اثر آزلائیک اسید 5% و مینوکسیدیل 5% در کاهش ناحیه نکروتیک فلاپ های پوستی در موش صحرایی

آسیب ناشی از ایسکمی خسارتهای زیادی را در درمان بیماری های پوستی مانند جراحی هایی که بر روی فلاپ های پوستی انجام میشود، ایجاد میکند. مطالعه ی حاضر برای بررسی دو دارویی که در درمان بیماری های پوستی دارای کاربرد میباشند، در درمان آسیب ناشی از ایسکمی صورت گرفت.
روش اجرا: 56 موش صحرایی در 4 گروه قرار گرفتند: در دو گروه قبل از برداشتن فلاپ، مینوکسیدیل 5% و آزلائیک اسید 5% به صورت موضعی بر روی ناحیه به کار برده شد. در تعدادی از موشهای صحرایی که با مینوکسیدیل درمان شدند، از مهارکننده ی کانالهای KATP (گلی بن کلامید 3/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم، داخل صفاقی) و در تعدادی از موشها که با آزلائیک اسید 5% درمان شدند، از مهارکننده ی L-NAME)Nitrous Oxide، بیست میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی) استفاده شد. 7 روز بعد از عمل میزان نکروز فلاپ پوستی محاسبه گردید.
درمان با آزلائیک اسید یا مینوکسیدیل موضعی ناحیه نکروتیک را به شکل معنی داری به ترتیب 42% (05/0>P) یا 34% (01/0>P) کاهش داد. ترکیب آزلائیک اسید با مینوکسیدیل اثرات خیلی قویتری را در کاهش ناحیه نکروتیک ایجاد کرد (26% ناحیه نکروتیک، 001/0>P). گلی بن کلامید اثرات محافظتی مینوکسیدیل (05/0>P) و L-NAME اثرات محافظتی آزلائیک اسید (05/0>P) را از بین برد. درمان با گلیبنکلامید یا L-NAME اثرات محافظتی درمان ترکیبی را از بین بردند.
مطالعه ی حاضر نشان دهنده ی نقش کانالهای KATP در مسیر مینوکسیدیل و نیتریک اکسید در مسیر محافظتی ناشی از آزلائیک اسید بود. به نظر میرسد که Overlap بین این مسیرها وجود داشته باشد.