بررسی سمیت سلولی نانوسیلور بر رده سلولی اپی تلیال در شرایط آزمایشگاهی

در سال های اخیر نانوسیلور بعلت خاصیت ضد باکتریایی قوی آن کاربردهای فراوانی در تکنولوژی مدرن بویژه در پزشکی یافته است، اما اطلاعات کمی از ایمن بودن این ماده و عدم سمیت آن در غلظت های موثر در دست است. هدف از این مطالعه بررسی سمیت نانو ذرات نقره بر سلول های اپی تلیال لثه ای انسان در محیط آزمایشگاه بود. در این مطالعه آزمایشگاهی اثرات سمی محلول نانوسیلور فیلتر شده و فیلتر نشده بر روی رده سلول های اپی تلیال لثه انسان که از بانک سلولی انستیتو پاستور ایران تهیه شده بود با استفاده از دو روش MTT (Methyl Tiasol Tetrazolium bromide) mitochondrial) function (و LDH (Lactose Di Hydrogenase)) membrane leakage of lactate dehydrogenase (پس از زمان های 24، 48 و 72 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. غلظت های مورد استفاده از محلول نانو نقره عبارت بودند از: 05/0، 1/0، 2/0، 5/0، 1، 2، 5، 10 و 20 میکروگرم در میلی لیتر.
نتایج آزمایش MTT نشان داد که محلول نانو سیلور در غلظت های بالا (20 و50 میکروگرم) در تمام زمان ها باعث کاهش شدید فعالیت حیاتی سلول ها می شود وغلظت های کمتر نیز که در زمان های 24 و 48 ساعت موجب مرگ و میر نمی شوند پس از 72 ساعت قادرند موجب مرگ و میر یا کاهش رشد شوند. آزمایش LDH نشان داد که مرگ و میر سلول های اپیتلیال فقط در غلظت های بالای نانوسیلور (20 و50 میکروگرم) دیده می شود ولی در غلظت های کمتر سمیت قابل توجهی روی نمی دهد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که نانو ذرات نقره دارای اثر سمی بر روی سلول های اپی تلیال لثه انسان می باشند که این اثر وابسته به غلظت و زمان است.