به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "sports injuries" در نشریات گروه "پزشکی"

  • سمیه اسلمی، علیرضا زمانی نوکاآبادی*، سعید رستمی
    هدف

    بازتوانی ورزشی باز گرداندن ورزشکار پس از اقدامات پزشکی به سطحی از آمادگی است که قبل از آسیب و صدمه ورزشی داشته است. هدف از این مطالعه ارائه مدل پایش بازتوانی ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده بود.

    روش بررسی

    این مطالعه رویکرد کیفی داشت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه متخصصان و اعضا هیات علمی دانشگاه در حوزه بازتوانی ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده استان اصفهان بودند. از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی برای انتخاب شرکت کنندگان در تحقیق استفاده شد. برای جمع آوری داده ها 18 مصاحبه در بازه زمانی 25 تا 45 دقیقه انجام شد. از روش داده بنیاد برای شناسایی مولفه ها و طراحی الگوی تحقیق با رویکرد تحلیل تطبیقی مداوم یا تجزیه و تحلیل همزمان داده ها استفاده شد. برای اعتبارسنجی از ضریب پایایی پی اسکات (Scott's pi)  استفاده شد که مقدار آن 0/83 به دست آمد که مورد قبول است. پایایی بازآزمون در این تحقیق برابر با 0/84 بود که قابلیت اعتماد کدگذاری ها مورد تایید است.

    یافته ها

    بعد از سه مرحله کدگذاری، 50 کد باز شناسایی شدند که در 13 کد محوری و سه کد انتخابی ساختاری (عوامل سازمانی باشگاه، هواداران، مدیریت، هم تیمی ها و مربی)، فردی (روانی، اخلاقی، شخصیتی و تخصصی) و محیطی (رسانه ها، امکانات ورزشی-درمانی، بیمه ها و خانواده) تقسیم شدند. 

    نتیجه گیری

    بازتوانی ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده شامل سه بعد ساختاری، فردی و محیطی است. بعد ساختاری شامل عوامل سازمانی باشگاه، هواداران، مدیریت، هم تیمی ها و مربی است و پیگیری سلامتی و تندرستی بازیکن آسیب دیده، حمایت های مادی و معنوی از ورزشکار آسیب دیده، انتظارات هواداران باشگاهی و شخصی از ورزشکار آسیب دیده، رابطه با هواداران و دانش تئوریک و عملی مربی در کار با ورزشکار آسیب دیده مهم هستند. عوامل فردی شامل مولفه های روانی، اخلاقی، شخصیتی و تخصصی است و در این بعد انگیزه داشتن در طول درمان، وجود ثبات هیجانی در طول درمان، اخلاق مداری، روابط اجتماعی، متعهدبودن، توجه به ارزش ها، داشتن صبر و حوصله در طول درمان، داشتن سواد ورزشی و تمرین و اصلاح تکنیک در زمان مصدومیت مهم هستند. عوامل محیطی شامل امکانات ورزشی-درمانی، بیمه ها، رسانه ها و خانواده است و نقش بدنساز، مربی، روانشناس، متخصان توانبخشی، متخصصان پزشکی و کادر درمان، کیفیت مکان تمرین، شخصی (داشتن بیمه عمر-مسئولیت)، باشگاهی (درمان)، میزان حمایت خانواده و میزان انتظارات خانواده از مهم ترین موارد هستند. پیشنهاد می شود متخصصانی که با ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده کار می کنند و همچنین مربیان آن ها از نتایج این مطالعه استفاده کنند.

    کلید واژگان: پایش, بازتوانی, ورزشکاران حرفه ای, آسیب ورزشی
    S. Aslami, A.R .Zamani Nukaabadi *, S. Rostami
    Purpose

    Sports rehabilitation is the return of the athlete after medical procedures to the level of fitness that she had before the sports injury. Purpose of this study was to provide a monitoring model for the rehabilitation of injured professional athletes.

    Methods

    This study had a qualitative approach. The statistical population of the research included all specialists and academic staff members of the university in the field of rehabilitation of injured professional athletes in Isfahan province. Purposeful and snowball sampling methods were used to select the participants in the research. To collect data, 18 interviews were conducted between 25 and 45 minutes. The database method was used to identify the components and design the research model with the approach of continuous comparative analysis or simultaneous data analysis. P-Scott's reliability coefficient was used for validation, and its value was 0.83, which is acceptable. The retest reliability in this research was equal to 0.84, which confirms the reliability of coding.

    Results

    After three stages of coding, 50 open codes were identified, which were divided into 13 axial codes and three selective codes including structural (organizational factors of the club, fans, management, teammates, and coach), individual (psychological, moral, personality, and specialized) and environmental (media, sports-medical facilities, insurance and family) were divided.

    Conclusion

    Rehabilitation of injured professional athletes includes three structural, individual and environmental dimensions. The structural dimension includes the organizational factors of the club, fans, management, teammates and coaches, and follow-up on the health and well-being of the injured player, material and spiritual support for the injured athlete, club fans' and personal expectations from the injured athlete. Seen, the relationship with the fans and the theoretical and practical knowledge of the coach are important in working with the injured athlete. Individual factors include psychological, moral, personality and specialized components, and in this dimension, having motivation during treatment, emotional stability during treatment, moral orientation, social relations, being committed, paying attention to values, having patience and Patience during treatment, having sports literacy and practicing and correcting technique at the time of injury are important. Environmental factors include sports-therapeutic facilities, insurances, media and family, and the role of bodybuilders, coaches, psychologists, rehabilitation specialists, medical specialists and treatment staff, the quality of the training place, personal (having life-liability insurance), club (treatment), the level of family support and the level of family expectations are the most important things. It is suggested to hold appropriate training courses in this regard for the trainers of this field.

    Keywords: Monitoring, Rehabilitation, Professional Athletes, Sports Injuries
  • Rahman Sheikhhoseini*
    Purpose

    This study aims to perform a bibliometric analysis centered on recent advancements in injury prevention for female athletes.

    Methods

    The study employed Excel, VOSviewer, and the bibliometric R-package tools to analyze and evaluate relevant records obtained from the Web of Science (WOS) database, using a reliable search methodology.

    Results

    From the WOS database, a collection of 10 560 scientific records was acquired using specific keywords, covering the period between 2010 and 2023. These records were subjected to content analysis, revealing the prevalent themes in this research area. Noteworthy topics included risk, risk factors, prevention, women, exercise, physical activity, epidemiology, injuries, performance, injury, strength, and health. The investigation also indicated that the journals “American journal of sports medicine” and “journal of athletic training” demonstrated the highest level of activity in this field. Regarding research productivity, developed countries, such as the United States and Canada stood out as the most prolific contributors. Moreover, the study recognized Gregory D Myer as the most active author in this area.

    Conclusion

    The convergence of injury prevention in female athletes continues to be a subject of significant research attention. This study highlights that the bulk of the literature on this subject originates from researchers in developed countries. However, it is crucial to recognize that a substantial segment of the global population, particularly in developing nations, lacks sufficient representation in research related to early life psychology concerning exercise and physical activity.

    Keywords: Female, Athletes, Sports injuries, Bibliometrics, Epidemiology
  • Samira Salemi*, Mehrzad Hamidi, Yousef Moghadas, Mohammad Hossein Alizadeh, Mohammad Karimizadeh
    Purpose

    This study aimed to introduce a preventive strategy for minimizing sports-related injuries among students enrolled in Iranian schools, utilizing the grounded theory approach.

    Methods

    The qualitative research methodology using the grounded theory method was employed. Data were gathered through a combination of examining written documents and conducting semi-structured interviews with 15 esteemed professors in the areas of sports pathology and physical education instruction. The sampling process was conducted intentionally and continued until it reached theoretical saturation. To scrutinize the information collected, a constant comparison analysis approach was utilized across three distinct stages, which included open, axial, and selective coding. By scrutinizing the data, a total of 13 primary classifications along with 36 sub-classifications and 182 conceptual codes were identified.

    Results

    The findings indicated that some contextual factors played a role as causal factors in the issue, including unfavorable weather conditions, students’ lack of motivation, teachers’ lack of enthusiasm for teaching, non-standardized competitions, mental and psychological difficulties, over-emphasizing competition in gameplay, teacher-student ratio disproportion, the absence of a physical education instructor, and classroom capacity. In addition, inadequate sports equipment, insufficient sports space, and environment, school principal’s attitude toward sports, officials’ attitudes, issues with temperature regulation, physical fitness factors, anatomical condition, biological characteristics, sports history, incorrect techniques, and repetitive skills were regarded as contextual factors. The model’s intermediate variables also encompassed various factors, such as the expertise and experience of teachers, their completion of first aid courses, and the presence of a sports assistant. Additionally, it included the knowledge of students and parents, the economic situation of their families, the ability of teachers to motivate and discipline the class, and their ability to ensure order in the classroom. Ultimately, some measures were proposed to prevent sports injuries among students including alterations to existing laws and regulations, an increase in the number of physical education hours, an increment in the budget, the development of an annual program, the utilization of protective equipment, the display of safety posters, medical health assessments, the formation of scientific and specialized task groups, and collaborating with other organizations. 

    Conclusion

    By implementing these strategies, it appears that physical education teachers can significantly reduce the incidence of sports-related injuries among their students.

    Keywords: Strategy, Sports injuries, Preventing, Student
  • Aynollah Naderi *, Mitra Mohammadi
    Background

     Regular exercise is beneficial for children and teenagers in terms of physical and mental health, but it is crucial to acknowledge the potential for injuries and the lack of extensive research on the prevalence and consequences of sports-related injuries in this age group.

    Objectives

     This study aims to investigate the occurrence of sports injuries and assess how they may affect students' mental and physical well-being.

    Methods

     The current study was cross-sectional research conducted in Hamedan City from 1401 to 1402. The statistical population of this study consisted of students who participated in team sports. A total of 153 students, with an average age of 14.1 ± 2.8, were selected as the study population. The quality of life was assessed using the SF36 scale, while physical and mental health were evaluated using the PROMIS-2 scales. The collected data were analyzed using SPSS version 21 software and the independent t-test statistical method, with a significance level set at 0.05.

    Results

     The research results have shown that 24.2% of student-athletes in Hamedan City suffer from sports injuries in at least one part of their body. The areas that most commonly affected were the feet and toes (16.2%), ankles (13.5%), and knees (10.8%). Furthermore, the findings from the research indicate that student-athletes with a previous history of sports injuries had a significantly lower average quality of life, physical health, social functioning, and pain interference compared to those who had not experienced such injuries (P < 0.05).

    Conclusions

     Sports injuries are common among student-athletes who participate in team sports, and they can significantly affect both their physical and social well-being. Such injuries can have a detrimental impact on the daily lives and social interactions of adolescent athletes. Therefore, health professionals must be fully aware of these repercussions and make them a key focus when managing sports injuries.

    Keywords: Sports Injuries, Mental Health, Physical Health, Student Athletes
  • حسن شمسی، فرشاد اخوتیان، خسرو خادمی، کلانتری*

    مقدمه و اهداف:

     امروزه ماساژ به طور پیوسته در ورزشکاران برای اهداف مختلفی مانند رفع خستگی، جلوگیری از آسیب و درمان آسیب های ورزشی استفاده می شود. اعتقاد بر این است که ماساژ با افزایش جریان خون، دفع لاکتات و تحریک سیستم عصبی، عملکرد ورزشکار را بهبود می بخشد. هدف از این مطالعه مروری، بررسی اثر ماساژ ورزشی بر فاکتورهای فیزیولوژیکی، نوروفیزیولوژیکی، عملکرد ورزشکاران و نتیجه گیری برای استفاده یا عدم استفاده از آن است و اینکه آیا اعتقادات بالینی فیزیوتراپیست های ورزشی درباره اثر در مانی ماساژ در آسیب های ورزشی مورد تایید شواهد علمی است یا نه؟

    مواد و روش ها

    در این مطالعه به منظور مروری بر اثر ماساژ ورزشی بر عملکرد ورزشکاران و سازوکارهای اثر ماساژ بر فاکتورهای فیزیولوژیکی، مقالات انگلیسی در پایگاه های اطلاعاتی ساینس دایرکت، پابمد و گوگل اسکالر از سال 1975تا سال 2020 با کلید واژه های ماساژ ورزشی، آسیب های ورزشی و سازوکارهای فیزیولوژیکی، سازوکارهای نوروفیزیولوژیکی و عملکرد ورزشکاران جست وجو شدند. 

    یافته ها

    افزون بر 50 مقاله با موضوعات مرتبط با ماساژ ورزشی بررسی شد. در نهایت، 14 مطالعه کارآزمایی بالینی و 1 مطالعه گزارش موردی براساس معیارهای ورود، وارد مطالعه شدند. مطالعات کمی درباره اثر ماساژ بر عملکرد ورزشکاران انجام شد و مطالعات موجود به صورت هتروژن انجام شدند، یعنی مطالعات مختلف، اثر ماساژ بر فاکتورهای مختلف را بررسی و همچنین نتایج متناقضی گزارش کرده اند که کار نتیجه گیری نهایی را سخت می کند. به نظر می رسد اثرات ماساژ بر عملکرد ورزشکاران بیشتر ناشی از اثرات روانی آن است تا اثرات بالینی آن که هنوز مورد تایید منابع علمی نیست و نیازمند مطالعات بیشتر است.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد بسیاری از محققان اثرات ماساژ را ثانویه به افزایش جریان خون می دانند، درحالی که شواهد علمی بسیار کمی در این باره وجود دارد. همچنین در درمان تاندونیت ها و استرین های عضلانی هم شواهد کافی بر کاهش درد و تسریع در ترمیم بعد از ماساژ وجود ندارد. به نظر می رسد اثرات درمانی ماساژ بیشتر سایکولوژیکی بوده است و اثرات فیزیولوژیکی کمتری اتفاق می افتد.

    کلید واژگان: ماساژ ورزشی, آسیب های ورزشی, سازوکارهای فیزیولوژیکی, سازوکارهای عصبی فیزیولوژیکی, عملکرد ورزشکاران
    Hasan Shamsi, Farshad Okhovatian, Khosro Khademi Kalantari *
    Background and Aims

    Massage therapy is widely used by athletes for various reasons such as recovery from fatigue, preventing injury, and relaxation. It is believed that massage improves the performance of the athletes by increasing their blood flow, removing lactic acid, and stimulating the nervous system. This review study aims to investigate the physiological and neurophysiological effects of sports massage on the athletes’ performance, to find out whether the clinical beliefs of sports physiotherapists about the effects of sports massage on sports injuries are supported by scientific evidence or not.

    Methods

    In this review study, a search was conducted in Google Scholar PubMed, and ScienceDirect databases on studies published in English from 1975 to 2020 using the keywords: Sports massage, sports injuries, physiological mechanisms, neurophysiological mechanisms, and performance of athletes. Fifty articles about the effects of sports massage were assessed for eligibility. Finally, 14 clinical trial studies and one case report study were included in the review.

    Results

    Few studies have been conducted on the effect of sports massage on the athletes’ performance. The existing studies are heterogeneous, i.e., they have examined the effect of massage on different factors and reported contradictory results. It seems that the effects of sports massage on the athletes’ performance are more due to its psychological effects rather than its clinical effects. The effects of sports massage on athletes’ performance have not yet been supported by scientific evidence.

    Conclusion

    Many scholars consider that the effects of sports massage are due to increasing blood flow, but there is insufficient scientific evidence. In treatment of tendonitis and muscle strains, there is insufficient evidence that sports massage can reduce pain and accelerate healing. It seems the therapeutic effects of sport massage are more psychological and less physiological.

    Keywords: Sports massage, sports injuries, physiological mechanisms, Neurophysiological mechanisms, Performance, Athletes
  • عین الله نادری، شهاب الدین باقری، حامد امین پناه
    سابقه و هدف

     با توجه به پیامدهای منفی که آسیب ورزشی می‌تواند برای ورزشکار، تیم و سیستم بهداشت و درمان به همراه داشته باشند باید دنبال استراتژی‌های جهت پیشگیری از بروز آن‌ها بود. هدف از مطالعه‌ حاضر بررسی ارتباط بین کیفیت کلی ریکاوری و بار کلی تمرینی با آسیب‌های ورزشی در بازیکنان فوتبال است.

    روش کار

     مطالعه حاضر از نوع آینده‌نگر است. نمونه آماری مطالعه را 100 فوتبالیست مرد با دامنه سنی 16 تا 21 سال تشکیل می داد که بعد از دریافت کد اخلاق در سال1400-1399  در شهرستان سنندج انتخاب شدند. برای ارزیابی کیفیت کلی ریکاوری بازیکنان از مقیاس کیفیت کلی ریکاوری استفاده شد. شدت فعالیت تقریبا 30 دقیقه بعد از مسابقه یا جلسه تمرینی با استفاده از مقیاس میزان فشار درک شده ثبت ‌شد. برای محاسبه بار کلی تمرین مدت‌زمان هر جلسه تمرینی برحسب دقیقه در میزان فشار درک شده ضرب شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های t مستقل، معادلات برآورد تعمیم‌یافته و نمودار ROC استفاده شد.

    یافته‌ها: 

    نتایج مطالعه نشان داد که کیفیت کلی ریکاوری و میزان بار کلی تمرین با خطر وقوع آسیب‌های ورزشی ارتباط معنی‌داری دارد (P<0.05). یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد که به ازای هر واحد کاهش در کیفیت کلی ریکاوری خطر وقوع آسیب‌های ورزشی 10% و به ازای هر 100 واحد افزایش بار کلی تمرین خطر وقوع آسیب‌های ورزشی 3 درصد افزایش پیدا می‌کند.

    نتیجه‌گیری: 

    نتایج مطالعه حاضر اهمیت نظارت مکرر بر فرایند ریکاوری و بار تمرینی را برای به حداقل رساندن خطر آسیب‌دیدگی در بازیکنان جوان فوتبال نشان می‌دهد.

    کلید واژگان: بار تمرینی, کیفیت کلی ریکاوری, آسیب های ورزشی, فوتبال
    Aynollah Naderi, Shahabeddin Bagheri, Hamed Aminpanah
    Background and Aim

     Considering the negative consequences that sports injuries can bring to the athlete, team, and healthcare system, strategies should be sought to prevent them from occurring. The present study aimed to investigate the relationship between the total quality of recovery and training load with sports injuries in adolescent soccer players.

    Methods

     The present study is prospective. Our study sample consisted of 100 male soccer players with an age range of 16 to 21 years, who were selected in Sanandaj city after receiving the ethics code during 2018-2019. One hundred young soccer players aged 16 to 21 years old who participated in the study that was recruited from three clubs. The total quality of recovery scale was used to assess the soccer players' quality of recovery. Training intensity was also recorded immediately (approximately 30 minutes) after the competition or training session using the ratings of the perceived exertion scale. To calculate the total training load, the training time was multiplied by the ratings of perceived exertion per minute. Independent t-test, GEE, and ROC curve were used to analyze the data.

    Results

     The results of the study showed that there is a significant relationship between the total quality of recovery and training load with sports injuries in adolescent soccer players (P<0.05). The findings of the present study showed that for every unit decrease in the overall quality of recovery, the risk of sports injuries increases by 10%, and for every 100 units increase in the total training load, the risk of sports injuries increases by 3%.

    Conclusion

     The results of the present study indicate the importance of frequent monitoring of the recovery process and training load to minimize the risk of injury to young soccer players.

    Keywords: training load, total quality of recovery, sports injuries, soccer
  • Faramarz Roohollahi *

    Context: 

    Athletes have routine activity programs, and better physical health is expected among them. There is limited information about the connection between athletes' injuries during sports activity and their future health status.

    Objectives

     The prevalence of spine changes related to sports activities and what risk factors were associated with these events in athletes.

    Method

     SCOPUS, EMBASE, and Web of Science were used for article searching.

    Results

     Sports injuries in sports happen frequently. Our data is limited to introducing sports with the highest risk of injury. A history of sports injury, an intense training program, and years of sports activities are factors predicting injury. It has been seen that former top male athletes have more activity than age-matched control individuals.

    Conclusions

     Spinal injury management in athletes needs a proper diagnosis, work-up, and complex rehabilitation plans; otherwise, it can lead to spinal complaints in the future. Rest, appropriate analgesia, and rehabilitation are the three main primary treatments. The usage of orthoses is not recommended for these injuries in general.

    Keywords: Spine Injury, Sports Injuries, Athletic Training
  • مرتضی ارسطویی، داریوش بابایی *، رحیم اکرامی
    زمینه و هدف

     حوادث ورزشی حین عملیات ورزشی قسمت عمده ای از خسارات مرتبط با ورزش را تشکیل می دهند و از این حیث تبیین قواعد مسیولیت مدنی و تشخیص مسیولین حادثه به منظور حمایت از زیان دیدگان و جبران خسارات وارده از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این مقاله مبانی مسیولیت مدنی ناشی از حوادث ورزشی حین عملیات ورزشی، مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

    روش

     پژوهش حاضر، از حیث نوع یک تحقیق نظری است. همچنین به لحاظ روش تحقیق، به صورت توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش بحث حقوقی (منطقی استدلالی) انجام گرفته است.

    ملاحظات اخلاقی: 

    در پژوهش حاضر جنبه های اخلاقی مطالعه کتابخانه ای شامل اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

    یافته ها

     نتایج بررسی نشان داد که مسیولیت مستقیم ورزشکاران و دیگر مرتکبین فعل زیانبار حین عملیات ورزشی اساسا بر مبنای تقصیر قرار دارد و تشخیص تقصیر نیز با توجه به مقررات هر رشته و آیین نامه ها، قراردادها، استانداردهای داخلی و بین المللی و عرف حرفه ای، میسر می شود. با این حال در مواردی چون مسیولیت ناشی از فعل غیر در حوادث ورزشی با توجه به جایگاه کنترلی و نظارتی اشخاص (مدیران، مربیان و مسیولین ورزش)، مبنای مسیولیت، فرض تقصیر است، بدین صورت که شخص برای برایت از مسیولیت بایستی رعایت تمامی جوانب احتیاط و تکالیف قانونی را به اثبات برساند.

    نتیجه گیری

     در مجموع نمی توان مبنای مطلقی برای مسیولیت مدنی ناشی از حوادث ورزشی تعیین نمود، چه اینکه مولفه های مختلفی نظیر ماهیت عمل ورزشی، جایگاه شخص در عملیات ورزشی و اساس قراردادی یا غیر قراردادی مسیولیت، می تواند در تحلیل مبنای مسیولیت و به ویژه وظیفه اثبات تقصیر یا عدم تقصیر حایز تاثیر باشند.

    کلید واژگان: خسارات ورزشی, مسیولیت مدنی, نظریه خطر, تقصیر, فرض تقصیر
    Morteza Arastoee, Dariush Babaei *, Rahim Ekrami
    Background and Aim

     Sports accidents during sports operations constitute a major part of sports-related damages and in this respect, explaining the rules of civil liability and identifying the responsible parties for the accident in order to support the victims and compensate for the damages is very important. In this article, the basics of civil liability caused by sports accidents during sports operations were discussed.

    Methods

     This research is a theoretical research in terms of type and also it has been carried out in a descriptive-analytical way using the method of legal discussion (logical-argumentative).

    Ethical Considerations: 

    In the present research, the ethical aspects of library study, including the authenticity of texts, honesty and trustworthiness, have been observed.

    Results

     The results of the investigation showed that the direct responsibility of athletes and other perpetrators of harmful acts during sports operations are basically based on fault and the detection of fault is also based on the rules of each field and regulations, contracts, domestic and international standards and professional custom. However, in cases such as responsibility caused by another act in sports accidents, due to the controlling and supervisory position of individuals (managers, coaches and sports officials), the basis of liability is the assumption of fault; in such a way that a person must prove compliance with all aspects of caution and legal duties to be acquitted of responsibility.

    Conclusion

     In general, it is not possible to determine an absolute basis for civil liability arising from sports accidents, because different components such as the nature of sports practice, the position of a person in sports operations and the contractual or non-contractual basis of responsibility, can be effective in the analysis of the basis of responsibility and especially the task of proving fault or non-fault.

    Keywords: Sports Injuries, Civil Liability, Theory of Risk, Fault, Presumption of Fault
  • Mehdi Erfani, Mansour Sahebozamani *, Abdol Hamid Daneshjoo
    Introduction
    Since school sports are the main cause of students’ injuries, awareness of the causes and factors underlying these injuries can pave the way for the development and planning of injury prevention strategies. The present study was conducted in two quantitative and qualitative phases using the data in the sports injury surveillance system and the interviews designed by the researchers to analyze the epidemiological indicators and causes of students’ injuries.
    Methods
    This mixed-method study was conducted using qualitative and quantitative descriptive techniques. The injuries made to male students of physical education high schools in Kerman were recorded for 6 months in a sports injury surveillance system developed by the researchers. Then, the qualitative data were collected using in-depth and semi-structured interviews to explore the possible causes of sports injuries. The collected data were analyzed using a content analysis method via descriptive statistics and the chi-square test with SPSS software (version 21) at a significance level of P=0.05. Besides, the qualitative data were analyzed using a conventional content analysis technique.
    Results
    The results of data analysis indicated that most of the injuries occurring in sports movements to the student-athletes were caused by collision. Moreover, muscle strain injuries were the most frequently found sports injuries. Improper techniques were also reported as the most important cause of sports injuries. Pain was found as the most significant indicator of the early post-injury symptoms. An analysis of the quantitative-descriptive data recorded in the sports injury surveillance system showed the injury incidence rate of 33.3 injuries per 100 student-athletes and 63.3 injuries per 100 hours of training and competition. Furthermore, the lower extremity with 51.6% and minor injuries with 45.3% showed the highest rate and improper techniques accounting for 25% of the injuries were the most important risk factor for injury.
    Conclusion
    Given the high prevalence of muscle strains and the highest percentage of lower extremity injuries in students caused by using improper techniques, addressing sports injury indicators, as well as explaining their causes and underlying factors can significantly contribute to reducing students’ injuries. Moreover, regular systematic reviews of epidemiological studies can be effective in developing practical programs for injury prevention in students.
    Keywords: Epidemiology, Sports injuries, Male students, Mixed-method research
  • اسکندر حسین پور*، محسن وحدانی، صمد گودرزی، علی جوادی نژاد
    مقدمه

    همانند سایر بخش های شغلی، در فعالیت های ورزشی اشتباهات و رفتارهای ناایمن علت اصلی وقوع حوادث می باشند. با توجه به پیامدهای زیانبار حوادث ورزشی شناسایی راه هایی برای کنترل و کاهش این اعمال ناایمن ضروری است. از این رو هدف این پژوهش  تدوین استراتژی پیشگیری از اثر اعمال ناایمن در بروز حوادث ورزشی در محیط های ورزشی بود.

    روش بررسی

    روش این پژوهش برحسب هدف، بنیادی و برحسب گردآوری اطلاعات، کیفی- نظریه داده بنیاد با رویکرد گلیزری است. که در سال 1399 انجام شد. بدین منظور،20  نفر از خبرگان آشنا با حوزه ایمنی، طب کار، روانشناسی، حوادث ورزشی و مدیریت ورزشی به صورت هدفمند و براساس راهبرد گلوله برفی برای مصاحبه های عمیق بدون ساختار انتخاب شدند و داده ها به صورت هم زمان با استفاده از مجموعه ای از کدگذاری های باز، انتخابی و نظری تجزیه وتحلیل شدند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که چهار عامل فرد، سازمان، دانش شغلی و رابطه فرد و سازمان، مقوله های اصلی علل خطاهای انسانی در بروز حوادث ورزشی می باشند. متغیرهای فرد و سازمان به عنوان متغیرهای فرآیندی و دو متغیر دانش شغلی و رابطه فرد و سازمان به عنوان متغیرهای توسعه ای و کمکی نقش اصلی در این زمینه دارند. همچنین چهار مقوله؛ اصلاح نگرش و عملکرد فردی، اصلاح ساختار سازمانی، یادگیری و آموزش مستمر دانش شغلی و بهبود و تقویت مثبت رابطه فرد و سازمان به عنوان راهبردهای اساسی پیشگیری از حوادث تعیین شدند.

    نتیجه گیری

    با توجه به علل بروز حوادث ورزشی توجه به اصلاح نگرش و عملکرد فردی، اصلاح ساختار سازمانی، یادگیری و آموزش مستمر دانش شغلی و بهبود و تقویت مثبت رابطه فرد و سازمان می تواند ریسک خطرات را کاهش داده و سبب ارتقاء ایمنی گردد و عدم توجه به هر کدام از این عوامل ایمنی را مختل می کند.

    کلید واژگان: استراتژی, پیشگیری, اعمال ناایمن, حوادث ورزشی
    Eskandar HOSSEINPOUR*, Mohsen VAHDANI, Samad GODARZI, Ali JAVADI-NEJAD
    Introduction

    As with other occupations, mistakes and unsafe behaviors are among the major causes of accidents in sports. Given the harmful consequences of sport accidents, it is essential to identify ways to control and reduce these unsafe practices. Therefore, the purpose of this study was to develop a strategy to prevent the effects of unsafe practices on the occurrence of sports accidents in sports environments.

    Methodology

    The research was fundamental in terms of purpose and qualitative data were collected using grounded theory using a Glaser approach. The study was conducted among 20 experts in the fields of safety, occupational medicine, psychology, sports injuries, and sports management in 2020. The participants were selected to attend in-depth unstructured interviews purposefully based on the snowball method. Data were analyzed simultaneously using a set of open, selective, and theoretical coding.

    Results

    The results indicated that the four factors of individual, organization, job knowledge, and the relationship between individual and organization were the main causes of human error in the occurrence of sports accidents. The individual and organizational variables (as process variables) and job knowledge as well as the relationship between the individual and the organizational factors as developmental and auxiliary variables played teh major role in this field.

    Conclusion

    According to the causes of sport accidents, improving the personal attitude and performance, improving the organizational structure, continuous learning and training of job knowledge, as well as improving and strengthening the positive relationship between the individual and the organization can reduce the risk and promote safety. However, lack of  paying attention to these factors disrupts immunity.

    Keywords: Strategy, Prevention, Unsafe Acts, Sports Injuries
  • محمدعلی سیدحسینی، امیرحسین براتی*، الهام شیرزاد عراقی، مهدیه آکوچکیان
    زمینه و هدف

    ورزش شیرجه هر دو خطر «برخورد با سرعت زیاد» و «عوامل تکراری مزمن» را داراست. پرش از تخته فنر با پاسچر ضعیف یا حجم زیاد شیرجه ها می تواند خطر آسیب های مزمن پرکاری را افزایش دهد. هدف از این مطالعه تعیین عوامل خطرزای آسیب های اندام تحتانی توسط آنالیز ویدیویی در حین اجرای شیرجه روی تخته فنر است.

    روش کار

    مارکرهای غیرفعال یا بازتابی روی سطح خلفی بدن آزمودنی ها نصب شد. دوازده شیرجه روی نخبه، تکنیک «شیرجه فرشته» را به یکی از دو روش پیشروی سنتی (TRD) یا پرشی (HPF) بر روی تخته فنر m1 اجرا کردند. ناراستایی های دینامیک مچ پا، زانو و لگن در حین اجرای شیرجه ارزیابی شد. ارتباط الگوی پیشروی روی تخته فنر با ناراستایی های پویای مفاصل هیپ، زانو و مچ پا در صفحه ی فرونتال و هر گام با استفاده از «معادلات برآوردگر تعمیم یافته» (GEE) با «تابع پیوند همانی» (IF) و «توزیع نرمال» (ND) انجام شد.

    یافته ها: 

    نتایج مدل سازی GEE نشان داد که میانگین ناراستایی های دینامیک مفاصل به طور معناداری در گروه HPF بالاتر از TRD بود.

    نتیجه گیری:

     راستای پاسچر اندام تحتانی تحت تاثیر الگوی پیشروی بود. راستای هیپ، زانو و به ویژه مچ پا به عنوان یک عامل خطر بالقوه برای صدمات اندام تحتانی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. به مربیان پیشنهاد می شود که پس از شناخت نقاط بحرانی در عملکرد شیرجه روها، برای «ثبات پاسچر دینامیک» و «تمرینات اصلاحی» برنامه ریزی کنند.

    کلید واژگان: آسیب های ورزشی, سلامت ورزشکار, مربیگری, ناراستایی, هردل
    MohammadAli Seyed Hoseini, Amirhossein Barati*, Elham Shirzad Araghi, Mahdieh Akoochakian
    Background

    Competitive diving has both a high speed impact and chronic repetitive character. Jumping from the springboard with poor posture or the sheer volume of dives can increase risk of chronic overuse injuries. The purpose of this study was to evaluate the relationship between dynamic lower extremity malalignments and elite divers' approach the 1 m springboard.

    Methods

    Passive or reflective markers were attached to posterior surface of the subjects' bodies. Twelve elite divers performed "Forward Diving Straight" with one of the Traditional (TRD) or Hurdle pre-flight (HPF) approach on the 1m springboard. Their dynamic malalignments of ankle, knee and hip were evaluated during diving performance. The relationship between approach pattern and dynamic malalignment of ankle, knee, and hip in the frontal plane at each step was determined using “Generalized Estimating Equation” (GEE) with the “Identity Function” and the “Normal Distribution”.

    Results

    The results of GEE modeling showed that the mean dynamic joints malalignments were significantly higher on HPF than TRD group.

    Conclusion

    The postural alignment of lower extremity is affected by the approach pattern. The malalignment of the hip, knee, and especially ankle have substantial interest as potential risk factors for lower extremity injuries. Trainers and coaches are advised to planning for “dynamic postural stability” and “corrective exercises” after recognizing critical points in divers’ performance.

    Keywords: Athletes’ Health, Coaching, Hurdle preflight, Malalignment, Sports Injuries
  • Sara Pourheidary, Rahman Sheikhhoseini*, Farideh Babakhani
    Purpose

    Positioning the legs in performing spike technique significantly contributes to the development and prevention of lower limb injuries. The present study aimed to evaluate and compare the feedback and feedforward activaties of selected lower limb muscles during triple jump spike with and without toe-in landing in female volleyball players.

    Methods

    In this controlled-laboratory study, 15 female elite volleyball players performed triple spike in toe-in and neutral positions. The electrical activity of tibialis anterior, proneus longus, gastrocenemius, vastus medialis, vastus lateralis, semitendinosus, and biceps femoris muscles was recorded using a 16-channel surface electromyography device (Baya Med Company). The Dependent Samples t-test was applied to analyze the obtained data at the 95% confidence level.

    Results

    In toe-in landing, the semitendinosus muscle activity (P=0.040) significantly decreased in the feedforward phase. Besides, in the feedback phase, there were significant increases in tibialis anterior (P=0.039) and proneus longus (P=0.043). Eventually, a significant decrease was observed in the medial gastrocenemius (P=0.042) and biceps femoris muscle (P=0.047) activities.

    Conclusion

    Decreased biceps femoris muscle activity during the feedback phase with the toe-in position may be associated with the decreased supportive effect of hamstring muscle, increased anterior knee shear force, and subsequently anterior cruciate ligament injury. Increased activity of leg and ankle muscles may also increase the odds of muscular fatigue and subsequent ankle sprain during toe-in landing.

    Keywords: Electromyography, Volleyball, Lower extremity, Sports injuries, Anterior cruciate ligament
  • Juan J Osorio _Edgar A Méndez _Daniel Aguirre_Acevedo _Jorge Osorio_Ciro _Juan C Calder?n _Jaime A Gallo_Villegas
    Background
    Although biochemical markers have been used to monitor training loads (TL), it is unknown if they can be used to predict muscle injuries (MI) in professional football (soccer) players (PFP).
    Objectives
    To evaluate the relationship between the incidence of MI, serum concentration of creatine phosphokinase (CPK) and urea, as well as TL in PFP.
    Methods
    Twenty-three PFP from a Colombian first-division team were enrolled in a retrospective cohort study. CPK, urea, TL and new MI were measured during 19 weeks. CPK and urea serum levels within 4 weeks before a diagnosed MI were compared to those measured preseason. CPK and urea relationship with TL were analyzed using a mixed-effects model.
    Results
    The subjects had an age of 25.3 ± 4.2 years. Nine subjects presented with MI during follow-up, 66.6% of which were localized to hamstrings. Serum CPK and urea profiles were constructed for each player along the season. Injured players had a significant elevation of these markers within 4 weeks before the injury was clinically evident when compared to their own preseason values. Expected individual increases in CPK and urea according to TL during the season were estimated.
    Conclusions
    Since CPK and urea values rose several weeks before the MI became overt, constructing CPK and urea profiles for each player during the whole preseason and season may help identify peaks in their concentration as early markers of MI. A tight biochemical control of training may become a preventive strategy for MI, but the use of published reference values is discouraged
    Keywords: Creatine Phosphokinase (CPK), Urea, Muscle Injuries, Sports Injuries, Football, Soccer, Biological Markers
  • ندا بروشک، منصور اسلامی، حسن دانشمندی
    مقدمه
    مکانیسم های آسیب ضربه مغزی به خصوص در ورزش، هنوز به طور کامل شناخته نشده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی شتاب خطی و شتاب چرخشی سر به عنوان عوامل تاثیرگذار در بروز آسیب های مغزی در تکواندو و میزان اهمیت آن ها در این نوع آسیب ها بود.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش تجربی، 15 تکواندوکار مرد حرفه ای شرکت کردند. جهت اندازه گیری شتاب خطی و شتاب چرخشی سر، از یک دستگاه متشکل از یک سر و گردن مصنوعی، یک بازوی مکانیکی که نماینده پای تکواندوکار بود و یک مجموعه کامپیوتری جهت ارزیابی، نظارت و ثبت اطلاعات که توسط محقق ساخته شد، استفاده گردید. طراحی و شبیه سازی کامپیوتری دستگاه فوق در برنامه های SolidWorks، Adams و CATIA انجام شد. نتایج در نرم افزار MATLAB به دست آمد و جهت بررسی تاثیر شتاب ها در بروز آسیب مغزی از آزمون t استفاده گردید (05/0 > P).
    یافته ها
    شتاب خطی به دست آمده در مقایسه با آستانه آسیب سر به طور معنی داری کمتر بود (001/0 = P). همچنین، شتاب چرخشی حاصل شده در مقایسه با آستانه برش سطحی مغز (001/0 = P)، تکان مغزی (001/0 = P) و پارگی سیاهرگ ارتباطی (013/0 = P) به طور معنی داری بیشتر گزارش شد.
    نتیجه گیری
    عامل اصلی آسیب های سر در تکواندوکاران، شتاب چرخشی می باشد که با توجه به مقادیر به دست آمده در تحقیق حاضر، در صورت عدم استفاده از کلاه می تواند منجر به آسیب های مغزی جبران ناپذیری شود؛ در حالی که شتاب خطی نقش چندانی در تولید این آسیب ها ندارد.
    کلید واژگان: ضربه مغزی, شتاب, آسیب های ورزشی, تکواندو
    Neda Boroushak, Mansour Eslami, Hasan Daneshmandy
    Introduction
    The mechanisms of concussion in sport have not been exclusively known yet. The aim of this study was to investigate linear and rotational acceleration of the head, as factors of affecting on detection of brain damage in taekwondo, and their importance in these injuries.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 15 male elite taekwondo athletes participated. To measure linear and rotational acceleration, researcher used a device composed of artificial neck and head, mechanical arm for impact to head, and a researcher-made package of computer and recorder to estimate, monitor, and save the data. The design and simulation of the device was done in SolidWorks, Adams, and Catia programs. The results were obtained in the MATLAB program. One-sample t-test was used to investigate the accelerations affecting on detection of brain damage (P 0.05).
    Results
    The obtained linear acceleration was significantly less than the threshold of head injury (P 0.001). Besides, the obtained rotational acceleration was significantly higher than the thresholds of concussion (P 0.001), brain surface shearing (P 0.001), and rupture of bridging vein (P 0.013).
    Conclusion
    The rotational acceleration is the main cause of head injuries in taekwondo. Regarding the obtained values in this study, it can lead to irreparable brain damage in the absence of headgear while linear acceleration does not play a role in the production of these injuries.
    Keywords: Concussion, Acceleration, Sports injuries, Tae Kwon Do
  • هومن انگورانی، زهره هراتیان، علی مظاهری نژاد *
    زمینه
    تعداد صدمات در ورزش فوتبال در طی سال های اخیر افزایش یافته است،. به طور متوسط، میزان بروز آسیب در یک بازیکن حرفه ای فوتبال 5.1 تا 6.7 آسیب در هر 1000 ساعت تمرین و 12تا 35 آسیب در هر 1000 ساعت مسابقه است. با توجه به مطالعات بسیار اندک در خصوص تعیین فراوانی آسیب های اسکلتی – عضلانی در فوتبالیست های حرفه ای ایران ، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی آسیب های اسکلتی – عضلانی در فوتبالیست های لیگ برتر فوتبال ایران شکل گرفت
    مواد و روش ها
    در این مطالعه که به صورت یک بررسی توصیفی، مقطعی انجام شد، تمامی فوتبالیست هایی لیگ برتر فوتبال ایران که به منظور معاینات پیش از فصل 1395-1394 به مرکز ارزیابی های پزشکی و بازتوانی فوتبال ایران (ایفمارک) واقع در محل کمپ تیم های ملی فوتبال ایران مراجعه کرده بودند ، وارد مطالعه شدند. اطلاعات همه ورزشکاران شامل: سن، نوع آسیب، محل آسیب ، مدت زمان غیبت از مسابقات، پست حرفه ای ورزشکار، شاخص توده بدنی(BMI) بر اساس پروتکل استاندارد معاینات پزشکی پیش از فصل فوتبال موسوم به(PCMA) که مورد تایید فیفا است، ثبت گردید.
    یافته ها
    در این مطالعه 400 نفر با میانگین سنی 29.19 سال شرکت داشتند. 4.8 درصد از آنان در این مطالعه از درد شکایت داشتند. بیشترین آسیب مربوط به لیگامان زانو بود(42 درصد) و بیشترین جراحی ها بر روی زانو انجام شده(59 درصد). بیشترین آسیبها در پست هافبک بود(42 درصد). آسیب در ورزشکاران با شاخص توده بدنی طبیعی و افراد با شاخص توده بدنی بالا به ترتیب 4.8 درصد و 0.3 درصد بود.بیشترین میزان آسیب در گروه سنی 20 تا 30 سال مشاهده شد. (7/68 درصد)
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع بیشتر آسیبدیدگی زانو در فوتبالیست های لیگ برتر فوتبال ایران و به ویژه در پست هافبک؛ با برنامه ریزی بهتر در این خصوص نظیر ارائه تمرینات تخصصی برای پیشگیری از آسیب زانو به ویژه در بازیکنان پست هافبک می توان به کاهش آسیب کمک کرد
    کلید واژگان: آسیب ورزشی, فوتبال, لیگ برتر
    Hooman Angoorani, Zohreh Haratian, Ali Mazaherinezadeh *
    Background
    Within recent years, the numbers of sports injuries in football have increased. In average, the amount of injuries for each professional football player is about 5.1 to 6.7 injuries in each 1000 hours of exercise and about 12 to 35 injuries in each 1000 hours of exercise. Considering very few studies done to determine the frequency of musculoskeletal injuries in professional football players in Iran, the present study aimed to determine the frequency of musculoskeletal injuries in football players of Iran Football Premier League.
    Material and
    Method
    This descriptive cross-sectional studywas carried on all football players of Iran Football Premier League who referred to Iran Football Medical and Rehabilitation Center (IFMARC) located in Iran Football National Teams campus in their 2015 to 2016 Pre-Competition Assessments. Based on the standard protocol of PCMA (Pre-Competition Medical Assessment) approved by FIFA, the data of all athletes including their age, type of injury, location of injury, period of absence from the matches, the athlete’s position on the field and the BMI ( Body Mass Index) was registered.
    Results
    In this study, 400 athletes with the average age of 19 -29 participated, of which 4.8% had complaints of pain. The highest record of injuries related to knee ligaments (42%) and worst injuries were inflicted on athletes in half-back positions (42%). The rate of injury on athletes with normal BMI and high BMI were 4.8% and 0.3%, respectively.
    Conclusion
    Considering further prevalence of knee injuries in football players of Iran Football Premier League, specially the athletes in mid-fielder positions, further planning in this regard such as presenting professional exercises to prevent knee injury specifically to mid-fielder players ,makes it possible to reduce rate of injuries.
    Keywords: Sports Injuries, Football, The Premier League
  • Zahra Rezasoltani, Faeze Dehghan, Ali Azizan, Afsaneh Dadarkhah, Farhad Yadegarian
    Background
    Doing hard physical exercises help empowering military forces to carry out their duties and missions. However, blindly following this aim may cause physical damages which lead to their temporary or permanent disability..
    Objectives
    The current study aimed to investigate the prevalence of knee injuries resulting from sports activities among the armed forces personnel in 2010..
    Methods
    It was a descriptive and retrospective study. All the armed forces personnel (n = 4203) covered by Kosar insurance in 2010 participated in the study. Data were analyzed using Excel and SPSS version 18 at the significant level of P ≤ 0.05..
    Results
    The most frequent injuries were observed in the lower limbs (73% )and ankles (38.7%), respectively. The third most common injury was observed in knees (13.4%). Among the knee injuries, anterior cruciate ligament (ACL) (77.82%) and meniscus (63.8%) were most prevalent. Also, posterior cruciate ligament (PCL) (6.6%) and medial collateral ligament (3.8%), the lateral collateral ligament (2.3%) and other injuries, including chondromalacia, osteoarthritis, etc. were reported..
    Conclusions
    The prevalence of injuries in lower limbs is more frequent than other limbs. Ligament injury is high among the armed forces personnel. Among the ligament injuries, the most frequently observed case was anterior cruciate ligament (ACL). Most knee injuries in this research were observed in the dominant leg and the muscle injuries in the dominant leg can be reduced through appropriate strength training program and muscle balancing to opposemuscles..
    Keywords: Injuries, Sports Injuries, Knee Joint
  • محسن شجاعتیان *، حیدر صادقی
    مقدمه
    با توجه به موثر و کم هزینه تر بودن اصل پیشگیری، روش های ارزیابی ارگونومیکی به عنوان ابزاری برای پیش بینی پتانسیل بروز آسیب ها مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، اعتباریابی و پایایی سنجی آزمون محقق ساخته ارزیابی ارگونومیکی مهارت های کشتی بود.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق، با توجه به آزمون های ارگونومیکی ارزیابی مشاغل و تحقیقات آسیب شناسی رشته کشتی، آزمون ارزیابی ارگونومیکی مهارت های کشتی (WSEAtest)، طراحی شد. اعتباریابی محتوایی و صوری آزمون با استفاده از نظرات متخصصین بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، پزشکان، فیزیوتراپ ها، مربیان و کشتی گیران تیم ملی آزاد انجام شد. همچنین آزمون در دو روز مختلف توسط 5 آزمونگر و با استفاده از نرم افزار kinovea 0.8.15 روی سه مهارت انجام و پایایی درون و بین آزمونگر محاسبه شد. پس از اعتباریابی و پایایی سنجی، آزمون (WSEA) روی فیلم اجرای چهار مهارت منتخب کشتی آزاد کشتی گیران المپیکی ایران حاضر در المپیک 2012 لندن، انجام شد.
    یافته ها
    احتمال آسیب دیدگی در اندام مختلف، عوامل آسیب زای مرتبط با برخوردها و اعمال نیروها، وضعیت ورزشکار و وضعیت محیط با تحقیقات آسیب شناسی کشتی همخوانی داشت و اعتبار نتایج آزمون تایید شد.
    نتیجه گیری
    آزمون WSEA از اعتبار و پایایی کافی برخوردار بوده و مربیان، متخصصین و درمانگران ورزشی می توانند از این آزمون برای ارزیابی عوامل آسیب زا و تعیین اولویت های تمرینی، اصلاحی و درمانی در رشته کشتی در سطوح و سنین مختلف استفاده کنند.
    کلید واژگان: آزمون محقق ساخته, اعتبار, پایایی, ارزیابی ارگونومیک, آسیب های ورزشی
    Mohsen Shojaatian *, Heydar Sadeghi
    Introduction
    According to the effectiveness and low cost of prevention, ergonomic assessment methods as a means to predict the potential occurrence of injury are being used. The aim of present research was to assess validity and reliability of researcher/ made Ergonomic assessment test for freestyle wrestling skills.
    Materials And Methods
    in this research, According to the Jobs Ergonomic evaluation tests and wrestling pathology research, ergonomic evaluation test for wrestling skills (WSEAtest) was designed. Content and face validity were proved by using the opinions of Sports biomechanics and pathology experts, and physicians, physiotherapists, trainers and wrestlers of Freestyle national team. Also, Test was performed on three skills on two different days by 5 examiners using software kinovea 0.8.15 and Intra and inter-tester reliability, were calculated. After The Validation, WSEAtest was performed on movies of four selected skills of Iranian freestyle wrestlers in London 2012 Olympic games.
    Results
    The injury exposure in various parts of body, traumatic factors related to the collisions and loads, and the athlete and environment conditions was consistent with wrestling Pathological Research and confirmed the validity of the test results.
    Conclusion
    WSEA test has good validity and reliability and trainers, specialists, and sports therapists can use this test to assess traumatic factors and identify priorities for training, corrective exercises in different wrestling levels, and the ages use.
    Keywords: researcher, made test, validity, reliability, ergonomic assessment, sports injuries
  • محمد علی سردار، مهدی یوسفی، محمدرضا محمدی، مجید سیاح
    سابقه و هدف
    برخی از آسیب ها به ماهیت رشته ورزشی و عوامل محیطی و بعضی از آنها ریشه در وجود ورزشکار دارند. در این میان طبیعت یا مزاج ورزشکار به عنوان یک عامل احتمالی در آسیب تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است. مزاج در طب سنتی ایران مفهوم کلیدی در تعریف سلامتی و بیماری انسان دارد. از اینرو، هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و مزاج ورزشکاران از دیدگاه طب سنتی ایرانی در ورزش های سنگین و سبک است.
    مواد و روش ها
    تعداد 240 ورزشکار مرد با دامنه ی سنی6/9±4/27 و سابقه فعالیت بدنی 7/3±8/6 در رشته های ورزشی سبک(130 نفر) و سنگین(110 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای تشخیص مزاج از پرسشنامه تعیین گرمی و سردی مزاج و برای ارزیابی میزان شیوع و شدت آسیب های ورزشی از فرم گزارش آسیب ورزشکاران استفاده شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرهای کیفی از آزمون خی دو و فیشر و متغیرهای کمی از آزمون کروسکال والیس استفاده شد. سطح معنی داری05/0 ≥pدر نظر گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج پژوهش نشان داد 8/63 درصد ورزشکاران دارای مزاج گرم و تر و 7/1 درصد ورزشکاران شرکت کننده در تحقیق دارای مزاج سرد و تر بودند. آسیب های (عضلانی، مفصلی، اسکلتی، پوستی) در ورزش های سنگین بیشتر از ورزش های سبک و افراد دارای مزاج گرم و تر بیشترین مقدار آسیب ها و افراد دارای سرد و تر کمترین میزان آسیب ها را داشتند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد هیچگونه ارتباط معناداری بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و مزاج ورزشکاران وجود ندارد(05/0 ≤p)
    نتیجه گیری
    با توجه به خصوصیات و ویژگی های مزاجی افراد، افراد گرم مزاج تمایل بیشتری برای شرکت در فعالیت های ورزشی و بالطبع عواقب و آسیب های بیشتری نسبت به گروه دیگر دارند و افراد سرد مزاج هم با توجه به ویژگی های مزاجی شان مانند: سست و بی اراده و بی قید بودن تمایل کمتری برای شرکت در فعالیت های ورزشی و بالطبع آسیب های ورزشی کمتر هستند.
    کلید واژگان: آسیب های ورزشی, مزاج, ورزش های سنگین, ورزش های سبک
    M. A. Sardar, M. Yousefi, M. R. Mohammadi, M. Sayyah
    Background and
    Purpose
    Some of the injuries depends on the nature of the sport and the environment and some of them are rooted in athletes. But the nature or temperament of athlete as a possible cause of the damage has not been considered yet. Temperament in Iranian traditional medicine has a key concept in definition of health and disease of human. Hence, the aim of this study is investigating the relationship between the prevalence of sports injuries and temperament of athletes from the perspective of traditional medicine in heavy and light exercises.
    Methods and Materials: 240 male athletes with age range 27/4 ± 9/6 and experience age 6/8 ± 3/7 in light exercise (130) and heavy exercise (110) were selected randomly. To detect temperament we used from the questionnaire determination of hot and cold temperament and to assess the level of prevalence and severity of injury was used from the reporting form of the injury athletes. To investigate the association between qualitative variables was used from chi-square and fisher test and Kruskal-Wallis test was used for quantitative variables. The significant level p
    Results
    Research results showed that 63/8% of athletes have sanguine temperament and 1.7% of athletes have phlegmatic Temperament. Muscle, joint, skeletal, skin Injuries was more in heavy exercise than the light exercise. Athletes with sanguine temperament had most injuries and athletes with phlegmatic Temperament had minimum injuries. The results showed no significant correlation between the prevalence of sports injuries and temperament of athletes (p≥0/05).
    Conclusion
    Due to the characteristics of temperamental, hot-tempered people are more willing to participate in sports, and therefore they are more exposure damaging than other groups. Cold-tempered people with regard to their temperamental features, such as loose and easygoing and will be less likely to participate in sports activities and therefore less injury happen for them.
    Keywords: sports injuries, temperament, heavy exercise, light exercise
  • احمد ابراهیمی عطری، حسن کوشکی، سیدعلی اکبر هاشمی جواهری، مهدی احمدی، آرش محمدی
    زمینه و هدف
    آشنایی بیشتر با علل بروز آسیب در ورزشکاران، بخصوص ورزشکاران جوان به دلیل ویژگی های جسمانی، حرکتی و روانی آنان، ضرورتی در محافل پزشکی ورزشی به شمار می آید. هدف تحقیق حاضر بررسی فراوانی آسیب های ورزشی و عوامل مرتبط با آن در بین دانش آموزان پسر ورزشکار شرکت کننده در المپیاد ورزشی سال 1389 استان خراسان رضوی در شهرستان سبزوار بود.
    مواد و روش ها
    جامعه مورد بررسی 1020 نفر دانش آموز پسر ورزشکار نخبه بودند. این تحقیق به صورت توصیفی-مقطعی در دو سطح مدارس راهنمایی و دبیرستان انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات آسیب ها، از فرم گزارش آسیب فولر و همکاران از مجله طب ورزش انگلستان استفاده شد که شامل محل آسیب، نوع آسیب، علت و شدت آن بود. اطلاعات با بهره گیری از آمار توصیفی مورد توصیف و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در طول برگزاری مسابقات، 122 نفر (حدود 14 درصد) آسیب دیدگی داشتند که بیشترین آن ها به ترتیب در فوتسال 53 نفر (44 درصد)، هندبال 44 نفر (36 درصد)، بسکتبال 18 نفر (14 درصد) و والیبال 7 نفر (6 درصد) بود. بیشترین آسیب دیدگی ها به ترتیب در اندام تحتانی (51 درصد)، اندام فوقانی (22 درصد) رخ داد. آسیب های عضلانی-وتری (81 درصد) بیشترین نوع آسیب بودند. بیشترین علل آسیب، برخورد بین دو بازیکن (86/59 درصد) و سپس عدم گرم کردن صحیح قبل از مسابقه (42/16 درصد) را شامل می شد.
    نتیجه گیری
    نتایج تحقیق نشان داد که رشته فوتسال و هندبال بیشترین آسیب، بسکتبال و والیبال کمترین آسیب دیدگی را داشتند. در بخش های آسیب دیده، اندام تحتانی بیشترین آسیب و سر و صورت کمترین آسیب دیدگی، و آسیب های عضلانی- وتری بیشترین نوع آسیب ها بودند. برخورد بین بازیکنان و عدم گرم کردن اندام ها، بیشترین علل آسیب ها بودند. (مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، دوره 19/شماره 2/ صص 205-198).
    کلید واژگان: آسیب های ورزشی, دانش آموزان ورزشکار, المپیاد ورزشی
    Ebrahimi Atri A., Hashemi Javaheri Saa, Kushki H., Ahmadi M., Mahmudi A
    Background and
    Purpose
    Causes and mechanisms of injury in athletes are an important consideration in sports medicine. This study reviews the frequency of sports injuries in male students participating in the Sports Olympiad 1020 of Khorasan Razavi Province.
    Methods
    The population for this descriptive, cross-sectional study consisted of 1156 male student athletes in two educational levels, including middle school and high school. Data was collected using the Fuller’s damage report form (Fuller et al., BJSM 2006), which includes injured body parts, injury type, cause, and severity.
    Results
    In total, 122 injuries were recorded, including futsal 53 persons (44%), handball 44 persons (36%), basketball 18 persons (14%), and volleyball 7 persons (6%). The most frequent injuries were lower extremities (51%), upper extremities (22%), trunk and spine (16%), and head and face (11%). Most injuries involved muscle-tendinous damage (81%), while the least frequent types were skin (13%) and joint-ligamentous damage (6%). Highest causes of injury were collision between two players (59.86%) and lack of proper warm-up before the match (16.42%). Damage intensity was low in 67%, moderate in 23%, and severe in 10% of cases.
    Conclusion
    The results showed that injuries occurred most frequently in handball and indoor soccer fields, while basketball and volleyball had the lowest number of injuries. Lower limb injury was the most prevalent, while the head and face were the least frequent injured parts. The most common type of injury was muscle-tendon injury. Collision between players and non-warmed up limbs were the greatest cause of injuries. (Quarterly Journal of Sabzevar University of Medical Sciences, Volume 19, Number 2, pp.198-205).
    Keywords: Sports Injuries, Male Student Athlete, Sports Olympiad
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال