به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مسمومیت کبدی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • الهام حاجیان کلاریجانی، مریم مهاجرانی*
    زمینه و هدف

    جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) دارای ارزش غذایی و درمانی زیادی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر جلبک اسپیرولینا بر تغییرات آنزیم های کبدی موش های نر نژاد BALB/c در معرض دوز بالای استامینوفن انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی از 42 سر موش نر بالغ نژاد BALB/c در هفت گروه شش تایی و دوز سمی استامینوفن 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن استفاده شد. گروه کنترل تنها رژیم غذایی استاندارد و آب دریافت نمود. گروه شم با محلول نمکی گاواژ شدند. گروه های سوم تا هفتم به ترتیب شامل موش های تیمار شده با استامینوفن 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن؛ پودر جلبک 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن؛ پودر جلبک 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن؛ پودر جلبک 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن و آخرین گروه با پودر جلبک 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن بودند. در همه گروه ها موش ها با دارو و پودر جلبک به روش گاواژ به مدت 14روز متوالی تیمار شدند. تمامی حیوانات 24 ساعت بعد از دریافت آخرین دوز داروها و محرومیت از غذا (دسترسی به آب آزاد بود)؛ بیهوش و از قلب آنها خونگیری انجام شد. فعالیت آنزیم های کبدی (آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز) به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. غلظت پروتیین به روش لوری تعیین شد. سنجش فعالیت آنزیم کاتالاز با استفاده از آب اکسیژنه انجام شد. میزان مالون دی آلدیید اندازه گیری و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام به روش FRAP با احیاء یون Fe3+ (فریک) به یون Fe2+ (فرو) تعیین شدند.

    یافته ها: 

    سطح آنزیم های ترانس آمینازی سرمی (آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز) و همچنین میزان آنتی اکسیدان تام و سطح مالون دی آلدیید در گروه تیمار شده با استامینوفن، نسبت به گروه کنترل افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<0.05). همچنین سطح این آنزیم ها در گروه تیمار شده با جلبک 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن، کاهش آماری معنی داری نسبت به گروه تیمار شده با گروه استامینوفن داشت (P<0.05). سطح آنزیم کاتالاز در گروه استامینوفن، کاهش آماری معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (P<0.05) و در گروه جلبک 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن، افزایش آماری معنی داری نسبت به گروه استامینوفن مشاهده شد (P<0.05). نتایج آزمایشات در دو گروه همزمان اسپیرولینا و استامینوفن نشان داد که مواد موثره جلبک در دوز 300 بهتر از 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در پاسخ به استرس اکسیداتیو عمل نمود.

    نتیجه گیری: 

    مصرف جلبک اسپیرولینا 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به همراه استامینوفن در حدود دوز سمیت آن، با تاثیر بر فعالیت آنزیم ها و سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی، باعث افزایش مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو و صدمات ناشی از مسمومیت دارویی می گردد.

    کلید واژگان: اسپیرولینا, استامینوفن, مسمومیت کبدی, آنتی اکسیدان, موش}
    Elham Hajian Kelarijani, Maryam Mohadjerani*
    Background and Objective

    Spirulina (Spirulina platensis) has numerous nutritional and therapeutic benefits. This experimental study aimed to investigate the effect of spirulina on changes in the levels of liver enzymes of male BALB/c mice exposed to a high dose of acetaminophen.

    Methods

    In this experimental study, 42 adult male BALB/c mice were divided into seven groups of six. The toxic dose of acetaminophen 600 mg/kg body weight was considered. The control group received only a standard diet and water. The sham group was gavaged with saline solution. The third to seventh groups were treated as: acetaminophen; spirulina 600 mg/kg/bw, spirulina 300 mg/kg/bw, spirulina 600 mg/kg/bw + acetaminophen, and spirulina 300 mg/kg/bw + acetaminophen, respectively. In all groups, mice were treated with acetaminophen and spirulina powder by gavage for 14 consecutive days. Twenty-four hours after receiving the last dose of medication and deprivation of food (the animals still had access to water), the animals were anesthetized and blood samples were taken from the heart. Activity of liver enzymes including alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), and alkaline phosphatase (ALP) was measured by spectrophotometry. Protein concentration was determined by the Lowry method. Catalase activity was assessed using hydrogen peroxide. The amount of malondialdehyde was measured and the total antioxidant capacity was determined by FRAP method by reducing ferric to ferro ions.

    Results

    The levels of serum transaminases (ALT, AST, ALP) as well as the level of total antioxidant capacity and malondialdehyde of the acetaminophen-treated group increased significantly compared to the control group (P<0.05). The levels of these enzymes in the group treated with S. platensis 300 mg/kg/bw + acetaminophen decreased significantly compared to the group treated with acetaminophen (P<0.05). Catalase activity in the acetaminophen group was significantly decreased compared to the control group (P<0.05).In the group of S. platensis 300 mg/kg/bw + acetaminophen, catalase activity increased significantly compared to the acetaminophen group (P<0.05). The results of experiments in two groups of spirulina and acetaminophen showed that the active ingredients of the algae at a dose of 300 worked better than 600 mg per kg of body weight in response to oxidative stress.

    Conclusion

    Consuming 300 mg/kg of S. platensis along with a near toxic dose of acetaminophen increases resistance to oxidative stress and injuries caused by drug poisoning by affecting the activity of enzymes and the antioxidant defense system.

    Keywords: Spirulina, Acetaminophen, Liver Toxicity, Antioxidants, Mice}
  • محمدرضا فروهرمنش، مهدی ابراهیمی، مریم عیدی
    زمینه و هدف

     کبد در معرض مسمومیت ناشی از ترکیبات شیمیایی مختلف قرار دارد. با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی موجود در دانه خربزه و همین طور نقش NF-κB و میلوپراکسیداز (MPO) در بروز التهاب ناشی از استرس اکسیداتیو، در مطالعه حاضر تاثیر عصاره هیدروالکلی دانه خربزه بر میزان رونویسی از ژن‌های کدکننده NF-κB و MPO در موش‌های مسموم شده با اتیلن گلیکول با روش real-time PCR مورد ارزیابی قرارگرفت.

    روش بررسی

     تعداد 30 سر رت بصورت تصادفی در 5 گروه سالم، کنترل مسموم (اتیلن گلیکول 75/0 درصد) و تجربی (اتیلن گلیکول 75/0 درصد و غلظت های 150، 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره) تقسیم شده و به مدت 38 روز تیمار شدند. سپس بافت کبدی رت ها خارج شده و میزان رونویسی از ژن های NF-κB و MPO با روش real-time PCR بررسی شد.

    یافته‌ها:

     میزان رونویسی از ژن کدکننده NF-κB و MPO در کبد موش های گروه کنترل مسموم نسبت به موش های گروه سالم افزایش معنی‌داری داشت. تیمار با عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه در غلظت های 300 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش معنی دار رونویسی از ژن کدکننده NF-κB در گروه های تجربی شد. تیمار عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه در غلظت های 150، 300 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش معنی دار رونویسی از ژن MPO در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد.

    نتیجه‌گیری: 

    کاهش سطح MPO و NF-κB نشان دهنده تاثیر درمانی عصاره دانه خربزه بر آسیب کبدی است.

    کلید واژگان: عصاره دانه خربزه, اتیلن گلیکول, مسمومیت کبدی, MPO, NF-κB}
    MohamadReza Forouharmanesh, Mehdi Ebrahimi, Maryam Eidi
    Background and Objectives

     The liver is exposed to poisoning caused by various chemical compounds. Considering the antioxidant effects found in melon seeds and the role of NF-κB and MPO in the occurrence of inflammation caused by oxidative stress, in the present study the effect of hydroethanolic extract of C. melo seeds on the transcriptional level of NF-κB and MPO genes in ethylene glycol hepatotoxicity induced rats was evaluated.

    Methods

     The number of 30 rats was randomly divided into 5 groups including healthy groups, poisoned control (0.75% ethylene glycol), and experimental (0.75% ethylene glycol and concentrations of 150, 300, and 500 mg/kg body weight of the extract) and were treated for 38 days. Then, the liver tissue of the rats was removed and transcriptional levels of NF-κB and MPO genes were evaluated by real-time PCR method.

    Results

     The transcriptional level of the NF-κB and MPO in the liver of the poisoned control group rats has a significant increase compared to the healthy group. Treatment with hydroethanolic extract of C. melo seeds in concentrations of 300 and 600 mg/kg of body weight causes a significant decrease in the transcriptional level of the NF-κB gene in the experimental groups. The treatment of hydroethanolic extract of C. melo seeds in concentrations of 150, 300, and 600 mg/kg of body weight causes a significant decrease in the transcription of the MPO gene in the experimental groups compared to the poisoned control group.

    Conclusion

     The decrease in MPO and NF-κB indicates the therapeutic effect of melon seed extract on liver damage.

    Keywords: C. melo seed, liver toxicity, MPO, NF-κB}
  • حلیمه عجم، مریم طهرانی پور*، فرحناز مولوی
    زمینه و هدف

    استامینوفن یک داروی متداول ضد درد و ضد تب است که در دوزهای بالا منجر به نکروز کبدی و کلیوی در انسان و حیوان می گردد. گیاهPhlomis cancellata ، از خانواده نعناییان، دارای خواص آنتی اکسیدانی است. در تحقیق حاضر، اثر محافظت کبدی عصاره هیدروالکلی Phlomis cancellata در مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن در رت بررسی شده است.

    روش تحقیق: 

    در این مطالعه 36 رت نر، در 6 گروه 6 تایی شامل: گروه کنترل، گروه کنترل منفی، گروه کنترل مثبت (دریافت کننده سیلیمارین با دوز mg/kg 200). به تمام گروه ها به جز کنترل، استامینوفن با دوز 400  میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن داده شدو گروه های درمان 1، 2 و 3 به ترتیب (دوز های mg/kg 200، 500 و 1000) از عصاره هیدروالکلی Phlomis cancellata را دریافت کردند. پس از 24 ساعت، تمام رت ها بی هوش شده و از قلب جهت ارزیابی آلبومین و بیلی روبین و آنزیم های کبدی (ALP، AST و ALT) خون گیری شد. بخشی از کبد جهت مطالعات بافتی نمونه برداری شد. نتایج با استفاده از نرم افزار Minitab نسخه16 آنالیز شدند. داده ها با آزمون ANOVA one- way و آزمون تعقیبی توکی با یکدیگر مقایسه شدند.

    یافته ها:

     بر اساس نتایج، در گروه های درمان و کنترل مثبت میزان آنزیم های کبدی نسبت به گروه کنترل منفی کاهش معنی داری داشته است  (0/001>P). از نظر هیستوپاتولوژیک نیز، نکروز و ارتشاح لنفوسیتی در گروه های دریافت کننده عصاره  Phlomis cancellata و گروه سیلیمارین کاهش یافته بود.

    نتیجه گیری:

     عصاره هیدروالکلی Phlomis cancellata در بهبود مسمومیت حاد کبدی ناشی از استامینوفن نقش محافظتی دارد.

    کلید واژگان: استامینوفن, آنتی اکسیدان, مسمومیت کبدی, Phlomis cancellata}
    Halimeh Ajam, Maryam Tehranipour*, Farahnaz Molavi
    Background and Aims

    Acetaminophen is a common anti-analgesic and antipyretic medication that in high doses leads to liver and kidney necrosis in humans and animals. Phlomis cancellata, from the mint family, is a plant that has antioxidant properties. In the present study, the hepatoprotective effect of Phlomis cancellata hydroalcoholic extract on acetaminophen-induced hepatotoxicity in rats was investigated.

    Materials and Methods

    In this study, 36 male rats were divided into six groups, each including six rats: control group, negative control group, and positive control group (receiving silymarin at a dose of 200 mg/kg) and three experimental groups. All groups, except the control group, were treated with acetaminophen at a dose of 400 mg/kg body weight, and the treatment groups of 1, 2, and 3 received a hydroalcoholic extract of Phlomis cancellata (at 200, 500, and 1,000 mg/kg body weight), respectively. After 24 h, all rats were anesthetized and blood was drawn from the heart to examine albumin and bilirubin, and liver enzymes of (ALP, AST, and ALT). Sections of the liver were removed for histological studies. The collected data was analyzed in Minitab software (version 16). The findings were compared using post hoc Tukey and one-way ANOVA tests.

    Results

    The results indicated that in the treatment and positive control groups, the amount of liver enzymes decreased significantly compared to the negative control group (P<0.001). Histopathologically, necrosis and lymphocytic infiltration were reduced in the groups receiving Phlomis cancellata extract and silymarin.

    Conclusion

    Hydroalcoholic extract of Phlomis cancellata had a protective role in improving acute acetaminophen-induced hepatotoxicity.

    Keywords: Acetaminophen, Antioxidant, Hepatotoxicity, Phlomis cancellata}
  • بهزاد طاری، نادر گودرزی*
    زمینه و هدف
    با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی کورکومین، مطالعه حاضر به منظور تعیین اثرات حفاظتی کورکومین بر مسمومیت کبدی القاء شده متاندینون (دیانابول) در موش سوری نر انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 35 سر موش سوری نر بالغ با وزن 2±35 گرم به صورت تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. گروه اول 2/0 میلی لیتر نرمال سالین و گروه دوم 20 میلی گرم/کیلوگرم دیانابول خوراکی دریافت نمود. گروه های تیمار علاوه بر دریافت 20 میلی گرم/کیلوگرم دیانابول، کورکومین را با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم/کیلوگرم به مدت 8 هفته به صورت گاواژ دریافت کردند. در پایان، آنزیم های آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز اندازه گیری شدند و تغییرات کمی بافت کبد با استفاده از روش های استریولوژی مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    حجم کبد، هپاتوسیت ها، سینوزوئیدها و هم چنین سطح آنزیم های آلکالین فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز در گروه دریافت کننده دیانابول نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار یافته بود (05/0>p). کورکومین با دوز 100 و 200 میلی گرم/کیلوگرم به طور معنی داری (05/0>p) حجم کبد، هپاتوسیت ها و سینوزوئیدها و هم چنین سطوح آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز را نسبت به گروه تیمار شده با دیانابول کاهش داد (05/0>p).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که کورکومین به علت خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود می تواند از تغییرات ساختاری و عملکرد کبدی به دنبال تجویز دیانابول جلوگیری کند.
    کلید واژگان: متاندینون, مسمومیت کبدی, کورکومین, موش سوری, اثر حفاظتی}
    B. Taari, N. Goodarzi *
    Background and Objectives
    Due to the approved antioxidant effects of curcumin, this study was conducted to investigate the hepatoprotective effects of curcumin against methandienone (dianabol) induced hepatotoxicity in male mice.
    Materials and Methods
    In this descriptive study, 35 adult male mice (weight=35±2 g) were randomly assigned into five groups. The first group received 0.2 ml of normal saline and second group received dianabol at 20 mg/kg/day orally. The treatment groups treated with 20 mg/kg/day of dianabol plus 50, 100 and 200 mg/kg/day of curcumin, during 8 weeks by gavage. At the end of the experiment, the level of alkaline phosphatase, alanine aminotransferase and aspartate amiotrasferase enzymes were measured and the quantitative changes of liver tissue were examined using stereological procedures. The data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey’s post-hoc test.
    Results
    The volume of the liver, hepatocytes, sinusoids as well as alanine aminotrasferase and alkaline phosphatase levels increased significantly in dianabol treated group as compared with the control group (p<0.05). Curcumin at 100 and 200 mg/kg doses significantly decreased the volume of the liver, hepatocytes, and sinusoides as well as the alanine aminotrasferase and alkaline phosphatase levels when compared to the dianabol treated group (p<0.05).
    Conclusion
    It seems that curcumin due to its anti-oxidant and anti-inflammatory properties can inhibit hepatic structural and functional alterations following dianabol administration.
    Keywords: Methandienone, Hepatotoxicity, Curcumin, Mice, Protective effect}
  • فرشته ایرانمنش، امیر موسایی امین، امیر رهنما، علی اکبر ملکی راد، علی شمسی زاده*
    اهداف
    علل برخی بیماری های کبدی ناشناخته است، ولی بی شک عوامل اکسیدکننده نقش مهمی در ایجاد تغییرات پاتولوژیکی کبد دارد. پسته با نام علمی Pistacia Vera دارای ترکیباتی با خواص آنتی اکسیدانی مثل کوآنزیم 10، ویتامین E و بتاکاروتن است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی پسته بر میزان آنزیم های کبدی متعاقب القای مسمومیت کبدی طراحی شده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی، با تعداد 40 سرموش صحرایی نر (وزن 200-250 گرم) در پنج گروه انجام شد. برای القای مسمومیت کبدی از تتراکلریدکربن (Ccl4) استفاده شد. در گروه سالم هیچ مداخله ای انجام نشد. در گروه حلال، تتراکلرید کربن 50 درصد به صورت داخل صفاقی تزریق شد. گروه های درمان عصاره هیدروالکلی پسته با دوزهای 10، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم را به مدت 28 روز دریافت کردند. میزان فعالیت پلاسمایی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز و غلظت پلاسمایی پروتئین توتال و لیپوپروتئین با چگالی کم و چگالی زیاد اندازه گیری شد.
    یافته ها
    گاواژ دوزهای مختلف عصاره پسته در موش های مسموم شده با تتراکلرید کربن، باعث کاهش میزان فعالیت پلاسمایی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، همچنین کاهش غلظت پلاسمایی لیپوپروتئین با چگالی کم شد، اما بر غلظت پروتئین توتال و لیپوپروتئین با چگالی زیاد و فعالیت پلاسمایی آلکالین فسفاتاز تاثیری نداشت.
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که تجویز عصاره هیدروالکلی پسته مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلرید کربن را بهبود می بخشد. البته، کاربرد درمانی آن برای نارسایی های کبدی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
    کلید واژگان: عصاره پسته, مسمومیت کبدی, موش صحرایی}
    Fereshteh Iranmanesh, Amir Mousaei Amin, Amir Rahnama, Aliakbar Malaki Rad, Ali Shmasizadeh *
    Background and Objectives
    The etiology of some liver diseases is unknown, but oxidative stress has an important role in liver pathogenesis. Pistachio (Pistacia Vera) has compounds with known antioxidant properties, including coenzyme 10, vitamin E and beta-carotene. This study designed to evaluate protective effect of hydro-alcoholic extract of Pistacia Vera on liver enzymes following induction of hepatotoxicity.
    Materials and Methods
    In this experimental study 40 male rats (200-250 g) were divided into five experimental groups. Carbon tetrachloride (CCl4) was used to induce hepatic toxicity. In normal group, no intervention was done. Vehicle group received intraperitoneal injection of 50% CCl4. Treatment groups were gavaged by three doses of Pistacia Vera hydro-alcoholic extract (10, 50 and 100 mg/kg) for 1 month. Plasma activity of aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), alkaline phosphatase (ALP), total blood protein, plasma concentration of high density lipoprotein (HDL) and low density lipoprotein (LDL) were measured.
    Results
    Gavage of different doses of pistachio extract in rats poisoned by CCl4 leads to decrease in plasma activity of AST and ALT and also the plasma concentration of LDL, while the plasma activity of ALP and plasma concentration of total protein and HDL were not changed in these animals.
    Conclusion
    Result of this study demonstrated that chronic gavage of pistachio hydro-alcoholic extract could decrease hepatotoxicity induced by CCl4. More investigation is needed for possible clinical usage of pistachio on liver insufficiency.
    Keywords: hepatotoxicity, pistachio extract, rat}
  • نادر گودرزی، محمد مهدی زنگنه، اکرم زنگنه، فریبا نجفی، رضا تحویلیان
    زمینه و هدف
    گیاهان دارویی به علت داشتن ترکیبات آنتی اکسیدان و ضدالتهابی می توانند از کبد در برابر آسیب های ناشی از سموم کبدی محافظت نمایند. هدف این مطالعه بررسی خصوصیات حفاظتی گیاه سورانه (Allium saralicum R.M. Fritsch) در برابر مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلریدکربن در موش سوری بود.
    مواد و روش ها
    در مطالعه تجربی حاضر 35 سر موش سوری نر به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه کنترل منفی 1 میلی لیتر در هر کیلوگرم روغن زیتون و کنترل مثبت 1 میلی لیتر در هر کیلوگرم محلول 50%-50% تتراکلریدکربن و روغن زیتون را داخل صفاقی دریافت نمودند. سه گروه تیمار به ترتیب دوزهای 200، 800 و 1600 میکروگرم در هر کیلوگرم عصاره اتانولی سورانه را به صورت گاواژ دریافت نمودند. تمامی تیمارها دو بار در هفته و به مدت 45 روز انجام شد. در روز پایانی، سطوح سرمی آنزیم های آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) اندازه گیری شد. در مقاطع بافتی حجم تام کبد، سینوزوئیدها، هپاتوسیت ها، سیاهرگ مرکزی، سیاهرگ باب، سرخرگ کبدی، مجاری صفراوی در گروه ها تخمین زده شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تحلیل شدند.
    یافته ها
    در مقایسه با گروه کنترل مبت، عصاره اتانولی سورانه توانست سطوح افزایش یافته آنزیم های کبدی و حجم کبد، هپاتوسیت ها و سینوزوئیدها را به طور معنی داری کاهش دهد (05/0>P ).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد عصاره اتانولی سورانه در دوزهای پایین و متوسط می تواند کبد را در برابر تخریب های ناشی از سموم کبدی محافظت نماید.
    کلید واژگان: سورانه, تتراکلریدکربن, موش سوری, مسمومیت کبدی, آنتی اکسیدانت}
    N. Goodarzi, M. M. Zangeneh, A. Zangeneh, F. Najafi, R. Tahvilian
    Background And Objective
    Due to their anti-oxidant and anti-inflammatory compounds, medicinal plants can protect the liver against hepatotoxicant induced injuries. The aim of this study was to evaluate the protective effects of Allium Saralicum R.M. Fritsch (ASRMF) on CCl4- induced hepatotoxicity in mice.
    Materials And Methods
    In the present experimental study, 35 male mice were divided into 5 equal groups. The negative control received 1ml/kg of olive oil and positive controls received 1 ml/kg of 50%-50% solution of olive oil and CCl4, intraperitoneally. Three treatment groups received 200, 800, and 1600 µg/kg of ethanolic extract of ASRMF in addition to CCl4 through gavage. All administrations were done twice a week for 45 days. On the last day, serum levels of samples of ALT (Alanine aminotransferase), AST (Aspartate aminotransferase), and ALP (Alkaline-phosphatase) enzymes were measured. Total volume of the liver, hepatocytes, sinusoids, portal veins, central veins, hepatic arteries, and bile ducts were estimated in histological sections. The data were analyzed using one-way ANOVA and post-hoc Tukeys’ tests.
    Results
    As compared to the CCl4 - treated group, ethanolic extract of ASRMF could significantly decrease the rised levels of liver and also volume of the liver, hepatocytes, and sinusoids (P
    Conclusion
    It seems that ethanolic extract of ASRMF at low and intermediate doses can protect the liver against hepatotoxicants induced injuries.
    Keywords: Allium Saralicum R.M. Fritsch, CCl4, Mice, Hepatotoxicity, Antioxidant}
  • امیر وزیری زاده *، غلامحسین محبی، ایرج نبی پور
    زمینه
    توربوتوکسین ها یکی از متابولیت های ثانویه دریایی می باشند که در نوعی حلزون ساحلی از خانواده Turbinidae تولید شده و تاکنون پژوهش های اندکی بر روی آنها صورت گرفته است و اولین بار از گونهTurbo marmorata در ژاپن جداسازی شده اند. با توجه به اینکه در ایران نیز گونه ای دیگر از این حلزون به نام Turbo coronatus زیست می نماید، این پژوهش به منظور بررسی اثرات بیولوژیک عصاره حلزون ایرانی (Turbo coronatus) صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش تعداد 18 سر موش صحرایی در سه گروه شامل گروه کنترل قرار گرفتند. یک دوم دوز متوسط کشندگی و یک سوم متوسط دوز کشندگی عصاره خام، به صورت داخل وریدی تزریق گردید. پس از 24 ساعت، سطح سرمی آنزیم های ماهیچه ای، کبدی، الکترولیت ها و شمارش هماتولوژیک مورد سنجش قرار گرفتند.
    یافته ها
    سطوح آنزیم های کبدی، ماهیچه ای، آمیلاز، سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر، آهن، هاپتوگلوبین، آلبومین و کراتینین در گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل، افزایش چشمگیری را با تزریق عصاره خام حلزون از خود نشان دادند؛ در حالی که سطوح هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز، MVC، منیزیم و گلوکز، در مقایسه با گروه کنترل، کاهش یافتند.
    نتیجه گیری
    تزریق درون وریدی عصاره خام حلزون عمامه ای تاج دار خلیج فارس به میزان یک دوم و یک سوم دوز کشنده به رت های آزمایشگاهی، رابدومیولیز و آزردگی در هپاتوسیت ها را ایجاد نمود. همچنین این عصاره خام به صورت هماتوتوکسین عمل نموده و موجب افت هموگلوبین و کاهش MCV گردید.
    کلید واژگان: حلزون عمامه ای تاج دار, همولیز, رابدمیولیز, مسمومیت کبدی, خلیج فارس}
    Amir Vazirizadeh *, Gholamhossean Mohebbi, Iraj Nabipour
    ◦: Turbotoxins are marine secondary metabolites that produce in Turbinidae family and were isolated from Japanese Turbo marmorata for the first time. A few research has been done on these metabolites so far. Another species, Turbo coronatus exists in Iran. The main aim of the current project was to investigate some biological effects of the crude extract of Turbo coronatus from the Persian Gulf .
    Materials And Methods
    In this study, 18 rats were selected in three groups including the control group. The experimental groups received ½ and 1/3 lethal doses intravenously and serum levels of liver and muscle enzymes, electrolytes and complete blood counts (CBC) were measured after 24 hours.
    •: The levels of liver and muscle enzymes, amylase, sodium, potassium, calcium, phosphorus, ferrous, haptoglobin, albumin and creatinine were significantly increased in experimental group compared with the control group by injection of crude extract of Turbo coronatus; however, hemoglobin, mean corpuscular volume (MCV), red blood cell count, magnesium, and glucose levels were significantly decreased in the experimental group compared with the control group.
    •: Intravenous injection of ½ and 1/3 lethal doses of the crude extract of Turbo coronatus to rats produced rhabdomyolysis and hepatocytes injury. In addition, the crude extract injection acted as a haematoxin and decreased hemoglobin and MCV.
    Keywords: Turbo coronatus, Hemolysis, Rhabdomyolysis, Hepatotoxicity, Persian Gulf}
  • کامبیز روشنایی *، ابوالفضل دادخواه، فائزه فاطمی، سالومه دینی
    مقدمه
    امروزه بیماری های کبدی یکی از مشکلات جدی و تهدید کننده سلامتی محسوب می شود. گلپر ایرانی(Heracleum (H.) persicum) به عنوان گیاه دارویی بومی، دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی به منظور کاهش آسیب های کبدی در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت.
    هدف
    این مطالعه برای اولین بار به بررسی اثر اسانس حاصله از میوه گلپر ایرانی بر روی مسمومیت کبدی ناشی از تزریق تتراکلریدکربن ( (CCl4در رت نژاد ویستار پرداخته است.
    روش بررسی
    در این تحقیق، 100 سر رت نر نژاد ویستار به 20 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل منفی (NC) فقط DMSO و روغن زیتون به مدت دو هفته و گروه کنترل مثبت (C)، DMSO روزانه به مدت 14 روز و سپس محلول تتراکلرید کربن ml/kg b.w) 3( به صورت درون صفاقی (i.p) در روز 15 ام دریافت کردند. گروه استاندارد (BHT) و گروه های تیمار (H100 و H200)، اسانس گلپر در دو دز mg/kg b.w 100 و 200 روزانه به مدت 14 روز و سپس محلول CCL4 به صورت i.p در روز 15 دریافت کردند. سپس، در ساعات 4، 8، 16 و 24 ساعت پس از تزریق، اندازه گیری گلوتاتیون (GSH)، توتال آنتی اکسیدانت (FRAP)، پراکسیداسیون لیپیدها (MDA) و آنزیم های کبدی، آلانین ترانس آمیناز (ALT)، آسپارتات ترانس آمیناز (AST) انجام شد.
    نتایج
    تزریق اسانس به دست آمده از گلپر ایرانی در هر دو دز مورد مطالعه، توانست اختلال در فاکتورهای دخیل در استرس اکسیداتیو و آنزیم های کبدی ناشی از CCl4، به طور معنی داری تعدیل کند.
    نتیجه گیری
    این نتایج نشان دهنده اثر حفاظتی اسانس گلپر ایرانی می باشد که احتمالا بواسطه ظرفیت آنتی اکسیدانی این گیاه می باشد.
    کلید واژگان: گلپر ایرانی, آنزیم های کبدی, اسانس, استرس آنتی اکسیدانت, اکسیداتیو, مسمومیت کبدی}
    Roshanaei K. *, Dadkhah A., Fatemi F., Dini S
    Background
    Nowadays, liver disorders are one of the most serious and threatening problems of the health. Persian Golpar (Heracleum (H.) persicum) as an endemic medicinal plant with antioxidant and anti-inflammatory properties was used (noted) in the study for reducing the live injuries.
    Objective
    This experiment –for the first time- was conducted to consider the effects of the oils obtained from fruits of Persian Golpar on the liver toxicity induced by the injection of tetrachloride carbon (CCl4) in the Wistar rats.
    Methods
    In this study, 100 male Wistar rats were divided into 20 groups (n=5). Negative control group (NC) received DMSO and olive oil for two weeks and the positive control group (C) received DMSO as i.p injection in 14 days following CCl4 (2 ml/kg b.w) at day 15th. The standard group (BHT), The treatment groups received H. persicum essential oils at both doses 100 and 200 mg/kg b.w as i.p injection following CCl4 (2 ml/kg b.w) at day 15th. Then, the levels of the glutathione (GSH), total antioxidant capacity of plasma (FRAP), proxidasion lipids (MDA) and glutathione s-transferase (GST) and also liver enzymes for instance alanin teransferase (ALT) and aspartate teransferase (AST) were estimated at 4, 8, 16 and 24 h after CCL4 injection.
    Results
    The injection of the essential oils (at the both doses) obtained from Persian Golpar could surprisingly modulate the changes of the antioxidant/oxidative parameters as well as liver enzymes induced by CCL4 administration.
    Conclusion
    These results indicated the protective effect of Iranian Golpar essential oils on the liver. These effects are probably due to its antioxidant capacity.
    Keywords: Heracleum persicum, Antioxidant, oxidative stress, Essential oil, Hepatotoxicity, Liver enzymes}
  • ناصر میرازی *، زهره کرمی
    سابقه و هدف
    سموم شیمیایی موجب اختلال عملکرد کبد، و التهاب و نکروز هپاتوسیت ها می شود. هدف این بررسی مطالعه اثر محافظتی عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل روی کبد موش های صحرایی تیمار شده با تتراکلرید کربن می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنیg 250-230 به طور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند که عبارت بودند از: گروه کنترل (سالین نرمال، روزانه 5/0 میلی لیتر)، گروه شم (روغن زیتون روزانه 5/0 میلی لیتر)، گروه شاهد (تتراکلریدکربن با نسبت 1:1 با روغن زیتون، 2 میلی لیتر به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن، یکبار)، گروه های تیمار 1 و 2 (تتراکلریدکربن با نسبت 1:1 با روغن زیتون، 2 میلی لیتر به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن، یکبار و تیمار با عصاره هیدروالکلی ریزوم زنجبیل با دوز 300 و 600 میلی گرم به ازاء کیلوگرم وزن بدن به مدت چهار روز متوالی). تزریقات داخل صفاقی انجام شد. در پایان آزمایشات نمونه های خون به طور مستقیم از قلب جهت بررسی آنزیم های کبدی تهیه شد. و بافت کبد جهت مطالعات میکروسکوپی رنگ آمیزی H&E استفاده شد.
    نتایج
    تتراکلریدکربن بافت کبد را دچار التهاب و نکروز نمود. گروه های تیمار شده توسط عصاره زنجبیل نسبت به گروه شاهد التهاب کمتری را نشان دادند (0/01 P<). آنزیم های کبدی سرم در گروه شاهد نسبت به کنترل افزایش معنی داری داشت (001/0P<). در گروه های تیمار شده آنزیم های کبدی کاهش معنی داری پیدا کرد (P< 0/01).
    نتیجه گیری
    عصاره ریزوم گیاه زنجبیل موجب محافظت از بافت کبد در برابر تتراکلریدکربن می شود.
    کلید واژگان: زنجبیل, هپاتوتوکسیسیتی, مسمومیت کبدی, موش صحرایی}
    Naser Mirazi *, Zohreh Karami
    Background
    Chemical toxins are among the leading causes of liver disorders, inflammation and necrosis in hepatocytes. The aim of this study was to evaluate of protective effect of hydroalcoholic extract from rhizome of Zingiber officinale L. (HEZ) on carbon tetrachloride-induced hepatic injury in male rat.
    Material and
    Methods
    In this experimental studymale Wistar rats (n=35, body weight 230-250 g) were divided randomly in 5 equal groups: Control (Saline, 0.5 ml/day); Sham (Olive oil, 0.5 ml/day); Carbon tetrachloride (in a ratio of 1:1 with Olive oil, 2ml/kg single dose); Treatment groups 1&2 (Carbon tetrachloride in a ratio of 1:1 with Olive oil, 2ml/kg single dose and HEZ in doses of 300 mg/Kg and 600 mg/Kg ZHE/day respectively for 4 consecutive days). All injections were done intra-peritoneally. After the end of examination the blood samples were directly collected from heart and liver enzymes were analyzed. After the collection of liver tissue for H&E staining the microscopic studies were done.
    Results
    Carbone tetrachloride caused inflammation and necrosis in rat hepatocytes. The HEZ-treated groups showed a milder inflammation compared to Control group (P
    Conclusion
    The HEZ can protect liver tissue against the carbon tetrachloride-induced hepatotoxicity.
    Keywords: Zingiber officinale, Hepatotoxicity, Liver necrosis, Rat}
  • عقیله محمدزاده، علی گل*، عبدالرضا جوادی
    سابقه و هدف
    مصرف بیش از حد استامینوفن شایع ترین علت آسیب کبدی ناشی از دارو می باشد. بسیاری از درمان های سنتی به عنوان درمان مکمل و جایگزین برای بیماری های مختلف توصیه شده است. دانه شنبلیله دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می باشد. در این مطالعه اثر پودر دانه شنبلیله بر مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 280-250 گرم به 4 گروه کنترل (C)، پودر دانه شنبلیله (T)، استامینوفن (A)، استامینوفن+پودر دانه شنبلیله (A+T) تقسیم شدند. بعد از 24 ساعت گرسنگی، گروه های A و A+T، استامینوفن با دوز mg/kg 1000 به صورت گاواژ دریافت کردند و دو گروه دیگر نرمال سالین دریافت نمودند. پس از گذشت 6 ساعت گروه های C و A، نرمال سالین و گروه های T و A+T، پودر دانه شنبلیله با دوز mg/kg 1000را به صورت گاواژ دریافت کردند. دوازده ساعت پس از گاواژ دوم، موش ها کشته شده و بافت کبدی در فرمالین تثبیت و بررسی گردید.
    نتایج
    فعالیت آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) گروه A نسبت به گروه C افزایش یافت (به ترتیب P<0/001 و 0/01 P<). هم چنین، استامینوفن باعث آسیب بافت کبد (نکروز، آپوپتوز، خونریزی و پرخونی) شد. تیمار موش های صحرایی با پودر دانه شنبلیله سبب بازگشت این تغییرات به سمت نرمال گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که پودر دانه شنبلیله می تواند نقش محافظتی در برابر آسیب کبدی ناشی از استامینوفن داشته باشد.
    کلید واژگان: دانه شنبلیله, استامینوفن, مسمومیت کبدی, موش صحرایی}
    Aghileh Mohammadzadeh, Ali Gol*, Abdoreza Javadi
    Background
    Acetaminophen overdose is the most prevalent cause of drug-induced liver injury. Many traditional treatments are recommended as the complementary and alternative options for treating various diseases. In this study the effect of fenugreek seed powder on the acetaminophen-induced hepatotoxicity is investigated.
    Materials And Methods
    In this experimental study, male Wistar rats (no=24, weight 250-280 g) were divided into four groups: Control (C), Fenugreek seed powder (T); Acetaminophen (A); and Acetaminophenᗩ랞 seed powder (A). After 24 h of fasting, A and A groups received Acetaminophen 1000 mg/kg by gavage, and the other two groups received Saline. After six hours, C and A groups received Saline, whereas T and A groups received Fenugreek seed powder 1000 mg/kg via gavage. Twelve hours after the second gavage, the rats were sacrificed and the liver tissue was fixed with formalin and assessed. Results were analyzed using ANOVA and Tukey post-test.
    Results
    Serum ALT and AST levels were significantly increased in group A compared to C (P
    Conclusion
    Fenugreek can have protective effects on hepatic injury induced by Acetaminophen.
    Keywords: Fenugreek Powder, Acetaminophen, Hepatotoxicity, Rat}
  • مهرنوش نایب یزدی، اکبر سلیمانی، امید غلامی*
    اهداف تحقیقات نشان داده است که عصاره برخی گیاهان اثر حفاظتی موثری بر روی سلول های کبدی دربرابر سموم و عوامل اکسیدان دارد.
    گیاهی که در این پژوهش اثر آن بر روی مسمومیت کبدی بررسی می شود، گیاه زنجبیل است. از اثرات زنجبیل بر بدن می توان به کاهش گلوکز خون، تری گلیسیرید، کلسترول، آنتی اکسیدانت، فشارخون و ضربان قلب و ضد التهاب اشاره کرد.
    مواد و روش ها 36 سر موش سوری نژاد NMRI در شش گروه به صورت تصادفی توزیع شد. به تیمار اول به عنوان شاهد سالم، سرم فیزیولوژی و به تیمار دوم به عنوان شاهد مسموم، استامینوفن 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. به تیمارهای سوم و چهارم به ترتیب عصاره ریزوم زنجبیل با غلظت های 20 و40 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و به تیمارهای پنجم و ششم عصاره ریزوم زنجبیل به ترتیب 20 و40 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن همراه با استامینوفن 500 میلی گرم بر کیلوگرم تجویز شد. در پایان دوره برای سنجش متغیرهای بیوشیمیایی، خون گیری از قلب انجام شد. داده های به دست آمده با استفاده از نسخه 2001 نرم افزار SAS با سطح معناداری P<0/05 تجزیه وتحلیل شد.
    یافته ها عصاره زنجبیل به ترتیب با غلظت 20 و 40 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن باعث کاهش معنا داری در میزان غلظت گلوکز و کلسترول و تری گلیسیرید شد.
    نتیجه گیری با درنظرگرفتن یافته ها مشخص شد که زنجبیل پتانسیل بالقوه ای برای کاهش قند و چربی خون و جلوگیری از آسیب های کبدی دارد. البته اثبات این نظریه مطالعات بیشتری می طلبد.
    کلید واژگان: استامینوفن, ریزوم زنجبیل, مسمومیت کبدی, موش سوری}
    Mehrnoosh Nayebyazdi, Akbar Soleimani, Omid Gholami *
    Background The research has shown that some plant extracts have protective effects on hepatocytes. This study examined the effects of ginger on hepatotoxicity. Administration of ginger can reduce blood glucose, triglycerides, cholesterol, antioxidant, blood pressure, and heart rate and it has anti-inflammatory effect.
    Materials and Methods Thirty-six female NMRI mice were randomly divided into 6 groups. Group I as a control group received ethanol 20%. Group II, as an intoxicated control group treated with acetaminophen (500 mg/kg BW). In groups III and IV, extract of ginger rhizome (GR) 20 and 40 mg/kg BW was administered, respectively. In the groups V and VI, extract of ginger 20 and 40 mg/kg BW along with acetaminophen (500 mg/kg BW) was administered, respectively. At the end of trial, blood samples were taken. SAS 2001 software was used for data analysis with significant level set at PResults Ginger extract with the dosages of 20 and 40 mg/kg BW reduced serum glucose, cholesterol, and triglyceride significantly.
    Conclusion Ginger extract has the potential for decreasing glucose and fat and prevents liver damages. These results obviously need further investigation.
    Keywords: Acetaminophen, Ginger rhizome, Liver toxicity}
  • عاطفه مهدیان راد، صفورا مظاهری، مهدی نعمت بخش، اردشیر طالبی، آذر برادران
    مقدمه
    وانادیم، فلزی کمیاب و کاهش دهنده ی سطح گلوکز خون است، اما تجویز آن، عوارض جانبی کلیوی و کبدی به همراه دارد. در مطالعه ی حاضر، اثرات حفاظتی ویتامین C به عنوان آنتی اکسیدان بر مسمومیت کبدی و کلیوی ناشی از تزریق وانادیل سولفات بررسی شد.
    روش ها
    در این مطالعه، دو شیوه نامه طراحی شد. در شیوه نامه ی اول، 3 گروه به ترتیب گروه اول دریافت کننده ی سالین (به عنوان دارونما یا Placebo) به مدت یک هفته، گروه دوم مشابه گروه اول به اضافه ی تک دز وانادیل سولفات (50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) در روز دوم، گروه سوم مشابه گروه دوم ویتامین C (250 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به جای دارونما بود. در پایان یک هفته، بافت کلیه و کبد تثبیت و از نظر هیستوپاتولوژی ارزیابی شد. در شیوه نامه ی دوم، گروه چهارم دریافت کننده ی سالین برای دو روز و تک دز وانادیل سولفات در روز دوم و گروه پنجم مشابه گروه چهارم، اما دریافت کننده ی ویتامین C به جای سالین بود. در روز سوم، همانند شیوه نامه ی اول، حیوانات مورد مطالعه ی بافتی قرار گرفتند.
    یافته ها
    در شیوه نامه ی اول، نسبت (Blood urea nitrogen (BUN به (Creatinine (Cr، وزن کلیه، آسیب بافت کلیوی و مقادیر سرمی (Alkaline phosphatase (ALP و (Aspartate aminotransferase (AST در گروه دریافت کننده ی ویتامین C و وانادیل سولفات، در مقایسه با گروه دریافت کننده ی وانادیل سولفات کاهش معنی داری داشت (05/0 > P). در شیوه نامه ی دوم، نه تنها نتایج مشابه مشاهده نشد؛ بلکه ویتامین C تشدید کننده ی عوارض ناشی از سولفات وانادیم بود.
    نتیجه گیری
    تجویز ویتامین C، می تواند کاهش دهنده ی عوارض ناشی از تجویز وانادیم سولفات باشد که وابسته به روش درمانی است. از این رو، چنانچه وانادیم سولفات، به عنوان گزینه ای برای کاهش قند خون در دیابت مطرح باشد، ویتامین C نیز می تواند گزینه ای برای کاهش عوارض کلیوی و کبدی آن باشد.
    کلید واژگان: وانادیل سولفات, ویتامین C, مسمومیت کبدی, مسمومیت کلیوی}
    Atefeh Mahdianrad, Safoora Mazaheri, Mehdi Nematbakhsh, Ardeshir Talebi, Azar Baradaran
    Background
    Vanadium (V) is a candidate to decrease the serum level of glucose in diabetic animal model. However, it affects the lipid peroxidation and antioxidant activity so could make nephrotoxicity and hepatotoxicity. In this study, the protective role of vitamin C as an antioxidant on nephrotoxicity and hepatotoxicity induced by vanadyl sulfate was investigated.
    Methods
    This study was designed in 2 protocols. There were 3 groups in protocol 1 that received saline (group 1), saline daily for 7 days plus single dose of vanadyl sulfate (50 mg/kg intraperitoneally) in day 2 (group 2), or vitamin C (250 mg/kg intraperitoneally) daily for 7 days and single dose of vanadyl sulfate (group 3). There were 2 groups in protocol 2 that received saline plus single dose of vanadyl sulfate (50 mg/kg intraperitoneally) in day 2 (group 4) or vitamin C (250 mg/kg intraperitoneally) daily for 2 days plus single dose of vanadyl sulfate (group 5). At the end of experiment, blood samples were collected to measure serum level of blood urea nitrogen (BUN), creatinine (Cr), aspartate transaminase (AST), alanine transaminase (ALT) and alkaline phosphatase (ALP), and all animals were sacrificed for histopathology investigation and determination of kidney tissue damage score (KTDS).
    Findings
    In protocol 1, BUN/Cr ratio, kidney weight (KW), and KTDS decreased significantly in vanadyl sulfate plus vitamin C group in comparison with vanadyl sulfate plus saline group (P < 0.05). In addition, serum level of AST and ALP significantly decreased in vanadyl sulfate plus vitamin C group. In protocol 2, not only similar results were not observed, but also vitamin C increased the side effects of vanadyl sulfate.
    Conclusion
    Administration of vitamin C as a potent antioxidant could decrease the vanadium-induced toxicity. So, as vanadyl sulfate can be used for diabetic model in laboratory, vitamin C can be useful to decrease the vanadium-induced nephrotoxicity and hepatotoxicity, too.
    Keywords: Vanadyl sulfate, Vitamin C, Hepatotoxicity, Nephrotoxicity}
  • الهام مرادی، اسفندیار حیدریان، مصطفی غلامی ارجنکی، جواد صفاری چالشتری، گشتاسب مردانی، علیرضا کریمی طاقانکی، زهرا نورمحمدیان
    سابقه و هدف
    متوترکسات به عنوان داروی شیمی درمانی باعث آسیب مزمن هپاتوسلولار، ارتشاح سلول های التهابی، استرس اکسیداتیو و آسیب مستقیم روی لوله های کلیه می شود. کوئرستین یک فلاونوئید با خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی اثر کوئرستین روی رفع سمیت کبدی و کلیوی ناشی از متوترکسات می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول (شاهد) غذای معمولی، گروه دوم (تست بدون درمان) متوترکسات تک دوز، گروه سوم متوترکسات با کوئرستین و گروه چهارم (کنترل مثبت) متوترکسات با سیلیمارین دریافت کردند. پس از 5 روز، نمونه های خون تهیه شد وCr، ALP، GOT، GPT، اوره سرم و ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما اندازه گیری شدند. بخش های از کبد و کلیه جهت اندازه گیری فعالیت آنزیم کاتالاز، مالون دی آلدئید وSOD کبدی وکلیوی و مطالعات هیستوپاتولوژیکی برداشته شد.
    یافته ها
    مقادیر سرمی Cr، ALP، GPT، GOTو MDA کبدی و کلیوی در گروه دوم، نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری (05/0>p) را نشان داد. پارامترهای مذکور به طور معنی داری (05/0>p) در گروه دریافت کننده کوئرستین کاهش یافت. FRAP، SOD، کاتالاز کبدی و کلیوی و اوره سرم در گروه دوم، به طور معنی داری (05/0>p) نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. تجویز کوئرستین باعث افزایش معنی دار (05/0>p) این پارامترها وکاهش ارتشاحات لنفوسیتی کبدی و کلیوی گردید.
    استنتاج
    بر اساس این نتایج، تجویز کوئرستین در رفع مسمومیت کبدی و کلیوی ناشی از متوترکسات نقش محافظتی دارد که به علت خاصیت آنتی اکسیدانی این ماده می باشد.
    کلید واژگان: کوئرستین, مسمومیت کبدی, مسمومیت کلیوی, متوترکسات}
    Elham Moradi, Esfandiar Heidarian, Mostafa Gholami, Arjenaki, Javad Saffari, Chaleshtori, Gashtasb Mardani, Alireza Karimi, Taghanaki, Zahra Normohammadian
    Background and
    Purpose
    Methotrexate as a chemotherapy drug causes chronic liver damage, infiltration of neutrophils, oxidative stress, and direct renal tubular damage. Quercetin is a flavonoid with antioxidant and anti-inflammatory properties. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of quercetin on eliminating the liver and kidney toxicity of methotrexate.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 32 rats were divided into 4 groups. Group I (control) was given regular diet. Group II received single-dose methotrexate. Group III received methotrexate + a single dose quercetin and the last group (positive control) received methotrexate + a single dose silymarin. After five days, blood samples were taken and the serum GOT, GPT, ALP, Cr, urea and antioxidant capacity of plasma were measured. Some parts of liver and kidney were removed to measure the liver and kidney SOD, MDA, catalase activity and histopathological studies.
    Results
    Serum GOT, GPT, ALP, Cr, and liver and kidney MDA were significantly higher (P<0.05) in group II, compared with those of the control group. These parameters significantly decreased (P<0.05) in group III. Compared to the control group, antioxidant capacity of plasma, activity of the liver and kidney SOD, catalase and serum urea decreased significantly in group II (P<0.05). Administration of quercetin significantly increased these parameters (P<0.05) and decreased hepatic and renal lymphocyte infiltration.
    Conclusion
    According to the results, administration of quercetin could have a protective role in preventing liver and renal toxicity induced by methotrexate which could be due to its antioxidant property.
    Keywords: Quercetin, liver toxicity, renal toxicity, methotrexate}
  • فرشته رفیعی*، رضا حیدری، حسین اشرف، پریسا رفیعی
    زمینه و هدف
    اثر محفاظت کبدی آنتی اکسیدان هایی همچون فلاونوئیدها به اثبات رسیده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر حفاظت کبدی عصاره متانولی میوه زرشک در برابر آسیب کبدی القا شده توسط تتراکلریدکربن در موش های صحرایی انجام شد.
    مواد و روش ها
    چهل موش صحرایی نر به 5 گروه:1) کنترل نرمال، 2) کنترل مسموم (دریافت تتراکلریدکربن به میزان 1 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن)، 3و4) گروه مسموم+ عصاره زرشک (به ترتیب 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و 5) گروه مسموم+ سیلیمارین، تقسیم شدند. در پایان آزمایش سطوح آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، پروتئین تام، بیلی روبین تام و آلبومین در سرم و میزان آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دسموتاز، مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما (FRAP) در هموژنات بافت کبد سنجیده شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی به کمک نرم افزار SPSS 21 تحلیل شد.
    نتایج
    تترا کلریدکربن سطوح ALP، ALT،AST، بیلی روبین تام و مالون دی آلدئید را به طور معنی دار (001/0P≤) افزایش، سطوح پروتئین تام، آلبومین سرم، کاتالاز، سوپراکسید دسموتاز (001/0P≤) و FRAP را کاهش داد. در گروه های مسموم+ زرشک (250و500) و مسموم+ سیلیمارین، سطوح فاکتورهای مذکور به صورت معنی دار و نزدیک به نرمال تغییر یافتند. نتایج هیستوپاتولوژیکی با یافته های بیوشیمیایی مطابقت داشتند.
    نتیجه گیری
    عصاره زرشک، احتمالا از طریق تعدیل آنزیم های سم زدایی کننده و فاکتورهای آنتی اکسیدانی و جاروکنندگی رادیکال های آزاد سبب حفاظت کبدی می شود.
    کلید واژگان: زرشک زرافشانی, تتراکلرید کربن, مسمومیت کبدی, اثر محافظتی, موش صحرایی}
    Fereshteh Rafiee * Reza Heidari_Hossein Ashraf_Parisa Rafiee
    Background and Objective
    Hepatoprotective effect of antioxidants such as flavnoids has been demonstrated. The aim of the present study was to assess the hepatoprotective effect of the methanolic extract of Berberis integerrima fruit (MEBIF) on carbon-tetrachloride (CCL4) induced hepatotoxicity in rats.
    Materials and Methods
    Forty male rats were divided into 5 groups as follows: 1) normal، 2) toxicant control (CCL4 was injected intraperitoneally (1 mg/kg bw)، 3&4) toxicant rats treated with MEBIF at dose 250 and 500 mg/kg bw، and 5) toxicant rats treated with silymarin. At the end of the study، all the rats were sacrificed and some biochemical parameters of serum such as Alanine Aminotransferase (ALT)، aspartate aminotransferase (AST) and Alk aline Phosphatase (ALP)، total proptein، total bilirubin and albumin، and concentrations of malondialdehyde (MDA)، superoxide dismutase (SOD)، Catalase (CAT) and FRAP (Ferric Reducing/Antioxidant Power) in liver tissue hemogenate were estimated. The Data was analyzed by one way variance analysis and Tukey’s test using SPSS 21.
    Results
    injection of CCl4 significantly (P≤001/0) increased levels of ALT، AST، ALP، total bilirubin and MDA and decreased levels of total protein، albumin CAT، SOD (P≤ (001/0and FRAP in toxicant rats. In groups toxicant + Berberis (250&500) and toxicant + silymarin restored these changes to normal levels. Histopathological findings are cosistent with biochemical findings.
    Conclusion
    MEBIF have a hepatoprotective effect on CCL4- induced hepatic damage in rats and these effects might be contributed to modulation of detoxification enzymes and antioxidant and free radical scavenger effects.
    Keywords: Berberis integerrima, Carbon, Tetrachloride (CCL4), Hepatotoxicity, Protective Effect, Rat}
  • اسفندیار حیدریان، غزل موحد محمدی، جواد صفاری، کیهان قطره سامانی
    سابقه و هدف
    استامینوفن یک داروی متداول ضد درد و تب است که در دوزهای بالا منجر به نکروز کبدی و کلیوی در انسان و حیوان می گردد. شاهی گیاهی با ترکیبات فلاوونوئیدی، آلکالوئیدی و خواص آنتی اکسیدانی است. در تحقیق حاضر، اثر محافظت کبدی عصاره هیدروالکلی شاهی در مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    42 سر رت نر در 6 گروه 8 تایی به طوری تقسیم شدند که به گروه اول (شاهد) و گروه دوم (مسموم) روز اول و دوم ساعت 8 صبح و 4 عصر حلال دارو ولی به گروه های سوم، چهارم و پنجم به ترتیب عصاره شاهی را در دوزهای200، 500 و 1000 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن داده شد و به گروه ششم (کنترل مثبت) سیلیمارین به میزان mg/kg 200 داده شد. سپس در روز دوم ساعت 10 صبح به تمامی گروه ها به جز گروه شاهد به میزان mg/kg400 استامینوفن به صورت خوراکی داده شد. پس از 24 ساعت جهت اندازه گیری ALP (آلکالن فسفاتاز)، GPT (گلوتامات پیروات ترانس آمیناز)، GOT (گلوتامات اگزالواستات ترانس آمیناز)، مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم تهیه شد. بخشی از کبد جهت اندازه گیری فعالیت آنزیم کاتالاز و مطالعات هیستوپاتولوژیکی برداشته شد. از آزمون ANOVA یک طرفه جهت آنالیز میانگین متغیرها در گروه ها استفاده شد. برای مقایسه گروه ها به صورت دو به دو از آزمونTukey استفاده گردید.
    یافته ها
    ALP، GPT، GOTو MDA سرم در گروه های دریافت کننده عصاره شاهی نسبت به گروه استامینوفن بدون درمان به میزان معنی داری کاهش یافت (001/0p<). در مورد GPT و ALP این کاهش وابسته به دوز عصاره بود. ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم و سطح کاتالاز کبدی در گروه های دریافت کننده عصاره شاهی و گروه سلیمارین به طور معنی داری (001/0p<) نسبت به گروه استامینوفن بدون درمان افزایش یافت. از نظرهیستوپاتولوژیک نیز، نکروز و ارتشاح لنفوسیتی درکبد گروه های دریافت کننده عصاره شاهی و گروه سلیمارین کاهش یافته بود.
    استنتاج
    نتایج نشان می دهند که عصاره هیدروالکلی شاهی در بهبود مسمومیت کبدی حاد ناشی از استامینوفن نقش محافظتی دارد.
    کلید واژگان: شاهی, استامینوفن, آنتی اکسیدان, کاتالاز, مسمومیت کبدی}
    Esfandiar Heidarian, Ghazal Movahed-Mohammadi, Javad Saffari, Keihan Ghatreh-Samani
    Background and
    Purpose
    Acetaminophen is a routine analgesic and antipyretic agent that in overdose causes liver and kidney necrosis in both humans and animals. The cress (Lepidium sativum L.) contains flavonoid، alkaloid، and antioxidant components. In this study we investigated the hepatic protection of the hydroethanolic extract of cress against hepatotoxicity due to acetaminophen.
    Materials And Methods
    Forty-two rats were randomly divided into six groups. The first (control) and second (test without treatment) groups were administered the solvent of drug in the morning (08:00) and evening (16:00) on days 1 and 2 but، the third، fourth، and fifth groups received 200، 500، and 1000 mg/kg b. w of the extract of the cress، respectively. The sixth group (positive control) received 200 mg/kg b. w silymarin. Then all groups، except the control group، received 400 mg/kg acetaminophen per os on day 2 (10:00). After 24 hr، all blood samples were collected for determination of GOT (glutamic-oxaloacetic transaminase)، GPT (glutamic- pyruvic transaminase)، ALP (alkaline phosphatase)، malondialdehyde (MDA)، and serum antioxidant capacity. Also، a piece of liver was used for determining catalase activity and histopathological studies. For statistical analysis of the data، group means were analyzed with one way ANOVA followed by Tukey’s test for multiple comparisons.
    Results
    Serum GOT، GPT، ALP، and MDA reduced significantly (P< 0. 001) in the treated groups with the extract of cress compared to acetaminophen group without treatment. The reduction of GPT and ALP were dose dependent. The serum antioxidant capacity and liver catalase in treated groups with the extract of the cress and silymarin treated group elevated significantly (P< 0. 001) compared to the acetaminophen group without treatment. The liver histopathology in rats treated with the extract of cress showed a remarkable reduction of lymphocyte infiltration compared with rats without treatment (group two).
    Conclusion
    These results demonstrate that the extract of the cress have protection effect against hepatotoxicity due to acetaminophen.
    Keywords: Cress, Lepidium sativum L., acetaminophen, anti, oxidant, catalase, hepatotoxicity}
  • اکرم عیدی، جلال زرین قلم، شمسعلی رضازاده، راضیه عادلی
    اهداف
    عصاره میوه زرشک حاوی انواع فلاونوئیدها است که جزء آنتی اکسیدان ها به شمار می روند. مطالعه حاضر با هدف بررسی توان محافظت کبدی عصاره متانولی میوه زرشک در برابر آسیب کبدی القاشده توسط تتراکلریدکربن در موش های صحرایی انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی روی 36 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد. موش ها به صورت تصادفی به شش گروه (تیمارنشده، نرمال، کنترل و سه گروه درمانی با عصاره زرشک) تقسیم شدند و غلظت های 10، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره میوه زرشک به صورت خوراکی همراه با تیمار تتراکلریدکربن (50%، 5/0 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن) به صورت درون صفاقی به مدت 28 روز دریافت نمودند. پس از خونگیری و جداسازی سرم، میزان فعالیت آمینوترانسفرازهای سرم (ALT، AST)، آلکالین فسفاتاز و پروتئین تام سرم اندازه گیری شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی به کمک نرم افزار SPSS 10 تحلیل شد.
    یافته ها
    تیمار تتراکلریدکربن سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز سرم موش های صحرایی را به صورت معنی داری افزایش داد. تیمار با عصاره متانولی میوه زرشک، سطوح افزایش یافته آنزیم ها را به صورت معنی داری تقریبا تا حد طبیعی تغییر داد. اثر تیمار خوراکی عصاره میوه زرشک نیز بر میزان پروتئین سرم معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    عصاره متانولی میوه زرشک کبد را در برابر آسیب اکسیداتیو القاشده توسط تتراکلریدکربن در موش های صحرایی محافظت می نماید و این اثر محافظت کبدی می تواند موجب تعدیل آنزیم های سم زدایی کننده و فاکتورهای آنتی اکسیدانی و جاروکنندگی رادیکال های آزاد نسبت داده شود.
    کلید واژگان: زرشک, تتراکلریدکربن, مسمومیت کبدی, اثر محافظتی, موش صحرایی}
    Eidi A., Zarrin Ghalam J., Rezazadeh Sh., Adeli R.
    Aims
    Barberry fruit extract contains various flavonoids that are considered as antioxidants. The present study was performed with the aim of investigating the hepato-protective potential of the methanolic extract of barberry fruit against carbon tetrachloride induced liver damage in rats.
    Materials and Methods
    This experimental study was performed on 36 male mature Wistar Rats. Rats were randomly divided into 6 groups (non-treated، normal، control and three groups treated with barberry extract) and received 10، 100 and 200 mg/kg of barberry extract along with CCl4 (50% CCl4، 0. 5 ml/kg) intraperitoneally for 28 days. After blood sampling and separation of serum، activity of Aminotransferases (ALT and AST)، Alkaline Phosphatase and total serum protein were measured. Data was analyzed by one way variance analysis and Tukey’s test using SPSS 10 software.
    Results
    Administration of CCl4 significantly increased the serum Alanine Aminotransferase، aspartate aminotransferase and Alkaline Phosphatase levels of rats. Treatment with the methanolic extract of barberry fruit significantly altered these changes to almost normal. Oral treatment with barberry fruit extract did not show a significant effect on serum protein.
    Conclusion
    The extract could protect liver against the CCl4-induced oxidative damage in rats and this hepato-protective effect might be contributed to its modulation on detoxification enzymes and its antioxidant and free radical scavenger effects.
  • حسین آیت اللهی، عباسعلی امیدی، مهرداد کاتبی، سعیده صباغ، هومن توسلیان، محمدرضا خلیقی، مهدی پرداختی، عباس شریعت
    زمینه و هدف
    تتراکلرید کربن به عنوان یک سم مرجع کبدی در مسمومیت حاد و مزمن خود باعث ایجادنکروز، تغییر چربی، سیروز و کانسر کبدی می شود. سیلای مارین مجموعه ای از سه فلاونولیگنان موجود در گیاه خارمریم (Silybum marianum) دارای آثار هپاتوپروتکتیو و آنتی هپاتوتوکسیک می باشد. این مطالعه به منظور تعیین اثرات درمانی حفاظتی سیلای مارین در سمیت حاد کبدی CCL4 در موش انجام گردید.
    روش بررسی
    این مطالعه تجربی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال 1383 انجام پذیرفت. پس از بررسی های مقدماتی، دوز mL/kg 25 تتراکلرید کربن (در حلال Mineral Oil) به عنوان دوز مناسب انتخاب گردید. روند هپاتوتوکسیسته ناشی از تزریق داخل صفاقی تک دوز آن به منظور ارزیابی و به دست آوردن متغیرهای لازم برای سنجش میزان سمیت و درمان مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج آنزیمی (افزایش فعالیت AST و ALT) و هیستوپاتولوژی (بررسی و درجه بندی عوارض پاتولوژیک CCl4 در بافت کبد به شکل گرانولاسیون سیتوپلاسم، تورم ابری شکل، نکروز و تغییر چربی) زمان های تجویز سیلای مارین و نمونه گیری مشخص گردید. سیلای مارین به شکل سوسپانسیون در حامل CMC2درصد پروپیلن گلایکول (به نسبت 3 به 2) با دوزهای 50، 200 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم در زمان های مختلف تجویز و نمونه های سرمی و کبدی تهیه شد. گروه کنترل منفی، حامل سیلای مارین در برابر حلال CCl4، گروه کنترل دارو، دوزmg/kg 800 سیلای مارین در برابر حلال CCl4 و گروه کنترل مثبت، حامل سیلای مارین در برابر CCl4 را دریافت نمود.
    یافته ها
    این مطالعه مداخله ای در دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال 1383 انجام پذیرفت. پس از بررسی های مقدماتی، دوز mL/kg 25 تتراکلرید کربن (در حلال Mineral Oil) به عنوان دوز مناسب انتخاب گردید. روند هپاتوتوکسیسته ناشی از تزریق داخل صفاقی تک دوز آن به منظور ارزیابی و به دست آوردن متغیرهای لازم برای سنجش میزان سمیت و درمان مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج آنزیمی (افزایش فعالیت AST و ALT) و هیستوپاتولوژی (بررسی و درجه بندی عوارض پاتولوژیک CCl4 در بافت کبد به شکل گرانولاسیون سیتوپلاسم، تورم ابری شکل، نکروز و تغییر چربی) زمان های تجویز سیلای مارین و نمونه گیری مشخص گردید. سیلای مارین به شکل سوسپانسیون در حامل CMC2درصد پروپیلن گلایکول (به نسبت 3 به 2) با دوزهای 50، 200 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم در زمان های مختلف تجویز و نمونه های سرمی و کبدی تهیه شد. گروه کنترل منفی، حامل سیلای مارین در برابر حلال CCl4، گروه کنترل دارو، دوزmg/kg 800 سیلای مارین در برابر حلال CCl4 و گروه کنترل مثبت، حامل سیلای مارین در برابر CCl4 را دریافت نمود.
    نتیجه گیری
    این تحقیق نشان می دهد که تجویز سیلای مارین با دوز mg/kg 50 تا 6ساعت پس از تزریق CCl4 به نحو قابل توجهی از پیشرفت هپاتوتوکسیته جلوگیری نموده و موجب تسریع بهبودی ضایعات می شود.
    کلید واژگان: سیلای مارین, تتراکلریدکربن, مسمومیت کبدی}
    Hossein Ayatollahi, Abbas Ali Omidi, Mehrdad Katebi, Saeede Sabbagh, Hooman Tavassolian, Mohammad Reza Khalighi, Abbas Pardakhti, Mahdi Shariat
    Background and Objective
    Tetra Carbon Cholride has been known as reference hepatotoxin because it can cause necrosis, fatty change, cirrhosis and cancer liver. Silymarin has hepatoprotective and anti hepatoxin effect. This study was done to determine the protective effect of Silymarin in acute hepatotoxicity of CCl4 in rats.
    Materials and Methods
    In this experimental study, we chose 25ml/kg dose of CCl4 (in mineral oil solvent) as an optimum dose. The hepatotoxic effects of intraperiotoneal injection of CCl4 for obtaining parameters of toxicity and therapeutic effects have been examined. According to enzymatic results (increase in ALT and AST) and histopathologic changes (grading the changes in liver including cytoplasmic granularity, cloudy swelling, necrosis and fatty change), the interval between prescribing silymarin and sampling was determined. Silymarin as a suspension in propylene glycol CMC 2% (3/2 ratio) has been prescribed in 50, 200 and 800mg/kg doses and serum and liver samples were obtained. Negative control group received silymarin vehicle in CCl4 solvent, drug control received 800 mg/kg of silymarin in CCl4 solvent and positive control received silymarin vehicle after injecting CCl4.
    Results
    The results showed that prescribing 50mg/kg silymarin one hour after injecting CCl4, in addition to inhibiting transaminase activity, prevents progress of liver injury up to 50% of positive control group. Cellular repair and regeneration are also enhanced, So the grade 3necrosis in positive control group is decreased to grade 0.5 in silymarin gourp in 48 hours prescribing silymarin (50mg/kg).
    Conclusion
    This study showed that up to six hours after injecting CCl4 significantly prevents hepatotoxicity, and cause acceleration in repair of liver injuries.
    Keywords: Silymarin, CCl4, Hepatotoxicity}
  • لعیاسادات خرسندی، محمد طاهری مبارکه، هیبت الله کلانتری
    زمینه و هدف
    استامینوفن یک داروی متداول ضد درد و ضد تب است که در دوزهای بالا منجر به نکروز کبدی و کلیوی در انسان و حیوان می گردد. آسیب کبدی ناشی از استامینوفن وابسته به فعالیت آنزیم های سیتوکروم 450P- است و به صورت نکروز مرکز لوبولی تظاهر پیدا می کند. در تحقیق حاضر اثر محافظت کبدی عصاره زردچوبه مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 56 سر موش نر با نژاد NMRI به صورت تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند. پس از یک شب گرسنگی، به گروه اول (C) سرم فیزیولوژی، به گروه دوم (B) 1000 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره زردچوبه و به گروه سوم (A) 700 میلی گرم بر کیلوگرم استامینوفن به طور خوراکی داده شد. به گروه های آزمایش استامینوفن 700 میلی گرم بر کیلوگرم و عصاره زردچوبه با مقادیر 200، 400، 800 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم به طور هم زمان داده شد. پس از 24 ساعت جهت انجام آزمایش های بیوشیمیایی، نمونه خون از شریان ژوگولار گرفته شد و کبد برای بررسی هیستوپاتولوژیک در فرمالین 10% قرارداده شد.
    یافته ها
    سطح سرمی ترانس آمینازهای کبدی (ALT و AST) در گروه های دریافت کننده عصاره زردچوبه در مقایسه با گروه کنترل مثبت کاهش قابل ملاحظه ای داشته و اختلاف بین آن ها معنی دار بود (05/0p<). از نظر مطالعات هیستوپاتولوژی، متناسب با افزایش میزان دریافت زردچوبه، نکروز کبدی کاهش نشان داد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق حاضر، احتمال دارد که عصاره زردچوبه در بهبود مسمومیت حاد کبدی ناشی از استامینوفن نقش داشته باشد و توصیه می شود پژوهش های بیشتری در این زمینه در سطح مولکولی و فراساختاری انجام شود.
    کلید واژگان: زردچوبه, استامینوفن, مسمومیت کبدی, موش آزمایشگاهی}
    L.S. Khorsandi, M. Taheri Mobarakeh, H. Kalantari
    Background And Objective
    Acetaminophen is widely used as an analgesic and antipyretic drug, and when given in high doses can causes hepatic and renal injury in both human and animal. The liver damage in form of centrilobular necrosis is induced by using acetaminophen, depends on the cytochrome P-450 activities. In the present study hepatoprotective effects of Curcuma longa extract on hepatic injuries in male NMRI mice was examined.
    Materials And Methods
    This is an experimental study in which fifty six NMRI male mice were randomly divided into 7 groups. After one night fasting, normal saline was given to the first group (C), the second group (B) received 1000 mg/kg Curcuma longa extract and the third group (A) were fed 700 mg/kg acetaminophen. The test groups were treated with 700 mg/kg acetaminophen and Curcuma longa extract in doses 200, 400, 800, 1000 mg/kg at the same time. After 24 hours the blood samples were collected from the jugular arteries of the mice's necks for biochemical tests. The livers were also removed and fixed in %10 formalin solution for further histopathology tests.
    Results
    The acute elevation of serum levels of transaminases (ALT, AST) were significantly (p<0.05) reduced in the Curcuma longa receiving groups compare to the positive group (A). The histopathologic observation revealed a decline in liver necrosis with increasing dose of Curcuma longa extract.
    Conclusion
    The results of this study indicated that the extract of Curcuma longa may protect liver against acute hepatotoxicity induced by acetaminophen in mice. Further studies at the level of ultrastructural and molecular level are suggested in this field.
    Keywords: Curcuma Longa, Acetaminophen, Hepatotoxicity, Mice}
  • لعیا سادات خرسندی، محمد طاهری مبارکه، هیبت الله کلانتری
    زمینه و هدف
    استامینوفن یک داروی متداول ضد درد و ضد تب است، که در دوزهای بالا منجر به نکروز کبدی و کلیوی در انسان و حیوان می گردد. آسیب کبدی ناشی از استامینوفن وابسته به فعالیت آنزیم های p-450 سیتوکروم است، که به صورت نکروز مرکز لوبولی تظاهر پیدا می کند. در تحقیق حاضر اثر محافظت کبدی عصاره زردچوبه مورد بررسی قرار گرفته است. کورکومین ترکیب فعال بیولوژیکی زردچوبه است که دارای خواص آنتی اکسیدان و سم زدایی می باشد.
    روش بررسی
    58 موش نر با نژاد NMRI به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند. پس از یک شب گرسنگی، به گروه اول (A) 700 میلی گرم بر کیلوگرم استامینوفن، به گروه دوم 1000 (B) میلی گرم بر کیلوگرم عصاره زردچوبه و به گروه سوم (C) سرم فیزیولوژی به طور خوراکی داده شد. به گروه های آزمایش، استامینوفن و عصاره زردچوبه با مقادیر200، 400، 800 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت هم زمان داده شد. پس از 24 ساعت جهت انجام آزمایش های بیوشیمیایی، نمونه خون از شریان ژوگولار گرفته شد و کبد برای بررسی هیستوپاتولوژیک در فرمالین 10 درصد قرارداده شد.
    یافته ها
    سطح سرمی ترانس آمینازهای کبدی (ALT و (ASTدر گروه های دریافت کننده زردچوبه در مقایسه با گروه کنترل مثبت، کاهش قابل ملاحظه ای داشته و اختلاف بین آن ها معنی دار بود (P<0.05) از نظر مطالعات هیستوپاتولوژی، متناسب با افزایش میزان دریافت زردچوبه نکروز کبدی کاهش نشان داد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق حاضر عصاره زردچوبه در بهبود مسمومیت حاد کبدی ناشی از استامینوفن موثر بوده و به کارگیری آن توصیه می شود.
    کلید واژگان: زردچوبه, استامینوفن, مسمومیت کبدی, موش آزمایشگاهی}
    Ls Khorsandi *, M. Taherimobarakeh, H. Kalantari
    Background and Objective
    Acetaminophen is a widely used analgesic and antipyretic drug which can produce hepatic injury in both humans and animals when given in high doses. Liver damage induced by actaminophen depends on cytochrome P-450 activities which appears as centrilobular necrosis. In this study, hepatoprotective effect of Curcuma longa (CL) is tested. The active constituent of CL is known as curcumin which has detoxifying and antioxidant activity.
    Materials and Methods
    58 NMRI male mice were randomly divided into 7 groups. After an overnight denial of food, the first three groups received the following: group C normal saline, groug B 1000 mg/kg CL extract, group A 700 mg/kg oral acetaminophen. Treatment groups received acetaminophen and CL extract concurrently in various doses of 200 mg/kg, 400 mg/kg, 800 mg/kg, 1000 mg/kg, respectively. After 24 hours blood samples were taken from jugular arteries for bioassay tests and the liver was removed and placed in 10% formalin for histopathologic assessments.
    Results
    Serum levels of hepatic transaminases (ALT, AST) in groups receiving CL declined remarkably compared to positive control group with a significant difference (p<0.05). Based on histopathologic survey hepatic necrosis decreased as the CL intake increased.
    Conclusion
    Based on the present research results, CL extract improves the condition in acetaminophen-induced hepatic toxicity and its administration is recommended.
    Keywords: Turmeric(Curcuma longa), Acetaminophen, Hepatic toxicity, Mouse}
  • شاهین قاسمی، علی چهرئی، سمیه ثابت، صهبا چهرئی
    مسمومیت کبدی، عارضه جدی رژیم درمانی ضد سل بشمار می آید. در مطالعات انجام شده درمان ضد سل در 10 تا 20 % بیماران موجب افزایش بدون علامت مقدار آنزیمهای کبدی می شود و در 1 % آنها منجر به بروز هپاتیت می گردد. این مطالعه جهت بررسی عوامل موثر بر پیدایش مسمومیت کبدی ناشی از درمان سل ریوی به عنوان یکی از بیماری های شایع ایران انجام شده است. در این تحقیق مورد شاهدی، 32 نفر از افرادی که در اثر درمان ضد سل ریوی با داروهای ایزونیازید، ریفامپین، پیرازینامید، اتامبوتول دچار مسمومت کبدی شده بودند با 64 نفر از افرادی که همان درمان را دریافت کرده بودند اما دچار مسمومیت کبدی نشده بودند، از نظر علائم، نشانه ها و آزمایشات پاراکلینیک اولیه مقایسه شدند. میانگین سنی در گروه مورد بطور معنی داری بیش از گروه شاهد بود(04/0= P). ابتلا به هپاتیت B نیز یکی از عوامل موثر بر بروز مسمومیت کبدی در بیمارانی که درمان ضد سل دریافت می کردند، بوده است(04/0= P و 1/6= OR). دقت، حساسیت و ویژگی مدل رگرسیونی لوجستیکی که جهت پیش بینی احتمال ابتلا به مسمومیت کبدی براساس ESR و هموگلوبین طراحی شده بود، به ترتیب برابر 5/69 %، 1/48 % و 9/90 % بوده است. مدل پیشگویی کننده احتمال مرگ در بیماران مبتلا به مسمومیت کبدی ناشی از درمان ضد سل در این مطالعه (براساس ALT در بدو تشخیص مسمومیت کبدی و ESR) دقت، حساسیت و ویژگی به ترتیب برابر 7/85 %، 4/71 % و 5/90 % داشت. پیش بینی احتمال وقوع مسمومیت کبدی در بیمارانی که درمان ضد سل دریافت می کنند (قبل از شروع درمان) پزشکان را در کنترل و پیشگیری از این امر یاری خواهد کرد. با توجه به بالا بودن ویژگی مدلهای پیشنهاد شده، پیش بینی عدم ابتلا به مسمومیت کبدی و زنده ماندن بیمار دچار این مسمومیت، در این مدلها ارزشمند می باشد(OR=Odds Ratio)
    کلید واژگان: مسمومیت کبدی, درمان سل, ریفامپین, ایزونیازید}
    Sh Ghasemi, A. Chehrei*, S. Chehrei, S. Chehrei
    Hepatotoxicity is a severe side effect of antituberculosis therapy.In litrature review approximatly10-20% of adults treated with the antituberculosis agents,elevated serum aminotransferase and 1% at them develop to hepatitis.The aim of this study is determination of hepatotoxicity predisposing factor after lung antituberculosis therapy.In this Case-control study,32 person who addmited for hepatotoxicity after lung antitbuerculosis therapy campare to 64 person who treated with antituberculosis but no hepatotoxicity about symptoms & sings & initial paraclinic test.There are a significant differentiation between mean of age in case & control groups. (P=0.04) hepatitis B is a predisposing factor of hepatotoxicity in the patient receive antituberculosis. (OR=6.1, P=0.04) accuracy, senstivity & specificity of logistic regression model to predict probability antituberculosis induced hepatotoxicity with the predicator variable of ESR, HB is 69.5%, 48.1% & 90.9% this indicators for model to predication of death probability in antituberculosis induced hepatitis according to SGPT (in initial of diagnosis) & ESR is 85.7%, 71.4% & 90.5%. Predication of antituberculosis induced hepatotoxicity would assist physisions in its prevention. Considering high specificity of these models, they have a good performance in prediction of unaffected cases with hepatotoxicity & death events.
    Keywords: Hepatotoxicity, Treatment of Tuberculosis, Rifampicin, Isoniazid}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال