نقد دیدگاه ابن تیمیه در شان نزول آیه مباھله

این نوشته به بیان و نقد آرای ابن تیمیه در شان نزول آیه مباهله میپردازد. وی در کتاب منهاج السنه آیه مباهله را به عنوان یکی از خصائص حضرت امیرالمومنین7 موری نقد قرار داده است. او با اعتراف به نزول آیه مباهله در شان اهلبیت و شمول اهلبیت به حضرت علی و فاطمه زهرا و امام حسن و حسین:، حضور ایشان را در جریان مباهله فضیلتی برمیشمارد، با این حال معتقد است پیامبر نیازی به دعای اهلبیت: برای مباهله نداشت و این حضور از خصایص حضرت علی7 به شمار نمی آید؛ چون عنوان «نفس» در آیه مباهله دلالت بر مساوات ندارد و عنوان (ابناءنا ونساءنا وانفسنا) در آیه مباهله عام است که شامل غیر اهل بیت: هم میشود؛ زیرا کسی به غیر ایشان در آن زمان برای مباهله نبود. این نوشتار با نقل روایات و کلمات علمای اهل سنت، ادعاهای ابن تیمیه را بی اساس و باطل می داند، و آیه مباهله را دلیلی محکم بر فضیلت حضرت امیرالمومین علی7 می شمرد.