanolic extract of Lavandula officinalis can be effective on proliferation elevation and apoptosis reduction in rat neural stem cells.
    Keywords: Cell proliferation, Lavandula officinalis, Neural stem cells, Apoptosis, Rat
  • حجت الله عباس زاده، تقی طریحی*، مجید صادقی زاده، علیرضا دلشاد، طاهر طاهری، علی اصغر پیوندی
    مقدمه
    سلول درمانی از روش های جدید درمانی است که می تواند در بهبود ضایعات نخاعی موثر باشد. در این پژوهش از سلول های بنیادی عصبی در درمان ضایعه نخاعی ایجاد شده با روش له شدگی (contusive) در موش صحرایی آزمایشگاهی استفاده شد.
    روش
    سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان (BMSCs) از استخوان موش های صحرایی استخراج شد. پس از سه مرحله پاساژ این سلول ها، ابتدا به نوروسفر و سپس به سلول های بنیادی عصبی تمایز داده شد. در مرحله in vivo تعداد 43 سر موش صحرایی ماده بالغ به 5 گروه تقسیم شدند. در گروه اول (Sham) فقط عمل جراحی لامینکتومی انجام شد، در حالی که در بقیه گروه ها پس از لامینکتومی، له شدگی در نخاع ایجاد شد. در گروه دوم پس از له شدگی هیچ درمانی صورت نگرفت. در بقیه گروه ها، 7 روز پس از ضایعه تزریق صورت گرفت، به این ترتیب که در گروه سوم سرم فیزیولوژی، در گروه چهارم سلول های BMSCs تمایز نیافته و در گروه پنجم سلول های بنیادی عصبی (NSCs) همه به شکل داخل نخاعی تزریق شد. در همه ی گروه ها یک روز قبل از ضایعه تا 12 هفته بعد، بهبودی حرکتی حیوان به وسیله تست ( Basso، Beattie، and Bresnahan (BBB بررسی شد.
    یافته ها
    در این تحقیق درصد قابل توجهی از سلول های کشت داده شده پس از پاساژ چهارم سلول های بنیادی مغز استخوان بودند. این سلول ها سپس به نوروسفر و سلول های بنیادی عصبی تبدیل شدند. در بررسی تست رفتاری، گروه های تجربی سلول درمانی بهبودی حرکتی معنی داری را نسبت به گروه های کنترل داشتند. این بهبودی در هفته های دوم تا چهارم مشخص تر بود اما در فاصله هفته های چهارم تا دوازدهم میزان بهبودی کندتر گردید.
    نتیجه گیری
    پیوند سلول های بنیادی عصبی باعث بهبود نسبی حرکتی در موش صحرایی دارای ضایعه نخاعی با روش له شدگی می شود.
    کلید واژگان: سلول های استرومایی مغز استخوان, تمایز, سلول های بنیادی عصبی, ضایعه طناب نخاعی
    Hojjat, Allah Abbaszadeh, Taki Tiraihi *, Majid Sadeghizade, Alireza Delshad, Taher Taheri, Ali Asghar Peyvandi
    Background and Aims
    Cell therapy is among the novel therapeutic methods effective in the treatment of spinal cord injuries. The aim of the present study was using neural stem cells (NSCs) in treating contusion spinal cord injury in rat model.
    Methods
    Bone marrow stromal cells (BMSCs) were isolated from adult rats. After three passages, these cells were transdifferntiated to neurospheres and subsequently to neural stem cells (NSCs). At in vivo studies, 43 adult female rats were divided into 5 groups. For the first group or Sham, laminectomy was the only procedure performed, whereas for the other four groups, after laminectomy, a contusion Spinal Cord Injury (SCI) was induced, as well. In group 2, no treatment was performed. In the other groups, injection was performed 7 days after SCI, as such: in groups 3, 4, and 5 normal saline, BMSCs, and NSCs were injected, respectively. The injections were administered intraspinally (IS). Motor improvement was assessed via BBB test one day before SCI and continued up to 12 weeks afterwards in all groups.
    Results
    The current study revealed that a considerable percentage of the cells were BMSCs after the fourth passage. These cells were then transformed into neurospheres and NSCs. In all the experimental cell-therapy groups, a significant motor improvement was observed in comparison with that in the control group. This healing was more obvious during the period between the 2nd and the 4th weeks and less prominent during the period between the 4th and the 12th weeks.
    Conclusion
    Transplantation of NSCs leads to partial motor improvement in contusive rat models.
    Keywords: Bone marrow stromal cell, Differentiation, Neural stem cells, Spinal cord injury
  • ذبیح الله خاکسار، سجاد سحاب نگاه *، شاهین محمد صادقی
    مقدمه
    مطالعات اخیر نقش های کلیدی توالی ها و موتیف های مختلف را در هدایت ماتریکس خارج سلولی نشان داده اند. فعالیت های بیولوژیکی مولکول های بزرگ می تواند توسط موتیف هایی از ماتریکس خارج سلولی تقلید شود. توالی های پپتیدی و موتیف های لامینین می توانند به زیست مواد داربست ها متصل شوند، حفاظت مکانیکی سلول ها را بهبود بخشند، رشد سلول ها را افزایش دهند و منجر به تشکیل بافت ها شوند.
    مواد و روش ها
    سلول های بنیادی عصبی از برجستگی های عقده ای جنین موش های صحرایی 14 روزه جدا شدند و به صورت نوروسفر کشت داده شدند. تعداد و قطر نوروسفر ها در روزهای 3، 7 و 10 اندازه گیری شد. سلول های بنیادی عصبی توسط محیط های کشت دو بعدی و سه بعدی کشت داده شدند. جهت ارزیابی بقاء سلولی، کیت Live/Dead در روزهای 1 و 7 استفاده شد. تکثیر سلولی با استفاده از آزمون MTS در روزهای 1 و 7 ارزیابی شد.
    یافته ها
    یافته های ما نشان داد که سلول های جداشده از برجستگی های عقده ای ظرفیت تکثیر بالایی دارند. با توجه به آزمون اندازه گیری های تکثیر، تعداد و قطر نوروسفر به طور معنی داری به مدت 10 روز بعد از کشت افزایش یافت. تکثیر و بقاء سلولی در پپتید نانوفیبر خود ساخته حاوی موتیف لامینین به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از دو بعدی آن بود.
    نتیجه گیری
    پپتید نانوفیبر خود ساخته حاوی موتیف لامینین، تکثیر و بقاء سلولی را بهبود بخشیده و مدل های مناسب برای تحقیقات بیشتر را پیشنهاد می کند.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی عصبی, تکثیر سلولی, بقاء
    Zabihollah Khaksar, Sajad Sahab Negah*, Shahin Mohammad Sadeghi
    Introduction
    Recent studies have shown the key roles of different sequences and motifs in the extracellular matrix guidance. Biological activities of the macromolecules can be mimicked by the motifs of extracellular matrix. Laminin peptide sequences and motifs can bind the biomaterials of scaffolds, improve the cells mechanical protection, increase the cells growth, and lead to the formation of tissues.
    Materials And Methods
    Neural stem cells (NSCs) were isolated from embryonic ganglionic eminences of 14 days rats and cultured as neurosphere. The number and diameter of neurospheres on days 3, 7, and 10 were measured. NSCs were cultured by two-dimensional (2D) and 3D cultures. To evaluate cell survival, Live/Dead kit was used on days 1 and 7. The cell proliferation was assessed using the MTS assay on days 1 and 7.
    Results
    Our finding showed that the cells isolated from ganglionic eminences have a high proliferative capacity. According to the proliferation assay measurements, the number and diameter of neurosphere significantly increased after culturing for 10 days. Cell proliferation and survival in the self-assembling peptide nanofiber containing laminin motif (SAPN-LM) were significantly higher than that of 2D.
    Conclusion
    SAPN-LM improved cell proliferation and survival and suggest an appropriate models for further investigations.
    Keywords: Neural Stem Cells, Cell Proliferation, Survival
  • محمدرضا هاشم زاده *، زهرا سیدی، محمد امین عدالت منش، سمانه رفیعی
    مقدمه
    سلول های بنیادی توسط دو ویژگی اساسی خودنوزایی و تمایز توصیف می شوند. خودنوزایی ترکیبی از کنترل تکثیر و حفظ حالت تمایز نیافته می باشد. ویژگی خودنوزایی توسط یک فرایند دینامیک بین فاکتورهای رونویسی، کنترل اپی ژنتیک، تنظیم کننده های RNA های کوچک و پیام رسان های خارج سلولی از کنام سلول های بنیادی تنظیم می شود. از ویژگی های دیگر سلول های بنیادی توانایی تمایز به انواع سلول های مختلف است. سلول های بنیادی عصبی قادر به تمایز به نورون، سلول گلیال و اولیگودندروسیت می باشند. فرایند تمایز اولیگودندروسیت نیز توسط برهم کنش بین برنامه های ژنتیکی و اپی ژنتیکی تنظیم می گردد. مطالعات اخیر نقش کلیدی تغییرات هیستونی در تنظیم اپی ژنتیک بیان ژن در طی تکامل اولیگودندروسیت ها را نشان می دهد. علاوه بر این، مسیر اسید رتینوئیک تمایز سلول های بنیادی به سمت نورون ها را نشان داده است.
    نتیجه گیری
    شناسایی آبشارهای پیام رسان و شبکه های تنظیمی خودنوزایی و تمایز سلول های بنیادی عصبی، روش های درمانی جدید را برای بیماری های عصبی نظیر صدمات مغزی و تومورهای مغزی و بیماری های تحلیل برنده عصبی مانند هانتینگتون، آلزایمر، پارکینسون و بیماری های تحلیل برنده میلین مانند مالتیپل اسکلروزیس بهبود بخشیده است. علاوه بر این فهم این مسیرها منجر به تمایز اختصاصی و پایدار سلول های بنیادی عصبی به سمت اولیگودندروسیت های عملکردی برای درمان جایگزین می گردد.
    کلید واژگان: تمایز سلولی, بیان ژن, سلول های بنیادی عصبی, خودنوزایی سلول
    Mohammad Reza Hashemzadeh*, Zahra Seyedi, Mohammad Amin Edalatmanesh, Samaneh Rafiei
    Introduction
    Stem cells are characterized by two fundamental properties; self-renewal and differentiation. Self-renewal is an integration of proliferation control with the maintenance of an undifferentiated state. Self-renewal trait is regulated by a dynamic process between transcription factors, epigenetic control, microRNA regulators, and cell-extrinsic signals from the niche of stem cells. The other feature of stem cells is the capability of differentiation to various cell types. Neural stem cells are able to differentiate to neuron, glial cell, and oligodendrocyte. The process of oligodendrocyte differentiation also is regulated by an interaction between the genetic and epigenetic programs. Recent studies reveal the key role of histone modifications in epigenetic regulation of gene expression during oligodendrocyte development. Moreover, retinoic acid pathway has been shown in stem cell differentiation toward neurons.
    Conclusion
    Detection of signaling cascades and regulatory networks of self-renewal and differentiation of neural stem cells improve new therapeutic methods for neural diseases, such as brain injuries and brain tumors as well as neurodegenerative diseases, like Huntington, Alzheimer, Parkinson, and demyelination diseases, such as multiple sclerosis. Moreover, understanding of these pathways leads to specific and stable differentiation of neural stem cells toward functional oligodendrocyte for alternative therapy.
    Keywords: Cell Differentiation, Gene Expression, Neural Stem Cells, Cell Self Renewal
  • هدی پسندمژده، بهمن زینلی، هادی علیقلی، ایرج کاشانی رادگردی، سجاد سحاب نگاه، غلامرضا حسن زاده*
    مقدمه
    بیماری آلزایمر شایع ترین اختلال تحلیل برنده عصبی با شیوع یک هشتم یا حدود ده درصد از افراد مسن تر از 65 سال است. برای رسیدن به القاء زوال پیشرونده و تحلیل عصبی، تزریق درون بطنی استرپتوزوسین، یک فاکتور دیابتوژنیک، انجام شد. از آنجایی که این مدل منجر به اختلالات رفتاری، اختلال انرژی و مصرف گلوکز شد، یک مدل مناسب برای آلزایمر است. کاهش توان سلول های بنیادی در ناحیه تحت بطنی، یکی از نواحی نوروژنیک مغز، در بیماری آلزایمر گزارش شده است. در این مطالعه، ما تاثیر تجویز درون بطنی استرپتوزوسین در تکثیر سلول بنیادی در ناحیه تحت بطنی را آزمایش کردیم.
    مواد و روش ها
    30 سر موش صحرایی ویستار نر به 3 گروه تقسیم بندی شدند، شامل: کنترل، شم و STZ. تزریق دارو (3 میلی گرم/کیلوگرم -تزریق درون بطنی) در بطن های جانبی در روزهای 1 و 3 بعد از بهبودی از عمل جراحی انجام شد. سرانجام، بعد از کشت سلول ناحیه تحت بطنی، تکثیر سلول توسط سنجش شاخص های ریخت شناسی، تعداد و قطر نوروسفرها اندازه گیری شد.
    یافته ها
    مطالعه ما نشان داد که تکثیر شاخص ها از قبیل قطر و تعداد نوروسفرها، در گروه درمان در مقایسه با گروه های کنترل و شم به طور معنی داری کاهش داشت.
    نتیجه گیری
    اطلاعات ما نشان داد که استفاده از استرپتوزوسین تکثیر سلول های بنیادی در ناحیه تحت بطنی مغز را کاهش می دهد.
    کلید واژگان: بیماری آلزایمر, استرپتوزوسین, سلول های بنیادی عصبی
    Hoda Pasand Mozhdeh, Bahman Zeynali, Hadi Aligholi, Iraj Kashani Radgerdi, Sajad Sahab Negah, Gholamreza Hassanzadeh*
    Introduction
    Alzheimer's disease (AD) is the most common neurodegenerative disorder with the prevalence of one eighth or about 10% of people older than 65 years old. Aiming to induce progressive dementia and neurodegeneration, intracerebroventricularly (ICV) injection of streptozocin (STZ), a diabetogenic factor, was performed. Since this model leads to behavioral disorders, impaired energy, and glucose utilization, it is an appropriate model for AD. Reduction of the potency of stem cells in the subventricular zone (SVZ), one of the brain neurogenic regions, in AD has been reported. In this study, we examined the effect of ICV administration of STZ on stem cell proliferation in SVZ.
    Materials And Methods
    Thirty male Wistar rats were classified into three groups, including control, sham, and STZ. Drug injection (3 mg/kg- ICV) was performed in lateral ventricles in days 1 and 3 after recovery of operation. Finally, after SVZ cell culture, cell proliferation was measured by evaluation of morphology, number, and diameter indexes of neurospheres.
    Results
    Our study revealed that proliferation indexes, such as diameter and the number of neurosphere, were significantly decreased in the treatment group compared to control and sham groups.
    Conclusion
    Our data has shown that application of STZ decreases proliferation of stem cells in SVZ of the brain.
    Keywords: Alzheimer Disease, Streptozocin, Neural Stem Cells
  • حجت الله عباس زاده، تقی طریحی*، مجید صادقی زاده، محمدرضا دلشاد، طاهر طاهری، هادی کاظمی، مریم سادات خرمگاه
    مقدمه و هدف
    یکی از راه های درمان بیماری های با نقص میلین، سلول درمانی است؛ سلول های بنیادی مورد استفاده در این روش به الیگودندروسیت تبدیل خواهندشد. در مطالعات پیشین برای تولید سلول های شبه الیگودندروسیت از سلول های بنیادی مغز استخوان استفاده می شد که در مرحله پیش القا تحت تاثیرDMSO و در مرحله القا، تحت تاثیر PDGF، bFGF، heregulin and T3 قرارمی گرفتند. در تحقیق اخیر به منظور افزایش تولید این سلول ها ابتدا سلول های بنیادی مغز استخوان به نوروسفر و سلول های بنیادی عصبی تبدیل شده، سپس سلول، شبه الیگودندروسیت شد و در پایان، همکشتی این سلول ها با نورون های حرکتی به منظور تولید میلین ارزیابی شد.
    مواد و روش ها
    سلول های بنیادی مغز استخوان (BMSCs) از موش های صحرایی ماده بالغ استخراج و تحت اثر B27، EG وBFGF به سلول های نوروسفر(NSF) و سلول های بنیادی عصبی (NSC) تبدیل و سپس در مرحله القا، تحت تاثیر (PDGF، bFGF، heregulin and T3). به سلول های شبه الیگودندروسیت (OLCs) تمایزداده شدند. سلول های سلول های OLC، NSF، NSC و BMSC با استفاده از نشانگرهای (مارکرهای) CD44، CD45 CD90، fibronectin و oct-4، ، MBP O1، O4، GFAP مورد ارزیابی ایمونوسایتوشیمیایی و ژن های oligo2و MOG با RT-PCR مورد بررسی قرارگرفتند.
    نتایج
    نتایج مطالعه حاضر، نشان دهنده بیان مارکرهای C D44، CD45، CD90 fibronectin توسط سلول های BMSCs و مارکرهای NESTIN وNF68 توسط سلول های NSC و مارکرهای O1، O4، oligo2 در سلول های OLCs بود؛ درضمن، بیان ژن های Olig2 و PDGFR توسط روش RT-PCR تاییدشد.
    نتیجه گیری
    سلول های شبه الیگودندروسیت با درصدی بالا از سلول های بنیادی عصبی استحصال یافته از BMSCs ایجاد می شوند و پس از همکشتی با نورون های حرکتی، قابلیت تولید میلین در محیط کشت را دارا هستند.
    کلید واژگان: سلول های شبه الیگودندروسیت, نورون های حرکتی, سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان, القا, سلول های بنیادی عصبی
    Hojjat, Allah Abbaszadeh, Taki Tiraihi*, Majid Sadeghizadeh, Ali Reza Delshad, Taher Taheri, Hadi Kazmi, Maryam Sadat Khoramgah
    Background And Objective
    One of the approaches for treatment of demylination diseases is cell therapy. Stem cells have been used as a source for generating oligodendrocyte. In a previous communication، the oligodendrocyte-like cells (OLCs) were generated from bone marrow stromal cells (BMSCs) using preinducers (dimethyl sulfoxide and retinoic acid) and induction protocol (PDGF، bFGF، heregulin and T3). In this investigation، we tried to increase the yield of oligodendrocyte-like cells (OLCs) by inducing the neural stem cells generated from neurospheres-derived BMSCs.
    Materials And Methods
    In this research study، BMSCs of adult female rats were expanded and then induced to form neurospheres (NS) using B27، the epidermal growth factor (EGF) and the basic fibroblast growth factor (bFGF)، and subsequent isolation of neural stem cells (NSCs). This was followed by induction of the NSCs into OLCs with heregulin، PDGF-AA، bFGF and T3. BMSCs، NS، NSCs and OLCs were characterized using immunocytochemistry for fibronectin، CD44، CD90، CD45، Oct-4، O4، Oligo2، O1 and MBP markers. PDGF receptor α (PDGFR-α)، Olig2 and MOG expression were evaluated using RT-PCR.
    Results
    The BMSCs expressed CD44، CD90، CD106 and Oct-4; the NSCs were immunoreactive to nestin and NF68، while the OLCs were immunoreactive to O4، Oligo2 and O1. In differentiating OLCs، Olig2 and PDGFR-α mRNA was detected using RT-PCR technique.
    Conclusion
    Functional OLCs were generated from BMSCs-derived NS with high yield and were able to produce myelin after co-culture by motor neurons.
    Keywords: Oligodendrocyte, like cells, Bone marrow stromal cells, Motoneurons, Induction, Neural stem cells
  • وحیده میری، فریبا منصوری زاده، محسن سقا، اسدالله اسدی، محمدقاسم گل محمدی*
    پیش زمینه و هدف
    مهندسی بافت عصب یکی از امیدوارکننده ترین روش ها برای درمان ضایعات دژنراتیو سیستم عصبی مرکزی می باشد. توزیع سه بعدی و رشد سلول ها درون داربست متخلخل از اهمیت بالینی برای مهندسی بافت عصب برخوردار می باشد. داربست های مورداستفاده در مهندسی بافت علاوه بر عملکرد مناسب باید زیست سازگار، زیست تخریب پذیر و متخلخل نیز باشند. ما در این مطالعه به دنبال ساخت و مطالعه ویژگی های یادشده در داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید (PLLA) به منظور کاربرد آن در مهندسی بافت عصب هستیم.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی نانو داربست PLLA با ساختار و مورفولوژی مناسب به وسیله روش الکتروریسی تهیه شد. از طیف سنجی مادون قرمز(FTIR، Fourier Transform Infrared) و میکروسکوپ الکترونی نگاره به ترتیب برای تعیین ساختار شیمیایی و فیزیکی داربست استفاده شد. همچنین میزان تخریب پذیری داربست طی 40 روز در داخل محلول فسفات بافرسالین (PBS) موردبررسی قرار گرفت. درنهایت سلول های بنیادی جداسازی شده از مغز موش بالغ بر روی داربست کشت داده شد و نحوه اتصال و مورفولوژی آن ها توسط میکروسکوپ الکترونی بررسی گردید.
    یافته ها
    نتایج کسب شده به وسیله مطالعات میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان دهنده خصوصیات سطحی مناسب و نانو فیبری بودن داربست ساخته شده بود. طی آزمون تخریب پذیری، مشخص شد که نانو داربست PLLA از سرعت تخریب و خاصیت جذب آب مطلوبی برخوردار است و همچنین pH محیط را کمتر تحت تاثیر قرار می دهد. درنهایت با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی، اتصال موفق سلول های بنیادی و پیش ساز عصبی مغز موش بالغ کشت داده شده بر روی داربست موردبررسی و تایید قرار گرفت.
    نتیجه گیری
    از نتایج به دست آمده به نظر می رسد که نانو داربست PLLA بستر مناسبی برای کشت و تمایز سلول های بنیادی و پیش ساز عصبی بوده و روش به کاررفته روشی کارآمد در ساخت داربستی مناسب برای مهندسی بافت عصب می باشد.
    کلید واژگان: مهندسی بافت, داربست, PLLA, الکتروریسی, سلول های بنیادی عصبی, زیست تخریب پذیری
    Vahide Miri, Fariba Mansourizadeh, Mohsen Sagha, Asadollah Asadi, Mohammad Ghasem Golmohammadi*
    Background and Aims
    Nerve tissue engineering (NTE) is one of the most promising methods for the treatment of the central nervous system (CNS) neurodegenerative diseases. The three-dimensional distribution and growth of the cells within the porous of the scaffold have a significance clinical role in the NTE field. Scaffolds used in tissue engineering, not only must have a good performance, but they should also be porous, biocompatible and biodegradable. The present work aimed to fabricate and study the morphology, biodegradability and chemical characteristics of Poly-L-Lactic-Acid (PLLA) in order to use in the neural tissue engineering.
    Materials and Methods
    In this experimental study, PLLA nano scaffold was fabricated with an appropriate structure and morphology using Electrospinning Technique. Fourier Transform Infrared (FTIR) spectroscopy and Scanning Electron Microscopy (SEM) were used to determine the physico-chemical properties of the scaffold. Scaffold biodegradation was studied in Phosphate-buffered saline (PBS) for 40 days. Isolated stem and progenitor cells from subventricular zone of the adult mouse brain were cultured on the scaffold and their morphology and connection properties were characterized using SEM.
    Results
    SEM studies indicated that PLLA is a nano-fibrous scaffold which shows the appropriate surface characteristics. Furthermore, this nanoscaffold showed a high degradation and water uptake rate in the degradation test. Finally, SEM studies confirmed the attachment and growth of the mouse neural stem and progenitor cells on the scaffold.
    Conclusion
    These results suggested that the PLLA nano scaffold is an appropriate structure for the growth and differentiation of the neural stem and progenitor cells and the electrospining technique is an efficient method for the scaffold producing used in the nerve tissue engineering.
    Keywords: Tissue engineering, Scaffold, PLLA, Electrospinning, Neural stem cells, Biodegradation
  • سجاد سحاب نگاه، شاهین محمد صادقی، هادی کاظمی، سید مصطفی مدرس موسوی، هادی علیقلی*
    مقدمه
    پس از آسیب اولیه بافت مغز، مکانیسم های ثانویه ای فعال می شوند و منجر به آزادسازی فاکتورهای حمایتی و نوروتروفیک مختلف در بافت های آسیب دیده می گردند. تاثیر این محیط جدید بر نورون زایی، تکثیر و بقاء سلول های بنیادی نیاز به بررسی های بیشتری دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره مغز آسیب دیده بر تکثیر سلول های بنیادی عصبی جنینی موش صحرایی بود.
    مواد و روش ها
    سلول های بنیادی عصبی از برجستگی های عقده ای جنین موش صحرایی جدا شدند، سپس به عنوان نوروسفر کشت داده شدند. در مرحله بعد، سلول ها در داربست پوراماتریکس به عنوان کشت سه بعدی، کشت داده شدند. بر اساس محتوای محیط کشت، سلول ها به 4 گروه: با فاکتور رشد، فاقد فاکتور رشد، فاقد فاکتور رشد + عصاره مغز سالم و فاقد فاکتور رشد + عصاره مغز آسیب دیده، تقسیم شدند. ارزیابی تکثیر توسط مشاهده سلول های مشخص شده با DiI انجام شد و سنجش بقاء توسط آزمایش MTS پس از 10 روز انجام گردید. جهت آماده سازی عصاره مغز آسیب دیده، از یک مدل آسیب مغزی موش صحرایی استفاده گردید و عصاره 48 ساعت پس از آسیب مغزی جمع آوری شد.
    یافته ها
    نتایج نشان دادند که سلول های بنیادی عصبی مشتق شده از برجستگی های عقده ای جنینی موش صحرایی، توانایی تکثیر بالایی دارند. سلول های DiI مثبت و آزمایش MTS تمایل بالاتری را به تکثیر و بقاء سلول های بنیادی عصبی در گروه های فاقد فاکتور رشد + عصاره مغز آسیب دیده و حاوی فاکتور رشد نسبت به گروه های فاقد فاکتور رشد و فاقد فاکتور رشد + عصاره مغز سالم، نشان دادند.
    نتیجه گیری
    نتایج ما یک اثر مثبت احتمالی عصاره مغز آسیب دیده را بر روی بقاء و تکثیر سلول‏های بنیادی عصبی جنینی موش صحرایی نشان داد. مطالعات بیشتر به منظور بررسی جزئیات یافته های اولیه ما مورد نیاز است.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی عصبی, آسیب های مغزی, عصاره های بافتی, پوراماتریکس
    Sajad Sahab Negah, Shahin Mohammad Sadeghi, Hadi Kazemi, Sayed Mostafa Modarres Mousavi, Hadi Aligholi*
    Introduction
    After primary brain injury, secondary mechanisms are activated and lead to releasing of various supportive and neurotrophic factors in injured tissues. The effect of the new environment on neurogenesis, proliferation, and survival of stem cells needs more investigations. The aim of the present study was to evaluate the effect of injured brain extract on proliferation of embryonic rat neural stem cells (NSCs).
    Materials And Methods
    NSCs were isolated from ganglionic eminences of embryonic rat then cultured as neurospheres. Next, cells were seeded in PuraMatrix scaffold as 3-dimension culture. Based on the medium content, cells were divided into 4 groups: with growth factor, without growth factor, without growth factor intact brain extract, and without growth factor injured brain extract. Proliferation assay was done by evaluation of the DiI labeled cells and the survival assay was carried out by MTS test 10 days later. For preparation of the injured brain extract, a rat brain injury model was utilized and the extract was collected 48 hours after brain injury.
    Results
    The results showed that NSCs derived ganglionic eminence of embryonic rat had high proliferation ability. DiI-positive cells and MTS test showed a higher tendency of the proliferation and survival of NSCs in the without growth factor injured brain extract and growth factor groups compared to the without growth factor and without growth factor intact brain extract groups.
    Conclusion
    Our results indicated a possible positive impact of injured brain extract on survival and proliferation of rat embryonic neural stem cells. Further studies are needed to investigate our preliminary findings in details.
    Keywords: Neural Stem Cells, Brain Injuries, Tissue Extracts, RADA16-I
  • علیرضا عبدانی پور*، سیده مهسا خاتمی، تقی طریحی، میرجعفر ستاری
    زمینه و هدف
    سلول های بنیادی عصبی توانایی تمایز به اکثر سلول های تخصص یافته مغزی را دارا بوده و در بیماری های سیستم عصبی این سلول ها قادرند به نقاط آسیب دیده مهاجرت کرده و در ترمیم شرکت کنند. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گل گیاه بابونه بر تکثیر و مهار آپوپتوز سلول های بنیادی عصبی در شرایط آسیب اکسیداتیو انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی عصبی از ناحیه هیپوکمپ مغز 5 سر نوزاد موش صحرایی استخراج شد. به منظور تعیین بهترین غلظت، سلول ها به مدت 48 ساعت با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میکروگرم به ازای هر میلی لیتر محیط کشت تیمار شدند و میزان تکثیر سلولی با روش MTT بررسی گردید. همچنین اثر آنتی آپوپتوتیک این گیاه با القاء آپوپتوز توسط H2O2 و استفاده از کیت تانل بررسی گردید.
    یافته ها
    تکثیر سلول های بنیادی عصبی در حضور عصاره هیدروالکلی گل گیاه بابونه به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش و درصد سلول های آپپوپتوتیک کاهش یافت (P<0.05).
    نتیجه گیری
    عصاره هیدروالکلی گل گیاه بابونه سبب افزایش تکثیر و کاهش میزان آپوپتوز سلول های بنیادی عصبی گردید.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی عصبی, گیاه بابونه رومی, تکثیر سلولی, آپوپتوز
    Abdanipour A. *, Khatami Sm, Tiraihi T., Satari Mj
    Background And Objective
    Neural stem cells can difrentiate to mature neural cells. Neural stem cells can migrate and repair the damage neural tissue. This study was done to determine the effect of hydro-ethanolic extract of Chamaemelum nobile on cell prolifration and apoptosis of rat hipocample neural stem cells in the oxitative stress condition.
    Methods
    In this experimental study, neural stem cells were isolated from hippocampus of neonatal rat brain. Isolated neural stem cells were treated at 200, 400, 600, 800 and 1000 µg/ml of hydro-ethanolic extract of Chamaemelum nobile for 48h. Cells proliferation rate were evaluated by MTT assay. Anti-apoptotic property of hydro-ethanolic extract of Chamaemelum nobile evaluated using TUNEL assay method.
    Results
    Proliferation of neural stem cells were significantly increased in Chamaemelum nobile extract group in comparision with control (P<0.05). The rate of apoptotic cells were significantly reduced in Chamaemelum nobile extract group compared to control (P<0.05).
    Conclusion
    The hydrethanolic extract of Chamaemelum nobile increases proliferation rate and reduces apoptosis of neural stem cells in the oxitative stress condition.
    Keywords: Neural stem cell, Chamaemelum nobile, Cell proliferation, Apoptosis
  • پژمان نقدی، تقی طریحی*، فریبا گنجی، هادی کاظمی، طاهر طاهری، شهرام دارابی
    سابقه و هدف
    سلول درمانی، یکی از روش های معالجه ی بیماری های سیستم عصبی مرکزی است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، به علت بقای کم سلول ها پس از پیوند، تحقیقات در این زمینه با مشکل مواجه شده است. ناقل های سلولی، باعث افزایش بقای سلول ها پس از پیوند می شوند. هیدروژل پلی اتیلن گلیکول، یک ناقل مناسب برای این هدف می باشد. در این مطالعه، میزان بقا و تمایز سلول های بنیادین عصبی مشتق شده از مغز استخوان، روی هیدروژل پلی اتیلن گلیکول مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    سلول های استرومایی مغز استخوان، از موشهای صحرایی تهیه و در محیط کشت MDEM/F12 حاوی EGF، B27 و bFGF کشت داده شد تا سلول های بنیادین عصبی ایجاد گردد. سپس سلول های بنیادین عصبی به مدت 7 روز در محیط کشت سه بعدی هیدروژل پلی اتیلن گلیکول قرار گرفت. در این مطالعه، مرگ و میر سلول ها بررسی شد و از مارکرهای ایمنوسیتوشیمیایی جهت بررسی تمایز سلول ها، استفاده گردید.
    یافته ها
    نتایج، نشان داد که بیان آنتی بادی های NF68، NF160 و NF200 پس از 7 روز در محیط کشت 3 بعدی هیدروژل پلی اتیلن گلیکول بیشتر از محیط کشت دو بعدی بوده و میزان بقای سلول ها در این محیط حدود 24/98% بود. اما میزان بیان آنتی بادی های GFAP و Nestin در محیط کشت دو بعدی بیشتر بود و میزان بقای سلول ها حدود 70/71% بود.
    نتیجه گیری
    این نتایج می تواند نشان دهنده ی اهمیت محیط های سه بعدی مصنوعی در افزایش میزان بقای سلول ها باشد که برای سلول درمانی استفاده می شوند و ممکن است بتوان از این ناقل سلولی در آینده در فرآیند های درمانی استفاده کرد.
    کلید واژگان: اسکافولد, سلول های بنیادی عصبی, پلی اتیلن گلیکول
    Pejman Naghdi, Taki Tiraihi *, Fariba Ganji, Hadi Kazemi, Taher Taheri, Shahram Darabi
    Background And Aim
    Cell therapies have attracted attention as treatments for central nervous system disorders. However, such research has been severely limited by poor cell survival. Cell carriers improve transplanted cell viability by providing protection following transplantation. Polyethylene glycol (PEG) hydrogels are ideal candidates for this purpose. In this study the survival rate and neural differentiation of neural stem cells (NSCs) derived bone marrow stromal cells (BMSCs) were evaluated on PEG hydrogel.
    Materials And Methods
    BMSCs were isolated from adult rats, passaged and cultured in MDEM/F12 containing B27, EGF and bFGF to generated NSCs, which were harvested to produce NSCs. Subsequently, NSCs encapsulated in 3D PEG hydrogel and cultured for 7 days. Here, we attempted to use live/dead assay kit for assessment of cell viability and differentiation was assessed by immunocytochemical analyses of neural marker expression.
    Results
    The results showed that NF68, NF160 and NF200 are highly expressed in NSCs after 7 days culture in 3D PEG hydrogel differentiation medium and viabilty of NSCs was about 98.24%, but GFAP and Nestin were highly expressed in 2D culture medium and viability of NSCs was about 71.70%.
    Conclusion
    These findings suggest the importance of strategies to control the chemical microenvironment surrounding cells in three-dimensional biomaterials that are being designed as cell culture platforms.
    Keywords: Scaffold, Neural stem cells, Polyethylene glycol
  • علیرضا عبدانی پور، بهشته شادمان، فرشید سلیمی ننه کران، رضا بنابی، امیر نوریان
    سابقه و هدف
    یکی از مهم ترین مسائل در سلول درمانی استفاده از یک محرک مناسب برای افزایش سرعت تکثیر و رشد سلول های بنیادی در شرایطIn vitro و In vivo می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی گل بهار نارنج (Citrus aurantium) بر روی روند تکثیر و رشد سلول های بنیادی عصبی نوزاد موش صحرایی در شرایط آزمایشگاهی (In vitro) است.
    مواد و روش ها
    سلول های بنیادی عصبی به روش مستقیم و با استفاده از هضم آنزیمی از هیپوکمپ مغز نوزاد 3 روزه موش صحرایی استخراج شد. به منظور تعیین بهترین غلظت عصاره گل بهار نارنج، سلول ها به مدت 48 ساعت با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میکروگرم به ازای هر میلی لیتر محیط کشت تیمار شدند و میزان تکثیر سلولی با روش MTT بررسی گردید.
    یافته ها
    با توجه به نتایج بدست آمده، عصاره گل بهار نارنج تکثیر سلول های بنیادی عصبی را در مقایسه با گروه تیمار نشده افزایش می دهد. همچنین تاثیر عصاره گل بهار نارنج وابسته به غلظت آن دارد. نتایج این مطالعه نشان داد، سلول های تیمار شده با غلظت 600 میکروگرم عصاره گل بهار نارنج به ازای هر میلی لیتر در محیط کشت بالاترین میانگین درصد تکثیر (06/0±81/0) را نسبت به گروه کنترل (02/0±59/0) دارد (05/0P<).
    نتیجه گیری
    با توجه به تاثیر عصاره گل بهار نارنج بر روی روند تکثیر سلول های بنیادی عصبی در شرایط آزمایشگاهی، چنین به نظر می رسد که استفاده از این عصاره گیاهی جهت مقاصد سلول درمانی در بیماری های سیستم عصبی مانند ضایعات نخاعی در کلینیک سودمند است.
    کلید واژگان: گل بهار نارنج, سلول های بنیادی عصبی, تکثیر سلولی, سلول درمانی
    A.R. Abdanipour, B. Shadman, F. Salimi Nanehkaran, R. Bonabi, A. Norian
    Background And Objective
    The use of an appropriate stimulus to speed up in vitro and in vivo stem cell proliferation and growth is the one of the most important issues in cell therapy. The aim of this study was in vitro evaluation of hydroethanolic extraction of citrus aurantium on proliferation and growth rates of neonate rat neural stem cells.
    Methods
    Neural stem cells were isolated using enzymatic digestion from hippocampus region of 3 day old neonatal rat brain. To determine optimal concentration of citrus aurantium extraction, isolated neural stem cells were treated at 200, 400, 600, 800 and 1000 µg/ml for 48 h. Then cells proliferation rate were evaluated using MTT assay method.
    Findings
    Citrus aurantium promoted neural stem cells proliferation compared to untreated cells. As well as the effect of aurantium extract is dose dependent. The result of this study showed that proliferative rate in treated cells with 600 µg/ml of Citrus aurantium extraction (0.81±0.06) significantly is higher than control (untreated neural stem cells) group (0.59±0.02). (p<0.05)
    Conclusion
    Regarding the effect of Citrus aurantium extract on the proliferation rate of neural stem cells, the use of hydroethanolic extraction of Citrus aurantium can be useful for clinical purposes to cell replacement therapy of various neurodegenerative disorders such as spinal cord injury.
    Keywords: Citrus aurantium, Neural stem cells, Cell proliferation, Cell therapy
  • پرستو براتی، مرضیه درویشی، تقی طریحی*، طاهر درودی
    مقدمه
    علی‏رغم پیشرفت های فراوان در زمینه داروشناسی و تکنیک های جراحی، ضایعه نخاعی همچنان به عنوان یک مسئله پیچیده در علم پزشکی باقی مانده است. سلول درمانی یکی از روش های نوین است که برای درمان ضایعات نخاعی به کار می رود. در این مطالعه از ماده فعال زیستی TNT (یک مکمل جدید) جهت تبدیل سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان به سلول های بنیادی عصبی استفاده شد.
    مواد و روش ها
    سلول های استرومایی مغز استخوان، از استخوان های ران و درشت نی موش صحرایی ویستار ماده بالغ جدا و کشت داده شدند. این سلول ها بعد از 3 الی 4 پاساژ سلولی در مرحله پیش القاء توسط ماده فعال زیستی TNT و مکمل القای نورونی به سلول های نوروسفر تبدیل شدند. سپس در مرحله القاء، سلول های نوروسفر با استفاده از B27 و TNT به سلول های بنیادی عصبی تمایز یافتند. سلول های بنیادی عصبی با نشانگرهای نستین، نوروفیلامنت 68 و SOX2 مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    سلول های مشتق از مغز استخوان نشانگرهایOCT4 (96.2±1.3) ، CD45 (0.4±1.2)، CD106 (95.7±0.76)6))را بیان می کنند. بهترین دوز و زمان برای استفاده از TNT به ترتیب در غلظت 1 مولار و شش روز بود. سلول های تمایز یافته، نشانگرهای عصبی نستین و نوروفیلامنت 68 را بیان می کنند.
    نتیجه گیری
    TNT یک ماده غیر سمی است که می تواند جایگزین مناسبی برای القای سلولی به سلول های بنیادی عصبی در درمان اختلالات تحلیل‏برنده سیستم عصبی باشد.
    کلید واژگان: سلول های مزانشیمی استرومایی, پیوند سلولی, آسیب های طناب نخاعی, سلول های بنیادی عصبی
    Parastoo Barati, Marzieh Darvishi, Taghi Tiraihi*, Taher Doroudi
    Introduction
    Despite major progress in pharmacological and surgical approaches, spinal cord injury remains a complex medical challenge. Cell replacement therapy is one of the new approaches for spinal cord injury treatment. In this study, bioactive substance TNT (a new supplement) was utilized for induction of bone marrow stromal cells (BMSCs) into neural stem cells (NSCs).
    Materials And Methods
    The BMSCs were extracted and cultured from the femurs and tibias of adult female wistar rats. After 3 or 4 passages, these cells were preinduced into neurospheres by TNT and neural induction supplement. Then neurospheres were induced into NSCs with B27 and TNT. The NSCs were evaluated with nestin, NF68 and SOX2.
    Results
    The outcomes indicated that BMSCs were immunoreactive to CD106 (95.7 ± 0.76), OCT4 (96.2 ± 1.3) and CD45 (0.4 ± 1.2). The optimal dose and time for application of TNT were 1 M and 6 days, respectively. Differentiated cells were able to express nestin and NF68.
    Conclusion
    TNT as a non-toxic substance may be a good alternative for cell induction into NSCs for treatment of neurodegenerative disorders.
    Keywords: Mesenchymal Stromal Cells, Cell Transplantation, Spinal Cord Injuries, Neural Stem Cells
  • کامبیز حسن زاده، روح الله مولودی، مهرنوش نیک زبان، هامون مقبل، اسماعیل ایزدپناه
    مقدمه
    مطالعه ی تاثیر عوامل مختلف بر تمایز سلول های بنیادی عصبی، به دلیل قابلیت استفاده از این سلول ها در درمان بیماری های نورودژنراتیو از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه تاثیر سلژیلین بر میزان تمایز سلول های بنیادی عصبی موش مورد بررسی قرار گرفت.
    روش ها
    سلول های بنیادی عصبی از دیواره ی بطن های جانبی مغز موش های نر 3-2 ماهه نژاد 57C جداسازی شد. به منظور ارزیابی اثر سلژیلین بر درصد تمایز سلول های بنیادی عصبی به نورون، آستروسیت و الیگودندروسیت از تکنیک ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. سلول های بنیادی عصبی در معرض غلظت های مختلف سلژیلین (9-10، 8-10، 7-10 و 6-10 مولار) با دوره ی زمانی 7 روزه قرار داده شدند. در پایان این دوره، نمونه ها در معرض آنتی بادی های اختصاصی بر علیه نورون (β tubulin)، آستروسیت (GFAP یا Glial fibrillary acidic protein) و الیگودندروسیت (OSP یا Oligodendrocyte-specific protein) قرار گرفتند. تعداد سلول های تمایز یافته، شمارش و به صورت درصد نسبت به کل سلول ها گزارش شد.
    یافته ها
    سلژیلین سلول های β tubulin مثبت را در غلظت های 9-10، 8-10 و 7-10 مولار افزایش و سلول های GFAP مثبت را در غلظت 6-10 مولار به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش داد.
    نتیجه گیری
    سلژیلین میزان تمایز به نورون را در سلول های بنیادی عصبی افزایش می دهد و احتمال می رود بتوان از این دارو در آماده کردن سلول های بنیادی عصبی جهت پیوند استفاده کرد.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی عصبی, سلژیلین, تمایز
    Kambiz Hassanzadeh, Rohallah Moloudi, Mehrnoosh Nikzaban, Hamoon Moghbel, Esmael Izadpanah
    Background
    The effect of various agents on neural stem cells differentiation, because of their ability to use in neurodegenerative diseases, has been widely considered. In this study, the effect of selegiline on mouse neural stem cells differentiation was evaluated.
    Methods
    Neural stem cells were isolated from the subventricular zone of the brain of male C57 mice (2-3 months of age). To assay the effect of selegiline on neural stem cells differentiation into neurons, astrocytes and oligodendrocytes, immunocytochemical techniques were utilized. Neural stem cells were exposed to different concentrations of selegiline (nano to micro Molar) for 7 days. Subsequently, samples were exposed to specific antibodies against neurons (β tubulin), astrocytes (Glial fibrillary acidic protein or GFAP) and oligodendrocytes (Oligodendrocyte-specific protein or OSP). The differentiated cells were counted and reported as percent of total cells.
    Findings
    Selegiline increased the β tubulin positive cells (0.001 to 0.1 μM) and decreased the GFAP positive cells (1 μM) compared to vehicle treated neural stem cells.
    Conclusion
    We found that selegiline increased the differentiation of neural stem cells into neurons. Therefore, selegiline may be a reasonable choice to use in preparation of neural stem cells for transplantation.
    Keywords: Neural stem cells, Selegiline, Differentiation
  • الهه برفی، تقی طریحی *، شهرام دارابی
    مقدمه
    سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی قادرند به سلول های عصبی و گلیالی تمایز یابند. یکی از روش هایی که به واسطه آن می توان تعداد قابل توجهی سلول بنیادی/پیش ساز عصبی از تمایز سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی به دست آورد روش کشت نوروسفر می باشد. در این فرایند سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی تحت شرایط مناسب تکثیر یافته و تجمعات سلولی تمایز نیافته چند توانی به نام نوروسفر را ایجاد می کنند که قادرند به سلول های بنیادی/پیش ساز عصبی تبدیل شوند.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق سلول های بنیادی از بافت چربی ناحیه ی کشاله ی ران و پشت کلیه ی موش صحرایی جدا و پس از کشت با استفاده از روش تمایزی غیر مستقیم (کشت نوروسفر) به سلول های بنیادی/پیش ساز عصبی تمایز داده شدند. سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی، نوروسفر و سلول های بنیادی/پیش ساز عصبی با روش ایمونوسیتوشیمی و RT-PCR ارزیابی شدند.
    یافته ها
    سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی نشان گرهای CD90، CD29، CD49d ،CD44 ، CD105و CD99 را بیان کردند اما قادر به بیان نشان گرهای CD106 و CD31 نبودند. به علاوه ژن های Nanog ، Oct4 و Sox2 در این سلول ها بیان شد. نوروسفر و سلول های بنیادی/پیش ساز عصبی نشان گرهای Nestin، NF-68 و NF-200 و ژن های Nanog، Sox2، NeuroD1، Oct4، Musashi1و Nestin را بیان کردند. ژن MBP در این سلول ها بیان نشد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد روش تمایز غیر مستقیم جهت تمایز سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی به سلول های بنیادی/پیش ساز عصبی موثر باشد.
    کلید واژگان: بافت چربی, نورون, سلول های بنیادی عصبی, نوروگلیا
    Elahe Barfi, Taghi Tirraihi*, Shahram Darabi
    Introduction
    Adipose derived stem cells (ADSCs) have the potency to differentiate into the neuron and glial cells. One of the ways to make a large number of neural stem/progenitor cells (NS/PCs) from ADSCs is the usage of neurosphere cultivation. In this procedure, ADSCs proliferate under certain conditions continuously and make multipotent undifferentiated colonies named neurosphere that can differentiate to NS/PCs.
    Materials And Methods
    in the current study, adipose stem cells isolated from rat inguinal and pararenal regions. Then these cells differentiated to the NS/PCs using indirect differentiation method (neurosphere culture). Adipose derived stem cells, neurosphere and NS/PCs were evaluated using immunocytochemistry and RT-PCR techniques.
    Results
    the results indicated ADSCs were immunoreactive to CD90, CD29, CD49d, CD44, CD105 and CD99 without any immunoreactivity for CD106 and CD31. In addition, these cells expressed the genes of Nanog, Oct4 and Sox2. Both of Neurosphere and NS/PCs were immunoreactive to Nestin, NF-68 and NF-200 and also were able to express Nanog, Sox2, NeuroD1, Oct4, Musashi1 and Nestin genes. However, these cells were unable to express MBP gene.
    Conclusion
    It seems that indirect differentiation is effective for differentiate ADSCs into NS/PCs.
    Keywords: Adipose Tissue, Neurons, Neural Stem Cells, Neuroglia
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال