جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "uncoupling protein 1" در نشریات گروه "پزشکی"
-
زمینه و هدف
چاقی و اضافه وزن به عنوان عوامل اصلی بسیاری از بیماری ها شناخته شده اند. هدف از این مطالعه، تعیین اثر هشت هفته تمرینات مقاومتی بر بیان ژن های آسپروسین و UCP1 در بافت چربی احشایی رت های نر چاق بود.
روش هادر این مطالعه تجربی، 20 سر موش صحرایی نر ویستار چاق (با سن 8 ماه و میانگین وزنی 24/45 ±50/350 گرم و قد 58/1 ± 90/23 سانتیمتر) به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته، هر جلسه حدود 50 تا 60 دقیقه، تمرینات مقاومتی با شدت تدریجی را انجام دادند. پروتکل تمرینات مقاومتی شامل صعود از یک نردبان یک متری با 36 پله با شیب 85 درجه بود. هر جلسه تمرین مقاومتی شامل سه ست با پنج تکرار بود که بین هر تکرار یک دقیقه و بین هر ست دو دقیقه استراحت در نظر گرفته شد. در این مدت گروه کنترل فقط بر روی نردبان بدون انجام فعالیتی قرار میگرفتند. بیان ژن های آسپروسین وUCP1 در بافت چربی احشایی با استفاده از روش Real-time PCR اندازه گیری شد.
یافته هانتایج نشان داد که هشت هفته تمرین مقاومتی منجر به کاهش معنی دار بیان ژن آسپروسین و افزایش معنی دار بیان ژن UCP1 در بافت چربی احشایی رت های چاق شد (0001>P).
نتیجه گیریتمرینات مقاومتی با کاهش بیان ژن آسپروسین و افزایش بیان ژن UCP1، احتمالا تغییراتی در سطح سلولی ایجاد می کند که به کاهش توده چربی و افزایش ترموژنز در بافت چربی احشایی کمک می کند.
کلید واژگان: آسپروسین, پروتئین جفت نشده 1, تمرینات مقاومتی, چاقیFeyz, Volume:28 Issue: 5, 2024, PP 481 -489Background and AimObesity and overweight are recognized as major risk factors for many diseases. The aim of this study was to determine the effect of eight weeks of resistance training on the expression of apelin and uncoupling protein-1 (UCP1) genes in the visceral adipose tissue of obese male Wistar rats.
MethodsIn this experimental study, 20 obese male Wistar rats (8 months old, mean weight 350 ± 50.24 g, and height 23 ± 0.9 cm) were randomly divided into two groups: resistance training and control. The training group performed resistance exercises for 8 weeks, 5 sessions per week, each session for about 50-60 minutes, with progressive intensity. The resistance training protocol consisted of climbing a one-meter ladder with 36 steps and an 85-degree slope. Each training session consisted of three sets of five repetitions, with a one-minute rest between each repetition and a two-minute rest between each set. During this period, the control group only stood on the ladder without performing any activity. The expression of apelin and UCP1 genes in visceral adipose tissue was measured using real-time PCR.
ResultsThe results showed that eight weeks of resistance training significantly decreased the expression of the apelin gene and significantly increased the expression of the UCP1 gene in the visceral adipose tissue of obese rats (P<0.0001).
ConclusionResistance training, by reducing the expression of the apelin gene and increasing the expression of the UCP1 gene, likely induces cellular changes that contribute to reducing fat mass and increasing thermogenesis in visceral adipose tissue.
Keywords: Apelin, Uncoupling Protein-1, Resistance Training, Obesity -
Introduction
High-fat diets and physical exercise are associated with increased expression of genes involved in the metabolism and browning of adipose tissue; however, their molecular mechanisms are not fully understood. In the present study, the effect of high-intensity interval training (HIIT) over a period of a ketogenic diet on serum levels of uncoupling protein 1 (UCP1), low-density lipoprotein (LDL), high-density lipoprotein (HDL), and total cholesterol (TC) in overweight and obese girls were investigated.
Materials and MethodsIn this quasi-experimental study with pre- and post-test design, 16 overweight and obese girls (aged 18-24 years) were randomly divided into two groups of eight individuals (ketogenic diet + HIIT or ketogenic diet alone) and participated in a six-week experimental period (ketogenic diet: 70% fat, 20% protein and 10% carbohydrate; HIIT: 4×4 min running with an intensity of 85-95% of maximal heart rate, three 45-min sessions per week). Blood samples were collected and analyzed 48 h before and after the experimental period.
ResultsFrom pre-test to post-test, the ketogenic diet + HIIT was associated with a significant increase in UCP1 (p = 0.007) and HDL (p < 0.001) and a significant decrease in LDL (p = 0.001) and TC (p = 0.009), whereas the ketogenic diet alone led to a significant increase in HDL (p < 0.001) and a significant decrease in LDL (p = 0.002). After controlling for pre-test levels, the levels of UCP1 (p = 0.006) and HDL (p < 0.001) in the ketogenic + HIIT group in the post-test were significantly higher than those in the ketogenic group, whereas differences in LDL (p = 0.486) and TC (p = 0.665) levels were not statistically significant.
ConclusionCombining high-intensity interval training with a ketogenic diet is more effective than a ketogenic diet alone in activating the browning pathways of adipose tissue and improving blood lipid profile, which can be used to manage overweight and prevent the cardiovascular consequences of obesity.
Keywords: High-Intensity Interval Training, High-Fat Diet, Brown Adipose Tissue, Uncoupling Protein 1, Obesity Management -
سابقه و هدف
تغییر در رژیم غذایی به سمت رژیم غذایی پرچرب و پرکالری همراه با کاهش فعالیت بدنی موجب افزایش میزان چاقی شده، UCP-1 نقش پیشگیری کننده در مقابل افزایش وزن، چاقی و دیابت نوع دو ایفا می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی بر بیان ژن عامل گرمایی UCP-1 و p38MAPK در بافت چربی زیرپوستی در رت های نر ویستار تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب بود.
مواد و روش هادر مطالعه تجربی حاضر 15 سر رت به طور تصادفی در سه گروه کنترل نرمال، گروه کنترل پرچرب (40%) چربی و گروه رژیم غذایی پرچرب + تمرین هوازی تقسیم شدند. پس از 13 هفته مصرف غذای پرچرب، گروه تمرین هوازی، پروتکل تمرینی را به مدت 12 هفته و 5 جلسه در هفته روی تردمیل اجرا کردند. سطح UCP-1 mRNA و p38MAPK با استفاده از روش RT-PCR اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و کروسکال والیس در سطح 05/0 P≤ استفاده شد.
نتایجتفاوت معنادار در بیان ژن UCP-1 mRNA بین گروه کنترل نرمال و گروه کنترل پرچرب وجود نداشت (151/0=P)؛ اما تفاوت معنادار در بین گروه کنترل نرمال و گروه رژیم غذایی پرچرب + تمرین هوازی مشاهده شد (008/0=P). همچنین بیان p38 MAPK در گروه کنترل پرچرب افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل نرمال داشت (008/0=P) و کاهش معناداری در بیان p38 MAPK در گروه رژیم غذایی پرچرب + تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل پرچرب مشاهده شد (008/0=P).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش حاضر، تمرین هوازی می تواند به عنوان محرک مناسب در بیان mRNA UCP-1 باشد. پیچیدگی فعالیت مسیر p38 ناشی از وابستگی آن به نوع محرک و سلول می باشد.
کلید واژگان: تمرین هوازی, UCP-1 mRNA, p38 MAPK, رژیم غذایی پرچربFeyz, Volume:25 Issue: 4, 2021, PP 1020 -1030BackgroundChanges in diet to high-fat and high-calorie diets along with reduced physical activity increase obesity and UCP-1 plays a preventive role against weight gain, obesity, and type 2 diabetes. The present study aimed to evaluation of the effect of aerobic exercise on the expression of UCP1 and MAPK p38 heat gene in subcutaneous adipose tissue in male Wistar rats fed a high-fat diet.
Materials and Methods15 rats were randomly divided into 3 groups: normal control, high-fat diet control (40% fat), and high-fat diet+aerobic exercise. After 13 weeks of consumption of a high-fat diet, the aerobic exercise group performed the exercise protocol on a treadmill for 12 weeks and 5 sessions per week. UCP1 and MAPK p38 levels were measured using RT-PCR. One-way ANOVA analysis of variance and Kruskal-Wallis test were used at the level of P≤0.05.
ResultsThere was no significant difference in UCP-1 mRNA expression between the normal control (P=0.151) and the high-fat diet group but there was a significant difference between the normal control and the high-fat diet+aerobic exercise group (P=0.008). Also, the expression of MAPK p38 in the high-fat diet control had a significant increase compared to the normal control (P=0.008), and a significant decrease in the expression of MAPK P38 in the high-fat diet+aerobic exercise compared to the high-fat diet control was observed (P=0.008).
ConclusionAerobic exercise can be a suitable stimulus in the expression of UCP-1. The complexity of MAPK p38 pathway activity is due to its dependence on the type of stimulus and the cell.
Keywords: Aerobic exercise, Uncoupling protein 1, p38 MAPK, High-fat diet -
سابقه و هدف
آیریزین میوکاینی است که در اثر ورزش از عضله ترشح می شود و با تحریک بیان ژن پروتئین جدا کننده 1 (UCP1) موجب تبدیل بافت چربی سفید به قهوه ای از طریق افزایش تعداد و اندازه میتوکندری ها و ترموژنز غیرلرزشی می شود. بدین ترتیب فعالیت آیریزین در کاهش درصد چربی موثر است که منجر به درمان چاقی می شود. هدف از این مطالعه مروری بررسی تاثیر انواع فعالیت های ورزشی بر سطوح آیریزین در افراد بزرگسال سالم بود.
روش بررسیاین تحقیق با طراحی مروری انجام گرفت. برای جستجوی مقالات از پایگاه های PubMed و Google Scholar استفاده شد. واژه های کلیدی مورد استفاده شامل تمرین (Exercise، Training)، فعالیت بدنی (Physical activity)، آیریزین (Irisin) و بافت چربی قهوه ای (Brown adipose tissue) بودند. تعداد 154 مقاله بین سال های 2010 تا 2020 در این رابطه یافت شدند که از بین آنها 53 مقاله مورد استفاده قرار گرفتند. بخش هایی که در مقالات گزینش شده مورد استفاده قرار گرفتند، شامل چکیده و بخش های مربوط به بیولوژی آیریزین، مکانیزم های تاثیر آیریزین بر بیماری های مزمن و مکانیزم های تاثیر ورزش بر آیریزین بودند.
یافته هاافزایش سطوح آیریزین در اکثر مقالاتی (معادل 90 %) که درباره اثرات حاد انواع فعالیت های بدنی بودند گزارش شد؛ همچنین پس از تمرینات طولانی مدت ورزشی سطوح آیریزین در اکثر مقالات (حدود 66 %) بدون تغییر گزارش شد.
نتیجه گیریبه نظر می رسد که شدت بالاتر تمرین نسبت به شدت پایین تر، تاثیر بیشتری بر سطوح آیرزین دارد. به طور کلی یک جلسه تمرین موجب افزایش آیریزین می شود، در حالی که سطوح آیریزین پس از تمرینات منظم ثابت باقی می ماند. همچنین هرچه شدت تمرین و توده عضلانی بیشتر باشد، اثر بیشتری بر تولید و ترشح آیریزین از عضله اسکلتی دارد که در پیشگیری از بیماری هایی چون آتروسکلروز، پوکی استخوان، آلزایمر، سرطان و دیابت موثر است.
کلید واژگان: تمرین, فعالیت بدنی, آیریزین, پروتئین جداکننده1Medical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:31 Issue: 2, 2021, PP 135 -145BackgroundIrisin is a myokine that secrets from muscle during and after the exercise and induces non-shivering thermogenesis after stimulation of uncoupling protein-1 (UCP1) gene expression and elevation of number and size of mitochondria. Therefore, irisin activity is effective in reduction of fat percent that lead to treatment of obesity. The aim of this review study was to investigate the effect of various sports activities on irisin levels in healthy adults.
Materials and methodsIn this systematic review, PubMed and Google Scholar databases were used for articles searching. Keywords include training, exercise, physical activity, irisin and brown adipose tissue. Among 154 articles published between 2010 and 2020, 53 articles were selected. Used parts of selected articles were those related to abstract, biology of irisin, mechanisms of effects of irisin on chronic diseases and mechanisms of effects of exercise on irisin.
ResultsElevation of irisin levels was reported in the most articles (90%) about acute effects of different types of physical activity on Irisin, also irisin levels were consistent after long term exercise in the most related articles (66%).
ConclusionResults showed that higher exercise intensities were more effective for irisin secretion than lower exercise intensities. Overall, one session exercise increases irisin, while irisin levels remains constant after regular exercise. Also, higher exercise intensity and more muscle bulk usage is more effective for production and secretion of irisin from skeletal muscle that is effective in prevention of diseases such as atherosclerosis, osteoporosis, Alzheimer, cancer and diabetes.
Keywords: Exercise, Physical activity, Irisin, Uncoupling protein-1 -
مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال چهل و یکم شماره 1 (پیاپی 139، فروردین و اردیبهشت 1398)، صص 72 -81زمینهآیریزین مایوکاین جدیدی است که اثرات مفید ورزش بر متابولیسم انرژی را میانجی گری می کند. با این حال پاسخ آیریزین به شدت های مختلف تمرین استقامتی به طور کامل شناخته نشده است.روش کاردر مطالعه ی تجربی حاضر، 18 سر موش نر ویستار، 12 هفته با غذای پرچرب و 6 سر با غذای استاندارد تغذیه شدند. پس از 12 هفته، موش های چاق به صورت تصادفی به 3 گروه تمرین شدت بالا (34 متر بر دقیقه معادل 85% VO2max)، تمرین شدت متوسط (28 متر بر دقیقه معادل 70% VO2max) و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرینی 14 هفته، هر هفته 5 روز روی تردمیل جوندگان دویدند. سطح آیریزین سرم و تغییرات بیان ژن به ترتیب به روش الایزا و RT-PCR اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح 05/0≥P تحلیل شدند.یافته هادر تمرین شدت بالا و شدت متوسط بیان ژن های PGC1-α (001/0=P، 001/0=P)، FNDC5 (013/0=P، 049/0=P) و UCP1 (001/0=P، 001/0=P) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود. سطح آیریزین سرم تنها پس از تمرین شدت بالا بیشتر از گروه کنترل بود (014/0). ارتباط مثبت معنی داری بین آیریزین سرم و mRNA UCP1 در هر دو گروه تمرین شدت بالا (017/0=P) و شدت متوسط (046/0=P) مشاهده شد.نتیجه گیریتمرین استقامتی شدت بالا اثر مثبتی بر سطح آیریزین سرم دارد. همچنین بین آیریزین و بیان ژن UCP1 در چربی زیرپوستی ارتباط مثبتی وجود دارد. با این حال، آیریزین تنها عامل موثر بر بیان ژن UCP1 ناشی از ورزش نیست.کلید واژگان: تمرین ورزشی, پروتئین FNDC5, فاکتور فعال کننده ی همکار گیرنده ی گامای فعال شده با تکثیر پروگسیزوم, پروتئین جفت نشده ی 1BackgroundIrisin is a new myokine that has a beneficial effects of exercise on energy metabolism. However, irisin response to different intensities of endurance training is not completely understood.MethodsIn the current experimental study, 18 male Wistar rats were fed a high-fat diet and 6 rats were nourished a standard diet for 12 weeks. After 12 weeks, obese rats were randomly divided into 3 groups: high-intensity training (34 m/min ~85% VO2max), moderate-intensity training (28 m/min ~70% VO2max) and control. Exercise groups trained 5 days/week for 12 weeks on a rodent treadmill. Serum irisin level and gene expression changes were measured using ELISA and Real Time-PCR method, respectively.ResultsIn high and moderate-intensity endurance training expression of PGC1-α (P=0.001 and P=0.001), FNDC5 (P=0.013 and P=0.049) and UCP1 (P=0.001 and P=0.001) were significantly more than the control group. Serum irisin level only after high-intensity training was more than the control group (P=0.014). A positive correlation was observed between serum irisin and UCP1 in both of high (P=0.017) and moderate-intensity (P=0.046) training groups.ConclusionHigh-intensity endurance training has a positive effect on the level of serum irisin. Also, there is a positive correlation between irisin and UCP1 gene expression in subcutaneous adipose tissue. However, irisin isn’t the only factor affecting on exercise-induced UCP1 gene expression.Keywords: Exercise training, FNDC5 protein, Peroxisome proliferator-activated receptor gamma coactivator1-alpha, Uncoupling protein 1
-
سنتز پروتئین جفت نشده نوع یک (Uncoupling Protein 1: UCP-1) در بافت چربی نقش مهمی در ایجاد مقاومت در برابر تجمع چربی، پیشگیری از افزایش وزن و چاقی دارد. این مطالعه به منظور مقایسه اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت های متوسط و زیاد بر سطح سرمی آیرزین و پروتئین جفت نشده نوع یک بافت (UCP-1) چربی سفید موش های صحرایی نر چاق انجام شد.
در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر چاق نژاد ویستار (وزن 250 الی 300 گرم، نمایه توده بدن بالای30 گرم برسانتی متر مربع) به سه گروه تمرین هوازی با شدت متوسط، شدت بالا و کنترل تقسیم شدند. تمرین هوازی هشت هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه دویدن بود که به ترتیب گروه های متوسط و بالا آن را با سرعت 28 و 34 متر در دقیقه روی نوار گردان انجام دادند. 48 ساعت پس از دوره تمرین، سطح پروتئین UCP-1 و آیرزین اندازه گیری شد.
سطح پروتئین UCP-1 بافت چربی و آیرزین سرمی هر دو گروه تمرین هوازی در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت و این افزایش تنها در گروه تمرین هوازی با شدت متوسط نسبت به گروه کنترل از نظر آماری معنی دار بود (p<0. 05).کلید واژگان: تمرین هوازی, آیرزین, پروتئین جفت نشده نوع یک, چربی سفیدBackground And ObjectiveThe synthesis of uncoupling protein 1 (UCP1) in adipose tissue plays an important role in providing resistance and prevention of fat accumulation, weight gain and obesity. This study was done to evaluate the effect of eight weeks aerobic training with moderate and high intensities on serum levels of Irisin and UCP1 white adipose tissue in obese male rats.MethodsIn this experimental study, 24 adult obese male Wistar rats (weight: 250 to 300 gr, BMI>30g/cm2) were randomly assigned into three groups including moderate aerobic training intensity, high intensity aerobic training and control group. The aerobic exercise training was included 8 weeks (5 sessions/per-week for 60 min per session). All training groups carried out aerobic training with 28 m/min (moderate intensity), aerobic training with 34 m/min (high intensity) on treadmill. 48 hours after the training period, the level of UCP1 and Irisin protein was measured.ResultsThe level of UCP-1 in adipose tissue and serum Irisin in both aerobic training intensities increased compared to control group, but this increase only in aerobic training group with a moderate intensity was singnificant (pConclusionEight weeks aerobic training with moderate intensity leads to increase of UCP-1 in adipose tissue and Irisin levels.Keywords: Aerobic training, Irisin, Uncoupling protein 1, White adipose tissue
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.