جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "advanced oxidation processes" در نشریات گروه "پزشکی"
-
سابقه و هدف
آفت کش ها به عنوان ترکیبات سرطان زا، جهش زا و ناهنجاری زا به خوبی شناخته شده هستند و در برابر تخریب در محیط مقاوم هستند. ترکیبات ارگانوفسفره از بزرگ ترین و متنوع ترین گروه آفت کش ها در جهان هستند. دیازینون به عنوان یک آفت کش ارگانوفسفره، به طور گسترده در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد و در مطالعه حاضر به عنوان آلاینده هدف مورد آزمایش قرار گرفت.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، روش هم رسوبی برای تولید نانوکامپوزیت اکسید روی پوشش داده شده بر روی پلی اتیلن ترفتالات مورد استفاده قرار گرفت. سپس ساختار نانوکامپوزیت توسط آنالیزهای XRD، FT-IR، SEM و EDX مورد بررسی قرار گرفت و پس از آن کارایی حذف سونوکاتالیستی دیازینون توسط نانوکامپوزیت اکسید روی-پلی اتیلن ترفتالات بررسی گردید و تاثیر پارامترهای مختلف شامل، pH اولیه (11-3)، مقدار نانوکامپوزیت (g/L 2/5-0/2)، غلظت اولیه ی دیاینون (L/mg 50-5)، زمان تماس (60-5 دقیقه)، پراکسید هیدروژن (mM 50-2)، گازهای مختلف (اکسیژن و نیتروژن (L/min 2))، ترکیبات آلی (فولیک اسید، سیتریک اسید، هیومیک اسید، اتیلن دی آمین تترا اسیدیک اسید، اسید اگزالات، فنل)، به دام انداز های رادیکالی (بنزوکینون (BQ)، آمونیوم اگزالات (AO)، ترت بوتیل الکل (TBA)، به ترتیب به عنوان به دام انداز سوپراکسید (O2.-)، حفره(h+) و هیدروکسیل (OH))، فرایندهای مختلف (پلی اتیلن ترفتالات، امواج اولتراسونیک، پلی اتیلن ترفتالات/ امواج اولتراسونیک، اکسیدروی، اکسید روی-پلی اتیلن ترفتالات، اکسید روی/ امواج اولتراسونیک، اکسید روی-پلی اتیلن ترفتالات/ امواج اولتراسونیک) و آزمایش بازیافتی مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا با تغییر دادن pH نمونهها و ثابت نگه داشتن مقدار نانوکاتالیست و غلظت اولیه دیازینون، مقدار بهینه pH برابر 5 به دست آمد. سپس با ثابت نگه داشتن pH نمونهها، کارایی سایر پارامترها بر روی حذف دیازینون مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری غلظت باقیمانده دیازینون توسط دستگاه اسپکتروفتومتر (UV/VIS, DR5000) در طول موج nm 295 صورت گرفت.
یافته هانتایج حاصل از آنالیز FT-IRو XRD پوشش داده شدن نانوذرات اکسید روی بر روی پلی اتیلن ترفتالات را تایید کرد. در شرایط بهینه غلظت اولیه ی دیازینون برابر با mg/L 20، pH برابر با 5 و مقدار نانوکامپوزیت برابر با g/L 2/5 در مدت زمان 60 دقیقه کارایی حذف سونوکاتالیستی دیازینون 99/81 درصد به دست آمد. با افزایش غلظت اولیه دیازینون از 5 به mg/L 50 کارایی حذف از100 به 40/15 درصد، ضریب ثابت سینتیکی درجه ی یک از 123/0 به min-1 0/0086 و ضریب رگرسیون (R2) از 0/985 به 0/9125 کاهش و مقدار انرژی مصرفی از181/073 به kWh.m-32589/77افزایش یافت. با افزودن پراکسید هیدروژن تا mM 5 کارایی حذف دیازینون افزایش یافت. کارایی حذف در حضور انواع ترکیبات آلی و گاز نیتروژن کاهش یافت. به طورکلی کارایی فرآیند در حذف دیازینون از آب شهری به دلیل فعالیت رادیکال خواری آنیونهای موجود کاهش یافت. هم چنین آزمایشات مربوط به به دام اندازهای رادیکال نشان داد که موثرترین رادیکال در حذف دیازینون رادیکال هیدروکسل است، به طور کلی کارایی حذف دیازینون برابر با سیکل اول بعد از سیکل ششم مشاهده گردید. ترکیبات واسطه حذف سونوکاتالیستی دیازینون، دیازوکسون، 2-ایزوپروپیل-6-متیل-4-پیریمیدینول (IMP)، هیدروکسی دیازینون و دیازینون متیل کتون با استفاده از دستگاه GC-MS تعیین گردید.
استنتاجنتایج حاکی از آن بود که اکسید روی-پلی اتیلن ترفتالات به عنوان ماده ای ارزان، کاربردی و دوستدار محیط زیست، کارایی قابل قبول برای حذف سونوکاتالیستی دیازینون از محیط های آبی را دارد.
کلید واژگان: دیازینون, اکسیداسیون پیشرفته, اکسید روی-پلی اتیلن ترفتالات, سونولیز, سینتیکBackground and purposePesticides are well-known for their carcinogenic, mutagenic, and teratogenic properties, and they exhibit resistance to environmental degradation. Organophosphorus compounds represent one of the largest and most diverse groups of pesticides globally. Diazinon, an organophosphorus pesticide widely used in agriculture, was selected as the target pollutant for the present study.
Materials and methodsThe co-precipitation method was employed to synthesize zinc oxide nanocomposites coated on polyethylene terephthalate (PET). Subsequently, the nanoparticle structure was analyzed using XRD, FT-IR, SEM, and EDX analyses. The efficiency of diazinon sonocatalytic removal by zinc oxide nanocomposites coated on PET was investigated, and the impact of various parameters, including pH (3-11), nanocomposite dosage (0.2-2.5 g/L), initial diazinon concentration (5-50 mg/L), contact time (5-60 min), hydrogen peroxide concentration (2-50 mM), different gases (oxygen and nitrogen gas (2 L/min)), organic compounds (folic acid, citric acid, humic acid, EDTA, oxalate acid, phenol), radical scavengers (ammonium oxalate as h+ scavenger, benzoquinone as scavenger, tert-butyl alcohol as •OH scavengers), various processes (PET, US, PET/US, ZnO, ZnO-PET, ZnO/US, ZnO-PET/US), and recycled experiment, was evaluated. Firstly, the pH optimum was acquired to be 5, with changing pH and constant nanocatalyst dosage and initial diazinon concentration. The effects of different parameters on the removal of diazinon were investigated at the constant value of pH. Diazinon residual concentration was measured by a spectrophotometer (UV/VIS, DR5000) at a wavelength of 295 nm.
ResultsFT-IR and XRD analyses confirmed the coating of ZnO nanorods onto PET. Under optimal conditions, initial diazinon concentration of 20 mg/L, pH of 5, and nanocomposite dosage of 2.5 g/L for 60 minutes the sonocatalytic removal efficiency of diazinon reached 99.81%. The removal efficiency decreased from 100 to 40.15% as the diazinon concentration increased from 5 to 100 mg/L. The first-order rate constant (kobs) decreased from 0.123 to 0.0086 min-1, while R2 decreased from 0.985 to 0.9152, and electrical energy per order (EEo) increased from 181.073 to 2589.77 kWh.m-3 with increasing diazinon concentration. The sonocatalytic removal of diazinon increased with rising H2O2 concentration up to 5 mM. However, the addition of organic compounds and nitrogen gas led to a decrease in diazinon removal efficiency. The effectiveness of processes for pesticide removal from drinking water decreased due to anions scavenger activity. Examination of radical scavengers revealed that •OH radicals were the most active in diazinon removal. Notably, proper sonocatalytic activity in diazinon removal was observed even after six successive cycles. Intermediate products identified by GC-MS in the sonocatalytic removal process included diazoxon, IMP, hydroxy-diazinon, and diazinon-methyl-ketone.
ConclusionThe findings suggest that zinc oxide coated on polyethylene terephthalate, as an affordable, practical, and environmentally friendly material, exhibits satisfactory efficiency for the sonocatalytic removal of diazinon from water environments.
Keywords: Diazinon, Advanced Oxidation Processes, Zinc Oxide-Polyethylene Terephthalate, Sonolysis, Kinetic -
Environmental Health Engineering and Management Journal, Volume:11 Issue: 1, Winter 2024, PP 105 -125Background
Leachate, containing challenging-to-degrade organic substances and persistent toxins, poses significant environmental concerns. Advanced oxidation processes (AOPs) have emerged as a promising solution for effective leachate treatment. This research provides a comprehensive review of the impact of various AOPs in leachate treatment.
MethodsThis systematic review was conducted, encompassing commonly used AOPs such as ozone, peroxone, O3/catalyst, Fenton, photo-Fenton, UV/TiO2, photolytic persulfate, O3/UV, and O3/H2O2/ UV. Extensive searches were performed using reputable databases, including EBSCO, PubMed, Web of Science, and Google Scholar. Specific keywords and inclusion/exclusion criteria were applied. Data regarding leachate treatment parameters were meticulously summarized and analyzed using descriptive statistical methods.
ResultsThe efficiency of AOPs in removing leachate organic matter varied, with chemical oxygen demand (COD) removal ranging from 41% to 83% in treatment systems. The order of effectiveness was found to be: O3/UV/H2O2 > photo-Fenton > UV/TiO2 > Fenton > persulfate (PS) > O3/UV > O3/H2O2 > O3/catalyst > ozonation (O3). The highest COD removal efficiency of 83.75% was achieved using the O3/UV/H2O2 AOP approach. The removal efficiency of color also varied, ranging from 32% to 100%, depending on the leachate’s characteristics, concentration, and specific treatment process utilized.
ConclusionAOPs, particularly the hybrid approach using O3/UV/H2O2, significantly enhance waste leachate treatment by effectively degrading persistent organic compounds through the generation of hydroxyl radicals. Further research is required to optimize AOPs and improve their efficiency in waste leachate treatment.
Keywords: Advanced oxidation processes, Chemical oxygen demand, Hydroxyl radicals, Leachate treatment, Organic compounds -
زمینه و هدف
تتراسایکلین را می توان یکی از متداول ترین آنتی بیوتیک ها از نظر تولید و مصرف درسراسر جهان برشمرد و به شکل گسترده در پزشکی و دامپزشکی به منظور پیشگیری و درمان بیماری های عفونی مورد مصرف قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی کارایی فرایند ترکیبی الکتروپرسولفات با استفاده همزمان واکنش گر پرکسیدهیدروژن در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محیط آبی است.
مواد و روش هااین پژوهش به صورت ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از راکتور الکتروپرسولفات و واکنش گر پرکسیدهیدروژن در دمای محیط انجام شد. در این پژوهش از متدولوژی سطح پاسخ (RSM) بر پایه central composite design (CCD) برای بهینه سازی متغیر فرآیند الکتروپرسولفات و واکنشگر پرکسیدهیدروژن و تاثیر متغییرهای pH، دانستیه جریان، نسبت پرسولفات به پرکسیدهیدروژن بر حذف تتراسایکلین مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته ها:
حداکثرکارایی حذف تتراسایکلین در فرایند الکتروپرسولفات و استفاده همزمان واکنش گر پرکسیدهیدروژن برابر 95/2 % تحت شرایط 6/5 : pH ، شدت جریان 31 میلی آمپر، نسبت پرسولفات به پرکسید هیدروژن 1/1 بدست آمد. p-value بسیار پایین (0/0001>P) و ضریب همبستگی بالا (R2) برای مدل به دست آمده نشان دهنده کفایت و همبستگی بالای داده های تجربی و داده های پیش بینی شده توسط مدل است.
نتیجه گیری:
تکنولوژی ترکیبی سازگار با محیط زیست اکسیداسیون پیشرفته مبتنی بر رادیکال سولفات و پرکسیدهیدروژن (EC/PS/HR) برای حذف آلاینده های مقاوم در محیط های آبی متاثر از عوامل مختلفی مانند غلظت فعال کننده (H2O2)، غلظت کاتالیست (پرسولفات) و pH فرایند است. این مطالعه نشان داد که فرایند ترکیبی (EC/PS/HR) قادر به تجزیه و تخریب آلاینده های مقاوم مانند تتراسایکلین از محیط های آبی است. در نهایت می توان گفت که فرایند پرسولفات فعال شده با استفاده از (H2O2) یک فرایند موثر، کارآمد و امیدوارکننده در حذف تتراسایکلین از محلول های آبی است.
کلید واژگان: اکسیداسیون پیشرفته, تصفیه فاضلاب, تتراسایکلین, روش رویه پاسخBackground and PurposeTetracycline represents the most prevalent antibiotic group in production and utilization and is extensively employed for the prophylaxis and treatment of infectious diseases in both human and veterinary medicine. The primary objective of this investigation was to assess the efficacy of electro-activated persulfate (EC/PS/HR) for eliminating tetracycline from aqueous solutions.
Materials and MethodsThis study was conducted in a batch mode utilizing an electro-activated persulfate (EC/PS/HR) system. All experiments were carried out under constant temperature conditions. Response surface methodology (RSM) in conjunction with a central composite design (CCD) was employed to optimize the variables associated with the electro-activated persulfate and hydrogen peroxide process, including pH, current density, and the persulfate/hydrogen peroxide molar ratio, with the aim of tetracycline removal. Data analysis in this study was performed using Data Designer 8.0.6 software.
ResultsThe results of this study revealed the use of a quadratic model to predict the impact of independent variables on the efficiency of tetracycline removal in the process. The exceedingly low (p <0.0001) and the high correlation coefficient (R2) of the obtained model signify a robust correlation between experimental and predicted data. The optimal conditions for achieving maximum efficiency in the degradation of tetracycline through electro-activated persulfate were determined to be a pH of 5.6, a persulfate/hydrogen peroxide molar ratio of 1.1, and a current density of 31 mA. Under these conditions, tetracycline degradation reached approximately 95.2%.
ConclusionBased on the findings of this investigation, it can be deduced that the advanced oxidation process relying on electro-activated persulfate (EC/PS/HR) is capable of eliminating contaminants in aqueous environments, influenced by various factors such as hydrogen peroxide dosage, catalyst concentration (persulfate), and pH. The study highlights the capability of the electro-activated persulfate (EC/PS/HR) hybrid process to decompose recalcitrant pollutants like tetracycline from aqueous environments. Overall, the electro-activated persulfate process demonstrates promise for the degradation of tetracycline in aqueous solutions.
Keywords: Advanced oxidation processes, wastewater treatment, Tetracycline, Response surface methodology -
According to the results obtained thus far, ozone/magnetic copper ferrite nanoparticles (CuFe2O4 MNPs)/potassium hydrogen monopersulfate (KMPS) is capable of totally degrading 20 mg/L diazinon (DZN) with 6 mg/L ozone, 0.6 g/L KMPS, and 0.1 g/L MNPs at pH = 7 in 20 min. The experiments showed that the concentrations of KMPS and MNPs were more effective than ozone on the system efficiency. Moreover, high concentrations of KMPS and MNPs were not very effective in DZN degradation. Furthermore, the degradation efficiencies of diazinon at pHs 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, and 10 were 94%, 95.35%, 97.45%, 98.15%, 99.2%, 99.3%, 99.3%, and 100%, respectively. The pH of the solution was effective on the system so that in the range of 7 - 10, the system had high efficiency. Even within the range of 3 - 6, the pH had not been so plummeted, resulting in a high percentage of DZN degradation. Besides, MNPs could be utilized in the system for up to five cycles without any loss of catalytic activity. The degradation efficiency of diazinon was 99.2% in the first use and 92.1% in the fifth use. Also, the process efficiency was assessed in four real environments showing that agricultural drainage and urban wastewater with the degradation percentages of 79.1% and 77.3%, respectively, were better treated than the urban and river water with the percentages of 93% and 88.4%, respectively. With the determination of active agents in the reaction using the scavenging agents, it was recognized that sulfate radicals, hydroxyl radicals, superoxide, and singlet oxygen contributed to DZN degradation. By the way, ozone was advantageous to both singlet oxygen and superoxide in the degradation of diazinon.
Keywords: Advanced Oxidation Processes, Magnetic Nanoparticles, Degradation, Diazinon -
Dye industries and textile are among the most water-consuming industries, which severely disturb the aquatic life. Therefore, the aim of this study was to determine the feasibility of Fenton process in removing Direct Red 81 dye from aqueous solutions and the optimal conditions for maximum removal. This research was conducted in a laboratory-scale using a one-litre photochemical reactor. The effect of the influential parameters, including pH (3–9), Fe (II) concentration (10–150mg/L), H2O2 concentration (20–150mg/L), initial dye concentration (25–150mg/L), and reaction time (15–120min) on the dye removal was investigated and the optimal conditions were determined according to maximum dye removal efficiency The results showed that the dye removal rate increased as the pH and Fe(II) concentration decreased and as the initial dye concentration and time increased. The optimal condition was at pH=3, Fe (II)=10mg/L, H2O2=50mg/L, initial dye concentration=100mg/L, and reaction time= 45 minutes. Although the maximum removal efficiency (98.29%) was obtained at the reaction time of 120 minutes, 45 min was the appropriate reaction time considering the costeffectiveness. Our results suggest that the Fenton process is a reliable and efficient method with more than 95% efficiency for decolourization of DR-81 dye and many industrial wastewaters.
Keywords: Direct Red 81 Dye Removal, H2O2, Fenton Process, Advanced Oxidation Processes -
Antibiotics are among the major concerns in terms of environmental control due to their cumulative properties, adverse health effects on humans, and development of drug resistance. The present study aimed to investigate the efficiency of the combination of UV/H2O2 and moving-bed biofilm reactor (MBBR) systems in the removal of azithromycin from aqueous solutions using the response surface methodology (RSM). In the UV/H2O2 process, a low-pressure mercury vapor lamp with the power of eight Watts, wavelength of 254 nanometers, and intensity of 1.02 mw/cm2 was used to determine the effects of pH, azithromycin concentration, hydrogen peroxide concentration, and contact time on the removal efficiency of azithromycin. According to the obtained results, the highest removal efficiency in the UV/H2O2 process was obtained with the azithromycin concentration of 2 mg/l. Therefore, 2 mg/l of azithromycin was selected as the optimal concentration with the highest removal efficiency. Following that, the optimal concentration of azithromycin was injected into the MBBR reactor. In the combined process of UV/H2O2 and MBBR, the highest removal efficiency of azithromycin was 91.2%. Therefore, it could be concluded that the combined system of UV/H2O2 and MBBR had the highest efficiency in the removal of azithromycin from aqueous solutions.Keywords: Advanced oxidation processes, Moving Bed Biofilm Reactor, Antibiotic Azithromycin, Response Surface Methodology
-
Background andpurposeThe aim of this study was to evaluate the efficiency of zinc oxidenanoparticles (ZnO NPs) in combination with US-H2O2 advanced oxidation processes (AOPs) for the removal of antibiotic amoxicillin (AMO) from aquatic environment.Materials and MethodsThis experimental study was conducted in a batch reactor system. The effect of the parameters, such as pH (3-8), the dose of nanoparticles (0.01-0.08 g/L), reaction time (10-100 min), the initial concentration of the AMO (150-250 mg/L) and H2O2 (0.1 – 5Mol/L) on the removal efficiency were studied in ultrasonic reactor. The residual AMO concentrations were measured at 190 nm using a UV/Vis spectrophotometer.ResultsThe results showed that the US-H2O2 advanced oxidation processes using ZnO NPs can effectively lead to the removal of AMO from the wastewater. The optimal conditions for this process were pH 3, 0.1 M of H2O2 and the dose ZnO NPs 0.05 g/L and time of 60 minutes. In the current study, it was found that the removal efficiency dropped with the increasing concentrations of AMO. Under optimal conditions with 150 mg/L of AMO and contact time of 60 min, the efficiency removal was also equal to 92.47%.ConclusionThe results of this study showed that AOP was a very effective method that can be used for the removal of AMO antibiotic from aqueous solutions.Keywords: ZnO Nanoparticles, Advanced Oxidation Processes, Amoxicillin, Removal
-
زمینه و هدفامروزه انتشار بعضی از آلاینده های آلی خاص در محیط زیست که نیمه عمر بالایی دارند با ماندن در طبیعت، وارد زنجیره غذایی شده و در نهایت به انسان انتقال می یابند. وجود این مواد در بدن سبب بروز عوارض مختلف از جمله جهش در ژن های مختلف و سرطان زایی می شوند. در سال های اخیر انواع روش های جدید اکسیداسیون پیشرفته (AOP) که اساس فرایند آن بر مبنای تولید رادیکال های آزاد هیدروکسیل است و توانایی زیادی در تجزیه مواد آلی مختلف دارند، ابداع شده اند. در این مقاله انواع روش های تصفیه شیمیایی مواد سخت تجزیه با تاکید بر اکسیداسیون پیشرفته از فاضلاب های صنعتی پرداخته شده است و نقاط ضعف و قوت آنها مورد بحث قرار می گیرد.روش بررسیاین مقاله از نوع مروری می باشد که در آن با استفاده از کلید واژه های اکسیداسیون پیشرفته، تجزیه، تصفیه، فاضلاب و آلاینده های سخت تجزیه از طریق پایگاه های جستجوی علمی Science Direct ،Scopus ،Google Scholar در سال های 1993 تا 2016 مقالات مرتبط گردآوری و بررسی شدند.یافته هادر این روش ها ضمن بالاتر بودن قدرت اکسیداسیون، از نظر شرایط عملیات و محصولات نامطلوب جانبی برای محیط زیست تفاوت بسیار زیادی با روش های متعارف دارد. بطور کلی از امواج اولتراسونیک و تکنولوژی اکسیداسیون پیشرفته مانند پلاسما، فنتون، فوتو فنتون، اکسیداسیون تر توسط پراکسید، ازن و فوتوکاتالیزوری مانند O3/UV جهت حذف آلاینده های سخت تجزیه از منابع آبی بکار گرفته شده است. بطور کلی عوامل موثر بر فرایندهای AOP شامل pH، دما، غلظت و نوع آلاینده، نوع کاتالیست و غلظت واکنشگرها بستگی دارد. همچنین فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته می تواند برای تخریب آلاینده هایی که بعد از فرایند تصفیه در پساب باقیمانده است، به کاربرده شود. بطور کلی در اکثر موارد از AOP بعنوان پیش تصفیه برای پسابهای صنعتی حاوی مواد سمی و سخت تجزیه قبل از فرایند تصفیه بیولوژیک استفاده می شود.نتیجه گیریبه طور کلی این روش ها دارای مزایای سرعت و راندمان بالای تصفیه می باشند ولی به دلیل هزینه های بالا و پیچیدگی فرایند کمتر به عنوان فرایند واحد در تصفیه فاضلاب های سخت تجزیه بکار می روند و اغلب به صورت تلفیقی با سایر فرایند های تصفیه مورد استفاده قرار می گیرند.کلید واژگان: اکسیداسیون پیشرفته, تجزیه, فاضلاب, آلاینده های سخت تجزیهBackground And AimNowadays the releases of some of the contaminants in the environment that have a high half-life remain in the nature, enter the food chain, and ultimately transmitted to humans. Presence of these materials in our body causes various complications including mutations in various genes and carcinogenesis. In recent years, many new advanced oxidation process (AOP) were introduced that their process is based on hydroxyl free radicals, which have great potential for the decomposition of various organic material. In this paper, various methods of chemical treatment of refractory materials, with emphasis on advanced oxidation of industrial wastewater have been investigated and their cons and pros are discussed.MethodsThis paper was a review article in which using key words of advanced oxidation processes, degradation, treatment, wastewater and recalcitrant contaminant in scientific search engines including Science Direct, Google Scholar and Scopus, the related articles were collected and analyzed in the period of 1993 to 2016.
Findings: In these methods, in addition to the higher oxidation potential, are very different from conventional methods in the operating conditions and adverse side effects for the environment. In general, ultrasonic waves and advanced oxidation technology such as plasma, Fenton, photo-Fenton, oxidation by peroxide, ozone and photo catalytic process such as O3/UV have been used to remove contaminants from water resources. Generally, some factors affecting AOP processes are pH, temperature, concentration and type of pollutant, type and concentration of catalyst. In addition, advanced oxidation processes can be used to degrade residual pollutants that remain after the purification process in the wastewater. As a whole, AOP is used as a pre-purification for residual pollutants having toxic and recalcitrant materials.ConclusionGenerally, these methods have the advantages of high kinetics and purification efficiency. However, due to high operational costs and complexity of the process, they rarely are used as a single process for treatment of sewage and often used in conjunction with other treatment processes.Keywords: Advanced Oxidation Processes, Degradation, Wastewater, Recalcitrant Contaminant -
Decolorization of methylene blue by the electro-Fenton process using stainless steel mesh electrodesAim
In this study, the decolorization of methylene blue (MB) by the electro-Fenton process using stainless steel (SS) mesh electrodes was examined.
Materials and MethodsThe effects of initial dye concentration, pH, and ratio of Fe: H2O2, current density, and type of electrode were studied. The kinetics of the reactions was also studied.
ResultsThe highest removal rate 99%was obtained at pH 3 within 20 min. Kinetics experiment studies showed that removal of dye was faster at lower initial dye concentrations. The results revealed that color removal was highest at a Fe2+:H2O2 ratio of 1:4. An increase in current density resulted in an increase in oxidation rate and faster removal of color. The results demonstrated that increasing the size of the mesh pores led to an increase in the percentage of dye removal. The highest removal percentage (94.5%) was observed in 25 min with a mesh 2 electrode. The constant rate of dye removal on steel mesh 2 was 6.6 times higher than a steel plate. Energy consumed in this state was = 1.6 kWh/m3, compared to 2.6 kWh/m3 under other conditions.
ConclusionUsing SS mesh electrodes was very effective in color removal for MB under optimal conditions. The present study showed that increasing the steel mesh size improved the conditions for color removal and reduced the energy consumption. Therefore, it is suggested that steel mesh be used as an electrode for electrochemical processes.
Keywords: Advanced oxidation processes, electro-Fenton, methylene blue, stainless steel mesh, wastewater -
Aims
This study was conducted to compare the effectiveness of conventional technologies, UV irradiation and ozonation process, and UV/O3 as advanced oxidation processes to remove phthalate from aqueous solutions.
Materials and MethodsThe initial concentration of di-2-ethylhexyl phthalate (DEHP) was 5 mg/L. The photolysis, ozonation, and UV/O3 processes were conducted separately at different contact times (5-30 min). Then, the DEHP residuals in the solutions were analyzed by gas chromatography mass spectrometry. The effect of ozone dosage was also evaluated in the range of 50-400 mg/h on DEHP degradation. Kinetic and the rate constants were determined.
ResultsThe results indicated that using UV and ozonation alone, the maximum DEHP removal efficiency were 43% and 50%, respectively. The UV/O3 process considerably improved the degradation of DEHP up to 80%. The synergistic effect observed in the combined processes mainly due to the effects of UV in enhancing the ozone decomposition, led to higher degradation for 30 min treatment. A kinetic study showed the degradation in UV/O3 followed the first-order model. In addition, the maximum DEHP removal rate was 74% with 200 mg/h ozone dosage by ozonation alone process, but it was 93% at same condition by UV/O3 process.
ConclusionIt could be found that the UV/O3 process is a method for DEHP degradation in aqueous solution and may be recommended as a supplement with other processes for treatment of solutions containing low DEHP concentrations.
Keywords: Advanced oxidation processes, di-2-ethylhexyl phthalate, Kinetics, ozonation, ozone dosage -
مقدمهمهمترین اثر مواد آلی طبیعی موجود در آب، واکنش با گندزداها و ایجاد محصولات جانبی گندزدایی بوده که اکثرا سرطان زا هستند. فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) روش های متداولی برای حذف مواد آلی از محلول های آبی می باشند. کاربرد تابش پرتوهای پرانرژی الکترونی یکی از انواع روش های اکسیداسیون پیشرفته است. لذا در این مطالعه، کارایی فرآیند اکسیداسیون کاتالیتیکی تابش پرتوهای پرانرژی الکترونی توام با پرسولفات پتاسیم در حذف اسید هیومیک از محلولهای آبی مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسیاین تحقیق یک مطالعه تجربی است که در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. در این تحقیق، اثر (pH (10-4، غلظت اولیه پرسولفات پتاسیم (mmol/100cc 0/5-0/1)، دوز های جذبی متفاوت پرتوهای پرانرژی الکترونی(kGy 15-1) و غلظت اولیه اسید هیومیک (mg/l 50-10) مورد بررسی قرار گرفت. پرتودهی الکترونی با استفاده از شتاب دهنده الکترون مدل TT200 انجام گرفت و غلظت باقیمانده اسید هیومیک در نمونه ها توسط اسپکتروفتومتر در طول موج 254 نانومتر تعیین گردید.یافته هابراساس نتایج، تغییر pH دارای تاثیر جزئی بر روی کارایی حذف اسید هیومیک است. بطور میانگین با افزایش pH از 4 به 10، راندمان حذف اسید هیومیک از 59/ 72% به 36/ 73% رسیده بود. نتایج نشان داد که با افزایش دوز جذبی از 1 به 15 کیلوگری، کارایی حذف اسید هیومیک افزایش می یابد. بر اساس نتایج با افزایش غلظت پرسولفات، راندمان حذف اسید هیومیک افزایش یافته است بطوری که برای دوز جذبی 3 کیلوگری با افزایش غلظت پرسولفات پتاسیم از mmol/100cc 0/1 به mmol/100cc 0/5، راندمان حذف از 43/ 69 به 82/ 83 افزایش یافته بود. آزمایشات سینتیک نشان داد که تجزیه اسیدهیومیک با استفاده از تابش پرتوهای پرانرژی الکترونی از سینتیک درجه دوم پیروی می کند.نتیجه گیریداده های حاصل از این تحقیق نشان داد که محلول آبی حاوی اسید هیومیک بطور موثری توسط پرتوهای پرانرژی الکترونی تجزیه می شود. افزودن پتاسیم پرسولفات قادر به بهبود قابل توجه ای در کارایی فرآیند حذف هیومیک اسید در حضور پرتوهای پرانرژی الکترونی می باشد.
کلید واژگان: تصفیه آب, اسید هیومیک, فرآیند های اکسیداسیون پیشرفته, پرتوهای پرانرژی الکترونی, پرسولفات پتاسیمIntroductionThe most important affect of natural organic matters in water is their reaction with chlorine and producing of disinfection byproducts that are carcinogenic. Humic acid is most common natural organic materials of surface water. Advanced oxidation processes (AOPs) are methods for the removal of organics from aqueous solutions. Application of electron beam radiation is one of these methods for water treatment. The aim of this study was to evaluate the efficiency of catalytic oxidation process of electron beam radiation with potassium persulfate in removal of humic acid from aqueous solutions.MethodsThis experimental study was performed in laboratory scale. In this study, effect of pH (4 -10), initial concentration of potassium persulfate (0.1- 0.5 mmol/100cc), different radiation doses of electron beam (1-15 kGy) and the initial concentration of Humic acid (10-50 mg/l) in removal of humic acid were studied. Electron irradiation performed using an electron accelerator model TT200. Residual concentrations of humic acid in the samples determined by spectrophotometer UV/Vis at a wavelength of 254 nm.ResultsBased on the results, changes in pH had little effect on the Humic acid removal efficiency. The average, with increasing of pH from 4 to 10, the removal efficiency of humic acid from 72.59% to 73.36% increased, respectively. The results showed that increasing of the dose from 1 to 15 kGy, humic acid removal efficiency increases. Based on results by increasing of persulfate concentration, the removal efficiency increased so that with increasing of concentration of potassium persulfate from 0.1 to 0.5 mmol/100cc, removal efficiency from 69.43% to 83.82% was increased. Kinetic experiments showed that the decomposition of humic acid by electron beam radiation followed the second-order kinetic.ConclusionThe data from this study showed that the aqueous solution containing acid Humic is decomposed effectively by electron beams irradiation. Addition of potassium persulfate can be have significant improvements in removal efficiency of humic acid in the presence of electron beam.Keywords: water treatment, humic acid, advanced oxidation processes, electron beam irradiation, potassium persulfate -
مقدمه
رنگزاهای کاتیونی و راکتیو از جمله رنگزای کاتیونی بنفش16 و راکتیو قرمز 120 کاربردهای بسیار زیادی در صنایع مختلف از قبیل صنایع نساجی، چرم سازی، الیاف کنف (گونی بافی)، صنایع غذایی دارند. این مطالعه به منظور بررسی میزان تجزیه رنگزای کاتیونی بنفش 16 و راکتیو قرمز 120 توسط فرایندهای UV و UV/H2O2 انجام شد.
روش بررسیفرایند فتولیز با استفاده از یک فتوراکتور مجهز شده به یک لامپ کم فشار بخار جیوه (طول موج کوتاه) و با توان 55 وات در مقیاس آزمایشگاهی با تاکید بر اثرات انواع پارامترهای موثر بر روی روند رنگ بری و راندمان تخریب رنگزا انجام گردید.
یافته هانتایج نشان می دهند که تابش امواج UV به تنهایی قادر به حذف کامل رنگزاهای مذکور نبوده و نیاز به کابرد روش تلفیقی UV/H2O 2 می باشد. همچنین مشاهده شد که با افزایش میزان پراکسید هیدروژن راندمان حذف افزایش یافته و این روند افزایشی تا میزان مشخصی از H2O 2 می باشد. راندمان حذف در محیط های اسیدی بیشترین مقدار را داشته و همچنین با افزایش میزان غلظت رنگزا راندمان حذف کاهش می یابد. انرژی الکتریکی مصرفی (EE/O) به منظور رنگزدایی محلول محاسبه شده است.
نتیجه گیریبه طور کلی می توان نتیجه گرفت که کاربرد روش فتوشیمیایی(UV/H2O 2)به منظور حذف هر رنگزاهای کاتیونی بنفش 16 و راکتیو قرمز 120 بسیار مناسب بوده و از راندمان حذف بالایی برخوردار می باشد.
کلید واژگان: اکسیداسیون فتوشیمیایی پیشرفته, کاتیون بنفش 16, راکتیو قرمز 120, صنایع نساجی, فاضلابTolooe Behdasht, Volume:12 Issue: 4, 2014, PP 135 -149IntroductionBasic and reactive dyes such as basic violet16 and Reactive Red 120 have most common in different industries such as textile, leather and food industry. The degradation of basic violet and Reactive Red 120 by means of UV/H2O2 processes was investigated in the current study.
Methodsphotolysis process was accomplished in a laboratory-scale batch photoreactor equipped with an 55 W immersed-type low-pressure mercury vapor lamp(UVC) with emphasis on the effect of various parameters on decolouration and degradation efficiency.
ResultsThe results showed that radiation of UV alone cannot remove dyes completely and needs to accompany with UV/H2O2 process for getting best results. According to the obtained results, the removal efficiency increased with increasing H2O2concentration until especial concentration of H2O2and decreasing the initial dye concentration. Mean while, the electrical energy (EE/O) for decolorization of solution was calculated.Concclusion: It is concluded that the application of UV/H2O2 process for degradation of basic violet 16 and reactive red 120 was suitable and have a high removal efficiency.
Keywords: Advanced oxidation processes, Basic violet 16, Reactive red 120, Textile industry, wastewater -
زمینه و هدفرنگ زاهای کاتیونی از جمله رنگ زای کاتیونی بنفش کاربردهای بسیار زیادی در صنایع مختلف دارند. این مطالعه به منظور بررسی میزان تجزیه رنگ زای کاتیونی بنفش 16 توسط فرایندهای UV، UV/H2O2، US و US/H2O2 انجام شد.روش بررسیفرایند فتولیز با استفاده از یک فتوراکتور مجهز شده به یک لامپ کم فشار بخار جیوه (طول موج کوتاه) و با توان W 55 در مقیاس آزمایشگاهی و فرایند سونولیز در یک سونوراکتور با فرکانس بالا (kHz 130) و با قدرت kW 100، با تاکید بر اثرات انواع پارامترهای موثر و افزودن نمک سولفات سدیم بر روی روند رنگ بری و راندمان تخریب رنگ انجام گردید.یافته هانتایج نشان داد که راندمان حذف کامل رنگ زای کاتیونی بنفش 16 با غلظت اولیه mg/L 30 با استفاده از فرایند UV/H2O2 بعد از زمان حدودmin 8 بدست آمد. در رابطه با فرایند سونوشیمیایی نتایج نشان دهنده راندمان کمتر این فرایند نسبت به فرایند فتوشیمیایی بود. به طوری که راندمان حذف رنگ زا پس از زمان تابشmin 120 حدود 65% بدست آمد. همچنین مشخص شد کهpH طبیعی حاصل از رنگ زا و غلظت های کمتر رنگ زا برای تجزیه مناسب تر است و هر گونه افزایش در غلظت اولیه رنگ زا منجر به کاهش سرعت تخریب می شود. نتایج نشان داد مداخله گر سولفات سدیم در فرایند سونوشیمیایی باعث افزایش سرعت واکنش می گردد. دیگر یافته ها نشان داد که داده های کینتیکی از معادله درجه اول بهتر پیروی می کنند.نتیجه گیریبه طور کلی نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که می توان از فرایندهای فتوشیمیایی و سونوشیمیایی توام با پراکسید هیدروژن به عنوان یک روش موثر در حذف رنگ زای کاتیونی بنفش 16 از محیط های آبی استفاده نمود. همچنین در مقایسه با دو فرایند ذکر شده، استفاده از فرایند فتوشیمیایی توام با پراکسید هیدروژن با توجه به کارایی حذف و همچنین قابل دسترس بودن به عنوان یک روش موثر و سریع جهت حذف رنگ ها از محیط های آبی پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: فرایند اکسیداسیون پیشرفته, فتولیز, سونولیز, رنگ زای کاتیونی بنفش 16, محیط های آبیBackground and ObjectivesCationic dyes such as basic violet have many applications in different industries. The degradation of basic violet by means of UV, UV/H2O2, US, and US/H2O2 processes was investigated.Materials And MethodsPhotolysis process was accomplished in a laboratory-scale batch photoreactor equipped with a 55 W immersed-type low-pressure mercury vapor lamp (UVC) and sonolysis process was investigated in a sonoreactor with high frequency (130 KHZ) Plate Type transducer at 100 W of acoustic power with emphasis on the effect of various parameters and addition of Na2SO4 on discoloration and degradation efficiency.ResultsComplete decolonization of cationic BV 16 was achieved in 8 minutes using UV/H2O2 process. In addition, it was found that sonochemical decolorization is a less efficient process, comparing with photochemical process, as the decolorization proceeds to only 65% within 120 min. Low concentration of dye and natural pH resulting from dissolution of salt favors the degradation rate of dye. The results showed that sodium sulfate enhances the rate of sonochemical degradation of dye. In addition, kinetic parameters were obtained by application of first order equations.ConclusionThe results showed that UV/H2O2 and US/H2O2 processes can be effective in the removal of BV16 from aqueous solutions. Considering dye removal efficiency and availability, photochemical process combined with hydrogen peroxide can be recommended as a fast effective method for removal of dyes from aqueous solutions.Keywords: Advanced Oxidation Processes, Photolysis, Sonolysis, Basic Violet 16, Aqueous Solution -
Aims
In this work, degradation of 4-chlorophenol (4-CP) was investigated in aqueous solutions using several oxidation systems involving ultraviolet/(UV)/H 2 O 2 , microwave (MW)/H 2 O 2 , and ultrasonic (US)/Fenton systems.
Materials and MethodsThree pilot plant reactors consist of a photolytic reactor, a modified domestic MW, and an US bath reactor of 22 kHz frequency were constructed and separately used in batch mode. The effects of several operation parameters such as pH of the solution ranging 3-10, H 2 O 2 initial concentration ranging from 0.005 to 0.2 mol/l, and reaction time were examined. Concentration changes of 4-CP were determined using a spectrophotometer at an absorption wavelength of 500 nm.
ResultsThe results show that the oxidation rate was influenced by many factors, such as the pH value, reaction times, and the amount of H 2 O 2 concentration. The optimum conditions obtained for the best degradation rate were pH = 7, H 2 O 2 concentration of about 0.05 mol/l and pH = 10, H 2 O 2 concentration of about 0.1 mol/l for UV/H 2 O 2 and MW/H 2 O 2 system, respectively. For US/Fenton system, the highest 4-CP degradation was achieved in pH = 3, H 2 O 2 concentration of about 0.05 mol/l in the percent of 0.025 mmol Fe/l. The highest 4-CP removal rate in optimum conditions of pH and concentration of H 2 O 2 , in UV/H 2 O 2 , MW/H 2 O 2 , and US/Fenton systems was >99% over the retention time of 40 min, 85% after 180 min, and >99% after 40 min, respectively.
ConclusionBased on the results of this study, the UV/H 2 O 2 and US/H 2 O 2 are successfully applicable for degradation of 4-CP in aqueous solution. Also, the kinetic study represented that the US/H 2 O 2 is capable of removing 4-CP slightly rather than UV/H 2 O 2 process.
Keywords: Advanced oxidation processes, Fenton, microwave, Ultrasound, ultraviolet, 4‑chlorophenol -
سابقه و اهداففرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته نظیر فنتون و فتو فنتون به طور موثری برای اکسیداسیون ترکیبات آلی مقاوم و تبدیل آنها به مواد بی خطر در شیرابه کاربرد دارند. با این حال، اطلاعات اندکی در مورد استفاده از فرآیند فنتون اصلاح شده در تصفیه شیرابه وجود دارد. بنابراین، هدف از این مطالعه تصفیه شیرابه زباله های شهری توسط سه فرآیند فوق در ترکیب با فرآیند انعقاد و لخته سازی به عنوان پیش تصفیه می باشد.روش بررسیاین مطالعه یک مطالعه تجربی است که با استفاده از سیستم پایلوت آزمایشگاهی انجام شد. شیرابه مورد استفاده از دفن زباله شهری قائم شهر جمع آوری شد. کلیه آزمایشات و آنالیز نمونه به روش کتاب استاندارد آزمایشهای آب و فاضلاب انجام شد.یافته هانتایج این تحقیق نشان داد که فرآیند انعقاد و لخته سازی متداول با کلرور فریک در شرایط بهینه حداکثر حدود45 درصد COD را حذف می نماید. ترکیب فرآیند پیش تصفیه با فرآیندهای فنتونی راندمان حذف را بطور قابل توجهی افزایش می دهد. بطوریکه راندمان حذف COD در شرایط یکسان در سه فرایند فنتون، فتوفنتون و فنتون اصلاح شده به ترتیب 89، 45/85 و 82/81 درصد بود. در هرسه فرایند میزان تجزیه پذیری شیرابه (BOD5/COD) افزایش می یابد که در فرآیند فتوفنتون بیش از دو فرایند دیگر می باشد.نتیجه گیریفرآیند فتو-فنتون با پیش تصفیه دارای بیشترین راندمان در تصفیه شیرابه می باشد. اما هزینه و مشکلات بهره برداری آن بیش از دو فرآیند دیگر می باشد. کارایی فنتون اصلاح شده کمتر از دو فرایند دیگر است اما این فرایند در pH بالاتری عمل می کند و مشکلات تنظیم pH آن کمتر می باشد.
کلید واژگان: تصفیه شیرابه, فرایند های اکسیداسیون پیشرفته, فنتون, فتو فنتون, فنتون اصلاح شدهBackgroundAdvanced oxidation processes such as Fenton and photo-Fenton that have been applied effectively to oxide the persistent organic compounds in leachate and converts them to unharmful materials and final products. However, there are a few data about application of Fenton-like process in leachate treatment. Therefore, the aim of this study was to treat the municipal landfill leachate by above processes..MethodsThis study was an experimental study that was conducted with set up a pilot system. The used leachate collected from a municipal unsanitary landfill of Qaem-shahr city that located in Mazandaran province. All examinations and samples were analyzed according to Stndard Methods for the Examination of Water and Wastewater.ResultsThe results showed that the conventional coagulation & flocculation process with chloride ferric removed about 45% of COD in optimum conditions. The combining of pretratment with AOPs significantly increased removal efficiency so that the removal efficiency COD for Fenton, photo-Fenton and modified fenton processes was 89, 85.45 and 81.82 percent in the same conditions, respectively. After all processes, the biodegradability (BOD5/COD ratio) of treated leachate compared to raw leachate was increased and the highest increasing of BOD5/COD ratio was in the photo-Fenton process.ConclusionThe efficiency of the Fenton-like process is less than Fenton and photo-Fenton processes. Instead, the Fenton-like process was done at the higher pH and will not have these problems.Keywords: leachate treatment, advanced oxidation processes, photo, Fenton, Fenton, Fenton, like, landfill -
Aims
This study was conducted for degradation of 4-chlorophenol by microwave (MW) radiations alone and in combination with hydrogen peroxide from aqueous solution.
Materials and MethodsA modified domestic microwave oven was used alone and in combination with hydrogen peroxide for removing 4-chlorophenol. Furthermore, the influences of pH value, irradiation time, the power of MW radiations, and the initial concentration of 4-chlorophenol were studied.
ResultsIt was shown that 4-chlorophenol removal efficiency extremely depend on the concentration of hydrogen peroxide, pH value, MW irradiation power and initial 4-chlorophenol concentration. The optimum conditions obtained for the best degradation rate were pH = 10.5, H 2 O 2 concentration of about 0.1 mol/l, and MW irradiation power of about 600 W. Other result shows that the best degradation rate of 4-chlorophenol was obtained when initial 4-chlorophenol concentration was 50 mg/l. Also the amount of the specific energy consumption in this method was 17460 kwh/kg of the removed organic compound.
ConclusionThis result shows that MW irradiation in the presence of hydrogen peroxide can greatly enhance the degradation of 4-chlorophenol. However, the high consumption of energy for this method must be taken into consideration.
Keywords: Advanced oxidation processes, hydroxyl radical, microwave, petrochemical wastewater, 4-chlorophenol -
زمینه و هدففرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته به عنوان روش های سریع و موثر برای تصفیه دامنه وسیعی از آلایندهای آلی مقاوم به اثبات رسیده است. هدف از این تحقیق آزمایش استفاده از O3 در ترکیب با یون های هیدروکسیل pH) بالا) به عنوان تسریع کننده واکنش ها برای تجزیه MTBE در فاضلاب های صنعتی و آب های آلوده به آن بود.روش مطالعهدر این مطالعه که از نوع نیمه تجربی می باشد: اثر O3 در ترکیب با یون های هیدروکسیل (pH بالا) به عنوان تسریع کننده واکنش هایی که منجر به تولید رادیکال های هیدروکسیل می شوند برای تجزیه متیل ترشیاری بوتیل اتر (MTBE) در فاز مائی مورد آزمایش قرار گرفت. تمامی واکنش ها در داخل یک راکتور ستونی حبابی نیمه پیوسته نسبت به جریان ازن و پیوسته نسبت به MTBE رخ داد. در این تحقیق اثر pH و زمان واکنش و میزان ازن مورد نیاز برای رسیدن به تجزیه کامل MTBE در غلظت ثابتی از ازن و در پنج pH مختلف (10، 10.5، 11، 11.5 و 12) به مدت 100 دقیقه برای هر pH مورد آزمایش قرار گرفت.نتایجآزمایش نشان داد که 5/11 pH=، نسبت[Intermediates] / [MTBE] =0.60 v/mM بود که در مقایسه با نزدیکترین نسبت بعد از آن (مربوط به 11 pH=) به میزان20% بیشتر است. کمترین زمان و ازن مورد نیاز برای تجزیه 90% هر مول از MTBE که به ترتیب معادل 70دقیقه و 3/5 مول بود در 11.5 pH= رخ داد. آزمایشات انجام شده برای تعیین میزان MTBE حذف شده به سبب فراریت به هوا نشان داد که این میزان در مدت 100 دقیقه در pH های مختلف 5/19-11% بود. آزمایشات نشان داد که در سطح خطای 5% هیچگونه رابطه معنی داری بین میزان MTBE حذف شده از محیط بدلیل فراریت به هوا و pH محیط در محدوده pH های 12-10 وجود نداردنتیجه گیریMTBE یک ترکیب سنتزی است که حتی در فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته نسبتا در مقابل تجزیه از خود مقاومت نشان می دهد ولی با ادامه اکسیداسیون به طور کامل قابل تجزیه است. بهترین pH برای تجزیه MTBE به وسیله واکنش های رادیکال 5/11 است.
کلید واژگان: ترشیاری بوتیل فرمات, ترشیاری بوتیل الکل, فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته, فن آوری های اکسیداسیون پیشرفته, متیل, ترشیاری, بوتیل اتر, واکنش های رادیکال ازنBackground And AimAdvanced oxidation processes have been demonstrated as the rapid and effective methods for the treatment of a vast range of the refractory pollutants. The aim of this study was to use ozone in reaction with hydroxyl radicals (high-PH) as the reaction accelerator for MTBE degradation in industrial wastewater and polluted water.MethodsThe effect of O3 with the hydroxyl radicals (high-PH) was experimented for MTBE degradation in an aqueous phase. All the reactions were performed in a semi–continuous bubbling column reactor. The effects of PH, reaction time and rate of O3 needed to attain complete MTBE degradation were examined. MTBE ozonation in five different PHs (10,10.5,11,11.5 and 12) during 100 minutes for each PH was performed.ResultsThe study showed that the PH=11.5 is the fittest PH for MTBE degradation by the radical reactions. In this pH [intermediates] /[MTBE] ratio was 0.6v / mM that it is 20% more than its nearest ratio (related to PH=11). The least time (70 minutes) and needed ozone (5.3 moles) for 90% degradation of each mole of MTBE occurred at PH=11.5. The test performed to determine the rate of removed MTBE as a result of air stripping showed that this rate was 11-19.5% at different PHs during 100 minutes. There was no significant relationship between the rate of removed MTBE as a result of air stripping and the aqueous PH at PHs=10-12 at level of 5% error.ConclusionMTBE is relatively resistant to degradation even in advanced oxidation processes, but with continuous oxidation can be degraded completely and the best PH for that is 11.5.Keywords: Advanced oxidation thechnologies, Advanced oxidation processes, Methyl tret butyl ether, Tret buthyl formate, Tret buthle alchohl, Ozone radical reactions
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.