به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "rheological properties" در نشریات گروه "پزشکی"

  • Shima Moazzezi, Amir Hossein Elhamirad *, Leila Nateghi, Mohammad Hossein Haddad Khodaparast, Fatemeh Zarei

    Food products could be exposed to heat treatments during manufacture, storage, and distribution chains which can affect the rheological properties of hydrocolloid solutions. Viscosity is an important factor for quality evaluation in many food products. In the current study marshmallow seed mucilage, as a potential new source of hydrocolloid, was prepared at concentrations of 4, 6, and 8 % (w/v) and subjected to heat treatments at 30, 55, and 80 °C. Afterward, time-independent rheological behaviors of examined concentrations were assessed by using a rheometer.  The findings revolved around that marshmallow seed mucilage showed a pseudoplastic behavior (n<1) as well as in the power low model. In the mentioned model the consistency coefficient (K) of all analyzed concentrations significantly has been increased at different temperatures (p≤0.01). Also, the flow behavior index value changed from 0.5092 to 0.7934 and showed a significant decrease at higher temperatures (55 and 80 °C) and also as a result of increasing in concentration. The concentrations of 4 % and 8% showed the highest temperature-dependency of consistency coefficient and flow index, respectively. In contrast, the lowest temperature dependency of consistency coefficient and flow index were detected at 6 and 4 % mucilage solution, respectively. At low concentrations, Bingham and at high concentrations Casson models, in addition, Hershel-Bulkley model best fitted with the mucilage solution.

    Keywords: Marshmallow seed mucilage, Rheological properties, Apparent viscosity
  • آرش بنیسی، اسماعیل قنبری شندی*، حامد باقری درویش محمد
    مقدمه

    امروزه استفاده از محصولات غذایی طبیعی عاری از افزودنی ها تبدیل به یک مسئله اساسی و خواست عمومی برای مصرف کنندگان شده است. از طرفی ویژگی های ریولوژیکی و ویسکوزیته محصولات نوشیدنی، یکی از ویژگی های بسیار تاثیرگذار بر مطلوبیت این محصولات می باشد. از این رو یافتن راه حلی برای بهبود این ویژگی آبمیوه جات، ضروری می باشد.

    مواد و روش‏ها

    در این مطالعه تاثیر هموژنیزاسیون با دورهای 5000 و 10000 دور در دقیقه و زمان های 5 و 10 دقیقه بر روی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ریولوژیکی نکتار هلو مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    هموژنیزاسیون موجب افزایش معنی دار ویسکوزیته ظاهری نمونه ها در سطح 5 درصد گردید. به طوری که از 6/10 میلی پاسکال ثانیه در نمونه شاهد به 76/16 میلی پاسکال ثانیه در نمونه هموژن شده در دور 10000 و زمان 5 دقیقه رسید. از طرفی دیگر هموژنیزاسیون باعث بهبود ویژگی های رنگی و ته نشینی نکتار هلو در مقایسه با نمونه شاهد گردید. علاوه بر این هموژنیزاسیون باعث افزایش pH، بریکس، اندیس فرمالین، کدورت به طور معنی داری شد. درحالی که اسیدیته به صورت غیر معنی داری افزایش یافت. همچنین اندازه ذرات تحت تاثیر هموژن کردن نمونه ها به طور معنی داری کاهش یافت.

    نتیجه ‏گیری

    با توجه به نتایج این مطالعه می توان عنوان کرد که اعمال هموژنیزاسیون موجب بهبود ویسکوزیته و پایداری تیمارها می‏گردد و درنتیجه می توان از فرایند هموژنیزاسیون به عنوان جانشینی برای مواد افزودنی ویسکوز کننده استفاده کرد.

    کلید واژگان: بریکس, خواص رئولوژیکی, کدورت, نکتار هلو, هموژنیزاسیون
    A. Benisi, E. Ghanbari Shendi *, H. Bagheri Darvishmohammad
    Introduction

    Nowadays, use of non-additive food products has become a fundamental issue and a general demand for consumers. On the other hand, the rheological properties and viscosity of beverage products are one of the important factors that impacts acceptability of these products. Hence, it is essential to find a way to solve this problem and improve the quality properties of juices.

    Materials and Methods

    In this study, the effect of homogenization with 5,000 and 10,000 rpm at 5 and 10 minutes was studied on the physico-chemical and rheological properties of peach nectar.

    Results

    Homogenization significantly increased the apparent viscosity of the samples by 5% level, therefor from 10.6 mPa in the control sample, it was 16.67 mPa in the homogenized sample at 10,000 rpm and 5 min. On the other hand, homogenization improved color characteristics and peach nectar sedimentation as compared to the control sample. In addition, homogenization increased pH, brix, formalin index, and turbidity significantly. However, acidity of the samples increased insignificantly. Besides that, the particle size decreased significantly by the homogenization procedure.

    Conclusion

    According to the results of this study, it might be concluded that the application of homogenization improves the viscosity and stability of treatments and therefore the homogenization process can be used as a substitute for viscous additives.

    Keywords: Brix, Homogenization, Peach Nectar, Rheological Properties, Turbidity
  • Sepideh Khorasany*, Fatemeh Shahdadi
    Background and Objectives

    Use of aloe vera gel in dairy industries is important for increasing quality of dairy products. In the present study, effects of aloe vera gel with inulin and whey powder on survival of probiotic bacteria, rheological and sensory characteristics of yogurt were investigated.

    Materials and Methods

    Low-fat (1.5%) probiotic yogurts were prepared from pasteurized milks, 1% of starters and 2% combinations of Lactobacillus acidophilus with Bifidobacterium animalis at 40 °C and pH 4.4. Probiotic yogurts mixed with aloe vera gels at 0, 5, 10, 15 and 20% were stored seven days at 4 oC. Since the probiotic yogurt with 10% of aloe vera gel included the best sensory scores compared to other aloe vera gel concentrations after seven days of storage at 4 oC, this formulation was mixed with inulin at 0.5, 1 and 1.5% (w/w) or whey powder at 5, 10 and 15% (w/w). 

    Results

    Sensory evaluations showed that the probiotic yogurt with 10% of aloe vera gel and 1.5% of inulin included the highest scores of flavor, texture, aroma, color and acceptance within the samples after similar storage conditions. The probiotic yogurt with 10% of aloe vera gel and 1.5% of inulin included the highest survival of Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium animalis, while controls (with no aloe vera gels) showed the lowest survival rates of Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium animalis. Apparent viscosity and serum separation of probiotic yogurt with 10% of aloe vera gel and 1.5% of inulin respectively increased three times and decreased to less than 4%, compared to controls and whey samples at similar shear rates and storage times.The pH decrease of probiotic yogurt with 10% of aloe vera gel and 1.5% of inulin was much slower than those of the control and whey samples during storage, including no serum separations during storage.

    Conclusions

    Aloe vera gel and inulin improved viability of probiotic bacteria and quality of yogurt samples during storage.

    Keywords: Probiotic bacteria, Aloe vera gel, Inulin, Whey powder, Rheological properties, Sensory evaluation
  • M. Khaki, M. Mizani *, M. Alimi

    Dried carrot pomace (DCP) may be used as a thickening, coloring agent and also a carotenoid-fiber enriched component in food products formulations. The main objective of this study to investigate the effect of DCP from juice industries waste material on the physicochemical, rheological, nutritional properties of ketchup by partial replacement (0.7-3.5%) of tomato paste and the carboxy methyl cellulose. The physicochemical parameters of DCP, including: the moisture, fat, protein, ash, crude fiber, pectin, phenolic compounds content, water holding capacity and color properties were first analyzed. Then, different ketchup samples, based on DCP content variations, were formulated. The physicochemical properties of the formulations as well as the tomato lycopene and DCP β-carotene synergistic effect were studied. Based on the analytical data obtained, the samples with highest viscosity, lowest syneresis and the best color index with (0-2.1%) carrot pomace powder were selected for more detailed investigations to perform carotenoids measurements, color parameters specifications, rheological properties. Finally the formulation with 28% tomato paste, 3% glucose syrup, 0.4% carboxymethyl cellulose and 0.7% DCP was assigned as the best carotenoid-fiber enriched and healthy ketchup product.

    Keywords: Carotenoid, Carrot Pomace Powder, Fiber, Ketchup, Rheological Properties
  • مهدی امینی، مریم قادری قهفرخی*، بهاره برهانی، زهرا پیران، سید محمدحسین باقری
    سابقه و هدف
    ارزش تغذیه ای، رنگ، طعم و قوام مهم ترین جنبه های کیفی سس کچاپ گوجه فرنگی می باشند که رفتار خرید مصرف کننده را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهند. در این تحقیق تاثیر جایگزینی شکر با شربت ذرت با فروکتوز بالا (HFCS) بر ویژگی های کیفی سس کچاپ مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    در مطالعه ی حاضر، ساکارز با HFCS در سطوح مختلف جایگزین و 5 فرمولاسیون 0-HFCS، 25-HFCS، 50-HFCS، 75-HFCS و 100-HFCS با در صد جایگزینی به ترتیب 0 (کنترل)، 25، 50، 75 و 100% HFCS به جای شکر تولید شد. فرمولاسیون ها از نظر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، رئولوژیکی و حسی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    فعالیت آبی فرمولاسیون های دارای HFCS به طور قابل ملاحظه ای کمتر از 0-HFCS بود. کچاپ 100-HFCS و 0-HFCS به ترتیب بیشترین و کمترین میزان لیکوپن را دارا بودند. با افزایش درصد جایگزینی HFCS در فرمولاسیون، مقادیر روشنایی و قرمزی افزایش در حالی که میزان زردی به طور معنی داری کاهش یافت (05/0P<). میزان جدایش سرمی با افزایش در صد HFCS از 0 تا 100% از 96/10% به 66/1% کاهش یافت. تمامی فرمولاسیون ها دارای رفتار غیر نیوتونی و رقیق شونده با برش و دارای تنش تسلیم بودند. نتایج حاکی از بهبود ویژگی های حسی سس کچاپ از قبیل رنگ، قوام، مزه و پذیرش کلی در نتیجه ی جایگزینی شکر با HFCS بودند.
    نتیجه گیری
    جایگزینی شکر با HFCS تا سطح 75%، می تواند علاوه بر افزایش ثبات ترکیبات زیست فعال، ویژگی های حسی و رئولوژیکی سس کچاپ را بهبود دهد.
    کلید واژگان: سس کچاپ, شربت ذرت با فروکتوز بالا, شکر, لیکوپن, ویژگی های رئولوژیکی
    Mehdi Amini, M Ghaderi, Ghahfarokhi*, B Borhani, Z Piran, MH Bagheri
    Background and Objectives
    Nutritional value, color, flavor and consistency are the major quality attributes of tomato ketchup, influencing the buying behavior of the consumers. In this study, the effects of sugar replacement with high fructose corn syrup (HFCS) on the qualitative properties of ketchup sauce were investigated.
     Materials & Methods
    In the present study, sucrose was replaced with HFCS at various levels in ketchup formulation, and five formulations were developed as follows: 0-HFCS, 25-HFCS, 50-HFCS, 75-HFCS and 100-HFCS, representing the HFCS substitution of 0 (control), 25, 50, 75 and 100%. Then the formulations were analyzed for physicochemical, rheological and sensorial characteristics.
    Results
    Water activity of the ketchup samples containing HFCS was significantly lower than the control. Regarding the lycopene content, the 100-HFCS and control sample presented the highest and lowest values, respectively. Lightness and redness values were increased while yellowness values were decreased significantly with a corresponding increase in the HFCS substitution. Serum separation was reduced from 10.96 to 1.66% by increasing the HFCS content from 0 to 100%. Applied ketchup formulations showed non-Newtonian and shear thinning flow with tendency to yield stress at all HFCS levels. The findings revealed the improvement of the organoleptic attributes of ketchup in terms of color, consistency, taste and overall acceptability as a result of sugar substitution of sugar with HFCS.
    Conclusion
    Sugar replacement with HFCS up to 75% can improve the sensory and rheological characteristics of ketchup sauce in addition to increasing the stability of bioactive compounds.
    Keywords: High fructose corn syrup, Ketchup sauce, Lycopene, Rheological properties, Sucrose
  • F. Salehi *, S. Amin Ekhlas

    The aim of this study was to determine the rheological properties of sponge cake batters andphysical (volume, density, moisture content, weight after baking and color) and sensory properties of spongecake formulated with four different levels of wild sage seed gum (0, 0.5, 0.75 and 1.0 %). Sponge cake battersformulated with gums showed pseudoplastic (shear-thinning) and thixotropic (time-dependent) behavior. Theapparent viscosity of cake batter significantly (P<0.05) increased with increasing gum levels. Increasing the levelof gum from 0.0 to 1.0 % significantly increased the volume of cake (P<0.05), while the density values wasdecreased from 345 to 333 kg/m3 with increasing gum levels. The crumb color of samples was affected by theaddition of wild sage seed gum. The sponge cake with 1.0 % gum exhibited a color, with L*, a* and b* equal to86.61, 1.50 and 39.35, respectively. Gum addition increased the volume and porosity of the cakes and resulted insofter products. 1.0 % wild sage seed gum is suggested to use in sponge cakes to obtain the cakes with theacceptable volume, appearance, texture and total acceptance.

    Keywords: Image Analysis, Rheological Properties, Sponge cake, Wild Sage Seed Gum
  • Mehdi Naderi, Jamshid Farmani, Ladan Rashidi
    Background And Objectives
    Canola oil is very low in saturated fatty acid (~8 %), which makes it suitable for application as dressing for salad. Canola oil is liquid, thus its application in the production of margarine and shortening is limited. The present study provides information about the effects of monoacylglycerols (MAG) as the structuring agent on physical, microstructure and rheological properties of canola oil.
    Materials And Methods
    Canola oil was added 0.5, 3.0 and 5.0% MAGs. Fatty acid composition, iodine value (IV), slip melting point (SMP), solid fat content (SFC), rheological properties (viscose, elastic and complex moduli, complex viscosity and tand) and its microstructure by polarized light microscopy (PLM) were evaluated.
    Results
    MAGs at 0.5% concentration, did not affect the saturated fatty acid (SFA) content; however, at 3 or 5% concentrations, SFA content increased (P
    Conclusions
    Canola oil structured with MAGs, can find its application in the production of liquid margarines and shortenings suitable for the use in bakery.
    Keywords: Canola oil, Monoacylglycerols, Microstructure, physicochemical properties, Rheological properties
  • نازدار نظرپور، مهرناز امینی فر*
    سابقه و هدف
    با توجه به تنوع آب و هوایی و رواج دامداری سنتی در ایران و تولید انواع پنیرهای سنتی در مناطق مختلف کشور لزوم جمع آوری و انتشار اطلاعات فیزیکوشیمیایی، میکربی و تکنولوژیکی آنها به شدت احساس می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر نوع شیر و زمان تخمیر بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و رئولوژیک پنیر شیراز- پنیر نرم سنتی تولیدشده در مناطق غربی کشور- می باشد.
    مواد و روش ها
    پنیر سنتی شیراز با استفاده از دو نوع شیر گوسفند و شیر گاو با زمان تخمیر 4 و 6 ساعت توسط استارترهای لاکتیکی ماست- استرپتوکوکوس ترموفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگاریکوس- تولید شد و سپس ویژگی های فیزیکوشیمیایی، رئولوژیک و حسی پنیرهای تولیدشده در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    بر اساس یافته های تحقیق، با افزایش زمان تخمیر در پنیر شیراز، چربی، پروتئین، pH و ماده خشک آن کاهش یافته و همچنین پنیر شیراز گوسفندی مقدار چربی، پروتئین و ماده خشک بالاتری داشته است. نتایج آزمون های رئولوژیک حاکی از آن است که مدول ذخیره G’ و مدول افت G” پنیر شیراز گوسفندی در هر فرکانسی بالاتر از پنیر شیراز گاوی بوده و با افزایش زمان تخمیر در نمونه های پنیر شیراز هر دو مدول ذخیره و مدول افت هر دو افزایش یافتند. ویژگی های حسی -مزه و بافت- پنیر شیراز گوسفندی با افزایش زمان تخمیر، بهبود معنی داری پیدا کرد.
    نتیجه گیری
    نوع شیر و زمان تخمیر بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی، رئولوژیک و حسی پنیر شیراز موثر است. پنیر شیراز گوسفندی با زمان تخمیر 6 ساعت از بافت سفت تر و مطلوب تری در مقایسه با پنیر شیراز گاوی برخوردار بود.
    کلید واژگان: پنیر سنتی شیراز, پنیر سیراج, زمان تخمیر, ویژگی های فیزیکوشیمیایی, ویژگی های رئولوژیک
    N. Nazarpoor, M. Aminifar*
    Background And Objectives
    Due to the climate variation and extension of traditional animal husbandry in Iran, investigation on the physicochemical, microbial and technological characteristics of different kinds of traditional cheese is crucial. In this study, the effect of milk type and fermentation time on the physicochemical, sensorial and rheological properties of Shiraz cheese- soft cheese produced in western Iran- were investigated.
    Materials and Methods
    Shiraz traditional cheese was produced from bovine and ovine milk with 4 and 6 hour fermentation times. The physicochemical, rheological and sensorial properties of the cheese samples were analyzed with completely randomized design with three replicates..
    Results
    According to our results, when fermentation time increased, the amount of protein, fat, dry matter and pH of the cheese samples was decreased. Shiraz cheese produced from ovine milk has higher protein, fat and dry matter than bovine cheese. Rheological tests showed that storage modulus (Ǵ) and loss modulus (G̋) of the ovine Shiraz cheese samples were higher than those of bovine samples in each frequency, and when the fermentation time was increased, storage and loss modulus were increased too. The sensorial characteristics –taste and texture- of the ovine Shiraz cheese were improved significantly when the fermentation time was increased.
    Conclusion
    The results showed that the physicochemical, rheological & sensorial properties were affected by the milk type and fermentation time. Ovine Shiraz cheese with 6 hours fermentation had firmer and better texture than bovine Shiraz cheese.
    Keywords: Shiraz cheese traditional, Siraj cheese, Fermentation time, Physicochemical characteristics, Rheological properties
  • Moslem Sabaghi, Yahya Maghsoudlou, Parisa Habibi *
    Background And Objectives
    Kefiran (Kef) is a water-soluble polysaccharide that can form transparent film; however, it is brittle. Therefore, in order to improve the mechanical properties of kefiran film, a mixture with other polymers can be offered. The expansion of mixed systems can propose kefiran and polyvinyl alcohol (PVOH) as a new composite film.
    Materials And Methods
    Solutions of 20 gram per liter kef and 40 gram per liter of PVOH were prepared. A mixture of film-forming solutions of different ratios of Kef/PVOH (100/0, 68/32, 50/50, 32/68) was prepared. In this study, different experiments including the physical properties (thickness, moisture content, and film solubility in water), water vapor permeability, and mechanical properties (tensile strength, elongation at break, puncture strength, and puncture deformation) of composite films as well as the rheological properties of film forming solutions were investigated.
    Results
    The results of physical properties such as thickness, moisture content, solubility in water and mechanical properties such as tensile strength, elongation at break, puncture deformation, puncture strength and water vapor permeability indicated that the mechanical properties, thickness and solubility in water increase with increase in PVOH content; however, moisture content and water vapor permeability decrease. Rheological characterization of different film forming solutions exhibited Newtonian fluid behavior.
    Conclusions
    These results contribute to the establishment of an approach to optimize films’ composition based on the interactions between polymers, aiming at improving the properties of polysaccharide-based films.
    Keywords: Kefiran, Polyvinyl alcohol, Physical properties, Mechanical properties, Rheological properties
  • منا سادات بهبهانی، سلیمان عباسی*
    سابقه و هدف
    شربت خاکشیر علیرغم دارا بودن ویژگی های بسیار مفید، اغلب به جهت ناپایدار بودن و نبود مطالعات علمی، تاکنون چندان مورد توجه صنعت غذا نبوده است. در این بررسی، امکان پایدارسازی این شربت با استفاده از صمغ های فارسی و کتیرا (با توجه به خاصیت تشکیل ژل برگشت پذیر در حضور یون های فلزی) در حضور مقادیر مختلف تخم ریحان مورد ارزیابی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    برای تهیه شربت خاکشیر مطلوب، نخست تاثیر 3 متغیر (غلظت دانه های خاکشیر، شکر و تخم ریحان) مورد بررسی قرار گرفتند. سپس، به منظور پایدارسازی شربت خاکشیر و جلوگیری از ته نشینی دانه های تخم ریحان و خاکشیر، غلظت های مختلف صمغ فارسی کامل و بخش های محلول و نا محلول آن و همچنین غلظت های مختلف صمغ کتیرای کامل و بخش های محلول و نا محلول آن بررسی گردیدند. در ضمن، تاثیر حضور نمک کلرید آهن سه ظرفیتی(FeCl3) بر شربت های پایدار شده پس از انجام عمل پاستوریزاسیون (دمای 80 درجه سانتی گراد، مدت 1 دقیقه) و سرد کردن (7 درجه سانتی گراد، دمای مطلوب نوشیدن شربت خاکشیر) نیز بررسی شد. در پایان، ویژگی های حسی، رئولوژیکی و ظاهری شربت های تولید شده مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    براساس یافته های این بررسی، شربت خاکشیر در صورت دارا بودن5% خاکشیر، 5/0% تخم ریحان و 10% شکر مطلوبیت خوبی داشت. در ضمن، شربت های حاوی فاز محلول کتیرا (05/0%) و صمغ کامل کتیرا (3/0%) در حضور یون آهن ویژگی ژل های برگشت پذیر را از خود به نمایش گذاشتند. همچنین، ویژگی های حسی سامانه های شربتی خاکشیر پایدار شده توسط هیدروکلوئیدها بسیار شبیه شربت پایدار نشده بود و رفتار رئولوژیک آن تطابق خوبی با مدل هرشل-بالکلی داشت.
    نتیجه گیری
    یافته های این بررسی نشان داد که با استفاده از صمغ های بومی و افزودن یون آهن می توان شربت خاکشیر پایدار شده و غنی سازی شده تولید نمود که از لحاظ ویژگی های حسی نیز قابل رقابت با شربت معمولی می باشد.
    کلید واژگان: خاکشیر, ژل های برگشت پذیر, صمغ فارسی, کتیرا, ویژگی های رئولوژیکی
    M. Behbahani, S. Abbasi *
    Background And Objectives
    Flixweed (Descurainia sophia L.) is a native plant with seeds that contain a number of nutraceuticals. In different parts of Iran, the seeds of this plant are used to prepare medicinal syrup (sharbat). Despite the medicinal and nutritious advantages of this product, the precipitation of flixweed seeds in syrup is one of the common problems which restrict its commercial usage. The present study investigated the use of native hydrocolloids and production parameters on the stabilization of flixweed syrup.
    Materials And Methods
    The effect of the concentration of flixweed seeds, sugar, basil seeds, native hydrocolloids (soluble and insoluble fractions of Persian gum, PG, and gum Tragacanth, GT), pH, and thermal treatment on the stabilization, rheological and sensory properties of flixweed syrup were examined. The influence of trivalent ions (FeCl3) on the production of reversible characteristics was studied.
    Results
    The findings indicated that PG (1.2%), insoluble fraction of PG (0.8% wt), GT (0.3%), soluble fraction of GT (0.05% wt), and insoluble fraction of GT (0.14% wt) stabilized flixweed seeds in syrup. Furthermore, the presence of FeCl3 (0.005 mol/l) produced a reversible gel in syrups containing the soluble fraction of GT. The rheological properties of the stabilized syrups showed good fit with the Hershel-Bulkley model. In terms of sensory characteristics, the stabilized flixweed seed syrup (5% wt), basil seeds (0.5% wt), sucrose (10% wt) and soluble fraction of GT (0.05% wt) showed the greatest similarity to the control.
    Conclusions
    The findings showed that native gums, in the presence of iron ions, can stabilize as well as enrich the Flixweed syrup where its sensory characteristics was very similar to the unstable regular syrup.
    Keywords: Flixweed, Reversible gels, Persian gum, Tragacanth, Rheological properties
  • عالیه هاشمی خبره، مسعود هنرور، سید مهدی سیدین اردبیلی، هما بهمدی
    مقدمه
    در ایران و بسیاری از کشورها نان به عنوان قوت غالب مردم مطرح است. لذا بهبود ارزش غذایی نان، بالا بردن کیفیت آن از لحاظ ماندگاری و ضایعات کمتر می تواند نیازهای تغذیه ای مردم به ویژه اقشار کم درآمد جامعه را پاسخگو باشد. اضافه کردن ملاس به دلیل داشتن منابع تغذیه ای مناسب از جمله املاح و ویتامین ها به نان مصرفی مردم، می تواند در سلامتی آن ها نقش موثری داشته باشد. اما بهبود کیفیت نان با افزودن ملاس نیز بحث حائز اهمیت دیگری در این راستا می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثراتی است که افزودن ملاس بر ویژگی های رئولوژیکی خمیر و کیفیت نان تست خواهد گذاشت.
    مواد و روش ها
    در این بررسی سطوح 1، 3، 5 و 7% ملاس به آرد نول افزوده گردید. پس از انجام آزمون های شیمیایی روی ملاس و آرد، ویژگی های رئولوژیکی خمیرهای تولیدی ارزیابی شد. حجم مخصوص و سفتی نانها (در روزهای 0، 2، 4 و 6) اندازه گیری شدند. ویژگی های حسی نیز پس از 24، 48 و 72 ساعت نگهداری ارزیابی شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد خمیرهای تهیه شده با ملاس قوی تر بوده و پایداری بیشتری را نسبت به خمیر حاصل از آرد گندم ایجاد می کنند. نان های حاوی ملاس، افزایش در حجم مخصوص نشان دادند و نتایج ارزیابی حسی قابلیت پذیرش بیشتری را برای این نان ها نشان داد و در طول دوره نگهداری این نان ها نرم تر باقی ماندند.
    نتیجه گیری
    در مجموع نتایج نشان دادند که افزودن 5% ملاس به نان سبب ایجاد بهبود خواص رئولوژیکی خمیر و زمان ماندگاری آن می شود. در نتیجه می تواند در تولید نان، در جهت بهبود کیفیت آن، مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: بیاتی, ملاس, نان تست, ویژگی های رئولوژیکی
    Alyeh Hashemi Khebreh, Masoud Honarvar, Seyyed Mahdi Seyedein Ardebili, Homa Behmadi
    Introduction
    In Iran and some other countries bread is considered a staple food. Therefore by increasing the nutritional value، decreasing the wastage، improving the quality and shelf life، bread might provide the nutritional need of the consumer to a great extent. The addition of molasses as a good source of minerals and vitamins improves the nutritional quality and consequently affects the health of the people. This research is aimed to investigate the effects of molasses addition molasses on dough rheological properties and quality of Toast Bread.
    Materials And Methods
    Molasses was added to wheat flour at 1، 3، 5 and 7 percent levels. Chemical properties of molasses and wheat flour were determined. Rheological properties of dough formulations were evaluated. Specific volume and firmness of bread were measured over the periods of 0، 2، 4، 6 days. Sensory characteristics of breads were evaluated after the periods of 24، 48 and 72 hours.
    Results
    The results indicated that the dough made with molasses was more stable than the control that was made from wheat flour. The bread that contained molasses showed an increase in specific volume and higher acceptability. During the storage breads supplemented with molasses maintained higher degree of softness.
    Conclusion
    It was concluded that the addition of %5 molasses improved dough rheological properties and shelf life of the produced bread، Therefore molasses might be employed as a quality improver in production of bread.
    Keywords: Firmness, Molasses, Rheological properties, Staling, Toast Bread
  • مرجان داوری کتیلته، محمدحسین عزیزی، فاطمه فاضلی
    سابقه و هدف
    استفاده از خمیر منجمد نان یکی از روش های موثر کاهش میزان بیاتی نان محسوب می شود. در این مطالعه، تاثیر هیدروکلوییدهای زانتان و کتیرا در دو سطح 5/0 و 5/1 درصد (وزنی وزنی بر پایه آرد) بر ویژگی های رئولوژیکی خمیر و نان همبرگر حاصل از خمیر منجمد نگهداری شده (در دمای o C 18- به مدت 2 هفته) و کیفیت حسی آن مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    برای ارزیابی ویژگی های رئولوژیکی خمیر از دستگاه فارینوگراف، جهت ارزیابی سختی بافت نان از دستگاه اینسترون در روز اول، سوم و پنجم استفاده شد. حجم مخصوص نان با استفاده از جایگزینی حجم با دانه کلزا صورت گرفت. همچنین ارزیابی حسی شامل بیاتی نان (طی 24، 48 و 72 ساعت) توسط ارزیابان آموزش دیده انجام شد.
    یافته ها
    هیدروکلوییدهای زانتان و کتیرا باعث افزایش جذب آب شدند و بهترین نتیجه مربوط به 5/1 درصد زانتان بود. صمغ های زانتان و کتیرا در سطح 5/1 درصد باعث بیشترین افزایش در زمان گسترش و مقاومت خمیر شدند. حضور هیدروکلوییدها موجب کاهش سختی نان حاصل از خمیر منجمد شد و بیشترین کاهش متعلق به نمونه کتیرا 5/1 درصد بود. حجم مخصوص نان های دارای هر دو نوع صمغ بیشتر از شاهد بود. هم چنین روند بیاتی با حضور هیدروکلوییدها کاهش یافت. در این میان نمونه دارای 5/1 درصد کتیرا دارای تغییرات چشمگیرتر بود.
    نتیجه گیری
    افزودن 5/0 و 5/1 درصد از هیدروکلوییدهای زانتان و کتیرا باعث بهبود ویژگی های رئولوژیکی خمیر و ثبات و استحکام آن شد. نمونه دارای 5/1 درصد کتیرا بهترین افزودنی در تولید نان همبرگر از خمیر منجمد نان است.
    کلید واژگان: خمیر منجمد نان, هیدروکلویید, کتیرا, زانتان, ویژگی های رئولوژیکی
    M. Davari Ketilateh, Mh Azizi, F. Fazeli
    Backgrounds and
    Objective
    One of the most efficient methods of slowing down staling is consumption of frozen bread dough. In this study, the effect of tragacanth and xanthan gums in two levels (0.5% and 1.5% w/w base on wheat flour) on dough rheological properties and volumetric (hamburger) bread that produced from frozen stored dough (-18oC & 2 weeks) and its sensory quality was investigated.
    Materials And Methods
    The dough rheological properties were evaluated by farinograph and bread firmness was analyzed by Instron at first, third and fifth day. Bread specific volume was determined by rapeseed displacement methods. Sensory evaluation including staling (24, 48 and 72 hours) was investigated by panelists.
    Results
    Hydrocolloids (tragacanth and xanthan) increased water absorption, the highest one was observed in xanthan at 1.5%. The highest dough development time (DDT) and stability time belonged to tragacanth and xanthan at 1/5%. Hydrocolloids decreased bread firmness and the most reduction was observed in tragacanth at 1.5%. Hydrocolloids addition increased bread specific volume compared to control and their staling rate slowing down the best value belonged to tragacanth at 1.5%.
    Conclusion
    Hydrocolloids addition (tragacanth and xanthan 0.5% & 1.5% w/w) improved dough rheological characteristics and stability, consumption of tragacanth gum at 1.5% is recommended as best additive to production hamburger bread by frozen dough.
    Keywords: Frozen bread dough, Hydrocolloid, Tragacanth, Xanthan, Rheological properties
  • میترا خاکی ریزی، اسماعیل عطای صالحی، لاله مشرف، فائزه تجلی
    مقدمه و هدف
    سنجد با نام علمی Elaeagnus angustifolia از خانواده Elaeagnaceae بومی نواحی شمال آسیا و اروپا است. محل رویش آن در ایران استان های آذربایجان، کردستان، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، تهران و خراسان است. میوه گیاه سنجد حاوی طیف وسیعی از ترکیبات غذایی مختلف است. تحقیقات اخیر نشانگر وجود خواص درمانی در این گیاه و میوه آن به عنوان عامل ضد درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و ضد تشنج است. با توجه به خواص دارویی و تغذیه ای سنجد به عنوان یک افزودنی مناسب، تحقیقات در زمینه کاربرد آن در صنایع غذایی از اهمیت خاصی برخوردار است. درتحقیق حاضر خصوصیات شیمیایی و رئولوژیکی سنجد واریته شکری به منظور استفاده در فرآیندهای غذایی مورد بررسی قرار گرفت.
    روش تحقیق
    برای این منظور آرد کامل سنجد مورد ارزیابی شیمیایی قرار گرفت و خصوصیات رئولوژیکی آن در سیستم آرد با استفاده از دستگاه فارینو گراف بررسی شد.
    نتایج و بحث
     نتایج حاکی از بالا بودن میزان فیبر خام، چربی، خاکستر، پروتئین و قند میوه سنجد به ترتیب به میزان4.23، 2.01، 1.97، 7.79 و 48.9 درصد و بهبود خصوصیات رئولوژیکی خمیر به منظور استفاده در صنایع نانوایی بود. نتایج فارینوگراف نشانگر افزایش پایداری خمیر گندم حاوی آرد سنجد به میزان 40 درصد نسبت به نمونه شاهد بود. مشاهده بهبود خصوصیات رئولوژیکی خمیر به دلیل افزایش میزان چربی، فیبر خام و املاح آرد حاوی 10درصد آرد سنجد نسبت به نمونه شاهد بود. این نتایج مبین اطلاع از ترکیبات مختلف میوه سنجد به منظور استفاده در فراورده های مختلف غذایی، اثر آن بر خصوصیات رئولوژیکی خمیر و شرایط نگهداری آن است.


    توصیه کاربردی/صنعتی
     آرد میوه گیاه سنجد به دلیل وجود ترکیبات مفید غذایی می تواند به عنوان یک افزودنی طبیعی در فرآیندهای تولید مواد غذایی و همچنین با توجه به خواص دارویی متعدد میوه آن، در تولید داروهای طبیعی مورد استفاده قرار گیرد که این نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه دارد.
    کلید واژگان: آرد سنجد, خصوصیات رئولوژیکی, خصوصیات شیمیایی, خواص درمانی, صنایع نانوایی, واریته شکری
    Mitra Khaki, Rizi, Esmaeil Ataye Salehi, Laleh Mosharaf *, Faezeh Tajali
    Background & Aim
    Elaeagnus angustifolia L, belongs to Elaeagnaceae family, and, growing in Azarbaijan, Kurdistan, Chaharmahal va Bakhtiari and Esfahan provinces, Iran. Elaeagnus fruit contains a wide range of different food components. Recent researches indicated that there are remedial properties in this plant and, is used as painkiller in patients with rheumatoid arthritis and seizures. With respect to the medicinal and nutritional properties of elaeagnus as an appropriate additive, researches about its application in the food industry is of special importance. In this study, the chemical and rheological properties of sugar variety of elaeagnus for using in food processes were examined.
    Experimental: For this purpose, the perfect flour of the elaeagnus was evaluated in terms of its chemical and rheological properties in the flour system using Farinograph.
    Results & Discussion
    The results indicated that elaeagnus fruit have crude fiber (4.2%), fat (2.0%), ash (1.9), protein (7.8%) and suger (48.9%). The Farinography test results showed that increasing of stability of wheat flour dough containing elaeagnus flour by 40% in comparison with the control sample. Improving the rheological properties of dough was due to the increased amount of protein, fat, crude fiber and minerals of flour containing 10% elaeagnus flour in comparison with the control sample.
    Industrial and practical Recommendations: The results of this study indicated that different combinations of elaeagnus fruit for using in various food products and its effect on rheological properties of dough and its maintenance conditions.
    Keywords: Fruit Elaeagnus, angustifolia, Flour, Rheological properties
  • S. Mansouripour *, M. Mizani, S. Moradi, M. Alimi
    Introduction
    Mayonnaise is one of the most widely used sauces in the world and gums are usually used in the industry to stabilize it. In this study, the Influence of Synergistic Utilization of Flake Tragacanth and Chitosan on the Rheological Properties of Mayonnaise was considered and compared to the blank sample contained xanthan and guar gum.
    Materials And Methods
    mayonnaise samples containing different amounts of flake tragacanth and chitosan and a blank sample were produced. The rheological analysis comprising the evaluation of flow properties and the variations of viscosity in respect of time were carried out by Rheometer.
    Results
    The results of flow curves showed that all the mayonnaise samples exhibited nonnewtonian, pseudoplastic behavior which fitted by Herschel-bulkley model and the factors related to this model were specified in the samples and blank. All the samples showed thixotropic behavior at the time of testing.
    Conclusion
    the results showed that flow properties of mayonnaise samples depended on both shear rate and the time. The results indicated that the sample containing 0.16% flake tragacanth and 0.04% chitosan was behaving most similar to the blank and synergistic interaction between the two hydrocolloids was observed, therefore this sample was selected as the superior sample.
    Keywords: Chitosan, Flake Tragacanth, Mayonnaise, Rheological Properties
  • سحر فروغی نیا، سلیمان عباسی، زهره حمیدی اصفهانی
    سابقه و هدف
    ایران با تولید سالانه 120000 تن دوغ تهیه شده از ماست، یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان دوغ در جهان است. یکی از مشکلات عمده فیزیکی این نوع دوغ های صنعتی و خانگی، دوفاز شدن آنهاست. در پژوهش حاضر، تاثیر افزودن دو نوع صمغ بومی (ثعلب و کتیرا) و یک نوع صمغ تجاری (گوار) در افزایش پایداری و کاهش دو فاز شدن دوغ (حاوی 40% ماست) بررسی شد.
    مواد و روش ها
    سه نوع صمغ، به صورت تکی در غلظت های 0.1 تا 0.5 درصد و ترکیب های دوتایی (به نسبت 20:80، 80:20 و 50:50) در غلظت های 0.1 و 0.2% به دوغ ها اضافه و پایداری و ویژگی های رئولوژیک آن ها در اثر افزودن این ترکیبات، بررسی شد. در ضمن، تاثیر هم زدن و همگن سازی روی پایداری دوغ در حضور صمغ ها مطالعه و از آزمون هدونیک 9 طبقه ای جهت بررسی ویژگی های حسی استفاده شد.
    یافته ها
    اضافه کردن تکی صمغ ها عموما سبب افزایش پایداری دوغ شد، ولی در این میان، تاثیر صمغ کتیرا بهتر از دو صمغ دیگر بود. به طوری که این صمغ توانست در غلظت 0.3% دوغ را به طور کامل پایدار کند. در ضمن، در ترکیب های دوتایی به کار برده شده، ترکیب های حاوی کتیرا بیشترین پایداری را ایجاد کردند. همچنین، افزایش صمغ ها باعث تغییر رفتار رئولوژیک دوغ از حالت نیوتنی به حالت شبه پلاستیک شد و انجام عملیات مکانیکی سبب کاهش پایداری دوغ های حاوی صمغ شد. به علاوه، اعضای گروه چشایی ارزیابی حسی، به دوغ حاوی کتیرا و ترکیب کتیرا و گوار بالاترین امتیاز را دادند.
    نتیجه گیری
    احتمالا ثعلب و کتیرا که از هیدروکلوئید های غیر جاذب هستند، با افزایش گرانروی و قدرت نگهداری آب سبب افزایش پایداری دوغ شدند. در ضمن، انجام عملیات مکانیکی (هم زدن و همگن سازی) روی دوغ های حاوی صمغ، به دلیل متلاشی کردن ساختار شبکه ای صمغ، سبب کاهش گرانروی و افزایش جداسازی فازی در دوغ شد.
    کلید واژگان: دوغ, جداسازی سرمی, هیدروکلوئیدها, عملیات مکانیکی, ویژگی های رئولوژیک, صمغ
    S. Foroughinaia, S. Abbasi, Z. Hamidi Esfahani
    Background And Objectives
    Annual production of Doogh (a yoghurt drink) in Iran exceeds 120000 metric tons. Iran is probably a leading producer and consumer of this type of dairy-based product in the world. Separation of Doogh into 2 phases (serum separation) during storage is a major problem which affects its market share. The present study was undertaken to investigate the stabilizing effects of salep and tragantin gums (as local gums) and guar gum (as a commercial gum), added individually or in combination, to Doogh (containing 40% yoghurt).
    Materials And Methods
    Various gums (salep, tragacantin and guar), individually (concentrations 0.1–0.5%) and in combination (at ratios 50:50, 20:80 and 80:20) over a range of 0.1 to 0.2%, were added to samples of Doogh (composed of 40% stirred yoghurt, 59.3% tap water, 0.7% NaCl), and their physical stability (serum separation percent) were monitored over a period of 30 days at various storage temperatures (5 and 25 C). In addition, some mechanical parameters, namely homogenization (up to 200 bars) and agitation speed (9000 and 11000 rpm for up to 2 min) of the samples, as well as their biphasic separation and rheological properties were determined. Sensory evaluation was also performed using semi-trained panelists and the 9-point hedonic scale procedure.
    Results
    Our findings revealed that the individual gums could significantly reduce phase separation during storage (p <0.01). Gum tragacantin was the most effective, resulting in full stability of Doogh at a concentration of about 0.3%. Generally speaking, increasing the concentration of gums caused changes in the rheological behavior of the Doogh samples. Samples containing salep, tragacantin and guar gums showed a pseudo-plastic flow behavior, whereas in their absence, the Dooghs behaved as a Newtonian fluid. Mechanical operations, particularly agitation speed, led to a considerable reduction in the apparent viscosity of Doogh and, consequently, a significant increase in serum biphasic separation (p <0.01). In the organoleptic tests, the Doogh samples containing tragacantin and tragacantin-guar combinations received the highest scores.
    Conclusions
    It is probable that the stabilizing effects of the gums, being non-absorbent hydrocolloids, were due to their viscosity-raising and water-holding properties. Moreover, mechanical operations (stirring and homogenization) could have disrupted the colloidal structure, leading to a decrease in viscosity and an increase in the biphasic separation.
    Keywords: Doogh, Serum separation, Hydrocolloids, Mechanical operations, Gums, Rheological properties
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال