عملکرد خانواده های دارای فرزند معلول

هدف از این تحقیق شناخت ویژگی ها و عملکرد خانواده های دارای فرزند معلول بود تا نقش فرزند معلول در نظام خانواده شناخته شود.
پژوهش به روش توصیفی و مقایسه ای انجام شد. جامعه آماری خانواده های کارکنان سپاه دارای فرزند معلول و ساکن در شهر تهران بودند. 100 نفر از خانواده های دارای فرزند معلول به عنوان گروه نمونه و 100 نفر از خانواده های فاقد فرزند معلول به عنوان گروه شاهد به شیوه نمونه‎گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات مقیاس سنجش خانواده مورد استفاده قرار گرفت. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t گروه های مستقل (مقایسه میانگین ها) استفاده شد.
خانواده های دارای فرزند معلول در تمامی ابعاد عملکردی ضعیف تر از خانواده های فاقد فرزند معلول هستند و این تفاوت در ابعاد نقش ها، کنترل رفتار و آزمایش عاطفی معنادار است. از سویی دیگر ملاحظه شد که 88 درصد از فرزندان معلول فاقد فعالیت اجتماعی بوده و 47 درصد از داشتن دوستان صمیمی محروم هستند.
خانواده های دارای فرزند معلول نیاز به حمایت و بازسازی دارند تا بتوانند عملکردی طبیعی داشته و مانع از بروز آسیب ها در عملکرد فردی، خانوادگی و اجتماعی در سایر اعضای خانواده بشوند.