جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « عصاره آبی دارچین » در نشریات گروه « دامپزشکی »
-
امروزه اسانس ها به عنوان ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی طبیعی، به طور فزاینده ای برای کنترل پاتوژن های غذایی و افزایش ایمنی مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، کاربرد اسانس ها در صنایع غذایی به دلیل حلالیت کم در آب، طعم شدید و فراریت بالا محدود است. بنابراین، برای افزایش پراکندگی آب و جلوگیری از تخریب اسانس ها، می توان از نانوامولسیونها استفاده کرد. در این مطالعه، دو نوع نانوامولسیون اسانس آویشن (TEO)، یکی با آب مقطر (NEO) و دیگری با عصاره آبی دارچین (NEOC) تهیه شد و خواص فیزیکی، ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی اسانس، عصاره و نانوامولسیون ها تعیین گردید. نتایج نشان داد که میانگین اندازه ذرات نانوامولسیون های NEOC و NEO به ترتیب 2/728 و 4/162 نانومتر و شاخص PDI به ترتیب در 19/0 و 30/0 بود. ترکیبات پلی فنلی عصاره آبی دارچین، TEO، NEO و NEOC در محدوده 4/33 تا 9/104 میلی گرم معادل اسیدگالیک بر گرم و فعالیت آنتی اکسیدانی (DPPH) در محدوده 3/16 تا 4/66 درصد تعیین شد. ترکیبات فنلی و DPPH، TEO و NEOC بیشترین مقدار بود. اثرات ضدمیکروبی، NEO و NEOC در برابر استافیلوکوکوس اوریوس و سالمونلا تیفی موریوم، به طور معنی داری بالاتر ازTEO و عصاره آبی دارچین بود. کمترین مقدار MIC و MBC ابتدا مربوط به NEOC و سپس مربوط به NEO بود که نشان دهنده حساسیت بیشتر میکروارگانیسم های مورد بررسی به نانوامولسیون ها است. بر اساس نتایج حاصله بیشترین فعالیت ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی مربوط به نانوامولسیون NEOC بود. لذا می توان از آن در محصولات غذایی برای جلوگیری از مسمومیت غذایی و برای درمان بیماری های ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس و سالمونلا تیفی موریوم استفاده کرد.کلید واژگان: اسانس آویشن, نانوامولسیون, عصاره آبی دارچینAs natural antioxidants and antimicrobials, essential oils (EOs) have been increasingly used to control foodborne pathogens. However, the application of EO in the food industry is limited due to low water solubility, intensive flavor, and high volatility. Therefore, to enhance water dispersion and prevent EO from degradation, nanoemulsions may be an alternative. In this study, two types of thyme essential oil (TEO) nanoemulsions, with distilled water (NEO) and with cinnamon aqueous extract (NEOC), were prepared. The physical, antimicrobial and antioxidant properties of TEO extracts and nanoemulsions were determined. The results showed that the mean particle size and PDI index of NEOC and NEO were 728.2 and 162.4 nm and 0.19 and 0.30, respectively. Polyphenolic compounds of aqueous extract of cinnamon, TEO, NEO and NEOC were in the range of 33.4 to 10.9 mg gallic acid equivalent/g. The antioxidant activity (DPPH) was in the range of 16.3 to 66.4%. Phenolic compounds and DPPH, TEO and NEOC were the highest. Also, the antimicrobial effects of NEO and NEOC against Staphylococcus aureus and Salmonella Typhimurium were significantly higher than TEO and cinnamon aqueous extract. The lowest values of MIC and MBC were first related to NEOC and then to NEO, which indicates the greater sensitivity of the studied microorganisms to nanoemulsions. According to the results, the highest antimicrobial and antioxidant activity was related to NEOC nanoemulsion. Therefore, it can be used in food products to prevent food poisoning and to treat diseases caused by S. aureus and S. Typhimurium.Keywords: Cinnamon aqueous extract, Thyme essential oil, Nanoemulsion
-
پزودوموناسآئروژینوزا یکی از باکتری های پاتوژن فرصت طلب بوده و در تمام محیط ها یافت می شود و بیشترین عامل عفونت در سوختگی ها شناخته شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه هیستوپاتولوژی اثرات عصاره آبی دارچین و عسل با سیلور سولفادیازین بر ترمیم زخم های سوختگی درجه 2 آلوده به پزودوموناسآئروژینوزا در پوست ناحیه پشت موش صحرایی می باشد. بدین منظور 60 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به چهار گروه تجربی با 15 سر موش در هر گروه، تقسیم شدند. پس از بیهوشی، سوختگی درجه 2 به قطر 12 میلی متر در ناحیه پشت موش ها ایجاد شد، سپس مقدار cfu/ml 108×5/1باکتری پزودوموناسآئروژینوزا سویه PAO1 به طور یکنواخت روی زخم تمام موش ها منتقل گردید. هر 12 ساعت، سیلور سولفادیازین در گروه 1 ، عسل در گروه 2 و مخلوط عصاره آبی دارچین و عسل در گروه 3 روی زخم محل سوختگی مالیده شد و گروه چهار نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. در روز های 7، 14 و 21 بعد از سوختگی، هر بار تعداد 5 سر موش از هر گروه انتخاب و پس از القای بیهوشی و اندازه گیری دقیق قطر زخم با کولیس، نمونه برداری برای کشت میکروبی و انجام هیستوپاتولوژی از محل زخم انجام گرفت. بررسی های میکروب شناسی نشان داد که در تمام گروه ها غیر از گروه شاهد، رشد میکروب متوقف شده بود. مشاهدات هیستوپاتولوژی از لحاظ ترمیم محل زخم و همچنین اندازه گیری قطر زخم نشان داد که اختلاف معنی داری در روزهای 7، 14 و 21 بین گروه های تیمار و شاهد وجود دارد (05/0p<)، به طوری که روند ترمیم در روز 21، در گروه تیمار با مخلوط عصاره آبی دارچین و عسل نسبت به سیلور سولفادیازین بهتر و نسبت به عسل ضعیف تر بود. با توجه به نتایج حاصله ، در درمان زخم های سوختگی عفونی می توان از عسل و مخلوط عصاره آبی دارچین و عسل استفاده کرد.کلید واژگان: سوختگی, پزودوموناس آئروژینوزا, عصاره آبی دارچین, عسل, سیلور سولفادیازین, موش صحراییPseudomonas aeruginosa, a ubiquitous opportunistic pathogen, is the most common infective agent of burn wounds. The aim of this study was to compare the histopathological effect of a mixture of aqueous extract of cinnamon and honey with silver sulfadiazine on the healing of Pseudomonas aeruginosa infected second grade skin burn wounds in rats. To this end, 60 male rats were randomly assigned to four experimental groups (15 rats in each group). After inducing anesthesia, second grade burn wound with the diameter of 12 mm was created in the dorsal region of rats. Then, 1.5×108 cfu/ml P. aeruginosa PA01was equally bestrewed on the wound of all rats. Every 12 hours, silver sulfadiazine (group 1), honey (group 2) and aqueous extract of cinnamon and honey (group 3) were applied to the wounds and group 4 was kept as control. On days 7, 14, and 21, five rats were selected from each group at each time point and after inducing anesthesia and measuring the diameter of the wound by coliseum, microbial and histopathological samples were taken from the wounds. Microbial studies showed that in all groups except the control group, the growth of the microbe was stopped. Histopathological observations regarding wound healing and diameter showed that there was a significant difference between treatment groups and the control group on days 7, 14 and 21 (pKeywords: Burn, Pseudomonas aeruginosa, Cinnamon extract, honey, Silver sulfadiazine, Rat
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.