به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "فعالیت های خودمراقبتی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی فعالیت های خودمراقبتی در مقالات مجلات علمی
  • فاطمه باقری فرد*، کبری کاظمیان مقدم، سحر صفرزاده، فرشاد بهاری
    زمینه و هدف

    مقایسه رویکردهای مختلف روان شناختی درزمینه میزان اثرگذاری آن ها بر متغیرهای روان شناختی موردعلاقه بسیاری از محققان می باشد؛ در این راستا پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه و امید درمانی بر فعالیت های خودمراقبتی و اجتناب شناختی-رفتاری در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام گردید.

    مواد و روش ها

    طرح پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه زنان و مردان متاهل مبتلا به دیابت نوع 2 و عضو انجمن دیابت شهر اهواز در سال 1400 بودند. 60 نفر از این بیماران بر اساس ملاک های ورود و خروج، غربال گری و به صورت هدفمند انتخاب شدند و بعد از همسان سازی، به صورت گمارش تصادفی در 3 گروه 20 نفره گمارده شدند. ابزارهای تحقیق شامل مقیاس فعالیت های خودمراقبتی دیابت (توبرت و همکاران، 2000) و مقیاس اجتناب شناختی-رفتاری (اتنبرگ و دابسون، 2004) بود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA)  و تک متغیری  (ANCOVA)  با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که درمان فراتشخیصی یکپارچه و امید درمانی بر فعالیت های خودمراقبتی و اجتناب شناختی-رفتاری در بیماران مبتلا به دیابت موثر بوده اند (05/0>P)؛ به علاوه، نتایج نشان داد که بین اثربخشی دو نوع مداخله در بیماران مبتلابه دیابت تفاوت معنا داری وجود ندارد.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد هر دو رویکرد به یک اندازه بر فعالیت های خودمراقبتی و اجتناب شناختی-رفتاری در بیماران مبتلا به دیابت اثرگذار است.

    کلید واژگان: درمان فراتشخیصی یکپارچه, امید درمانی, فعالیت های خودمراقبتی, اجتناب شناختی-رفتاری
    Fatemeh Bagherifard*, Kobra Kazemian Moghadam, Sahar Safarzadeh, Farshad Bahari
    Background

    The comparison of different psychological approaches in terms of their effect on psychological variables is of interest to many researchers. In this regard, the purpose of this research is to compare the effectiveness of unified transdiagnostic treatment and hope therapy on self-care activities and reducing cognitive-behavioral avoidance in patients with type 2 diabetes.

    Methods and Materials: 

    The design of the research is experimental and pre-test and post-test with a control group. The statistical population included all married men and women with type 2 diabetes and members of Ahvaz diabetes society in 1400. 60 of these patients were selected based on the criteria of entry and exit, screening and purposefully, and after matching, they were randomly assigned in 3 groups of 20 people. Research tools included diabetes self-care activities scale (Toobert et al. 2000) and cognitive-behavioral avoidance scale (Ottenbreit and Dobson, 2004). Data were analyzed through multivariate (MANCOVA) and univariate (ANCOVA) analyzes using SPSS software.

    Findings

    The results showed that integrated transdiagnostic treatment and hope therapy were effective on self-care activities and cognitive-behavioral avoidance in patients with diabetes (p<0.05); in addition, the results showed that there is no significant difference between the effectiveness of two types of intervention in patients with diabetes.

    Conclusions

    It seems that both approaches are equally effective on self-care activities and cognitive-behavioral avoidance in patients with diabetes.

    Keywords: Unified Transdiagnostic Treatment, Hope Therapy, Self-Care Activities, Cognitive-Behavioral Avoidance
  • فاطمه باقری فرد، کبری کاظمیان مقدم*، سحر صفرزاده، فرشاد بهاری
    مقدمه

    با توجه به اینکه دیابت عوارض روانی، جسمانی، ارتباطات فردی، خانوادگی و اجتماعی و درک افراد از سلامت خود را به همراه دارد بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر اجتناب شناختی-رفتاری و فعالیت های خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.

    روش کار

    روش پژوهش آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان و مردان متاهل مبتلا به دیابت نوع 2 شهر اهواز می باشد که در سال 1400 عضو انجمن دیابت این شهر بودند. برای گردآوری اطلاعات از این جامعه آماری، 40 نفر از این بیماران با استفاده از مصاحبه تشخیصی، مصاحبه شفاهی و بر اساس ملاک های ورود و خروج، غربال گری و به صورت هدفمند انتخاب شدند و بعد از همسان سازی به روش زوج و فرد، به صورت گمارش تصادفی در 2 گروه 20 نفره، (گروه آزمایش با روش درمان فراتشخیصی یکپارچه (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای تحقیق شامل مقیاس اجتناب شناختی- رفتاری (اتنبرگ و دابسون، 2004) و مقیاس فعالیت های خودمراقبتی دیابت (توبرت و همکاران، 2000) بود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری(MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    نتایج

    نتایج نشان داد که درمان فراتشخیصی یکپارچه بر اجتناب شناختی-رفتاری و فعالیت های خودمراقبتی موثر می باشد (05/0>p).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد که این مداخله می تواند باعث کاهش اجتناب شناختی-رفتاری و افزایش فعالیت های خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 گردد.

    کلید واژگان: درمان فراتشخیصی یکپارچه, اجتناب شناختی- رفتاری, فعالیت های خودمراقبتی, دیابت
    Fatemeh Baghereifard, Kobra Kazemian Moghadam *, Sahar Safarzadeh, Farshad Bahari
    Introduction

    Considering that diabetes brings mental, physical, personal, family and social relationships and people's understanding of their health, so the purpose of this research is to investigate the effectiveness of integrated transdiagnostic treatment on cognitive-behavioral avoidance and self-care activities in patients with diabetes. It is type 2 diabetes.

    Methods

    The research method was experimental and a pre-test-post-test design was used with a control group. The statistical population of the research includes all married men and women suffering from type 2 diabetes in Ahvaz, who were members of the Diabetes Association of this city in 1400. To collect information from this statistical population, 40 of these patients were selected using diagnostic interview, oral interview and based on the entry and exit criteria, screening and purposefully and after matching by pairwise method and Individuals were randomly assigned to 2 groups of 20 people, (experimental group with integrated meta-diagnostic treatment method (20 people) and control group (20 people). Research tools include cognitive-behavioral avoidance scale (Ettenberg and Dobson, 2004) and The scale of diabetes self-care activities was (Tobert et al., 2000). The data were analyzed through multivariate (MANCOVA) and univariate (ANCOVA) analysis of covariance.

    Results

    The results showed that integrated transdiagnostic treatment on avoidance Cognitive-behavioral and self-care activities are effective (p<0.05).

    Conclusion

    It seems that this intervention can reduce cognitive-behavioral avoidance and increase self-care activities in patients with type 2 diabetes.

    Keywords: Integrated Transdiagnostic Treatment, Cognitive-Behavioral Avoidance, Self-Care Activities, Diabetes
  • زینب شایقیان، پریسا امیری *، الناز حاجتی، محمود پروین
    مقدمه
    الکسیتایمیا به عنوان ناتوانی در شناسایی و توصیف احساس ها با تنظیم قند خون و کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت نوع دو رابطه معناداری دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر الکسیتایمیا در کنار فعالیت های خود مراقبتی بر شاخص های کنترل دیابت در مبتلایان به دیابت نوع دو بود.
    روش کار
    این مطالعه از نوع مقطعی بود. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 100 نفر از مبتلایان به دیابت نوع دو مراجعه کننده به بیمارستان لبافی نژاد بودند. اطلاعات از طریق پرسشنامه های الکسیتایمیا، فعالیت های خودمراقبتی و کیفیت زندگی وابسته به سلامت جمع آوری شد. میزان هموگلوبین گلیکوزیله نیز از طریق جمع آوری نمونه خون در آزمایشگاه به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    به منظور بررسی رابطه الکسیتایمیا با هموگلوبین گلیکوزیله، فعالیت های خودمراقبتی و کیفیت زندگی از تحلیل همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که الکسیتایمیا با هموگلوبین گلیکوزیله (0/44) همبستگی مثبت و معنادار و با فعالیت های خودمراقبتی (0/49-) و کیفیت زندگی (0/47-) همبستگی منفی و معناداری داشت. همچنین الکسیتایمیا در کنار فعالیت های خودمراقبتی، میزان هموگلوبین گلیکوزیله و کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت را پیش بینی کرد. از بین ابعاد الکسیتایمیا، مشکل در تشخیص احساسات و تفکر عینی پیش بین کننده هموگلوبین گلیکوزیله و مشکل در تشخیص احساسات پیش بین کننده کیفیت زندگی بیماران بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج مطالعه، الکسیتایمیا نقش مهمی در تبیین و پیش بینی شاخص های کنترل دیابت دارد. بنابراین، در نظر داشتن نقش الکسیتایمیا و دیگر مشکلات هیجانی و روانشناختی مبتلایان به دیابت نوع دو ممکن است برای برنامه ریزی در کارآمدی مداخلات و درمان های دیابت مهم باشد.
    کلید واژگان: الکسیتایمیا, فعالیت های خودمراقبتی, کیفیت زندگی, هموگلوبین گلیکوزیله, دیابت نوع دو
    Zeinab Shayeghian, Parisa Amiri *, Elnaz Hajati, Mahmoud Parvin
    Introduction
    Alexithymia, as an inability to identify and describe feelings, has a significant relationship with blood glycemic control and quality of life in patient with type 2 diabetes. The aim of this study was to evaluate the effect of alexithymia and self-care activities on diabetes control indices in patients with type 2 diabetes.
    Methods
    This study was a cross-sectional investigation. Participants of the study included 100 patients with type 2 diabetic, referred to Labbafinejad Hospital. Information was collected through questionnaires of alexithymia, self-care activities and health-related quality of life. The glycated hemoglobin levels were also obtained in the laboratory by collecting blood samples. Data were analyzed using SPSS 21 software.
    Results
    In order to assess the relationship between glycated hemoglobin, alexithymia, self-care activities and quality of life, a Pearson’s correlation analysis was used. The results showed that alexithymia had a significant positive correlation with HbA1c (0.44) and a significant negative correlation with self-care activities (-0.049) and quality of life (-0.47). Furthermore, alexithymia and self-care activities can predict the level of HbA1c and the quality of life in patients with diabetes. Among the aspects of alexithymia, difficulty in identifying feelings and objective thinking were predictors of HbA1c; also, difficulty in describing feelings was a predictor of patients’ quality of life.
    Conclusions
    Based on the results of study, alexithymia had an important role in explaining and predicting diabetes control indices. Therefore, consideration of the alexithymia role and other emotional and psychological problems in patients with type 2 diabetes may be important for planning the efficacy of interventions and treatments of diabetes.
    Keywords: Alexithymia_Self_Care Activities_Quality of life_Glycated Hemoglobin_Type 2 Diabetes
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال