تاثیر دستورالعمل فاصله های مختلف کانون توجه بیرونی در مقایسه درونی و خود توجه بر یادگیری سرویس بدمین

هدف این پژوهش، مطالعه ی تاثیر دستورالعمل های مختلف کانون توجه بر اکتساب و یادگیری سرویس بلند بدمینتون 18 سال بدون تجربه قبلی انتخاب - بود. روش تحقیق: بدین منظور 55 آزمودنی دختر دانشجو (غیر تربیت بدنی) با دامنه سنی 27 شدند. پس از آموزش مهارت و شرکت در پیش آزمون، براساس نتایج به 5 گروه همگن با دستورالعمل های مختلف تمر ک ز توجه تقسیم شدند. گروه اول "خود توجه" هیچ گونه دستورالعمل توجهی نداشت.گروه دوم دستورالعمل توجه به حرکت دست (توجه درونی) و سه گروه دیگر دستورالعمل توجه بیرونی در فواصل مختلف، به ترتیب راکت، مسیر حرکت توپ و طناب ر ا داشتند . تکلیف : سر ویس بلند بدمینتون (آزمون اسکات- فاکس) در مراحل اکتساب، آزمون یادداری و انتقال بود. در مرحله اکتساب هرفرد 300 کوشش تمرینی را انجام داد. پس از 48 ساعت آزمون یادداری با تعداد 15 کوشش و مدتی پس از آن آزمون انتقال با همان تعداد کوشش و در زمینه متفاوت به عمل آمد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه، تحلیل واریانس با اندازه گیری های تک راری و آزمون بونفرونی تحلیل شد .

یافته های مرحله اکتساب و یادداری پیشرفت آزمودنی ها را در همه گروه های تمرینی نشان داد، اما تفاوت معنی داری بین گروه ها نتایج آزمون انتقال تفاوت معنی داری را بین عملکرد گروه تمرکز توجه به راکت در مقایسه با گروه . در این مرحله مشاهده نشد .

این یافته تحقیق نشان داد که در یادگیری مهارت حرکتی بهتر است .(p>0/ تمرکز توجه به طناب نشان داد(05 تمرکز توجه به عواملی معطوف شود که در ارتباط مستقیم با حرکت است و توجه به عوامل بیرونی غیرمرتبط با تکلیف (مانند طناب در این تحقیق) می تواند نتایج ضعیف تری رابه همراه داشته باشد. بنابراین فرضیه ولف و پرینز(2001) مبنی بر تمرکز توجه به فاصله بهینه مورد تایید قرار گرفت