حذف نیکل و کادمیوم از پساب مصنوعی با استفاده از ضایعات سرشاخه باغات گیلاس و پوست راش

استفاده از فرآیند های جذب سطحی برای حذف آلاینده ها علی رغم کارایی خوب آن ها، اغلب به علت هزینه بالای جاذب ها محدود شده است. در این مطالعه کارایی جذب یون های فلزی نیکل و کادمیوم دو ظرفیتی توسط سرشاخه های حاصل از هرس باغات گیلاس و پوست راش در pH، زمان و غلظت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت و سپس نتایج آن ها با هم مقایسه گردید. بر طبق نتایج این تحقیق، با افزایش pH اولیه پساب درصد حذف نیکل و کادمیوم افزایش یافت. به طوری که حداکثر مقدار جذب برای هر دو یون در pH برابر 5 حاصل شد. هم چنین سرعت جذب یون های فلزی در ابتدای فرآیند بسیار سریع بود و بیشترین میزان حذف در 15 دقیقه اولیه آزمایش بدست آمد. در بررسی اثر غلظت پساب ملاحظه گردید که افزایش غلظت پساب از 100 به 200 میلی گرم بر لیتر سبب افزایش جذب یون های فلزی شد ولی با ادامه روند افزایش غلظت، ظرفیت جذب ماده لیگنوسلولزی کاهش یافت. فرآیند جذب سطحی از هر دو ایزوترم فروندلیچ و لانگمیر تبعیت کرد، اما اطلاعات به میزان بهتری با ایزوترم لانگمیر متناسب بود. در این بررسی پوست راش در مقایسه با سرشاخه چوب گیلاس برای حذف نیکل و کادمیوم دو ظرفیتی از پساب های مصنوعی توانایی جذب بالاتری را نشان داد.