به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « عوارض دارویی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • عزت الله عباسی، احد قضاوی*، محمد ولیزاده، مصطفی فرشی، محمد رادور
    پیش زمینه و هدف

    تشنج از بیماریهای نورولوژیک شایع است که جهت درمان آن از داروهای متعدد بویژه داروهای ضد صرع استفاده می شود. به هرگونه اثر زیان آور و ناخواسته که بعد از مصرف داروهای ضد صرع اتفاق می افتد، عوارض داروهای ضد صرع گفته می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوارض داروهای ضد صرع در بیماران بستری در بیمارستان شهید مطهری ارومیه از تاریخ 1389 لغایت پایان 1395 می باشد.

    مواد و روش کار

    این یک مطالعه توصیفی است.و پس از تصویب کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام شد.در این مطالعه 100 کودک مبتلا به تشنج با عوارض داروهای ضد صرع بستری در بیمارستان کودکان مطهری ارومیه از سال 1389 تا 1395 مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده و با استفاده از کلید واژه drug reaction در پرونده بیماران صورت گرفت. نحوه جمع آوری اطلاعات به صورت چک لیست بوده که این چک لیست بر اساس اطلاعات موجود در پرونده بیماران توسط مجری طرح تکمیل گردید. چک لیست شامل 3 بخش بود. بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیکی بیماران از جمله سن و جنس؛ بخش دوم شامل اطلاعات هدفمند از جمله تعداد تشنج، نوع داروی ضد تشنج مصرفی؛ بخش سوم شامل اطلاعات هدفمند از جمله عوارض دارویی پیش آمده در بیماران مذکور بروز کرده بود.

    یافته ها

    میانگین ± انحراف معیار وزن بیماران مورد مطالعه برابر 94/1 ± 09/40 کیلوگرم با میانه 50/41 کیلوگرم بود. بیشترین میزان عوارض جانبی مشاهده شده در بیماران مورد مطالعه مربوط به عوارض پوستی با فراوانی 52 بیمار (52 درصد) بود. بیشترین عوارض جانبی مشاهده شده  بر حسب سن مربوط به رنج سنی 9 تا 10 سالگی با فراوانی 16 بیمار (16 درصد) بود. همچنین بین عوارض جانبی داروهای صرع مورد بررسی و سن بیماران مورد مطالعه رابطه معنی داری مشاهده نشد (844/0p=).

    بحث و نتیجه گیری

    عوارض کلیوی داروهای ضد صرع در جنس مذکر در کودکان بیشتر از جنس مونث بوده و عوارض پوستی و کبدی در جنس مونث بیشتر بوده و  همچنین در رنج سنی9  تا 10 سال بیشترین عوارض جانبی مشاهده می شود. در ضمن میزان عوارض جانبی دارو با مدت زمان مصرف رابطه مستقیمی نیز دارد. در مقایسه بین عوارض جانبی والپروات با فنوباربیتال، عارضه دارویی فنوباربیتال در کودکان بیشتر می باشد

    کلید واژگان: تشنج, عوارض پوستی, داروهای ضدتشنج, عوارض دارویی, اختلالات کبدی}
    Ezatolah Abbasi, Ahad Ghazavi*, Mohammad Valizadeh, Mustafa Farshi, Mohamm Radvar
    Background & Aims

    Seizure is a common neurological disease with many therapies, especially antiepileptic drugs being used to treat it. Any adverse effects caused by taking antiepileptic drugs are called antiepileptic side effects. The purpose of this study was to evaluate the side effects of antiepileptic drugs in patients admitted to Shahid Motahari Hospital of Urmia from 2010 until the end of 2016.

    Materials & Methods

    This descriptive study was conducted after the approval of the Ethics Committee of Urmia University of Medical Sciences. In this study, 100 epileptic children with complications of antiepileptic drugs admitted to Motahari Pediatric Hospital of Urmia from 2010 to 2016 were studied. The sampling method was census using the keyword drug reaction in patient files. The information was collected through a checklist, which was completed by the project manager based on the information in the patientchr('39')s file. The checklist consisted of 3 sections. The first part included demographic information of patients including age and sex; the second part included targeted information including the number of seizures, type of anticonvulsant drug used; and the third part included targeted information including drug side effects in these patients.

    Results

    The mean weight SD of the studied patients was 40.09 /1 1.94 kg with a median of 41.50 kg. Most of the adverse events observed in the studied patients were related to skin complications with the frequency of 52 patients (52%). The most common adverse events observed were within the age range of 9 to 10 years with a frequency of 16 patients (16%). Also, there was no significant relationship between the side effects of epileptic drugs and the age of the patients (p = 0.844).

    Conclusion

    The renal side effects of antiepileptic drugs in males were higher than females, and the skin and liver complications were higher in females, and the most common side effects were observed within the age range of 9 to 10 years. It also has a direct relationship with the duration of drug side effects. Compared to sodium valproate, Phenobarbital has more side effects in children.

    Keywords: Seizure, Skin Complications, Anticonvulsants, Drug Side Effects, Liver Disorders}
  • محمد ارشدی بستان آباد، مرضیه عبدالعلی پور*، لیلا نظری
    مقدمه
    دانش کارکنان بهداشتی درباره عوارض دارویی از مهمترین عوامل تعیین کننده در میزان گزارش دهی عوارض جانبی داروها محسوب می شود، با توجه به نقش مهم پرستاران در انجام دستورات دارویی، این مطالعه با هدف بررسی میزان دانش پرستاران بخشهای نوزادان استان آذربایجان شرقی از عوارض و تداخلات دارویی و برخی عوامل مرتبط با آن انجام شد.
    روش
    این مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی بود که در آن کلیه بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی در استان آذربایجان شرقی شرکت کردند و جامعه پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بخشهای نوزادان و NICU بیمارستانهای فوق الذکر بود که از میان آنها 200 پرستار به روش تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه محقق ساخته بود و با مروری بر متون و منابع موجود تنظیم شد، که روایی محتوایی انجام و از نظر پایایی مورد تائید قرار گرفت. داده های حاصل از پرسشنامه در نرم افزار spss نسخه 17 و با آمار توصیفی و استنباطی و نیز رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین نمره آگاهی افراد در حد متوسط بود(2/36 ±12/35)، از میان حیطه های مربوط به دانش پرستاران از عوارض و تداخلات دارویی بیشترین نمره آگاهی به حیطه سرم تراپی(1/03 ±3/90) و کمترین نمره آگاهی به سوالات مربوط به حیطه عوارض دارویی در داروهای خوراکی (1/07 ±4/30) تعلق گرفت. میانگین نمره دانش با سن و سابقه افراد ارتباط آماری معنی داری داشت (p<0/05)، ضریب تبیین خالص حاصل از رگرسیون خطی بیانگر آن بود که حدود 21 درصد از واریانس آگاهی پرستاران توسط متغیرهای مستقل مثل سن و سابقه و گذراندن دوره های آموزشی تبیین می گردد.
    نتیجه گیری
    با توجه به سطح دانش متوسط درصد کثیری از افراد در مورد فارماکولوژی نوزادان، برگزاری دوره های آموزش مداوم در این مورد و فراهم آوردن امکان دسترسی به فارماکولوژیست بالینی در بخشهای نوزادان توصیه می شود. همچنین ضروری است در چینش نیروی کار در بخشهای نوزادان از حضور پرستاران باتجربه تر بهره برده شود.
    کلید واژگان: دانش, پرستار, بخش نوزادان, عوارض دارویی}
    Mohammad Arshadibostanabad, Marzieh Abdolalipour*, Leila Nazari
    Introduction
    About 6% of all hospital admissions are due to adverse drug reactions, the most important determinants in reporting adverse drug reactions is knowledge of health care workers about drug side effects. Since the nurses have an important role in medication orders, this study was conducted with aim to assess the knowledge of neonatal unit nurses about adverse drug reactions at East Azarbaijan province.
    Methods
    This descriptive and cross-sectional study was conducted in neonatal units of East Azarbaijan province in 2014. The participants surveyed in this study were 200 nurses who were invited by cluster randomization sampling method. A researcher prepared a questionnaire that investigated the knowledge of participants about adverse drug reactions and was used after approving its validity and reliability. The quantitative analysis of this study used SPSS version 13 by descriptive and inferential statistics. For multivariable explanation of nurses’ knowledge based on independent variables multiple linear regression was used
    Results
    The mean score of nurses’ knowledge was moderate(12.35±2.36). The highest score was for serum therapy domain and the lowest score was for side effects in oral drugs’s domain. Statistically significant correlation was found between the mean knowledge score with age and work experience (p
    Conclusion
    According to the average level of neonatal nurses’s knowledge about the pharmacology, it is recommended continuing education courses, preparation of facilities for quick access to information about the side effects and drug interactions, as well as providing access to clinical pharmacologists in neonatal units. Also, more experienced nurses should be employed in neonatal units.
    Keywords: Knowledge, Nurse, Neonatal unit, Drug side effects}
  • شهلا نجفی دولت آباد، اورنگ ایلامی، مرتضی عسکری، مهین روزی طلب، مرضیه حسینی *
    مقدمه و هدف
    اشتباه دارویی به عنوان کاربرد یا استفاده نامناسب دارو که قابل پیشگیری است تعریف شده است. هدف از این مطالعه بررسی تعیین میزان هم خوانی در ثبت اطلاعات دارویی بین کاردکس و کارت های دارویی با پرونده، در بیمارستان های آموزشی شهر یاسوج بود.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1391 در بیمارستان های آموزشی شهر یاسوج انجام شده است. روش نمونه گیری از نوع نمونه در دسترس بود. تعداد 400 مورد از پرونده های بیماران انتخاب و دستورات دارویی آنها با دستورات دارویی ثبت شده در کاردکس و کارت های دارویی تطبیق داده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و به کمک آزمون های توصیفی انجام شده است.
    یافته ها
    در 400 پرونده مورد بررسی، 1670 مورد تجویز دارو وجود داشته است و مجموع خطاهای موجود در کاردکس و کارت های دارویی 337 مورد بوده است. بالاترین درصد عدم هم خوانی مشخصات دارویی در کاردکس و کارت های دارویی با پرونده ها مربوط به ثبت روش تجویز دارو بوده که به ترتیب 41 درصد و 2/43 درصد برآورد شده است. ثبت 5 درصد از داروهای تجویز شده، در کاردکس و 4/23 درصد در کارت دارویی انجام نشده بود. از داروهایی که در پرونده حذف شده بود، 1 درصد آنها در کاردکس و5/2 درصد آنها در کارت دارویی حذف نشده بود.
    نتیجه گیری
    موارد نسبتا زیادی از عدم مطابقت مشخصات دارویی بین کاردکس و کارت با پرونده بیماران وجود دارد که لازم است علت یابی شده، هم چنین روش های نوین ثبت دستورات دارویی در بیمارستان ها اجرا شود.
    کلید واژگان: اشتباه, دارو, پرستار, عوارض دارویی, خطای دارویی}
    Sh Najafi, O. Ilami, M. Askari, M. Rozi Talab, M. Hosseini *
    Background and Aim
    Drug misuse is defined as inappropriate administration or usage of drug which can be preventable. The aim of study was to identify the consistency rate of drug record information between cardex and patients medical cards in teaching hospitals of Yasuj، Iran
    Methods
    The present descriptive sectional study was conducted in teaching hospitals of Yasuj in 2012. Case Sampling was convenience sampling. A number of 400 patient’s charts were selected and drug orders were compared with cardex and drug patient’s cards. Statistical analysis was performed by SPSS software and descriptive tests.
    Results
    Of 400 charts، only 1670 charts had drug orders and there were a total 337 of drug errors in cardex and drug cards. The highest rate of inconsistency of drug details was related to entering drug routes into cradex and drug cards that were reported 41% and 43. 2 % respectively. In addition about 5% and 23. 4% of administrated drugs were not recorded in cardex and drug cards. It is also indicated that 1% and 2. 5 % of deleted drug orders in the chart were not deleted in cardex and drug cards.
    Conclusions
    There are relatively large numbers of inconsistency cases of drug details between cardex، drug cards and patient’s charts. It is necessary to clarify the issue، and also performed new methods of drug registration in the hospitals.
    Keywords: Mistake, Medicine, Nurse, Side Effects, Drug Misuse}
  • رضا بیرانوند، شهناز قلاوندی، علی دل پیشه*، کتایون بختیار، قباد مرادی
    مقدمه

    سل یک بیماری نوپدید و بازپدید عفونی است و امروزه درمان های استانداردی در سراسر جهان برای کنترل آن به کار برده می شود. در صورت عدم تشخیص به موقع عوارض ناشی از داروهای درمان ضد سل، این عوارض می تواند پر هزینه و بسیار خطرناک باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض دارویی درمان سل و عوامل تعیین کننده آن اجرا گردیده است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی، پرونده های کلیه بیمارانی که از ابتدای فروردین 1384 تا پایان شهریور 1391 در استان خوزستان مبتلا به سل تشخیص داده شده بودند مورد بررسی قرار گرفته اند. ابزار گردآوری داده ها شامل یک چک لیست بود که به وسیله آن متغیرهای دموگرافیک و سایر داده های مورد نیاز ثبت گردید. داده های به دست آمده از طریق نرم افزار SPSS vol.16 و با به کار بردن آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته های پژوهش: به طور کلی 6363 بیمار مبتلا به سل با میانگین سنی 18±3/39 سال شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفتند. در بین کل بیماران 106 بیمار(66/1 درصد) در طول دوره درمان دچار عوارض مرتبط با درمان سل شدند که از این میان شایع ترین عارضه هپاتیت با 52 مورد(05/49 درصد) بود. بروز عوارض دارویی با جنسیت، نوع بیماری، آلودگی بهHIV و نتیجه رادیوگرافی قفسه سینه دارای رابطه معنی دار بود.(P<0.05)

    بحث و نتیجه گیری

    بروز بالای عوارض دارویی درمان سل در افراد با سن بالاتر از 65 سال و کمتر از 4 سال و افراد مبتلا به عفونت HIV باعث اختلال در کنترل بیماری سل می شود. آموزش و انجام اقدامات حفاظتی و بررسی دوره ای این افراد از لحاظ بروز عوارض دارویی توصیه می شود.

    کلید واژگان: سل, درمان سل, عوارض دارویی, عوامل تعیین کننده}
    R. Beiranvand, Sh Ghalavandi, A. Delpisheh, K. Bakhtiyar, Gh Moradi
    Introduction

    Tuberculosis is an emerging and reemerging disease and standard tre-atments are used to control this disease all around the world these days. If TB trea-tment side effects are not early diagnosed, these side effects can be costly and very dangerous. The aim of this study was the assessment of TB treatment side effects and its determining factors.

    Materials and Methods

    This study is desc-riptive-analytical and cross-sectional. Do-cuments of all patients diagnosed with TB were used from the beginning of April 2005 to the end of the September 2012 in Kh-uzestan province. The instruments for data collection included a checklist and demo-graphic variables for collecting the required data. The collected data was analyzed thr-ough SPSS-16 software by Chi-square, Ind-ependent t and Kruskal-Wallis tests.

    Findings

    The overall 6363 TB patients with the mean age of 18±39.3 years were identified and studied. Side effects in 106 (1.66%) patients were associated with TB treatment during the treatment period. The most common complication was Hepatitis in 52 cases (49.05%). Side effects incidence had a significant relationship with gender, kind of disease, HIV infection, and result of chest radiography (P˂0.05). Discussion &

    Conclusion

    High incidence of complications in TB treatment among patients with over 65 years age and less than 4 years age and HIV infection cause disorder in TB controlling. Thus, training and protective measures and periodical as-sessment is recommended.

    Keywords: Determinants, side effects, Tub, erculosis, Tuberculosis treatment}
  • نورالله طاهری *، مجتبی رشیدی اوندی، حمید حجتی، زهرا کرجیان
    مقدمه
    اشتباهات دارویی شایعترین نوع خطاهای پزشکی هستند که امروزه به علت شیوع زیاد، رایج بودن و خطرات احتمالی برای بیماران، به عنوان شاخصی برای تعیین میزان امنیت بیمار در بیمارستان ها استفاده می شود.
    روش کار
    این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی در پرستاران شاغل در بیمارستان های طالقانی آبادان و ولیعصر خرمشهر بود. 97 نفر پرستار به روش سرشماری انتخاب و دیدگاه آنان در ارتباط با عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته، مورد سنجش قرار گرفت. برای بررسی اهمیت عوامل، هرگزینه با گزینه های هیچ، کم، متوسط و زیاد، بر اساس میزان اهمیت از 0 تا 3 امتیاز بندی گردید. سپس اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS.17 تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    براساس یافته های بدست آمده از پژوهش، واحد های پژوهش، عواملی چون خستگی ناشی از کار اضافی(9/63%)، نداشتن وقت و فرصت کافی(9/61%)، کمبود تعداد پرستار نسبت به تعداد بیمار در بخش(1/58%)، کمبود اطلاعات داروشناسی پرستار(9/48%)، تراکم زیاد کارها در بخش(4/45%) و ناخوانا بودن دستور پزشک در پرونده بیمار(2/40%) را از مهمترین عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی ذکر کردند. همچنین واحدهای پژوهش، عواملی چون شیفت کاری صبح(5/49%)، نحوه چیدن دارو در قفسه دارویی(3/42%) و فضای اتاق دارو(2/41%) را دارای کمترین اهمیت در بروز اشتباهات دارویی برشمردند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، مدیریت موثر، ارتقاء انگیزه در پرستاران و همچنین افزایش توان علمی و مهارت های بالینی پرستاران در زمینه اجرای دستورات دارویی جهت پیشگیری از بروز اشتباهات دارویی، در بخش های مختلف پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: اشتباهات دارویی, پرستار, عوارض دارویی}
    Nourollah Tahery *, Mojtaba Rashidi Avandi, Hamid Hojjati, Zahra Gorgian
    Medication errors are the most common medical errors which, due to their high prevalence and potential risks to patients, are used as indicators for patients’ safety measures in hospitals.
    Materials And Methods
    This cross-sectional study was conducted on 97 nurses working in Taleghani and Valiasr hospitals in Abadan and Khorramshahr cities. Nurses were selected by census method and a questionnaire was used to ask their opinions about key factors affecting medication errors. Response categories including none, low, average, and high were scored 0 to 30 in order to determine the importance of each factor. The data were analyzed using SPSS 17.0.
    Results
    Based on the findings of this study, factors such as work-related fatigue (63.9%), lack of sufficient time and opportunity (61.9%), shortage of nurses compared to the patients in ward (58.1%), nurse's lack of drug-related knowledge (48.9%), increasing workload (45.4%) and illegible physicians’ prescriptions in patients’ records (40.2%) were reported as the most important factors in the incidence of medication errors. Also, factors such as morning shift (49.5%), putting pharmaceutical drugs on pharmacy shelves (42.3%) and medication room (41.2%) were reported as the least important factors in in medication errors.
    Conclusion
    According to the results it is recommended to employ effective management, motivate nurses, and also upgrade their scientific and clinical skills in performing pharmaceutical prescriptions in order to prevent medication errors in various sectors.
    Keywords: Medication Errors, Nurse, Medical Complications}
  • دارودرمانی برای چاقی Print
    هدی سادات زاهدی، مولود پیاب، اکبر سلطانی *
    لازمه داروی مناسب، علاوه بر موثر بودن در کاهش وزن، ایمن بودن آن است؛ از طرفی اغلب بیماران بعد از قطع دارو مجددا به وزن قبلی بر می گردند. دارو درمانی به تنهایی و صرفا با اهداف زیبایی به هیچ وجه توصیه نمی شود، این روش درمانی به صورت اختصاصی و در افرادی خاص اندیکاسیون دارد. تصمیم گیری جهت استفاده از داروها تنها پس از گذشت 6 ماه از برقراری رژیم و افزایش فعالیت فیزیکی توصیه می گردد. استفاده از داروهایی که بی ضرر بودن آن برای مصرف طولانی مدت تایید شده، به همراه رژیم کاهش وزن، فعالیت فیزیکی و رفتار درمانی در افرادی که BMI آنها بیش از kg/m2 30 بوده یا BMI بیش از kg/m227 و واجد یکی از عوامل خطر (افزایش فشار خون، بیماری عروق کرونر، دیابت نوع 2 و آپنه هنگام خواب) هستند، قابل توصیه می باشد. اثرات نسبی مثبت این داروها پس از قطع دارو در مدت کوتاهی از بین رفته و بیمار به وزن قبلی باز می گردد. داروهای کاهنده وزن با روش های مختلفی نظیر کاهش اشتها، افزایش احساس سیری، کاهش جذب مواد غذایی یا افزایش مصرف انرژی اعمال اثر می نمایند. داروهای مختلفی جهت درمان چاقی از سال ها پیش تا کنون مورد استفاده قرار گرفته اند که به دلیل عوارض جانبی جدی، مصرف آنها ممنوع شده است. اگرچه کاهش وزن همواره بسیار مطلوب و ایده آل است اما این امر می بایست در کنار عوامل دیگر همچون دست یابی به کنترل بیماری های همراه همچون دیابت (کنترل گلیسمی) در نظر گرفته شود.
    کلید واژگان: چاقی, اشتها, عوارض دارویی}
  • ابراهیم فتاحی، محمدحسین صومی، علیرضا غمخوار، علی قویدل، اشرف فخرجو، شیرین فتاحی، شهناز نقاشی
    زمینه و هدف
    تلاش های زیادی درجریان است که روش درمانی مناسب با کارایی بالا، عوارض قابل تحمل، نحوه ی تجویز ساده و از نظر اقتصادی توجیه پذیر برای درمان هلیکو باکترپیلوری شناخته شود؛ ولی موانع زیادی در مسیر نیل به این هدف قرار دارند. هدف از این مطالعه، مقایسه ی میزان ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری با چهار رژیم درمانی چهاردارویی در بیماران دچار سوءهاضمه بود.
    روش بررسی
    در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده Open-label، 270 بیمار با تست اوره آز سریع مثبت به طور تصادفی در چهار گروه درمانی قرار گرفتند. گروه A درمان دو هفته ای با امپرازول + آموکسی سیلین + بیسموت ساب سیترات + کلاریترومایسین (73 بیمار)؛ گروه B درمان دو هفته ای با امپرازول + تتراسایکلین + بیسموت ساب سیترات + مترونیدازول (46 بیمار)؛ گروه C درمان دو هفته ای با امپرازول + آموکسی سیلین + بیسموت ساب سیترات + فورازولیدون (64 بیمار)؛ و گروه D که هفته ی اول با امپرازول + آموکسی سیلین + بیسموت ساب سیترات + فورازولیدون درمان شدند و در هفته دوم سپس جایگزینی فورازولیدون جایگزین مترونیدازول شد (87 بیمار). شش هفته بعد از شروع درمان، درجه ی ریشه کنی، میزان پذیرش و عوارض دارویی در هر گروه تعیین شد.
    یافته ها
    درجه ی ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری در گروه های A، B، C و D به ترتیب 3/96، 87، 7/79 و 3/79 درصد بود (506/0=P). میزان عوارض کلی در گروه های A، B، C و D به ترتیب 37، 63، 8/32 و 7/28 درصد بود که در گروه B به طور معنی داری بیشتر از گروه های دیگر می باشد (001/0=P). میزان پذیرش کامل، خوب و ضعیف در گروه A به ترتیب 6/83، 11 و 5/5 درصد، در گروه B به ترتیب 87، 5/6 و 5/6 درصد، در گروه C به ترتیب 6/90، 7/4 و 7/4 درصد و در گروه D به ترتیب 2/86، 5/11 و 3/2 درصد بود (68/0=P). میزان درد شکم در گروه B و میزان استفراغ در گروه C به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود. سایر عوارض بین چهارگروه تفاوت معنی دار آماری نداشت.
    نتیجه گیری
    میزان پذیرش و ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری در چهار رژیم درمانی یکسان بود؛ با این وجود به علت تفاوت در میزان عوارض، رژیم های A یا D توصیه می گردند.
    کلید واژگان: هلیکوباکتر پیلوری, ریشه کنی, رژیم های درمانی, کامپلیانس, عوارض دارویی}
    Fattahi E., Somi Mh, Ghamkhar Ar, Ghavidel A., Fakhrjo A., Fattahi Sh, Naghashi Sh
    Background And Objective
    An optimal regimen for treatment of Helicobacter pylori should have high efficacy، tolerable side effects، easy administration and should be economical. Intensive efforts are being made to identify such an optimal regimen، but there are many obstacles hindering the achievement of this goal. This study aimed at comparing the rate of HP eradication by examining quadruple regimens in dyspeptic patients.
    Materials And Methods
    In this open-label randomized clinical trial، 270 patients with positive Urease test were randomly assigned into four groups to receive one of the following treatment protocols. (group A: omeprazole+ amoxicillin+ bismuth subcitrate+clarithromycin for 2 weeks (73 patients)، group B: omeprazole+tetracycline+bismuth subcitrate+metronidazole for 2 weeks (46 patients)، group C: omeprazole+amoxicillin+bismuth subcitrate+furazolidone for 2 weeks (64 patients)، groupD: omeprazole+amoxicillin+bismuth subcitrate+furazolidone/metronidazole interchangeably each one for one week (87 patients). Six weeks after the treatment، the compliance، eradication and complication rates were evaluated in each group.
    Results
    Helicobacter pylori eradication rates were، 96. 3%، 87%، 79. 7%، and 79. 3 % in groups A، B، C and D respectively (p=0. 506). The overall complication rate was 37%، 63%، 32. 8% and 28. 7% in groups A، B، C and D respectively. This rate was significantly higher in group B than other groups (p=0. 01). The compliance rate was “complete”، ‘good” or “poor”. Accordingly the compliance rate in group A was 83. 6%، 11% and 5. 5%، in group B، 87%، 6. 5% and 6. 5%، in group C. 90. 6%، 4. 7% and 4. 7%، and in group D 86. 2%، 11. 5% and 2. 3%، respectively (p=0. 683). Abdominal pain and vomiting was significantly more frequent in groups B and C compared to the other groups. The other complications were not significantly different in the groups.
    Conclusion
    The rate of compliance and HP eradication was similar in quadruple regimens; however، due to difference in the rate of complications، regimens of groups A or D are recommended.
    Keywords: Helicobacter pylori, Eradication, Treatment regimens, Compliance, Drug complications}
  • علی خاکشور، مجید صداقت، بهروز بنیادی
    سندرم نیکولا یکی از عوارض نادر ولی جدی و شدید موضعی بدنبال تزریق عضلانی پنی سیلین می باشد، که با بروز درد بسیار شدید موضعی به همراه قرمزی، تغییر رنگ بنفش، لکه های کبود (لیویدو رتیکولاریس) در ناحیه تزریق همراه می باشد، که در نهایت می-تواند منجر به نکروز بافتی به فاصله کوتاهی از تزریق گردد. در این گزارش ما ابتلا یک پسر 7 ساله را که چهارمین مورد گزارش در ایران می باشد، را شرح می دهیم.
    کلید واژگان: سندرم نیکولا, پنی سیلین, عوارض دارویی, تزریق عضلانی}
    Nicolau Syndrome (NS) is a rare but severe localized adverse reaction at the site of intramuscular drug injection. The typical presentation is intense pain around the injection site soon after injection، followed by erythema، purplish network discolouration of the skin (livido reticularis)، haemorrhagic patch، and finally tissue necrosis. Here in، we report a 7years old boy، the forth Nicolau Syndrome (NS) reported from Iran after a single intramuscular injection of penicillin.
    Keywords: Nicolau syndrome (NS). Penicillin. Adverse drug reaction. Intramuscular injection}
  • ابوالقاسم پوررضا، علی خلفی، اکبر قیاسی، فرخ مجاهد، محمد نورمحمدی
    مقدمه و ا
    هدف
    خود درمانی یکی از مسایل مهم بهداشتی – اجتماعی است. مطالعه حاضر به منظور بررسی خوددرمانی و عوامل موثر بر آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال،1390 انجام گرفته است.
    روش کار
    این مطالعه از نوع مطالعه های توصیفی– تحلیلی است و به صورت مقطعی انجام شد. در این مطالعه، 600 نفر بررسی شدند. داده ها از طریق پرسش نامه خود ساخته جمع آوری شد و سپس، اطلاعات به صورت توصیفی و تحلیلی گزارش گردید.
    نتایج
    میزان خود درمانی در کل این مطالعه، 217 مورد، یعنی 7/35% بود. میزان مصرف در دختران بیشتر از پسران بود، ولی رابطه معنا دار آماری بین این دو وجود نداشت. دراین مطالعه، دانشجویان علت های خوددرمانی خود را، به ترتیب، تجربه قبلی از بیماری (9/51%)، دردسترس بودن دارو (5/28%) و مهم تلقی نکردن بیماری (9/22%) بیان کردند.
    نتیجه گیری
    با توجه به هزینه بالای تولید و تهیه دارو و همچنین عوارض ناخواسته مصرف خودسرانه آن، باید برای بالا بردن دانش و اصلاح عملکرد دانشجویان در مورد مصرف خودسرانه داروها اقدام گردد.
    کلید واژگان: عوامل موثر, خوددرمانی, دارو, دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی, عوارض دارویی, مصرف خودسرانه دارو}
    Purreza A., Khalafi A., Ghiasi A., Farrokh Mojahed F., Nurmohammadi M
    Background and Objectives
    There is increasing evidence that self-medication is a widely prevalent practice in many developing countries. It seems a special significance issues among medical students as they are the future medical practitioners. The objective of this study was to assess the level of self-medication and its related factors amongst medical students in Tehran University of Medical Sciences.
    Methods
    A cross-sectional questionnaire-based study was conducted among the 600 students of Tehran University of medical science in 2011 year.
    Results
    The frequency of self-medication in students was 35.7 percent. This was more common in females rather than males. Some reasons for seeking self-medication included Previous illness experience (51/9%), easily access to medications (28/5%) and feeling not important of illness (22/9%).
    Conclusion
    Our study shows that self-medication is common among medical students in Tehran. In this situation, it is necessary for faculties to create awareness and educate theses students regarding advantages and disadvantages of self-medication.
    Keywords: Related factors, Self, medication, Drug, Students of medical university, Drug side effect, Self, consumption of drugs}
  • جهانگیر آیت اللهی، علی ملت، علی آیت اللهی، ابوالفضل موجودی
    میوپی حاد به دنبال مصرف بعضی از داروها یک حالت نسبتا نادر است. یکی از این داروها توپیرامات است که برای درمان پیشگیرانه تشنج تجویز می شود. در این مقاله یک مورد میوپی حاد گذرا به دنبال مصرف توپیرامات گزارش می شود.
    بیمار معرفی شده خانم 28 ساله ای است که سابقه هیچ گونه بیماری چشمی نداشت. بیمار به دنبال مصرف توپیرامات و از روز قبل ازمراجعه دچارتاری دید شده بود. معاینات کامل چشمی نشان دهنده میوپی حاد دوطرفه بود که تقریبا 48 ساعت بعد از قطع دارو برطرف شد.
    پزشکان باید از عوارض چشمی این دارو آگاه بوده و نحوه برخورد صحیح با این عوارض را بدانند.
    کلید واژگان: توپیرامات, میوپی, عوارض دارویی}
    Ayatollahi J., Mellat A., Ayatollahi A., Mojoodi A
    Acute myopia following use of some drugs is a relatively rare condition. Topiramate prescribed for seizure prophylaxis is one of these drugs. In this paper a case of acute transient myopia after taking topiramate is reported. The reported patient is a 28-year old woman who had no history of any eye disease. Following consumption of topiramate pill for one week، she had found blurred vision since one day prior to the admission. A complete ocular examinations revealed acute bilateral myopia. This disease was resolved about 48 hours after discontinuation of topiromate. Due to the wide spectrum of indications for the administration of Topiramate، neurologists and psychiatrists should be aware of its ocular side effects. In conclusion، ocular complications following this drug should be taken seriously and be subjected to ophthalmic counsaltation.
    Keywords: Topiramate, Myopia, Drug side effects}
  • حسینعلی ابراهیمی
    صرع از مهم ترین بیماری های سیستم عصبی است که 1-5/0 درصد افراد جامعه به آن مبتلا می باشند. با وجود پیشرفت های درمانی چشم گیر در کنترل حملات صرع، در 30-20 درصد بیماران حملات صرع تحت کنترل مطلوب در نمی آید و بیمارانی هم که با دارو کنترل می شوند از عوارض ناخواسته دارویی و مشکلات متعدد آن رها نیستند. بیماران صرعی با چالش های مختلف و متعدد روبرو هستند. این مقاله مروری، به جمع آوری و تدوین مشکلات درمان این بیماران پرداخته است. مهم ترین چالش ها عبارتند از: تشخیص نادرست صرع در بیماری که واقعا صرع ندارد و همچنین بیماری که صرع دارد ولی با تشخیص بیماری دیگری تحت درمان قرار گرفته است، تشخیص نادرست نوع صرع و در نتیجه انتخاب نامناسب دارو، عدم پذیرش درمان دارویی توسط بیمار، بروز عوارض ناخواسته داروهای ضد بیمار، ایجاد مقاومت دارویی در بیمار، درمان غیر دارویی و محدودیت های آن، حساسیت به نور، سن و مشکلات صرع در کودکان و سالمندان، صرع و حاملگی، صرع و رانندگی و مرگ ناگهانی در بیماران صرعی.
    کلید واژگان: صرع, داروهای ضد صرع, مقاومت دارویی, عوارض دارویی}
    Ebrahimi Ha
    Epilepsy is one of the most important diseases of nervous system that involves 0.5-1% of the population. In spite of new developments in antiepileptic drugs, between 20-30% of epileptic patients can not be controlled and even those who are controlled with antiepileptic drugs suffer from their adverse events. Epileptic patients have different challenges in relation to the disease and its medications. This article has reviewed these challenges. The most common challenges are misdiagnosis of epilepsy or type of epilepsy resulting in wrong drug administration, noncompliance with antiepileptic drugs, adverse effects of antiepileptic drugs, drug resistance, non-pharmacological interventions and their limitations, photosensitivity, epilepsy problems in children and the elderly, pregnancy and epilepsy, driving and epilepsy and finally sudden death in epileptic patients.
  • طیبه چهکندی، محمدرضا مفتح، غلامرضا شریف زاده، زهره آذرکار
    زمینه و هدف

    بتا تالاسمی ماژور شایع ترین کم خونی ارثی است که در کشور ما و بویژه در مناطق سواحل دریای خزر، عمان و خلیج فارس شیوع بالایی دارد. یکی از عوارض این بیماری اختلال شنوایی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اختلالات شنوایی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور در استان خراسان جنوبی انجام شد.
    روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی 32 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور استان خراسان جنوبی در سال 1386 انجام شد. اطلاعات فردی و بالینی بیماران بر اساس اطلاعات موجود در پرونده بیماران در بخش بیماری های خاص بیمارستان ولی عصر(عج) تکمیل گردید. وضعیت شنوایی بیماران با معاینه بالینی و آزمون های شنوایی، توسط کارشناس شنوایی سنجی و پزشک متخصص گوش و حلق و بینی بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 15) و آزمون آماری تی مستقل در سطح معنی داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

    میانگین سنی بیماران 4/1±3/9 سال (حداقل 2 و حداکثر 5/17 سال) بود. 14 نفر از بیماران مونث بودند. اودیوگرام غیرطبیعی در 9/10%، تمپانوگرام غیرطبیعی در 2/31% و اتوسکوپی غیرطبیعی در 7/18% گوش‎ها مشاهد شد. وضعیت شنوایی طبیعی در 2/81%، کاهش شنوایی حسی- عصبی در 4/9% و کاهش شنوایی انتقالی در 4/9% از بیماران مشاهده شد. در مجموع، شیوع اختلال شنوایی در این مطالعه نزدیک به 20% بود.

    نتیجه گیری

    به منظور پیشگیری و درمان زودرس عوارض شنوایی ناشی از تالاسمی و درمان با دسفرال، غربالگری منظم و دوره ای تمام بیماران تالاسمی از نظر عملکرد شنوایی پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: تالاسمی ماژور, کاهش شنوایی, دسفرال, عوارض دارویی}
    T. Chahkandi, Mofatteh M.R., Gh.R. Sharifzadeh, Z. Azarkar
    Background And Aim

    Major beta thalassemia is the most common hereditary anemia in our country, especially in the shores of Caspian Sea, Oman and the Persian Gulf. Hearing impairment is one of its complications. This study was aimed to evaluate the hearing impairment in thalassemic patients in South Khorasan province.

    Materials And Methods

    This descriptive-analytic and cross sectional study was performed on the 32 major thalassemic patients in South Khorasan province in year 2007. Personal and clinical data were collected from the patient's file in the certain disease department of Valiasser Hospital. Clinical examination and hearing tests were done by an odiometrist and ENT specialist to evaluate the hearing status of the patients. Data were analyzed by means of SSPS (version 15)using independent Student-t test at the significant level of P<0.05.

    Results

    The mean age of the studied patients was 9.3±1.4 years (range: 2-17.5 years). Fourteen patients were female. Abnormal audiogram, tympanogram and otoscopy were observed in 10.9%, 31.2% and 18.7% of the examined ears, respectively. Normal hearing, sensory neural hearing loss and conductive hearing loss were observed in 81.2%, 9.4% and 9.4% of patients, respectively. Overall, the prevalence of hearing impairment in this study was approximately 20%.

    Conclusion

    In order to prevent and to treat the hearing complications of thalassemia earlier regular and periodical monitoring of auditory function in all thalassemic patients is recommended.

  • بهاره ملک افضلی، فرانک نجیبی
    زمینه و هدف
    عوارض پوستی داروهای ضدتشنج شایع بوده و علتی برای قطع مصرف دارو می باشد. این عوارض طیفی از بثورات پوستی ماکولوپاپولر تا سندرم استیونس جانسون و نکروز سمی اپیدرمال می باشد. در بین داروهای رایج ضدتشنج ترکیبات آروماتیک مثل فنی تویین، فنوباربیتال و کاربامازپین شیوع بالاتری از بروز عوارض پوستی را دارند که گاهی اوقات منجر به بستری شدن بیماران می گردد. داروهای جدیدتر مثل لاموترژین نیز می تواند عوارض پوستی ایجاد کند.
    روش اجرا: پرونده ی تمام بیمارانی که با تشخیص عوارض پوستی داروهای ضدتشنج در طی 8 سال در بیمارستان های تابع دانشگاه آزاد اسلامی و رسول اکرم(ص) بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    شایع ترین دارویی که در این تحقیق عوارض پوستی نشان داده بود، فنی تویین (32%) و کمترین عارضه پوستی مربوط به لاموترژین (3%) بود.
    نتیجه گیری
    داروهای ضدتشنج یکی از علل شایع بروز عوارض دارویی می باشد که گاهی اوقات تهدید کننده ی حیات بوده و نیازمند بستری و اقدامات درمانی مناسب می باشد
    کلید واژگان: عوارض پوستی, داروهای ضدتشنج, عوارض دارویی}
    Malekafzali Bahareh, Najibi Franak
    Background And Aim
    Cutaneous drug reaction is a common side effect of antiepileptic drugs and a frequent cause of treatment discontinuation. These reactions ranges can be a mild maculopapular rash to Stevens-Johnson Syndrom and toxic epidermal necrolysis. Among the traditional anticonvulsant drugs the aromatic compounds Phenytoin, Phenobarbital and Carbamazepin have been associated with relatively higher incidences of cutaneous reactions which can hospitalized the patient. Some of the newer drugs also can induce this problem, especially lamotrigine.
    Methods
    All records of patiens who were hospitalized at hospitals related to Islamic Azad as well as Rasol Akram hospital with a diagnosis of cutaneous drug reaction to anticonvulsant therapy in 8 years period were reviewed.
    Results
    The most common culprit was phenytoin (32%) and the least common drug was lamotrigin (3%).
    Conclusion
    Cutaneous reaction to anticonvulsant drugs is common and sometimes may be life threatening which needs serious treatment options.
  • سید وحید یوسفی، عبدالحمید بحرینیان، فرهاد شیخ الاسلامی، مریم توحیدی، یدالله محرابی، پرفسور فریدون عزیزی*
    مقدمه

    درمان انتخابی در موارد عود بیماری گریوز ید رادیواکتیو است، که از جمله عارضه های مهم آن هیپوتیروئیدی و مصرف لوتیروکسین تا آخر عمر می باشد.

    مواد و روش ها

    این بررسی به صورت کارآزمایی بالینی نیمه تصادفی با دوره ی پیگیری کمینه ی 15 سال انجام شد. در این پژوهش 132 بیمار مبتلا به عود گریوز به دو گروه تقسیم شدند، 59 نفر در گروه متی مازول، 73 نفر در گروه ید رادیواکتیو و از نظر متغیرهای متعددی مانند آزمون های روان شناختی، کیفیت زندگی، تراکم استخوان، اکوکاردیوگرافی و آزمون های آزمایشگاهی از جمله آزمون های عملکرد تیروئید، الگوی لیپید، قند خون ناشتا، OGTT و HOMA-IR مورد مقایسه قرار گرفتند.

    یافته ها

    قند خون ناشتا در کل و در گروه زنان با مصرف ید رادیواکتیو از گروه متی مازول بالاتر بود. هم چنین مقاومت به انسولین بر اساس HOMA-IR در زنان گروه ید رادیواکتیو از متی مازول بیشتر بود. میانگین سرمی TSH غیر طبیعی (بیشتر از 5 و کمتر از 3/0) در طول 12 سال پی گیری در گروه ید رادیواکتیو از متی مازول بالاتر بود و میانگین غلظت کلسترول، تری گلیسرید و کلسترول-LDL در گروه ید رادیواکتیو از گروه متی مازول بیشتر بود. در یافته های اکوکاردیوگرافی نکته ی مهم این بود که شواهدی به نفع اختلال عملکرد دیاستولی در بیماران گروه ید رادیواکتیو نسبت به متی مازول وجود داشت.

    نتیجه گیری

    عوارض کمتر، تحمل بهتر، آزمون های روان شناختی و عملکرد قلبی بهتر، متی مازول را به عنوان انتخاب درمانی دیگر در مبتلایان به گریوز که دچار عود شده اند، قرار می دهد.

    کلید واژگان: متی مازول, ید رادیواکتیو, پرکاری تیروئید, عود پرکاری تیروئید, عوارض دارویی}
    Dr V. Yousefi, Dr H. Bahreynian, Dr F. Sheykholeslami, Dr M. Tohidi, Dr Y. Mehrabi, Pr F. Azizi
    Introduction

    The major complication of radioiodine therapy for thyrotoxicosis is hypoth-yroidism, the long-term management of which is often problematic. In this study, the long-term effects of continuous methimazole (MMI) therapy are investigated.

    Materials And Methods

    One hundred and thirty-two patients, aged between 36-66 years, with Graves recurrence, were semi randomly randomized in 2 groups for continuous antithyroid and radioiodine treatment. The number of thyroid dysfunctions in each patient were recorded and serum TSH, FT4, Anti TPO, TRAb, FBS, HOMA IR, and lipid profiles were measured. Bone mineral density and echocar-diography were performed.

    Results

    There was no significant differences in age, duration of symptoms and thyroid function between the 2 groups. No serious complications occurred in the MMI group and no difference in any of parameters was seen between groups 1 and 2. Goiter rate and anti TPO concentration were higher in group 1 than in group 2. Serum triglycerides and cholesterol were increased in group 2 as compared to group 1. Bone mineral density was more reduced in group 2, especially in the spine. Echocardiography showed diastolic dysfunction in group 2 as compared to group 1. Some parameters in neuro-pschyciatric evaluation were significantly better in the MMI group, as compared to the radioiodine one.

    Conclusion

    Considering it is a safe treatment and has fewer complications, methimazole is another option for patients with recurrent Graves', who do not wish to use radioiodine.

  • میترا صفا، ماندانا ساکی، محمدرضا محمدی، بهرام دلفان، محمد جواد طراحی، معصومه روهنده
    مقدمه
    بیماری های مزمن از معضلات جدی موجود در روانپزشکی می باشند. داروهای آنتی سایکوتیک آتیپیک از داروهای جدیدموثردردرمان این اختلالات به حساب می آیند، متاسفانه این داروها با بروز عوارضی نظیر افزایش قند و چربی خون، افزایش وزن و ادم جنرالیزه همراه می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای تاثیر مصرف دو داروی اولانزاپین و ریسپریدون بر سطح چربی و قند خون و سایر عوارض در بیماران مبتلا به اختلالات سایکوتیک انجام گرفته است.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر یک کار آزمایی بالینی دو سوکور تصادفی است که در آن بیماران مبتلا به اختلالات سایکو تیک بطور تصادفی در دو گروه تحت درمان با اولانزاپین و ریسپریدون قرارگرفتند. کلیه نمونه ها در ابتدای مطالعه از نظر قند خون و لیپیدها مورد ارزیابی قرار گرفتند و در صورت نرمال بودن آزمایشات، نمونه ها بطورتصادفی دوسوکور در یکی از گروه های تحت درمان با اولانزاپین یا تحت درمان با ریسپریدون قرار گرفتند. آزمایشات قند خون و لیپیدها در هفته اول و ماه سوم بعد از شروع درمان جهت کلیه نمونه ها انجام و از نظر سایر عوارض مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات پس از جمع آوری از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    یافته های تحقیق نشان داد که سطح کلسترول و تری گلیسرید و قند خون بیماران در هفته اول و ماه سوم بعد از شروع درمان بطور معنی داری افزایش یافته بود که این افزایش سطح کلسترول و تری گلیسرید در دو گروه اولانزاپین و ریسپریدون تفاوت معنی داری داشت در حالیکه میزان قند خون در این دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. وجود عوارض جانبی نظیر: بیقراری، ناتوانی جنسی، افزایش وزن، ادم و خواب آلودگی در دو گروه اختلاف معنی داری داشت.
    بحث و نتیجه گیری
    با توجه به نتایج روشن این تحقیق بنظر می رسد قبل از تجویز داروهای آنتی سایکوتیک آتیپیک، بررسی آزمایشات چربی و قندخون در این بیماران ضروری است در حالیکه در هیچیک از منابع اصلی آموزشی روان پزشکی این گونه عوارض، هیپرتری گلیسریدمی،هیپر کلسترومی و هیپرگلیسمی و سایر عوارض جدی تلقی نشده است. توصیه می گردد در بیمارانی که دچار مشکلاتی نظیر افزایش لیپیدها و یا اختلال در تحمل گلوکز می باشند مصرف دارو با احتیاط بیشتر و پیگیری منظم مقادیر آزمایشگاهی حیاتی به نظر می انجام می گیرد.
    کلید واژگان: اولانزاپین, ریسپریدون, قند خون, چربی خون, عوارض دارویی, اختلالات سایکوتیک}
    Dr M. Safa, Dr M. Saki
    Background
    Chronic mental disorders are among the problems in psychiatrics. Atypical anti psychotic drugs are new effective medications to treat these disorders. Unfortunately these drugs lead to side effects such as increase in blood glocuse, weight gain and edema. This study aims to investigate adverse effects of Olanzapine and Rispridone on lipid level and blood glocuse and other complications in patients with psychotic disorders.
    Materials And Methods
    This clinical trial-double blinded study, patients with psychotic disorders were randomly categorized into two groups. Group one treated with Olanzapine and other with Rispridone. All the subjects were initially assessed for blood sugar and lipids, and in the case of normal, they were randomly assigned to two groups in a double- blinded method to be treated with Olanzapine or Risperidone. Blood sugar and lipids tests were performed for all subjects at the 1st week and 3 months after initiation of therapy. Other complications were assessed too, then the data were analyzed using SPSS software.
    Results
    The results of the study indicated that the levels of cholesterol, triglycerides and blood suger rose significantly at the 1st week and third month after beginning the treatment. Increase of cholesterol and triglyceride in the Olanzapine and Risperidone groups was significant, while blood sugar level showed no significant difference in these two groups. Other side effects including restlessness, impotence, weight again, edema and drowsiness were significantly different between the two groups.
    Conclusion
    Based on the findings of this study and the emphasis of other related studies on the metabolic changes of the body resulting from atypicad antipsychotic drugs, it is suggested that these drugs should be prescribed for high risk patients with great care and cautions.
  • منیژه سرشتی، پوران آذری، محمود رفیعیان، سلیمان خیری
    زمینه و هدف
    داروهای گیاهی به دلایل مختلفی توسط بسیاری از زنان باردار طی دوران بارداری استفاده می شود و اغلب در باور عموم مردم، داروهای گیاهی طبیعی، سالم، بی ضرر و بدون عوارض جانبی قلمداد می شوند؛ در حالیکه ممکن است این گیاهان باعث عوارض جانبی در مادر و جنین و یا تداخلات دارویی گردند. این مطالعه به منظور تعیین میزان بکارگیری داروهای گیاهی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد صورت گرفت.
    روش بررسی
    در این بررسی توصیفی مقطعی 447 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد طی 6 ماهه اول سال 1384 در مورد استفاده از داروهای گیاهی مورد پرسش قرار گرفتند. پرسشنامه مبتنی بر هدف تهیه و از طریق مصاحبه حضوری کامل شد. نمونه گیری به روش آسان و مبتنی بر دسترسی به واحدهای پژوهش انجام شد. آزمون های آماری مورد استفاده شامل آزمون t و x2 بود.
    نتایج
    میزان استفاده از داروهای گیاهی در زنان باردار 51.9% بود. 91.7% واحدهای پژوهش نگرش مثبتی نسبت به داروهای گیاهی داشتند. تنها 15% افراد مورد مطالعه معتقد بودند مصرف داروهای گیاهی در طی بارداری مضر است. 55.9% افراد، مصرف داروهای گیاهی را به پزشک معالج خود اطلاع نداده بودند که شایع ترین علت عدم اطلاع به پزشک، طبیعی و بی ضرر دانستن داورهای گیاهی (39.1%) و عدم پرسش پزشک (34.8%) گزارش شد. شایع ترین علل مصرف داروهای گیاهی به ترتیب شامل سرما خوردگی (29.1%)، تسکین درد شکم (17.4%) و تشدید القا زایمان (11.7%) بود. در این مطالعه افراد مختلف از 55 گونه گیاهی استفاده کرده بودند. شایع ترین گیاه مورد استفاده گل گاو زبان بود. منبع اطلاعات آنان در اکثر موارد (74.2%) خویشاوندان گزارش شد. در این بررسی افرادی که درآمد ماهیانه بیشتر از 1.500.000 ریال، 3-1 بارداری قبلی و سن بین 29-20 سال داشتند بیشتر از داروهای گیاهی استفاده کرده بودند؛ اما این ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود. بین میزان تحصیلات و مصرف گیاهان دارویی ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (p=0.004).
    نتیجه گیری
    استفاده گسترده از داروهای گیاهی طی بارداری نیاز به آموزش کارکنان مراکز بهداشتی درمانی در اینگونه موارد را آشکار می سازد و از آنجا که مستندات کافی مبنی بر سالم بودن تمامی داروهای گیاهی طی بارداری وجود ندارد، فراهم کنندگان مراقبت های دوران بارداری باید به مادران توصیه نمایند با مصرف گیاهان دارویی خود و جنین را در معرض خطرات احتمالی قرار ندهند.
    کلید واژگان: بارداری, زنان باردار, گیاهان دارویی, عوارض دارویی, خود درمانی, طب سنتی}
  • گلوریا شلویری، کاظم محمد، سید رضامجدزاده، خیرالله غلامی
    زمینه و اهداف
    در سال های اخیر عوارض و مشکلات دارویی چهارمین الی ششمین عامل مرگ و میر در ایالات متحده آمریکا تخمین زده شده، مرگ و میر ناشی از عوارض دارویی در طول یک سال بیش از مرگ و میر سالانه ناشی از تصادفات با وسایل نقلیه، سرطان پستان و ایدز گزارش شده است. با توجه به این شواهد، هدف اصلی این پژوهش مقایسه مدل های اپیدمیولوژیک در شناسایی سیگنال های عوارض دارویی در ایران می باشد.
    روش بررسی
    در این پژوهش کلیه عوارض دارویی گزارش شده به مرکز فارماکوویژیلانس ایران از فروردن 1377 الی پایان آذر ماه 1383 مورد بررسی قرار گرفت و سه
    روش
    Bayesian Confidence Propagation Neural Network (BCPNN)، Reporting Odds Ratio (ROR)، Proportional Reporting Ratio (PRR) جهت شناسایی سیگنال ها عوارض دارویی به کار گرفته شد. پس از انجام سه روش مذکور، سیگنال های شناسایی شده توسط هر سه نوع روش با توجه به معیارهای جدید بودن عارضه، جدی و شدید بودن عارضه و فراوانی گزارشات مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    یافته ها نشان می دهد که از فروردین 1377 الی پایان آذر ماه 1383، تعداد 6353 مورد گزارش حاوی 11130 عارضه دارویی به مرکز فارماکوویژیلانس ایران ارسال شده است. برای ترکیب های دارو– عارضه با فراوانی33، 32، 31 به ترتیب معادل 2838، 872، 488 سیگنال توسط روش PRR، 1120، 378، 235 سیگنال تولید روش BCPNN و 2722، 862 و 481 سیگنال توسط روش ROR شناسایی شد.به نظر می رسد که جدی بودن عارضه، تعداد موارد گزار شده از هر ترکیب دارو– عارضه و جدید بودن عارضه در فرآیند شناسایی و ارزیابی سیگنال های عوارض دارویی موثر می باشند. یافته ها نشان می دهد که روش BCPNN نسبت به سایر روش ها درصد بیشتری از عوارض جدی و شدید شناخته شده را در کل سیگنال های ردیابی شده به خود اختصاص می دهد.
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته ها پیشنهاد می گردد که روش های به کار رفته در این مطالعه جزو فعالیت های روتین مرکز فارماکوویژیلانس ایران گنجانده شود و روند تغییرات معیارهای مورد بررسی در طول زمان ارزیابی گردد.
    کلید واژگان: عوارض دارویی, فارماکوویژیلانس, سیگنال, ایمنی دارویی}
    Background And Objectives
    To compare three different methods of signal detection applied to the Adverse Drug Reactions registered in the Iranian Pharmacovigilance database from 1998 to 2005.
    Materials And Methods
    All Adverse Drug Reactions (ADRs) reported to Iranian Pharmacovigilance Center from March 1998 through January 2005, were included in the analysis. The data were analyzed based on three different signal detection methods including Reporting Odds Ratios (PRRs), Bayesian Propagation Neural Network (BCPNN) and Reporting Odds Ratios (RORs). Signals detected by each method were categorized based on the number of reports per drug-adverse event combination, severity of the event and labeled or unlabeled ADRs. The methods applied to signal detection were then compared in recognizing different types of adverse events.
    Results
    A total of 6353 cases of ADR reports, describing 11130 reactions, were reported to Iranian Pharmacovigilance Center (IPC) during the study period. The dataset involved 4975 drug-event combinations, which were assessed for detecting signals. The counts of drug-event combinations was 1, 2 and 3 or more for 3470, 727 and 779 combinations, respectively. There were 500 drug items responsible for 468 reaction terms in the database. According to PRR and 95% Confidence Interval, there were 2838, 872 and 488 drug-event combinations known as a signal for the pairs with the reporting frequency of ³1, ³2 and ³3 reports, respectively. The signals detected with the criteria of PRR³2, c2³4 were 2930, 872 and 480 for the pairs with the same reporting frequencies. Estimates of RORs and the 95% Confidence Interval showed that 2722, 862 and 481 drug-event combinations were detected to be signal for the pairs with the reporting frequency of ³1, ³2 and ³3 reports, respectively, while measuring IC and IC-2SD detected 1120, 378 and 235 cases for the same reporting frequencies. There were 234 signals detected by all three methods.
    Conclusion
    Despite the similarities between data mining methodologies for signal detection, there are differences in the numbers of signals detected by each method. The study findings suggest that quantitative signal detection methods should be added to the routine Pharmacovigilance activities in Iran and the trends for quantitative measures over time should be monitored.
  • عذرا طباطبایی ملاذی، رامین حشمت، سیداخوان حجازی مقدم، اقبال طاهری، صدیقه سهیلی خواه، فرزانه درویش زاده، باقر لاریجانی
    مقدمه
    دیابت، بیماری مزمن وناتوان کننده ای است که 90% مبتلایان به آن از نوع دو هستند و متفورمین دارویی پرمصرف در کنترل قند خون در این دسته بیماران به شمار می رود. این دارو در بیماران چاقی که مشکلاتی نظیر نارسایی کلیه یا کبد نداشته باشند، به عنوان داروی خط اول درمان مطرح است. انواع متفاوتی از این دارو در دنیا وجود دارد. ما طی یک کارآزمایی بالینی دو فرم ژنریک وغیرژنریک متفورمین(ساخت شرکت های دارویی آریا و مرک) را در بیماران نوع دو دیابت از نظر میزان کنترل قند خون و لیپیدها و نیز عوارض دارویی شایع و غیرشایع مورد بررسی قرار دادیم.
    روش ها
    مطالعه به روش کارآزمایی بالینی دوسو کور و تصادفی شده با 60 بیمار دیابتی نوع دو(غیر باردار و تحت درمان با گلی بنکلامید) جهت مقایسه تاثیر متفورمین 500 میلی گرمی تولید داخل(آریا) با تولید خارج(مرک فرانسه) به صورت درمان ترکیبی با گلی بنکلامید و بمدت 12 هفته انجام گردید.بیماران از نظر متغیرهای قندخون ناشتا و دو ساعت بعد صبحانه،HbA1C، لیپیدهای سرم،آنزیم های کبدی، وزن، نمایه توده بدنی وعوارض دارویی شایع و غیر شایع بررسی شدند.
    یافته ها
    هر دو نوع متفورمین،اثرات درمانی یکسانی درکنترل قندخون،لیپیدهای سرم ووزن داشته وازنظرمیزان تاثیراختلاف آماری قابل ملاحظه ای با هم نداشتند.عارضه دارویی شایع در هردو نوع متفورمین،نفخ شکم(33%) بود.اختلاف آماری قابل ملاحظه ای بین این دو دارو در بررسی عوارض دارویی شایع وغیرشایع مشاهده نشد. رضایتمندی بیماران ازمصرف متفورمین در هر دو گروه در 70% موارد خوب توصیف شد.
    نتیجه گیری
    بنظر می رسد با توجه به اثربخشی درمانی مطلوب متفورمین تولید داخل، بروز عوارض دارویی کم و مشابه متفورمین تولید خارج، قیمت بسیار پایین تولید وعرضه آن، متفورمین تولید داخل کشور جایگزین مناسبی باشد.
    کلید واژگان: دیابت نوع دو, متفورمین, کارآزمایی بالینی, عوارض دارویی, اثرات درمانی}
    Ozra Tabatabaei Malazy *, Ramin Heshmat, Seyed Akhavan Hejazy Mogaddam Sa, Eghbal Taheri, Seddigheh Soheilykhah, Farzaneh Darvishzadeh, Bagher Larijani
    Background
    Metformin is usually using for glycemic control in type 2 diabetes mellitus. The drug is the first line for obese patients without renal or liver failure. Different pharmaceutical types of Metformin are available. As a clinical trial, we compared effects of Aria Metformin (product of Aria pharmaceutical company, Iran) with Merck Metformin or Glucophage (product of Merck pharmaceutical company, France), in diabetic patients.
    Methods
    This double blind randomized clinical trial study performed with 60 non- pregnant diabetic patients, in order to comparison of therapeutic effects of combination therapy (Glibenclamide + Metformin "Aria or Merck") in a 12 weeks period. We evaluated FBS, BS 2hpp, HbA1c, lipid profile, liver function tests, weight, BMI and common or uncommon side effects.
    Results
    Not only each of two pharmaceutical types of Metformin had the same therapeutic effects for controlling of glycemia, lipid profile and weight, but also there were not difference between them in side effects. Distention was the most common side effects of two types products (33%). There is not significant difference between them in common side effects. 70% of patients were satisfied with each two kinds of Metformin.
    Conclusion
    It seems, in view of beneficial therapeutic effects of Aria Metformin, low rate of side effects, and finally low cost, Aria Metformin is a good choice.
    Keywords: Type 2 Diabetes Mellitus_Metformin_Clinical Trial_Side effects_Therapeutic effects}
  • غلامحسین محمودی راد، حمیدرضا ریاسی
    بیمار معرفی شده در این مقاله یک مرد 47 ساله مبتلا به اسکیزوفرنی است که به دنبال مصرف کلوزاپین و فلوفنازین دچار سندرم Neuroleptic Malignant Syndrome (NMS) شده بود. ویژگی خاص این بیمار، ابتلا به سندرم NMS پس از قطع داروهای مذکور به مدت 10 روز بود. با توجه به سابقه مصرف داروی نرولپتیک، هیپرترمی، رژیدیتی، کاهش سطح هوشیاری، تاکیکاردی، فشار خون مواج، تعریق فراوان، افزایش سطح CPK و لکوسیتوز بدون علت عفونت خاص و عدم مشاهده ضایعه ارگانیک مغزی تشخیص سندرم NMS تایید گردید و بعد از درمان با بروموکریپتین، آمانتادین، کلونازپام و لوودوپا-C علایم بهبود پیدا کرد و با هوشیاری کامل ترخیص گردید.
    کلید واژگان: عوارض دارویی, سندرم نرولپتیک بدخیم, روان پرشی}
  • صفر علی طالاری، حسن افضی، سید احمد خلیفه سلطانی
    سابقه و هدف
    ژیاردیالامبلیا یکی از انگلهای شایع دستگاه گوارش است که موجب مشکلات مختلف فردی و اجتماعی می گردد. با توجه به طیف وسیع اثر و عوارض دارویی مترونیدازول، فورازولیدون و پارامومایسین، این مطالعه به منظور مقایسه اثر وعوارض داروهای فوق در افراد بالغ مبتلا به ژیاردیا در شهر کاشان در سال 80 – 1379 صورت پذیرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 210 فرد بالغ مبتلا به ژیاردیا در گروه های سنی 45 – 15 سال و در سه گروه 70 نفری که از نظر سن، جنس و تحصیلات مشابه بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران یک و چهار هفته پس از درمان با مترونیدازول، فورازولیدون و پارامومایسین از نظر ژیاردیا بررسی و خصوصیات دموگرافیک، علایم بالینی، اثر وعوارض دارویی در آنان مورد بررسی وبا آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    از 210 فرد مبتلا به ژیاردیا 3/53% در مناطق شهری زندگی می کردند. 6/48% مذکر و 4/51% مؤنث بودند. بیشترین میزان آلودگی در افراد بی سواد با 7/46% و کمترین آن در افراد تحصیل کرده با میزان 7/6% مشاهده شد. بیشترین علامت بالینی اسهال با شیوع 5/89% و کمترین آن تب (2/6%) بود. چهار هفته پس از درمان میزان اثر مترونیدازول، فورازولیدون و پرامومایسین به ترتیب 90، 4/81 و 3/64 درصد بود. بیشترین عرضه جانبی متعاقب مصرف داروی مترونیدازول طعم فلزی (2/17%) و کمترین آن التهاب مخاط دهان (3/4 %) بود. در مورد فورازولیدون بیشترین عارضه جانبی ادرار تیره (6/18%) و کمترین آن راش پوستی (3/7%) و درمورد پارامومایسین بیشترین عارضه دل پیچه (8/12%) و کمترین آن بی قراری (4/1%) تعیین گردید.
    نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به اثرات درمانی متفاوت وعوارض داروهای ضد ژیاردیا در نقاط مختلف کشور توصیه می شود تحقیقات بیشتری در گروه های مختلف سنی صورت گیرد.
    کلید واژگان: ژیاردیازیس, درمان, عوارض دارویی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال