ارزیابی اندازه گیری آپوپتوز ناشی از تابش یونیزان در لنفوسیت های T به روش فلوسایتومتری به عنوان دزیمتری بیولوژیک

در حوادث پرتوی مثل انفجار هسته ای یا نشت مواد رادیو اکتیو از نیروگاه های هسته ای و یا حوادث در بخش های پزشکی هسته ای بیمارستان ها، عده ی زیادی از افراد به طور تصادفی مقدار نامشخصی از پرتوهای یونیزان را دریافت می کنند. اولین قدم برای درمان این افراد توسط پزشک تعیین میزان دز اشعه ی دریافتی توسط مصدومان است. در چنین مواقعی و همچنین هنگام رادیوتراپی، برای تعیین میزان دقیق اثربخشی درمان پرتوی یونیزان از دزیمتری بیولوژیک استفاده می شود. در دزیمتری بیولوژیک، از شاخص های بیولوژیک قابل اندازه گیری که در اثر تابش تغییر می کنند، برای برآورد و اندازه گیری دز تابشی اشعه توسط فرد استفاده می شود.
در این تحقیق آزمونی برای دزیمتری بیولوژیک بر اساس القای آپوپتوز توسط تابش پرتوی گاما در لنفوسیت های T خون محیطی 16 داوطلب انجام شد. به این منظور، خون 16داوطلب به عنوان نمونه گرفته شد. سپس لنفوسیت های خون جدا و در محیط کشت 1640RPMI (1640Roswell Park Memorial Institute) کشت داده شد و در اتمسفر 5 درصد 2CO در دمای Co 37 قرار داده شد. سپس از محیط کشت، نمونه هایی تهیه شد و با دزهای مختلف تابش داده شد. نمونه ها دوباره به انکوباتور منتقل شدند تا آپوپتوز در آن ها اندازه گیری شود. آپوپتوز ایجاد شده در اثر تابش در جامعه ی سلولی به روش فلوسایتومتری و با استفاده از رنگ آمیزی FITC (Fluorescein isothiocyanate) + Annexin V و رنگ PI (Prodidium Iodide) اندازه گیری شد.
آپوپتوز ایجاد شده با تابش با دقت کافی قابل اندازه گیری است وبه دز تابش بستگی دارد. اما میزان آپوپتوز به زمان بعداز دریافت تابش و روش فلوسایتومتری بستگی دارد.
امکان استفاده از اندازه گیری آپوپتوز پرتوی به عنوان دزیمتر بیولوژیک در زمان های کوتاه بعد از پرتوگیری در حوادث پرتوی وجود دارد.