جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "neuropsychological skills" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و ششم شماره 6 (پیاپی 192، بهمن و اسفند 1402)، صص 1560 -1572هدف
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی انجام گرفت.
روشپژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان پیش دبستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 546 نفر بود. در این پژوهش تعداد 30 کودک پیش دبستانی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه-های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 کودک). گروه آزمایش مداخله ذهن آگاهی کودک محور (بوردیک، 2014) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه مهارت های عصب روان شناختی (NSQ) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 23SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هانتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی تاثیر معنادار دارد (001/0p<). بدین صورت که این مداخه توانسته منجر به افزایش مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی شود .
نتیجه گیریبر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی کودک محور با بهره گیری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه و بودن در زمان حال می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود مهارت های عصب روان شناختی کودکان پیش دبستانی مورد استفاده گیرد.
کلید واژگان: آموزش ذهن آگاهی کودک محور, کودکان پیش دبستانی, مهارت های عصب روان شناختیPurposeThe present study was conducted with the purpose of investigating the effectiveness of training child-based mindfulness on neuropsychological skills in pre-elementary children.
MethodThe present study was quasi-experimental with pretest, posttest, control group and forty-five-day follow-up period design. The statistical population included all 546 pre-elementary children in the city of Isfahan in academic year 2019-20. 30 pre-elementary children who were selected through purposive sampling method and they were randomly accommodated into experimental and control groups (each group of 15 children). The experimental group received ten seventy-five-minute sessions of child-based mindfulness intervention during two-and-a-half months (Bordick, 2014). The applied questionnaire in the current study included neuropsychological skills questionnaire (NSQ). The data from the study were analyzed through repeated measurement ANOVA via SPSS23.
FindingsThe results showed that training child-based mindfulness has significant effect on pre-elementary children’s neuropsychological skills (p<0.001) in a way that this intervention has succeeded in increasing pre-elementary children’s neuropsychological skills.
ConclusionAccording to the findings of the present study it can be concluded that training child-based mindfulness can be applied as an efficient therapy to improve pre-elementary children’s neuropsychological skills through employing techniques such as thoughts, emotions, mindful behavior and being in the present time.
Keywords: Training child-based mindfulness, pre-elementary children, neuropsychological skills -
زمینه و هدف
یکی از اهداف مهم دوره پیش دبستانی تسهیل در یادگیری مفاهیم پایه خواندن، نوشتن و ریاضی است. این مفاهیم مستلزم یادگیری مهارت های پیش نیاز از جمله مهارت های عصب - روان شناختی است. پژوهش حاضر با هدف ساخت و بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه مهارت های عصب - روان شناختی (فرم معلم) کودکان پیش دبستانی شهر اصفهان انجام شد.
روشروش پژوهش در بخش کیفی، به روش تحلیل مضمون و جامعه آماری شامل تمامی منابع، کتاب ها، نظریه ها و مقالات فارسی و انگلیسی مرتبط با مهارت های عصب - روان شناختی بود و نمونه به صورت هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شد. در بخش کمی، به روش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل تمامی کودکان مقطع پیش دبستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند و حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران 374 کودک تعیین شد که به دلیل محدودیت های کرونایی، پرسشنامه به صورت برخط طراحی و بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای برای 410 کودک توسط معلمان پیش دبستانی تکمیل شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل عامل اکتشافی از طریق تحلیل مولفه های اصلی بر روی داده ها و چرخش عامل ها به روش متعامد از نوع واریماکس و تحلیل عامل تاییدی جهت تایید عامل ها و برازش مدل تجزیه وتحلیل شد.
یافته ها:
نتایج، تاییدکننده روایی صوری و محتوایی، تشخیصی، روایی سازه و هنجار مناسب بود. اعتبار پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 92/0، ضریب تصنیف 843/0 و بهترین نقطه برش بالینی آزمون 86/2 به دست آمد. نتایج تحلیل عامل اکتشافی به دست آمده در مرتبه یکم، هجده عامل و در مرتبه دوم پنج عامل با ارزش ویژه بزرگ تر از یک استخراج شد که به ترتیب 58/83 و 59/85 درصد از واریانس کل مقیاس را تبیین می کنند. همچنین بارهای عاملی در همه سوالات در تحلیل عاملی تاییدی بالاتر از 4/0 و معنا دار به دست آمده است (01/0>p).
نتیجه گیری:
بر اساس نتایج، پرسشنامه محقق ساخته از روایی، اعتبار و هنجار مناسبی برخوردار است و می تواند به عنوان ابزاری معتبر برای سنجش مهارت های عصب - روان شناختی در کودکان پیش دبستانی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: مهارت های عصب - روان شناختی, ویژگی های روان سنجی, کودکان پیش دبستانیBackground and PurposeThe primary goal of preschool education is facilitating learning the basic concepts such as reading, writing, and math. Prerequisite skills such as neuropsychological ones are required for learning these concepts. This study aimed at constructing and evaluating psychometric properties of neuropsychological skills questionnaire (teacher form) for preschool children.
