اثرات محافظتی کروسین بر بافت بیضه در موش های سوری بالغ تحت درمان با سیکلوفسفامید

عوارض جانبی حاصل از سیکلوفسفامید باعث کاهش باروری و حتی عقیمی در افراد تحت درمان با این دارو می شود. هدف این مطالعه بررسی اثرات محافظتی کروسین بر بافت بیضه در موش های سوری بالغ تحت درمان با سیکلوفسفامید بود. در این مطالعه تجربی، 15 سر موش سوری نر بالغ 2520 گرمی در 3 گروه شامل؛ گروه کنترل با دریافت روزانه 1/0 سی سی سرم فیزیولوژی، گروه شم کنترل با دریافت 15 میلی گرم بر کیلوگرم سیکلوفسفامید هفته ای یک بار و گروه تجربی با دریافت روزانه 200 میلی گرم بر کیلوگرم کروسین به همراه سیکلوفسفامید به صورت داخل صفاقی، پس از 5 هفته تزریق، ظرفیت آنتی اکسیدانتی تام سرم خون آنها اندازه گیری شد و بیضه ها جهت انجام کارهای شیمی بافت، بافت شناسی و ریخت سنجی مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. مطالعه ریخت سنجی نشان داد که میانگین ضخامت اپی تلیوم، قطر لوله های منی ساز و تعداد سلول های لیدیگ در گروه تجربی به طور معنی داری بیشتر از گروه شم کنترل بود(05/0p<). میانگین پراکندگی ماست سل ها در گروه شم کنترل نسبت به گروه تجربی افزایش معنی داری را داشت(05/0p<). هم چنین افزایش واکنش پاس مثبت، آلکالین فسفاتاز و دانه های چربی در سیتوپلاسم سلول های لیدیگ در گروه شم کنترل نسبت به سایر گروه ها مشاهده شد. ظرفیت آنتی اکسیدانتی تام در گروه شم کنترل دارای کاهشی معنی دار نسبت به گروه کنترل و تجربی بود(05/0p<). به طور کلی کروسین توانست به میزان قابل توجهی از عوارض ناشی از تجویز سیکلوفسفامید جلوگیری نماید.