ابعاد فکری و مادی ضد ژئوپلیتیک

هدف اصلی این مقاله فهم واکنش های ضد ژئوپلیتیکی و ابعاد فکری و مادی آن است. منظور از بعد فکری، نظریه پردازی و بعد مادی «پراکتیس» است. واکنش های ضد ژئوپلیتیکی در دوره های مختلف نظم ژئوپلیتیکی متفاوت است. ضد ژئوپلیتیک بازخورد گفتمان های سلطه است. ضد ژئوپلیتیک می تواند اشکال متفاوتی داشته باشد؛ از گفتمان های مختلف روشنفکران دگراندیش گرفته تا راهبردها و تکنیک های جنبش های اجتماعی. معمولا تاکتیک ها و راهبردهای ضد ژئوپلیتیکی توسط گفتمان های مختلف دگراندیشان توجیه می شود. منطق ژئوپلیتیک و ضد ژئوپلیتیک در حوزه های نظری و پراکتیس مشابه است. ژئوپلیتیک توسط گفتمان (قدرت) مشروعیت می یابد و ضد ژئوپلیتیک با ضدگفتمان (مقاومت). حوزه ی جغرافیایی و میدان عمل ضد ژئوپلیتیک، تابعی از ژئوپلیتیک است. ضد ژئوپلیتیک هم در داخل مرزهای دولت عمل می کند و هم فراتر از مرزها می رود. دگراندیشی ضد ژئوپلیتیک گاهی معطوف به تغییرات ساختاری قدرت در داخل مرزهاست و گاهی درپی تغییرات بنیادین در اقتصاد سیاسی بین الملل و سیاست جهانی. از نقطه نظر روش شناسی نیز در این مقاله رویکرد «میشیل فوکو» به مقوله ی دانش و قدرت، موسوم به «تبارشناسی دانش» پیرو شده است.