به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کانال های پتاسیمی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • فاطمه احمدی، معرفت سیاه کوهیان*، شادمهر میردار، رقیه افرونده
    سابقه و هدف

    از دیدگاه مطالعات مولکولی، تاثیر تمرینات تناوبی بر میزان بیان پروتئین های کانال پتاسیمی حساس بهATP  و پروتئین های مرتبط با بیوژنز میتوکندری مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی ایمنوهیستوشیمیایی پروتئین های کانال پتاسیمی حساس به ATP و بیوژنز میتوکندری در بافت قلب رت های نر متعاقب 8 هفته تمرین تناوبی بود.

    مواد و روش ها

     پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی بود که نمونه های آن را 10 سر رت نژاد نر ویستار سالم با میانگین وزنی 70±150 تشکیل داده بودند که به طور تصادفی به گروه کنترل و تمرین تناوبی تقسیم شدند. گروه تمرین تناوبی به مدت 8 هفته پروتکل تمرین را اجرا کردند. جهت انجام آزمایش های ایمنوهیستوشیمیایی بافت قلب، خارج و سطح پروتئین های بیوژنز میتوکندری (TFAM,PGC1α) و کانال های پتاسیمی (KIR6.2, SUR) در بطن چپ بافت اندازه گیری شد. از آزمون T مستقل برای تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 05/ 0 در نظر گرفته شد.

    نتایج

    پس از 8 هفته تمرین تناوبی نشان داده شد که میزان بیان پروتئین های بیوژنز میتوکندری TFAM,PGC1α و پروتئین های کانال پتاسیمی (KIR6.2, SUR) در گروه تمرین تناوبی نسبت به گروه کنترل بالاتر است (001/0P =).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد تمرین تناوبی موجب افزایش تعداد کانال های پتاسیمی حساس بهATP  در بافت قلب موش ها شده است، همچنین این تمرینات افزایش پروتئین های بیوژنز میتوکندریایی در بافت قلب را به همراه داشت.

    کلید واژگان: تمرین تناوبی, کانال های پتاسیمی, بیوژنز میتوکندری}
    Fatemeh Ahmadi, Marefat Siahkouhian*, Shadmehr Mirdar, Roghayyeh Afroundeh
    Background

    From the point of view of molecular studies, the effect of interval training on the expression of ATP-sensitive potassium channel proteins and proteins related to mitochondrial biogenesis has not been studied. Therefore, the present study aimed to immunohistochemically ATP-sensitive potassium channel proteins and mitochondrial biogenesis in the heart tissue of male rats after 8 weeks of interval exercise.

    Materials and Methods

    The present study was an experimental study in which samples were composed of 10 healthy male Wistar rats (5 weeks old and mean weight 150 70 70) which were randomly divided into control and interval exercise groups. Exercise group periodically performed the: interval exercise protocol for 8 weeks. External cardiac tissue and levels of mitochondrial biogenesis proteins (TFAM, PGC1α) and ATP-sensitive potassium channels (KIR6.2, SUR) were measured by immunohistochemically tests. One-way analysis of variance and Tukey's post hoc test was used to analyze the data. Significance level was considered less than 0.05.

    Results

    After 8 weeks of interval exercise, it was shown that the interval training group had a significant difference in terms of expression of (TFAM, PGC1α) and KIR6.2, SUR compared to the control group (P = 0.001).

    Conclusion

    It seems that interval exercise appears to increase the number of ATP-sensitive potassium channels in the heart tissue of mice, which in turn increases mitochondrial biogenesis in heart tissue.

    Keywords: Interval exercise, Potassium channels, Mitochondrial biogenesis}
  • فاطمه احمدی، معرفت سیاه کوهیان*، شادمهر میردار، لیلی تاپاک
    اهداف

     بی تمرینی ممکن است سازگاری های قلبی عروقی را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از تحقیق حاضر، اثر یک دوره بی تمرینی متعاقب تمرین مقاومتی بر بیان ایمنو هیستوشیمیایی کانال های پتاسیمی حساس به ATP و بیوژنز میتوکندریایی بافت قلب موش های صحرایی نر است.

    مواد و روش ها

    تحقیق حاضر از نوع تجربی بود. سی سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، کنترل بی تمرینی، تمرین مقاومتی و تمرین مقاومتی بی تمرینی) تقسیم شدند. گروه کنترل در ابتدای تحقیق قربانی شده و گروه کنترل بی تمرینی (11 هفته) فعالیت ورزشی نداشتند. گروه تمرین مقاومتی هشت هفته تمرین را اجرا کردند. گروه تمرین مقاومتی بی تمرینی بعد از اتمام تمرینات به مدت سه هفته تمرین نکردند. برای بررسی آماری از آزمون واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

    یافته ها

    بیان KIR6.2 ، SUR2a ، PGC1α و TFAM در بافت قلب گروه کنترل بی تمرینی به طور معناداری کمتر از گروه تمرین مقاومتی (0/001=P) و در گروه تمرین مقاومتی به طور معناداری بیشتر از گروه تمرین مقاومتی بی تمرینی (001/P=0) بود. بیان PGC1α در گروه تمرین مقاومتی بی تمرینی بیشتر از گروه کنترل بی تمرینی بود (001/P=0).

    نتیجه گیری

     تمرین مقاومتی از طریق افزایش بیان KIR6.2 و SUR2a باعث افزایش PGC1α و TFAM در بافت قلب موش های صحرایی می شود، اما بی تمرینی باعث کاهش بیان کانال های پتاسیمی و عوامل افزایش دهنده بیوژنز میتوکندریایی می شود.

    کلید واژگان: تمرین مقاومتی, بی تمرینی, کانال های پتاسیمی, بیوژنز میتوکندریایی}
    Fatemeh Ahmadi, Marefat Siahkouhian*, Shadmehr Mirdar, Leily Tapak
    Aims

     Detraining may affect cardiovascular adaptations. The present study aimed to investigate the effect of a detraining period followed by resistance training on immunohistochemical expression of ATP-sensitive potassium channels and mitochondrial biogenesis of heart tissue in male rats.

    Methods & Materials

    The present study was experimental. Thirty male Wistar rats were randomly divided into four groups (control, control-detraining, resistance training, and resistance-detraining training). The control group was sacrificed at the beginning of the study, and the control-detraining group did not exercise for 11 weeks. The resistance training group performed eight weeks of training. The resistance-detraining group did not train for three weeks after training. One-way analysis of variance and Tukey’s post hoc test were used for statistical analysis.

    Findings

     The expression of KIR6.2, SUR2a, PGC1α, and TFAM in the heart tissue of the control-detraining group was significantly lower than those in the resistance training group (P=0.001). Also, they were significantly higher in the resistance training group compared to those in the resistance-detraining group (P=0.001). PGC1α expression in the resistance-detraining group was higher than in the control-detraining group (P=0.001).

    Conclusion

     Resistance training increases PGC1α and TFAM in the heart tissue of rats by increasing the expression of KIR6.2 and SUR2a. But lack of exercise reduces the expression of potassium channels and factors that increase mitochondrial biogenesis.

    Keywords: Resistance training, Detraining, Potassium channels, Mitochondrial biogenesis}
  • هاشم حقدوست، سهیلا صحت بخش، محمد صوفی آبادی، طاهره درگاهی، محمدحسین یعقوبی دوست، حسین پیری *
    زمینه
    فعالیت آنزیمهای نوکلئاز و کاسپاز که علامت های مرگ را هدایت و تقویت می کنند و سبب مرگ برنامه ریزی شده می شوند، به یون پتاسیم وابسته است.
    هدف
    مطالعه به منظور تعیین اثر مهارکننده کانال های پتاسیمی تترااتیل آمونیوم در پیشگیری از ایجاد بیماری پارکینسون در موش های صحرایی انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی در سال 1393 در دانشگاه علوم پزشکی قزوین بر روی 33 سر موش های صحرایی نر انجام شد. موش ها قبل از دریافت سم 6- هیدروکسی دوپامین تا 15 روز پس از آن دوزهای مختلف تترااتیل آمونیوم را دو بار در روز دریافت کردند. 6- هیدروکسی دوپامین به ناحیه استریاتوم مغز تزریق و شدت پارکینسون توسط آزمون های رفتاری چرخش القا شده با آپومرفین، آزمون پیچش بدن بالا رفته (EBST) و روتارد ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آماری غیرپارامتریک کروسکال والیس و من ویتنی یو تحلیل شدند.
    یافته ها
    دوز 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تترااتیل آمونیوم سبب کاهش شدید و معنی دار شدت چرخش ها نسبت به گروه سالین شد. در آزمون پیچش بدن بالا رفته، تترااتیل آمونیوم اثر چشمگیری در کاهش تعداد نوسان ها نداشت. در آزمون روتارود، تترااتیل آمونیوم به بهبود قابل ملاحظه اجرای حرکتی موش ها منجر شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته ها، به نظر می رسد پیش درمان با تترااتیل آمونیوم می تواند تا اندازه ای شدت علایم رفتاری بیماری پارکینسون را در مدل مزمن پارکینسونیسم القا شده با سم 6- هیدروکسی دوپامین کاهش دهد، ولی دوز بیش تر، اثرات قوی تری در کاهش شدت علایم دارد.
    کلید واژگان: کانال های پتاسیمی, تترااتیل آمونیوم, اکسی دوپامین, هسته جسم سیاه}
    H. Haghdoost, Yazdi, S. Sehatbakhsh, M. Sophiabadi, T. Dargahi, Mh. Yaghubidust, H. Piri*
    Background
    Nuclease and caspase activities that promote death signals and cause apoptosis are dependent to potassium ion.
    Objective
    The aim of this study was to investigate the effect of potassium channel blocker tetraethylammonium (TEA) on prevention of Parkinson's disease in rats.
    Methods
    This experimental study was conducted on 33 male rats in Qazvin University of Medical Sciences, 2014. 6-hydroxydopamine (6-OHDA) was injected into the striatum of the brain. The rats received different doses of TEA twice daily the day before the 6-OHDA injection till 15 days after the injection. The severity of Parkinsonism was assessed by the apomorphine-induced rotational behavior, the elevated body swing test (EBST), and the rotarod test. Data were analyzed using Kruskal Wallis and Mann Whitney U tests.
    Findings: Pretreatment with 5 mg/kg TEA significantly reduced the severity of rotations compared to the saline group. TEA did not reduce the swings in the EBST. In the rotarod test, TEA caused significant improvement in the motor performance of the rats.
    Conclusion
    With regards to the results, it seems that pretreatment with TEA can partly reduce the severity of behavioral symptoms in the 6-OHDA-induced chronic Parkinson's disease. The higher the TEA dose, the more significant the reduction in the severity of symptoms.
    Keywords: Potassium Channels, Tetraethylammonium, Oxidopamine, Substantia Nigra}
  • محمدکاظم غریب ناصری، اکبر حیدری
    هدف
    مطالعات قبلی ما نشان داد که، عصاره آبی الکلی برگ انگور انقباض ناشی از فنیل افرین را در آئورت موش صحرایی و در حضور اندوتلیال سالم و با دخالت سیستم NO-cGMP کاهش داد، در حالی که اثر کمتری بر انقباض ناشی از کلرورپتاسیم داشت. لذا به نظر می رسد که افزایش پتاسیم خارج سلولی به طریقی موجب کاهش عملکرد مهاری عصاره شده است. هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین نقش احتمالی کانالهای پتاسیم در عملکرد مهاری این عصاره می باشد.
    روش کار
    در موشهای صحرایی نر و بالغ از نژاد Wistar (170 تا 220 گرم) آئورت سینه ای جدا شد و در حمام بافت حاوی محلول کربس هانسلیت (4/7 pH و oC37) با جریان دائم اکسیژن قرار گرفت و انقباضات آن تحت 1 گرم کشش اولیه به روش ایزومتریک ثبت شد. سلامت اندوتلیال با بروز شلی (بیش از 70%) ناشی از استیل کولین (μM1) بر انقباض ناشی از فنیل افرین (μM1) مشخص گردید. عصاره برگ انگور به روش خیساندن پودر برگ خشک انگور در الکل 70% تهیه گردید.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که تترااتیل آمونیوم (mM10) عملکرد مهاری عصاره (25/0 تا mg/ml2) کاهش می دهد (7=n و001/0 P<). ولی گلیبنکلامید (μM1)، اثری بر عملکرد مهاری عصاره (mg/ml1) ندارد. در محیط فاقد کلسیم (همراه با EDTA)، اثر مهاری عصاره (25/0، 5/0 و mg/ml1) بر انقباض آئورت ناشی از فنیل افرین، کاهش یافت (7=n و 001/0 P<). علاوه بر این، حضور ایندومتاسین (μM1) اثری بر عملکرد مهاری عصاره نداشت.
    نتیجه گیری
    بر اساس این نتایج می توان پیشنهاد نمود که، عملکرد مهاری عصاره بدون دخالت پروستاسیکلین بوده و در محیط بدون کلسیم این اثر مهاری تضعیف می گردد. احتمال داده می شود که عصاره آبی الکلی برگ انگور با دخالت کانالهای پتاسیمی وابسته به کلسیم (calcium-operated K+ channels)، موجب شل شدن آئورت موش صحرایی شده است.
    کلید واژگان: برگ انگور, آئورت, موش صحرایی, کانال های پتاسیمی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال