بررسی کارایی فرایند الکتروفنتون در حذف سیانید در حضور مداخله گر اسید هیومیک از محیط های آبی

سیانید یک ترکیب بسیار خطرناک است که صنایع مختلفی آن را وارد محیط زیست می کنند. در این مطالعه کارایی فرایند الکتروفنتون جهت حذف سیانید در حضور اسید هیومیک به عنوان مداخله گر از محیط های آبی مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه تجربی، در هر مرحله از آزمایشات، 1000 میلی لیتر از محلول سیانید با غلظت اولیه مشخص وارد راکتور گردید. تاثیر پارامترهای مختلف مانند (10-3)pH، زمان واکنش (20 -5 دقیقه)، غلظت اولیه سیانید (1000-100 میلی گرم در لیتر)، غلظت هیدروژن پراکساید (50 – 5 میلی لیتر در لیتر) و غلظت های مختلف اسید هیومیک (25-100 میلی گرم در لیتر) در حذف سیانید مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها نشان داد که راندمان فرایند الکتروفنتون با افزایش pH، افزایش غلظت اولیه آلاینده و افزایش غلظت اسید هیومیک کاهش و با افزایش ولتاژ جریان، افزایش غلظت هیدروژن پراکساید افزایش می یابد. در بهترین شرایط آزمایش در 3pH=، غلظت اولیه سیانید برابر 100 میلی گرم در لیتر، ولتاژ 30 ولت، غلظت 25 میلی لیتر در لیتر هیدروژن پراکساید و غلظت 25 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک راندمان فرایند الکتروفنتون 72 درصد به دست آمد. در حالی که در غیاب اسید هیومیک در محیط، در شرایط مشابه، راندمان این فرایند 96 درصد بود.
نتایج کلی نشان داد این فرایند قابلیت بالایی در حذف سیانید داشت. این فرایند تحت تاثیر پارامترهای مورد مطالعه قرار داشته و با تغییر هر یک از این پارامترها در راندمان فرایند تغییر صورت گرفت.