مقایسه نیمرخ فیزیولوژیکی بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران و کره جنوبی

هدف از این پژوهش، مقایسه نیمرخ فیزیولوژیکی بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران و کره جنوبی بود. به همین منظور 23 نفر از بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران (میانگین ± انحراف معیار، سن: 20.6±1.3 سال، قد: 1.3±6.11 سانتی متر، وزن: 78.73±7.2 کیلوگرم و BMI: 23.53±1.6 کیلوگرم مترمربع)، حاضر در اردوی آماده سازی بازی های مقدماتی المپیک 2008 پکن به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. از کلیه افراد، آزمون های انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت، چابکی و توان هوازی به عمل آمد و سپس نتایج حاصل از آن با اطلاعات مربوط به 23 نفر از بازیکنان تیم فوتبال المپیک کره جنوبی (میانگین ± انحراف معیار، سن: 21.8±1.9 سال، قد: 180.32±5.4 سانتی متر، وزن: 73.76±6.9 کیلوگرم و BMI: 1/1 ±22/70 کیلوگرم مترمربع)، مقایسه شد.
اطلاعات به دست آمده با روش آماری t- مستقل تجزیه و تحلیل شد و نتایج زیر به دست آمد: بین شاخص توده بدنی (23/53 در برابر 22/70 کیلوگرم متر مربع)، توان هوازی (42/42 در برابر 51/16میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه)، سرعت (4/85 در برابر 4/7 ثانیه) و چابکی (16/15 دربرابر 15/65 ثانیه) بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران و کره جنوبی، تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05>p) و بازیکنان کره جنوبی، نتایج بهتری کسب نمودند؛ درحالی که در توان بی هوازی (66/30 دربرابر 64/17 سانتیمتر) علیرغم برتری بازیکنان کره جنوبی و در انعطاف پذیری (36/65 دربرابر 35/56 سانتیمتر) علیرغم برتری بازیکنان ایران، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p> 0.05).
با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر شاید بتوان یکی از دلایل احتمالی عدم صعود تیم فوتبال المپیک ایران به بازی های المپیک 2008 پکن را شرایط نامناسب آمادگی بدنی بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران از جنبه فیزیولوژیکی نسبت به تیم هایی چون کره جنوبی دانست که توانسته است سه دوره پیاپی در مسابقات المپیک حضور داشته باشد.