نتایج بلندمدت درمان شکستگی تنه استخوان تیبیا به روش میله گذاری اینترامدولاری

پیش شکستگی تنه استخوان تیبیا از شکستگی های شایع در میان استخوان های بلند می باشد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان این شکستگی با میله اینترامدولاری در بیماران بستری شده در شرایط اورژانس ارتوپدی بود.
در یک مطالعه آینده نگر، 226بیمار (193 مرد، 33زن) با شکستگی تیبیا از سال 1388 تا 1390 با روش میله گذاری اینترامدولاری در یک مرکز درمانی شهر رشت تحت درمان قرار گرفتند و به مدت 2 سال پیگیری شدند. میانگین سنی بیماران 3±34 سال بود. مواردی نظیر باز یا بسته بودن، همراهی با شکستگی فیبولا، آسیب عصب پرونئال یا شریان تیبیالیس جلویی، تغییرات دژنراتیو زانو، درد زانو، آتروفی عضله چهارسرران، بدجوش خوردن، استئومیلیت مزمن، جوش خوردن تاخیری و جوش نخوردن بررسی گردید. همچنین از ابزار محدودیت عملکرد عضلانی اسکلتی (SMFA) استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری تحلیل شدند.
در این مطالعه 151 مورد شکستگی باز و 75 مورد شکستگی بسته بودند و 155مورد جراحی باز و 71 مورد جراحی بسته انجام گرفت. بیشترین فراوانی مربوط به درد روی زانو و کمترین فراوانی مربوط به جوش نخوردن بود. محدودیت عملکرد عضلانی اسکلتی در موارد شکستگی باز و در موارد همراهی با شکستگی فیبولا بیشتر بود (0/001

نتیجه گیری

این روش درمان بخصوص به صورت بسته، به دلیل عوارض ناچیز آن، یک رویکرد مناسب برای درمان شکستگی های تنه استخوان تیبیا محسوب می شود و حتی در شرایط اورژانس می تواند درمان مفید و موثر باشد.