جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مینوکسیدیل" در نشریات گروه "پزشکی"
-
زمینه و هدفآلوپسی آندروژنتیک شایع ترین شکل ریزش مو در مردان است و مینوکسیدیل موضعی یکی از دو نوع درمان دارویی رایج برای آن است که مورد تایید اداره ی غذا و داروی ایالات متحده می باشد. ارزیابی بی خطری ترکیبات موضعی مینوکسیدیل با بررسی میزان حساسیت پوستی بر روی داوطلبین انسانی انجام می پذیرد. شاخص های بیوفیزیکی به عنوان یک روش سریع و غیرتهاجمی جهت بررسی بی خطری استعمال محصولات پوستی موضعی کاربرد دارد.
روش اجرا: این مطالعه برروی 15 داوطلب سالم انجام شد. داروی مورد مطالعه نوعی فرمولاسیون موضعی مینوکسیدیل 5% در ترکیب با بابونه ی 7% است. در این مطالعه پس از استعمال داروی موردنظر برروی پوست ساعد افراد شرکت کننده، میزان تغییرات رخ داده بر شاخص های میزان تبخیر آب از اپی درم، رطوبت لایه ی شاخی، pH، محتوای ملانین و محتوای هموگلوبین (قرمزی) به کمک آزمون های بیومتری پوست و با استفاده از دستگاه MPA 580Cutometer®، مورد بررسی قرار گرفت.یافته هاتفاوت آماری معنی داری در شاخص های میزان تبخیر آب از اپی درم (191/0=P)، رطوبت لایه ی شاخی (692/0=P)، pH (613/0=P)، محتوای ملانین (533/0=P) و محتوای هموگلوبین (579/0=P) پوست قبل و بعد از مصرف محلول موضعی مینوکسیدیل 5% + بابونه ی 7% مشاهده نشد.نتیجه گیریمصرف موضعی محلول مینوکسیدیل 5% در ترکیب با بابونه ی 7% سبب افزایش قرمزی (اریتم) و تغییر در سایر شاخص های اندازه گیری شده در پوست نگردید؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که محلول موردنظر ایمن است و می توان آن را برای مصرف توصیه نمود.کلید واژگان: مینوکسیدیل, بابونه, بی خطری, اثرات نامطلوب, ریزش مو با الگوی مردانهBackground And AimAndrogenetic alopecia (AGA) is the most common form of alopecia in men, worldwide and topical minoxidil appears to be the most effective and safe treatment for AGA beside oral finasteride. Safety assessment of topical minoxidil formulation could be conducted using in vivo studies on human volunteers. Using skin biophysical parameters is a fast and noninvasive method for safety assessment of topical products.MethodsA topical combination of Minoxidil 5% solution in combination with chamomile extract from Irans pharmaceutical market tested on the skin of the forearm of 15 healthy volunteers. Changes in transepidermal water loss (TEWL), stratum corneum hydration, pH, melanin and hemoglobin contents have been evaluated, using biometric assessments with MPA 580 Cutometer®.ResultsThere was not any significant change in skin hydration (P=0.692), TEWL (P=0.191), stratum corneum pH (P=0.613), melanin (P=0.533), and hemoglobin (P=0.579) contents before and after topical minoxidil application.ConclusionNo significant change detected in skin erythema and assessed parameters Application of minoxidil 5% chamomile 7% topical solution on human volunteers has not shown any adverse effects and these formulations could be recommended to use.Keywords: androgenetic alopecia, minoxidil, chamomile, safety, adverse effects -
