انسان، محیط و بیماری از نگاه خردمندان ایران

اندیشه ارتباط بیماری ها با محیط در حدود 2400 سال پیش به وسیله بقراط در رساله آب، هوا و مکان بیان گردید. است در ایران اندیشه ارتباط بیماری ها با محیط از سابقه و قدمت دیرینه ای برخوردار بوده است.این موضوع را نه تنها پیش کسوتان عرصه پزشکی و بهداشت بلکه عرفا و شعرای ایران باستان نیز به آن توجه داشته و می دانسته اند که یک بیماری بخصوص، ممکن است ویژه منطقه خاصی باشد و به این موضوع آگاهی داشته اند که ممکن است یک بیماری با داروهای متفاوتی درمان شود. عوامل اصلی تاثیر گذار در سلامتی انسان شامل وراثت ، محیط طبیعی غیر زنده، محیط طبیعی جاندار و محیط فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. در فرهنگ ایرانی نقش وراثت، محیط و یا اثر متقابل آنها در شکل گیری سلامت و بیماری در متون پزشکی و تاریخی به روشنی بیان شده است. بنابراین توجه به این موضوع ضرورت پیدا می کند. بکار گیری راه کاری های این متون ارزشمند می تواند نقش مهمی در کاهش انواع بیماری های جسمی و روحی ایفا نماید. سازمان بهداشت جهانی باید بیشتر به نقش عامل انسانی و نهاد های وابسته به آن در ایجاد بیماری توجه نماید و کوشش نماید تا میزان عوامل مختلف محیطی را در بروز بیماری ها مشخص کند. هدف این مقاله نشان دار کردن این بخش از تفکرات از نگاه خردمندان ایرانی در بهبود کیفیت زندگی و یا سلامت در جامعه است .