تبیین مدل عوامل تاثیرگذار بر اثربخشی آموزش الکترونیکی در دوره های کارشناسی ارشد دانشگاه های علم وصنعت و تهران

اثربخشی دوره های مجازی، یکی از چالش های پیش روی برگزارکنندگان این دوره هاست که تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. بر این اساس، پژوهش پیش رو به بررسی عوامل موثر بر اثربخشی آموزش الکترونیکی پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، توصیفی پیمایشی است و از نظر نوع استفاده، کاربردی به شمار می رود. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است. در این راستا، 106 نفر از مدیران، کارشناسان و مدرسان دوره های آموزش الکترونیکی به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و با مطالعه مبانی نظری، جمع آوری اعضای نمونه و کاربرد روش حداقل مربعات جزئی، پنج دسته از عوامل اصلی موثر بر اثربخشی آموزش الکترونیکی، شامل عوامل مرتبط با دانشگاه (موسسه آموزشی برگزارکننده دوره)، ویژگی های دانشجو، ویژگی های مدرس، عوامل آموزشی و عوامل محیطی شناسایی شد. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که عامل آموزش و عامل مرتبط با دانشگاه، به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تاثیر بر اثربخشی آموزش های الکترونیکی هستند.