زمینه و هدفآلوپسی آره آتا یا طالسی منطقه ای یک بیماری شایع است که هنوز درمان قطعی برای آن معرفی نشده است. بنابراین، اثر بخشی توام داروی مینوکسیدول و رزماری و هر کدام به تنهایی مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش هادر این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی می باشد، 200 بیمار مبتلا به آلوپسی آره آتا مراجعه کننده به پلی کلینیک حمزه فسا در سال 92_91، بر اساس جایگشت تصادفی به چهار گروه مشابه 50 نفره تقسیم شدند. گروه 1 ترکیب محلول مینوکسیدیل2% و رزماری، گروه 2 محلول مینوکسیدیل 2% به تنهایی، گروه 3 محلول رزماری به تنهایی و گروه چهار (گروه شاهد - کنترل) فقط به مدت مشابه ناحیه مبتلا ماساژ داده شد.نتایجنتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در مقایسه بین گروه های مختلف بهترین پیشرفت و بهبودی به ترتیب در: ترکیب رزماری و مینوکسیدیل 27 نفر (54 درصد)، محلول مینوکسیدیل 23 نفر (46 درصد)، محلول رزماری 21 نفر (42 درصد) و ماساژ (گروه شاهد- کنترل) 9 نفر (18درصد) دیده شد. این نتایج نشان می دهد با وجود بهتر بودن پاسخ به ترکیب رزماری و مینوکسیدیل نسبت به دو گروه درمانی دیگر، این تفاوت جزئی بوده و از نظر آماری معنی دار (P=0.411) نیست.نتیجه گیریاستفاده از ترکیب محلول رزماری و مینوکسیدیل نسبت به هر یک از این داروها به تنهایی در درمان آلوپسی آره آتا موثرتر می باشد.
کلید واژگان: آلوپسی آره آتا, رزماری, مینوکسیدیلBackground and ObjectivesConsidering the prevalence of Alopecia areata,, failure of treatment, and the unknown pathogenesis of this illness, a comparative study was performed by using topical Minoxidil 2% and topical rosemary solution alone and in combination to treatment this disease.Materials and MethodsThis study is a clinical trial performed on 200 patients with Alopecia areata referring to Hamzeh clinic of Fasa during the years 2012 and 2013. They were divided into four groups by random permutation, each group contained 50 patients. Group one received the combination of topical Minoxidil 2% and topical rosemary, group two received only topical Minoxidil 2% solution, group three received only topical rosemary solution and the fourth group, the case-control group, did not receive any medication and were just advised to rub the site of the disease for the same period of time. The patients were under observation for one year.ResultsThe Results of this investigation showed that the best remissions after treatments were as follow (respectively): combination of topical Minoxidil 2% and topical rosemary (27 patient=54 %), Minoxidil 2% solution (23 patients =46%), rosemary solution (21 patients =42%), and case- control group (9 patients =18%). These results showed that despite better response to the combination of rosemary and Minoxidil solutions in comparison to the two other treated groups, the changes were minimal and statistically insignificant (P-value =0.0411).ConclusionUsing the combination of both rosemary and Minoxidil is more effective than the individual one on treatment of Alopecia areata.Keywords: Alopecia areata, Rosemary, Minoxidil -
زمینه و هدفآلوپسی آندروژنتیک از شایعترین انواع ریزش مو در آقایان می باشد. در حال حاضر تنها داروی موضعی مورد تایید توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای آلوپسیآندروژنتیک، مینوکسیدیل می باشد. به هر صورت، اثربخشی این دارو به دلیل نفوذ کم پوستی، محدود است. با توجه به اینکه سیستمهای دارورسانی مانند لیپوزومها و نیوزومها اثربخشی بیشتر و عوارض جانبی کمتری دارند، این مطالعه به منظور مقایسهی اثربخشی محلول موضعی مینوکسیدیل نیوزومال 2.5% با محلول موضعی متداول مینوکسیدیل %2.5 صورت گرفته است.
روش اجرا: در این کارآزمایی بالینی، تصادفی دارای گروه شاهد دوسوکور، 90 بیمار مذکر که براساس معیارهای Hamilton مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران ازنظر پاسخ به درمان براساس ارزیابی پزشک (با درماتوسکوپ) و خودارزیابی بیمار در هر یک از دو گروه به مدت 6 ماه بهصورت ماهانه موردپیگیری قرار گرفتند.یافته هاهشتاد و هشت نفر از شرکت کنندگان مطالعه را به پایان رساندند. میانگین تعداد موی افزایشیافته در گروه نیوزومال 28.18±11.00 و در گروه مینوکسیدیل متداول 5.23±14.22 در طول دوره ی درمان بود (P<0.001). در ارزیابی میانگین پاسخ به درمان توسط بیمار در گروه نیوزومال 8.72±5.03 و در گروه مینوکسیدیل متداول 3.33±2.67 بود که بهطور معنی داری رضایت بیشتر بیماران را نشان می دهد (P=0.001). دو بیمار در گروه مینوکسیدیل نیوزومال به دلیل قرمزی و خارش ناشی از مصرف دارو از مطالعه خارج شدند.نتیجه گیریبا توجه به نتایج این مطالعه، مینوکسیدیل نیوزومال ازنظر آماری بهطور معنی داری باعث پاسخ درمانی بهتری نسبت به محلول متداول مینوکسیدیل شد. بنابراین ممکن است استفاده از این ترکیب جدید دارویی برای درمان آلوپسی آندروژنتیک توصیه می گردد.
کلید واژگان: آلوپسی آندروژنتیک, مینوکسیدیل, نیوزومالBackground And AimAndrogenetic alopecia (AGA) is the most common type of alopecia in men. Currently، minoxidil is the only topical drug which has been approved by FDA for the treatment of AGA. However، its efficacy is restricted because of its low skin penetration. Since vesicular systems such as liposomes and niosomes have higher efficacy and lower adverse effects، this study was conducted to compare the efficacy of topical niosomal minoxidil with conventional minoxidil in the treatment of AGA.MethodsThis study was a randomized، controlled double-blind clinical trial. Ninety male patients with AGA according to Hamilton criteria were enrolled into this trial. The participants applied the interversion to which they were allocated twice a day، and were evaluated monthly for 6 months by a physician and patients self-assessments.ResultsEighty-eight patients completed the trial. Mean increased hair count in niosomal minoxidil group and conventional minoxidil group in the last visit were 28. 18±11. 00 and 14. 22±5. 23، respectively (P<0. 001). Moreover، evaluation of treatment response according to the patients self-assessments were 8. 72±5. 03 and 3. 33±2. 67 in niosomal and conventional minoxidil، respectively، which revealed more satisfaction in niosomal group (P=0. 001). With the exception of two cases in niosomal minoxidil group whom were withdraw due to scalp itching and erthema no other adverse effect was observed in either group.ConclusionIn the present study، application of topical niosomal minoxidil revealed an increase in the hair count in comparison with conventional minoxidil solution. Application of this new formulation for the treatment of AGA may be recommended.Keywords: androgenetic alopecia, minoxidil, niosomal -
مقایسه ی اثربخشی استفاده ی توام از تاکرولیموس و مینوکسیدیل با مینوکسیدیل به تنهایی در درمان بیماران مبتلا به Alopecia areataمقدمهAlopecia areata یک بیماری ایدیوپاتیک است که در آن ریزش موی ناحیه ای وجود دارد. روش های درمانی زیادی برای ریزش موی سکه ای (ریزش موی کمتر از 50 درصد) پیشنهاد شده است که تزریق کورتیکواسترویید، مینوکسیدیل موضعی 5% و پماد یا کرم آنترالین در قسمت های بدون موی پوست از آن جمله است. از آن جایی که در مطالعات اخیر نقش خودایمنی و اتوآنتی بادی ها را در بیماری Alopecia areata مطرح شده و از داروهای تنظیم کننده ی سیستم ایمنی در درمان آن بهره گرفته شده است، این مطالعه به منظور مقایسه ی اثربخشی استفاده ی توام از تاکرولیموس و مینوکسیدیل با مینوکسیدیل به تنهایی در درمان Alopecia areata به انجام رسید.روش هااین مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسو کور بود که در بیمارستان الزهرا (س) و مرکز پوست و سالک صدیقه ی طاهره (س) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از مهر ماه 1391 لغایت 1392 به انجام رسید. در این مطالعه، 96 ضایعه در 54 بیمار مبتلا به Alopecia areata با مساحت و تعداد ضایعات متفاوت در دو گروه درمانی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. یک گروه با محلول مینوکسیدیل 5 درصد و کرم تاکرولیموس 1/0 درصد و گروه دیگر با محلول مینوکسیدیل 5 درصد و کرم دارونما درمان شدند. میانگین مساحت ضایعات در شروع درمان، یک و دو ماه پس از شروع و یک و سه ماه پس از اتمام درمان اندازه گیری شد و در دو گروه درمانی و در جنس و سنین مختلف با هم مقایسه گردید.یافته هاسطح ضایعات در گروه تحت درمان با محلول مینوکسیدیل و کرم تاکرولیموس بعد از شروع و قطع درمان بیشتر و در گروه تحت درمان با محلول مینوکسیدیل وکرم دارونما کمتر شد.نتیجه گیریدر مطالعه ی ما، محلول مینوکسیدیل به تنهایی نسبت به مصرف توام محلول مینوکسیدیل 5 درصد و کرم تاکرولیموس 1/0 درصد، اثر بهتری در درمان Alopecia areata داشت.
کلید واژگان: Alopecia areata, تاکرولیموس, مینوکسیدیلComparing the Efficiency of Combination of Minoxidil Solution and Tacrolimus Cream with Minoxidil Solution Alone in the Treatment of Alopecia AreataBackgroundAlopecia areata is an idiopathic disease in which there is patchy hair loss. Many treatments for hair loss coin (less than 50% hair loss) has been proposed Including corticosteroid injections, topical 5% minoxidil, and anthralin cream or ointment on the skin without hair. Since recent studies on the role of autoantibodies and autoimmune disease in alopecia areata have raised and the drugs used in its treatment are immunomodulators, this study aimed to compare the efficiency of tacrolimus and minoxidil with minoxidil alone in the treatment of alopecia areata.MethodsThis randomized, double-blind clinical trial study was done in Alzahra Hospital and Sedigheh Tahira Center of Dermatology and Leishmaniasis, affiliated to Isfahan University of Medical Sciences, from September 2012 to September 2013. In this study, 96 lesions in 54 patients with alopecia areata with various size and number of lesions were studied in two treatment groups. One group recived minoxidil 5% solution and tacrolimus 0.1% cream, and the other received minoxidil 5% solution and placebo cream. The mean lesion area at the onset of treatment, one and two months after starting the treatment, and one and three months after ending the therapy were measured compared between the groups in both sexes and various ages.FindingsAfter the treatment, the lesions in group minoxidil and tacrolimus increased and in the group treated with placebo cream and minoxidil solution decreased.ConclusionIn our study, minoxidil 5% solution alone was more effective in treatment of alopecia areata compared to combination of minoxidil 5% solution and tacrolimus 0.1% cream.Keywords: Alopecia areata, Minoxidil, Tacrolimus -
سابقه و هدفآلوپسی آندروژنتیک به معنای ریزش موی فیزیولوژیک در اثر آندروژن ها در کسانی است که استعداد ژنتیکی دارند. تاکنون داروهای مختلفی برای درمان آلوپسی آندروژنیک پیشنهاد گردیده، اما هنوز درمان دارویی قطعی برای این بیماری مشخص نشده است. به دلیل اهمیت موضوع، اثربخشی محلول موضعی کافئین 5/2 درصد و مینوکسیدیل 5/2 درصد با محلول مینوکسیدیل 5/2 درصد در درمان آلوپسی آندروژنیک بررسی و مقایسه گردید.مواد و روش هااین پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور و با حجم نمونه 60 نفر بود. روش نمونه گیری به صورت طبقه بندی ساده بود. بیماران در دو گروه 30 نفره قرار داشتند. در گروه اول، محلول موضعی مینوکسیدیل 5/2 درصد و در گروه دوم محلول موضعی مینوکسیدیل 5/2 درصد و کافئین 5/2 درصد استفاده شد. روش درمانی در دو گروه، یکسان و به صورت استعمال موضعی یک سی سی از محلول، 2 بار در روز در مناطق آلوپسی در مدت 5 ماه و پیگیری به صورت شمارش تعداد موی سر در محل آلوپسی بود. هر دو گروه، در هفت مرحله (بدو ورود و روزهای 7، 30، 60، 90، 120 و 150) ارزیابی شدند.یافته هادر هفت مرحله ارزیابی انجام شده، در دو گروه مورد مطالعه، استفاده از محلول موضعی ترکیبی مینوکسیدیل 5/2 درصد و کافئین 5/2 درصد، در مقایسه با محلول موضعی مینوکسیدیل 5/2 درصد به تنهایی، موثرتر بود و اختلاف معنی دار آماری از نظر پاسخ به درمان بین دو گروه مشاهده شد.استنتاجاین مطالعه به روشنی نشان داد که اثر درمانی ترکیب دارویی مینوکسیدیل و کافئین در مقایسه با مینوکسیدیل به تنهایی، در درمان آلوپسی آندروژنتیک بهتر است. در پایان، پیشنهاد می شود که با توجه به کمبود مطالعات علمی در این زمینه و از طرف دیگر شیوع بالای این مشکل در جامعه، مطالعات بیشتر و با حجم نمونه بالاتر و با پایش بیشتر بیماران صورت گیرد.
کلید واژگان: مینوکسیدیل, کافئین, آلوپسی آندروژنتیکBackground andPurposeAndrogentic alopecia (AGA) is physiological hair loss induced by androgens in genetically predisposed persons. Different medications have been suggested to treat AGA until now but there is no certain treatment. This study aimed to compare the effect of caffeine + minoxidil topical solution 2.5% and minoxidil topical solution 2.5% in AGA treatment.Materials And MethodsIn this double-blind randomized clinical trial study 60 patients were enrolled. The sampling method was simple classification and patients were divided to 2 equal groups. The first group received minoxidil topical solution 2.5% and the second group received caffeine + minoxidil topical solution 2.5%. Method of treatment was the same in both groups (one milliliter of solution was applied twice a day) and follow-up was by computation of hair numbers on alopecia area in scalp. Both groups were followed in 7 stages: at the beginning of study and the days 7, 30, 60, 90, 120, and 150.ResultsCaffeine + minoxidil topical solution 2.5% was more effective than minoxidil topical solution 2.5%. There was a significant statistical difference between the groups.ConclusionThis study overtly showed that the effect of caffeine + minoxidil topical solution 2.5% to treat AGA was better than minoxidil topical solution 2.5%. We suggest more studies with greater sample size and longer priod of follow-up.Keywords: Minoxidil, caffeine, androgenetic alopecia -
ریزش مو در مردان بیماری نیست؛ بلکه یک روند فیزیولوژیک به دلیل تغییرات هورمونی بدن می باشد. امروزه درمان های دارویی و روش های جراحی متعددی برای پیشگیری و درمان ریزش مو وجود دارد. از میان داروهای موجود دو داروی مینوکسیدیل (موضعی) و فیناستراید (خوراکی) بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و این داروها به ویژه داروهای موضعی بدون نسخه پزشک قابل تهیه می باشند. با توجه به شرایط خاص پرواز و امکان دسترسی آسان به این داروها آگاهی از امکان استفاده از این داروها حین انجام وظایف پروازی ضروری به نظر می رسد. پس از توضیح مختصر در مورد ریزش موی مردانه و ریزش مو با الگوی زنانه به معرفی دو داروی فوق پرداخته و امکان مصرف این داروها در گروه پروازی حین انجام وظایف پروازی را بررسی می کنیم.
در بخش نظامی: نیروی هوایی کانادا اجازه استفاده از هیچ یک از دو داروی فوق را در خلبانان حین انجام وظایف پروازی نداده است. در سایر کارکنان پروازی غیرخلبان پس از 7 روز مصرف در زمین (گراندی) در صورت عدم وجود هرگونه عارضه جانبی اجازه مصرف حین انجام وظایف پروازی (با نظر پزشک هوایی) داده شده است.
در بخش غیرنظامی: FAA اجازه مصرف داروهای موضعی مانند مینوکسیدیل را در کارکنان پروازی حین انجام وظایف پروازی داده است. در مورد داروهای خوراکی مانند فیناستراید و پروکائین در صورت عدم وجود هرگونه عارضه جانبی پس از حداقل 2 روز مصرف اجازه مصرف حین انجام وظایف پروازی داده شده است. لازم به ذکر است که در نهایت تصمیم گیری در مورد تجویز و مصرف این داروها مانند سایر داروها به عهده پزشک هوایی یگان می باشد.
کلید واژگان: ریزش مو, پرواز, مینوکسیدیل, فیناسترایدEBNESINA, Volume:10 Issue: 3, 2012, PP 46 -49Alopecia in males isn''t disease، but is a physiological process due to body hormonal changes. Now، there are several methods for prevention and theatment of Alopecia. Minoxidil (Local) and finastride (oral) are common drugs for this problem which are overthe- counter drugs. It is necessary to Know about application of this drugs during flight with regard to critical conditions in flight and easily access to this drugs. In this article، we review the usability of these drugs for air crew during flight. In the military section: In Candia air force، Pilots are restricted to fly with or as copilot while taking these drugs. These drugs may be used by aircrew other than pilot after a 7 day grounding period to ascertain in any potential side-effects. In the civil section: FAA authorizes use of topical medications that promote hair growth (Rogaine، minoxidil) for flight duty. Oral medications such as propecia (finisteride) and procaine are allowed if there are no side effects after aground test period -
زمینه و هدفآسیب ناشی از ایسکمی خسارتهای زیادی را در درمان بیماری های پوستی مانند جراحی هایی که بر روی فلاپ های پوستی انجام میشود، ایجاد میکند. مطالعه ی حاضر برای بررسی دو دارویی که در درمان بیماری های پوستی دارای کاربرد میباشند، در درمان آسیب ناشی از ایسکمی صورت گرفت.
روش اجرا: 56 موش صحرایی در 4 گروه قرار گرفتند: در دو گروه قبل از برداشتن فلاپ، مینوکسیدیل 5% و آزلائیک اسید 5% بهصورت موضعی بر روی ناحیه به کار برده شد. در تعدادی از موشهای صحرایی که با مینوکسیدیل درمان شدند، از مهارکننده ی کانالهای KATP (گلی بن کلامید 3/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم، داخل صفاقی) و در تعدادی از موشها که با آزلائیک اسید 5% درمان شدند، از مهارکننده ی L-NAME)Nitrous Oxide، بیست میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی) استفاده شد. 7 روز بعد از عمل میزان نکروز فلاپ پوستی محاسبه گردید.یافته هادرمان با آزلائیک اسید یا مینوکسیدیل موضعی ناحیه نکروتیک را به شکل معنی داری به ترتیب 42% (05/0>P) یا 34% (01/0>P) کاهش داد. ترکیب آزلائیک اسید با مینوکسیدیل اثرات خیلی قویتری را در کاهش ناحیه نکروتیک ایجاد کرد (26% ناحیه نکروتیک، 001/0>P). گلی بن کلامید اثرات محافظتی مینوکسیدیل (05/0>P) و L-NAME اثرات محافظتی آزلائیک اسید (05/0>P) را از بین برد. درمان با گلیبنکلامید یا L-NAME اثرات محافظتی درمان ترکیبی را از بین بردند.نتیجه گیریمطالعه ی حاضر نشان دهنده ی نقش کانالهای KATP در مسیر مینوکسیدیل و نیتریک اکسید در مسیر محافظتی ناشی از آزلائیک اسید بود. به نظر میرسد که Overlap بین این مسیرها وجود داشته باشد.
کلید واژگان: مینوکسیدیل, آزلائیک اسید, ایسکمی, گلی بن گلامید, L, Name, فلاپ پوستیBackgound andAimOne important limitation of random pattern skin flap in plastic surgery is the necrosis of distant parts of the flap resulting from ischemia. This effect cause unwanted increase in the costs and hospitalization. Previously, large number of factors has been evaluated to decrease the flap necrosis. In present study we used two drugs. Main reason was their mechanism of action that seems to be similar to preconditioning pathways.MethodsFifty-six male rats were divided into four groups. In two groups 5% minoxidil or 5% azelaic acid were applied topically to the flap area before flap elevation. In some rats of minoxidil treated group, a non selective ATP sensitive potassium channel (KATP) blocker, glibenclamide (0.3mg/kg) was injected i.p. to evaluate the role of this channel in action. In azelaic acid treated rats, some were selected for evaluation of the role of nitric oxide and therefore L-NAME (20 mg/kg), a non-selective iNOS inhibitor, was administered. Seven days after operation, the extent of flap necrosis was calculated.ResultsTopical minoxidil or azelaic acid significantly recused necrotic area of skin flap to 42% (P<0.05) and 34% (P<0.01), respectively. Combination of minoxidil and azelaic acid was the most effictive intervantion on reducing of necrotic area to 26%. Glibenclamide abolished protective effect of minoxidil (P<0.001) and L-NAME inhibited the effect of azelaic acid on skin flap survival (P<0.05). Both L-NAME and glibenclamide completely inhibited the effect of combination topical therapy.ConclusionPresent study suggested the role of KATP channels on minoxidil pathway and NO on L-NAME pathway of preserving skin flap survival. It seems that there is an overlap between the two pathways; however precise mechanism remained to be determined. -
مقدمهتلوژن افلوویوم یک بیماری خود محدود شونده غیر اسکار گذار است که خود را بصورت ریزش منتشر موهای سر نشان می دهد و معمولا 3 ماه بعد از یک بیماری حاد اتفاق می افتد. از لحاظ تئوری محلول مینوکسیدیل بعنوان درمان این حالت پیشنهاد شده است. در این مطالعه، ما تاثیر محلول مینوکسیدیل و یک داروی گیاهی مشتمل بر گزنه دو پایه، رازیانه، دم اسب، آویشن و بابونه آلمانی را در درمان تلوژن افلوویوم مورد بررسی قرار دادیم.مواد و روش هااین مطالعه، یک مطالعه آینده نگر دوسوکور بود که در آن 24 بیمار مبتلا به تلوژن افلوویوم بصورت تصادفی به 2 گروه تقسیم شده و تحت درمان با مینوکسیدیل و داروی گیاهی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده توسط آزمونهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هامیانگین مدت زمان طول کشیدن تلوژن افلوویوم در بیماران استفاده کننده از مینوکسیدیل معادل 17 هفته و در گروه استفاده کننده از داروی گیاهی معادل 7 هفته بود. این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود.نتیجه گیریبر طبق نتایج حاصل از این مطالعه، می توان نتیجه گیری نمود که داروی گیاهی در درمان تلوژن افلوویوم موثر است، هر چند که مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری است.
کلید واژگان: تلوژن افلوویوم, درمان, مینوکسیدیل, محلول گیاهیBackgroundTelogen effluvium is a self-limited, non-scarring disease that shows itself as a diffuse hair loss of the scalp that usually occurs 3 months after an acute illness. Theoretically, Minoxidil solution has been suggested as a treatment for this condition. In this study, we compared the efficacy of the minoxidil and an herbal drug containing urtica diocia, chamomilla, thymus vulgaris, equisetum avenues and foeniculum vulgare for treating telogen effluvium.Material And MethodsThis study was a double – blind prospective study. 24 patients with telogen effluvium were allocated randomly in two groups and were treated with minoxidil and the herbal drug. Data were analyzed statistically.ResultsThe mean duration of telogen effluvium in the minoxidil group was 17 weeks and in the herbal drug group was 7 weeks. This difference was statistically significant.ConclusionFrom this study, it is condoled that this herbal drug is effective in telogen effluvium although more studies are recommended in this field.Keywords: Telogen effluvium, Treatment, Minoxidil, Herbal drug -
مقایسه اثرات ترکیب مینوکسیدیل و تره تینوئین با مینوکسیدیل در درمان آلوپسی آندروژنتیک در مردان: مطالعه کار آزمایی بالینی اتفاقی، دو سویه کورو موازیمقدمهاستفاده از مینوکسیدیل یک روش درمانی شناخته شده در درمان آلوپسی آندروژنتیک مردان می باشد. مصرف توام مینوکسیدیل و تره تینوئین باعث افزایش جذب مینوکسیدیل ازپوست می گردد.هدفهدف از انجام این مطالعه مقایسه میزان تاثیر و عوارض جانبی محلول حاوی مینوکسیدیل 5/0% و تره تینوئین 05/0% با محلول حاوی مینوکسیدیل 2% در درمان آلوپسی آندروژنتیک مردان بود.
روش اجرا: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی اتفاقی دوسویه کور انجام شد. 17 بیمار مرد 18 تا 40 ساله مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک با سابقه ریزش موی کمتر از 10 سال و شدت 2 تا 5 بر اساس معیار هامیلتون مورد مطالعه قرار گرفتند. این بیماران بطور اتفاقی به دو گروه تقسیم شده و یک گروه تحت درمان با مینوکسیدیل 2% و گره دیگر تحت درمان با مینوکسیدیل 5/0% و تره تینوئین 05/0% حداقل به مدت چهار ماه قرار گرفتند. بیماران هر 12 ساعت یک میلی لیتر ازدارو را در نقاط مختلف سر می چکانند. 2 و 4 ماه پس از شروع درمان، بیماران از نظر تاثیر دارو (نظر بیمار درباره بهبودی ریزش مو، رویش موی جدید و انجام wash test) و عوارض جانبی (خارش، اریتم، پوسته ریزی) بررسی شدند. یافته های کمی به روش ANOVA ویافته های کیفی به روش chi- squared مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هابیماران دو گروه از نظر میانگین سن، شدت ریزش مو و مدت زمان ریزش مو اختلاف قابل ملاحظه ای نداشتند. پس از 4 ماه درمان میزان احساس بهبودی در ریزش مو، رویش مجدد مو و تعداد موهای ریخته شده به ترتیب در گروه تحت درمان با مینوکسیدیل 2% برابر با 81.6%، 56% و 156 عدد و در گروه تحت درمان با مینوکسیدیل 5/0% و تره تینوئین 05/0% برابر با 65.4%، 59.6% و 149 عدد بود.نتیجه گیریمحلول مینوکسیدیل 5/0 درصد و تره تینوئین 5/0 درصد به مدت 4 ماه از نظر میزان تاثیر و عوارض جانبی تفاوت قابل ملاحظه ای با مینوکسیدیل 2% دردرمان آلوپسی آندروژنتیک مردان ندارد.
کلید واژگان: آلوپسی آندروژنتیک, هامیلتون, مینوکسیدیل
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.