MethodIn the qualitative section, we used the thematic analysis method. The statistical population included all books, theories, and Persian and English articles related to neuropsychological skills. The sample was selected using the purposeful sampling method and considered sufficient as theoretical saturation was achieved. A descriptive- survey research design was used in the quantitative section. The statistical population consisted of all preschool children in Isfahan in the academic year of 2020-2021. According to Cochran’s formula, 374 preschool children were determined as the research sample. Due to the Coronavirus - 2019 restrictions, this study used an online questionnaire, and 410 preschool teachers selected by the two-stage cluster sampling completed the questionnaire. Exploratory factor analysis method with the main components’ analysis and the varimax rotation and confirmatory factor analysis for the goodness of the model fit were used to investigate the construct validity.
ResultsThe results confirmed the face and content validity, discriminant validity, construct validity, and the right norm of the researcher-made questionnaire. The reliability of the questionnaire, estimated by Cronbach’s alpha, was 0.921; its split-half reliability coefficient was .84, and its clinical cut-off point was 2.86. Regarding eigenvalues greater than one, eighteen factors in the first order and five factors in the second order were extracted using exploratory factor analysis, which respectively explained 83.58 and 85.59 percent of the total variance of the scale. Confirmatory factor analysis revealed that factor loadings of all items were higher than 0.4 and significant (p<0.01).
ConclusionIn general, it can be concluded that the researcher-made questionnaire has good validity, reliability, and norm; therefore, it can be used as a valid instrument for assessing the neuropsychological skills of preschool children.
Keywords: Neuropsychological skills, psychometric properties, preschool children -
مقدمه:
هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر یک دوره تمرینات ادراکی- حرکتی بر مهارت های عصب روان شناختی کودکان دارای آسیب بینایی بود.
مواد و روش ها:
در این مطالعه مورد- منفرد، 3 کودک (2 پسر و 1 دختر) 4 تا 7 ساله مبتلا به اختلال بینایی با حدت بینایی 70/20 و 200/20 به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند از بین کلیه کودکان مبتلا به آسیب بینایی مراجعه کننده به اداره بهزیستی شهر اصفهان انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس رشد زبانی، مقیاس ادراکی- حرکتی Guzel، آزمون Stanford-Binet و مقیاس عصب روان شناختی Conners بود. در تحقیق حاضر از خط پایه چندگانه استفاده گردید که در آن پس از موقعیت خط پایه، مداخله ادراکی- حرکتی به آزمودنی ها ارایه شد. مدت موقعیت خط پایه برای شرکت کنندگان اول، دوم و سوم به ترتیب 3، 5 و 7 هفته به طول انجامید و مدت زمان مداخله برای هر یک از آن ها 8 هفته (هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت) در نظر گرفته شد. خروج شرکت کنندگان مطابق با ورود آن ها به برنامه تمرینی، به طور پلکانی صورت پذیرفت. نمودار داده ها رسم گردید و سپس محفظه ثبات و روند هر سه شرکت کننده در موقعیت خط پایه و مداخله مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها:
طی تحلیل دیداری، نمودار داده ها نشان داد که تمرینات ادراکی- حرکتی بر مهارت های عصب روان شناختی سه آزمودنی به ترتیب با Percentage of non-overlapping data (PND) برابر با 5/87 درصد، اثربخش بود.
نتیجه گیری:
به نظر می رسد که تمرینات ادراکی- حرکتی می تواند منجر به بهبود مهارت های عصب روان شناختی در کودکان با آسیب بینایی شود.
کلید واژگان: آسیب بینایی, تمرینات ادراکی- حرکتی, مهارتهای عصب روانشناختی, رشد شناختی, کودکانIntroductionThe purpose of the present study is to investigate the effect of perceptual-motor training on neuropsychological skills in children with visual impairment.
Materials and MethodsA single-case experimental study was conducted on three children (2 boys and 1 girl, aged between 4 and 7 years old) with visual impairment (20/70 and 20/200) who referred to Department of Social Welfare of Isfahan, Iran. The participants were selected through convenience purposive sampling method for the perceptual-motor training. The Language Development Scale, Guzel perceptual-motor Scale, Stanford-Binet scale, and Conner’s Neuropsychological questionnaire were used to collect the data. The multiple baseline design (MBA) was used in the present study, followed by the perceptual-motor intervention. The baseline position for the first, second, and third participants lasted three, five, and seven weeks, respectively, and the intervention duration for each participant was eight weeks as three sessions per week with each session lasting for one hour. Exit of the participants according to their entry into the training program was made in the step by step manner. The data were plotted and then the stability envelope and the trend of all three participants in the baseline and intervention positions were plotted and compared.
ResultsThe perceptual-motor training was effective on neuropsychological skills [percentage of non-overlapping data (PND) = 87.5%] in three participants.
ConclusionThe perceptual-motor exercise may be an appropriate training method to improve neuropsychological skills in children with visual impairment.
Keywords: Neuropsychological skills, Perceptual-motor training, Visual impairment, Cognitive development, Childrenn -
Background
The emergence of chronic physiologic diseases in the people causes their mental health damage. Therefore, the present study aimed to compare emotion cognitive regulation, alexithymia and neuropsychological skills among teenagers with type-1 diabetes and healthy ones.
MethodsThis was a causal-comparative method. The statistical population included teenagers with type-1 diabetes and healthy ones in the city of Rasht in 2016. The sample size was 100 teenagers with type-1 diabetes and 100 healthy ones who were selected through convenient sampling method. The applied questionnaires included alexithymia questionnaire, emotion cognitive regulation and neuropsychological skills questionnaire. After collecting questionnaires and extracting raw data, the data analysis was done through two-group independent sample t-test.
ResultsThe results of data analysis showed that there is a significant difference between emotion cognitive regulation, alexithymia and neuropsychological skills among students with type-2 diabetes and healthy ones (p < 0.0001) in a way that the teenagers with type-1 diabetes have lower emotion cognitive regulation and neuropsychological skills and higher alexithymia than healthy ones.
ConclusionAccording to the findings, teenagers with type-1 diabetes have lower emotion cognitive regulation and neuropsychological skills and higher alexithymia due to treatment and psychological involvement in their sickness; so, there needs to use treatments related to these components such as mindfulness and acceptance and commitment treatment to improve them.
Keywords: Emotion Cognitive Regulation, Neuropsychological Skills, Alexithymia, Type-1 Diabetes -
زمینه و هدفیکپارچگی حسی، بهبود توانایی کودکان برای پردازش و سازماندهی اطلاعات حسی است. زمانی که مغز بتواند اطلاعات حسی را سازماندهی نماید، نتیجه آن، بهبود عملکرد مهارت های زندگی، رشد عاطفی و رشد عمومی می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش یکپارچگی حسی بر مهارت های عصب روان شناختی دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی (Attention deficit hyperactivity disorder یا ADHD) بود.مواد و روش هامطالعه آزمایشی حاضر به روش پیش آزمون- پس آزمون و با گروه شاهد انجام گرفت و در آن، 20 نفر از دانش آموزان ابتدایی مبتلا به ADHD شهر اصفهان مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد پس از انتخاب تصادفی، بر اساس معیارهای ورود به پژوهش و در طی روش نمونه گیری چندمرحله ای، به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسش نامه Conners (فرم والد و معلم) و پرسش نامه عصب روان شناختی کودک و نوجوان Conners بود. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هابین عملکرد دو گروه آزمایش و شاهد در مهارت های عصب روان شناختی در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0 > P).نتیجه گیریآموزش یکپارچگی حسی بر مهارت های عصب روان شناختی کودکان تاثیر دارد و می توان از این روش آموزشی در توان بخشی و آموزش کودکان دارای ADHD بهره برد. علاوه بر این، می توان از این روش در مراکز آمادگی و پیش دبستانی استفاده نمود تا از بروز اختلال ADHD در دوران تحصیلی جلوگیری به عمل آید.کلید واژگان: یکپارچگی حسی, مهارت های عصب روان شناختی, دانش آموز, اختلال نقص توجه و بیش فعالیAim andBackgroundSensory integration improves children's ability to process and organize sensory information. The outcome of the brains ability to organize sensory information is improved performance and life skills, emotional growth, and general development. The aim of the current research was to investigate the efficacy of sensory integration on neuropsychological skills of children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD).
Methods and Materials: This experimental study was conducted through pretest and posttest and with a control group on 20 elementary school students in Isfahan, Iran, with ADHD. The participants were selected using random cluster sampling method, and then assigned randomly to experimental and control groups. The data collection tools consisted of Conners Parent and Teacher Rating Scales and Conners Neuropsychology Questionnaire. The collected data were analyzed in SPSS using covariance analysis.
Findings: A significant difference was observed in the posttest stage between the control and experimental groups in terms of neuropsychological skills (PConclusionsIt can be concluded that sensory integration training affects children's neuropsychological skills, and thus, can be used in rehabilitation and education of children with ADHD. The use of this training method in preschools is recommended in order to prevent the incidence of ADHD.Keywords: Sensory integration, Neuropsychological skills, Students, Attention deficit hyperactivity disorder
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.