جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "pregnancy anxiety" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Introduction
Anxiety is a manifestation of psychological changes occurring during pregnancy. It is important to involve the husband in supporting the mother during pregnancy.
ObjectiveThis study aimed to determine the effectiveness of audiovisual media about pregnancy support as an educational tool for husband’s support and the level of anxiety in pregnant women.
Materials and MethodsThis quasi-experimental study applies a pre-test-post-test design on study participants without a control group. The post-test was performed after seven days of intervention. This study was conducted on 60 couples of pregnant women and their husbands (purposive sampling). The intervention was conducted on husbands by providing education using audiovisual media about pregnancy support. Questionnaires collected demographic information and support the husband provided during pregnancy. The level of anxiety that occurs during pregnancy was measured using the Hamilton anxiety rating scale. A paired difference test using the Wilcoxon sign rank test was administered to assess the difference before and after the intervention. Multivariable logistic regression analysis was used to assess the correlation between the variables.
ResultMost pregnant women aged 20-35 years (Mean=29.5±3.8) were primipara (51.7%). Meanwhile, most of the husbands were ≥25 years of age (Mean=31.4±4.1). The husband and pregnant mother were highly educated (81.7% and 71.7%, respectively). Both are employed at 100% and 53.3%, respectively. There was an increase in husband’s support during pregnancy after husbands were given an education with audiovisual media (P=0.001). The level of anxiety in pregnant women decreased after husbands were given an education using audiovisual media (P=0.001). Lack of support from husbands during pregnancy increased the risk of anxiety in pregnant women (OR=2.29, 95% CI; 1.39%, 3.79%, P=0.001).
ConclusionThe use of audiovisual media as an educational tool is effective in increasing husband support and reducing the level of anxiety in pregnant women.
Keywords: Audiovisual Media, Husband Support, Pregnancy Anxiety, Mental Disorder -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و پنجم شماره 3 (پیاپی 183، امرداد و شهریور 1401)، صص 1268 -1279مقدمه و هدف
باروری می تواند برای زنان آسیب های روان شناختی مختلفی همانند اضطراب ایجاد نماید. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار صورت پذیرفت.
روش کارروش پژوهش، توصیفی- همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصین زنان شهر اهواز در شش ماهه دوم سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 400 زن باردار بود که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربوم، 1992) (QLQ)، پرسشنامه اضطراب بارداری (وندنبرگ، 1990) (PAQ)، پرسشنامه پنج عاملی ذهن آگاهی (بایر و همکاران، 2008) (FFMQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و آزمون بوت استراپ صورت گرفت.
یافته ها:
نتایج نشان داد ذهن آگاهی و اضطراب بارداری با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار است (01/0>p). همچنین ذهن آگاهی و اضطراب بارداری بر کیفیت زندگی دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه بر این نتایج بوت استراپ نشان داد که اضطراب بارداری در رابطه ذهن آگاهی با کیفیت زندگی زنان باردار دارای نقش میانجی گری معنادار است (01/0>p). در نهایت مدل از برازش مناسبی برخوردار بود.
نتیجه گیری:
با توجه به نقش میانجی معنادار اضطراب بارداری لازم است که درمانگران بالینی با بکارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، اضطراب بارداری زنان باردار را کاهش دهند.
کلید واژگان: اضطراب بارداری, ذهن آگاهی, کیفیت زندگی, زنان باردارIntroduction and purposepregnancy can cause various psychological damage to women, such as anxiety. according to this the present study was conducted to offer a model of predicting quality of life according to mindfulness with the mediation of pregnancy anxiety in pregnant women.
MethodologyThe research method was descriptive-correlational and pathway analysis. The statistical population included pregnant women who referred to the hygiene centers and gynecologists offices in the city of Ahvaz in the autumn and winter of 2019. The statistical population included 400 pregnant women who were selected through available sampling method. The applied questionnaires included Quality of Life Questionnaire (Ware and Sherbourne, 1992) (QLQ), Pregnancy Anxiety Questionnaire (Vandenbergh, 1990) (PAQ) and Five Factor Mindfulness Questionnaire (Baer et al, 2008) (FFMQ). The data analysis was conducted through pathway analysis and Bootstrap test.
FindingsThe results showed that mindfulness and pregnancy anxiety have significant relationship with quality of life (p<0.01). Moreover, mindfulness and pregnancy anxiety have significant direct effect on the quality of life (p<0.01). Furthermore, the results of Bootstap test showed that pregnancy anxiety has significant mediation role in the relationship of mindfulness with pregnant women’s quality of life (p<0.01). Finally, the model enjoyed an appropriate goodness of fit.
ConclusionConsidering the significant mediation role of pregnancy anxiety it is necessary for the clinical therapists to decrease pregnant women’s anxiety through applying efficient psychological therapy methods.
Keywords: Pregnancy anxiety, Mindfulness, Pregnant Women, couple intimacy -
پیش زمینه و هدف
اضطراب یکی از مشکلات روان شناختی مادر باردار است که عامل قوی در پیش بینی پیامدهای منفی هنگام زایمان است. زنانی که خودکارآمدی پایینی در زایمان دارند می ترسند نتوانند به خوبی با درد زایمان مقابله کنند. ازاین رو خودکارآمدی می تواند در انتخاب نوع زایمان نقش مهمی داشته باشد. از طرف دیگر، نگرش نادرست نسبت به زایمان و سطوح بالای اضطراب در طول بارداری نیز باعث افزایش میزان سزارین انتخابی می شود. این پژوهش باهدف بررسی ارتباط خودکارامدی زایمان و نگرش نسبت به زایمان با اضطراب بارداری در زنان نخست باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهرستان شهریار در سال 1397 انجام می شود.
مواد و روش هااین مطالعه از نوع مقطعی بود. تعداد 6 مرکز بهداشتی درمانی برای مطالعه حاضر مشخص شد. تعداد نمونه آماری نیز برابر 265 مادر نخست باردار بود. جهت گرداوری اطلاعات از پرسشنامه های دموگرافیک، خودکارآمدی زایمان لویی و نگرش به زایمان هارمن و اضطراب بارداری وندنبرگ استفاده شد.
یافته هانتایج نشان می دهد خودکارآمدی مورد انتظار با اضطراب و تمام ابعاد آن، همبستگی معنی دار و معکوس داشته است. نگرش به زایمان با اضطراب و تمام ابعاد آن همبستگی معنی دار و مثبت داشته است بین نگرش و خودکارآمدی مورد انتظار همبستگی معنی دار و معکوس وجود دارد.
نتیجه گیریمداخلات آموزشی مبتنی بر افزایش خودکارآمدی و نگرش مثبت به زایمان طبیعی، می تواند در کاهش اضطراب بارداری موثر واقع شود.
کلید واژگان: خودکارآمدی زایمان, نگرش به زایمان, اضطراب بارداریBackground & AimsAnxiety is one of the psychological problems of pregnant mothers. That is a powerful factor in predicting negative outcomes during childbirth. Women with low self-efficacy in childbirth are afraid that they will not be able to cope well with the pain of childbirth. Therefore, self-efficacy can play an important role in choosing the type of delivery. On the other hand, misconceptions about childbirth and high levels of anxiety during pregnancy also increase the rate of elective cesarean section. The purpose of this study was to investigate the relationship between self-efficacy and attitude toward delivery with pregnancy anxiety in primigravida women referred to selected health centers of Shahriar in 2018.
Materials & MethodsThis was a cross-sectional study. Six health centers were identified for the present study. The sample included 265 first mothers. Demographic questionnaires, Louis' delivery self-efficacy, and Harman's attitude toward pregnancy and Wendenberg's anxiety were used for data collection.
ResultsThe results showed that the expected self-efficacy had a significant and inverse correlation with anxiety and its dimensions. Attitude toward delivery had a significant and positive correlation with anxiety and its dimensions. There was a significant and inverse correlation between attitude and expected self-efficacy.
ConclusionEducational interventions based on increasing self-efficacy and positive attitude toward vaginal delivery can be effective in reducing pregnancy anxiety.
Keywords: childbirth self-efficacy, attitude to childbirth, pregnancy anxiety -
زمینه و هدف
ازجمله نشانه های شایع تر روان شناختی آشفته ساز در دوران بارداری اضطراب اس ت. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجیگر تحمل ابهام در رابطه بین راهبردهای مقابله ای با اضطراب بارداری بود.
روش بررسیروش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را زنان باردار شکم اول مراجعه کننده به مراکز درمانی سازمان تامین اجتماعی در استان تهران در سه ماهه چهارم سال 1396 و سه ماهه اول سال 1397 تشکیل دادند. تعداد نمونه براساس فرمول کرامر 384 نفر برآورد شد که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه اضطراب مرتبط با بارداری (وندربرگ بارگ، 1989) و مقیاس تحمل ابهام (مک لین، 2009) و پرسش نامه سبک های مقابله (فولکمن و لازاروس، 1980) بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار ایموس و بیشینه برآورد احتمال و نیز سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.
یافته هادر پژوهش حاضر ضریب مسیر کل بین مقابله هیجان مدارانه و اضطراب بارداری مثبت و معنادار (0٫001>p، 0٫311=β) بوده و ضریب مسیر کل بین مقابله مسئله مدارانه و اضطراب بارداری منفی و معنادار (0٫027=p، 0٫149-=β) به دست آمد. همچنین ضریب مسیر مستقیم بین تحمل ابهام و اضطراب بارداری منفی و معنادار (0٫001>p، 0٫261-=β) بوده و ضریب مسیر غیرمستقیم بین مقابله مسئله مدارانه و اضطراب بارداری منفی و معنادار (0٫001>p، 0٫089-=β) محاسبه شد.
نتیجه گیریهر چقدر میزان استفاده این زنان باردار از سبک مقابله ای مسئله مدار بیشتر شود به همان میزان ابهام و نگرانی از موقعیت های پیش بینی ناپذیر در آینده در آنان کاهش می یابد و درنهایت اضطراب کمتری را تجربه می کنند.
کلید واژگان: اضطراب بارداری, تحمل ابهام, راهبرد مقابلهBackground & ObjectivesThere is a high incidence of distressing psychological symptoms, including anxiety in pregnancy. The present study aimed to determine the mediating role of the tolerance of ambiguity in the relationship between coping strategies and pregnancy anxiety.
MethodsThis was a descriptive correlational study. The statistical population of the study consisted of pregnant women referring to the health centers of the Social Security Organization of Tehran Province, Iran, in the fourth quarter of 2017 and the first quarter of 2018. The sample size was calculated as 384, according to the Cramer formula. The study participants were selected by a multistage cluster sampling technique. The study tools included the Pregnancy-Related Anxiety Questionnaire (Van den Bergh, 1989), the Tolerance of Ambiguity Measure (Mc Lain, 2009), and Coping Styles Questionnaire (Folkman & Lazarus, 1980). To analyze the obtained data, structural equation modeling, and Maximum Likelihood Estimation (MLE) were applied in AMOS. The significance level was set at 0.05.
ResultsIn this study, the total path coefficient between emotional-focused coping and pregnancy anxiety was positive and significant (p<0.001, β=0.311). Additionally, the total path coefficient between problem-focused coping and pregnancy anxiety was negative and significant (p =0.027, β=-0.149). The direct path coefficient between the tolerance of ambiguity and pregnancy anxiety was negative and significant (p<0.001, β=-0.261). The indirect path coefficient between problem-focused coping and pregnancy anxiety was negative and significant (p<0.001, β=-0.089).
ConclusionThe greater use of the problem-focused coping style in pregnant women reduced the level of ambiguity and concern about unpredictable future situations in them. Eventually, they experienced less anxiety.
Keywords: Coping strategy, Pregnancy anxiety, Tolerance of uncertainty -
مقدمه
بارداری به ویژه نخستین بارداری یک موقعیت جدید و اضطراب آور است که باعث استرس، افسردگی و کاهش کیفیت زندگی می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی توانبخشی شناختی بر استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی در زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری انجام شد.
روش کاراین مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر اهواز در فصل تابستان سال 1397 بودند. در مجموع 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمون 10 جلسه 45 دقیقه ای با روش توانبخشی شناختی آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده ها با پرسشنامه های استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی جمع آوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد که گروه ها از نظر استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشتند. یعنی، آموزش گروهی توانبخشی شناختی باعث کاهش استرس ادراک شده و افسردگی و افزایش کیفیت زندگی در زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری شد (0/001>P).
نتیجه گیرینتایج حاکی از اهمیت و تاثیر آموزش گروهی توانبخشی شناختی بر استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی در زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری بود. بنابراین روانشناسان و مشاوران می توانند از روش آموزش گروهی توانبخشی شناختی برای کاهش استرس ادراک شده و افسردگی و افزایش کیفیت زندگی استفاده کنند.
کلید واژگان: آموزش توانبخشی شناختی, استرس ادراک شده, اضطراب بارداری, افسردگی, کیفیت زندگیIntroductionPregnancy especially the first pregnancy is a new and anxious situation that led to stress, depression and decrease quality of life. Therefore, present research aimed to determine the effect of cognitive rehabilitation group training on perceived stress, depression and quality of life among primigravid women with pregnancy anxiety.
MethodsThis study was a quasi-experimental with pre-test and post-test design and with control group. Research population was primigravid women with pregnancy anxiety referring to health and care centers of Ahvaz city in the summer season of 2018 year. Totally 40 people were selected by available sampling method and randomly divided into two groups. The experimental group trained 10 sessions of 45 minutes by cognitive rehabilitation method and control group didn’t receive any training. Data collected by the questionnaires of perceived stress, depression and quality of life and analyzed by multivariate analysis of covariance method.
ResultsThe results showed that groups have a significant difference in terms of perceived stress, depression and quality of life. Means, cognitive rehabilitation group training led to decrease perceived stress and depression and increase quality of life among primigravid women with pregnancy anxiety (P<0/001).
ConclusionsThe results indicated the effect and importance of cognitive rehabilitation group training on perceived stress, depression and quality of life among primigravid women with pregnancy anxiety. Therefore, psychologists and counselors can use from cognitive rehabilitation group training method for decrease perceived stress and depression and increase quality of life.
Keywords: Cognitive Rehabilitation Training, Depression, Perceived Stress, Pregnancy Anxiety, Quality of Life -
پیش زمینه و هدفاضطراب بارداری و همچنین باورهای فراشناختی و نگرانی های مرتبط با بارداری از مشکلات اساسی بین زنان باردار می باشد. این عوامل در دوران بارداری می توانند پیامدهای بهداشتی جدی برای مادر و نوزاد داشته باشد. ازاین رو، پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر اضطراب بارداری، باورهای فراشناختی و فرانگرانی زنان باردار شهر تبریز انجام شد.مواد و روش هادر این پژوهش نیمه تجربی، از طرح دو گروهی با قبل و بعد از آموزش استفاده شد. جامعه آماری موردبررسی، زنان باردار مراجعه کننده به مراکز سلامت زنان و زایمان شهر تبریز بود که با استفاده از مقیاس اضطراب بارداری وندنبرگ غربال گری شدند. 40 نفر از زنان باردار که نمرات بالایی در این مقیاس کسب کردند به شیوه ی نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. برای گروه آزمایشی، درمان فراشناخت در 10 جلسه 45 تا 60 دقیقه ای در طی 3 ماه انجام شد. پرسشنامه های اضطراب بارداری وندنبرگ، فراشناخت ولز و فرانگرانی به عنوان ابزار ارزشیابی در پیش آزمون و پس آزمون مورداستفاده قرار گرفت. نهایتا داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 تحت آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد.یافته هانتایج نشان داد که میان گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>P). به عبارت دیگر، درمان فراشناختی به طور معناداری باعث کاهش نمرات فراشناخت، فرا نگرانی و اضطراب به اداری زنان و بهبود آن ها شد.نتیجه گیریدرمان فراشناختی می تواند به عنوان یکی از مداخلات روان شناختی تاثیرگذار در بهبود اضطراب بارداری، باورهای فراشناختی و فرانگرانی زنان باردار مورداستفاده قرار گیرد.کلید واژگان: درمان فراشناخت, باورهای فراشناخت, فرانگرانی, اضطراب بارداریBackground & AimPregnancy anxiety, as well as meta-cognitive beliefs and pregnancy-related concerns, are the most common problems among pregnant women. These factors can have serious health consequences for the mother and the baby during pregnancy. Hence, the aim of this study is to determine the effectiveness of meta-cognitive therapy on pregnancy anxiety, meta-worry, and meta-cognitive beliefs, in pregnant women in Tabriz.Materials & MethodIn this quasi-experimental study, a two-group design with pre and post-training was used. The statistical population of this study was pregnant women referred to gynecology and obstetrics centers of Tabriz, which were screened using the Vandenberg Pregnancy Anxiety Scale. 40 pregnant women who obtained high scores on this scale were selected as a sample by the available sampling method and randomly assigned to two groups of 20 participants (experimental and control). For the experimental group, meta-cognitive therapy was performed in 10 sessions of 45-60 minutes in 3 months. Vandenberg Pregnancy Anxiety, Wells Meta-Cognition, and Meta-Worry Questionnaires were used as the evaluation tools in the pretest and post-test. Finally, the data were analyzed by SPSS software version 23 using covariance analysis.ResultsThe results showed that there was a significant difference between the experimental and control groups (P <0.001). In other words, meta-cognitive therapy significantly reduced the women's Meta-Cognition, Meta-Worry, and Pregnancy Anxiety Scores and improved their health.ConclusionMeta-cognitive therapy can be used as one of the most effective psychological interventions for the improvement of pregnancy anxiety, meta-worry, and meta-cognitive beliefs, in pregnant women.Keywords: Meta-cognitive therapy, metacognitive beliefs, meta-worry, pregnancy anxiety
-
زمینه و هدفاضطراب حاملگی بهویژه در زنان نخستزا یکی از شایعترری مشرکلا روانشرناتتی دوران برارداری اسرت کره ممک است پیامدهای منفی به همراه داشته باشد. ایر مطالعره برا هرد تعیری رابطره حمایرت اجتمرایی، کیفیرت زنردگی و سرزندگی با اضطراب حاملگی زنان نخستزا انجام شد.
روش ومواددر ای مطالعه مقطعی همبستگی، 120 زن باردار نخستزای مراجعهکننده به مراکز بهداشرتی -درمران ی اهرواز برا روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از چهار پرسشنامه حمایت اجتمایی، کیفیت زندگی، سررزندگی و اضطراب حاملگی جمعآوری و با استفاده از نرم افزار 19-SPSS و آزمونهای همبستگی پیرسرون و رگرسریون چندگانره برا مرد همزمان تجزیه و تحلیل شدند.یافته هامیانگی )انحرا معیار (س زنان باردار نخستزای شرکت کننده در مطالعه) 4/ 1 (9/24 سا بود. همچنی میرانگی) انحرا معیار (حمایت اجتمایی، کیفیت زندگی و سرزندگی به ترتیب) 9/6 (2/37،) 6/13 (7/72 و) 2/6 (3/28 برود. اضرطراب حاملگی زنان نخستزا با افزایش حمایت اجتمایی، کیفیت زندگی، و سرزندگی کاهش پیدا کرد) 01/ 0نتیجه گیریمطالعه نشان داد افزایش حمایت اجتمایی، کیفیت زندگی و سرزندگی منجر بره کراهش اضرطراب حراملگی زنران نخستزا گردیدکلید واژگان: حمایت اجتماعی, کیفیت زندگی, سرزندگی, اضطراب حاملگی, زنان نخست زاBackground and ObjectiveAnxiety during pregnancy especially among primigravid women is one of the most common psychological problems during pregnancy, which may have negative consequences. The aim of this study was to determine the relationship between social support, quality of life, and vitality with pregnancy anxiety among primigravid women.Materials and MethodsIn this cross-sectional correlation study, 120 primigravid pregnant women referring to health-care centers of Ahvaz city were selected through convenience sampling method. Data were collected by using four questionnaires of social support, quality of life, vitality and pregnancy anxiety, and were analyzed by SPSS-19 by Pearson correlation tests and multiple regressions.ResultsThe mean (SD) age of primigravid women was 24.9 (1.4). The mean (SD) score of social support, quality of life and vitality was 37.2 (6.9), 72.7 (13.6), and 28.3 (62) respectively. Anxiety during pregnancy decreased with increased social support, quality of life and vitality: P<0.01. The predictor variables including social support, quality of life and vitality could predict 31.2% of anxiety during pregnancy among primigravid women: P<0.01.ConclusionHaving social support, higher quality of life and vitality are effective in reducing the anxiety during pregnancy among primigravid women.Keywords: Social Support, Quality of Life, Vitality, Pregnancy Anxiety, Primigravid Women. -
ObjectiveWe aimed to determine the effect of psychoeducation on women’s anxiety in subsequent pregnancy following stillbirth.Materials and methodsThis two-arm, semi-experimental study was conducted on 100 women with subsequent pregnancy after stillbirth who visited the healthcare centers affiliated to a university of medical sciences in southeast of Iran in 2017. The eligible women were selected by using the convenience sampling method and were randomly divided into the intervention and control groups. The intervention group attended four psychoeducation sessions during four weeks according to the determined content. On the other hand, the control group received the routine care education. After eight weeks, data were collected using Pregnancy Related Anxiety Questionnaire (PRAQ). To analyze the data, independent t-test, Paired t-test and Chi-square U test, were run in SPSS, version 21.ResultsNo significant differences were observed between the study groups in terms of demographic characteristics (p > 0.05). Although the mean score of anxiety was not significantly different in the intervention and control groups prior to the psychoeducation sessions (p = 0.83), it was significantly lower in the intervention group after the psychoeducation intervention, compared to the control group (50.64 ± 20.05 vs. 63.54 ± 22.90; p = 0.0001).ConclusionPsychoeducation intervention could diminish anxiety in women with subsequent pregnancy after stillbirth. Therefore, we recommend incorporating the components of psychoeducation related to the special needs of this group of women as a part of the routine prenatal care and educating healthcare providers to use these interventions.Keywords: Pregnancy Subsequent to Stillbirth, Pregnancy Anxiety, Psychoeducation, Women
-
زمینه و هدفحاملگی یک موقعیت جدید و منحصر به فرد است که طی آن هر مادر آبستنی تغییرات فیزیولوژیکی و روانشناختی بسیاری تجربه می کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش هوش معنوی بر بهزیستی روانشناختی، رضایت زناشویی و اضطراب حاملگی زنان باردار بود.روش بررسیاین مطالعه به روش نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر در بر گیرنده ی تمامی زنان باردار نخست زا در شهر شیراز بود که از مرداد تا مهر 1392 به مراکز مراقبت های پیش از تولد شهر شیراز مراجعه نمودند. از میان جامعه مورد مطالعه 42 نفر (20 نفر در گروه آزمایش و 22 نفر گروه کنترل) به شیوه در دسترس انتخاب شده و قبل از شروع برنامه آموزش هوش معنوی، پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف، رضایت زناشویی گلومبوک راست و اضطراب حاملگی وندنبرگ را دریافت نمودند. سپس به افراد گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای برنامه آموزش هوش معنوی بر اساس مدل تیری، نوکلاینن و اوبانی ارائه گردید؛ اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از انجام پس آزمون روی هر دو گروه، داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و به وسیله نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته هانتایج آزمون نشان داد، دریافت برنامه آموزش هوش معنوی تفاوت معنی داری در کاهش اضطراب حاملگی و افزایش بهزیستی روانشناختی و رضایت زناشویی بین گروه آزمایش و گروه کنترل به وجود آورده است (001/0=P).نتیجه گیریهوش معنوی یکی از مهم ترین سازه هایی است که می تواند در کاهش هیجانات منفی مانند اضطراب حاملگی و افزایش بهزیستی روانشناختی و رضایت زناشویی به نحو موثری به کار گرفته شود.کلید واژگان: هوش معنوی, بهزیستی روانشناختی, رضایت زناشویی, اضطراب حاملگیBackground And AimsPregnancy is a new and unique situation in which the pregnant women experience many physiological and psychological changes. The aim of the current research was to investigate on the effectiveness of spiritual intelligence training on psychological well-being, marital satisfaction and pregnancy anxiety in Shiraz.MethodsThis was a semi-experimental study conducted in a pretest-posttest design with a control group. The statistical population included all of primigravida women in Shiraz who attended the Antenatal Care Centers of Shiraz from August to October 2013. 42 persons (20 persons in experimental group and 22 persons in control group) were selected by convenience sampling. Before beginning the spiritual intelligence training program, Ryffs Psychological Well-being Scales, Golombok-Rust Marital Satisfaction and Wendenburg Pregnancy Anxiety Questionnaires were distributed between them. Then, experimental group received 10 sessions of 90 minutes about spiritual intelligence training based on Tiri, Noklain and Ubanis models, but the control group received no intervention. After conducting post-test on both groups, data were subjected to multivariate analysis of covariance (MANCOVA) design using software SPSS.ResultsThe results showed that receiving spiritual intelligence training causes a significant difference in decreasing pregnancy anxiety and increasing psychological well-being and marital satisfaction between the experimental and control group (P=0.001).ConclusionSpiritual intelligence is one of the most important components that can reduce negative emotions such as pregnancy anxiety and increase psychological well-being and marital satisfaction.Keywords: Spiritual intelligence, Psychological well-being, Marital satisfaction, Pregnancy anxiety
-
BackgroundResearch supports that in vitro fertilization causes anxiety and that anxiety can continue into the resulting pregnancy. Most women who have IVF will have a less invasive treatment for infertility prior to IVF; however, it is unclear if specific less invasive treatment cycles impact anxiety that is experienced in the pregnancy resulting from IVF.MethodsA prospective study was conducted for women who became pregnant via IVF, and data was collected about reported previous non-IVF treatment cycles as well as Pregnancy Related Anxiety Measure. Latent Class Analysis was conducted A p-value of ≤0.05 was considered significant.Results144 subjects participated and were highly educated, affluent, married, and primarily white. The LCA process yielded two groups that on average had similar levels on most items except for use of intra uterine insemination and/or ovarian stimulation. This information was used to generate four exhaustive and mutually exclusive groups: Stimulation Only (stim-only), Stimulation and Intra uterine Insemination (stim-IUI), Intra uterine Insemination only (IUI only), or No Treatment (No Tx). ANOVA found that those in the Stim Only group had statistically significantly higher PRAM scores than the Stim IUI (p=0.0036), the IUI only group (p=0.05), and the No Tx group (p=0.0013).ConclusionWomen who become pregnant via IVF and had a history of non-in vitro fertilization cycles that only involved ovarian stimulation experienced more pregnancy-specific anxiety in the pregnancy that results from in vitro fertilization.Keywords: Infertility, Intra uterine insemination, In Vitro fertilization, Pregnancy anxiety, Stress
-
زمینه و هدفاضطراب بارداری یک حالت روانی است که به نگرانی های مختص بارداری ازجمله نگرانی در مورد زایمان و سلامت نوزاد گره خورده است. هدف از این مطالعه، تحلیل عاملی تاییدی پرسشنامه اضطراب بارداری Pregnancy Related Anxiety Questionnaire (PRAQ) در جمعیت زنان باردار ایرانی طراحی گردید.روش بررسیمطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است. پس از تایید روایی صوری و محتوا به منظور روان سنجی این ابزار 170 نفر از زنان باردار مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه PRAQ و پرسشنامه اضطراب بک را تکمیل نمودند. در این پژوهش به منظور ارزیابی روایی از مدل های تحلیل عاملی تاییدی و روایی همزمان و برای بررسی پایایی از آزمون باز آزمایی و ضرایب آزمون آلفای کرونباخ در نرم افزار AMOS در SPSS استفاده گردید.یافته هانتایج تحلیل عاملی تاییدی برازش قابل قبولی برای ساختار مکنون (PRAQ) در سطح سوال و در سطح 5 خرده مقیاس به دست داد. همچنین، همبستگی معنی دار، مولفه ها و مقیاس کلی پرسشنامه (PRAQ) با پرسشنامه اضطراب بک روایی همزمان پرسشنامه را تایید کرد. پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفا کرونباخ 78/0 تایید و برای عامل های پنج گانه بین 69/0 تا 76/0 بود. دامنه ضریب اعتبار بازآزمایی یک ماه بعد بر روی 40 نفر از مادران باردار بین 65/0 تا 72/0 بود (01/0نتیجه گیریپرسشنامه فرم کوتاه اضطراب بارداری ویژگی های روان سنجی لازم را دارد. در این پژوهش 5 عامل استخراج شده در پرسشنامه (PRAQ)، با عوامل استخراج شده در نسخه اصلی منطبق بود؛ بنابراین، پیشنهاد می شود از این ابزار برای تشخیص اضطراب و نگرانی های زنان در دوره بارداری استفاده شود.کلید واژگان: روان سنجی, پرسشنامه اضطراب بارداریBackground And AimsPregnancy anxiety is a particular emotional state tied to pregnancy-specific concerns, such as worries about maternity and infant health. The aim of this study was confirmatory factor analysis of Pregnancy Related Anxiety Questionnaire (PRAQ) that was designed in Iranian pregnant women population.MethodsThis research was a descriptive analytic study After confirming the validity and content for psychometric of tool, 170 pregnant women in health centers of Kerman city were selected by convenience sampling and completed PRAQ questionnaire and Beck Anxiety Inventory. In this study, Confirmatory factor analysis and concurrent validity were used to evaluate the validity of models; and test-retest and coefficients Cronbach's alpha test were used in SPSS 19 and the AMOS software to evaluate reliability of models.ResultsConfirmatory factor analysis gave an acceptable value for the latent (PRAQ) in the question scale and level 5 of micro-scale. Also, a significant correlation between the components and the overall scale of the PRAQ questionnaire with the Beck Anxiety Inventory confirmed concurrent validity of questionnaire. Reliability of questionnaire is confirmed based on Cronbach's alpha coefficient value of 0.78 that calculated 0.69 to 0.76 for the five factors. A month later, reliability coefficient amplitude of test-retest on 40 pregnant women was between 0.65 to 0.72 (PConclusionThe short form of pregnancy anxiety questionnaire has the necessary psychometric properties. In this study, five factors extracted in the PRAQ were adapted with the factors extracted from the original version. It is recommended using this tool for diagnosis of anxiety and concerns of women during pregnancy.Keywords: Psychometrics, Questionnaire, Pregnancy anxiety
-
زمینه و هدفاضطراب حاملگی یکی از مشکلات شایع دوره بارداری است که با پیامدهای منفی همراه می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش باورهای سلامتی و سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامتی در پیش بینی اضطراب حاملگی زنان باردار انجام گرفت.مواد و روش هاروش این مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان بارداری مراجعه کننده برای دریافت مراقبت های دوران بارداری از ماه اول تا نهم بارداری به مراکز بهداشتی درمانی شهر اردبیل در نیمه دوم 1392 تشکیل دادند. تعداد 110 نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شده و به پرسشنامه های جمعیت شناختی، نسخه تجدیدنظرشده اضطراب مرتبط با بارداری و الگوی باور سلامتی و نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامتی پاسخ دادند. داده های نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد.یافته هااضطراب حاملگی با آسیب پذیری ادراک شده (41/0-=r؛ 001/0 > p)، شدت پیامدهای ادراک شده (56/0-= r؛ 001/0 > p)، مزایای درمان پزشکی (35/0-= r؛ 001/0 > p)، نمره کلی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی (67/0-= r؛ 001/0 > p) و مولفه های آن یعنی مسولیت پذیری سلامتی (54/0-=r؛ 001/0>P)، فعالیت بدنی (42/0-= r؛ 001/0 >p)، تغذیه (42/0-= r؛ 001/0 > p)، رشد معنوی (55/0-= r؛ 001/0 > p)، روابط بین فردی (57/0-= r؛ 001/0 > p)، مدیریت استرس (64/0-= r؛ 001/0 > p) ارتباط منفی داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نیز آشکار کرد که 44% از کل واریانس اضطراب حاملگی زنان به وسیله باورهای سلامتی و 50% آن به وسیله رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی تبیین می شود.نتیجه گیریباورهای مثبت درباره سلامتی و سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامتی در کاهش اضطراب حاملگی زنان نقش دارد. نتایج این پژوهش لزوم آموزش باورهای سلامتی و سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامتی در دوره بارداری برای بهبود سلامت روان شناختی و مقابله با اضطراب حاملگی را مطرح می سازد.
کلید واژگان: الگوی باورهای سلامتی, سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامتی, اضطراب حاملگی, زنان باردار, اردبیلBackground And ObjectivePregnancy anxiety in a common problem during pregnancy period that is associated with negative consequences. The current study was conducted in order to determine the role of health beliefs and health promoting behaviors in predicting pregnancy anxiety among pregnant women.MethodsThis research was a descriptive- analytical and correlational study. Pregnant women referred to health centers of the Ardabil city for medical cares from the first to ninth month of pregnancy in the second half of 2014 were the population of this study. One hundred and ten women were randomly selected via clustering sampling method from this population; they were asked to fill in the questionnaires- demographic data, Pregnancy-Related Anxiety Questionnaire-Revised (PRAQ-R), health belief model questionnaire and Health-Promoting Lifestyle Profile (HPLP). The data were analyzed by tests of Pearson correlation and multivariate regression.ResultsPregnancy anxiety had negative relationship with perceived susceptibility (r = -0.41; p < 0.001), severity of perceived consequences (r= -0.56; p < 0.001), benefits of medical treatment (r= -0.35; p< 0.001), total score of health promoting lifestyle (r= -0.67; p < 0.001), its components, namely health responsibility (r= -0.54; p < 0.001), physical activity (r= -0.42; p < 0.001), nutrition (r= -0.42; p < 0.001), spiritual growth (r= -0.55; p < 0.001), interpersonal relationships (r= -0.57; p < 0.001), and stress management (r= -0.64; p < 0.001). Regression analyses also revealed that 44% of variance of pregnancy anxiety of women was explained by health beliefs and 50% of it was explained by health promoting lifestyle.ConclusionPositive beliefs about health and health promoting lifestyle play role in reducing pregnancy anxiety. The results of this research propose the necessary of training health beliefs and health promoting life style during pregnancy period for improving psychological health and coping with pregnancy anxiety.Keywords: Health Belief Model (HBM), health promoting lifestyle, Pregnancy anxiety, Pregnant women, Ardabil -
سابقه و هدفاضطراب دوران بارداری، پیامدهای نامطلوبی بر روی مادر و نوزاد دارد. استفاده از روش های کاهش اضطراب مادران باردار، نقش موثری در کاهش مشکلات روانی مادر و فرزند او دارد. تمرینات تن آرامی می تواند در حاملگی ها و زایمان های پرخطر موجب بهبود پیامدهای حاملگی شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش این تمرین ها بر میزان اضطراب زنان باردار گروه پرخطر صورت گرفت.روش بررسیپژوهش حاضر به روش کارآزمایی بالینی تصادفی، بر روی 150زن باردار گروه پرخطر 32- 35هفته (75 نفر در گروه تن آرامی، 75 نفر در گروه کنترل) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر شهرضا انجام شده است. ابزار مورد استفاده، شامل پرسش نامه اطلاعات فردی و بارداری، پرسش نامه اضطراب اشپیل برگر، چک لیست ثبت انجام تن آرامی بوده است. برای گروه تن آرامی علاوه بر مراقبت های معمول دوران بارداری،4 جلسه 90 دقیقه ای، کلاس آموزشی تمرینات تن آرامی فعال به روش جاکوبسن در طی 4هفته (هفته ای یک بار) برگزار شده است. گروه کنترل فقط مراقبت های معمول دوران بارداری را دریافت می کردند. نمره اضطراب قبل از مداخله، هم چنین در پایان مداخله در هر دو گروه سنجیده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوجی و تی مستقل استفاده شد.یافته هادر این بررسی، میانگین نمره اضطراب قبل از مداخله در دو گروه، اختلاف آماری معنی داری نداشت ولی میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله در دو گروه، اختلاف آماری معنی داری نشان داد. در گروه تن آرامی بعد از مداخله، میانگین نمره اضطراب کاهش یافت و در گروه کنترل اندکی افزایش مشاهده شد.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد، آموزش تمرینات تن آرامی موجب کاهش اضطراب زنان باردار گروه پرخطر می شود.
کلید واژگان: آموزش تن آرامی, زنان گروه پرخطر, اضطراب دوران بارداریBackground And ObjectivesPrenatal maternal anxiety has adverse effects on the mother and fetus and child. Use of anxiety-reducing techniques for pregnant mothers plays an important role in decreasing maternal and child Psychological problems. Relaxation exercise could be improve pregnancy outcome in High Risk pregnancy and High Risk Delivery. This study aimed to determine the effect of relaxation training on anxiety in High risk mothers.Materials And MethodsThe present study was done as a clinical trial on 150 High Risk Pregnant Women 32-35week (75 subjects as relaxation group،75 subjects as control group) referred to Health and Medical Center in Shahreza city. Data were collected using personal data form and Spielberger anxiety Inventory questionnaire. In addition to routine pregnancy care، four 90minute sessions of relaxation active Jacobsen training courses were held during 4weeks (once a week). The control group only received routine pregnancy care. Anxiety score before the intervention and at the end of the intervention were analyzed in all two groups. Data analysis was done using Ttest، tabs analysis.ResultsIn this study، the mean anxiety scores were not significantly different in the two groups before the intervention، but there was significant differences in relaxation group after the intervention (pvalu<0/001). There was a decrease in the mean anxiety score in relaxation group after the intervention whereas there was a slightly increase in the control group.ConclusionThe results of this study indicated that relaxation training could reduce anxiety in Pregnant High Risk Women.Keywords: Relaxation Training, High Risk Women, Pregnancy Anxiety -
زمینه
دوران بارداری با تغییرات جسمانی و روانشناختی بسیاری همراه است. از این رو به بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس برجنبه های روانشناختی از جمله اضطراب حالت/صفت، اضطراب بارداری و سلامت روان زنان نخست زا پرداخته شده است.
روشاین پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون است. نمونه گیری در دسترس شامل 30 زن نخست زا که در پرسشنامه سلامت روان یک انحراف معیار بالاتر از میانگین کسب نمودند و معیار جمعیت شناسی پژوهش را داشتند می باشند. آنان به طور تصادفی به دو گروه 15 نفر ی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش از آموزش مدیریت استرس و گروه کنترل تنها از مراقبت های معمول بارداری برخوردار بودند. آنها مجددا توسط پرسشنامه های مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده و توسط کوواریانس چند متغیری بررسی و توسطSPSS تحلیل شد.
نتایجیافته ها نشان می دهد که آموزش مدیریت استرس با کاهش اضطراب حالت/ صفت در سطح معناداری 001/0< p، اضطراب بارداری در سطح معناداری 003/0< pو ابعاد آن (نگرانی در مورد تولد نوزاد در سطح 015/0< p نگرانی در مورد احساسات/ روابط بین فردی در سطح 02/0p <) و سلامت روان در سطح معناداری 015/0< p همراه است. ولی باعث کاهش نگرانی تغییرات ظاهری بدن در سطح 12/0< pکه یکی دیگر از ابعاد اضطراب بارداری است، نمی باشد.
نتیجه گیریبرنامه ی آموزشی مدیریت استرس رویکرد مناسب برای ارتقاء سلامت روان و کاهش نگرانی در نتیجه ی اضطراب زنان نخست زا در برخورد با استرس های موقعیت بارداری می باشد
کلید واژگان: آموزش مدیریت استرس, اضطراب حالت, صفت, اضطراب بارداری, سلامت روان, زنان نخست زاBackgrund: Pregnancy is associated with physical and psychological changes in pregnant women. Thus, we evaluate the effectiveness of stress management training with cognitive-behavioral approach on psychological aspects of primiparous women including state/trait anxiety, pregnancy anxiety and mental health.
MethodsThis research is a quasi-experimental study with pre and posttest. The convenience sampling included 30 primigravidae who obtained a standard deviation above the mean in mental health questionnaire and who enjoyed the demographic standard of the research. They were randomly divided into two groups as experimental and control (n=15). The experimental group was provided with stress management training 2 hours per day on a weekly basis, but the control group only had usual pregnancy cares. Then, they were again assessed by the mentioned questionnaires. The collected data were evaluated by multivariate covariance and were analyzed using SPSS software.
ResultsThe findings indicated that stress management training with cognitive-behavioral approach had a significant effect on state/trait anxiety (p< 0.001), pregnancy anxiety (p< 0.003) and its aspects (concerns about child birth (p< 0.002, concerns about interpersonal emotions/relationships P< 0.02) as well as mental health (P< 0.015), but has no significant effect on the concerns about changes in body (p< 0.12) appearance.
ConclusionStress management training program is an appropriate approach for mental health promotion and distress reduction due to the anxiety of primigravidae in dealing with the pregnancy stresses.
Keywords: Stress management training, state, trait anxiety, Pregnancy anxiety, Mental health, Primiparous women -
مقدمهبیماری های آلرژیک از جمله بیماری های شایع درکودکان بوده و یکی از علل شایع ناتوانی در بسیاری از جوامع هستند. افزایش شیوع این بیماری ها در سال های اخیر در بسیاری از کشورهای دنیا گزارش شده است. بروز آلرژی در کودکان فاکتورهای خطر متعددی از جمله استرس مادر در دوران بارداری دارد.روش بررسیاین مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 290 مادر باردار مراجعه کننده به دو بیمارستان دولتی و خصوصی شهر یزد انجام شد. نمونه گیری درطی سال 1388 و به روش غیر تصادفی ساده انجام شد. میزان اظطراب مادر در بارداری توسط پرسشنامه استاندارد شده (Pregnancy Anxiety Questionnaire) PRAQتعیین شد. میزان IgE خون مادر و بندناف نوزاد به روش Enzyme Linked Immunosorbent Assay))ELISA تعیین گردید سپس داده ها با نرم افزار آماریSPSS ویرایش 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایجیافته های این مطالعه نشان می دهد که میانگین نمره اضطراب بارداری در مادرانی که IgE نوزادشان بالاتر از IU/ml35/0 است بیشتر از مادرانی می باشد که IgE بند ناف نوزادشان کمتر از IU/ml35/0 است و بین نمره اضطراب بارداری و سطح IgE بندناف رابطه معنی داری وجود دارد(001/.(P<. از طرفی بین متغیرهای جنسیت و وزن نوزاد در هنگام تولد و نیز سن حاملگی با سطح IgE بند ناف ارتباط معنی داری وجود ندارد(05/0(P>.نتیجه گیریبه نظر می رسد اضطراب و ترس در دوران بارداری یکی از علل افزایش IgE بند ناف در نوزادان باشد.
کلید واژگان: استرس, IgE خون بند ناف, بیماری های آلرژیکIntroductionAllergic diseases are among the common diseases in children and one of the common causes of disability in many societies. Increased incidence of these diseases in recent years in many countries has been reported. Allergies in children have several risk factors, including maternal stress during pregnancy.MethodsIn this descriptive-analytic study, 290 pregnant women referred to two general and private hospitals in Yazd were studied. Subjects were selected during 2010 by non-randomized simple sampling. Anxiety level in pregnant mothers was determined by PRAQ (Pregnancy Anxiety Questionnaire). IgE (Immunoglobulin E) levels in Cord blood and maternal blood were determined by ELISA method. The results were analyzed by SPSS version 16.ResultsOur findings showed that the average anxiety score in mothers whose newborns had IgE level above 0.35 IU/ml is more than mothers whose babies blood IgE was less than 0.35 IU/ml, and there was a significant relationship between cord blood IgE level and pregnancy anxiety score (P<0.001). There wasnt any significant relationship between other variables such as gender, gestational age and birth weight with cord blood IgE levels (P> 0.05).ConclusionIt seems that anxiety and fear during pregnancy are risk factors for elevation of cord blood IgE level in newborns.Keywords: Pregnancy Anxiety, Cord Blood Ige, Allergic Diseases
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.