به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « قانون ایمنی زیستی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • فریده عماد مروستی، علی پورقصاب امیری *، احمدرضا بهنیافر، حسین جلالی
    زمینه و هدف

     پیرامون مقررات حاکم بر محصولات تراریخته در اسناد بین المللی تحقیق های متعددی انجام شده است، اما تبیین این موضوع از منظر حقوق داخلی کشورها چندان مورد توجه قرار نگرفته است. لذا، در این مقاله تلاش شد تا به بررسی نظام حقوقی حاکم بر محصولات تراریخته در حقوق ملی برخی کشورها با تاکید بر حقوق ایران پرداخته شود.

    روش

     مقاله حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به انجام رسیده است.

    ملاحظات اخلاقی: 

    در این مقاله، جنبه های اخلاقی مطالعه کتابخانه ای شامل اصالت متون و امانتداری در ارجاعات رعایت شده است.

    یافته ها

     در حقوق کشورهایی نظیر آلمان، کانادا، آمریکا و استرالیا قوانین مدونی در زمینه نظارت و کنترل تولید محصولات تراریخته وضع شده است. همچنین بررسی قوانین و مقررات ایران در خصوص محصولات تراریخته نشان می دهد که رویکرد اصلی در راستای تولید، واردات، صادرات و مصرف محصولات تراریخته در چارچوب قوانین و مقررات ملی و بین المللی است. با این حال، قانون ایمنی زیستی ایران به عنوان مهم ترین قانون در خصوص این محصولات، خود دارای ایرادها و کاستی هایی است که سبب بروز تفسیرهای مختلف و به تبع آن عدم اجرای صحیح قانون شده است.

    نتیجه گیری

     عموم کشورها در کنترل و نظارت بر محصولات تراریخته با چالش های متعددی مواجه هستند. چالش های عمده پیش رو شامل مواردی از قبیل کنترل آزمایشگاهی پیشرفته محموله های محصولات تراریخته کشاورزی و صنایع غذایی، کنترل سلامت محصولات خصوصا غلات در سطح بازارهای مصرف، رصد اثرات نامطلوب احتمالی محصولات تراریخته در محیط زیست، ارزیابی گیاهان تراریخته ای که توسط محققین این کشورها تولید گردیده اند و چگونگی صدور مجوز در پاسخ به درخواست های تولید محصولات تراریخته و سازوکارهای نظارت بر محصولات تراریخته تولیدی می باشند. بر این اساس، توجه بیشتر و عزم بین المللی و ملی در وضع قوانین شفاف و اجرایی متضمن اولویت دهی به سلامت و محیط زیست و سپس رشد اقتصادی و کشاورزی، برای انتظام و انسجام قواعد حاکم بر محصولات تراریخته کماکان احساس می شود.

    کلید واژگان: محصولات تراریخته, حقوق ملی, قانون ایمنی زیستی, محیط زیست}
    Farideh Emad Marvasti, Ali Pourghassab Amiri *, Ahmad Reza Behniafar, Hossein Jalali
    Background and Aim

     Many researches have been done regarding the regulations governing transgenic products in international documents, but the explanation of this issue has not been given much attention from the point of view of the domestic laws of countries. In this article, an attempt has been made to investigate the legal system governing genetically modified crops in the national laws of some countries, with an emphasis on the Iranian law.

    Methods

     This article has been done in a descriptive-analytical way using library resources.

    Ethical Considerations: 

    In this article, the ethical aspects of library study, including the authenticity of texts and trustworthiness in references, have been observed.

    Results

     In the law of countries such as Germany, Canada, America and Australia, codified rules have been established in the field of monitoring and controlling the production of genetically modified crops. Also, the study of Iran's laws and regulations regarding transgenic products shows that the main approach is to produce, import, export and consume transgenic products within the framework of national and international laws and regulations. However, Iran's Biosafety Law, as the most important law regarding these products, has flaws and shortcomings that have caused various interpretations and, as a result, the lack of proper implementation of the law.

    Conclusion

     All countries are facing many challenges in controlling and monitoring transgenic products. The major challenges ahead include things such as advanced laboratory control of shipments of transgenic agricultural and food industries, control of the health of products, especially grains, at the level of consumer markets, monitoring the possible adverse effects of transgenic products in the environment, evaluating transgenic plants produced by researchers in these countries and how to issue licenses in response to requests for the production of transgenic products and monitoring mechanisms for transgenic products. Based on this, more attention and international and national determination in establishing clear and enforceable laws that include prioritizing health and environment and then economic and agricultural growth, for the orderliness and coherence of the rules governing transgenic products are still felt.

    Keywords: Transgenic Products, National Rights, Biosafety Law, Environment}
  • رضا وطن خواه، علی نجفی توانا*، محمود عباسی
    توسعه زیست فناوری (بیوتکنولوژی) در دهه های اخیر و قابلیت های گسترده آن در عرصه های مختلف بهداشت و درمان، علوم کشاورزی، دامپروری، محیط زیست، صنعت و معدن، نظامی و... توجه دانشمندان و دولتمردان کشورهای مختلف را به این موضوع مهم جلب نموده است. این فناوری با وجود فوایدی که از آن برخوردار است، در صورت استفاده نا به جا می تواند موجب ایجاد آسیب های خطرناکی در موجودات زنده شده و سلامت انسانی را مورد مخاطره قرار دهد و همین امر، لزوم حمایت کیفری از این پدیده نوظهور را مضاعف نموده است. در نظام حقوقی ایران از قوانین مرتبط با حوزه زیست فناوری می توان قوانینی مثل قانون ایمنی زیستی، قانون ثبت ارقام گیاهی و گواهی و کنترل بذر و نهال را نام برد که در هر یک از این قوانین و در راستای حفظ شهروندان از گزند آسیب ها و مخاطرات احتمالی ناشی از زیست فناوری، برخی از حوزه های آن مورد حمایت کیفری قرار گرفته و قانونگذار، مرتکبین این گونه جرائم را قابل تعقیب کیفری و مجازات دانسته است. در قانون ایمنی زیستی مصوب 1388 که سیاست جنایی مستتر در این قانون در این مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، جنبه های حقوقی زیست فناوری به خوبی تبیین نگردیده و از نظر حمایت کیفری هم قانونگذار صرفا در ماده 6 این قانون به صورت کلی و با یک حکم واحد، اقدام به جرم انگاری برخی از افعال یا ترک افعال مقرر در سایر مواد این قانون نموده است. در حالت کلی با تدقیق در این قانون، چند عنوان مجرمانه احصا می گردد که نگارندگان این تحقیق، ضمن تبیین این جرائم و مجازات های مقرر در قانون مصوب، درصدد تشریح سیاست جنایی تقنینی ایران در خصوص موضوع مورد مطالعه و ترقیم ایرادات و اشکالات موجود و ارائه پیشنهادات لازم هستند.
    کلید واژگان: سیاست جنایی تقنینی, جرائم زیست فناورانه, قانون ایمنی زیستی, ضمانت اجرای کیفری, جزای نقدی}
    Reza Vatankhah, Ali Najafi Tavana *, Mahmood Abbasi
    Biotechnology development in recent decades and its extensive serviceability in various arenas of health, agriculture, animal husbandry, environment, industry, mining, military, etc. has interested scientists and governmentals to this important subject. This technology has also some benefits and abilities that inappropriate using can cause dangerous damages for beings and hazard human health. In the legal system of Iran, laws related to biotechnology include laws such as the biosafety Code, the law on the Registration of Plant Varieties, and the Certificate on Seed and Plant Seedings that in the each of this Acts and for protection of citizenry from detriment damages and probability hazards due biotechnology and for prevention of disorder in public regularity of society, several subjects as to it has sat bundel criminal protection and lawmaker has criminate and punishable delinquent of such crimes. Iranian biosafety Act (2009) don’t describe exactly legal aspects of biotechnology and about criminal protection merely exist a number of acts and some omissions hat mention under section 6 this Act. Entirely to pay attention this Act to find a number of crimes that writers of this scholarism with description of crimes and punishments foresaid in inactment Act that discuss Iranian legislative criminal policy about subject and mention difficulties and criticisms and introduce necessary suggestions.
    Keywords: Legislative Criminal Policy, Biotechnological Crimes, Iranian Biosafety Act, Criminal Sanction, Fine}
  • امیر سماواتی پیروز *
    این نوشتار می کوشد تا رهیافتی نو از قانون ایمنی زیستی را در پرتو اصول و ضوابط حاکم بر تفسیر حقوقی و استلزامات حقوق کیفری ارائه دهد. این رهیافت، بازتاب دیدگاهی دوگانه نسبت به قانون ایمنی زیستی است؛ از یک سو کوشش می شود تا از رهگذر لحاظ نمودن سازوکارهای مربوط به فناور ی مقرر در این قانون، چگونگی تفسیر حقوقی از مفاد قانون ایمنی زیستی تحلیل شود، و از دیگر سو جرائم مرتبط با فناوری زیستی مورد بازاندیشی قرار می گیرد. به نظر می رسد که سیاست تقنینی بدین سمت و سو گرایش یافته که به هر بهایی ولو با عدم تتبع و تامل لازم در موازین و ملاحظات حقوقی قانونی را تحت عنوان قانون ایمنی زیستی به تصویب برساند تا در بادی امر، آنچه به ذهن تابعان حقوق متبادر می گردد همگرایی قانون داخلی با اسناد بین المللی مرتبط با حوزه ایمنی زیستی باشد. لیکن این مطلب شایان توجه است که چه بسا نادیده انگاشتن آثاری که از حیث استلزامات حقوقی بر قانون ایمنی زیستی مترتب می گردد، اساسا با روح حاکم بر این قانون منافات داشته و موجب به محاق گراییدن و متروک گردیدن این قانون در عرصه عمل شود. بدین سان سیطره آموزه های فنی بر ساحت موازین لازم الرعایه حقوقی این تالی فاسد را به دنبال داشته که تفسیر حقوقدانان با تفسیری که متخصصین عرصه ایمنی زیستی از مفاد این قانون دارند، غایتی که مدنظر قانونگذار بوده را در هاله ای از ابهام قرار داده است.
    کلید واژگان: قانون ایمنی زیستی, سیاست کیفری تقنینی, تفسیر حقوقی, ضمانت اجرای کیفری, بومی سازی, نظام حقوقی داخلی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال