بررسی میزان بیان ژن های سایتوکاین ها در PBMCs بیماران قلبی و عروقی

هر دو سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی در ایجاد بیماری های قلبی و عروقی درگیرند. هدف از این مطالعه بررسی میزان بیان سایتوکاین های مختلف در لنفوسیت های خون محیطی Fresh un-stimulated PBMCs)) در افراد دارای بیماری های قلبی و عروقی بود.
این مطالعه یک بررسی موردی-شاهدی بود و بر روی بیمارانی که آنژیوگرافی قلبی عروقی شده بودند، انجام شد. بیماران با بیش از 50 درصد تنگی به عنوان گروه مورد (CAD+) و بیماران بدون تنگی عروق کرونر به عنوان گروه کنترل (CAD-)، دسته بندی شدند. در هر گروه 25 بیمار که از نظر سن و جنس و نمایه توده بدن (BMI)، match شده بودند، برای آنالیز میزان بیان ژن های، TNFα،INFγ،IL-23، IL-17، IL-10، IL-6، IL-4 TGFβ در بیماران CAD+ در قیاس با بیماران CAD- با استفاده از روش Real time PCR به طور کمی مورد بررسی قرار گرفتند.
ما مشاهده کردیم که بیان ژن های IL-4 و IL-10 در بیماران CAD+ کاهش یافته بود در حالی که بیان ژن های IL-6 و همچنین INFγ به عنوان نمونه ای از پاسخ های ایمنی مربوط به سلول های Th1 در بیماران CAD+ در قیاس با بیماران CAD- افزایش یافته بود، هر چند این اختلافات از نظر آماری معنی دار نبود. در این مطالعه یک کاهش معنی دار در بیان ژنIL-23 در PBMCs بیماران با CAD در قیاس با بیماران بدون CAD مشاهده شد (8/0-29/0:CI 95%، 001/0P<).
داده های آماری بر نقش قابل توجه IL-23 در بیماری زایی CAD دلالت می کند و همچنین بر این فرضیه تاکید می کند که می توان از IL-23 در جهت کاربردهای درمانی استفاده کرد. IL-23 یک سایتوکاین مهم در مسیر Th17 می باشد. بنابراین مطالعات بیشتر در آینده در جهت نقش پاسخ ایمنی Th17 در آترواسکلروزیس برای آشکارسازی سازوکارهای تنظیمی درگیر در پاتوژنزیس CAD موثر خواهد بود.