بررسی کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی بیرجند در سال 1390

کیفیت زندگی کاری ترکیبی از متغیرهای محیط کاری است که بر ارتقای رضایتمندی، جذب و نگهداری و بهبود کیفیت خدمات کارکنان موثر می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی بیرجند صورت گرفت.
روش تحقیق: مطالعه مقطعی روی 300 پرستار شاغل در بیمارستانهای آموزشی ولیعصر (عج) و امام رضا (ع) بیرجند به روش سرشماری انجام شد. پرسشنامه دو بخشی اطلاعات فردی و کیفیت زندگی کاری بر اساس مدل R.walton (7 قسمتی) حاوی 30 سوال بود و با آزمون- باز آزمون و ضریب همبستگی پیرسون 72/0 و آلفای کرونباخ 65/0 تایید شد. داده ها با نرم افزار SPSS ویرایش 5/15 تجزیه و تحلیل گردید و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های همبستگی پیرسون، t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه نتایج ارائه گردید.
میانگین کل نمرات کیفیت زندگی کاری پرستاران 77/10 ± 79/40 و بیانگر کیفیت زندگی کاری در حد متوسط می باشد. فراوانی کیفیت زندگی کاری 7% درحد بالا، 7/82% متوسط و 3/10% در حد پایین بدست آمد. کیفیت زندگی کاری با افزایش سن و سابقه کار بیشتر شده و با داشتن نوبت اضافه کاری در ماه کاهش می یابد (05/0 p<).
کیفیت زندگی کاری در سطح متوسط بود و به منظور ارتقای آن به سطح بالا، برگزاری جلسات گروهی برای استفاده از تجربیات پرستاران قدیمی در بخشها و بازنگری در حقوق و مزایای پرستاران توصیه می شود.