جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پرستاری از راه دور" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمه
بیماری های دستگاه گوارش یکی از اختلالات شایع بوده و آندوسکوپی مهم ترین روش تشخیصی برای این اختلالات است. یکی از اختلالات شایع روانشناختی در حین رویه آندوسکوپی اضطراب می باشد. روش های مختلفی جهت برطرف نمودن مشکلات روانشناختی وجود دارد. مشاوره پرستاری یکی از رویکردهای مورد استفاده در کنترل اضطراب می باشد که می تواند به صورت حضوری و یا از راه دور انجام گردد.
هدفهدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر طراحی و اجرای برنامه پرستاری از راه دور بر اضطراب و رضایتمندی از مراقبت بیماران منتخب آندوسکوپی می باشد.
روشاین مطالعه به صورت اقدام پژوهی انجام شد که شامل دو قسمت طراحی سایت پرستاری از راه دور و اجرای آن به صورت یک یک مطالعه نیمه تجربی می باشد. تعداد 60 بیمار منتخب آندوسکوپی به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. توسط تخصیص تدریجی به صورت تصادفی سازی ساده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه 30 نفره کنترل و مداخله انتساب داده شدند. در گروه مداخله مشاوره پرستاری طراحی شده از راه دور تحت وب با استفاده از قرار دادن لینک در اختیار بیماران منتخب آندوسکوپی شامل آموزش ها و مراقبت های قبل و بعد از آندوسکوپی انجام گرفت. در گروه کنترل مراقبت پرستاری از بیمار و آموزش وی توسط پرستار و قرار دادن پمفلت در اختیار بیمار انجام گرفت. در این پمفلت تمام مراقبت های قبل و بعد از آندوسکوپی برای بیمار توضیح داده شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسش نامه اضطراب اشپیل برگر و پرسشنامه رضایتمندی بیمار از کیفیت مراقبت پرستاری محقق ساخته جمع آوری گردید. نتایج پژوهش با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی و با استفاده از آزمونهای کای اسکوئر، t مستقل و t زوجی در نرم افزارspss ورژن20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته هایافته های مطالعه نشان داد که دو گروه از نظر مشخصات فردی همگون بودند. بعد از مداخله میانگین نمره کل اضطراب در گروه آموزش از راه پرستاری از راه دور به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (001/0>P) و میانگین نمره رضایتمندی بیمار از کیفیت مراقبت پرستاری بعد از مداخله بین دو گروه مداخله و کنترل اختلاف معنادار آماری داشت (001/0>P).
بحث و نتیجه گیرینتایج نشان داد انجام مشاوره پرستاری از راه دور بر کاهش اضطراب و افزایش رضایتمندی بیماران منتحب بیماران آندوسکوپی موثر است. با توجه به آن به مدیران پرستاری پیشنهاد می گردد که از این روش جهت تست های تشخیصی که تعداد افراد مراجعه کننده آن در سطح بالایی می باشد استفاده کرد.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, آندوسکوپی, رضایتمندی, اضطرابIntroductionGastrointestinal diseases are one of the common disorders and endoscopy is the most important diagnostic method for these disorders. One of the common psychological disorders during the endoscopic procedure is anxiety. There are different ways to solve psychological problems. Nursing counseling is one of the approaches used in anxiety control, which can be done face-to-face or remotely. The purpose of this study is to determine the impact of remote nursing program design and implementation on anxiety and satisfaction with the care of selected endoscopy patients.
MethodThis study was conducted as an action research, which includes two parts of remote nursing website design and its implementation as a semi-experimental study. 60 selected endoscopy patients were included in the study. They were assigned to two groups of 30 people, control and intervention, by gradual allocation in the form of simple randomization and using a table of random numbers. In the intervention group, nursing consultation was designed remotely on the web by providing a link to selected endoscopy patients, including training and care before and after endoscopy. In the control group, nursing care of the patient and his education was done by the nurse and placing pamphlets at the patient's disposal. In this pamphlet, all care before and after endoscopy was explained to the patient. The data were collected using the demographic information questionnaire, the Spielberger anxiety questionnaire, and the patient satisfaction questionnaire on the quality of nursing care developed by the researcher. The results of the research were analyzed using descriptive and inferential statistical methods and using chi-square, independent t-test, and paired t-tests in spss software version 20.
FindingsThe findings of the study showed that the two groups were similar in terms of individual characteristics. After the intervention, the average total score of anxiety in the remote nursing education group was significantly lower than the control group (P<0.001), and the average score of patient satisfaction with the quality of nursing care after the intervention was different between the intervention and control groups. It was statistically significant (P<0.001).
Discussion &ConclusionThe results showed that remote nursing consultation is effective in reducing anxiety and increasing the satisfaction of selected endoscopy patients. According to it, it is suggested to nursing managers to use this method for diagnostic tests that have a high number of referrals.
Keywords: Telenursing, Endoscopy, Satisfaction, Anxiety -
مقدمه
تشنج ناشی از تب در کودکان و عدم اطلاع والدین از ماهیت این بیماری، باعث اضطراب شدید و عملکرد نامناسب در والدین می گردد. نظر به مقرون به صرفه بودن روش پرستاری از راه دور، پرستاران می توانند با استفاده از آن، حجم وسیعی از اطلاعات را در یک دوره کوتاه با آموزش از راه دور ارائه دهند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش براساس روش پرستاری از راه دور بر اضطراب مادران دارای کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب انجام شد.
مواد و روش کاراین مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی در سال 1399-1400 در بین 60 مادر دارای کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب در بیمارستان های شهر بیرجند انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود و سپس افراد به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله پس از ترخیص از بیمارستان، پرستاری از راه دور (به مدت 2 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 15 دقیقه از طریق گوشی همراه و از طریق تماس با مادران و فرستادن فیلم آموزشی) دریافت کردند. گروه کنترل، آموزش رایج هنگام ترخیص را دریافت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و زمینه ای و پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر بود. پرسشنامه اشپیل برگر در ابتدا و پس از اتمام مداخله تکمیل گردید. برای تحلیل داده ها از نسخه 16 نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی زوجی، تی مستقل و کای اسکوئر استفاده شد
یافته هااضطراب آشکار و پنهان قبل از مداخله بین گروه کنترل و مداخله معنادار نبود. اضطراب آشکار و پنهان بعد از مداخله بین دو گروه مداخله و کنترل اختلاف آماری معناداری داشت و در گروه مداخله کاهش یافته بود.
نتیجه گیریآموزش به روش پرستاری از راه دور روشی موثر در کاهش اضطراب مادران دارای کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب بود. لذا پیشنهاد می شود به منظور کاهش اضطراب در بین مادران دارای کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب، از روش پرستاری از راه دور استفاده گردد.
کلید واژگان: آموزش, پرستاری از راه دور, اضطراب, مادران, کودکان, تب, تشنجPayesh, Volume:23 Issue: 4, 2024, PP 561 -569Objective (s)Convulsions caused by fever in children and parents not knowing about the nature of this disease cause severe anxiety and inappropriate performance in parents. Due to the cost-effectiveness of the telenursing method, nurses can use it to provide a large amount of information in a short period with distance education. Therefore, the present study was conducted with the aim of determining the effect of telenursing training on the anxiety of mothers with children suffering from febrile convulsions.
MethodsThis quasi-experimental intervention study was conducted in 2020-2021 among 60 mothers with children suffering from febrile seizures in the hospitals of Birjand, Iran. The sampling method was accessible and then people were randomly divided into two intervention and control groups. After being discharged from the hospital, the intervention group received telenursing (for 2 weeks and 3 sessions each week for 15 minutes via mobile phone and by calling the mothers and sending an educational video). The control group received routine training at discharge. The data collection questionnaire included the demographic and background information and the Spielberger anxiety questionnaire. The Spielberger questionnaire was completed at the beginning and after the end of the intervention. SPSS software version 16 and paired t, independent t and chi-square statistical tests were used for data analysis.
ResultsStait and trait anxiety before the intervention was not significant between the control and intervention groups (P=0.865 and P=0.153, respectively). There was a statistically significant difference between the two intervention and control groups in Stait and trait anxiety after the intervention, and it was reduced in the intervention group (P<0.001).
ConclusionTelenursing training was an effective method in reducing the anxiety of mothers with children suffering from febrile convulsions. Therefore, it is suggested to use the telenursing method in order to reduce anxiety among mothers with children suffering from febrile convulsions.
Keywords: Education, Tele Nursing, Anxiety, Mothers, Children, Fever, Seizure -
مقدمه و هدف
بار مراقبتی، پایداری مراقبین خانوادگی بازماندگان سکته مغزی را در زندگی کاهش می دهد. تاب آوری به آنها در تقویت پایداری و سازگاری با ناملایمات زندگی کمک می کند. با توجه به فراگیر شدن اینترنت؛ بنظر می رسد که مداخلات آموزشی با رویکرد مجازی و با هدف اثربخشی بر تاب آوری مراقبین و بار مراقبتی آنها مفید باشند.
مواد و روش هادر این کارآزمایی بالینی، 86 نفر از مراقبین خانوادگی بازماندگان سکته مغزی در بیمارستان بعثت همدان به صورت در دسترس انتخاب و تصادفا به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. قبل از مداخله، داده ها با مقیاس ناتوانی Modified Rankin، فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه های تاب آوری Connor-Davidson و بار مراقبتیNovak & Guest جمع آوری شدند. سپس گروه آزمون، یک ماه تحت آموزش مجازی و پیگیری تلفنی قرار گرفت. در پایان مداخله، دو هفته و یک ماه پس از آن، تاب آوری و بار مراقبتی آنها مجددا بررسی شد. آنالیز داده ها با آمار توصیفی، t-test مستقل، کای دو، آزمون دقیق فیشر و Repeated Measure ANOVA در SPSS 25 انجام شد.
یافته هاقبل از مداخله، بین تاب آوری و بار مراقبتی دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. بعد از مداخله تفاوت معنی داری در جهت افزایش تاب آوری گروه آزمون و کاهش آن در گروه کنترل و همچنین کاهش بار مراقبتی در گروه آزمون و افزایش آن در گروه کنترل مشاهده شد (001/0 > P).
نتیجه گیریبا توجه به تاثیر مثبت آموزش مجازی و پیگیری تلفنی بر تاب آوری و بار مراقبتی مراقبین، پیشنهاد می شود که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به ویژه پرستاران، در آموزش های خود از این روش بهره جویند.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, تاب آوری, بار مراقبتی, مراقبین خانوادگی, سکته مغزیBackground and ObjectiveCaregiver burden reduces the stability of family caregivers of stroke survivors in life. Resilience helps them to strengthen stability and adapt to life's adversities. Due to the spread of Internet, It seems that providing educational interventions with virtual approach and aim of effectiveness on resilience and caregiver burden of caregivers, be useful.
Material and MethodsIn this clinical trial, 86 family caregivers of stroke survivors in Hamadan Besat Hospital were selected by convenience method and randomly assigned to intervention and control groups. Before the intervention, data were collected by Modified Rankin disability scale, demographic form, Connor-Davidson resilience and Novak & Guest caregiver burden questionnaires. Then, the intervention group received virtual training and telephone follow-up for a month. At the end of the intervention, two weeks and one month later, resilience and caregiver burden were re-examined. Data analysis was done by descriptive statistics, Independent t-test, Chi-Square, Fisher's Exact Test and Repeated Measure ANOVA in SPSS 25.
ResultsBefore the intervention, there was no significant difference in resilience and caregiver burden between two groups. After the intervention a significant difference in direction of increasing resilience in the intervention group and decreasing it in the control group and also decreasing caregiver burden in the intervention group and increasing it in the control group, was observed (P < 0.001).
ConclusionConsidering the positive effect of virtual training and telephone follow-up on caregivers' resilience and caregiver burden, it is suggested that health care providers especially nurses, use this method in their training.
Keywords: Telenursing, Resilience, Caregiver Burden, Family Caregivers, Stroke -
فصلنامه نوید نو، پیاپی 88 (زمستان 1402)، صص 68 -79مقدمه و هدف
پرستاری از راه دور در حمایت از مراقبین بیماران در دوران کووید-19 از اهمیت بسزایی برخوردار است. فناوری می تواند در چنین شرایطی به پرستاری کمک کند. این مطالعه به بررسی تاثیر پرستاری از راه دور بر مراقبان مبتلا به کووید می پردازد.
مواد و روش ها:
مطالعه حاضر مروری نظام مند بر تاثیر برنامه های پرستاری از راه دور در حمایت و رفع نیازهای مراقبین خانواده بیماران در دوران کووید-19 بود. جستجوی مقالات مشاهده ای و مداخله ای منتشر شده در PubMed، Cinahl، Embase Scopus و Web of Science در بازه زمانی 2019 تا 2022 با کلیدواژه های tele Nursing، Tele Health، Family، caregivers، covid انجام شد. پس از تکمیل جستجو و ارزیابی مقالات با استفاده از چک لیست JBI، مقالاتی که دارای معیارهای ورود هستند، وارد مطالعه شد.
یافته ها:
2126 مقاله مرتبط منتشر شده بین سال های 1991 تا 2022 در جستجوی اولیه شناسایی شدند. پس از حذف مقالات بی ربط، در نهایت 6 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. پرستاری از راه دور تاثیر بسزایی در بهبود رضایت و دانش، خودکارآمدی،کارایی، کاهش بار مراقبت و استرس درک شده مراقبین در دوران کووید-19 داشته است.
نتیجه گیریپرستاری از راه دور می تواند به مراقبین کمک کند تا در مورد COVID-19 و نحوه مراقبت از عزیزان خود در منزل اطلاعات بیشتری کسب کنند. با این حال، مهم است که اطمینان حاصل شود که همه مراقبان به فناوری و منابع مورد نیاز برای استفاده موثر از پرستاری از راه دور دسترسی دارند.کلیدواژه: پرستاری از راه دور، سلامت از راه دور; پیامد؛ خانواده؛ مراقبین؛ کووید.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, سلامت از راه دور, خانواده, مراقبان, کوویدNavid no, Volume:26 Issue: 88, 2024, PP 68 -79Background and Aimstele nursing has become increasingly important in supporting caregivers of Covid-19 patients. Technology can help nursing in such situations. This study reviews the effect of tele nursing on caregivers in the Covid.
Materials and MethodsThe present study was a systematic review on the impact of remote nursing programs in supporting and meeting the needs of caregivers of patients' families during the Covid era. The search for observational and interventional articles published in English in PubMed، Cinahl، Embase Scopus و Web of Science was conducted in the period of 2019 to 2022 with the keywords tele nursing, tele health, family, caregivers, covid. After completing the search and evaluation of articles using the JBI checklist and articles that have entry criteria, the study was entered.
Results2126 related articles published between 1991 and 2022 were identified in the initial search. After removing irrelevant articles, finally 6 articles were examined. Tele-nursing has had a significant impact on improving satisfaction and knowledge, self-efficacy and efficiency and reducing the burden of care, the perceived stress of caregivers in the era of Covid-19.
ConclusionIn other words, tele nursing can help caregivers learn more about COVID-19 and how to care for their loved ones at home. It can also help them feel less alone and more supported. However, it is important to make sure that all caregivers have access to the technology and resources they need to use tele nursing effectively.
Keywords: Telenursing, Telehealth, Family, Caregivers, Covid -
سابقه و هدف
نارسایی قلبی یکی از شایع ترین اختلالات قلبی مزمن، پیشرونده و ناتوان کننده می باشد که تاثیر مخربی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی این بیماران دارد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش خودمراقبتی به دو روش آموزش حضوری و مجازی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی انجام شد.
مواد و روش هااین مطالعه کارآزمایی بالینی سه گروهی با مشارکت 120 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان فرشچیان همدان انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و با استفاده از بلوک های جایگشتی در سه گروه کنترل، آموزش مجازی و حضوری قرار گرفتند، پرسشنامه های دموگرافیک، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی بصورت خودگزارشی قبل از مداخله تکمیل شدند. گروه کنترل تنها آموزش های روتین درمانگاه، گروه آموزش حضوری در 4 جلسه یک ساعته، یک روز درمیان، و گروهی آموزش خودمراقبتی را دریافت کردند و گروه مجازی همین میزان آموزش را بصورت کلیپ آموزشی دریافت کردند و دو ماه بعد مجددا پرسشنامه ها تکمیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد قبل از مداخله اختلاف آماری معنی داری بین متغییرهای دموگرافیک، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران سه گروه مشاهده نشد(05/0 p˃). در زمان بعد از مداخله بین گروه آموزش مجازی و حضوری تفاوت آماری معنی داری از نظر خودمراقبتی و کیفیت زندگی مشاهده نشد(05/0 p˃). اما خودمراقبتی و کیفیت زندگی در این دو گروه نسبت به گروه کنترل ارتقاء یافته بود(05/0 P˂).
نتیجه گیریهر دو روش آموزش مجازی و حضوری تاثیر یکسانی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی داشتند. در صورتی که شرایط آموزش حضوری مهیا نباشد می توان آموزش مجازی را جایگزین آموزش حضوری نمود.
کلید واژگان: نارسایی قلبی, آموزش به بیمار, پرستاری از راه دور, خودمراقبتی, کیفیت زندگیBackground and ObjectivesHeart failure is one of the most common chronic, progressive and debilitating heart disorders that has a destructive effect on self-care and quality of life of these patients. This study was conducted with the aim of Comparing the effects of self-care education by two in-person and virtual methods on Self‐care and quality of life among patients with heart failure.
Materials and MethodsThis three-group clinical trial study was conducted with the participation of 120 patients with heart failure in Farshchian Hospital at Hamadan.Demographic, self-care and quality of life questionnaires of heart failure patients were completed by self-report before the intervention. The control group received only the routine training of the clinic, the in-person education group received self-care training in 4 one-hour group sessions, one day apart., and the virtual group received the same amount of education in the form of educational clip, and two months after intervention, the questionnaires were completed.
ResultsThe results showed that before the intervention, there was no statistically significant difference between the demographic variables, self-care and quality of life of the patients in the three groups (p > 0.05). After the intervention, no statistically significant difference was observed between the virtual and in-person education groups in terms of self-care and quality of life (p>0.05).
ConclusionBoth virtual and in-person education methods had the same effect on self-care and quality of life. If the conditions for in-person education are not available, virtual training can be substituted for it.
Keywords: Heart failure, Education of Patients, Telenursing, Self-Care, Quality of life -
زمینه و هدف
یکی از مشکلات رنج آور در سالمندان، احساس تنهایی است و خلاء ارتباطات اجتماعی در بروز احساس تنهایی افراد نقش اساسی دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر پرستاری از راه دور بر احساس تنهایی سالمندان انجام شد.
روش بررسیاین کارآزمایی میدانی روی 100 سالمند بالای 60 سال به روش نمونه گیری در دسترس از مراجعین به مراکز سلامت جامعه شهر گناباد طی سال 1396 انجام شد. سالمندان به صورت تصادفی در دو گروه 50 نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. سپس پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه بررسی وضعیت شناختی سالمندان و پرسشنامه احساس تنهایی دهشیری تکمیل گردید. گروه مداخله تحت آموزش حضوری به مدت 2 ساعت توسط پژوهشگر قرار گرفت. در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت و سالمندان مراقبت های روتین واحد بهداشت خانواده را دریافت کردند. بعد از انجام جلسه حضوری، تماس های تلفنی در گروه مداخله به مدت 12 هفته توسط پژوهشگر انجام شد. یک ماه پس از اتمام مداخله مجددا پرسشنامه ها توسط دو گروه تکمیل و مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
یافته هامیانگین نمره احساس تنهایی سالمندان گروه مداخله و کنترل به ترتیب قبل از مداخله 60.82±21.07 و 57.48±18.76 و بعد از مداخله 35.06±14.20 و 61.40±18.72 تعیین شد. پس از مداخله اختلاف آماری معنی داری در کاهش نمره احساس تنهایی سالمندان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (P<0.05).
نتیجه گیریپرستاری از راه دور بر کاهش میزان احساس تنهایی سالمندان موثر بود.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, سالمندی, احساس تنهاییBackground and ObjectiveLoneliness is one of the problems experienced by the aging population, and the lack of social communication plays a major role in the emergence of loneliness. This study was conducted to determine the effects of telenursing on the loneliness of the elderly.
MethodsThis field trial was conducted on 100 elderly people over 60 years of age who were selected by convenience sampling from the clients of Gonabad (Iran) community health centers during 2017. The elderly participants were randomly assigned to 2 groups of 50 people, intervention and control. Then, the demographic information questionnaire, the Informant Questionnaire for Cognitive Decline in the Elderly, and Dehshiri et al.'s Loneliness Scale were completed. The intervention group received face-to-face training by the researcher for 2 hours. There was no intervention for the control group, and the elderly received routine care from the family health unit. After the face-to-face meeting, phone calls were made by the researcher to the intervention group for 12 weeks. One month after the end of the intervention, the questionnaires were completed again by the two groups and evaluated and compared.
ResultsThe mean (standard deviation) score of loneliness was 60.82±21.07 and 57.48±18.76 before the intervention in the intervention and control groups, respectively, and this value after the intervention was 35.06±14.20 and 61.40±18.72, respectively, in the intervention and control groups. After the intervention, a statistically significant difference was found in terms of a reduction in the loneliness score of the elderly in the intervention group compared to the control group (P<0.05).
ConclusionThis study showed that telenursing was effective in reducing the loneliness of the elderly.
Keywords: Telenursing, Aging, Loneliness -
زمینه و هدف
رفتارهای مرتبط با سلامتی افراد مبتلا به آنفارکتوس میوکارد به شدت تحت تاثیر درک از بیماری آن ها قرار دارد و آموزش یکی از روش های افزایش درک از بیماری به شمار می رود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه آموزش چند رسانه ای با آموزش تلفنی بر درک از بیماری در مبتلایان به آنفارکتوس میوکارد انجام گرفته است.
روش بررسیاین مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در مورد 32 بیمار مبتلا به آنفارکتوس میوکارد مرخص شده در سال 1399-1398 در شهر گناباد و مشهد انجام گرفت. نمونه ها به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه چند رسانه ای و تلفنی قرار گرفتند. محتوای مداخله شامل روند بیماری، علایم، پیشگیری و درمان و مراقبت های بعد از ترخیص بود. محتوای آموزشی یکسان بود و در گروه تلفنی به صورت مکالمه و در گروه چند رسانه ای به صورت فیلم، صدا و تصویر ارایه شد. پرسشنامه کوتاه درک از بیماری (Brief IPQ) در روز اول و هفته ششم بعد از ترخیص تکمیل شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 20 و با آزمون های Kolmogorov-Smirnov، مجذور کای، دقیق فیشر، تی مستقل، تی زوجی و آزمون Levene در سطح معناداری کم تر از 050/0 انجام یافت.
یافته هانتایج نشان داد که میانگین نمره مولفه های درک از بیماری بعد از مداخله نسبت به قبل در بیماران هر دو گروه آموزش چند رسانه ای و تلفنی افزایش معناداری داشته است (050/0>p)، ولی در مقایسه بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (050/0<p).
نتیجه گیریهر دو روش آموزشی چند رسانه ای و آموزش تلفنی باعث ارتقای درک از بیماری در بیماران مبتلا به آنفارکتوس میوکارد می شود. لذا پیشنهاد می شود آموزش دهنده متناسب با تفاوت های فردی و امکانات آموزش گیرنده، نوع آموزش را انتخاب و مدیران سلامت، سیاست های مناسب را برای بهره مندی بیماران از مراقبت های پرستاری از راه دور پس از ترخیص اعمال کنند.
کلید واژگان: آنفارکتوس میوکارد, درک, پرستاری از راه دور, چند رسانه ای, تلفن, آموزش به بیمارHayat, Volume:29 Issue: 1, 2023, PP 8 -21Background & AimHealth-related behaviors of patients with myocardial infarction (MI) are highly affected by their illness perceptions, and education is one of the ways to enhance illness perception. Accordingly, the aim of this study was to compare the effect of multimedia and telephone education on illness perception in patients with MI after discharge.
Methods & Materials:
A randomized clinical trial was conducted on 32 patients with MI who were discharged in 2019-2020 in Gonabad and Mashhad. The samples were selected by the convenience sampling method and randomly assigned to the multimedia or telephone groups. The educational content was similar for both groups, and was provided as a conversation for the telephone group, and as video, audio, and image for the multimedia group. The Brief Illness Perception Questionnaire (Brief. IPQ) was completed by the patients on the first day and the sixth week after discharge. Data were analyzed through the SPSS software version 20 using Kolmogorov-Smirnov test, chi-square test, Fisher's exact test, independent t-test, Paired t-test and Levene's test, at a significance level of P<0.05.
ResultsThe results showed that the average score for the components of illness perception after the intervention compared to before the intervention in the both groups had a significant increase (P<0.05), but no significant difference was observed in the comparison between the two groups (P>0.05).
ConclusionBoth multimedia and telephone training methods improve illness perception in the patients. Therefore, the trainer is suggested to choose the type of training according to individual differences and facilities of the recipient, and health managers should apply appropriate policies for patients with MI to benefit from telenursing care after discharge.
Keywords: myocardial infarction, perception, telenursing, multimedia, telephone, patient education -
زمینه و هدف
بخش عمده نیروی انسانی نظام سلامت را کارکنان پرستاری تشکیل داده اند. به کارگیری فناوری های دیجیتال از جمله برنامه های کاربردی سلامت همراه، در ارتقای سطح کیفیت مراقبت های سلامت ارایه شده توسط کارکنان پرستاری مهم و تاثیرگذار است. برهمین اساس هدف اصلی این مطالعه تعیین میزان به کارگیری برنامه های کاربردی سلامت همراه، توسط پرستاران برای اهداف حرفه ای در دوران همه گیری کووید-19بوده است.
روش بررسیاین مطالعه از نوع کاربردی است که به روش توصیفی- مقطعی در سال 1400 انجام گرفته است. جامعه پژوهش پرستاران چهار بیمارستان دولتی شهر اصفهان بودند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای یک مرحله ای بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود که روایی و پایایی آن بررسی گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی-تحلیلی در نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام یافته است.
یافته هاداده های 93 پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. 44/63% از پرستاران، همراه با دلیل پاسخ دادند که از این برنامه های کاربردی استفاده نمی کنند. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از برنامه های کاربردی در بین پرستاران رایج نیست، همچنین آنان نیاز به آموزش جهت استفاده از این برنامه ها دارند. پرستاران نگرانی هایی در مورد کیفیت برنامه های کاربردی داشتند. پرستاران معتقد بودند که استفاده از برنامه کاربردی در انجام وظایف پرستاری در دوران کووید-19 کمک کننده خواهد بود.
نتیجه گیریبراساس نتایج این مطالعه، برنامه ریزی جهت توسعه برنامه های کاربردی متناسب با نیاز پرستاران، آموزش پرستاران در راستای استفاده و توصیه به کارگیری این برنامه ها در محیط های بالینی توصیه می شود. همچنین، نیاز است تا ابزارها و کارگروه های تخصصی ارزیابی برای بازبینی و ارایه گزارش در مورد کیفیت برنامه های کاربردی حوزه سلامت فراهم و اجرا شود.
کلید واژگان: انفورماتیک پرستاری, پرستاری از راه دور, برنامه کاربردی سلامت همراه, فناوری دیجیتال, همه گیری کووید-19Hayat, Volume:28 Issue: 1, 2022, PP 14 -27Background & AimNurses constitute the majority of the workforce in the healthcare system. The use of digital technologies, including mHealth applications, is essential and effective in improving the quality level of healthcare services provided by nursing staff. Therefore, the primary purpose of this study is to investigate the use of mHealth applications for professional purposes by nurses during the COVID-19 pandemic.
Methods & MaterialsThis is an applied study conducted using the descriptive, cross-sectional method in 2021. The study population was nurses in four public hospitals in Isfahan. The sampling method was a one-stage cluster sampling. The data collection tool was a questionnaire whose validity and reliability was assessed. Data analysis was performed using descriptive and inferential statistics on the SPSS software version 26.
ResultsThe data of 93 questionnaires were analyzed. About 63 percent of nurses answered (with a reason) that they did not use these applications. This study showed that the use of mHealth applications is not common among the nurses. They need the training to use the applications. There were concerns regarding the mHealth applications' quality. The nurses believed that using a mHealth application would help them perform their nursing duties during the COVID-19 pandemic.
ConclusionBased on the study results, planning for the development of mHealth applications tailored to the nurses' needs and training nurses to use the applications in clinical settings are recommended. There is also a need to provide and develop specialized evaluation tools and working groups to review and report on the quality of mHealth applications.
Keywords: nursing informatics, telenursing, mobile applications, digital technology, COVID-19 pandemic -
مقدمه
عدم قطعیت و وقوع ناگهانی بلایا نیازمند توجه ویژه می باشد و پرستاران به عنوان بزرگ ترین منبع انسانی در حفظ و ارتقاء سلامت مصدومان نقش خطیری را عهده دار هستند. در زمان رخداد حوادث، بهره گیری از مراقبت های پرستاری از راه دور به عنوان یک شیوه عالی به منظور ارایه خدمات مراقبتی می تواند مطرح شود؛ لذا این مطالعه با هدف اولویت بندی مراقبت های پرستاری از راه دور در حوادث و بلایا از دیدگاه پرستاران انجام شد.
روشاین مطالعه توصیفی- پیمایشی بخشی از یک پژوهش ترکیبی است که برای نخستین مرتبه در ایران به منظور اولویت بندی و ارزیابی خدمات پرستاری از راه دور در حوادث و بلایا در سال 1398 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. کلیه پرستاران بخش اورژانس بیمارستان های باهنر و افضلی پور وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان به روش نمونه گیری سرشماری وارد مطالعه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 صورت گرفت.
نتایجبررسی نتایج نشان داد که اولویت مراقبت های پرستاری از راه دور در حوادث شامل: اقدامات نجات دهنده حیات، مراقبت و تصمیم گیری در شرایط پر تنش (تریاژ)، اداره مصدومان ترومایی، مهارت های تکنیکی، اداره بیماران با نیازهای ویژه و حمایت های روانی و عاطفی است.
نتیجه گیریبا توجه به این که در زمان رخداد حوادث و بلایا شاهد شرایط غیر عادی هستیم و کمبود کادر پرستاری در مراقبت از مصدومان به چشم می خورد، بنابراین استفاده از فناوری پرستاری از راه دور روزنه امیدی برای مدیریت بلایا، کاهش میزان صدمات و کمک به بازتوانی قربانیان می باشد.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, حوادث, بلایا, پرستارIntroductionUncertainty and sudden occurrence of disasters require special attention and nurses, as the largest human resource, have a critical role in maintaining and promoting the health. The use of telenursing care during disaster is an applicable way to provide care. The aim of this was to prioritizing telenursing care in disasters from the view of nurses.
MethodThis descriptive-analytical study was part of a larger mixed methods on prioritizing telenursing care in disasters from the view of nurses. Samples were selected using census. The data were analyzed using SPSS software.
ResultsThe prioritizing extracted care included:(1) Management of trauma, (2) Technical skills, (3) Care and decision-making in stressful situations (triage), (4) Management of patients with special needs, (5) Life-saving intervention, and (6) Psychological and emotional supports.
ConclusionAccording to the shortage of specialized nurses in disastrous areas, a telenursing program will provide a new window and provide help to victims of disasters.
Keywords: Telenursing, Incidents, Disasters, Nurse -
زمینه و هدف
یکی از اهداف درمان دیابت نوع 2، کاهش ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی می باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثر تله نرسینگ و تمرینات هوازی بر شاخص های آنتروپومتریک و کاردیومتابولیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش کاردر تحقیق نیمه تجربی حاضر 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به 3 گروه تمرینات هوازی، تله نرسینگ و کنترل تقسیم شدند. تمرینات هوازی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته تمرینات ایروبیک با شدت 70-50 درصد ضربان قلب ذخیره انجام شد. در گروه تله نرسینگ آموزش بیماران از طریق پیامرسانی با تلفن انجام شد.
یافته هادر گروه های تمرین و تله نرسینگ، کاهش معنی داری در قند خون ناشتا (001/0 > p) و HbA1C (به ترتیب: 001/0>p؛ 005=p) نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. کاهش معنی داری در درصد چربی بدن و ضربان قلب ذخیره و افزایش معنی داری در VO2max در گروه تمرین نسبت به گروه های تله نرسینگ و کنترل مشاهده شد (001/0 >p). کاهش فشار خون سیستول در گروه های تمرین (001/0 > p و تله نرسینگ (018/0 = p نسبت به گروه کنترل معنی داری بود، همچنین این کاهش در گروه تمرین بیشتر از تله نرسینگ بود (005/0 = p. ولی تفاوت معنی داری در وزن (083/0 =p) و فشار خون دیاستول (617/0 =p) بین گروه های تمرین مشاهده نشد.
نتیجه گیریاگرچه هر دو شیوه تمرین هوازی و تله نرسینگ نقش موثری در مدیریت دیابت دارند اما تمرینات هوازی منافع بیشتری برای عملکرد قلبی-تنفسی و ترکیب بدنی دارد.
کلید واژگان: دیابت نوع 2, تمرین ورزشی, پرستاری از راه دور, ریسک فاکتورهای قلبی- عروقیBackground & AimsType 2 diabetes is a chronic and progressive, chronic metabolic disease in the world and hyperglycemia, is the main characteristic of this disease. Overweight and obesity are effective factors in the development of type 2 diabetes, which are closely related to hypertension and other cardiovascular risk factors. In these patients, due to hyperglycemia and inflammation, causing pathological injuries in cardiovascular system such as vascular macro and micro vascular disease, arterial stiffness, hypertension, Diabetic cardiovascular autonomic neuropathy and changes in cardiac function such as tachycardia at rest, and decreased functional capacity such as cardio respiratory endurance. Poor management of diabetes increases the risk of cardiovascular factors disease and increases morbidity and mortality in patients with type 2 diabetes. The need to use effective methods to glycemic control and cardiovascular risk factors as one of the effective factors in Shows the disabilities associated with type 2 diabetes. Therefore, the use of effective methods in glycemic control and cardiovascular risk factors as one of the effective factors in disabilities associated with type 2 diabetes is essential. Nursing is one of the ways of intervention in the field of communication technologies such as the telephone and messaging software, which as a telenursing, can lead to better communication between type 2 diabetes patients and medical team to get the knowledge and health services. Scientific research has also shown that a sedentary lifestyle is associated with type 2 diabetes and obesity, and exercise training has been introduced as one of the main parts of treatment for type 2 diabetes. Due to the fact that no specific research has been done to compare the effect of regular aerobic training and telenursing intervention on anthropometric and cardiometabolic indices in patients with type 2 diabetes, the present study aimed to compare the effect of telenursing and aerobic training on glycemic control. Blood pressure, body composition, resting heart rate and cardiorespiratory endurance (vo2max) were assessed in patients with type 2 diabetes.
MethodsIn a semi-experimental study, 60 patients with type 2 diabetes were selected through targeted sampling and randomly divided into 3 groups (n = 20): 1) aerobic training group, 2) telenursing group and 3) control group. After baseline measurements (pretest), intervention study was conducted for eight weeks and 48 hours after the end of treatment variables were measured again (posttest). The exercise program consisted of eight weeks of aerobic training, three sessions per week consist of 30 to 50 minutes running exercises by intensity of 50-70% of the subjects' heart rate reserve in each session. In the telenursing group, Educational Intervention Based on treatment of diabetes, including diet, exercise training, how to use the drug and how to use a glucometer and barometer and glycemic and blood pressure monitoring, were provided to patients through a software. During the study, the control group received no intervention other than their routine management. Body weight, body fat percentage, fasting blood glucose, Hemoglobin A1C (HbA1C), systolic and diastolic blood pressure, resting heart rate and maximum oxygen consumption (VO2max) were measured before and after intervention. For statistical analysis, dependent t-test was used to examine within-group changes and one-way analysis of variance and Tukey's post hoc test were used to examine between-group changes. The data were analyzed using SPSS software version and P < 0.050 was considered as statistically significant level.
ResultsAfter eight weeks aerobic training intervention, a significant decrease was observed in levels of body weight (P = 0.023), body fat percentage (P < 0.001), fasting blood sugar (P = 0.003), HbA1C (P = 0.009), systolic blood pressure (P < 0.001), diastolic blood pressure (P = 0.039) and resting heart rate (= 0.004) P) and a significant increase in VO2max (P <0.001). Also in the telenursing intervention group, was observed a significant decrease in levels of body weight (P = 0.048), fasting blood sugar (P < 0.001), HbA1C (P = 0.012), systolic blood pressure (P = 0.007), and diastolic blood pressure (P = 0.045). But in the control group, no significant difference was observed in any of the variables (p <0.05). In the study of between group changes, the results showed that in the both of aerobic training and telenursing groups, there was a significant decrease in fasting blood sugar (P < 0.001) and HbA1C (P <0.001; P = 0.005, respectively) compared to the control group was observed. There was a significant decrease in body fat percentage and resting heart rate and a significant increase in VO2max in the aerobic training group compared to the telenursing and control groups (P <0.001). Significant decrease was observed in systolic blood pressure levels in the aerobic taining group (P <0.001) and telenursing group (P = 0.018) compared to the control group, Also reduction of systolic blood pressure in the aerobic training was significantly greater compared to the telenursing group (P <0.001).But no significant difference was observed in changes in weight (P = 0.083) and diastolic blood pressure (P = 0.617) between groups.
ConclusionAccording to the findings of the present study, it can be said that both intervention methods of aerobic training and telenursing are effective intervention methods on glycemic control and cardiovascular risk factors in patients with type 2 diabetes. In the study of two intervention methods on glycemic control (fasting blood sugar and HbA1C), there was no significant difference was observed between the two intervention methods of aerobic training and telenursing, and both interventions were effective for glycemic control. Comparing the two methods of intervention on body composition, only aerobic training could reduce body fat percentage and improve body composition in type 2 diabetes patients. In the study of changes in blood pressure, two intervention methods reduced systolic blood pressure without significant change in diastolic blood pressure and the reduction of systolic blood pressure in the aerobic training group was significantly greater than the telenursing group. Comparing the effect of interventions on resting heart rate and VO2max as two variables related to cardiorespiratory function, the results were similar to changes in body fat percentage in the aerobic training group and a significant increase in VO2max and a significant decrease in resting heart rate were observed in type 2 diabetes patients. In general, although both methods of intervention have an effective role in the management of type 2 diabetes, especially glycemic control in these people, However, due to the results and greater effectiveness of aerobic training on body composition and cardiovascular function (systolic blood pressure, resting heart rate and VO2max), More care to exercise training as an important port of the treatment of type 2 diabetes is essential.
Keywords: Type 2 diabetes, Exercise training, Telenursing, Cardiovascular risk factors -
مقدمه
با توجه به روند رو به رشد سالمندی و ابتلا به بیماری های مزمن در کشور در جهت کاهش عوارض ناشی از سالمندی و بیماری، تله نرسینگ استفاده از تکنولوژی ارتباط از راه دور به منظور ارایه مراقبت و مشاوره به بیماران است. لذا این مطالعه با هدف بررسی نقش تله نرسینگ در مدیریت بیماری های مزمن در سالمندان انجام شد.
روش کارمطالعه حاضر به صورت مروری - سیستماتیک و با جستجوی مقالات با استفاده از کلید واژه هایTelenursing, elderly ,Chronic Diseases و ترکیب آن ها، در پایگاه های فارسیSID, Magiran و پایگاه های ScienceDirect،PubMed وScopus انجام گرفت و پس از بررسی عنوان و چکیده مقالات و حذف موارد تکراری، کیفیت مقالات یافت شده با استفاده از ابزار JBI توسط پژوهشگران، بررسی و نهایتا 43 مقاله در این مطالعه وارد شدند.
یافته هادر مقالات مورد بررسی نقش اثر بخش تله نرسینگ، در بهبود مدیریت بیماری، بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، پر فشاری خون، کبد چرب غیرالکلی، نارسایی قلبی دیده شد و مطالعه ای که نتایج را نقض کند در مقالات مورد بررسی یافت نشد.
نتیجه گیریتله نرسینگ نقش موثری را در مدیریت بیماری های مزمن ایفا می کند، از این رو استفاده از این فناوری در کشور و فراهم آوردن بستری برای استفاده صحیح سالمندان مهم است چراکه می تواند پیامدهای مطلوبی از جمله کاهش هزینه های وارده بر سیستم بهداشت و درمان و بستری های طولانی مدت در بیمارستان را داشته باشد که در این خصوص نیاز به تقویت زیرساخت ها و اختصاص بودجه کافی دارد.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, بیماری های مزمن, سالمندBackground and AimDue to the growing trend of aging and chronic diseases in the country in order to reduce the effects of aging and disease, telephoning is the use of telecommunication technology to provide care and counseling to patients. Therefore, this study examines the role of trapping ness in the management of chronic diseases in the elderly.
MethodsThe present study was conducted in a systematic review by searching for articles using the keywords Tele Nursing elderly, Chronic Diseases, and combining them in SID, Magiran and English, ScienceDirectPubmed and Scopus Persian databases. The title and abstract of the articles and the removal of duplicate items, the quality of the articles found using the JBI tool by the researchers, were reviewed and finally 43 articles were included in this study.
ResultsThe effective role of tele-nursing in improving disease management in patients with type 2 diabetes, hypertension, non-alcoholic fatty liver, heart failure was seen in the reviewed articles and a study that violated the results was not found in the reviewed articles.
ConclusionTele Nursing plays an effective role in the management of chronic diseases, so the use of this technology in the country and providing a platform for the proper use of the elderly is important because it can have consequences. It has desirable costs such as reducing the costs on the health care system and long-term hospitalizations, which requires strengthening the infrastructure and allocating sufficient funds.
Keywords: Remote Nursing, Chronic Diseases, Elderly -
هدف
این پژوهش با هدف تعیین تاثیر پرستاری از راه دور (تله نرسینگ) بر تبعیت از رژیم درمانی در نوجوانان تحت عمل جراحی قلب در سال 1399 انجام شد.
زمینهبیماری های سرشتی قلبی دارای شیوع جهانی قابل ملاحظه ای هستند و سالیانه شمار زیادی از مبتلایان تحت عمل جراحی قلب قرار می گیرند. جهت حصول پیامدهای مورد انتظار از عمل جراحی، تبعیت از رژیم درمانی ضروری است.
روش کاراین پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل-بعد با گروه کنترل بود که در بازه زمانی مرداد تا مهر 1399 انجام شد. تعداد 70 نفر از نوجوانان در یک مرکز منتخب بر اساس معیار ورود انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (35 نفر) و کنترل (35 نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمون به مدت یک ماه از خدمات پرستاری از راه دور در بستر پیام رسان اجتماعی واتس آپ بهره مند شدند. پرسشنامه تبعیت از رژیم درمانی مدانلو برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها در SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون های آماری کای اسکویر، تی مستقل و تی زوجی تحلیل شدند.
یافته هابین گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک تفاوت معنی داری وجود نداشت. در مرحله پیش آزمون، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون و کنترل، به ترتیب، 71/67 با انحراف معیار 6/97 و 71/77 با انحراف معیار 7/89 بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشتند. در مرحله پس آزمون، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون، 15/17 افزایش و در گروه کنترل، 2/49 کاهش یافت.
نتیجه گیریپرستاری از راه دور موجب بهبود تبعیت از رژیم درمانی شد. بر این اساس توصیه می شود زمینه برای افزایش بهره مندی از این رویکرد از طریق اطلاع رسانی و آگاهی بخش عمومی و توانمندسازی کادر پرستاری فراهم شود.
کلید واژگان: نوجوان, بیماری های سرشتی قلبی, پرستاری از راه دور, تبعیت از رژیم درمانیAimThis study aimed to investigate the effect of telenursing on adherence to treatment in adolescents undergoing cardiac surgery.
BackgroundCongenital Heart Disease (CHD) has a significant global prevalence and a large number of patients undergo cardiac surgery every year. Adherence to treatment is essential to achieve the expected outcomes of surgery.
MethodThis study was a quasi-experimental before-after study with control groups that was conducted in the year 2020. A total of 70 adolescents referred to a university cardiovascular medical and research center in Tehran, Iran, were recruited based on the inclusion criteria and then, randomly assigned to experimental (n=35) and control (n=35) group. The experimental group received a telenursing services via WhatsApp messenger for one month. Modanloochr('39')s questionnaire of adherence to treatment was used to collect the data. Data were analyzed in SPSS V-20 using descriptive and inferential statistics.
FindingsThere was no statistically significant difference between the experimental and control groups in terms of demographic variables. Before intervention, the mean score of adherence to treatment in the experimental and control groups was 71.67±6.97 and 71.77±7.89, respectively, which were not statistically different. After intervention, the mean score of adherence to treatment in the experimental and control group changed by 15.17 and -2.49, respectively, and the difference between the groups was found to be highly significant (P≤0.0001).
ConclusionAccording to the findings, telenursing improved adherence to the treatment. Therefore, it is recommended to provide the ground to take the benefits of this approach through increasing public information and awareness and empowering the nursing staff.
Keywords: Adolescent, Congenital heart diseases, Telenursing, Adherence to treatment -
سابقه و هدفدر آغاز قرن 21 با تغییر الگوی ابتلا به سمت بیماری های مزمن،خودکارآمدی بیماران مزمن، مشکل اصلی بسیاری از سیستم های بهداشتی در سراسر جهان محسوب شد. در این راستا پرستاری از راه دور، به عنوان یکی از راهکارهای بهداشتی جهت افزایش خودکارآمدی بیماران مزمن مطرح شد. هدف از این پژوهش بررسی ماهیت در حال تحول پرستاری از راه دور در بیماری های مزمن در ایران می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه مروری سیستماتیک، جستجوی کارآزمایی های بالینی در پایگاه های اطلاعاتی کشور Magiran Medline, Irandoc, SIDو بانک های اطلاعاتی لاتین, Google scholar, Scopus Pubmed با استفاده از کلیدواژه های پرستاری از راه دور و پیگیری تلفنی و بیماری های مزمن، طی سال های 2012 تا 2016 انجام گرفت. بعد از بررسی مقالات، نتایج بصورت کیفی ارائه شد.یافته هااز مجموع 17کارآزمایی بالینی انجام شده در ایران 9 مورد در مجلات فارسی و 8 مورد در مجلات انگلیسی زبان به چاپ رسیده بود. 12 مورد در بیماران دیابتی،1مورد در بیماران صرعی،3 مورد در بیماران مبتلا به اختلالات قلبی و عروقی و 1مورد در بیماران همودیالیزی انجام شده بود. یافته ها نشان داد که پرستاری از راه دور در بیماران دیابتی سبب کنترل قند خون، کاهش هموگلوبین گلیکوزیله و تبعیت از رژیم درمانی و در سایر بیماران سبب بهبود کیفیت زندگی، کاهش دفعات بستری مجدد، افزایش خودکارآمدی، کاهش استرس، افسردگی و اضطراب می شد.نتیجه گیریبا توجه به یافته ها، پرستاری از راه دور روشی مناسب جهت آموزش و پیگیری مراقبت بیماران مزمن است که می تواند پایبندی به درمان بیماران را در کشورهای در حال توسعه ای از قبیل ایران بهبود ببخشد. لذا پیشنهاد می شود پرستاری از راه دور در برنامه مراقبتی بیماران مزمن گنجانده شود.کلید واژگان: پرستاری از راه دور, پیگیری تلفنی, بیماری های مزمنBACKGROUND AND OBJECTIVEIn the beginning of the 21st century with the shifting of patterns to the chronic diseases, self-efficacy of chronic patients becomes a major problem in most health systems of worldwide. In this regard, telenursing was introduced as one of the health strategies to increase the self-efficacy in chronic patients. The aim of this study was to determine the nature of the evolving tele nursing in chronic diseases in Iran.METHODSIn this systematic review,the search of clinical trials was conducted in databases of country including Magiran, Medline, Irandoc ,SID and Latin databases, Google scholar, Scopus Pubmed using the keywords telenursing and telephone follow-up during 2012 -2016.After reviewing the literature, the results were qualitatively presenteFINDINGSTotal of 17 clinical trials conducted in Iran, 9 and 8 cases were published in Persian and English Journals, respectively. These trails were conducted on 12, 1, 3 and 1 cases in diabetic patients, epileptic patients, in patients with cardiovascular disorders in hemodialysis patients, respectively. Results showed that telenursing in diabetics due to control blood sugar, reduced glycosylated hemoglobin and adherence to treatment and in other patients caused the improved quality of life, reducing readmission, increasing self-efficacy, decreasing stress, depression and anxiety.CONCLUSIONAccording to the findings, telenursing is a convenient wayfor training and follow-up care of chronic patients, which can improve the adherence to patients' treatment in developing countries such as Iran. Therefore, it is recommended that telenursing be placed in the care plan of chronic patients.Keywords: Telenursing, Telephon follow up, Chronic diseases
-
زمینهفیبریلاسیون دهلیزی یکی از شایع ترین بی نظمی های قلبی پایدار است که یک درصد جامعه را درگیر می کند. طولانی بودن درمان، آموزش و پی گیری مستمر را می طلبد که با روش های نوین پرستاری از جمله پرستاری از راه دور می توان به آن دست یافت.هدفمطالعه به منظور تعیین تاثیر پرستاری از راه دور بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی انجام شد.مواد و روش هااین مطالعه نیمه تجربی در سال 1393 بر روی 100 بیمار فیبریلاسیون دهلیزی مراجعه کننده به مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. بیماران به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. در گروه مداخله، 12 هفته تماس تلفنی جهت پی گیری و آموزش انجام شد. سطح کیفیت زندگی هر دو گروه قبل و بعد از مداخله به وسیله پرسش نامه SF-36 ارزیابی و داده ها با آزمون های آماری تی زوجی، مجذور کای و تی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هامیانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله قبل از مداخله 8/10 ± 88/64 بود که بعد از مداخله به 2/9 ± 14/76 رسید و به طور معنی داری افزایش یافت و در گروه شاهد از 7/9 ± 6/62 قبل از مداخله به 95/6 ± 05/60 بعد از مداخله رسید که به طور معنی داری کاهش نشان داد.نتیجه گیریبا توجه به یافته ها، به نظر می رسد پرستاری از راه دور می تواند سطح کیفیت زندگی بیماران را افزایش دهد و راه را برای پرستاری بهتر بیماران فراهم آورد.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, کیفیت زندگی, فیبریلاسیون دهلیزیBackgroundAtrial fibrillation is one of the most common cardiac arrhythmias that occurs 1: 100. Long duration of treatment needs continuous education and follow up that can be achieved by modern nursing techniques such as telenursing.ObjectiveThe aim of this study was to determine the effect of telenursing on quality of life of patients with atrial fibrillation.MethodsThis quasi-experimental study was conducted in 100 Patients with atrial fibrillation referred to the teaching hospitals affiliated to Qazvin University of Medical Sciences in 2014. The patients were selected by convenience sampling method and were randomly divided into two groups (intervention and control). In the intervention group, phone calls were made to follow up and to educate patients for 12 weeks. Quality of life was measured before and after the intervention using the SF-36 questionnaire. Data were analyzed using paired T-test, Chi-square test, and T-test.FindingsIn the intervention group, the mean quality of life score was significantly increased from 64.88±10.8 before the intervention to 76.14±9.2 after the intervention. In the control group, the mean quality of life score was significantly decreased from 62.6±9.7 before the intervention to 60.05±6.95 after the intervention.ConclusionWith regards to the results, it seems that telenursing can increase the patients’ quality of life and can provide better nursing care.Keywords: Telenursing, Quality of life, Atrial Fibrillation -
مقدمهبیماری های مزمن دارای دوره طولانی مدتی بوده و به طور آهسته پیشرفت می کنند و هزینه های بسیار زیادی را به بیماران و دستگاه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کشورها تحمیل می نمایند. این بیماران به مراقبت، آموزش و راهنمایی های مداوم و طولانی مدت گروه درمان نیازمند هستند. پرستاری از راه دور توانایی ارائه این خدمات را به بیماران با کمترین هزینه و بیشترین دسترسی فراهم می آورد. هدف از این مطالعه بررسی به کارگیری پرستاری از راه دور در انواع بیماری های مزمن و نتایج حاصل از آن می باشد.روشدر این مطالعه مروری نظام مند تمامی مقالات فارسی و انگلیسی تمام متن در زمینه پرستاری از راه دور در بیماری های مزمن با کلیدواژه های فارسی پرستاری از راه دور، پی گیری تلفنی، بیماری های مزمن، پرستاران و هزینه اثربخشی موردبررسی قرار گرفتند. گستره جستجوی مقالات فارسی بانک های اطلاعاتی SID، Magiran، Iranmedex، Nindex و سایت وزارت بهداشت از تیرماه 1383 لغایت تیرماه 1393 بود. در مورد مقالات انگلیسی زبان بانک های اطلاعاتی بین المللی Scopus، PubMed، ProQuest، Elsevier، Ovid با کلیدواژه Tele nursing، health، Cost Benefit، Chronic patients Effectiveness نیز در بازده زمانی 10 ساله از اوت 2004 لغایت اوت 2014 موردبررسی قرار گرفتند و درنهایت 31 مقاله وارد مطالعه گردید.یافته هااز میان 31 مقاله موردبررسی 8 مقاله در مجلات داخلی و 23 مقاله در مجلات خارجی منتشرشده بودند. 26 مقاله (84 درصد) در مورد کاربرد پرستاری از راه دور و نتایج حاصل از آن در بیماری های مزمن نارسایی قلبی، دیابت نوع 2 و بیماری های مزمن انسدادی ریوی بودند.نتیجه گیریپرستاری از راه دور در بیماران مزمن منجر به افزایش کفایت در رعایت رژیم درمانی، کاهش مرگ ومیر، کاهش هزینه ها، کاهش افسردگی و اضطراب، کاهش دفعات بستری و افزایش کیفیت زندگی در این بیماران می گردد.کلید واژگان: پرستاری از راه دور, بیماری های مزمن, پیامد هزینه اثربخشی, مرور نظام مندIntroductionChronic diseases as defined have long standing periods and slowly progress. These conditions are very costly for patients and countries health care systems. The Patients need long-term care and ongoing training and guidance about the treatment from the team. Tele nursing has the capacity to facilitate the access of the patients to these services at the lowest cost. The purpose of this study was to evaluate some common types of chronic disease in which tele nursing has been used and the outcomes of this type of care is reported.MethodsIn this systematic review, the full texts of all articles in Persian and English related to reports of tele nursing in chronic diseases searched by these keywords: Tele nursing, follow-up with phone calls, chronic illness, nurses and cost effectiveness. Persian medical and allied health care databases included Magiran, Iran, Medex, SID, Nindex, Ministry of Health website and English-language articles on following international databases: ProQuest, PubMed, ELSEVIER, Ovid,Scopus retrieval of articles spanned From August 2004 until August 2014.ResultsOf the 31 articles reviewed 8 articles were in Iranian journals and 23 articles were published in international journals. Focus of the 26 articles (84%) were on the use of remote nursing care and outcomes in chronic heart failure, type 2 diabetes and chronic obstructive pulmonary diseases.ConclusionProviding tele nursing cares in chronic patients have led to increased efficiency in adherence to the treatment regimen, reduced mortality rates and costs, reduced depression and anxiety, decreased hospitalizations and improvement of quality of life in patients.Keywords: tele nursing, chronic diseases, cost-effectiveness, Outcome, Systematic Review
-
مقدمه و هدفامروزه پیشرفت های فن آوری نقش موثر و غیرقابل انکاری در زمینه مراقبت سلامت به وجود آورده است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر پرستاری از راه دور (برنامه تلفن همراه) برکنترل متابولیک بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
مواد و روش هامطالعه حاضر در قالب یک کارآزمایی بالینی با شماره ثبت IRCT201009114728N1 انجام شد. در بهار سال 91 از بین مراجعین به بخش غدد بیمارستان ولیعصر شهر تهران 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 انتخاب شدند که به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره قرار گرفتند. قبل از انجام مطالعه پرسشنامه اطلاعات دموگرفیک توسط تمامی شرکت کنندگان تکمیل گردید همچنین نمونه خون برای آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله گرفته شد. بر روی تلفن همراه شرکت کنندگان گروه مداخله برنامه نرم افزار طراحی شده نصب گردید.. بعد از 3 ماه مجددا نمونه خون جهت آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله از دو گروه گرفته شد. داده ها با استفاده از مداخله های تی مستقل جهت مقایسه تفاوت میانگین های هموگلوبین گلیکوزیله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته هااختلاف هموگلوبین گلیکوزیله قبل و بعد از مداخله برای گروه مداخله و کنترل به ترتیب 77/0±58/-0 و 51/0±19/0 بود (p<0/05).
بحث و نتیجه گیریاستفاده از پرستاری از راه دور (نرم افزار تلفن همراه) می تواند سبب کاهش هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شود. استفاده از این تکنولوژی ها در بیماران دیابتی می تواند ابزاری ترغیب کننده و موثر برای بیماران و همچنین اعضای تیم درمان در پیگیری های درمانی محسوب شود.
کلید واژگان: دیابت ملیتوس نوع, پرستاری از راه دور, هموگلوبین گلیکوزیله, تلفن همراهBackgroundNowadays technology development has remarkable and undeniable effects on caring. The aim of this study was to evaluate the effect of telenursing (cellphone software) on metabolic control of patients with Type 2 Diabetes Mellitus.Materials And MethodsIt was a clinical trial with IRCT201009114728N1 Registration Code. In the spring of 2011 from patients of Valiasr hospital department of endocrinology 60 patients were chosen and randomly allocated in two groups. The Demographic questionnaire was completed by them. Blood sample for A1c hemoglobin was taken from patients. In the intervention group cellphone software was installed on the personal mobile of participants. The data was analyzed by t-test and SPSS 21.ResultsThe pre and post A1c hemoglobin was -0. 58±0. 77 and -0. 19±0. 51 respectively and this difference was significant (P< 0. 05).ConclusionThe result indicated that telenursing by using cellphone software can have positive effect on metabolic control of patients with Type 2 Diabetes Mellitus. This technology can persuade patients and health team members to follow up caring of these patients more effectively. Keywords: Type 2 Diabetes Mellitus، Telenursing، Hemoglobin A1c، Cellular PhoneKeywords: Type 2 Diabetes Mellitus_Telenursing_Hemoglobin A1c_Cellular Phone -
زمینه و هدفپرستاری از راه دور یا تله نرسینگ شاخه ای از پزشکی از راه دور است. در پرستاری از راه دور پرستاران می توانند به کمک امکانات مخابراتی و تکنولوژی اطلاعات از فواصل دور به ارائه مراقبت پرستاری به بیماران پرداخته یا با پرستاران دیگر در نواحی دور ارتباط داشته باشند. هدف از این مطالعه تشریح آموزش به شیوه پرستاری از راه دور و بیان مزایا و کاربردهای این شیوه نوین در جنبه های مختلف به عنوان یک روش مقرون به صرفه و موثر است.روش هاپژوهش حاضر مطالعه مروری است که از طریق جستجو در منابع علمی معتبر از جمله pubmed، Scopus، SID و سایر منابع اطلاعاتی انجام گرفت.یافته هادر این مطالعه نقش پرستاری از راه دور در آموزش مراقبت های بهداشتی در منزل خصوصا در مناطق روستایی مطرح شد. همچنین آموزش مراقبت به بیماران سرطانی، سالمندان و بیمارانی که ناراحتی های مزمن دارند به شیوه پرستاری از راه دور بیان شد. مزایا و کاربردهای تله نرسینگ در بهبود آموزش های پرستاری و تجربه های موفق مربوط به کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه از موارد دیگری است که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت.نتیجه گیریپرستاری از راه دور، آموزش پرستاری به بیماران را بدون محدودیت زمان و مکان فراهم می کند. تله نرسینگ باعث کاهش هزینه و بهبود کیفیت مراقبت های پرستاری خصوصا در مناطق روستایی می شود. علاوه بر این از استاندارد کردن آموزش های بالینی پرستاری نیز پشتیبانی می کند. با توجه به مطالعات انجام شده پیشنهاد می شود نسبت به پیاده سازی این تکنولوژی در مراکز مراقبت بهداشتی ایران نیز اقدام شود.
کلید واژگان: پرستاری از راه دور, آموزش, بیمارBackgroundTele-nursing is a branch of telemedicine. In Tele-nursing nurses can deliver nursing care using telecommunication technology over the distance and communicate with other nurses in remote areas. This study describes education by Tele-nursing; benefits and applications of Tele-nursing as a cost-effective method.MethodsThis is a review article that investigates valid resources from Pubmed, Scopus, and SID.ResultsThis article describe the role of Tele-nursing in home care especially in rural areas. Self care education to cancer patients, the elderly and chronic patients by Tele nursing was expressed. In addition, this study investigates applications of Tele-nursing on nursing education improvement and successful experiences in developed and developing countries.ConclusionsTele-nursing provides nursing education to patients without the constraints of time and place. Tele-nursing reduce costs and improve the quality of nursing care, especially in rural areas. In addition, Tele-nursing supports standardization of clinical education of nursing. The study recommends implementing this technology in health care centers of Iran.Keywords: Tele, nursing, Education, Patient
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.