به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "nosocomial pathogens" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی nosocomial pathogens در مقالات مجلات علمی
  • Mahsa Al-Sadat Shajareh, Arezoo Dastpak*, Mozhgan Emtyazjoo, Amir Mirzaie
    Background & Objective

      The green synthesis of the silver nanoparticles (AgNPs) is an eco-friendly and straightforward synthesis method. This study aimed to investigate the green synthesis of AgNPs using Nasturtium officinale leaf extract and analysis of their antibacterial activity against some nosocomial pathogens.

    Materials & Methods

    The obtained AgNPs were characterized using UV-visible spectroscopy, X-ray diffraction (XRD), and scanning electron microscope (SEM). In addition, the antibacterial activity of synthesized AgNPs and N. officinale leaf extract were performed against five bacterial strains (Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae and Pseudomonas aeruginosa) by agar disk diffusion assay and minimum inhibitory concentration test.

    Results

    The green synthesized AgNPs had significant antimicrobial activity against all studied bacteria. In addition, greater inhibition activity was observed against E. coli and P. aeruginosa rather than other bacteria.

    Conclusion

    The synthesized AgNPs revealed a special antibacterial effect against selected bacteria, compared to leaf extract of N. officinale. Identifying new antibacterial agents with profound efficacy against antibiotic-resistant opportunistic pathogens is essential. These data provide an eco-friendly and rapid green approach for AgNPs synthesis and the potential of AgNPs for use in drug development against nosocomial infections.

    Keywords: Nosocomial pathogens, Silver nanoparticles, Nasturtium officinale
  • Ayoob Rastegar, Shahram Nazari, Ahmad Allahabadi, Farahnaz Falanji, Fakhreddin Akbari Dourbash, Zahra Rezai, Soudabeh Alizadeh Matboo, Reza Hekmat-Shoar, Seyed Mohsen Mohseni, Gharib Majidi
    Background
    Nanoscale poly (amidoamine) dendrimers have been investigated for their biological demands, but their antibacterial activity has not been widely discovered. Thus, the sixth generation of poly (amidoamine) dendrimer (PAMAM-G6) was synthesized and its antibacterial activities were evaluated on Gram-negative bacteria; P. aeruginosa, E. coli, A. baumannii, S. typhimurium, S. dysenteriae, K. pneumoniae, P. mirabilis, and Gram-positive bacteria, and S.aureus and B. subtilis, which were isolated from different clinical specimens and standard strains of these bacteria.

    Methods
    In this study, 980 specimens including urine (47%), blood (27%), sputum (13%), wounds (8%), and burns (5%) were collected from clinical specimens of 16 hospitals and clinics in city of Sabzevar, Iran. Then, the target bacteria were isolated and identified using standard methods. Minimum inhibitory concentration and minimum bactericidal concentrations against Gram-positive and Gram-negative bacteria were determined according to guidelines described by clinical and laboratory standards institute (CLSI). Standard discs were prepared using 0.025, 0.25, 2.5, and 25 μg/mL concentrations of PAMAM-G6 on Mueller-Hinton agar plates to determinate the zone of inhibition. The cytotoxicity of PAMAM-G6 dendrimer was evaluated in HCT116 cells by MTT assay.
    Results
    The most important isolated bacteria were E. coli (23.65%), S. aureus (24.7%), P. aeruginosa (10.49%), B. subtilis (7.7%), S. typhimurium (8.87%), A. baumannii (7.02%), K. pneumoniae (7.1%), P. mirabilis (6.46%), and S. dysenteriae (3.6%). Moreover, it was found that poly (amidoamine)–G6 exhibited more antibacterial efficacy on standard strains than isolated bacteria from clinical samples (p
    Conclusion
    The PAMAM-G6 dendrimer showed a positive impact on the removal of dominant bacterial isolated from clinical specimens and standard strains.
    Keywords: Antimicrobial resistance, Cytotoxicity, Poly (amidoamine)-G6, Health care-associated infections, Nosocomial pathogens, Novel antibacterial, Synthesis
  • Shekhar Pal, Deepak Juyal*, Shamanth Adekhandi, Munesh Sharma, Rajat Prakash, Neelam Sharma, Amit Rana, Ashwin Parihar
    Background

    Global burden of hospital‑associated infection (HAI) is on the rise and contributes significantly to morbidity and mortality of the patients. Mobile phones are indispensible part of communication among doctors and other health care workers (HCWs) in hospitals. Hands of HCWs play an important role in transmission of HAI and mobile phones which are seldom cleaned and often touched during or after the examination of patients without hand washing can act as a reservoir for transmission of potent pathogens. This study aimed to investigate the rate of bacterial contamination of mobile phones among HCWs in our tertiary care hospital and to compare it with personal mobile phones of non‑HCWs (control group).

    Materials and Methods

    The mobile phones and dominant hands of 386 participants were sampled from four different groups, hospital doctors and staff (132), college faculty and staff (54), medical students (100) and control group (100). Informed consent and questionnaire was duly signed by all the participants. Samples were processed according to standard guidelines.

    Results

    316 mobile phones(81.8%) and 309 hand swab samples(80%) showed growth of bacterial pathogens. The most predominant isolates were Coagulase‑negative Staphylococcus, Staphylococcus aureus, Acinetobacter species, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas species and Enterococcus species.

    Conclusion

    Hundred percent contamination was found in mobile phones and hands of HCWs indicating mobile phones can be the potential source of nosocomial pathogens. Our study results suggest that use of mobile phones in health care setup should be restricted only for emergency calls. Strict adherence to infection control policies such as proper hand hygiene practices should be followed.

    Keywords: Acinetobacter, cell phones, health care workers, methicillin-resistant Staphylococcus aureus, nosocomial pathogens
  • علی احمدی، محمد جواد سلطانپور، عباسعلی ایمانی فولادی*
    زمینه و هدف
    در ایران مقاومت به آنتی بیوتیک ایمی پنم درحال افزایش است. با توجه به اهمیت این آنتی بیوتیک در درمان عفونت های بیمارستانی و نقش کلیدی روش انتشار دیسک به عنوان روش اصلی تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی، در این مطالعه فراوانی مقاومت به آنتی بیوتیک ایمی پنم در ایزوله های بالینی جدا شده از بیماران و نتایج حاصل از دیسک های ایمی پنم ایرانی و خارجی مقایسه گردید.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 241 ایزوله باکتریایی از بیماران بستری در بخش های مختلف بیمارستان بقیه الله (عج) تهران جداسازی شد. پس از خالص سازی ارگانیسم های حاصله، هویت ایزوله ها به وسیله تست های بیوشیمیایی تعیین شد. سپس مقاومت به ایمی پنم با استفاده از آنتی بیوگرام به روش انتشار دیسک توسط دیسک های رایج ایمی پنم ایرانی و خارجی (شرکت Mast) تعیین و از طریق آزمون مک نمار مقایسه گردید. با استفاده از آزمون آنتی بیوگرام به روش انتشار دیسک، ایزوله های مقاوم به ایمی پنم از نظر مقاومت به شش گروه مختلف آنتی بیوتیکی شامل جنتامایسین، سفتازیدیم، تتراسایکلین، آزیترومایسین، سفالکسین و سیپروفلوکسازین بررسی شد.
    یافته ها
    ارگانیسم های جدا شده به ترتیب کلبسیلا، اشریشیا کلی و سودوموناس ائروژینوزا بودند. بیشترین نمونه بالینی مربوط به نمونه ادرار (28%) و پس از آن نمونه زخم (18.5%) بود. براساس نتیجه آنتی بیوگرام با دیسک ایمی پنم داخلی 62 ایزوله (25.7%) و براساس دیسک Mast 19 ایزوله (7.8%) به ایمی پنم مقاوم بودند. خطای آزمایشگاهی حاصل از دیسک ایمی پنم ایرانی نسبت به دیسک Mast به طور معنی داری بالا بود (P<0.05). از بین 19 ایزوله مقاوم به ایمی پنم، 17 ایزوله سودوموناس ائروژینوزا و دو ایزوله دیگر انتروکوک و کلبسیلا بودند. 57 درصد کل ایزوله های مقاوم به ایمی پنم مربوط به بخش ICU بود. بیشترین مقاومت ایزوله های مقاوم به ایمی پنم به جنتامایسین (84%) و کمترین آن به سیپروفلوکسازین (63%) بود و 84 درصد ایزوله ها دارای مقاومت چندگانه بودند.
    نتیجه گیری
    اگرچه در این مطالعه درصد کمی از ایزوله های حاصله (به عنوان مهم ترین پاتوژن های بیمارستانی) به ایمی پنم مقاوم بودند؛ اما میزان مقاومت چندگانه در این ایزوله ها و این که اغلب آنها از بخش ICU جدا شده بودند؛ قابل توجه است.
    کلید واژگان: آنتی بیوتیک, ایمی پنم, پاتوژن های بیمارستانی, دیسک های ایمی پنم ایرانی و Mast
    Ahmadi A., Soltanpour Mm, Imani Fooladi Aa *
    Background And Objective
    Bacterial resistance to Imipenem is increased in bacterial infections in Iran. In regard to the importance of Imipenem in the treatment of nosocomial infections and the key role of disc diffusion method as a major antibiotic susceptibility testing assay, this study was done to determine the prevalency of imipenem-resistant bacterial strains isolated from hospital and accuracy of Iranian imipenem disc product.
    Methods
    In this descriptive-analytic study, 241 bacteria were isolated from patients in different wards of the Baqyatallah hospital in Tehran, Iran during 2013-14. After streaking of the organisms, identification was performed by all conventional biochemical tests. The bacterial resistance to imipenem was determined by disk diffusion method using Iranian and Mast imipenem discs. True imipenem-resistant isolates were examined for susceptibility to six different antibiotic including Ciprofloxacin, Gentamicin, Cephalexin, Azitromysin, Tetracycline and Ceftazidim, using disk diffusion method.
    Results
    The most prevalent isolates organisms were gram-negative bacilli (Klebsiella, Escherichia coli, and Pseudomonas aeruginosa, respectively). The common clinical source was urine and wound samples, respectively. Resistant to Imipenem was 68 (25.7 %) and 19 (7.8 %) based on the results of Iranian and Mast Imipenem discs, respectively. False results for Iranian Imipenem discs was higher than Mast Imipenem discs (P<0.05). Among the 19 true Imipenem resistant isolates, 17 micro organisms were Pseudomonas aeruginosa. 57% of isolated resistant to Imipenem were isolated from ICU ward. The most resistance was seen to Gentamicin (84%) and the lowest was seen to Ciprofloxacin (63%). 84% of isolated samples were multi drug resistance.
    Conclusion
    Although a small percentage of the isolates obtained as important nosocomial pathogens were resistant to Imipenem, but the rate of multiple resistance and high rate of isolates obtained from ICU was noticeable.
    Keywords: Imipenem resistance, Nosocomial pathogens, Imipenem discs, Multi drug resistance
  • آزاده ابراهیم زاده، زهرا مظلوم خراسانی، مهسا موسوی، مجید زارع
    مقدمه
    یکی از مهمترین راه های انتقال عفونت بیمارستانی انتشار غیر مستقیم پاتوژنها از بیمار توسط دست های پرسنل درمانی است. برای مقایسه اثر شستشو با آب وصابون وضد عفونی با الکل دست های پرسنل، مطالعه ای بر 100 نفر از پرسنل درمانی بیمارستان امام رضا(ع) بیرجند انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی به روش تجربی از سال 1388-1389 در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. در این مطالعه از کف دست 100 پرسنل درمانی بخش های مختلف بیمارستان نمونه گیری شد. شستشوی دستهای افراد با آب و صابون یا الکل 70% به صورت راندوم و یک درمیان، به مدت20 ثانیه توسط خود پرسنل و نظارت مجری انجام شد و پس از آن با همان روش قبلی وتوسط همان فرد مجری نمونه از کف دست فرد گرفته و در مجاورت شعله به محیط ترانسپورت وارد وسپس به محیط کشت آگار خوندارمنتقل شد. اطلاعات با استفاده از آزمون ام سی نمار و کای دو تجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    شستشوی دست با آب وصابون و الکل پاتوژنها را کاهش می دهد (001/0p<). الکل 9/76% موثرتر از آب و صابون 1/23% بوده است (002/0p<). شایعترین میکروبها استافیلوکوک اپیدرمیدیس،کلبسیلا پنومونیه، اشریشیاکولای بود وبیشترین آلودگی در ICU گزارش شد.
    نتیجه گیری
    شستشوی دست قبل وبعد از تماس با بیماران یک روش ساده کنترل عفونتهای بیمارستانی است که اگر با الکل انجام شود نسبت به آب وصابون تاثیر بیشتری در رفع میکروارگانیسمهای کف دست پرسنل دارد.
    کلید واژگان: آلودگی دست پرسنل درمانی, آب وصابون, الکل, عفونتهای بیمارستانی
    Azadeh Ebrahim Zadeh, Zahra Mazloum Khorasani, Mahsa Mousavi, Majid Zare
    Introduction
    One of the most important ways of infectious transmission is the personnel’s contaminated hands. In orther to compare water and soap with alcohol in eradication of staff hands’ pathogens، this study was carried out on 100 personnesl in Imamreza hospital.
    Materials And Methods
    In this study we took samples from 100 personnel''s palms in different wards of hospital while doing their nursing activites. Washing hands with water and soap or 70٪alcohol was performed by them for 20 seconds with the manager observation، then the sampling was repeated and transfored to bloody agar culture unit.
    Results
    Washing hands with soap or alcohol decreased the pathogens of the personnel hands. (p<0/001). Alcohol was more effective (76. 9%) than water and soap with (23. 1%) (p<0/002). The most common pathogens were: Staphylococcus epidermidis، Kllebsiella pneumoniae and E. coli. The most contaminated department was ICU ward (100%).
    Conclusion
    Hand washing before and after contact with patients is an easy way to control hospital infections and if done with alcohol is more effective than with water and soap in eradicating staff hands’ microorganisms.
    Keywords: Alcohol, Nosocomial pathogens, Staff's hand, Soap, water
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال