ارزیابی خستگی و ارتباط آن با شاخص شدت بی خوابی در کارگران یک شرکت نورد و تولید قطعات فولادی

خستگی یکی از عوامل بروز عوارض و بیماری ها و ایجاد حوادث ناشی از کار بوده و باعث کاهش بازدهی در کار می گردد. همچنین درکارگران نوبت کار که دچار اختلالات خواب هستند اثرات ذکر شده تشدید می گردد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت خستگی کارگران و ارتباط آن با شاخص شدت بی خوابی در کارگران شرکت نورد و تولید قطعات فولادی استان تهران بود.
این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که بر روی 180 کارگر کارخانه نورد و تولید قطعات فولادی صورت گرفته و جمع آوری اطلاعات به صورت حضوری و با استفاده از پرسشنامه های استاندارد، انجام پذیرفت.
نتایج نشان داد که بالاترین درصد خستگی در کارگران روزکار و شیفت شب به ترتیب با امتیاز 6 و 7 و سطح خستگی 4 قراردارد. میانگین تمام نشانه های مرتبط با خستگی و امتیاز کل شاخص شدت بی خوابی در کارگران شیفت در گردش از شیفت ثابت بیشتر بوده و از نظر آماری این تفاوت معنی دار بود. ارتباط معنی داری بین شاخص شدت بی خوابی و علائم خستگی به دست آمد. شغل انبارداری بیشترین امتیاز را از دو جنبه خستگی و شاخص شدت بی خوابی به دست آورد.
نتایج نشان می دهد که سطح خستگی و شدت بی خواب در پرسنل این شرکت بالاست و از آنجایی که وقوع حوادث و کاهش بهره وری با خستگی و بی خوابی ارتباط دارد، با استفاده از تمهیداتی مانند کاهش ساعات کاری، استراحت و نرمش در حین کار، توجه کافی به نیازهای انسانی کارگران و بهبود نظام کاری می توان بی خوابی را کاهش داد.