القا و بهینه سازی شرایط رشد ریشه های موئین گیاه سنبل الطیب (L. (Valeriana officinalisحاصل از تلقیح آگروباکتریوم رایزوژنز (Agrobacterium rhizogenes)

در این تحقیق به منظور بهینه سازی شرایط رشد ریشه های موئین، ریزنمونه های حاصل از برگ، ریشه و هیپوکوتیل با با کتری آگروباکتریوم رایزوژنز تلقیح و سپس اثر چهار محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ مایع با ترکیبات و دمای متفاوت بر رشد ریشه های موئین به دست آمده مورد بررسی قرار گرفت.
به منظور القای ریشه های موئین از دو سویه A13 و 9534 باکتری آگروباکتریوم به دو روش اسپری و دیسک برگی استفاده شد. برای تایید تراریخت بودن ریشه ها و عدم آلودگی، واکنش PCR برای تکثیر اختصاصی ژن rol-B و virD انجام شد. ریشه های موئین به دست آمده در محیط های کشت پایه موراشیک و اسکوگ تحت تیمار های مختلف در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شده و وزن خشک ریشه ها بعد از گذشت دو ماه اندازه گیری شد.
بعد از 8 روز ریشه های موئین در ریزنمونه های ریشه، هیپوکوتیل و برگ گیاهچه ها مشاهده شد. بیشترین درصد تراریختی ریزنمونه ها مربوط به برگ بود. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین میزان وزن خشک ریشه های موئین (19/0 گرم) مربوط به محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ مایع با 3 درصد ساکارز در دمای 35 درجه سانتی گراد و کمترین رشد (05/0 گرم) مربوط به محیط کشت MS پایه غنی شده با 2/0 گرم بر لیتر هورمون اکسین بود.
به طور کلی نتایج نشان داد که نوع ترکیبات محیط کشت و دما نقش مهمی در افزایش زیست توده کلی ریشه موئین دارند.