اثربخشی امید درمانی گروهی بر افزایش امید به زندگی در مبتلایان به ویروس HIV

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی به شیوه گروهی بر افزایش میزان امید به زندگی در بیماران مبتلا به اچ آی وی مثبت انجام گرفته است.
این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نامتعادل) است که برای انجام این تحقیق، تعداد 20 نفر از بیماران مرد اچ آی وی مثبت در مرکز مشاوره بیماری های رفتاری - عفونی مشهد، به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت غیر تصادفی جایگزین شدند. آزمون امید اشنایدر[1] (1991) با ضریب پایایی 89 /0 قبل از مداخله برای گروه آزمایش و کنترل، استفاده شد و بعد از انجام 8 جلسه امید درمانی(هفته ای دو جلسه) از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و داده ها با آزمون tبرابر و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شد.
نتایج نشان داد امید درمانی به شیوه گروهی به طور معناداری موجب افزایش امید به زندگی در مبتلایان به ویروس اچ آی وی گردیده است.
همخوانی نتایج مربوط به فرضیه تحقیق با نتایج سایر پژوهش ها دلالت بر تایید و مطابقت این پژوهش با سایر پژوهش های انجام شده در زمینه امید درمانی دارد.