بررسی عوامل تهدید کننده اکوسیستم های مرجانی و راهکارهای حفاظتی

اکوسیستم های مرجانی مکانی برای تغذیه و تخم گذاری بسیاری از گونه های دریایی اعم از بی مهرگان و مهره داران (جلبک ها، علف های دریایی، اسفنج ها، نرم تنان، سخت پوستان و ماهی ها) می باشند، تنوع زیستی در این اکوسیستم ها درحد قابل توجهی می باشد و از این نظر بسیار حایز اهمیت هستند. با توجه به اهمیت بالای این اکوسیستم ها در حفظ تنوع زیستی و از طرفی شکننده بودن آن ها در برابر عوامل مخرب و آلاینده زیست محیطی و نیز از آن جا که مدت زمان بسیار زیاد و گاه حتی صدها سال برای ایجاد پولیپ های مرجانی زمان لازم است، حفظ این پناهگاه ها بسیار با اهمیت است چرا که مانند بسیاری از بحران های زیست محیطی که عامل موثر، دخالت های نا بجای انسان می باشد، در این زمینه نیز از بین رفتن صخره های مرجانی در نتیجه فعالیت های مخرب انسان ها مانند آلودگی حاصل از ترکیبات نفتی و روغنی، پساب های آلوده کشاورزی و صنعتی، گرم شدن جهانی، برداشت نابجا، فعالیت های مخرب توریسم، صیادی و... به یک بحران مهم تبدیل شده است. قبل از بروز زیان های جبران ناپذیر ناشی از نابودی این اکوسیستم های زیبا و آسیب پذیر، نقاط بحرانی از نظر حفاظتی باید شناسایی گردیده و با مدیریت صحیح ضمن بازسازی این ذخایر از آسیب های بیشتر جلوگیری گردد چرا که اغلب این موجودات دیر تجدید شونده و حتی برخی تجدید ناپذیر هستند. همچنین در صورت تخریب مناطق مرجانی با فراهم شدن شرایط محیطی مساعد حداقل 500 سال برای باز سازی این مناطق زمان لازم است. ایجاد و توسعه زیستگاه مصنوعی نیز به عنوان مرجان مصنوعی یکی از راهکارهای مهم حفاظتی و احیاء کننده در این زمینه به شمار می رود.