تاثیر شوری بر وضعیت آب برگ، غلظت پرولین، کل قندهای محلول و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه ارزن پادزهری

مطالعه تغییرات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در شرایط تنش، راهکار مناسبی جهت بررسی جنبه های وراثتی تحمل به تنش فراهم می آورد. در این مطالعه، تغییرات وضعیت آب، تنظیم کننده های اسمزی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بافت برگ گیاه ارزن پادزهری (Panicum antidotale Retz)تحت تنش شوری در شرایط گلخانه طی پنج هفته متوالی ارزیابی شد. اعمال تیمارهای شوری آب آبیاری (صفر (شاهد)، 70، 140، 210 و 280 میلی مولار NaCl) در مرحله چهار برگی گیاهچه ها آغاز شد. نتایج نشان داد که اختلاف بین بیشترین محتوای نسبی آب برگ در تیمار غیر شور در مقایسه با کمترین مقدار در تیمار 280 میلی مولار شوری به ترتیب 67/8، 31، 25، 28 و 27 درصد در هفته های اول تا پنجم بود. پتانسیل اسمزی آب برگ در تیمارهای مختلف شوری با گذشت زمان روندی کاهشی نشان داد و از 717/0- مگاپاسکال در هفته اول به 26/1- مگاپاسکال در هفته پنجم پس از اعمال تنش رسید. مقدار کل کربوهیدرات های محلول برگ نیز با شوری کاهش یافت. در 28 روز پس از اعمال تنش، فعالیت اسکوربات پراکسیداز در تیمار غیر شور 40% بیشتر از تیمار 280 میلی مولار بود؛ هر چند بیشترین فعالیت آنزیم اسکوربات پراکسیداز به تیمار 70 میلی مولار شوری تعلق داشت. محتوای نسبی آب برگ (**62/0=r) و پایداری غشا (**52/0=r) بیشترین همبستگی مثبت را با تولید ماده خشک گیاه ارزن پادزهری داشتند. هم چنین، افزایش فعالیت مهار رادیکال DPPH (**61/0-=r) و فنول کل (**69/0-=r) در تولید ماده خشک و تحمل شرایط شور نقش موثری داشتند. روش رگرسیون گام به گام نشان داد که غلظت کل فنول (722/0- = β) و مقدار پرولین بخش هوایی (265/0- = β) از مولفه های اصلی تحمل به شوری در گیاه ارزن پادزهری محسوب می شوند.